Amsterdam is nieuwsgierig of
„de professor" het klaarspeelt
EXAMENS
Prof. I. Samkalden was
tweemaal minister
-
Dr. Samkalden heeft tien jaar
voor vijftig jaar zwaar werk
Acht miljoen
voor India
„Whisky Four"
voorlopig
uit de lucht
KWJ: niet alleen
hulp aan Israel
ZATERDAG 17 JUNI 1967
7
Kast vol plannen
Te weinig geld
SUN WAV Een produkt
Constructief veel beter,
maar niet duurder
Textiel en Woningtextiel
Uitdaging
HAARLEM -
ZANDVOORT
HEEMSTEDE
- IJMUIDEN
Auto: Moordenaar
Nieuwe moraal
„Help-Israel'-actie
Mensenleven 1200 waard
Hartziekten
Paspoorten
Fluor en drinkwater
Restaureer de kerken!
Schandalig
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM Nu Amsterdam in prof. mr. I. Samkalden een „schaap
met 24 poten" heeft gevonden de omschrijving is van een van de hoofd
stedelijke wethouders wacht de van nature niet van critiek gespeende
Amsterdammer belangstellend af wat er in zijn stad zal veranderen.
Men kan verwachten, dat de nieuwe burgemeester eerst wel even de
kat uit de boom zal kijken eer hij het mes zet in de Amsterdamse pro
blemen. En het is nog de vraag of hij dat zelfs ooit zal kunnen doen.
Anders dan zijn voorgangers is de nieuwe burgemeester geen Amster
dammer. Een van de eerste dingen, die mr. Van Hall destijds ondernam
was een gezondere status bewerkstelligen van de universiteit, maar hij
was als ingezetene van de stad reeds een ingewijde in de moeilijkheden die
zich daar voordeden.
Burgemeester Van Hall heeft Amster
dam een lastige stad genoemd. Dat lastige
sloeg niet uitsluitend op het progressieve
deel van de burgerij dat van tijd tot tijd
uit de pas dreigt te lopen. Amsterdam is
vooral lastig door de problemen die de
veelzijdigheid van de stad met zich mee
brengt.
Amsterdam is een havenstad. Het is
ook een internationaal financieel cen
trum, het is de vierde toeristenstad van
Europa en een belangrijk vervoerscen-
trum. Amsterdam heeft een handel met
vele facetten en is niet alleen de grootste
industriestad van Nederland, maar ook
de veelzijdigste industriestad van Europa.
Er zijn meer dan vijftienduizend bedrij
ven gevestigd. Amsterdam is een weten
schappelijk centrum met twee universi
teiten, waar twintigduizend studenten zijn
ingeschreven, en met een grotere ver
scheidenheid aan opleidingsinstituten dan
enige andere Europese stad. Amsterdam
is de stad van de diamantindustrie, het
nationale centrum van mode en confectie,
de stad met de meeste uitgeverijen en
reclamebureaus, een stad die ook op cul
tureel gebied de hoofdstad van het land
wil zijn.
Een zo kleurrijke gemeenschap vraagt
een omvangrijk bestuursapparaat. Am
sterdam telt niet minder dan 27.731 amb
tenaren. Aan de top van die enorme py-
ramide van gemeentelijke dienaren zal nu
„de professor" zijn plaats innemen. En hij
zal inderdaad een schaap met 24 poten
moeten zijn om in een snel evoluerende
tijd als deze ieder facet van de stedelijke
bedrijvigheid de aandacht te geven die
het meent te moeten krijgen.
In de tien jaren dat mr. A. J d'Ailly
burgemeester was van Amsterdam, dat
zijn oorlogswonden likte, zijn er zoveel
plannen gemaakt dat aan het eind van
zijn bestuursperiode werd gesproken van
„Amsterdam-plannenstad". Mr. Van Hall
heeft tien jaren gehad o/m een deel van
die plannen te realiseren. Maar er zijn
in die tien jaren nieuwe plannen bijge
komen en de onvangrijkste en kostbaar
ste plannen uit de tijd van zijn voorgan
ger iggen nog steeds in de kast.
