VROUW
PATRICIA PAAY
jongste lid van de Knokke-ploeg
Russische mode in Londen een tegenvaller
HET WITTE GOUD
EEN POEDEL, EEN FLATJE, EEN
SPORTWAGEN EN EEN BONTJAS
23
I
ZATERDAG 27 MEI 1967
Erbij
£7? ZIJN FOTO'S waarop
Patricia Paay dertig lijkt, maar
ze is achttien jaar. Patricia is
gekozen voor de Knokke-ploeg
van dit jaar, samen met Jerry
Rix, Connie Vink, Marianne
Delgorge en Andy Star. Hoewel
jongste lid van het Knokke-team,
is Patricia toch geen onbekende
in de muziek-wereld. Zij komt
uit een zeer muzikale familie,
zelf speelt zij ondermeer vibra
foon. Patricia is via Lou van
Rees terecht gekomen bij de
TROS. Verder zingt zij in
nachtclubs en restaurants. Op
het ogenblik nog steeds in de
Hiltonhotels. Zij ging vorig jaar
ook mee op een cruise van de
„Statendam" en kwam in New
York op de kleurentelevisie toen
de NBC een programma aan
boord opnam.
Gaston Gourmet
VOOR DE Nederlandse televisie is Patricia natuurlijk nok
al geweest en vanzelfsprekend is er een contract voor plaatop
namen getekend. Haar agenda is volgeboekt met contracten.
„Op mijn zesde jaar wilde ik al zingen!" Wanneer dat wasT
„Ik ben geboren op 7 april 1949 in Rotterdam. Ik wilde zangeres
worden omdat de zuster van mijn vader ook zong.."
OMDAT IK BANG ben in een stijl
gedrongen te worden heb ik geen zang
lessen genomen. Alleen ademhalings
oefeningen. Ik zing het liefst jazz
nummers, zoals „Fly me to the moon"
en „I got a kick out of you". Ella
vind ik eigenlijk wel de fijnste jazz
zangeres. De vader en manager van
Patricia vult aan: Ik zit haast 25 jaar
in het vak, je moet een groot publiek
bestrijken".
„Die cruise met de Holland-Amerika
lijn was geweldig. Veertig dagen Ba-
hama's, Caraïbische zee. New York.
Verder ben ik opgetreden in Duitsland
allemaal samen met „The Evergreens"
het bandje van mijn vader".
Hoe langer Patricia praat, hoe meer
haar bruine ogen beginnen te stralen.
Als ze koffiezet „dat is geloof ik de
eerste keer dat ik koffie zet. Ik doe
weinig in het huishouden. Nee, ik heb
eerst ulo gedaan. Eigenlijk hou ik ook
niet zo van werken, behalve zingen na
tuurlijk. Het liefst zit ik gezellig thuis,
televisie kijken. Van kranten lees ik al
leen de koppen. Politiek? Weet ik niet.
Provo's interesseren me niet. De strip
verhalen en vragenrubrieken in de
vrouwenbladen lees ik. Boeken bijna
niet. Ik ben veel te gauw afgeleid".
Voor wat zij zingt schrijft haar vader
vaak de arrangementen. Patricia houdt
van een beat-sound, waarin zij zich
toch wat uit kan zingen, zoals „Love's
just a broken heart".
„VAN ASTRUD GILBERTO bewon
der ik alleen de keuze, ze heeft zo'n
dooie stem, zonder vibrato. Ze zingt
bijvoorbeeld „Shadow of your smile"
zo koud. Als je een liedje zingt, dan
denk je aan iemand. Zij niet, zij zingt
zomaar. Verder vind ik de TEE-set
goed, Rob Hoeke, De Golden Earrings,
de Beach Boys. Beatles of Stones? Bij
de Beatles zou ik het liefste zingen,
maar van de Stones heb ik de meeste
platen.
