Puzzel van de week
De wind kan lezen
PANDA EN DE MEESTER^DRINKER
POLLE, PELLI EN PINGO
Stoffenfabriek verkocht
Oplossing voor de
Fr. Beeren-fabrieken
50
RECHTER TIE
KRAMMETJE FOK
mm
Mitex weigert
loonsverhoging
M2
Unilever breidt
belang in de
chemische sector uit
Oprichting KNTU
fashion-group
Ons vervolgverhaal
1 li
neem
'n IJnoraCI
VRIJDAG 21 APRIL 1967
17
K
Een romantisch verhaal door Richard Mason
vJÈmrn
„DE UILENBOOM"
HOOFDSTRAAT 204 - SANTPOORT
Telefoon 02560 - 8623
Vat 2 uees 4e over de tweetraps
Wn'Cm
V EN DAAR KOMT
r
EEN KEIJZER TAPIJT
Groot belang in Scado
W
23)
Je zegt het een beetje slepend en
het klinkt als het droevig zuchten
van de wind. Maar het betekende
geen droefheid en ook geen eenzaam
heid, maar iets daar tussenin, een
droeve verlatenheid, een sentimen
teel verlangen. Miss Wei was sabis-
hii ik kon het zien aan haar ogen,
ofschoon ze eerst erg vrolijk had ge
keken.
„Ik ben heel gelukkig", zei ze. „Ik
heb overvloed van reden om geluk
kig te zijn, behalve zieke hoofdpijn.
En nu heb ik twee vrienden ik
heb man die druiven heeft gestuurd
en man die bloemen heeft gestuurd.
Het is aardig van mensen om vrien
delijk te zijn tegen Japanse".
„Het doet er niet toe wat u bent",
zei ik, „als u maar een goed hart
hebt".
„Ik heb zelfzuchtig hart".
„Dat geloof ik niet".
„Jawel, ik denk alleen aan mij
zelf".
„Bent u daarom helemaal uit En
geland gekomen om ons te helpen?"
„Dat is omdat ik Engelse men
sen aardig vind; en ze zijn goed
voor mij geweest. In Japan is veel
kwaads".
„Het is niet gemakkelijk voor u,
dat u moet omgaan met mensen, die
tegen uw eigen land vechten".
„Ik probeer niet veel te denken
over vechten tegen eigen land", zei
ze, „zou u thee willen drinken?"
Ze trok aan een kolossaal Victo
riaans schellekoord, dat naast haar
bed hing, en de bediende verscheen.
Hij bracht de thee binnen en we
spraken niet meer over de oorlog
met Japan, maar wel over het leven
in dat land en over de thee-ceremo
nies en over Japanse kleren, en nu
en dan praatten we Japans. Ik ont
dekte, dat ik haar kon laten lachen,
en als ze tegen mij alleen lachte,
hield ze niets voor haar gezicht
waardoor het leek alsof ze huilde.
Haar lach was zacht en wellui
dend en heel even waren haar ogen
volstrekt niet sabishii. Ik lachte ook;
niet omdat er iets speciaal grap
pigs was, maar omdat er iets in mijn
bloed zong, dat me vrolijk en blij
maakte. Ik vond, dat er op de hele
wereld geen groter genoegen bestond
dan langzamerhand een mooie
vrouw te leren kennen en met haar
alleen te zijn.
Toen ik wegging, nam ik geen gha-
ri, maar ik wandelde de hele weg
naar huis. Ik glimlachte nog steeds
en alle bekledheid in mijn binnen
ste, die me zo had gehinderd, was
door de veiligheidsklep ontsnapt.
Toen kreeg ik opnieuw een aanval
van dysenterie. Ik had het al een
dag of twee vermoed, en op die och
tend werd mijn vermoeden zeker
heid. Ik wist dat heet met geen
drankje van de apotheker tegen te
houden was. In plaats van naar
school te gaan, ging ik naar de mi
litaire dokter.
„Pak je koffer, jó", zei hij. „Je
gaat naar het hospitaal."
Ik werd met een ambulance naar
mijn hotel teruggebracht om mijn
spullen te halen en briefjes achter
te laten voor Peter en voor Baha
dur, mijn bediende. Daarna zei ik te
gen de chauffeur, dat hij langs de
school moest rijden. Ik ging naar bin
nen om de brigadier op te zoeken en
een Japanse grammaire uit mijn
kastje te halen. Toen ik met de bri
gadier praatte, vertelde hij me, dat
miss Wei die middag weer les zou
komen geven. Het speet me nu dub
bel, dat ik naar het hospitaal moest.
Het leek dwaas, dat je lichaam je zo
opeens in de steek kon laten, en ik
was even kwaad op mijn ingewanden
als ik zou zijn geweest op iemand,
die me onheus had behandeld.
