De wind kan nie,
t lezen
Onze Gezellen door zege op
Terrasvogels weer koploper
Hollanders
liepen verder
uit in de
Kaagweek
POLLE, PELLI EN PINGO
«gestipt
RECHTER TIE EN HET ANDERE ZWAARD
t
KRAMMETJE FOK
EDO en Storks in degradatiegevaar
PANDA EN DE BOZE WARAPURI-DIAMANT
Protest van EDO
tegen indeling
van programma
Lia Louer in
Europese ploeg
DINSDAG 18 JULI 1967
Een romantisch verhaal door Richard Mason
i
jg.-.
jmesry
see, oat is
üMEEN
ATLETIEK
Russische en
Britse dames
ook in finale
Wullems slaagde voor
trainingsdiploma A
Kees Stip
J
ADVERTENTIES
Reumatische pijnen TOGAL
HELPT
Griep
TOGAL
HELPT
Migraine
TOGAL
HELPT
Menstruatiepijn
TOGAL
HELPT
Verkouden
TOGAL
HELPT
Hoofdpijn
TOGAL
HELPT
Spit
TOGAL
HELPT
VMAAAMAMAAAAW
96)
In mijn verwarring
zwoer ik, dat als ik twee dagen lang
niet hoorde, dat Sabby weer door de
radio sprak, ik zou proberen 's nachts
weg te komen, hoe hopeloos mijn
kans op succes ook scheen.
De volgende dag was het weer het
zelfde: het nieuws werd door een
man gelezen. Ik kreeg onmiddellijk
neiging om uit te breken, weg te
rennen uit het kamp bij daglicht,
zoals de Sikh had gedaan.
Maar ik beheerste me en het leek
alsof ik mezelf weerhield van braken
of blijk geven van dronkenschap,
wetend dat een enkele seconde van
zwakheid funest zou zijn. Ik ging op
de aarden vloer zitten, klemde mijn
handen om de bamboestokken achter
mijn schouders en tuurde door de
deuropening naar buiten in plaats
van naar de muren, die me engte
vrees bezorgden.
En toen kwam de volgende morgen
even na zonsopgang de Hurricane
weer over ons heen. Hij liet twee
lichte bommen vallen, een aan iedere
kant van de hutten en pas toen de
nagalm van de ontploffingen was
verklonken, wierp de uitkijkpost de
handgranaat uit de boomtop. Weer
was er een wilde paniek en er was
niets anders te zien dan rennende
gestalten. Het vliegtuig cirkelde en
kwam terug met al zijn mitrailleurs
in positie en toen ik over mijn
schouder keek, terwijl ik naar de
loopgraaf holde, zag ik het van de
ene kant naar de andere zwenken
en het hele kampement onder vuur
nemen. Ik liet me in de ondiepe
greppel valen. Overal om me heen
klonken kleine ontploffingen en wer
den aardkluiten in de lucht geslin
gerd. Toen was er alleen nog maar
het zachte gebrom van de Hurricane,
die terugvloog, en iedereen wachtte.
Ze staken alleen maar even hun
hoofden boven de grond uit om naar
hun kameraden te kijken, die dood
of stervend verspreid lagen. Enkele
ogenblikken later kwam het vlieg
tuig terug voor een nieuwe aanval.
Het vloog maar een paar voet boven
de boomtoppen en zette ditmaal twee
hutten in brand, maar niet de mijne.
Daarna keerde het met grote spoed
naar zijn basis terug; zijn taak was
volbracht.
Er heerste grote opwinding, maar
ik kreeg geen enkele kans. De luite
nant kwam ontniddellijk naar de
loopgraaf, waar de betvakèr' me héén'
had gebracht. Hij wees naar de lij
ken, die over de grond lagen
„De dood van deze Japanse krij
gers zal met honderd maal hun ge
wicht in Brits bloed worden betaald",
zei hij. „En ik spaar u alleen, omdat
u ons van nut kunt zijn".
Hij sloeg me in mijn gezicht met
al de kracht, die hij in zijn woede
kon opleveren. Hij was een voet klei
ner dan ik en hij moest zich uitrek
ken om het te kunnen doen, maar
hij was sterk en de slag die hij me
gaf, versufte me. Zijn ogen flikker
den van haat.
„Bind hem met de handboeien aan
de boom vast", beval hij de bewaker.