Prof. Samkalden, die thans 55 jaar is,
heeft tien jaar de tijd om te zien wat
hij met die plannen, waarvan er vele
zeer dringend zijn, kan doen. Hij zal het
er stellig moeilijker mee hebben dan zijn
voorganger.
De universiteit van Amsterdam mag
onder mr. Van Hall dan wel financieel
onder de hoede van het rijk zijn geko
men, er moet thans met voortvarendheid
worden begonnen aan het verwezenlijken
van een enorm universitair centrum,
waar straks vijftienduizend studenten van
de A-faculteiten kunnen werken. Daar
naast moet in de Bijlmermeer een zeer
groot academisch ziekenhuiscomplex wor
den gerealiseerd.
De bebouwing van het woongebied in
de Bijlmermeer is op papier weliswaar
keurig voorbereid en het kan een ware
modelstad' worden, maar er moeten tal
van moeilijkheden worden overwonnen
om het wonen in deze stad voor de ar
beidersbevolking financieel mogelijk te
maken.
En dit zijn nog maar enkele grepen uit
een kast vol urgente plannen.
ADVERTENTIE
Voor
distinct!
leer en |p
kwaliteit JU
WjggggR
-.-X >XS>-.<V;V v.
|s van Europa's grootste jaloezieenfabriek
S .ws»»r! - I —w
De regering heeft de komst van de
nieuwe burgemeester vergezeld doen
gaan van de belofte, de hoofdstad finan
cieel meer te steunen (waarmee een ja
renlange strijd van mr. Van Hall einde
lijk enig succes heeft opgeleverd). Men
mag er niet teveel van verwachten.
Waarschijnlijk zal er niet meer geld ko
men dan een gedeeltelijke compensatie
van het begrotingstekort, dat dit jaar
tussen de tachtig en honderd miljoen
gulden bedraagt. Van dat extra-geld zal
trouwens in de eerste plaats het politie
korps moeten worden gereorganiseerd.
Zelfs als de regering het gehele begro
tingstekort zu aanvullen, dan nog kan
Amsterdam de vele urgente projecten die
voor uitvoering staan te dringen niet aan
pakken.
Eén van die projecten is de stadsspoor
weg, die ondanks het beperkte lijnennet
op basis van het kostenpeil van vorig
jaar is begroot op een bedrag van 1.25
miljard gulden. Die metro is slechts een
onderdeel van de verkeersplanning. Daar
naast zal het net van rondwegen in en
buiten de stad, waarvan de kosten gro
tendeels door het rijk zullen worden ge
dragen, binnen afzienbare tijd moeten
worden voltooid. In het havengebied
wacht de bouw van een groot complex
waar de expeditiebedrijven kunnen wor
den geconcentreerd.
Amsterdam dankt zeven percent van
zijn stedelijk inkomen aan het vreemde
lingenverkeer. Van de burgemeester
wordt verwacht dat hij alle zeielen zal
bijzetten om rijk en spoorwegen te be
wegen in korte tijd de spoorverbinding
met Schiphol tot strand te brengen. Hij
zal ook de motor moeten zijn van de
hoteluitbreiding: de komende drie jaar
zal Amsterdam behoefte hebben aan
tweeduizend nieuwe hotelbedden en in
de periode 1970-'75 zullen er nog eens
3500 hotelbedden aan moeten worden
toegevoegd om de groei van het toeristen
verkeer te kunnen opvangen.
Er wacht nog veel meer voor burge
meester Samkalden. De haven zal zijn
steun vragen in het streven naar nieuwe
verbeteringen die de rijksoverheid enke
le honderden miljoenen guldens zullen
kosten. Want ondanks de vreugde over
de nieuwe havenmond is er dringend be
hoefte aan een tweede grote sluis in
IJmuiden, moet de Hembrug zo spoedig
mogelijk door een spoortunnel worden
vervangen en moeten belangrijke delen
van het Amsterdam-Rijnkanaal nog wor
den verbeterd om een goede verbinding
met het achterland te krijgen.
