Puzzel van de week
De wind kan niet lezen
Meubelen
POLLE» PELLI EN PINGO
ngestipt
RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD
po
KRAMMETJE FOK
KEUKENCENTRUM
IJMUIDEN
1/
Vijf jaar voor
overval op
postkantoor
eksklusief centrum
VRIJDAG 30 JUNI 1967
7
Een romantisch verhaal door Richard Mason
:J| U - WS;
7/
J
Al A origineel FORMICA
U L II A DROOMKEUKENS
Brand verwoestte
Utrechtse meubelzaak
~DE UILEN BOOM"
HOOFDSTRAAT 204 - SANTPOORT
Telefoon 0 2560-8623
Kees Stip
Kerkelijk nieuws
OHRp
81)
„Waarom zat je zo te kijken?"
vroeg ik.
„Alleen omdat ik beetje hoofdpijn
heb door te veel naar maan te kij
ken."
„Neem een aspirine."
„Ja lieveling, geef aspirine alsje
blieft. Je kunt fles in la vinden."
Ik schudde er twee uit en gaf
haar die met een glas water. Ze
nam ze in, glimlachte en zei: „Ik
ben nu weer beter. Ik bedoelde niet
bedroefd te kijken, want het is heel
gelukkige avond".
Het was een lange dag geweest,
sinds ik die ochtend in het fort in
Cawnpore was opgestaan, zonder te
weten dat ik naar Imphal zou gaan
of dat ik het Taj zou zien en Sabby
zou ontmoeten, en ik had zelf ook
een beetje hoofdpijn. Toen Sabby
naar de badkamer was gegaan, zocht
ik op de toilettafel naar het aspi
rineflesje om er zelf een te nemen,
maar het was verdwenen. Ik wacht
te tot Sabby terugkwam en toen ik
haar ernaar vroeg, haalde ze het uit
de zak van haar kimono.
„Het spijt me zo, maar nu zit er
nog maar één in," zei ze.
„En daarnet zaten er nog vijf in!"
„Ja lieveling. Ik heb anderen weg
gegooid."
„Nee, je hebt ze ingenomen, waar
of niet?"
„Alleen maar om hoofdpijn beter
te maken, zodat ik prettig bij Micha
el kan zijn."
„Maar schat, je mag er geen zes
innemen je maakt jezelf ziek!"
„Het hindert niet, omdat ik gewend
ben aan aspirine."
„Het is een slechte gewoonte."
„Maar het maakt hoofdpijn beter,
Toe, scheld niet, lieveling".
Ik lag lang wakker. Sabby had
haar gezicht dicht tegen het mijne
gedrukt en ik kon haar warme adem
op mijn wang voelen en haar oog
haren kriebelden me, als ze tegen
mijn huid knipperden. En toen voel
de ik alleen nog haar adem en ik
dacht dat ze sliep. Ik doezelde half
weg en droomde van het Taj en
van de wildernis en van de Japanse
krijgsgevangenen. Ik zag hun kleine
buigende gestalten in kaki unifor
men, die hen zeker twee maten te
groot waren, en hun hoofden met
het te dicht ingeplante haar. Ik zag
ook de marskramers met hun ge
glaceerde modelletjes van het Taj
en het sukkeldrafje van het tonga-
paard en dat alles in een wilde chaos,
totdat ik schijnbaar in een veel
diepere slaap viel, waarvan ik me
later geen enkele droom kon herin
neren. Ik werd wakker toen het nog
donker was en hoorde Sabby kreu
nen. Het was een lang, hard ge
kreun, dat met iedere ademhaling
begon, wegstierf en opnieuw begon.
Ik bleef ernaar luisteren tot ik het
niet meer kon verdragen. Toen raak
te ik haar zachtjes aan en fluisterde
in haar oor: „Mankeert er iets aan?"
Ze knorde slaperig en ik vroeg het
haar nog eens, maar ze antwoordde
niet. Toen sloeg ze plotseling haar
armen om me heen en klemde zich
aan me vast, met haar vingers in
mijn rug gedrukt, en zo bleef ze lig
gen, als wilde ze me met al haar
kracht weerhouden van te ontsnap
pen. Toen viel ik opnieuw in slaap,
's Morgens toen de bediende met de
thee kwam, lag ze nog in dezelfde
houding, maar de klemmende druk
van haar armen was wat verslapt
en haar gezicht leek zo vredig, dat
ik het jammer vond, haar wakker
te moeten maken.
