De wind i
kan niet lezen
PANDA EN DE M F.F.STF.R *D1R INK E1R
1/
POLLE, PELLI EN PINGO
b)
igestipt
1
m
KAMMETJE FOK
I
Ons vervolgverhaal
9t Mooiste bruin
Nabetalingen aan
melkveehouders
Ruim 17 miljard
buitenlands kapitaal
naar Zuid-Afrika
VRIJDAG 12 MEI 1967
23
Een roman tfeeh verhaal door Richard Mason
beschermt
tegen
zonnebrand!
u
neem
norac
Kort nieuws
Kees Stip
B
40)
„Het is net alsof iemand je een
diner aanbiedt met champagne en
alsof je dan een postzegel van een
stuiver van hem leent en alvast het
kleingeld terugvraagt".
„Je moet niet zulke dingen zeggen".
„Maar het is waar", zei ik. „We
hebben champagne gehad".
„Vertel me nu over vissen".
„Nu, je vist naar complimentjes.
Je gooit listig je aas uit. bij voor
beeld door te zeggen: „Vind je die-
of-die aardiger dan mij?" Dan komt
er een zalm en die bijt toe en zegt:
„Lieve kind, bij jou vergeleken is ze
gewoonweg een oud fietszadel!" Het
kan ook zijn, dat je je dessert in de
vorm van een oude schoen krijgt op
gediend met: „Och, feitelijk is er
geen sprake van een vergelijking
alleen ziet ze er vanavond niet op
haar best uit".
„Ik ga ook vissen", zei Sabby. „Kijk
even om naar mij, alsjeblieft. Vind
je, dat ik mooier ben dan oud fiets
zadel?"
Ik draaide me om. Ze had haar
handdoek tot aan haar kin opge
sjord. Haar blote armen kwamen er
aan weerszijden uit en ook haar
knieën waren zichtbaar.
„Is- het zo?" vroeg ze droefgeestig.
„Jij ziet er heel anders uit dan al
les wat ik ooit van mijn leven heb
gezien".
„Is dat zalm of oude schoen?"
Ik trad dicht op haar toe. Ze ver
roerde zich niet, maar bleef de hand
doek tot aan haar kin ophouden. Ik
kuste haar zachtjes en haar lippen
waren koel; ze kwam juist onder de
douche vandaan. Ik voelde haar aan
raking door de handdoek heen en
had de neiging haar in mijn armen te
nemen; maar in dit flauwe contact
tussen ons was een intimiteit, die we
nog niet eerder hadden ervaren.'
We bleven elkaar aankijken; het
was een van die ogenblikken, waarin
de tijd verzinkt, en die later levendi
ger voor je geest staat dan hele we
ken, die geen betekenis hebben ge
had. Toen er waren misschien
maar een paar seconden verstreken
verhief ze zich op haar tenen, be
roerde even mijn lippen met de hare
en rende naar de badkamer, de
handdoek achter zich aanslepend.
Even later stak ze haar hoofd om
de deur.
„O Michael", zei ze een beetje be
droefd, wat zei je ook weer? Zalm
of oude schoen?"
„Zalm", zei ik, „en heel roze".
Ze verdween weer en in de bad
kamer hoorde ik haar zingen: „Sab
by is een zalm, een zalm, een zalm".
Om kwart voor acht gingen we op
weg naar mr. Headley, ditmaal naar
zijn flat, die dicht bij het kantoor
lag, waar ik al was geweest. De In-
ische jongen van de „geregelde klas
se" deed de deur voor ons open en
een ogenblik later verscheen mr.
Headley als een kleine wervelwind.
Hij was op zijn sloffen en stak ons
een voor een beide handen toe.
„Hallo, hallo, hallo. Was niet nodig
geweest, je zo mooi te maken. Ge
woon alledag-etentje, geen groot di
ner. Maar toch Hij keek naar
Sabby's japon, terwijl hij nog steeds
haar hand vasthield.
„Betoverend, beslist betoverend".
