PANDA EN DE MEESTER-DRINKER
POLLE, PELLI EN PINGO
HOFNAR
KAMPIOEN
ngestipt
BRAMMET JE FOK
KEUKENCENTRUM
IJMUIDEN
Billiton wil vreemd
vermogen
aantrekken
Alle Hofnar produkten uitsluitend tabak
Klinknagelfabriek
in Schiedam sluit
VRIJDAG 26 MEI 1967
17
Ons vervotgverhaai
Een romantisch verhaal door Richard Mason
S V
41 n n origineel FORMICA
0 L U A DROOMKEUKENS
Kees Stip
Ontslag voor 130 man
tfWMWWWMWWWWW
51,
„Ik bedoel het net zoals ik het
zeg. Als jij vijftig bent, lijk je op
een afstand vijfentwintig. Ik zou er
Johnnie en al zijn koperen armban
den voor willen geven om er zo uit
te zien."
„Ja, dat zou je zeker moeten doen,
kindlief", zei Rosie.
„Dorcas hoeft haar Mario niet op
te geven, en ze heeft nog een arm
band op de koop toe. En zij zal er
evenmin als een heks uitzien, als ze
vijftig is. Maar ik zal een verschrik
kelijke heks zijn op mijn vijftigste,
als ik dan tenminste nog niet dood
ben. Maar daar heb je best kans op."
„Het zit hem niet in die arm
band", zei Rosie plechtig. „Het zit
hem in de ziel. Dorcas heeft een
mooie ziel."
„En heb ik er geen?"
„O jazeker een heel mooie ziel.
't Komt er maar op aan, dat je haar
nog hebt als je vijftig bent."
„Heb jij nog een ziel?"
„Ik ben nog geen vijftig."
„Rosie heeft wel degelijk een
ziel", zei Peter. „Ze heeft een engel
achtige ziel en het is absoluut ze
ker, dat ze naar de hemel gaat."
„Dat geloof ik niet", zei Rosie.
„Ik heb te veel op- en aanmerkin
gen aan de debetkant staan. Ik zal
wel verbrand worden en het enige
waar ik om bid is, dat het gauw
voorbij mag zijn. Ik denk altijd, dat
dat wel gebeuren zal. God zal Zijn
tijd niet verspillen aan wraakne
mingen; Hij zal alleen maar van je
af willen zijn."
„Ik ben niet bang voor het helle
vuur", zei Peter. „Deze kerrie
brandt als vuur in mijn binnenste
en ik ben toch van plan door te
eten. Het is zo verrukkelijk, dat het
me niet kan schelen, hoe heet het
is. Geef me nog eens wat."
Na het eten gingen we naar het
hotel terug. We liepen luidruchtig
pratend door de straten, alsof we al
wat te drinken hadden gehad. Ik
zette een hardere stem op, om niet
te hoeven denken aan de uitdruk
king op Sabby's gezicht, toen ze op
die stoep gestaan had. En toen her
innerde ik me, dat ik haar gezichts
uitdrukking feitelijk helemaal niet
gezien had, maar dat ik me die al
leen had verbeeld uit de toon van
haar stem en de houding van haar
hoofd, toen ze zich van me afwend
de.
In het hotel vonden we twee of
drie flessen whisky en een fles jene
ver, en die namen we mee naar Ro-
sie's zitkamer. Sandra zat op
Lambs knie, en Mario en Dorcas
zaten samen op de sofa en trachtten
te doen alsof ze niet hevig verliefd
op elkaar waren. Mervyn liet zich
in een gemakkelijke stoel zakken.
Er waren diepe groeven langs zijn
neus en blauwe kringen onder zijn
ogen en ondanks de glazen drank,
die hij verzwolg, bleef hij een ge
melijk stilzwijgen bewaren. Hij was
iedere dag nerveuzer geworden,
hoewel we nooit precies wisten, in
hoeverre het echt of geveinsd was.