136
Mijn eigen trein vertrok vroeg, nog
voor de hare. Ze kwam naar het sta
tion en om die ellendige minuten te
vullen die ons nog overbleven, zeiden
we voortdurend allerlei onbelangrij
ke dingen. Ze kocht een afbeelding
van het Taj voor me, maar alleen
om even afleiding te hebben, en ze
liet me beloven, het ding uit het
raam te gooien. Maar ik zei, dat ik
het in jaren later op onze schoorsteen
mantel zouden zetten om ons te
herinneren aan de dag, toen we voor
zes maanden van elkaar moesten
scheiden. En ik bleef haar voorhou
den, dat zes maanden niets te be
tekenen hadden en dat er echt
genoten waren, die hun vrouwen ja
ren lang in Engeland moesten achter
laten.
En eindelijk zette de trein zich in
beweging en ze werd al kleiner en
kleiner; ze wuifde met haar tenger
handje en ik zag alleen maar een
kleine witte vlek en dat was haar ge
zicht. Toen schoten we een hoek om
en er was niets meer, ook geen Sab
by. Ik sloot de deur van de wagon en
ging naar het toilet, waar ik in de
spiegel naar mezelf staarde, om te
zien hoe ik er uitzag met vochtige
ogen. En dat was zo komisch, dat ik
erom lachte, of er in ieder geval
moeite voor deed.
In Cawnpore vervoerden ze me
naar het fort, maar ik had daar
alleen even tijd om wat te eten en
in alle haast een babbeltje te hou
den met Peter en Mario. Mario zou
over veertien dagen met verlof gaan
om te trouwen en in die tussentijd
leefde hij in voortdurende extase. Pe
ter verklaarde, dat hij stapelgek zou
worden, als hij zonder een van ons
beiden in het fort moest blijven, en
hij vroeg zich af waarom ze in vre
desnaam geen goed hotel overnamen
als gevangenenkamp, al was het al
leen maar om iemand op zijn gemak
te stellen. We leegden een fles whis
ky de fles was van Peter, want de
mijne had ik al ingepakt en ik
begon de opwinding van mijn ver
trek te voelen, ofschoon ik wenste,
dat er iemand met me mee kon gaan.
Ik betaalde de bediende zijn loon,
liet mijn soldatenkist op de vracht
wagen laden en reed naar het sta
tion terug. De maan straalde weer
even helder aan de hemel als de
avond tevoren; alleen was ze nu een
dag ouder; net als ik zelf, en de
avond van het Taj verscheen alweer
in een ver verleden; we hadden ook
niet anders gedacht dan dat het een
droom was.
Ik had de bovenste kooi in de
trein. Ik maakte mijn bed in orde,
klom er meteen in en begon een
boek te lezen, maar mijn gedachten
waren vervuld van andere dingen,
zodat de betekenis van de woorden
die ik las, niet tot me doordrong.
(Wordt vervolgd.)
innrmnnnnnnnnnnnnmrvinnimin ■mnwimwwwimuwwiwwMwwwwwi'wwww
PUZZEL no. 26
Horizontaal1- De guit snelt, zo zou je
niet zeggen dat het eigenlijk gebrekkig
is. 4. Als Ka haar bef draagt wordt zij
doodmoe. 7. Va dook in het lover bij dit
gebeuren. 8. Als de terrier er verloren
gaat kan je hem in Duitsland terug
vinden. 9. O, dure vrouw, dit is wel iets
voor jou. 11. De tram in Ede is in die
mate- 12. Iet is veel aanwezig in huiska
mers- 14. Als de luitenant in zee gaat, kan
hij gaan zitten. 16. Het leven ging verlo
ren in de mist. 18. Hij moet de snit meten,
om het zeker te weten, althans. 20. Ik ril
van de zeep, is dat pret. 22. Om tot een
kenspreuk te komen moet je wat ver
zetten. 23. Heb jij zo'n wapen aan je na
gel? 24. Toen Kor in de tuin liep kwam
hij zijn vriend tegen. 25. Toen de kei een
millimeter groter werd was het een mooie
stof. 26. De man kwam in zijn verwarring
in de terreinen terecht.
