Sylvain Poons onderscheiden
Holland Festival besloten met
feestconcert in Rotterdam
POP-ART" IN PEKING
i
ffsriHv
Charles de Wolff speelde
knap in de Grote Kerk
I
Monteverdi, Ravel en Andriessen wekten geestdrift
Andere bezetting
„Roméo" verandert
hoegenaamd niets
Carrell opent West-
duitse kleuren-tv
NEGEN MUZEN
Hagepreken
in Santpoort
Werk van Brons cynische
aanslag op de orgelkunst
Goudschat
c
4m
MAANDAG 17 JULI 1967
5
David Koning
J. H: Moolenijzer
Conrad van de Weetering
neemt afscheid
De radio geeft dinsdag
T elevisieprogrammas
Jos de Klerk
Mh 1 M
s
De acteur Sylvain Poons heeft
zaterdag zijn gouden toneeljubileum
gevierd. Na de première van het
toneelstuk „Getrouwd.of niet" in
de Kleine Komedie te Amsterdam,
werd hij gehuldigd. Op de foto biedt
de Amsterdamse wethouder A.
A. Verhey hem de zilveren medaille
van de stad Amsterdam aan.
MET KLATEREND klaroengeschal en schepper van het muzikale drama. De
de dreunende klank der klokken werd ten gehore gebrachte fragmenten zijn
zaterdag in Rotterdam het Holland Festi- bewerkingen van Erich Kraack, die de
val 1967 besloten. De machtige muzikale
ontlading aan het slot van het „Tableau
d'une Exposition", het Symfonische ge
dicht van Moussorgsky, klonk als een
feestelijke triomfmuziek. Het Rotterdams
Philharmonisch Orkest onder de bezielen
de leiding van Franz-Paul Decker, gaf
het uiterste in kun
nen en geestdrift en
het enthousiasme van
dirigent en orkest
sloeg over op de ge
fascineerd luisteren-
de schare in de Doe- van de gestelde eisen Zij., zong
len, die met ovatio
neel applaus dankte voor dit concert.
Bravogeroep en luide toejuichingen weer
klonken in de stampvolle zaal ter ere van
alle medewerkenden en tegelijk als een
aanmoediging aan het hele Holland Festi
val om ondanks alles onverdroten verder
te gaan. Deze eensgezinde loftuiting moet
de uitvoerenden en organisatoren als mu
ziek in de oren geklonken hebben.
HET PROGRAMMA werd geopend met
fragmenten uit de opera's „II ritorno
d'ülisse in partia" en „l'Incoronazione
d'Ulisse in patria" en „l'Incoronazione
De beide opera's, gecomponeerd in 1641
en 1642, behoren tot de laatste werken
van de grote Italiaanse meester, die be
schouwd kan worden als de eigenlijke
ACHTERAF bezien heeft het eigenlijk
nauwelijks zin de belofte in te lossen om
een afzonderlijke bespreking aan de alter
natieve rolbezetting van de versie van
„Romeo en Julia" te wijden, die het Na
tionaal Ballet dit seizoen in zijn reeds
omvangrijke repertoire heeft opgenomen..
Uit wezenlijke belangstelling en in dienst
van de voorlichting ben ik vrijdagavond
naar de laatste festivalvoorstelling in het
Amsterdamse Congrescentrum gegaan,
waar ik temidden van een teleurstellend
gering aantal andere toeschouwers dan
eindelijk Hans Knill en Olga de Haas de
titelrollen zag vervullen. Verder bleek
Toer van Schayk zeer verdienstelijk de
plaats van Benjamin Feliksdal als Tybalt
te hebben overgenomen.