Het was een dikke boom en mijn
armen konden de stam niet helemaal
omvatten. Toen de handboeien om
mijn polsen werden gesloten, sneed
het metaal in mijn huid en ik werd
vast tegen de boom aangedrukt. Ik
kon mijn armen niet op en neer be
wegen en ik moest bijna op mijn
tenen staan. Eerst deed ik het, om
het gewicht van mijn armen te ver
minderen, maar mijn voeten werden
al gauw moe en dus liet ik me maar
hangen. Het leek alsof mijn armen
uit het verband werden gerukt en
het staal mijn polsen zo doorsnij
den. Een half uur was de pijn on
uitstaanbaar. Ik beet een stukje naar
voren stekende schors af en speelde
kleine spelletjs, om mijn aandacht
enigszins af te leiden. Ik deed alsof
de schors Sabby's neus was en schud
de het heen en weer tussen mijn tan
den. Toen begon ik een gefingeerd-
gesprek met haar.
„Lieveling", zei ik, „het is toch niet
echt waar, dat je gaat sterven?"
„Nu ik zo gelukkig ben geweest,
hindert het niet om te sterven".
„Waarom vertelde je me niet. wat
je scheelde?"
„Dan zou je lief voor me zijn ge
weest, omdat je medelijden met Sab
by had, en ik wilde alleen dat je
lief was omdat je een beetj van me
hield. Je hield een beetje van me,
nietwaar lieveling?"
„Ik hield van je met mijn hele
hart".
„Toen ik dat tegen jou zei, zei jij,
dat het crické was en dat ik hét
niet kon menen".
„Een cliché liefste", zei ik.
„Toe, scheld niet uit, ik zal nooit
leren goed Engels spreken".
„Zeg dan maar criché".
„Lieveling, je zei, dat het criché
was en dat ik niet echt met hart
van je hield. Misschien is het daar
om voor jou ook criché en hou je
van mij ook niet met hart".
,,'t Is mijn hart, dat nu zo bran
dend pijn doet".
„Nee, liefste, het is niet hart; je
hebt zo verschrikkelijk pijn".
„Toen jij pijn had, liet je er niets
van merken", zei ik.
„Lieveling, ik voel zo beschaamd
en ellendig omdat Japannezen je pijn
doen. Haat je me niet, als je eraan
denkt, dat ik Japanse ben?"
„Ik denk niet aan je als een
Japanse".
„Hoe denk je dan aan Sabby?"
„Ik denk aan haar als aan een
vrouw".
„Sabby is Japanse vrouw".
„Ze is zonder meer een vrouw",
-j /*Wat. betekant «lat, lieveling
zonder meer een vrouw".
,,'t Betekent, jdat je,alleen maar
een vfouw bent".03
„Maar ik ben niet Indische vrouw.
Ik heb niet mooie houding zoals In
dische vrouw".
„Je hebt een mooi hart", zei ik.
„Het is erg zelfzuchtig hart, om
dat het alleen aan Michael denkt".
„Laat 't daar alsjeblieft mee door
gaan", zei ik. „Ik ben niet van plan,
onder deze behandeling dood te gaan.
Deze pijn betekent niets; 't zal gauw
over zijn. Op de een of andere ma
nier kom ik naar je terug. Wat je
ook doet, sterf niet voor ik terug
ben. Als ik bij ie ben, zal ik zorgen
dat je wilt leven. Al ons geluk is
alleen maar een begin geweest. Jij
gaat met me trouwen en dan mee
naar Tewkesbury. Als mijn ouders
(Wordt vervolgd.)
(Van onze softbalmedewerker)
DSS heeft in de hoofdklasse softbal een
van de laatste kansen op behoud van de
landstitel met beide handen aangegrepen
Tegen koploper HHC kwam de ploeg van
coach Verzeylberg tot een duidelijke 30
zege. Alleen op kop gaat nu weer Onze
Gezellen, dat met veel moeite in de ver
lenging Terrasvogels klopte. EDO en
Storks zagen door nederlagen tegen HCK
en Bloemendaal hun posities uiterst pre
cair blijven.