Zijn haar, dat al begon te dunnen,
zat in de war. Hij droeg een open
kaki hemd en een korte kaki broek.
Hij wees hier op en zei: „Kan jullie
niet schelen wel? M'n rechterbeen is
deze maand aan de beurt. Hoef ik
me niet uit te kleden. Kan het er
zomaar inspuiten. Hoe zei u ook weer
dat u heette?"
„Dit is miss Wei", zei ik.
„Warempel?" Hij rekte zijn hals
uit, om Sabby beter te bekijken, als
of hij bijziende was. Hij kneep zijn
ogen schalks dicht. „Onzin", zei hij.
„Tel eens op je vingers. Tel maar
tot vijf".
Sabby keek verbijsterd; ze wist
niet of die eigenaardige man grappig
of bruut was. Ze stak een aarzelende
hand op.
„Mooi zo. Tel. Een, twee, drie, vier,
vijf".
„Een, twee, drie, vier, vijf", zei
Sabby onzeker.
Mr. Headley slaakte een verrukte
kreet.
„Alsjeblieft! Zag je dat? Zag je op
welke manier ze het deed?
Begon met open handpalm en
bracht de vingers een voor een naar
omlaag. Ooit gezien dat een Chinese
zo iets deed? Natuurlijk niet. Ze tel
len net als de Engelsen en beginnen
met gesloten vuist. Een Japanse!"
besloot hij triomfantelijk.
Sabby keek beschaamd en een
ogenblik dacht ze werkelijk, dat ze
uit het huis zou worden gegooid. Ze
begon zich te verontschuldigen voor
haar misleidende naam, maar mr.
Headley hief een bedarende hand om
hoog.
„Geen kwestie van! Ben dol op
Japan; ben er zelf geweest en heb
er een hoop vrienden gemaakt. Ove
rigens niet nodig je naam te verber
gen. We zijn blij dat je er bent. Geen
oorlog tussen de naties, wel? Oorlog
van denkbeelden. U hebt onze denk
beelden. Dat is mooi. Natuurlijk niet
altijd goed, maar toch ook niet zo
kwaad, hè?"
„Ik heb u immers verteld, dat ik
een Japanse zou meebrengen", zei ik.
„Welzeker, maar je sprak van een
schooljuffrouw".
„Ik ben schooljuffrouw", zei Sab
by.
„Dwaasheid. U een schooljuffrouw.
Nou, ik zou best bij u op school
willen zitten".
Onder het eten praatte mr. Head
ley over Japan. Nu en dan schoot hij
een vraag op Sabby af.
„Welke politieke richting hebt u?"
„Ik heb er geen", zei Sabby. „Ik
denk dat het gek klinkt, maar ik
geloof dat ik politiek niet begrijp".
„En waarom zou je? Begrijp er
zelf niks van. Maar je voelt toch wel
ergens voor?"
„Ik denk altijd, als iedereen maar
vriendelijk voor elkaar zou zijn als
zij niet zo zelfzuchtig waren.
„Dat is het! Doet er niet toe of je
niet kunt Jezen of schrijven,' zo lang
je dat maar weet! Slechte mensen,
slechte wereld. Goede mensen en
alles lost zichzelf op. Neem India
nou eens. Ik heb niet het flauwste
idee, hoe de politiek zich zal oplos
sen. Jullie evenmin. Verdraaid lastig.
(Wordt vervolgd.)
ADVERTENTIE
PUZZEL NO. 19
In deze schakelpuzzel komen alleen
maar woorden voor van vijf en zeven
letters.
Horizontaal: 1. reden; 3. reukwater; 5.
damp; 7. plaats in N.-Holland; 8. gemene;
10. bloem; 12. tap; 13. volk; 14. naaigerei;
16. interest; 18. begrip; 19. slot; 20. scha
delijk; 22. van node; 23. edel; 24. stevig
gebouwd, krachtig.