Verticaal: 1. Deze heren liggen te dut
ten in Nes. Worden zij daar wijzer van?
2- Draai het vel om en er bij om dit or
gaan te zien. 3. Smaakt dit waterplantje
zo bitter? 4. Hij pakte 'r beet toen werd
zij weer gezond. 5. De lama kreeg een tik
van de weersgesteldheid in ons land. 6.
Zijn troef was verdraaid luid. 7. O, o, bol
en in de war. Dat moet een Oudgriekse
zijn. 10. Als vee in de olie is moet het
ADVERTENTIE
Gedistingeerde, royale wandkast in
echt Rio palisander f995.-. Zie
ook de vele, vele andere creaties
op dit gebied I
Anegang 39 - Haarlem - Telefoon 16340
Geopend van 9-6 uur-maandag gesloten.
5. De museum-wachter staarde even verbijsterd
naar het lege voetstuk waarop de Warajuri-diamant
had gelegen naar de beide vechtenden. „Een van die
twee heeft de diamant gestolen!" stelde hij daarop
vast. „Maar wie? Dat zal ik eerst eens uitzoeken!"
Met die woorden stortte hij zich in het meningsver
schil maar daarmee haalde hij zich de woede van de
twee inbrekers op de hals. „Waar bemoeit die knaap
zich mee!" riep Aal, een zware dreun verkopend. „Zo
is het!" vulde Henkie aan, het voorbeeld volgend.
Daarop verwijderden ze zich tevreden uit het museum,
de gestolen diamant bij zich stekend. Doch de alarm
bel had ook de politie gewaarschuwd en nu begon
het er toch lelijk uit te zien voor de beide boeven.
„Smerissen!" riepen ze gelijkertijd en ze zetten het
op een lopen.
IK KON HET 66WOON NIET OVER /VIIJN
HART VERKRM6EN HEM TE ZE666N DAT
BEN JIJ HET,
HOE VIND JE MIJN
NIEUWE HOED?
SJIEK HÈ?
WAT EEN GEKKE HOED.'
BEWEEGT HIJ NOU
SCHItDPADJE
HIJ HEM NIET STOND 1
stampvol zijn. 11. Hij kijkt neder en ver
draaid, het is een meisje. 13. Als die
bloem de kop omdraait wordt het een
bosgod. 14. „Ze is 't", brulde hij toen hij
haar in Utrecht tegenkwam. 15. Het leger
liep in de poel. Verward kwam het er als
nietsdoener uit. 17. Hij geeft veel en gul
voor de vlerk. 19. Die toets bevond zich
in een lange rij. 20. Ik hoorde 'n klap, dat
kwam door dat stuk hout. 21. Het mais
werd een el langer. Wat heeft dat. met
het geloof te maken? 22. Een titel om
aan te leggen. 24. Met weinig moeite
werd die boot een rijdend vervoermiddel.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen woensdag a.s. in ons bezit te zijn
Oplossing puzzel no. 25-
1.
a
d
d
e
r
u
M
b
a
s
s
e
n
2.
b
a
a
r
s
t
E
1
t
i
r
a
n
3.
c
i
d
e
r
u
I
n
e
i
n
d
e
4.
d
r
0
O
m
e
N
e
n
O
P
e
n
5.
e
1
a
n
d
a
D
e
1
e
e
s
t
6.
f
i
e
t
s
t
E
r
k
1
e
i
n
7.
g
e
r
s
t
a
R
r
a
m
P
e
1
8.
h
a
1
t
e
t
T
e
r
e
g
e
1
9.
i
e
r
s
e
c
H
t
e
r
k
e
r
10.
u
1
s
t
r
0
e
P
i
n
d
a
11.
k
e
r
e
1
a
B
e
1
a
r
i
e
12.
1
e
V
e
r
e
B
e
1
i
a
a
n
13.
m
e
n
i
e
r
E
i
s
t
O
e
P
14.
n
O
O
i
t
e
M
e
n
O
O
r
d
15.