Een maand tevoren had hij gezegd:
„Jullie zullen zien, dat ik binnen zes
maanden uit India weg ben de
zaken gaan best." Maar nu ik hem
luchtig vroeg: „Hoe staat het met de
zenuwen, Mervyn?" draaide hij zich
kwaad naar me om en snauwde:
„Dat is een vrij tactloze vraag, vind
je zelf niet?" Hij was er nog steeds
van overtuigd, dat hij zijn volgende
zomer in Sloane Square zou door
brengen.
„Ik moet werkelijk zorgen dat ik
een meisje krijg", zei Peter, toen /de
fuif geanimeerd genoeg werd om
een klein vertrouwelijk gesprek
mogelijk te maken. „Jullie hebt je
allemaal al voorzien."
„Dat vind ik een vreselijke uit
drukking", zei ik. Alsof er sprake is
van een fiets of een gemeubileerde
kamer."
„Nou, is het dan niet net zo iets?
Een mens moet zich voorzien van
een dak boven zijn hoofd, en van
eten en van een vrouw en dan
is hij compleet. Zonder al die din
gen kun je moeilijk zeggen dat je
leeft."
„Je bent nog nooit verliefd ge
weest", zei ik.
„Nee, dat geloof ik ook niet. Wat
heeft dat ermee te maken?"
„In dat geval praat je niet over
je voorzien van een meisje."
„Dat is een grote vaderlijke wijs
heid".
Hoe dan ook, een feit is, dat ik niet
voorzien ben; en ik ben heel jaloers,
omdat Dorcas beslist het mooiste
meisje in India is en Mario zal haar
zeker trouwen. In ieder geval is hij
een idioot, als hij het niet doet. En
Sandra is óók een mooi meisje en
Lamb mag van geluk spreken, dat hij
haar heeft".
„Ik geloof, dat we allebei een
beetje dronken beginnen te worden,"
zei ik.
„Juist, dat is het, we worden dron
ken."
„Maar nu nog iets, omdat ik
nieuwsgierig ben. Ik had het je wil
len vragen als ik nuchter was, maar
ik kon de moed niet opbrengen. Ik
vind whiskey een wonderbaarlijk
goedje; je wordt er zo persoonlijk
van. Maar ik zou het naar vinden,
als je 't erg vond."
„Nee, helemaal niet."
,,'t Gaat over je charmante Ha-
nako. Zou je me alsjeblieft willen
vertellen, of jij haar eerste aanbid
der bent?"
„Dat denk ik niet", zei ik.
„Dank je zeer. Dat was wel bruut,
hè?"
„Nee", zei ik, ,,'t was helemaal niet
bruut."
„Maar ik vond het érg bruut," zei
plotseling Rosies stem. Ze glim
lachte ons vriendelijk toe. Er hing
een dicht waas van sigarettenrook
in de kamer en de radio speelde
zachtjes. Lamb en Sandra deden ver
liefd in hun stoel, en Mario en Dor
cas fluisterden en glimlachten en
waren gelukkig.
„Maar het was óók bruut van mij
om jullie af te luisteren," zei Rosie,
„ik heb het gesprek gehoord, omdat
de jongelui zich samen amuseren en
omdat Mervyn zit te drinken en niets
aardigs tegen me wil zeggen. En
daarom hoorde ik alles wat jullie be
praatten over „jezelf voorzien". Ik
vind het zo grappig!"
(Wordt vervolgd.)
umnnnnniuinnnnnnnnnrr—
59 60
ADVERTENTIE
Wij tonen u 12 keukens van 9 binnen-
en buitenlandse keukenfabrikanten
Tevens een ongekend grote sortering
IIANG-, LEG- en WANDKASTEN.
KENNEMERLAAN 165- 159 - IJMUIDEN
Telefoon 0 2550-11428 of 10770.