Als de nieuwe burgemeester de laden
van zijn bureau in zijn nieuwe werkka
mer opentrekt ligt daar het boekje over
de stadhuisprijsvraag. Amsterdam wacht
al meer dan dertig jaar op de bouw van
een nieuw stadhuis. De ruimte is er, ge
wacht wordt op een goed ontwerp en
geld.
Een ander ontwerp ligt al bestekklaar,
namelijk dat van het operagebouw. Ziet
de burgemeester kans ergens de gelden
los te krijgen voor een spoedige realisa
tie? Maar dan zal eerst het als sporthal
in gebruik zijnde oude RAI-gebouw moe
ten worden afgebroken, hetgeen alleen
maar zonder jammerklachten kan gebeu
ren als er tegelijkertijd elders nieuwe
sporthallen worden gebouwd.
Misschien kan dan ook aandacht wor
den besteed aan de plannen voor de bouw
van de overdekte zwembaden in noord
en in de westelijke en zuidelijke tuin
steden, aan de sanering van de Haar
lemmerstraat, aan de wensen voor meer
theaterruimte en aan de plannen voor de
de bouw van parkeergarages aan de rdnd
van de binnenstad.
En wil de burgemeester dan ook zijn
gedachten eens laten gaan over de plaats
waar een nieuwe satellietstad moet ko
men als de Bijlmermeer over tien jaar
is volgebouwd? En wil hij eens met voor
stellen komen over een agglomeratiebe-
stuur?
Hij heeft wel begrepen dat er wel een
paar problemen liggen in Amsterdam, de
nieuwe burgemeester. Hij heeft niet voor
niets zo lang geaarzeld eer hij de uitda
ging aannam. Hij heeft nog tien jaar tijd
voor zijn pensioen. Maar er wacht vijftig
jaar werk. Amsterdam is benieuwd hoe
„de professor" dat gaat aanpakken.
Mulo-examens, Haarlem. Geslaagd voor
het diploma A, de dames: D. A. C. Nieuw-
aorp (Heemstede), J. Tempelman (Benne-
broek), M. C. Verschoor, J. C. Scholten, R.
Koning (Hillegom), J. T. A. Maarsen, S. v.
d. Meer (Aalsmeer), S. W. M. Zemel, M. L.
Rotteveel, W. M. Schatenberg, L. J. Stupers,
T. C. de Vogel, M. Voorneveld, M. Deen,
H. H. van Gelder, E .Hogenterp, C. E. van
Eijk, E .A. Tfaksel*, S. v. Velzen*, K. W. E.
Reimerink*, J. G. de Haan*, C. Hartendorp*
P. J. Vrolijk* (Haarlem).
De heren: J. J. Visser (Velsen), J. Ver-
meij (Haarlemmermeer), T. W. v. d. Wolf
(Bennebroek), J. K. Hartman, T. H. Sijts-
ma (Hillegom), K. Waijenberg, H. C. A. v.
Heerde (Aalsmeer), J. v. Markus, E. A. Baak
A. J. C Veltkamp*, R. Wplters*, R. de
Zwart*. K. P. Verhagen*, F. Wegman*, R.
W. Zwier* (Haarlem).
Dr. Samkalden, de nieuwe burgemees
ter van Amsterdam, was tweemaal mi
nister van Justitie, voor het eerst in het
laatste kabinet-Drees (1956-1958). Nog in
het jongste verleden had hij zitting in
het kabinet-Cals, dat vorig jaar oktober
ten val werd gebracht.
Ivo Samkalden werd op 10 augustus
1912 in Rotterdam geboren. Hij doorliep
daar de HBS en werd toen student in de
indologie aan de rijksuniversiteit van
Leiden. Hij promoveerde op 11 maart
1938 op een dissertatie getiteld „Het col
lege van gedelegeerden uit den volken-
raad".