Het hospitaal lag zes mijl buiten
de stad, niet ver van de renbaan in
Mahalkshmi een dozijn lange, la
ge gebouwen op een erf. Ik werd
naar de dysenteriezaal gebracht. De
officieren, die in hun pyjama op de
veranda zaten, bekeken me met
vriendelijke nieuwsgierigheid. Ik
volgde de zuster in een vertrek, waar
één leeg bed stond: de twee andere
bedden waren al bezet. Ik voelde me
als de laatste man, die in een spoor
wegcoupé stapte.
„Amoebe of bacillair", vroeg een
van de twee officieren. Hij was le
gerofficier en heette Gregory.
„Bacillair, hoop ik."
„Als het amoebe is, krijg je een
ellendige tijd." -
„De vorige keer was 't bacillair",
zei ik. „Ik ben er nooit helemaal
vanaf gekomen."
„Ik heb amoebe, ik ben hier al een
maand. De vijfde keer dit jaar. Nu
ga ik naar Engeland terug."
„Dat is tenminste enige vergoe
ding."
„Maar ik wil niet weg", zei hij.
„Ik hou van India."
Ik trok mijn kleren uit en stak me
in pyjama.
„Waar is het heilige der heiligen?"
vroeg ik.
„Die deur ginds door."
Ik ging naar buiten en later
schreef ik mijn naam op een stuk
papier en liet dit achter, ik stapte
in bed en niet lang daarna bracht
een verpleger mijn lunch op een
blad. Er was soep en kippepastei en
gelei. Ik. had erge honger en behalve
het ongemak van mijn kwaal, voelde
ik me volkomen gezond. Ik vond het
ellendig, patiënt te zijn en dun, on
smakelijk voedsel te moeten eten en
ik vond, dat Gregory eruit zag als 't
soort legerofficier, dat in alle opzich
ten is afgestompt; helemaal niet een
type om mee op te schieten. De an
dere officier sliep. Hij werd wakker
voor zijn lunch, knikte vaagjes ter
begroeting en ging dadelijk na het
eten weer slapen. Hij had niet de
minste last van de radio, die het
eigendom van Gregory was en die
hij knalhard aan had staan. De hele
kamer dreunde van de jazzmuziek.
Ik bedacht, hoe beroerd het zou
zijn, als mijn dysenterie mogelijk
amoebe zou worden. Dan zou er
waarschijnlijk geen sprake meer zijn
van plezier. Ik zou naar huis moeten.
(Wordt vervolgd.)
^t/W\AAAI\A<\AAAAAAAA<WWWUIIWWIAA/IAAAft«WWMWIAAAWA<W\A/WWWWIAAAIIAA/W>AIIAIWWUWIIWWWIA/y|ft||^
PUZZEL NO. 16
De letters van het alfabet hebben we
genummerd van 1 tot en met 26. In de op
gave geven we het product van de waarde
van de letters van de gevraagde woorden.
Zou er moeten staan SAP, dan is dat S x
AxP=19xlxl6 304. Welke zijn
de gevraagde woorden?
Horizontaal: 1. 55724760; 6. 56430000; 12.
1140; 14. 1200; 15. 13; 17. 237600; 20. 13;
21. 224; 22. 100; 23. 525; 24. 12; 25. 9; 27.
60; 28. 12; 30. 1; 31. 13230; 33. 168; 35.
504; 37. 2520; 38. 60; 39. 264; 40. 162; 42.
113400; 45. 21280; 49. 84; 51. 1400; 53. 135;
54. 90; 56. 15; 57. 5; 58. 36; 59. 6900; 60.
1188; 61. 1764; 62. 19; 64. 25270; 67. 171;
68. 25200; 70. 4410; 73. 218400; 74. 49896.
Verticaal: 1. 13002444; 2. 171; 3. 360; 4.
180; 5. 831600; 7. 194040; 8. 20; 9. 990; 10.
228; 11. 42000; 13. 240; 16. 182; 18. 300;
19. 300; 20. 156; 26. 585; 29. 40; 32. 97200;
34. 360; 36. 110; 37. 19; 41. 5835375; 43. 132;
44. 730296; 46. 3175200; 47. 350; 48. 1354320;
50. 36; 52. 27930; 55. 1425; 56. 900; 63. 3600;
65. 133; 66. 3078; 68. 40; 69. 195; 71. 28;
72. 7.
Oplossingen, uilsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons bezit
te zijn.
ADVERTENTIE
Hotel
Restaurant
Taveerne
vanouds
Een van onze specialiteiten
FONDUE BOURGUIGNONNE
een gezellig pruttelende maaltijd in
Oud-Hollandse omgeving.