Wat ik graag wil? Iets heel geks, de
Walker Brothers ontmoeten. Nee, als
een fan, niet met ze zingen, gewoon
ontmoeten, spreken". Op haar eerste
plaatje komt „No one can love you
like I do". Ze denkt niet speciaal aan
iemand als ze dat zingt. Patricia Paay
heeft veel- vrienden en kennissen. Er
zijn veel jongens die haar wel aardig
vinden, maar als ze over trouwen be
ginnen zegt ze dat daar meer voor no
dig is. Ze wil niet bij moeder thuis
blijven en altijd blijven zingen. „Maar
trouwen doe ik pas als ik niet meer
wil zingen".
Patricia Paay houdt van geld,
dat zegt ze gewoon. Haar wensen zijn
eerst een wit poedeltje, dan een rode
sportwagen, een bontjas en vervolgens
een flatje.
Er kart niet altijd
ton zijn en voor een
koele dag in de va
kantie is deze witte
orlon trui waaraan
brede manchetten en
een zoom zijn ge
haakt. Het doet wat
aan een ouderwetse
beddesprei denken,
maar tegenwoordig
kan dat allemaal wel.
De Venetiaanse gon
delier kijkt er in
ieder geval niet van
op.
DE SOVJET-UNIE heeft on-
langs de eerste Russische mo
deshow in Londen gehouden.
Maar hoewel sommige rokken
bijna tot mini-peil waren in
gekort, bleek wat iedereen al^
dacht waar: Russische mode is
weinig opwindend.
Het meeste succes hadden
kinderkleren en de allereen
voudigste modellen van ruw
linnen, afgezet met een miniem
strookje folkloristisch bor-
duursel. Maar ook deze model
len zullen Mary Quant en de
andere Britse ontwerpsters
niet bedreigen.
ZELFS DE Russische Twiggy,
Tamara Wladimirsowa die net
zo tenger en knap scheen te
zjln als het beroemde Engelse
model, zorgde voor een teleur
stelling: ze lag met griep in
bed.
De drie Russische manne
quins waren van de Engelse te
onderscheiden door hun over
maat aan boezem, terwijl hun
Britse collega's zo plat als
Twiggy waren. Nina, Ala en
Larissa kweten zich bjj de fi
nale bovendien met iets meer
overtuiging van de Russische
dans, uitgevoerd in vuurrode
jurken geïnspireerd op hoeren
dracht met een overdaad aan
halsdoeken, schorten en ban
den.
DE OMROEPER deelde
mee dat Nina locomotieven
ontwerpt, Ala oude geschiede
nis studeert en Larissa patro
nen knipt. „Want in Rusland
wordt het beroep van manne
quin niet als volledige dagtaak
beschouwd".
De minst geslaagde modellen
waren ouderwetse bedrukte
katoentjes en onflatteuze stre
pen. Er werden slechts één
bermudashort en één pantalon
met klokkende pijpen getoond.
De meeste creaties vielen
ruim neer van een aansluitend
halsstuk. Overgooiers in effen
kleuren werden gecombineerd
met gebloemde boerinnenblou-
ses. Behalve rood en beige was
er veel citroengeel, suikerzoet-
roze, blauw en lindengroen.
VOLGENS DE Russische
handelsdelegatie zijn alleen in
Scandinavië ooit buitenlandse
modeshows gegeven door Rus
sische ontwerpers. De kleren
gaan in Londen acht tot acht
tien dollar kosten, ongeveer
hetzelfde als in de Sovjet-Unie.
De show ontrolde zich tegen
een decor van rode ballonnen,
reusachtige foto's van Chi-Chi
en An-An (de Russische en
Engelse panda-beren) en een
glanzende Moskowitsj auto.
De show begon met een slee
vol mannequins in weelderig
Russisch bont, sabel, nerts,
chinchilla, persianer en lui
paard. Deze mantels moeten in
Londen 500 tot 1.500 pond op
brengen een hele tegenstel
ling tot de goedkope katoenen
en linnen jurkjes.
De getoonde modellen wer
den door het modecentrum in
Moskou gekozen bij de Chayka
fabriek in Moskou, vier fa
brieken in Minsk en een fa
briek in Riga.