Van september 1938 tot zijn interne
ring was de heer Samkalden aspirant-
controleur bij het binnenlands bestuur
in het voormalige Nederlands-Indië. Van
januari 1946 af was hij werkzaam op
de afdeling juridische zaken van het mi
nisterie van Overzeese Gebiedsdelen.
Daarna was hij secretaris bij de com
missie-generaal voor Nederlands-Indië,
assistent voor het Nederlands staatsrecht
aan de Leidse universiteit en hoofd van
de afdeling wetgeving en juridische za
ken bij het ministerie van Landbouw,
Visserij en Voedselvoorziening.
In 1952 werd hij hoogleraar in de
rechts- en staatswetenschappen aan de
De inkomsten van de actie „Eten voor
India" hebben de acht miljoen gulden
overschreden. Het stichtingsbestuur heeft,
gezien deze gunstige financiële ontwik
keling besloten nog één miljoen gulden
aan voedsel te besteden.
landbouwhogeschool te Wageningen. Na
het uittreden van de socialistische minis
ters uit het kabinet-Drees buitengewoon
hoogleraar in de faculteit der rechtsge
leerdheid aan de rijksuniversiteit van
Leiden voor de vervulling van de nieuw
ingestelde buitengewone leerstoel voor
het recht der internationale organsaites.
Dr. Samkalden is commandeur in de
orde van Oranje-Nassau en ridder in
de orde van de Nederlandse Leeuw.
(Van onze correspondent)
DEN HAAG Het iuchtmacht-stuntteam
„whisky Four" vliegt voorlopig niet meer.
..Whisky Four" vliegt voorlopig niet meer.
Zeker niet zolang het onderzoek naar het
ongeluk van een van de machines vorige
week bij de vliegbasis Eindhoven nog
voortduurt.
Men verwacht dat dit onderzoek, waarbij
de nadruk ligt op de vraag of de gebruik
te Thünderstreakstraaljagers wel geschikt
waren of zijn voor stuntvliegen, nog ge
ruime tijd kan duren. Daarna zal de staats
secretaris voor luchtmachtzaken, de heer
A. E. M. Duynstee, zich opnieuw op de
situatie beraden.
Het is zeer wel mogelijk, dat dan de
„Whisky Four" niet meer terugkeren.
Mochten de Thunderstreaks ongeschikt
blijken, dan zou men weer terug moe
ten naar de eerder gebruikte Lockheed
T-33 toestellen ook wel „T-Birds" ge
noemd maar die zijn niet meer voorhan
den. En de eveneens door de luchtmacht
gebruikte Starfighters en Hunters zijn voor
dit doel ongeschikt.
De dames: J. P. Groot, M. Z. M. Steysel
(Heemstede), W. Bakker (Haarlem), C. C. G.
Keur (Zandvoort).
De heren: R. N. v. Donselaar* (Haarlem
mermeer), P. S. P. Meivogel*, J. Bol* (Aals
meer), J. Kemeling* (Heemskerk), J. v. d.
Leur* (Haarlem), R. Vis* (Bennebroek), G.
J. Eigenhuis* (Aalsmeer), T. Mulder* (Uit
hoorn), H. B. Bouwmeester, J. W. v. Esch
H. Hekelaar, N. J. v. Holland (Haarlem),
B. R. Bazuin (Bloemendaal), H. v. Brero,
F. F. Kappelhof, P. Lubberink (Zandvoort),
F. B. ten Broeke (Velsen).
De dames: W. Koper (Zandvoort), en T.
Wildschut (Haarlem).
De heren L. Kooren, R. Molenaar (Haar
lemmermeer), C. Paap (Zandvoort), J. Zijl
stra (Haarlem), F. W. Weber (Velsen), R.
