Courrèges terug met zeer
korte toekomstmode
Speurdersverhalen uit
de Engelse school
Sigmacentrum op een volslagen
mislukking uitgedraaid
Auteur Bengt Berg
overleden
NEGEN MUZEN
Directeur zint op
nieuwe opzet
WOENSDAG 2 AUGUSTUS 1967
7
(Door onze moderedactrice)
PARIJS. André Courrèges, de
Parijse couturier die in het voor
jaar van 1965 de wereld met zijn
alom bekende kosmonautenmode
verraste, trad gistermiddag met een
nieuwe wintercollectie voor het
voetlicht, waarmee hij volgens mij
het straatbeeld opnieuw sterk zal
beïnvloeden. Een origineel mini-
courrègesjurkje mag dan 3000 NF
kosten, de confectie-industrie zal er
wel weer voor zorgen dat kopieën
over een maand of drie voor een
paar tientjes in de rekken van vrij
wel alle kledingmagazijnen hangen.
Navolgfoare
vondstee
NIEUWS
Hij, zij en de petticoat
The iron petticoat
C. B.
De radio geeft donderdag
Televisieprogramma's
WUWWUWWMAIMMMWMIMIMWMAMUMMAMUWIMWMAAMUUMAMMMUMAMMMMMMAMMAAAMMMAMMMAMMWUIMMMWMMAMMMAAAMMMAAMIAMSMMMAAAAAMAAM
En daarmee werpt Courrèges zich op
nieuw tegen wil en dank op als apostel
van de haute-couture van morgen.
Sinds het overweldigende succes van
zijn collectie van 1965 hield hij zich
verbluft op de achtergrond, spande hij
processen aan tegen iedereen die zijn
creaties kopieerde, en reorganiseerde
hij zijn hele modehuis in een groots
boutique-concern. Dat alles onder het
motto: „Als er dan gekopieerd moet
worden, dan doe ik het wel zelf".
Nu, twee jaar na zijn kosmonauten
mode: het succes van zijn toekomstkle-
ding! Creaties bestemd voor het zelfde
tijdperk als waarvoor Emanuel Ungaro
zijn wintercollectie bedacht. En toch is
het onmogelijk het werk van de twee
couturiers met elkaar te vergelijken.
Zorgde Ungaro voor een poëtische noot
met zijn hartveroverende vensterruit-
pakjes, Courrèges mikte helemaal op
jeugdige carrièrezoeksters. Zijn stijl
was zakelijk maar amusant.
Ook bij Courrèges blijven de rokken
boven de knie. „Ik moet de vrouw nog
zien, die in een rok tot op haar hielen
nog juist de laatste métro inspringt",
zo luidde zijn commentaar na afloop
van de show.
Er waren bij Courrèges talloze Ber-
mudashortpakjes te zien. Creaties van
witte wollen stof met opgestikte, half
ronde, chocoladebruine zakjes. Wit en
chocoladebruin waren ook het meren
deel van zijn wintermantels, voorzien
van trenchcoatkragen en behalve de
zakjes als garnering een rugceintuurtje.
De simpelste lijn hadden Courrèges'
rechte wolle jurkjes met korte mouw
tjes. Zo was er een beige exemplaar
met op het bovenlijfje een hoofdletter
..I" van witte wollen stof geappliceerd.
Door de eenvoud een van de meest ge
raffineerde creaties uit de collectie, die
Courrèges signeert voor ons blad
de beide schetsen waarop hij zijn
nieuwe modelijn aangeeft. (Foto
Bertrand de Toledo).
COURRÈGES
Rode „baby-schoentjes".
Wttte kniekousen.
Witte mantels met aan iedere
zijkant een grote ovale inzet ran
chocoladebruine stof.
Jasjes met geschulpte zomen.
Losse band om rechterarm van
dezelfde stof als het jurkje met
korte mouwen.
Kleuren: wit, chocoladebruin,
oranjerood, flessengroen.
zelfs door vrouwen die niet zo heel erg
bedreven zijn met naald en draad ge
makkelijk kan worden nagemaakt. Ook
al is dat Courrèges' bedoeling bepaald
niet.