FORELLENBASSIN in het Restaurant
f I
COP. MARTEN TCCNDPR
28. Zoals Geheim Agent nummer 39 reeds vermoed
de, was de verdwijn-drank uitgewerkt. En het toeval
wilde, dat Joris Goedbloed zich juist naar een ge
deelte van de stad begaf, waar de beide man
nen van de geheime dienst naar hem zochten.
„Daar zijn de heren.prevelde hij, naar de over
kant van de straat kijkend. „Gelukkig heb ik mijn le-
gerkleding verwisseld voor iets minder opvallends, an
ders zou ik gewis moeilijkheden krijgen! Maar kom
aan winstgevende zaken wachten mij! Hier is de Nuts-
bank en wanneer ik mij daar nu eens onzichtbaar
naar binnen begeef. Verder kwam hij niet, want
op dat moment kwamen de beide geheime agenten in
beweging. „Halt"! riep een van hen. „Staan blijven!
En maak geen beweging! „Helaas"mompelde
Joris geschrokken. „Ik heb te lang getalmdEn
ik ben bang dat die heren onaardige bedoelingen heb
ben.
RAKETTEN p!E ZUN DOOR DE KAN
GOEROES UIT6EU0NDEN
LET Op - DIT 15
DE EERSTE
TRAP...
rfi'ti
f;r,t it-5.
t'n
y.ut
PUZZEL NO. 15
G
R
A
N
I
E
T
P
A
R
0
D
I
E
0
0
0
0
R
0
L
R
T
E
-
I
R
E
I
N
D
I
A
A
N
-
M
E
L
D
I
N
G
L
T
D
-
U
E
A
L
I
R
0
L
E
N
A
L
G
E
B
R
A
-
A
R
G
L
I
S
T
E
-
-
-
Y
-
-
-
E
-
-
-
A
T
E
N
D
E
N
S
-
T
I
L
B
U
R
G
E
R
N
0
R
U
E
R
I
U
-
A
I
L
M
A
A
N
D
A
G
-
W
I
N
G
E
R
D
I
K
G
-
A
I
E
E
E
E
N
N
N
T
0
0
N
D
E
R
T
0
E
G
A
N
G
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
De Mitex, de organisatie waarin de drie
ondernemersbonden in de textiel-delail-
handel samenwerken, heeft de werkne
mersbonden voorgesteld akkoord te gaan
met een loonsverhoging van drie percent
in plaats van de vier percent, die eind
vorig jaar door de regering is aangegeven.
De werknemersbonden staan op het
standpunt dat dit voorstel onaanvaardbaar
is. De Mitex verlangt ook een gedeeltelij
ke afbraak van de bepalingen die op de
arbeidstijd betrekking hebben en ook dit
wijzen de werknemersorganisaties af.
„Mercurius", het orgaan van de Alge
mene bond Mercurius, de bedrijfsbond
van werknemers in de handel, het bank
en verzekeringswezen en de vrije beroe
pen verwacht dat er nu voor de DECOM,
de commissie waarin de drie werknemers
bonden samenwerken, weinig anders op
zit, dan deze zaak voor te leggen aan het
College van Rijksbemiddelaars.
(Van onze correspondent)
WEERT Honderdvijftig mannen zul
len binnen twee maanden in de voorma
lige Frans Beeren-fabrieken in Weert aan
het werk kunnen. In het najaar zal er
ook weer een boterham te verdienen zijn
voor een 75-tal vrouwen. Mr. P. Jacobs,
sinds 16 maart curator van het failliete
Frans Beeren-Bedrijf, is nu zonder
garanties en medewerking van de rijks
overheid er toch in geslaagd de onroe
rende goederen van de onderneming in
Weert en Venray van de hand te doen.
ADVERTENTIE
Vervaardigd met de beroemde
tapijt-computer. Sterk, veer
krachtig, kleurecht Gemakke
lijk in onderhoud. „Extra ka
merbreed" (390 cm) vanaf
26
POSTBUS 39 - HILVERSUM
Unilever heeft een meerderheidsbelang
verworven in Scado-Archer-Dahiels NV
en in met deze onderneming gelieerde
maatschappijen.
Scado, waarvan het hoofdkantoor in
Zwolle is gevestigd, is gespecialiseerd in
de fabricage van alkydharsen (bindmid
delen in de verfindustrie), weekmakers
(voor de plasticindustrie) en onverzadigde
polyesters (materiaal voor boten, diverse
toepassingen in de bouw etc.)
Voor Unilever die in West-Europa en
elders reeds verscheidene belangen in de
chemische sector heeft, betekent deze
deelneming een mogelijkheid tot verbre
ding van haar activiteiten in deze sec
tor, die gezien de moderne ontwikkelingen
steeds belangrijker wordt. Scado heeft
in Nederland in totaal 400 mensen in
dienst.