Stadt (Koog a. d. Zaan), J. J. de Jong (Lis-
se), D. v. d. Wetering (Haarlemmermeer),
J. Visser (Heemstede).
De met aangegeven kandidaten behaal
den tevens het middenstandsdiploma.
LEIDEN. De heer H. G. Ave Lalleman
is gepromoveerd tot doctor in de faculteit
der wiskunde en natuurwetenschappen op
een proefschrift, getiteld „Structural and
petrofabric analysis of an „alpine-type
peridotite: the lherzolite of the French
Pyrenees". Promotor was prof. dr. E. den
Tex.
De heer N. H. Biegman promoveerde tot
doctor in de faculteit der letteren op een
proefschrift, getiteld „The Turco Ragusan
relationship". Promotor was prof. dr. K.
Jahn.
UTRECHT. De heer Th. H. J. Stoelinga
uit Utrecht is gepromoveerd tot doctor in
de letteren op het proefschrift getiteld:
„Russische revolutie en vredesverwach-
tingen in de Nederlandse pers maart 1917-
maart 1918".
EINDHOVEN. Tot doctor in de techni
sche wetenschap is met lof gepromoveerd
drs. Else Kooi Jz. De titel van het proef
schrift luidt: „The surface properteis of
oxidized silicon". Promotor was prof. ir.
L. J. Tummers.
AMSTERDAM (VU) De heer H. J. S.
Straatman uit Wassenaar is gepromoveerd
tot doctor in de genesekunde op een proef
schrift getiteld „Pneumoencefaiografisch
en electroencefalografisch onderzoek bij
defectschizofrene patiënten". Promotor
was prof. dr. F. C. Stam.
Tot doctor in de wiskunde en natuur
wetenschappen promoveerde de heer A.
Hummel uit Delft op een proefschrift ge
titeld „ionization of liquids bij high-
energy radiation".
De katholieke werkende jongeren heb
ben in een open brief aan de Stichting
van de Arbeid gevraagd de oproep van
de stichting aan het bedrijfsleven in Ne
derland betreffende sociaal-economische
hulpverlening aan Israel te herzien en er
een plan voor hulpverlening aan alle
landen in het Nabije Oosten voor in de
plaats te stellen.
1 V
-j
v.r.x'-1
V. -V -.y
;U';vy ys-;:,- y y-y'
;v?r- i 1 ,'v .-• 'v
-ViV.' .....A
1 V' -»
1-
Spelend, langs de weg omgekomen.
Weer stierf een klein kind langs de weg
een wicht dat amper lopen kon;
verpletterd, vormloos ligt het daar
waar het even nog zo dartel speeld' en
sprong.
Het duivels monster van 't gehaast
verkeer,
die massamoordenaar,
heeft weer een hulploos kind vermoord
en nu staan alle woorden hulploos
daar.
Die mannen en die vrouwen
die vaders en die moeders
die hooggeleerde rechters (behalve één
in Rotterdam)
politie en gemeenteraad,
tot zelfs ministers van de staat
en ook de praatgrage Senaat
zij allen weten zich geen raad
en niemand stelt een daad.
Wie is de man in Nederland
of de vrouw, waar mannen soms
versagen,
die 't monster bij de horens grijpt,
de nek omdraait; wie durft het wagen?
Er schreien duizend ouders, wezen:
ach, wie zal het weer morgen zijn!
Dat moordt maar verder zonder iets te
vrezen,
vraagt daarbij niet naar groot of klein,
't Is ieder jaar een hele school
van kinderen die hun leven laten;
verplet, verbrijzeld en verminkt
langs Nederlandse plein' en straten.
Op, burgers dan van Nederland,
wees nu eens hierin eensgezind
en vecht met hand en tand
voor 't eigen hulploos kleine kind.
Op, vaders dan van Nederland,
en moeders, ook niet te vergeten,
weg met de auto uit de stad
voorgoed die beul eruit gesmeten!!
Bij voorbeeld: Wat te doen? Wegpiraten
weg!