Verticaal: 1. muziekdrama; 2. insekt; 3.
oneffen; 4. cijferen; 5. plaats in het Gooi;
6. gezantschap; 8. in de voorste geléderen;
9. uitstalkast; 10. ontvangdraad; 11. ge
neesmiddel, hulpmiddel; 14. aantekenen
ADVERTENTIE
Over het melkjaar april 1966april
1967 ontvangen de melkveehouders nog
een nabetaling van 33 cent per honderd
kg melk plus 9 cent per percent vet per
honderd kg melk. Hiervan komt 11 cent
per honderd kg melk plus 4 cent per per
cent vet uit het Landbouwegalisatiefonds
(industriemeiktoeslag) en 22 cent per hon
derd kg melk plus 5 cent per percent vet
uit het Zuivelfonds. Het grootste deel van
de uitkeringen uit beide fondsen hebben
zij in de loop van het melkjaar al bij wijze
van voorschot ontvangen. De totale uitke
ringen voorschot plus nabetaling be
dragen: uit het landbouwegalisatiefonds
96 cent per honderd kg melk en 28 cent
per percent vet per honderd kg melk;
uit het zuivelfonds 1,32 per honderd kg
melk en 31 cent per percent vet per hon
derd kg melk.
-W-V»
5> 4ffljUn
45. Joris pakte de geldzak uit handen van de ver
bijsterde Geheim Agent 38 en zwaaide het voorwerp
over zijn schouder. „Heb dank voor het oprapen!"
sprak hij, terwijl hij zich heen spoedde. „Ik moet mij
nu reppen - dringende zaken wachten mij!" „Uiterst
dringende zaken!" vervolgde hij in zichzelf, toen hij
op enige afstand van Hobbeldonk was gekomen. „Ik
zal met spoed deze kapitaal-aanwas hier begraven, zo
dat ik me onverwijld kan gaan bezighouden met het
verkrijgen van de verdwijn-vloeistof. Tenslotte is dit
nu wel een aardige bijverdienste - maar met die
drank kan ik tot waarlijk grootse daden komen!" Zo
dra hij klaar was met zijn graafwerk, spoedde hij
zich dan ook terug naar Hobbeldonk. Maar hij was te
laat. Jollipop had inmiddels enkele aannemers al ge
beld om het beschadigde gebouw te laten herstellen,
en deze voortvarende lieden hadden zich onmiddellijk
met bouwmaterialen naar het huis begeven. „He
laas. prevelde Joris, de bedrijvigheid spijtig gade
slaand. „Nu zal ik moeten wachten tot de rust is her
steld. Het verkrijgen van de verdwijn-drank dient nu
eenmaal onbemerkt te gebeuren om de een of andere
reden gunt men mij die aardige vinding niet.
KOMEN JULLIE MAAR EENS KIJKEN -
IK HEB HET NEERGEZET O AA HET TE
LATEN DROGEN I
VH6T IA/AS WAARSCHIJNLIJK
TE NATUURGETROUW J
K
IS JE NIEUWE SCHILDERIJ
GOED 6EW0RDEN, ZEEROB?
15. deel van de week; 16. klepperen; 17.
eens; 20. dichterbij; 21. deel van de mond.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons bezit
te zijn.
OPLOSSING PUZZEL NO. 8
Horizontaal: 1. tientje; 7. trainen; 13.
oei; 14. uur; 15. man; 16. vla; 17. t.t.; 18.
Ali; 19. m.t.s.; 20. st; 22. esp; 24. gei; 26.
blok; 29. troon; 31. tuba; 33. eikel; 35. elk;
36. gagel; 37. 1.1.; 38. Dee; 40. brt; 41. s.s.
42. verfoei; 43. Po; 45. Ier; 46. A.N.P.; 48.
om; 50. anker; 52. Inn; 54. tetra; 56. leep;
57. netto; 59. Thea; 60. kol; 61. opa; 63.
da; 65. S.E.R.; 66. Ems; 67. a.v.; 68. ijle;
70. eis; 72. pro; 73. s.r.i.; 74. nekslag; 75.
pardoes.