Billiton overweegt het aantrekken van
vreemd vermogen op lange of middel
lange termijn als de haar ter beschikking
staande gelden en kredietmogelijkheden
waarover zij beschikt niet voldoende zou
den blijken voor de investeringsplannen
die in 1967 op het programma staan, zo
heeft de voorzitter van de raad van com
missarissen van N.V. Billiton Maatschap
pij, mr. E. N. van Kleffens in een toelich
ting op het jaarverslag meegedeeld. Hij
voegde daaraan toe dat een aandelen
emissie niet wordt overwogen. De resul
taten over de eerste maanden van 1967
zijn beter dan die over de overeenkomsti
ge periode van 1966. Voor de resterende
tijd van het lopende boekjaar wordt ver
wacht dat de uitkomsten eveneens beter
zullen zijn dan in 1966.
PUZZEL NO. 21
Horizontaal: 1. schouderholte, 6. richting,
11. deel v. h. oor, 12. jongensnaam, 14. val
lei, 16. Europeaan, 18. afgodisch, 20. vaas,
21. nagerecht, 22. deel v. d. hals, 23. toneel
term, 28. Europeaan, 29. en anderen, 30.
zangnoot, 31. gewas, 32 uitroep, 34. losse
naad, 36. onmeetbaar getal, 37. boertige na
bootsing, 38. meterton, 39. gelooide huid,
41. vogel, 42. begrip, 45. vogelprodukt, 47.
Fr. voegwoord, 49. oosterse jongensnaam,
51. vorm van knoeien, 54. klein vertrek, 56.
deel v. h. kippenhok, 57. fel, 58. onbep.
vnw., 61. bekende Amer. zanger, 64. ge
vangenis, 65. pl. in Gelderland, 67. pl. in
Gelderland, 68. prik. 69. woede.
Verticaal: 2. steen, 3. sportterm, 4. meis
jesnaam, 5. uitroep, 7. nieuwe wereldtaal,
8. meisjesnaam, 9. deel v. e. muziekinstru
ment, 10 .godin, 12. opening, 13. drank, 15.
begin, 17. deel v .d. dag, 19. drank, 23. on
derhoud. 24. water in Brabant, 25. beschou
wing, 26. voegwoord, 27. onzichtbare, 31.
kreet, 32. bid, 33. meisjesnaam, 35. naar
mijn mening, 40. voortreffelijk, 43. beroep,
44. water in Frankrijk, 46. voorzetsel, 47.
jongensnaam, 48. godheid, 50. steensoort,
52. regel, 53. meisjesnaam, 55. aanzien, 59.
afgemat, 60. vlaktemaat, 62. nieuw, 63.
voetbalvereniging, 66. eenh. v. kracht.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons bezit
te zijn.
OPLOSSING PUZZEL NO. 20
1-7. evenaar, 6-12. armoede, 11-15 desem,
14-21. emeritus, 20-25. usance, 24-32. cellu
loid, 31-36. idiote, 35-42. telegram, 41-49.
Amsterdam, 48-53. ampere, 52-60. regen
boog, 59-66. ogenblik, 65-69. ikoon, 68-75.
ongeveer, 74-81. ergernis, 80-84. islam, 83-
89. Amerika, 88-93. karper, 92-98. ervaren,
97-101. engte, 100-105. terwijl, 104-109. ijl
bode, 108-115. Deventer, 114-121. erbarmen,
120-128. entourage, 127-131. gelid, 130-135.
ideaal, 134-140. algebra, 139-145. raadsel,
144-151. elastiek, 150-155. ekster, 154-160.
eregast, 159-163. stoet, 162-166. etage, 165-
172. gevaarte, 171-177. terdege, 176-182.
geestig, 181-187. ignobel, 186-193. eldorado,
192-200. domicilie, 199-204. iedere, 203-209.
rekstok, 208-216. okkernoot, 215-221. Otter-
lo, 220-225. loeren.