Kleine kinderen steeds onder geleide
in de stad en langs de wegen en niet los
laten lopen, maar aan de hand of tuigje.
Voor kinderen en voor ouden en gebrek-
kigen verplicht onder geleide over te ste
ken. Iedereen langs de weg verplicht de
hulpzame hand te bieden; we zijn im
mers een samenleving. Betere beveiliging
bij oversteekplaatsen. Kinderen reeds
heel jong verkeersregels bijbrengen. Iede
re automobilist verplicht voor hij gaat
rijden zich ervan te overtuigen of er geen
kind voor of onder zijn wagen ligt. Het
tempo in de bebouwde kom moet zo zijn,
dat men binnen een meter kan stoppen
zonder door te glijden. Gehaast verkeer
niet door de stad, want mensenlevens
moeten voorgaan en zijn belangrijker dan
tempo.
Hierop moéten allen bestaan,
anders zal 't nooit beter gaan.
Wegpiraten van de weg voor 't leven
J. NEUTEBOOM, Haarlem.
Bij een gelukkig klein deel van
ons volk heeft zich een nieuwe moraal
ontwikkeld, waarschijnlijk afkomstig uit
de leidende kringen van een andere natie.
Een vredelievend, werkzaam man ziet
zich plotseling omringd door vijf zwaar
gewapende personen, die hem met de
dood bedreigen. Hij heeft reeds lang dat
gebeuren voorzien en zich ook een wapen
aangeschaft. Hij is niet zó vredelievend
dat hij zich dood laat slaan en gebruikt
zijn wapens om zijn belagers, die beter
kunnen schreeuwen dan vechten, op de
loop te jagen. Ik meen, dat volgens de
huidige moraal de vijf de aanvallers zijn
en de ene persoon zich terecht verdedig
de. Volgens de nieuwe moraal echter is
de ene man de aanvaller en die andere
vijf de arme slachtoffers. Wie dit vatten
kan, vatte het! Noch mijn gevoel, noch
mijn verstand echter kunnen één enkele
grond voor de nieuwe moraal ontdekken!
A. HOFSTRA, Zandvoort.
Juist teruggekeerd van >een reis door
het Nabije Oosten, valt het mij op hoe
het sentiment van het Nederlandse volk
is afgesteld op het oneerlijke zwart-wit
thema.
Dat men het toejuicht dat de staat
Israel zich weet te handhaven is begrij
pelijk, maar waarom moet de hulpactie
zo gevaarlijk eenzijdig gericht zijn....
Een door oorlogsgeweld getroffen Israë
lische burger verschilt in geen enkel op
zicht van een Arabische; het is in beide
gevallen een getroffen mens!
Het systeem om een volk te laten boe
ten voor de veronderstelde fouten
van zijn leider(s) is, dunkt mij. ver
ouderd en heeft nooit wereldvrede ge
bracht, integendeel.
Ieder die de kans heeft gehad beide
landen te bezoeken, weet dat de Arabier
(met name de Jordaniër) in gastvrijheid,
menselijkheid en ondernemingslust geens
zins de mindere is van de Israëliër, ook
al ontbreken hem voor het laatste vaak
de middelen en is zijn propaganda min
der doeltreffend op het Westen gericht.
Na een strijd tussen twee volken dient
het leed van beide te worden gelenigd,
ongeacht de schuldvraag. Wij, die ons zo
graag beschaafd noemen, komen er niet
mee uit door één partij zonder meer als
„barbaren" te bestempelen. Bovendien ge
loof ik niet dat wij Israel een dienst
bewijzen door via eenzijdige hulp de te
genstelling nog weer groter te maken.
Ik wil mij niet opwerpen als promotor
voor een „Help-Arabië-Actie", maar als
mijn reactie mocht bijdragen tot een iets
eerlijker gedachtengang, zou dit mijns
inziens wel nuttig zijn. En misschien kan
er dan daadwerkelijk iets worden gedaan.