O
r
d
e
r
i
A
n
t
r
a
a
g
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
ADVERTENTIE
Wij tonen u 12 keukens van 9 binnen-
en buitenlandse keukenfabrikanten
Tevens een ongekend grote sortering
HANG-, LEG- en WANDKASTEN.
KENNEMERLAAN 165-159 - IJMUIDEN
Telefoon 0 2550- 11428 of 10770.
Tegen een 23-jarige monteur en een 24-
jarige op Curagao geboren lasser, beiden
uit Amsterdam, die op 23 september de
roofoverval op het hulppostkantoor in Dui-
vendrecht pleegden, heeft de officier van
Justitie bij de Amsterdamse rechtbank vijf
jaar gevangenisstraf geëist. Van de buit
van ruim 10.000 is niets meer over. De ver
dachten. die bekenden, werden in oktober
bij de Duits-Zwitserse grens door de Duit
se politie gearresteerd wegens verboden
wapenbezit.
In veertien dagen hadden de mannen, na
dat zij eerst hun vrouwen in Amsterdam
geld hadden gegeven, de rest van de buit
opgemaakt.
In Duitsland hadden zij voor 600 Mark
pistolen gekocht, welke zij naar Nederland
hadden laten sturen. De wapens hadden zij
echter niet in handen gekregen omdat de
douane had laten vaststellen dat de man
nen geen wapenvergunning bezaten.
Een meubelwinkel in de Utrechtse bin
nenstad is gisteravond geheel uitgebrand.
Met 35 man en negen stralen heeft de
brandweer het vuur bedwongen.
De eigenaar van de meubelwinkel, de
heer J. H. Verbon uit Loosdrecht, was
tot half tien met zijn boven de winkel
wonende dochter op het kantoor werk
zaam geweest. Winkel, kantoor en 1500
vierkante meter toonzalen brandden ge
heel uit. Het grootste deel van de inven
taris ging verloren.
ADVERTENTIE
Restaurant
Taveerne
vanouds
Een van onze specialiteiten
FONDUE BOURGUIGNONNE
een gezellig pruttelende maaltijd in
Oud-Hollandse omgeving.
FORELLENBASSIN in Het Restaurant
MMWWMMWWIMWWWIAAMWWWWIMWIMMMVMWIAAAMIMWIJI
In het holst van de nacht werd er
aan ons deurslot gemorreld. „Zal ik een
stoel omgooien?", vroeg mijn vrouw.
We hebben namelijk eens het advies
gelezen van een inbreker die beschreef
wat men moet doen als er inbrekers
zijn. „Wanneer u ons bezig hoort",
schreef de verstandige man, „speel dan
geen heldenrol door te trachten ons te
betrappen. U bent zenuwachtig en wij
zijn zenuwachtig. En daar kan alleen
maar narigheid van komen. Gooi een
stoel om. Dan gaan we vanzelf."
„Gooi maar om", zei ik.
Boem zei de stoel
Het gemorrel hield een ogenblik op.
Toen werd er gebeld. „Dat zal de poli
tie zijn", zei mijn vrouw. „Die komt
zeggen dat ze de inbreker gepakt heb
ben."
Toen ik mijn kamerjas aantrok,
merkte ik dat ik banger voor de poli
tie ben dan ik dacht. Maar ik deed
toch open.
Op de stoep stond de inbreker.
„Ik moet even iets rechtzetten", zei
hij.
Als u de stoel bedoelt, die staat al
weer overeind", zei ik.
„Ik bedoel", zei de inbreker, „dat ik
geen inbreker ben.
„Anders had ik niet gebeld. Ik ben
agent D 2 van de BVD". En hij ver
toonde mij een papier waarop zijn
ongunstige gezicht was afgebeeld, met
de verklaring dat de lijder daaraan
gemachtigd was zonder toestemming
van de bewoners huiszoekingen te ver
richten, ook door middel van braak en
insluiping, en bij voorkeur zonder
voorkennis van de officier van Justitie.