Men kan de rolveranderingen nauwe
lijks een verbetering noemen, al is Olga
d. Haas bepaeld een sterkere danseres dan
Yvonne Vendrig, zeker in die zin dat zij
over meer technische middelen en toneel
persoonlijkheid beschikt om de betrekke
lijk schaarse lyriek naar de zaal over te
dragen. Hans Knill kan gemakkelijker
voor een Romeo doorgaan dan zijn voor
ganger Simon André, wiens mindere hij
echter als danspartner is. Maar tenslotte
doet het er allemaal niet zoveel toe, om
dat het ballet bij elke nadere beschou
wing minder geslaagd blijkt te zijn, zeker
wat betreft de benadering van de door
Shakespeare onsterfelijk gemaakte lief
desgeschiedenis. En in de verdere gedeel
ten is choreograaf Rudi van Dantzig er
vrijwel nergens bevredigend in geslaagd
zich aan de dwingelandij te onttrekken
van de muziek van Prokowjew, die door
het Gelders Orkest bovendien nog er
barmelijk werd gespeeld. Het is hem zelfs
niet gelukt de scènes er adequaat aan te
laten beantwoorden.
Het is duidelijk, dat zijn kracht elders
ligt. Daarvan kan men zich in de komende
week overtuigen, als het Nationale Ballet
in de hoofdstedelijke schouwburg een
eigen festival geeft met op de program
ma's de succesrijkste werken, waarmee
men ook in het buitenland op tournee is
geweest, waaronder zijn „Jungle" en „Mo
nument voor een gestorven jongen". Ver
der zal men dan onder meer kunnen zien:
Het Zwanenmeer, Graduation Ball, Etu
des en Concerto barocco keuze uit aan
trekkelijkheden genoeg»
oorspronkelijke versie opnieuw geïn
strumenteerd heeft. Het orkest bestond
uit 4 fluiten, alt-hobo, bas-clarinet, 3
trompetten, 3 trombones, tuba. strijkers
en clavecimbel. Deze bezetting bleek een
goede keuze te zijn, want er werd een
sfeervolle klank mee bereikt.
De prachtige sopraanstem van Elly
Ameling leende zich bijzonder goed voor
de enigszins primitief aandoende zins
bouw van Monteverdi. De virtuoze tech
niek van deze begaafde zangeres was
nergens demonstratief, maar telkens ten
alles uit het hoofd, met een ontwapenen
de natuurlijkheid. Zelfs in het uiterste
pianissimo ging de spanning nïei ver
loren de bezieling van haar voor
dracht was ongemeen boeiend.
De tenor John van Kesteren was een
waardige partner; met zijn lichte, buig
zame stem, die telkens van intonatie
veranderde, wist hij elke emotie uitdruk
king te geven. Als Odysseus in „II ri
torno" slaagde hij volkomen in de op
bouw van een prachtig gezongen climax.
Het was bijna niet te geloven, dat wij
naar Hollandse stemmen luisterden,
een betere vertolking van Monteverdi
kan men zich haast niet voorstellen.
De toebereidselen die getroffen werden
voor de uitvoering van het „Concerto
Rotterdam" van Jurriaan Andriessen was
ren niet gering. In het orkest moest ruim
te gemaakt worden voor het jazzcombo,
dat een solistische taak moest vervullen
en daarom in het midden werd geplaatst,
vlak onder de lessenaar van de dirigent.
Door deze plaatsing werd het combo vol
ledig in de totaalklank opgenomen en dit
kwam het ensemble ten goede. Jurriaan
Andriessen heeft in de conceptie van dit
concert voor jazzcombo en symfonieor
kest gestreefd naar eenheid tussen de
ze tegengesteldheden. Door de toepassing
van het twaalftoonssysteem werden de
jazz-solisten voor de opgave geplaatst om
waar nodig, te improviseren op een
twaalftoonsmelodie. Zij zijn daar zeer
goed in geslaagd, al moet mij van het
hart, dat de improvisaties op zich zelf te
weinig variatie boden. Het waren steeds
razendsnelle, op dezelfde manier gespeel
de, schetterende passages.
Gelukkig werden de jazz-solisten na hun
melodische buitelingen met rustige zeker
heid opgevangen door hun grote broers
in het symfonieorkest en dan gingen zij
in alle rust en vrede gezamenlijk verder.