Verticaal: 1. totebel; 2. iet; 3. ei; 4. tule;
5. juist; 6. er; 7. tm; 8.ramen; 9. anti; 10.
n.v.; 11. els; 12. nathals; 21. nok; 23. pre;
24. gok; 25. rug; 27. lil; 28. ked; 30. oli
fant; 31. t.a.t. 32. bes; 34. lever; 36. grint;
39. eer; 40. Bea; 43. paladijn; 44. one; 45.
iep; 47. pet; 48. ore; 49. maanvis; 51. keg;
52. iel; 53. nto; 55. tho; 57. noria; 58. opera;
60. keel; 62. amor; 64. ale; 67. are; 69. e.k.;
71. s.g.; 72. pp; 73. so.
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
NEW YORK (AP) De buitenlandse
investeringen in Zuid-Afrika hebben in
1965 in totaal 4.8 miljard dollar 17.2
miljard) bedragen, aldus hebben de Ver
enigde Naties bekendgemaakt. Met een in
vestering van 2.8 miljard dollar bleef
Groot-Brittannië ook in dat jaar Zuid-
Afrika's voornaamste bron van buiten
lands kapitaal. De Verenigde Staten kwa
men met 568 miljoen dollar op de
tweede plaats. Het rapport is uitgegeven
door de VN-afdeling voor politieke en vei
ligheidszaken.
Frankrijk heeft in 1965 281 miljoen dol
lar in Zuid-Afrika geïnvesteerd, Zwitser
land 219 miljoen dollar en België-Luxem-
burg 54 miljoen dollar. De investeringen
van andere landen en internationale or
ganisaties werden niet gespecificeerd.
Het grootste deel van de investeringen
ging naar de mijnbouw en industrie, hoe
wel er ook belangrijke bedragen zijn ge
stoken in Zuid-Afrika's bankwezen en
handel.
Postuum eerbetoon. In Amersfoort heeft
generaal-majoor F. E. Lagerwerff de
door de koningin postuum toegekende
eremedaille voor menslievend hulpbetoon
in brons uitgereikt aan de weduwe van
de reserve tweede luitenant C. G. van de
Groenekan uit Soestdijk. De luitenant
kwam een jaar geleden om het leven
tijdens een oefening met scherpe hand
granaten. Hij nam een door een soldaat
verkeerd ingestelde handgranaat over,
kort voor deze explodeerde. De luitenant
werd bij de ontploffing dodelijk gewond.
De soldaat moest een oog missen.
Ze zullen de vliegbasis Eindhoven
laten inslapen.
Zolang hij wakker is maakt hij te
veel lawaai.
Ik vermoed dat ze de meneer er bij
zullen halen die door de televisie men
sen in slaap brengt.
Hij is de enige die dat expres doet.
Met zo'n vliegbasis zal het niet mee
vallen, omdat dit een paraat stuk
strijdmacht is dat voortdurend in de
hoogste staat van waakzaamheid ver
keert.
Ik denk dus dat hij zich zal beper
ken tot het in slaap brengen van de
vliegtuigen.
Dat is voldoende, want geen piloot
is zo onvoorzichtig om zonder zo'n
ding te lucht in te gaan.
Waarschijnlijk stelt de hypnotiseur
zich midden voor de verzamelde vlieg
tuigen op en kijkt ze doordringend aan.
„Uw ogen worden loom", zegt hij.
„Uw ogen worden ongelofelijk loom."
Dat is natuurlijk onzin, want vlieg
tuigen hebben geen ogen. Hij zegt het
vanwege de mooie donkere o-klanken.
Met hetzelfde effect had hij kunnen
zeggen: „Geroosterd brood is dodelijk
voor olifanten."
Dat schijnt nog waar te zijn als ze
er teveel thee bij drinken.
Maar goed, de vliegtuigen laten zich
bepraten, de vleugels worden slap, het
landingsgestel knikt door. En opeens
zijn ze verhuisd van Mars naar Mor
pheus.
Eindhoven herleeft.
Weg is de afschuwelijke geluidshin
der die zo'n ongunstige invloed had op
de arbeidsproduktiviteit van het gloei
lampenconcern.
