mi Sick jokesvan de ziekenzaal /I 99 ZIEKENHUIZEN zijn doorgaans geen oorden van uitbundige vrolijkheid. Hoewel nergens bordjes staan met „Lachen verboden", komt men er zelden een opgewekt gezicht tegen. Dat de patiënten veelal weinig reden tot schateren hebben, ligt voor de hand. Maar waarom ook (vrijwel) alle artsen, verpleegsters, ondersteeklegers en gangendweilsters er met gezichten als oorwormen plegen rond te lopen is minder duidelijk. Ja, zelfs de argeloze bezoeker besterft de glimlach op de lippen, zodra hij een dergelijke inrichting be treedt. Het schijnt dus wel dat wij er met zijn allen heilig van over tuigd zijn, dat niet alleen Ziek Zijn, maar ook Beter Worden een hoogst ernstige en indroevige zaak is. Behalve dan voor de enkele beroepsgrappenmakers zoals onze moppentekenaar Marcus, die zelfs in de somberste zaken nog een lichtstraaltje van vrolijkheid tracht te ontdekken. Zeker in een ziekenhuis, een wereldje op :ich waar ondanks het vaak strenge regime en de gewijde stilte de humor als het ware voor het opscheppen ligt zij het vaak in de vorm van binnenpret, van leedvermaak en van „sick"-jokes, in de meest letterlijke zin des woords. En tenslotte is spreekwoordelijk vastgesteld dat humor de beste medicijn is. Beterschap, Marcus. c

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1967 | | pagina 21