Prachtig ook werd de inleidende fluitsolo
in het tweede deel door de trompettist
van het combo overgenomen en bijzonder
geslaagd was de opbouw van ritmen door
de slagwerkgroep bij de inzet van het 3e
deel. De majestueus voortschrijdende piz-
zicati van de contrabassen, die zich hier
uit ontwikkelden, vormden een duidelijk
patroon voor de melodische opbouw.
Er is alle reden om de fluittist van het
Rotterdams Orkest, Raymond Delnoye, en
de leden van het combo, Piet Noordijk,
altsaxofoon, Toon van Vliet, tenorsaxo
foon, Cees Smal, trompet, Frans van Luin,
trombone, Gerard van Bezij, slagwerk en
Jacques Schols, bas, met name te noe
men. Jurriaan Andriessen oogstte met
zijn zeer geslaagde Concerto een eclatant
succes en overgelukkig bestpeg hij het
podium, om de solisten en dirigent te be
danken.
„Om het gevaar van een schandaal
te vermijden heeft het tweede Westduit
se televisienet de Nederlander Lou van
Burg ontslagen, die het populaire pro
gramma „het gulden schot" leidde. Na
dere bijzonderheden zijn niet verstrekt,
maar het schijnt dat de maatregel is ge
nomen naar aanleiding van reacties
van het publiek op enkele recente inci
denten in het privé-leven van de spellei
der, die breed zijn uitgemeten door de
sensatiepers. Een andere Nederlander,
Rudy Carell, zal de eerstvolgende uit
zending van „het gulden schot", op 25
augustus in de Deutschlandhalle in
West-Berlijn, presenteren, tevens de pre
mière van de kleurentelevisie in de
Bondsrepubliek.
Onze correspondent in Loosdrecht sprak
gisteren met Rudi Carell: „Het contract
moet nog getekend worden. Maar het is nu
al zo goed als zeker dat ik het doe. Ik heb
wel dagenlang geaarzeld om het aan te
nemen. Allereerst: ik ga niet graag op de
ze manier op de plaats van een collega
staan. Men zegt dat de Bildzeitung Lou
van Burg naar zijn ontslag heeft geschre
ven. Maar wat heb ik tenslotte met
iemands privé-zaken te maken. In West-
Duitsland ziet men dat meer. men bemoeit
zich daar erg veel met het privé-leven van
al of niet bekende artiesten. Ze zoeken ook
naar dingen in mijn leven".
De danser Conrad van de Weetering zal
dinsdag 18 juli in de Amsterdamse stads
schouwburg afscheid nemen van het Ne
derlandse ballet als actief danser. Na bij
na twintig jaar te hebben gedanst beëin
digt hij op 38-jarige leeftijd zijn carrière.
Dinsdag zal hij dansen in het „Zwanen-
meer".
Conrad van de Weetering heeft altijd bij
Sonja Gaskell gedanst. Eerst bij het bal
letrecital, later bij het Nederlands ballet
en de laatste jaren bij het nationaal bal
let.
Belasting. De gemeenteraad van de Frie
se plaats Dokkum heeft besloten het
gewone tarief van de vermakelijkheids
belasting met terugwerkende kracht tot
1 maart 1967 met 10 procent te verlagen.
Tot dusverre werden de films met 20
procent vermakelijkheidsbelasting be
last.
Bekroond. „Le Depart" (Het Vertrek),
Jerzy Skolimowski's met de Gouden
Beer in Berlijn bekroonde Belgische film,
komt naar Nederland. De film. met
Jean-Pierre Leaud, Catherine Duport,
Jacqueline Bir en Paul Roland in de
hoofdrollen, zal in september in ons
land gaan draaien.