P. A. VELDHEER, IJmuiden.
In dez« rubriek worden eenmaal per
week brieven opgenomen, die met uit
drukkelijk verzoek tot publlkatle aan de
redactie worden toegezonden; voorwaar
den tot publlkatle zijn:
Het onderwerp dient van genoegzaam
algemeen belang te *ün en uit het oog
punt van dat algemeen belang te zijn
beschouwd.
ir De Inzender moet de brief met zijn
volle naam en adres ondertekenen en
instemmen met de vermelding van zijn
naam en woonplaats. (Dus geen pseudo
niem of initialen).
De brief moet gesteld zijn in behoorlijk
Nederlands en in begrijpelijke, beknopte
vorm.
De redactie behoudt zich het recht voor
de brief ter publlkatle te bekorten op
niet essentiële punten, of opneming te
weigeren.
Opneming van een bepaalde brief be
tekent allerminst, dat de radactie het
eena la met daarin vervatte meningen of
argumenten.
In de krant van 2 juni stond: jongetje
gedood door tank-autochauffeur die door
rood licht rijdt. Eis drie maanden. En
de krant van drie juni: Belgische hielp
bij bankoverval, waarbij de buit 42.000
bedroeg. De eis is hier negen jaar. Een
kleine becijfering leert dat een mensen
leven in Nederland nog geen 1200 waard
is. En daarbij was de Belgische nog niet
eens daderes. Waar gaan wij heen?
M. G. KLINKERT, Haarlem
In uw blad van 10 juni j.l. staat iets
over onderminister Kruizinga. Hij zei on
der andere dat er te weinig geld is voor
de bestrijding van hartziekten. Hoe kan
dat nu; minister Luns kan toch wat af
staan, of de minister van sociale zaken.
De hartpatiënten gaan toch vóór; het zijn
toch onze eigen mensen of moeten we dat
zien als een uitdunnen an een teveel aan
mensen, zo als de tuinman doet met z'n
slabedden? Ik kan zoiets niet geloven van
een „welvaartsstaat".
E. Ch. M. ie COMTE, HAARLEM.
Minister Luns heeft beweerd dat de
prijs van de paspoorten wel moest wor
den verhoogd (en niet kan worden ver
laagd) omdat de kosten zo zouden zijn
gestegen. Welke kosten dan? Die van het
papier en de inkt? Alles wordt immers
van ons belastinggeld betaald?
G. LIMPER, Amsterdam
Steeds meer gemeenten in ons land
(Den Haag, Hilversum, Bussum, etc.)
gaan ertoe over om de fluor in het w'ater
niet toe te laten. Gelukkig maar dat dit
gebeurt want het is velen van u niet be
kend dat fluor een afvalprodukt van de
aluminiumfabrieken is en wat nu een
grote waarde gaat opbrengen. Ten tweede
staat er in onze grondwet duidelijk dat
er aan drinkwater geen stoffen toege
voegd mogen worden; ten derde kan ieder
individu die er behoefte aan heeft, zich
zelf en de kinderen het snoepen verbie
den en bij de apotheek tabletjes fluor
kopen; ten vierde wordt slechts een tien
de van het water voor drinkwater ge
bruikt, dus is het weggooien van belas
tinggeld, wat beter besteed zou kunnen
worden voor hulp in het Midden-Oosten.
Ten vijfde zijn de planten en de dieren
er misschien niet zo gelukkig mee; ten
zesde wordt het in Amerika al weer afge
schaft omdat het gebit na enkele jaren
gaat brokkelen en zeer waarschijnlijk
heeft het op de geest van de mens zelf
de invloed van „gedwee" worden, geen
felle reactie meer hebben.
Al deze dingen bij elkaar lijkt het mij
toch zeer duidelijk dat er eerst eens gron
dig moet worden nagedacht voordat wij
dit verder ons leven moeten gaan slikken.
De maatregelen op de toenemende
luchtverontreiniging zijn heel wat nut
tiger en zullen in de toekomst goede
resultaten afwerpen.