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
56. Joris Goedbloed had een flinke kou opgelopen
door het schuimblus-bad dat hij in het museum had
gekregen. „De geleerde Kalker heeft daar toch een.
lelijke vergissing gemaakt .Hatsjoe!.met zijn ver
dwijn-drank!" prevelde hij. „In plaats van onzichtbaar
te worden, ga ik licht uitstralen! Geen wonder, dat
men mij trachtte te blussen... Snif! Deze verkoud
heid is echter de Gloo-benoeri-diamant wel waard!
Alhoewel ik nu toch gaarne de juiste vloeistof zou wil
len hebben voor het verrichten van mijn werk!" Het
nieuws van de diefstal stond intussen in alle kranten
en zo raakte het ook bekend in Hobbeldonk. „Het
signalement van de inbreker luidt.las Jollipop voor,
„lichtgevend soort vuurbal, ongeveer twee meter
hoog!" „Dat herinnert me.prevelde professor Kal
ker. „Mijn mislukte verdwijn-drank heeft lichtgevende
bijverschijnselen! We moeten er vooral voor zorgen,
dat het niet in verkeerde handen valt, Pompo!" „Maar
dat is al gebeurd!" riep Panda. „Weet u nog, wel?
„Weet ik het nog wel?" vroeg de geleerde verrast.
„Wat weet ik nog wel?" Het geluid van de voordeur
bel maakte Panda's uitleg onverstaanbaar. Jollipop
haastte zich heen, en werd bij het opendoen terzijde
geduwd door een vreemdeling, die snuivende, ver
kouden geluiden maakte.
8MJP MET JE HANDEN VAM
DE BAL AFJN DoET NIET
MEE MCT DEZE WEDSTRIJD:
20,20, MEEN 46 DAT,
MENEER 61b! IAAT MIJ EERST
DIE BAl MAAR EENS 21SN
0, NEEM ME NIET KWAUJK, JE HÊ8T66H1K
- MAAR IK DACHT DAT JU t ME MET MUM
DOCHTERTJE AAN HET SPEtEN WAREN
ADVERTENTIE
NIEUW
Toen ik na de vorige zomer mijn
driemaal gedragen zomerpantalon liet
stomen kreeg ik hem terug met een
papieren rijksdaalder die in de zak
was blijven zitten. Hij was niet mee-
gestoomd, zodat ik er het stomen mee
kon betalen en nog geld overhield.
Sindsdien propageer ik een bescheiden
slordigheid in geldzaken. Dat heeft
bovenmaatse vruchten afgeworpen,
want in een Arnhemse stomerij is een
broek zonder heer binnengelopen die
33 briefjes van duizend bevatte. Ook
dit liep goed af: de pers besteedde zo
veel aandacht aan het bericht dat er
bijna van een broekenpers gesproken
kon worden, de gealarmeerde heer
kwam, in een andere broek, zijn broek
en zijn geld halen, en de eerlijke vind
ster kreeg een beloning die bevestigde
dat de heer een heer was. Na verklaard
te hebben dat zijn vrouw zijn broek had
weggebracht zonder in de zakken te
voelen trok hij zich in de anonimiteit
terug.
Daarmee mag voor hem de zaak
zijn opgelost. Bij ons rijzen er vragen.
Wie loopt er in ons land met een
snoepcent ter waarde van een midden
standswoning op zak? Tot voor kort
had men, financieel althans, de heer
Zwolsman daartoe nog wel in staat ge
acht, maar de laatste berichten over
zijn liquiditeit zaaien twijfel. Trouwens
de onbekende hoeft helemaal niet rijk
te zijn. Misschien is hij alleen maar
goed, en zamelt hij geld in voor goede
doelen. Eten voor India zal het dan
niet geweest zijn, want wie daar nu nog
voor langs de deur gaat vangt hoog
stens koude kliekjes. En ook collectes
die geld opbrengen brengen meestal
weinig geld op, omdat duizendjes zo
moeilijk door de gleuf van de collecte
bus gaan.
Wat dan? Is de man een dief, een
rover, een valse munter? Ach kom.