De negentienjarige Russische
mannequin Ala Chemousova
met een mini-japon.
|wum(UinnnnnnnfUinnfwnniwinftnnnnnnnnnnfvvMyvvvww,"r""""'"'"'"""",,MI>lt<>M*Mltw*w>lw*'tl>*wl^^
WIE LIMBURG ZEGT en daarbij
alleen denkt aan het „zwarte goud",
dat in de zuidelijkste provincie van
ons land op de twaalf-, veertien-, of
achttienhonderdmeter verdieping
wordt gewonnen, bewijst dit „schoen-
ste plekske grond" slecht te kennen.
Uit Limburg komt namelijk ook het
„witte goud", welhaast even moei
zaam vergaard, op de 25 cm-verdie-
ping, om het zo maar eens te
noemen.
Het Witte Goud uit Venlo. Bij ons
nuchtere noorderlingen beter bekend
als de ASPERGE. Een kostelijke en
kostbare groente, waarvan de eerste
kilo, die dit jaar aan de veiling
werd aangevoerd, honderdzestig gul
den opbracht. Bij mijn bezoek
aan Grubbenvorst, centrum van de
Noordlimburgse aspergeteelt, waar
de grootste groente-, fruit- en eier-
veiling van West-Europa gevestigd is,
zijn de ogen mij geopend.
De asperge is een zeer arbeidsin
tensieve groente. Het is alles hand
werk, van uitzetten van de plantjes,
tot het steken bij een lengte van 25
cm, vandaar die „verdieping", was
sen, sorteren, schillen en verpakken
toe. Deze groente, die reeds in het
oude Egypte uit de tijd der farao's
bekend zou zijn geweest, wordt met
miljoenen kilo's naar de veiling in
.Grubbenvorst gebracht. Vorig jaar
was dat bijna 7 miljoen kilo die in
totaal een bedrag van 16.879.102.26
opbrachten, oftewel een gemiddelde
prijs van 244,20 per 100 kilo.
Van die hoeveelheid hebben wij in
ons land nog geen miljoen kilo ge
consumeerd. Naar Duitsland gingen
maar liefst 5.130.000 kilo van de bes
te kwaliteit.
De aspergeteelt kent zestien sorte
ringen van „AA extra" of „AA I"
tot uitschot. Van al die graden zullen
wij er misschien met een stuk of zes
tijdens ons leven kennismaken. De
asperge is geen volksvoedsel en zal
het door de prijs ook wel nimmer
worden.
TOCH MOET HET mogelijk zijn
om meer bekendheid te geven aan
deze fijne groente. Bovendien zou
een vergroot binnenlands verbruik
wel eens van gunstige invloed kun
nen zijn op de prijs.
Ik heb al eerder geschreven, dat
wij beslist niet veel van deze groen
te nodig hebben om ervan te kunnen
genieten.
Zo heb ik tijdens de eerste Noord
limburgse aspergedag, georganiseerd
door de Vereniging voor Vreemde
lingenverkeer te Venlo en de Centra
le Venlose Veiling te Grubbenvorst
kennisgemaakt met de fantasie en
het vakmanschap van chef-kok H.
van Ham, die de pollepel zwaait in
de keuken van het 1 ster-restaurant
(Guide Michelin) „De Hamert" te
Wellerlooi.
Dit restaurant ligt aan een toeris
tische route door Noord-LimDt>rg,
waarvan de burgemeestf~s Van
plaatsjes als Grubbenvorst en Ber
gen terecht veel verwachten. Op het
Maasterras van dit restaurant is het
goed toeven.
Wij genoten er de volgende specia
liteiten van de chef. Cocktail Prince
Alexandre, Consommé de Limbourg,
Bouchées a la Bohémienne, Asperges
la langue de Boeuf Sauce Hollan-
daise.
nat, gekruid met wat aangemaakte
kerriepoeder en 2 eetlepels half op
geslagen room. De saus werd over
de gevulde glazen gegoten. Een si
naasappelpartje diende als versiering
op de rand van het glas.