En het is afgelopen met de verlie
zen die het gevolg zijn van verkeerd
verstane opdrachten.
Stel u maar eens voor dat Tokio te
lefonisch 12 miljoen oordopjes bestelt.
En midden in de bestelling wordt er
door een straaljager een lettergreep
onverstaanbaar gemaakt.
Dat kan juist die lettergreep zijn
waarin het Japanse woord voor tran
sistorradio-oordopjes afwijkt van dat
voor kinderwagenwieltjes.
Onmiddellijk moet er dan een deel
van het bedrijf worden omgegooid op
wieltjes.
Natuurlijk raken de Japanners die
radio's op wieltjes wel aan ons kwijt.
Maar daarvoor is toch weer een cam
pagne nodig: Neem uw radio mee uit
rijden!
Deze ellende is nu achter de rug.
En ik kan niet nalaten om ir. Philips
op te bellen om hem persoonlijk ge
luk te wensen.
„Bedankt," zegt hij. „Maar help me
liever de vent vinden die de vliegtui
gen in slaap heeft gepraat. Ik kan geen
oog meer dichtdoen door het gesnurk".
ADVERTENTIE
[Ar'jferf.-instoJM
15. De kamenier is weer helemaal over
stuur als ze vertelt hoe ze het prieel bin
nenkwam en haar meesteres aan de zol
derbalk zag hangen. De huismeester
neemt het relaas van haar over: „De ka
menier begon geweldig te gillen. Ik was
in de tuin, rende naar het prieel en zag
wat er gebeurd was. Ik probeerde mijn
hoofd koel te houden, ging op een stoel
staan en sneed het koord door. Samen
legden we mevrouw op de rustbank. Ze
was nog warm, dus maakte ik meteen de
strop los, en we probeerden haar levens
geesten weer op te wekken door krachti
ge massage. Maar wat we ook deden, het
mocht niet baten. Er was geen spoor
meer van een hartslag, en evenmin van
ademhaling. Ik wist dat mevrouw Ho de
laatste tijd neerslachtig was, maar ik had
nooit gedacht dat ze zelfmoord zou ple
gen, en mijn meester ook niet, daar ben
ik zeker van. Omdat hij in het gerechts
gebouw was, voor een vergadering, ben
ik daar zo hard ik kon naartoe gerend,
om hem het nieuws te vertellen. Het ver
baast me niet dat de schok te groot voor
hem was, en dat hij u gevraagd heeft om
alles voor hem te regelen. Hij hield echt
veel van zijn vrouw, al scheelden ze veel
in leeftijd, en zij bewonderde en respec
teerde hem."
828. De opperheks keek haar leerlingen
bedroefd aan.
„Meisjes", zei ze, zo bewogen als nooit
tevoren, „we moeten het onder ogen zien
De kinderen willen geen heksen meer. Er
zijn andere boosdoeners in hun verhalen
gekomen. Onze rol is uitgespeeld. Dan is
het dus ook niet meer nodig dat wij be
staan".
„En de gevangenen dan?" vroeg ie
mand snikkend.
„Die zullen we op magische manier
vrijlaten", zei de opperh.eks.
Met haar hand maakte zij spiralende be
wegingen. Het scheen, alsof de lucht
zichtbaar werd en in steeds grotere gol
ven om de kinderen cirkelde. Zij werden
opgenomen en schaterlachend wegge
voerd, de vrijheid tegemoet. Ook de an
dere gevangenen werden op die manier
aan de wereld buiten het kasteel door de
golven teruggegeven.
„Zo", zei de opperheks, „nu zijn wt
weer onder ons. Dat is toch ook wel eens
gezellig. We trekken ons terug in de on
zichtbare streken. Het kasteel kan in de
golven, verdwijnen; we zullen met heks
en muis vergaan".
Bram hoorde het met ontsteltenis aan,
want hij was zélf een muis en voelde be
grijpelijk genoeg voor het hele plannetjt
niets.