De mannequins toonden zijn creaties
tijdens een soort jazzballet, wat zijn
show tot een heel wat amusantere aan
gelegenheid maakte dan de prestaties,
die er in de afgelopen week bij de de-
gelijkste modehuizen van Parijs waren
te zien.
Courrèges rekent er overigens wel op
dat zijn klanten bepaald niet preuts
zijn. Evenals het huis Real bleek hij wat
voor een blote-boezemlook te voelen.
De fraaie vormen van zijn mannequins
kwamen dan ook onder zijn zeer dunne
voile cocktailjurkjes, maar vooral onder
zijn avondjaponnen met tussengezette
horizontale stroken van doorzichtig
vinyl, zeer duidelijk tot uitdrukking.
Courrèges' hele wintercollectie zal
dit keer aan een Tahitiaanse bloem van
wit vilt te herkennen zijn. Een soort
gelijk symbool als waarmee Mary
Quant haar ontwerpen de wereld in
stuurt. De Parijse mode-ontwerper liet
ze zijn mannequins niet alleen in het
haar dragen, maar appliceerde ze op
vrijwel al zijn pakjes, zijn kousen en
zelfs zijn bontmantels van wit konijn.
André Courrèges poseerde gister
middag exclusief voor ons blad met
een van zijn mannequins, gehuld in
een van zijn zeer doorzichtige
cocktailcreaties. (Foto Bertrand de
Toledo).
Schets van Courrèges' broekpakken,
die op trainingspakken lijken. Ge
signeerd: pour les amis de Hollande.
Schets van Courrèges' nieuwe
winterjurk, geappliceerd met vilten
Tahitiaanse bloemen ter ere van
de show die Courrèges binnenkort
op dat Stille-Zuidzee-eiland zal
geven. Gesigneerd: pour les amis de
Hollande.
SINDS DE TWEEDE wereldoorlog heeft
de Engelse detectiveschrijver Andrew Ga-
roz snel internationale faam verworven.
Hij is een typisch exponent van de En
gelse school door de wijze waarop hii zijn
verhaal vertelt, het in een levendige at
mosfeer weet te plaatsen en 'n altijd ori
ginele puzzelplot vaardig en boeiend uit
werkt.
Daarbij zijn zijn verhalen typerend
voor de nieuwere stromingen in het detec
tiveverhaal, waarin de personages een
sterkere belichting krijgen dan in vroege
re uitingen van het genre, die meer be
langstelling toonden voor de puzzel dan
voor de personen die erbij waren betrok
ken.
IN HET PRISMABOEK Wie eenmaal
steelt(Prisoner's Friend) komen al
die aspecten weer bijzonder goed uit de
verf. Het verhaal draait om een dieren
arts-gevangenisbezoeker en zijn pupil, een
jonge rover, die na zijn ontslag uit de ge
vangenis door zijn beschermer geplaatst
wordt in een garagebedrijf. Als bij een in
braak in het huis van de garagehouder
diens vrouw vermoord wordt, valt de ver
denking natuurlijk op de ex-gevangene.
De arts, die ondanks veel twijfel in de
onschuld van de jongen wil blijven gelo
ven, gaat op onderzoek uit en weet, op het
laatst in samenwerking met de vals be
schuldigde, de ware dader te ontmaske
ren. Die dader blijft voor de lezer niet zo
erg lang verborgen, maar dat doet niets
af aan de spanning van het verhaal dat
naast de wijze waarop de dierenarts
zijn verdenkingen bevestigd tracht te krij
gen zijn aantrekkelijkheid vooral ont
leent aan de menselijke tekening van de
karakters di eerin figureren.
OOK TYPISCH ENGELS is „Patrick
Butler for the Defence" Moord zonder
moordenaar in Prisma) van John Dick
son Carr. Zoals men van Carr gewoon is,
begint het weer met een ongelooflijk
geraffineerd geïntrugeerd probleem,
dat via allerlei knappe compositie-foefjes
van de auteur tot diverse verrassende
hoogtepunten in het verhaal leidt. Een
zonderlinge figuur wordt vrijwel onder de
ogen van de hoofdpersoon vermoord on
der omstandigheden die deze hoofdpersoon
sterk verdacht maken. De verkeerde in
terpretatie van de laatste (Franse) woor
den van de stervende draagt het nodige
tot de complicaties bij, een typische Carr-
vondst. Behalve zijn boeiende intrige is
het verhaal aantrekkelijker door zijn "hu
mor, gevlochten rond een aantal persona
ges, waarvan sommigen zo uit een ver
haal van Wodehouse gestapt kontien zijn.