HHC heeft tegen DSS geen enkel ogen
blik de indruk kunnen wekken de grote
gegadigde voor de titel te zijn. DSS daar
entegen speelde bijzonder fel en strafte
de weinige HHC-fouten goed af. Ope-
ningsslagvrouwe Tine Hardebelt kon reeds
in de eerste slagbeurt scoren na een
stootslag van Wil Krieger, die niet geheel
juist verwerkt werd. Een formidabele
vang van Maria van 't Veldt moest op een
tik van Els ter Meulen de gelijkmaker
voorkomen. In de vierde inning liep DSS
verder uit. In een rush kon Toos Snater
de thuisplaat bereiken. Beide werpsters
Trudy Beelen en Ineke van 't Veldt hiel
den de slagploegen met behulp van het
veld goed in toom. In de zesde inning
besliste DSS in feite de strijd. Toos Sna
ter, door vier wijd op de honken gekomen,
kon scoren op een honkslag van Dinie
Zwaneveld. Op de valreep sloeg Marijke
Bouman voor HHC nog een driehonkslag.
Te veel risico deed haar op de thuisplaat
sneuvelen.
TerrasvogelsOnze Gezellen was voor
^De ruim zeshonderd deelnemers aan de
47ste Kaagweek hebben ook maandag op
de tweede wedstrijddag weinig medewer
king gekregen van de wind. Hierdoor was
er nauwelijks van een normaal wedstrijd
verloop sprake. Het traditionele Holland-
Friesland-duel eindigde opnieuw in een
duidelijke zege voor de Hollanders al ging
de overwinning in deze teamwedstrijd
naar de Friese veehandelaar Jacques de
Wilde. Met een tweede, derde, vierde,
vijfde en negende plaats veroverden de
Hollanders 32 punten tegen Friesland
23,1. Hierdoor is de afstand in het totaal
klassement nog groter geworden. Holland
leidt met 67,1 tegen Friesland 43,1.
De Hollanders vormden op deze dag
weer een hecht team. De Wilde won door
goed gebruik te maken van enkele vlaag
jes op de kop komen, maar de tweede
sterke man bij de Friezen, Alberda, werd
,door de Nederlandse kampioen Bouw van
Wijk op veilige afstand van de winstge
vende plaatsen gehouden. In de individu
ele regenboogwedstrijd behaalden Van
Wijk en Hofland beiden weer een glan
zende overwinning. Zij hebben nu met een
gelijk puntenaantal de leiding. Doordat
Hofland en Van Wijk elkaar in deze Kaag
week niet zullen ontmoeten, loopt men de
kans dat deze beide zeilers gelijk in de
totaalstand zullen eindigen. De tweede
plaatsen waren in beide wedstrijden voor
de Rotterdammers De Goederen en Ge-
buis. Bij de Valken behaalde veteraan
Egon Rolf van den Baumen op deze licht -
weerdag zijn eerste overwinning. Zijn
concurrent Bart Kraan eindigde op de
tweede plaats en staat nog duidelijk eer
ste in het klassement. Opvallend was,
dat ook in een aantal andere klassen de
oudjes het bijzonder goed deden. Zo ze
gevierde Koos de Jong voor de tweede
keer bij de Finjollen, Jongeneel bij de
Flying Dutchmans, Sieverts in de Pam-
pusklasse en van het Hoogerhuis bij de
12-voetsjollen.
COP. MARTEN TOONDER
20. De verdwijning van zijn koffer was een grote schok
voor Jollipop. Maar toen bovendien het bellekoord
uit zijn handen werd gerukt, raakte de bediende geheel
buiten zichzelf. „De schok is mij in het hoofd gesla
gen. prevelde hij, naar de deur van zijn hotel
kamer wankelend. „Ik zie dingen die er niet zijn.
ik bedoel dingen zijn er die ik niet zie.Zo mom
pelend begaf hij zich naar Panda's vertrek om daar
zijn nood te klagen. „Ik wil graag mijn koffer terug
hebben, meneer Panda!" verklaarde hij op zwakke
toon. Men heeft hem waarschijnlijk bij vergissing bij
u neergezet en mijn hoofdpilletjes zitten er in!"
„Koffer?" herhaalde Panda verbaasd. „Maar hier is
maar één koffer- en die is van mij! Of niet soms?
Onze bagage lijkt zó op elkaar ik zal hem openma
ken, dan weten we meer!"