Drie textielfabrieken, Rosita N\' In Sit-
tard, Etex in Someren en de Brabant
se textielmaatschappij Artex in Aarle-
Rixtel zijn de nieuwe eigenaressen. Sa
men zullen deze drie de stoffenfabriek
van Frans Beeren weer op gang brengen.
In het najaar zal ook de produktie van de
Linda-Lu artikelen weer worden hervat.
Een groot deel van de fabrieksgebouwen
blijft voorlopig nog leeg staan. Koorts
achtig worden daar huurders voor ge
zocht. De gemeente Weert overweegt voor
een lange reeks van jaren het grote kan
toorcomplex van de voormalige tricotage-
fabrieken van de nieuwe eigenaressen te
huren.
Mr. Jacobs was donderdag, nadat de
kogel rond zes uur 's avonds door de
kerk was gegaan, opgelucht. „Jammer,
dat de regering de gevraagde garanties
niet heeft kunnen verlenen. De minister
van economische zaken wilde wel, maar
het huidige regeringsbeleid liet die oplos
sing voor de Frans-Beeren-groep niet
toe", zei hij donderdagavond. Vandaag
gaat het ontslag definitief in voor alle
bijna duizend werknemers van de NV.
Tricotagefabrieken Frans Beeren in
Weert.
Vijf in modestoffen gespecialiseerde le
den van de Koninklijke Nederlandse Tex-
tiel-Unie NV (KNTU) hebben onderling
een modegroep, de KNTU Fashion Group
gevormd teneinde door een doelbewuste
coördinatie wat grondstof, doekconstruc
tie en kleur betreft, hun greep op de Euro
pese markt te vergroten. Het betreft hier
de bedrijven Menko te Enschede, Kersse-
makers te Beek en Donk, ten Hoopen te
Haaksbergen, Jordaan-ter Weeme en Har-
dick te Haaksbergen.
ADVERTENTIE
91. Op een teken van Rechter Tie heb
ben de soldaten de goudsmid Lie Max ge
ketend en weggevoerd. De schilder Lie
Ko, die met lijkbleek gelaat naar het
stoffelijk overschot van Jade in de crypt
heeft gestaard, zegt met gebroken stem:
„Ja, ik heb het wel gevoeld dat Jade
dood was, al die tijd.Ik heg verleden
jaar met die schurk van een broer van
me gebroken, edelachtbare, omdat ik toen
al hem ervan verdacht heb, dat hij bij
haar verdwijning betrokken is geweest.
Ik nam die lammeling Yang alleen maar
in dienst om hem uit te horen, want ik
wist dat ook hij mijn broer van een mis
daad verdacht-. Ja, het raas mijn broer
Yang alleen maar om Jade's geld te doen.
Maar ik.ik had haar lief.De schil
der staart somber voor zich uit. De voor
malige prefect Woe slaat zijn hand tegen
zijn voorhoofd. „Ik ben ziende blind ge
weest!" riept hij uit. „Ziende blind!" Dan
neemt hij de schilder bij zijn arm. Samen
verlaten zij de hal. Rechter Tie gaat naar
Tsjiao Tai die met gekruiste benen op de
vloer zit met het hoofd van de dode Len
tebloesem tegen zijn schouder. De rechter
zegt zacht: „De hemel besliste dat door
deze moedige jonge vrouw drie misdaden
zouden worden ontraadseld, Tsjiao Tai".
Tsjiao Tai strijkt met zijn grote hand over
haar stil gelaat en fluistert: „arme prin
ses."
811. Met een hevige klap bonkte de
heks tegen de mast van het goede schip
Kokanje. Er klonk een krakend geluid:
Bram wist niet zeker of het de bezem, de
mast of de heks was.
Karo danste opgewonden heen en weer.
„Jij kwam van rechts. Bram, jij had
voorrang", riep hij alsof er een politieman
in de buurt was. „En ik zag duidelijk, dat
ze geen hand uitstak. En d'r bel deed het
ook niet."
Bram luisterde nauwelijks naar de op
gewonden kreten van de scheepskat. Hij
droeg de bewusteloze heks in de kajuit en
keek aandachtig naar haar gezicht.
„Ze komt wel weer bij", zei hij blijmoe
dig. „Maar voordat het zover is moeten
we even overleggen. Die Grote Golf be
valt me niets.en dat noodsignaal, dat
we opvingen, net zomin.en nog min
der de aanwezigheid van deze toverkol.
Laten we haar vastbinden maar zon
der haar pijn te doen en voorlopig aan
haar lot overlaten. Het is nu van het
grootste belang, dat we mensen te hulp
komen, die ons daarom hebben gevraagd."
„Hoe wil je er komen?" vroeg Karo.
„Op haar bezemsteel", zei Bram.