De Volle Evangelie Gemeente in Sant
poort houdt op het terrein aan de Valc-
kenhoeflaan van 19 tot en met 21 juli
een serie openlucht-bijeenkomsten. Even
als de godsdienstige samenkomsten die
vier eeuwen geleden door reformatori
sche christenen in de omgeving van
Santpoort werden gehouden, noemt men
de nu georganiseerde meetings „hage
preken".
Aan de bijeenkomsten, die elke avond
om half acht beginnen, werkt onder meer
een uit jongeren bestaande vocal-group
mee. Naast spel en zang zullen de evan
gelisten E. Jongman, J. J. Bronsveld en
H. Blankenspoor spreken, 's Middags om
half vier zijn er kindersamenkomsten.
De organisatoren laten talloze aan de
historische hagepreken- refererende fol
ders verspreiden als propaganda voor de
serie meetings. „De historische hage
preken werden uiteraard onder veel on
gunstiger omstandigheden gehouden", al
dus de mensen van de Volle Evange
lie Gemeente. „Maar de overeenkomst
tussen dè uit de geschiedenis bekende
hagepreken en onze bijeenkomsten is,
dat door middel van beide een scherpe,
evangelische boodschap wordt uitgedra
gen. De hagepredikers hadden een in
die tijd zeer opvallende boodschap. Zij
conformeerden zich niet aan de kerk.
CHARLES DE WOLFF, de Gro
ninger orkestdirigent en organist,
was evenals vorig jaar uitgenodigd
in de Haarlemse Orgelmaand een
programma te verzorgen van „eigen
tijdse" muziek op
het orgel van de
oude St. Bavo. Bij
ervaring kunnen
wij zeggen dat het
hem toevertrouwd
is en dat hij er zich
overtuigend toe leent. Hij kwam dus
zaterdagavond met de nieuwste ,.In-
ventionen" van Carel Brons, het
„Livre d'orgue (uit 1951-1953) van
Olivier Messiaen en het laatst vol
tooide orgelwerk (uit 1963) „Etude
de Concert" van wijlen dr. Anthon
van der Horst.
Dit laatste gaf, oppervlakkig gezien, de
indruk er bij gevoegd te zijn om zalf te
leggen op de gehoorskwetsuren van dat
deel van het publiek, dat van orgelmu
ziek een andere voorstelling heeft dan
uit de voorafgaande werken kon worden
verwacht. Want hoewel Van der Horst
een zoeker was naar verjongende aspec
ten van zijn muzikaal idioom, ging hij
die niet zoeken buiten het spoor van de
zich logisch ontwikkelde evolutie of bui
ten de grenzen der natuurlijke zielsbe-
wogenheid van de Westerse cultuurmens.
Vandaar dat dit virtuoze werkstuk direkt
een verstaanbare indruk beloofde te wek
ken. Intussen behoorden wij de compo
sitie van Van der Horst niet persé te
zien geplaatst als een afleidingsmanoeu
vre, maar wellicht als een baken op de
ontstuimig bewogen golven der huidige
toonkunst en zulks wel inzonderheid wat
het orgel betreft.
Wij zijn ons tenvolle bewust van de
redelijkheid, zelfs van de noodzakelijkheid
der door vernieuwingen te verwekken
spanningen; een spanningloze orgelcul
tuur zou 'n museumaangelegenheid wor
den. Maar het experiment dat in het ex
periment blijft steken en waarbij het ko
ninklijk instrument misbruikt wordt om
deze stuntjes uit te halen die hoogstens
bij een cinemaorgel zouden passen, de
cultus van het lawaai, gesis, gemauw,
geknars, geklop en geblaf, waarvan
Brons in zijn „Inventionen" menig staal
tje ten beste geeft, noemen wijn een aan
slag op het wezen van het orgel en de
adel van de orgelkunst.
Het verraadt alleen een brutale gel
dingsdrang en een cynische houding te
genover het object dat men heet te die
nen. En waarom? Men kan het zich af
vragen bij sommige korte frazen in het
werk van Brons die wel iets van belang
beloven, doch in hun kortademigheid
als in zelfvernietigng ten onder gaan.