NATUURMJiC, m HEBBEN
66SPS61P PATJE IN BAD
IK PACHT DAT
WE ZOUDEN
SPEtEN.'
het talrijke publiek een aantrekkelijke
snelle wedstrijd. Opnieuw bewees de
Santpoortse ploeg zich goed aangepast te
hebben aan de hoofdklasse. Tegen de kop
lopers werd in de eerste slagbeurt een
10 voorsprong genomen door Wil Dord-
mundt. Een slagbeurt later werd het zelfs
20, toen Rina Voogt een tweehonkslag
sloeg. Pas in de vierde inning kon Onze
Gezellen naast Terrasvogels komen. Lyda
Zuurbier en Marian Eerdmans, die door
fouten de honken bereikten, konden sco
ren op een tweehonkslag van Joke van
der Putten. Nieuwe runs bleven uit tot
de verlenging. Nel Huneker kwam door
een fout op de honken, Ria Duin gaf een
honkslag en de verrevang op een hit van
Ludy Handgraaf betekende 32. Zelfs
werd het nog 42 toen Ria Duin kon
scoren op een doorgeschoten bal.
HCK en EDO speelden een runrijke
wedstrijd met wisselende kansen. Samen
werden niet minder dan 27 honkslagen
geprodüceerd. EDO, dat door slaggeweld
van Marja de Beus, Sicca Fuykschot, Suze
van Breukelen en Joke Fuykschot in de
laatste inning een 1211 voorsprong had
genomen, zag de winst toch nog naar de
Kinheimploeg gaan. Anneliet Tieland,
honkslag. en Ingrid Geuzenbroek, drie
honkslag, profiteerden op de valreep van
een tik van Nel Ferdinandus.
Storks heeft ondanks de kleine 5—4
nederlaag tegen Bloemendaal geen ogen
blik de indruk kunnen wekken, de Bloe-
mendaalse ploeg te kunnen bedreigen.
Zwak Haags veldspel gaf de Whites reeds
in de eerste inning een 40 voorsprong.
Halverwege de wedstrijd vergrootte Inge
Termaat na een honkslag, die in een
homerun resulteerde, de voorsprong. Bloe
mendaal gehandicapt door enkele inval
sters liet toen Storks weer dichterbij ko
men. Winst zat er echter voor de Haagse
meisjes niet in.
Onze Gez. 11 18 HCK 11 12
HHC 11 16 Terrasvogels 11 6
DSS 11 16 EDO 11 4
Bloemendaal 11 12 Storks 11 4
SC Haarlem heeft in de eerste klasse
de kans om zich veilig te stellen niet ge
grepen. Volkomen regelmatig behaalde
Watergraafsmeer, dat overigens weinig
prijs stelt op behoud van het eerste-
klasseschap, een ruime 126 zege op de
Sportclub. Vermoedelijk zal een beslis
singswedstrijd de uiteindelijke oplossing
brengen. Nu de beslissing aan de top ten
gunste van de Pinguins is gevallen, heb
ben de resterende wedstrijden slechts be
tekenis voor de statistiek.
Stand:
De Pinguins 12 24 TIW 11 8
TYBB 11 16 VVGA 11 6
De Geuzen 11 16 SC Haarlem 11 4
OVVO 11 12 W'graafsmeer 12 4
De Russische en Engelse damesatletiek-
ploegen hebben zich maandag geplaatst in
de eindstrijd van de Europese bekercom
petitie, die 15 september in Kiev zal wor
den gehouden. In de halve finalewedstrij
den in het Bislet-stadion te Oslo scoorden
de Russinnen een totaal van 55 punten.
Gr.-Briltannië behaalde 47 punten. Eerder
bereikten Oost-Duitsland, Hongarije, Polen
en West-Duitsland de finale.
EDO zal bij de KNVB in beroep gaan
tegen de programma-indeling zoals die
gisteren is bekend gemaakt. Volgens dit
programma zou EDO in ieder geval
de eerste competitie-helft1 zijn thuis
wedstrijden samen met Telstar en RCH
moeten spelen en de nieuwe commissie
betaald voetbal is daarover hoogst onte
vreden.
De mannen die de betaalde sectie van
EDO dit seizoen leiden zijn de oud-speler
Gerrit Lasschuit en de heren Koster,
Oomen en Been. Zij hebben vijftien spe
lers een contract aangeboden- Hendriks,
Oosterbaan, De Looze, Koek, Breeuwer,
Amama, Boskamp, Witkamp, Koene, Van
der Putten en Burke hebben al getekend.
Spiers en Disselköter zullen dat morgen
of overmorgen doen. Het tweede elftal zal
worden samengesteld uit een groep jon
ge amateurs. Van de oude kern heeft al
leen Steffens EDO verlaten. Hij gaat bij
DSOV spelen.
Trainer Klijn zal ook dit jaar de eerste
twee elftallen onder zijn hoede nemen.