Van gestolen bankbiljeten zijn de num
mers genoteerd, en niemand pakt een
briefje van duizend aan als betaling
voor een rol pepermunt voordat de
Nederlandse Bank geraadpleegd is en
professor Zijlstra persoonlijk met een
echt biljet in de andere hand de twee
happen-proef heeft genomen.
Als men beslist kwaad wil denken:
het zou denkbaar zijn dat de broekman
een buitenman is die 33 jaar lang
duizend gulden heeft gespaard om in
de stad een avondje aan de zwier te
gaan. Hij moet dan de recreatiemo
gelijkheden in de steden wel sterk
overschatten. Zelfs in Arnhem. Maar
misschien doet hij dat. Wat zijn vrouw
dan moet doen is erg eenvoudig: al
zijn broeken naar de stomerij sturen.
De Nederlandse Klinknagelfabriek in
Schiedam heeft besloten de produktie te
stoppen en de 130 werknemers de straat
op te sturen. Het bedrijf is een filiaal van
de Nederlandse Schroefboutenfabriek in
Helmond, alwaar de produktie van klink
nagels wordt geïntegreerd in het be
staande produktieprogramma. Met de
vakbonden is het overleg geopend over
een afvloeiingsregeling voor het perso
neel.
26. De kamenier is teruggegaan naar
het huis van haar meesteren de Rech
ter neemt Fung mee naar het gerechtsge
bouw. Begrijpt u mij goed, Edelacht
bare," zegt Fung. „Ik ontken, dat ik me
vrouw Ho heb vermoord, maar als het
onmogelijk is de ware dader te vinden,
wil ik best zeggen dat ik het gedaan heb.
Ik zal toch spoedig sterven, en of dat nu
in mijn bed gebeurt of op het schavot,
doet weinig terzake. Met haar dood valt
de laatste reden weg waarom ik nog wil
de leven. Mijn andere liefde, de kunst,
had me allang in de steek gelaten Maar
als u hoop hebt de schoft te vinden die
haar dood werkelijk op zijn geweten
heeft, dan mag ik het onderzoek niet in
de war sturen, door mij schuldig te ver
klaren aan een misdaad die ik niet be
gaan heb". Rechter Tie is getroffen door
de oprechte toon van de schilder, maar
hij houdt er nog steeds rekening mee, dat
Fung komedie speelt. Het loopt tegen de
avond en sommige winkeliers zijn al be
zig hun voorraden binnen te halen. „Als
u onschuldig bent", vraagt de Rechter,
„wat kwam u dan om half vijf doen bij
het huis van Ho?" „Vanmorgen kreeg ik
een briefje van haar, gebracht door een
straatjongen", antwoordt de schilder. „Er
stond in, dat ze me dringend moest spre
ken en of ik tegen half vijf bij de tuin
poort wilde zijn".
839. Als een vis, die door de hengelaar
uit het water wordt opgehaald, zweefde
de Kokanje tussen hemel en aarde. De
kraanmachinist was een meester in zijn
vak. Als de Kokanje van porselein was
geweest, zou hij er niet zachter mee om
hebben kunnen gaan.
„Ze slapen door", siste de opdrachtge
ver verheugd. „Ze merken niets. Alles gaat
goed. Tegen de tijd, dat ze wakker wor
den, is er al niets meer tegen te doen."
Hij smoorde een lach in zijn hand om
toch vooral maar geen geluid te maken.
Aan boord van de Kokanje bewoog zich
niemand
Reeds vielen de eerste zonnestralen
door de patrijspoort, toen Bram verkwikt
wakker werd. Hij rekte zich uit, maar
hield halverwege verbaasd op.
„We bewegen varen we? Maar wie
staat er dan aan het roer?"
Hij zag langs de patrijspoort het gebla
derte van palmbomen langzaam voorbij
glijden. Eén tak was zo dichtbij, dat de
bladeren een ogenblik naar binnen zwiep
ten.
„En waar varen we eigenlijk?" dacht
Bram verbluft.