Het lijkt mij een mentaal tijdsverschijn
sel geen logische zinnen meer te vor
men; tot eeh volgende mode het weer in
ordelijke en zinnige constructies zal
gaan zoeken. Laten we rekenen op de
eeuwige kringloop der dingen en opti
mist blijven.
HILVERSUM I.
7.00 Nws. 7.10 Het levende woord. 7.15
Lichte gram.muziek. 7.55 Overweging. 8.00
Nws 8.10 Voor de kinderen. 8.30 Nws. 8.32
Vakantietips. 8.45 Lichte gram.muziek. 10.00
Aubade. 11.00 Voor de zieken. 12.00 Muset-
te-orkest. 12.18 Marktberichten voor schip
pers. 12.20 Voor de landbouwers. 12.27 Me-
ded. voor land- en tuinbouw. 12.30 Nws. 12.40
Aktualiteiten. 12.50 Licht ensemble met so
listen. 13.30 Musiësta. 14.00 De grens is twee
snijdend. (hoorspel). 14.25 Lichte muziek.
15.00 Pizzicato.17.05 Ronde van Frankrijk
1967 17.10 Overheidsvoorlichting. 17.20 Voor
de jeugd. 18.00 Licht gevarieerd muziekpro
gramma. 18.40 Musicerende dilettanten.
19.00 Nws. 19.10 Aktualiteiten. 19.30 Conci
liepostbus. 19.35 Gevarieerd muziekprogram
ma. 20.00 Moderne muziek. 21.00 Boekbe
spreking. 21.15 Oude liederen. 21.30 Klassie
ke muziek. 22.00 Moderne geestelijke liede
ren 22.30 Nws. 22.40 Overweging. 22.45 De
Bocht, (hoorspel). 23.40 Lichte gram.mu
ziek. 23.55 Nws.
HILVERSUM II.
7.00 Nws. 7.10 Ochtendgymnastiek. 7.20
Lichte gram.muziek. 7.55 Deze dag. 8.00
Nws. 8.10 Actualiteiten. 8.15 Lichte gram.
muziek. 8.50 Morgenwijding. 9.00 Klankjuwe-
len. 10.00 Voor de kleuters. 10.10 Arbeidsvi
taminen. 11.55 Beurs. 12.00 Amusementsmu
ziek. 12.27 Meded. t.b.v. land- en tuinbouw.
12.30 Uitzending voor de landbouw. 12.40
Licht orgelspel. 13.00 Nws. 13.10 Actualitei
ten. 13.30 Moderne orkestmuziek. 15.00 Voor
de vrouw. 15.40 Engelse liederen. 16.00 Nws.
16.02 Kerkorgelconcert. 16.15 Voor de jeugd.
17.15 New York calling.17.20 Gram.muziek
voor de tieners. 18.00 Nws. 18.15 Actuali
teiten. 18.30 Licht orkest. 18.55 Paris vous
parle. 19.00 Muziek mozaïek. 20.00 Nws.
Jazz Spectrum. 22.20 Ronde van Frankrijk.
22.30 Nws. 22.40 Actualiteiten. 22.55 Holland
Festival 1967: Klassieke muziek. 23.55 Nws.
HILVERSUM III.
9.00 Nws. 9.02 Actualiteiten.9.10 Vakantie-
tips. 9.13 Vliegen maarrr op Schiphol. 10.00
Nws. 10.02 Pop- en cabaret. 12.00 Nws. 12.02
Lichte gram.muziek. 13.00 Nws. 13.02 Lichte
gram.muziek. 14.00 Nws. 14.02 Verzoekpla
ten. 15.00 Nws. 15.02 Mix17.00 Nws.
17.02 5555en en 6666en.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40
Weerbericht. 12.48 Lichte muziek. 12.55 Bui
tenlands persoverzicht. 13.00 Nws. 17.00
Nws. 18.00 Nws. 18.03 Voor de soldaten.