Voor het derde en vierde team is de
oud eerste elftalspeler Jan van Kampen
als oefenmeester aangetrokken. Een an
dere nieuwigheid is dat de spelers bij
verlies geen premie betaald krijgen 3ij
een gelijkspel ontvangt men dertig gul
den en bij een overwinning zestig. „Dit
wordt voor ons eigenlijk een overgangs
jaar", vertelde Gerrit Lasschuit, „ver
sterkingen voor het eerste elftal halen
we uit het derde en vierde. De groep
jonge spelers in het B-elftal blijft in tact.
Daarmee hopen we volgend seizoen een
goed elftal op te bouwen. Onze eni
ge zorg voor het komende seizoen is
zonder schulden rond te komen".
De Europese afdeling van de internatio
nale atletiekfederatie (IAAF) heeft gister
avond in Düsseldorf de Europese ploeg sa
mengesteld voor de atletiekontmoeting met
de Verenigde Staten, die op 9 en 10 augus
tus in Montreal wordt gehouden. De ploeg
bevat geen Russische atleten omdat Rus
land afgezien heeft van deelneming aan de
wedstrijd in verband met een te druk be
zette kalender. Lia LouerHinten is de
enige Nederlandse in de ploeg. Zij is met
Lillian Board (G.B.) en Karin Wallgren
(Zwe.) aangewezen voor de 400 meter. Wie
van deze drie in Montreal zullen starten,
is nog niet bekend.
De ploeg ziet er als volgt uit: 100 meter:
Eva Klobukovska (Polen), Irena Kirszen
stein (Polen) en Eva Lehocka (Tsj.sl.). 200
meter: Irena Kirszenstein, Eva Klobukov
ska, Anne-Maria Todt (Hong.). 400 meter:
Lillian Board (G.B.), Karin Wallgren (Zwe.)
en Lia LouerHinten (Ned.). 800 meter:
Vera Nikolic (Joegosl.), Karin Kessler (W.-
Dld.). 4x100 meter: Polen (Bednarek, Kirs
zenstein, Klobukovska, Styranka, Salacin-
ska). 80 meter horden: Inge Schell (W.-
Dld.), Elzbieta Bednarek (Polen). Vèrsprin-
gen: Irena Kirszenstein, Ingrid Becker (W.-
Dld.). Hoogspringen: Rita Schmidt (O.-
DjdJ, Ilpna.. Gusenbauen (Oost.). Kogel
stoten: Margitta Gummel (O.-Dld.), Renate
Boy (O.-Dld.). Discuswerpen: Liesel Wes-
termann (W.-Dld.), Jolan Kleiber (Hong.),
Karin Illgen (O.-Dld.). Speerwerpen: Da-
nuta Javorska (Polen), Amelie Koloska
(W.-Dld.).
Henk Wullems oud-speler van RCH
is in Zeist geslaagd voor het trainers
diploma A. Hij kan nu dus als trainer in
het betaalde voetbal optreden.
Een ondernemende landgenoot is be
gonnen aan buitenlandse toeristen Am
sterdams grachtenwater te verkopen
voor een rijksdaalder per flesje. Duur
Nee. Want ten eerste is dit water ori
gineel, wat van de nachtwacht in
Delfts Blauw niet gezegd kan worden.
En ten tweede is een handvol centen
niet vergeefs uitgegeven als hij later
een neusvol geluk opbrengt. Eens, als
de koper ouder, wijzer en droeviger is
geworden, zal hij het geluk dat hij nu
achternajaagt in dat flesje gevangen
vinden.
Van al onze zintuigen is de reuk
namelijk het sterkst in staat het ver
leden voor ons op te roepen zoals wij
dromen dat het is geweest. Het gezicht
is daarvoor te critisch. Het registreert
de verschillen. Ga maar eens terug
naar de school waar u zulke heerlijke
onbezorgde jaren hebt doorgebracht,
in schrille tegenstelling tot uw kinde
ren, die daar nu mee bezig zijn maar
het niet beseffen. Zelfs als het bouw
werk gaaf in zijn oorspronkelijke staat
van verwaarlozing bewaard is zal het
u dadelijk opvallen dat het ijzeren hek
met de speerpunten is verdwenen. U
bezit daar alleen nog een litteken van,
dat u wegens uw leeftijd aan niemand
kunt vertonen. Maar het pijnlijkst treft
u, dat het intieme schoolplein, waar u
eenmaal onder de kastanje hebt gehoe
peld, is veranderd in een parkeerplaats
en dat de kastanje zelf heeft moeten
ophoepelen voor het Dafje van de
vrouwelijke bovenmeester. Wat er ver
der aan bomen stond is zo angstaan
jagend groot geworden dat u, verre
van uw jeugd terug te vinden, u eeuw
enoud voelt en eindeloos moe.