„Ik zal het goed met u maken", zei
hij, terwijl hij met een klein koevoetje
zwaaide. „Ik kan hier de boel wel in
elkaar hengsten, maar als u vrijwillig
meewerkt, ben ik gauwer klaar. En
het scheelt u misschien nog in uw
straf."
„Wat kan ik voor u doen?" vroeg ik.
„Wijs mij de brandkast", sprak de
geheime agent, „en breng mij de sleu
tel."
„Daar staat de brandkast"zei ik.
„De sleutel ligt op mijn nachtkastje.
Ik haal hem even."
Mijn vrouw had haar visitejurk al
aangetrokken en toen ze hoorde wat
er ging gebeuren, maakte ze een klein
huppeltje. De reden daarvan zal u
spoedig duidelijk zijn. Nauwelijks had
D 2 de sleutel in het slot gestoken of
de deur van de brandkast sprong open
en een leren vuist trof hem midden
tussen de doorgegroeide wenkbrau
wen.
Toen de politie kwam, was hij op
gerold als een rolmops. „Bah", zei mijn
vrouw tegen D 2, terwijl ze zijn voor
hoofd bette. „Valse papieren van de
BVD. Dat is misbruik van wantrou
wen!"
Christ. Geref. Kerken
Tweetal te Ouderkerk aan de Amstel V.
den Hartog te Harderwijk en J. Westerink
te Kerkwerve.
Geref. Gemeenten
Beroepen te Boskoop en te Leiden N. W.
Schreuder te Amersfoort.
Vrije Evang. Gemeenten
Aangenomen naar Bergum W. Kramer,
kand. te Doom, die bedankte voor Ensche
de.
Bedankt voor Utrecht-Noord H. Onder
stal, kand. te Utrecht voor Groningen J.
G. Niewöhner te Apeldoorn.
16. Tsjiao Tai richt zijn schreden naar
de Oostelijke stadswijk, en bereikt al
gauw het kleine kroegje waar Sjeng Pa,
de leider van het bedelaarsgilde, zijn
hoofdkwartier heeft. Zoals in de meeste
districten waar Rechter Tie zijn ambt
heeft uitgeoefend, heeft Tsjiao Tai ook in
Kao-yang al gauw aangepapt met de lei
der van het nederigste van alle gilden.
Niemand is zo goed op de hoogte
van wat er in een stad gebeurt als
de bedelaars. Als er één man is die hem
kan vertellen waar Hoe Ta-ma uithangt,
dan is het Sjeng Pa. Tsjiao Tai be
treedt het kroegje en ziet tot zijn genoe
gen dat er niemand is behalve de kolos
sale oude bedelaar zelf. Sjeng Pa staat
erom bekend dat hij zes maaltijden per
dag verorbert, en na iedere maaltijd een
dutje doet. Het verbaast Tsjiao Tai dan
ook niet dat hij de oude vetzak ronkend
aantreft in zijn rotan stoel. Tsjiao Tai
raapt een tak van de grond en port Sjeng
Pa niet al te zachtzinnig in zijn enorme
buik. De bedelaar schrikt wakker, ziet
wie hem deze streek geleverd heeft, hijst
zich een beetje overeind en gromt:
„Daar moet je een diender voor wezen,
om een weerloze oude man zo te laten
schrikken. Maar ga toch zitten, dan kan
ik genieten van je conversatie!"
•a-j*.
869. Stomverbaasd keek Bram naar de
opengebarsten kaas.
,1 k heb wel eens van Goudse, maar
nog nooit van Gouden Kaas gehoord",
bracht hij eindelijk uit.
Karo keek nauwkeuriger naar de kazen.
„Het zijn gouden bollen, Bram", rap
porteerde hij. „Er zat alleen een korst
om, waardoor ze op kaas leken. Je bent
bedrogen Bram".
„Maar die meneer Plus en die meneer
Komijn waren zo vriendelijk
„Bedrrrrogen ben je", kraste Tutu en
toen moest Bram wel inzien, dat goud
smokkelaars zijn doodeerlijke schip had
den misbruikt om hun smokkelwaar van
het ene land naar het andere te brengen.
,,'t Is gemeen stootte hij uit en toen
voelde hij zich door harde hand in de
kraag gegrepen.
„Politie meekomen", zei een barse
stem.