18.28 Paardesport. 18.30 Franse les. 18.32
Filmmuziek. 18.45 Sport. 18.52 Taalwenken.
18.55 Lichte muziek. 19.00 Nws. 19.30 Lich
te muziek. 20.00 Hand in hand met Neder
land. 20.30 Hoorspel. 21.30 Filmmuziek.
22.00 Nws.
VOOR MAANDAG
NEDERLAND 1
15.30 Tour de France. 18.30 Tour de
France (samenvatting). 18.45 De Minimolen.
18.50 Journaal. 18.55 Reclame. 19.00 Ken
merk. 19.30 De firma Richardson (TV-film).
19.56 Reclame. 20.00 Journaal. 20.16 Reclame.
20.20 Voyage tot the bottom of the sea
(T.V.-film) 21.10 Actualiteiten. 21.20 Lekkere
diertjes (TV-film). 22.10 Silhouet: portret
van Adriaan Viruly. 22.40 Humanisme in
Amerikaans perspectief. 22.55 Journaal.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 Tussen
Menam, Chaophya en Mekong (reportage).
20.25 Johnny Guitar, speelfilm. 22.10 Recla
me. 22.15 Journaal.
VOOR DINSDAG
NEDERLAND I
16.45 Tour de France 1967. 18.30 Tour de
France (samenvatting) 18.45 De minimo
len. 18.50 Journaal 18.55 Reclame. 19.00
Show van de Japanse TV. 19.25 Paulus van
Tarsus, (t.v.-film). 19.56 Reclame. 20.00 Jour
naal. 20.16 Reclame. 20.20 Attentie. 20.45 Een
vriendendienst, éénakter. 21.30 Overal en er
gens. 22.25 Avondsluiting. 22.30 Journaal.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 The Vir
ginian, (film). 21.20 Kamerorkest v.d Saar-
landse Omroep klassieke muziek. 21.56 Re
clame. 22.00 Journaal.
Het „Livre d'orgue" van Messiaen mo
ge dan volgens nieuw bedachte syste
men geconcipieerd zijn, als toehoorder
heb je daar niets mee te maken, het
gaat alleen de componist aan; je hebt
alleen het resultaat te beluisteren. Dit
geeft, naast menig cru effect, vaak een
opkomend gevoel van verveling te ver
werken, wegens de gerektheid van obsti
nate procédé)'s. Dit is onder meer het ge
val, waar de componist eindeloos lang
voor zijn volière vertoeft. Nu geloof ik
wel, dat het „Livre d'orgue" niet het
gunstigst gediend is met een integrale
uitvoering maar in zijn onderdelen be
ter te verwerken kan zijn, gedachtig de
Franse spreekwijze:
„On ne vit pas de ce qu'on mange,
mais de ce qu'on digère". Even wordt de
aandacht gevestigd op een specifieke taak
van de kerkorganist Messiaen, waar hij
een daverende „Sortie" tenbeste geeft en
dan in beknopte vorm iets overtuigends
meedeelt. Maar overigens voel ik het ge
heel aan als een dwalen op ongewisse
wegen. Een genie, declareren zijn adep
ten; steeds een aanvechtbare figuur, is
het oordeel van velen. Wie zal op den
duur gelijk krijgen? Ik blijf nog altijd bij
mijn overtuiging, dat hij als jeugdig com
ponist, in volle overgave aan zijn poëtische
natuur met zijn „Dieu parmi nous" een
meesterlijke bladzij orgelmuziek leverde
En dat blijft ondanks alles obsederen.
Over dfe'ï»hestaties vkn Charles de Wolff
op dit concert kan alleen met de grootste
bewondering gewaagd worden. Onze voor
liefde voor de virtuoze vertolking van
Van der Horst's „Etude de Concert" hoeft
niets af te doen aan de erkenning van
de gespecialiseerde vaardigheid, waarmee
hij de werken van Brons en Messiaen ver
klankte.