De soep bestond uit een heldere
sterke bouillon van ossevlees, gegar
neerd met soepasperges, verse cham
pignons (even geblancheerd) en ker-
DE COCKTAIL PRINS ALEXAN
DER, voor welke naam de directie
van „De Hamert" nog officieel de
toestemming wil vragen aan het Ko
ninklijk Huis, was een primeur. Hij
werd gemaakt van 300 gr. gekookte
asperges in stukjes van twee cm ge
sneden, 2 sinaasappelen in partjes,
200 gr.^gekookt kippevlees. Dit alles
verdeeld over zes cocktailglazen. De
saus bestond uit 2 dl. mayonaise ver
mengd met wat sherry en gember-
velpluksel. Zij was liqht gebonden
met arrowroot (een wortel van de
cassaveplant)
Voor 6 pasteitjes gebruikt chef Van
Ham: 200 gr. gekookte aspergestuk
jes van 1 cm en 200 gr. krabvlees.
Hij maakte deze warm in een kreef-
tesaus (uit blik) en kruidde deze met
wat peper, een scheut cognac en wat
Worcestershiresaus, vulde hiermee de
pasteibakjes en garneerde elk met
een schijfje hard ei, waarop Deense
kaviaar.
Het hoofdgerecht asperges met ge
kookte ossetong in Hollandse saus:
Voor 6 personen 3 kg asperges uitge
lekt op een schotel gelegd, daarnaast
de in plakken gesneden ossetong,
overdekt met de saus. Geserveerd
met vers gekookte aardappelen.
Ossetong 2 nachten in de pekel ge
zet, daarna gekookt in 21k a 3 uur
met ui, wat wortel, peterselie, lau
rierblad, peperkorrels tijm en zout.
Het keelstuk van de tong verwijderd,
het vel eraf getrokken, daarna in
niet te dunne plakken gesneden en
gegarneerd rond de asperges.
Voor de sauce Hollandaise: 4 eier
dooiers met gekraakte peperkorrels
en een scheutje azijn tot een dikke
massa geroerd. Hierbij citroensap en
een halve dl bouillon. De kom au
bain-Marie warm gehouden en het
mengsel geroerd tot het begon te
binden, dan 50 gr boter in kleine
stukjes erdoor, afgemaakt met wat
zout.
OP DE KAART VAN De Hamert
staan nog veertien andere hoofdscho
tels tevens specialiteiten met
asperges bereid, alle samengesteld
door de heer Van Ham.
Hij verheugt zich erop om in het
korte aspergeseizoen nauwelijks
acht weken lang van de eerste
week van mei tot het feest van St.
Jan (24 juni) wanneer de telers op
houden te steken, zijn gasten te laten
genieten van de koninklijke groente.
„Over smaak valt niet te twisten",
zeggen de deskundigen uit het Noord
limburgse, maar over een ding zijn
zij het roerend eens: „Hoe verser,
hoe lekkerder". En dat is iets waar
van u in het aspergegebied kunt ver
zekerd zijn. Restaurant „De Hamert"
heeft bijvoorbeeld 2,5 ha eigen asper
gebedden.
Ik geef u hierbij het telefoonnum
mer van de eigenaar, de heer Jan H.
J. Grothausen, die in de Guide
Michelin die trotse 1 ster-vermelding
kreeg. Hij vermeldt nl. in een inlei
ding op zijn menukaart:
„Tevens zijn wij in de gelegenheid
om vanuit dit grootste Nederlandse
aspergegebied (3500 ha) u verse as
perges te leveren, welke per spoor-
expres aan u worden verzonden, te
gen dagprijs. Belt u ons daarvoor
gerust op. (04703)-260. Wij geven u
gaarne inlichtingen over hoeveelhe
den en bereiding."
Als u weet, dat in de week van 7
tot en met 13 mei de asperges in de
winkel te Venlo drie gulden per kilo
kosttten, terwijl ik ze boven de grote
rivieren voor deze prijs nog niet heb
ontdekt, dan geloof ik wel dat het
een telefoontje naar De Hamert
waard zal zijn.
^wnnnnnflJlflfinfinfUinfinnjMinfinnnnjinnnfinfinnfinfifii1nf1iinnfififififiiifiiinfinnn^