PUCK VAN WA VEREN, Heemstede.
In heel Nederland is bekend hoe slecht
de toestand is van de door u en mij zo
geliefde St. Bavo. Hier in Groningen is het
precies hetzelfde. Ook Groningen zit met
een prachtige voorraad oude orgels en ker
ken die dreigen tenonder te gaan door ge
brek aan geld. Ik noem alleen Krewerd
en Noordbroek.
Ik vraag me wel af: hoe lang duurt het
nog? Zouden dergelijke werken niet onder
de aanvullende werken kunnen vallen?
Het zou de kosten drukken en de vele
goede werkloze vaklieden zouden op basis
van vrijwilligheid zeker voldoening in dit
mooie werk vinden. Vaak ga ik kijken
naar de restauratie van de Martini-kerk,
hier in Groningen en het is steeds een ge
noegen te zien met hoeveel liefde door
de arbeiders soms haast niet meer te her
stellen stukken in de oorspronkelijke staat
worden gebracht.
G. W. DITTRICK DE VRIES, Groningen
Op 7 juni verklaarde een Rode-Kruis-
arts in een radiointerview dat aan ver
zoeken van bloeddonors hun bloed uitslui
tend voor Israel te bestemmen, geen ge
volg kon worden gegven, wegens de neu
trale status van het Rode Kruis. Een
nogal vreemde verklaring, aangezien de
gehele bloedinzameling in het kader van
de hulp aan Israel stond. Op 10 juni ver
telde een functionaris van het neutrale Ro
de Kruis dat voor Israel drie duizend en
voor de Arabische landen twee flessen
bloed beschikbaar waren. Op 9 juni wordt
de inschrijving voor de bloedcampagne
voor Israel gestaakt. Hoewel iedereen
wist dat de verliezen aan Arabische zijde
veel groter dan die aan Isralesiche zijde
waren, stopte het Rode Kruis er mee.
Israel had immers voldoende. Nu worden
donors voor de Arabische landen ge
vraagd.
Dat er lieden zijn die uit politieke gods
dienstige of racistische overwegingen uit
sluitend voor Israel bloed willen afstaan
is hun zaak. Een organisatie echter die
neutraal wil heten voert op het hoogte
punt van de strijd geen eenzijdige „bloed
voor Israel" actie, maar stelt zich ten
doel bloed te verzamelen voor alle slacht
offers in het Nabije Oosten. En dient der
halve alle voorwaarden die donors aan de
bestemming van hun bloed stellen, af te
wijzen. Het Rode Kruis heeft sinds het
uitbreken van de vijandelijkheden een
schandalig beleid gevoerd. Een verklaring
dat het in de afglopen dagen ingezameld
bloed naar behoefte over het Nabije Oos
ten zal worden verdeeld, kan misschien
nog iets redden van de gehavende status
van het Rode Kruis.
A. VELDHOF, RIJSWIJK.
Naschrift: De directeur-generaal van
het Rode Kruis de heer A. van Emden,
heeft pertinent ontkend dat het Neder-
landsche Roode Kruis zijn strikte beginsel
van neutraliteit heeft geschonden. De lei
ding van het Rode Kruis was het wel on
eens met de grote advertenties in de
kranten met de oproep om geld en bloed
te geven voor Israel.
Het is overigens internationaal gebruike
lijk dat het Rode Kruis rekening houdt
met de wens van de donor voor de bestem
ming van zijn bloed. Bovendien, aldus de
heer van Emden, niemand dacht in de
allereerste fase dat ook de Arabieren onze
hulp nodig zouden hebbem.
De heer Van Emden maakte deze op
merkingen tegenover een correspondent
van een blad dat zich kritisch had uitge
laten over het optreden van het Rode
Kruis tijdens het conflict in het Nabije
Oosten. De directeur-generaal van het Ro
de Kruis sprak in dit verband van „een
ongerechtvaardigde suggestie van partij
digheid".