Het gehoor wordt als oproeper van
het verleden gehandicapt door de tech
niek. Een langvergeten lied zou de
sfeer van de vroeger jaren kunnen te
rugbrengen wanneer u de kans kreeg
het lang te vergeten. Helaas zijn de
schlagers uit uw jeugd de tophits van
vandaag en iedere bezitter van een
transistorradio is bereid ze belange
loos binnen uw gehoorbereik te bren
gen. De band met het verleden kan
door het gehoor niet worden hersteld
omdat hij niet verbroken is geweest.
Op dit punt komt de neus met meer
dan een neuslengte vóór te liggen. Wie
Amsterdam verlaat zal nergens ter
wereld een geur aantreffen die over
eenkomt met de geur van zijn grach
ten. Welk effect het dan oplevert na
jaren het 'flesje grachtenwater te ope
nen blijkt uit de brief van een kennis,
die tien jaar geleden naar Australië
emigreerde en aan wie ik zo'n flesje
toezond. Hij schrijft: „Het ruiken van
de Amsterdamse grachten riep zulke
verrukkelijke visioenen bij mij op van
de heerlijke tijd toen ik daar nog
woonde, dat ik duizelig werd en dreig
de te bezwijmen".
Ik heb geantwoord: „Dat doen wij
hier dagelijks".
31. Tsjiao Tai, de hoofdman en de oud
ste klerk zijn naar de kerker gegaan, ivaar
Hoe Ta-ma in de ketens gesloten zit. „Zo,
hondezoon, ben je daar!" begroet Hoe Tsji
ao Tai, als hij hem door de tralies ziet
naderen. „Ik zeg het niet graag, maar
ik moet toegeven dat het een mooie rug
worp van je was". „Ik ben er kapot van",
antwoordt Tsjiao Tai koel. Ze betreden
de kerker en de oudste klerk zet zich in
postuur om alles op te tekenen wat er
gezegd wordt. „Vertel me eerst maar eens
wat meer over die roofoverval die je
verknoeid hebt", begint Tsjiao Tai het ver
hoor „Och, waarom niet", zegt Hoe Ta-
ma. „Het enige dat jullie me kunnen ma
ken is dat ik een karrevoerder een tik
op zijn kop heb gegeven. Aan het stelen
was ik nog niet eens toegekomen" „Hoe
had je gedacht de rijst van de hand te
doen?" vraagt Tsjiao Tai. „Elke koopman
van het gilde zou toch hebben willen we
ten waar je de rijst vandaan had?" „Niks
van de hand doen", antwoordt Hoe. „Dat
was juist het mooie. Ik hoefde die balen
alleen maar in de rivier te smijten, de
hele mikmak. Het was bedorven rijst, zie
je. De snuiter die 't verkocht, zou de par
tij vergoed hebben gekregen van zijn gil
de. Maar omdat ik de zaak verknoeide,
werd de rijst keurig afgeleverd bij de
koper, en toen moest de eigenaar natuur
lijk het hele zootje vergoeden".
„Ik zal jullie helpen", zei Bram, maar
dan zal je me eerst moeten losmaken.
Anders kan ik niets doen.en dan ver
gaan we allemaal. Ze zeggen wel, dat
onkruid niet vergaat, maar daar zou ik
als ik jullie was, maar niet teveel op re
kenen".
De doodzieke schurk begreep, dat hij
geen keus had. Hij sneed Brams touwen
door en deze rekte zich behaaglijk.
„Je hebt dus toch eieren voor je geld
gekozen" zei hij, en het woord „eieren"
maakte de ander weer zeer onwel. Maar
hij slaagde erin zich te beheersen. Drei
gend hief hij het zwaard, terwijl Bram
de ongelukkige schipper uit diens benar
de positie verloste. En samen bewaak
ten zij Bram, toen deze krachtig het
schip in de goede positie bracht.
Denk maar niet dat je gewonnen
hebt", bromden ze. „Ons krijg je niet
te pakken".
„Ik zou niet durven", zei Bram be
scheiden, maar wéér was er dat ondeu-'
gende twinkeltje in zijn ogen, dat altijd
aan een goed plan voorafging.