Nederland I. Na de dagelijkse herha
ling van de Tourreportage, de Minimolen,
het journaal en de reclame eerst de we
kelijkse actualiteitenrubriek Kenmerk en
daarna in het KRO-programma Hardy's
Logboek. Hardy Krüger en Dieter Seel-
mann zoeken in Amerika een collega op,
namelijk een man, die zijn brood ver
dient door het bestrijden van insecten met
behulp van vliegtuigen. Na het journaal
eerst het TROS-uurtje. Het wordt gevuld
met tien minuten actualiteiten in het
TROS-kompas en met een aflevering van
Voyage to the bottom of the sea. Weer
een vreemd verhaal, dat als titel kreeg
„De Indringers". Dat zijn wezens. nu
eens niet afkomstig van een andere pla
neet, maar uit de diepten van de. zee.
Ze leven daar in een soort capsules. De
Seaview haalt toevallig zo'n indringertje
op en dat voelt zich allerminst op z'n
gemak aan boord. Het wezentje probeert
opnieuw naar de bodem te komen en
dreigt het hele vaartuig met z'n beman
ning mee te slepen. De KRO gaat verder
met Alle meine Tiere van de Duitse TV.
Het Fuifje is de titel van dit verhaal,
waarin de Hofers plannen hebben ge
maakt om een groot tuinfeest te organi
seren. Het is een feest ter ere van Barbel,
die voor haar examen is geslaagd. Maar
helaas er komt weer een kink in de ka
bel, zoals meestal met dokters. Een cir
cus zit in de narigheid en heeft een
dierenarts nodig. In Silhouet gaat Henk
Neuman vervolgens een gesprek voeren
met de schrijver en ex-vlieger A. Viruly,
echtgenoot van Mary Dresselhuys. Een
half uur duurt dat gesprek, dan sluit het
Humanistisch Verbond de avond af met
een gesprek tussen de tweede voorzitter
van het verbond, de heer M. G. Rood,
en de directeur van de American Huma
nist Assoeation, Tolbert M. Carroll.
Nederland 2. Het AVRO programma be
staat uit een hoofdfilm met als voorge
recht een aflevering van de serie docu
mentaires „De Onbekende Wereld". De
ze keer brengt de Westduitse filmploeg
ons naar het eeuwenoude Thailand, naar
de stad der tempels Chang Mai, waar
Thailandse meisjes tempeldansen uitvoe
ren en waar handwerk-produkten worden
vervaardigd. De hoofdfilm is Johnny Gui
tar (het liedje wordt gezongen door Peggy
Lee) met in de hoofdrollen Joan Craw
ford, Sterling Hayden en Ernest Borgnine.
Johnny Guitar is een vermaard revolver-
held uit het verre Westen. Hij heeft een
verhouding gehad met de zakenvrouw
Vienna, die een speelhol begint in een af
gelegen stadje ,dat zojuist een spooraan-
sluiting heeft gekregen. De inwoners van
het dorp en met name een vrouw, die
in Vienna haar rivale ziet, leggen de
bar houdster het vuur na aan de schenen.
Zij doet dan een beroep op Johnny Guitar
om haar te helpen. Mannen en vrouwen
komen fel tegenover elkaar te staan en
de revolvers brengen tenslotte de oplos
sing. De film is zo'n kleine vijftien jaar
oud.
CALCUTTA (Reuter) Omdat de
politie van Calcutta was gevonden, in
eigenaar niet was komen opdagen werd
een houten kist, die door de spoorweg
veiling gebracht en verkocht. De ko
per sleepte het zware ding naar huis en
begon de klei in de kist te verwijde
ren. Het bleek dat er twintig goudsta
ven in lagen, die elk 113 gram wogen.
Rode gardisten in Peking reageren
hun woede af op een pop, welke het
„Amerikaanse imperialisme" symbo-
worden gesteund.
liseert. De demonstratie is gericht
tegen de huidige regering in Birma,
die door de Verenigde Staten zou