FIGUREN EN SFEER in de Prisma
Dodelijk akkoord (Ouverture to Death)
van de Nieuw-Zeelandse detectiveschrijf
ster Ngaio Marsh hoi en volledig thuis
in de oude Engelse school van vooral de
dames-auteurs, die hun verhalen graag
laten spelen in een plattelandsomgeving
waarin dorpsroddel en dorpsintriges bij
dragen leveren tot de verwikkelingen rond
het misdaad-mysterie. De levendige teke
ning van die atmosfeer en die figuren
maakt de grote aantrekkelijkheid van dit
soort boeken uit en daarbij komt dan nog
dat Ngaoi Marsh' speurder, inspecteur
Alleyn, voor een interessant en bizar
raadsel wordt geplaatst als op de feest
avond van de plaatselijke toneelvereni
ging een pianiste door een kogel wordt
geveld na het derde openingsaccoord van
Rachmaninofs prelude in cis-mineur.
VAN AMERIKAANSE HUIZE, maar in
opzet en verteltrant volledig passend in
de Engelse school is Halfway House van
Ellery Queen (als Het huis halverwege
in Prisma). De neven Frederic Dannay
en Manfred B. Lee, die onder dit schrij
verspseudoniem opereren, confronteren
hier hun gelijknamige speurder met de
moord op een man, van wie men aanvan
kelijk niet weet of hij Joseph Gimball of
Joe Wilson heet. Alvorens de moord te
kunnen oplossen, zal men moeten vast
stellen op wie van beide figuren deze fei
telijk gemunt is geweest en dat is dan
weer eens een heel ander, origineel en
aantrekkelijk begin /an een onderzoek.
Als halverwege het boek wanneer de
vrouw met wie het slachtoffer buiten
haar medeweten in bigamie leefde, in
staat van beschuldiging wordt gesteld,
treedt Ellery Queen in het krijt om haar
onschuld te bewijzen, wat een geheel
nieuwe wending en een nieuwe boeiende
lijn in het verhaal brengt.
DE PRISMAREEKS PRESENTEERT
ook weer eens een Edgar Wallace: Steeds
weer klaverboer (Jack O'Judgment), ge
heel volgens het beproefde avontuurlijke
recept van deze auteur. Ditmaal draait de
geschiedenis om het mysterie van de on
bekende gemaskerde figuur die een pri-
vé-afrekening houdt met een bende, en
daarbij als „visitekaartje" steeds een kla
verboer achterlaat.
Wie eenmaal steelt
door: Andrew Garve
uitg.Het Spectrum,
Prismareeks
Moord zonder moordenaar
door: Patrick Butler
uitg.: Het Spectrum,
Prismareeks
Dodelijk akkoord
door: Ngaio Marsh
uitg.: Het Spectrum,
Prismareeks
Het huis halverwege
door: Ellery Queen
uitg.: Het Spectrum,
Frismareeks
Steeds weer klaverboer
door: Edgar Wallace
uitg.: Het Spectrum,
Prismareeks
Alarm in de atoomcentrale
door: Lester del Rey
uitg.: Het Spectrum,
Prismareeks
HET BOEK Alarm in de atoomcentra
le (Nerves) van de Amerikaan Lester
del Roy (ook in Prisma) is een science-
fictionroman. Het is echter niet het ge
bruikelijke toekomstverhaal gewor
den, maar speelt zich af in een Ameri
kaanse atoomcentrale, waar een ontplof
fing heeft plaatsgehad, die nog tot verdere
desastreuze gevolgen voor een groot ge
bied kan leiden. Deze in de lucht hangen
de ramp is de „deadline", waartegen in
dit verhaal gevochten wordt door een
arts, die een, bij de explosie zwaar ge
wonde, hoofdingenieur probeert te red
den omdat deze de enige is die de cata
strofe kan voorkomen. Dit boek bewijst
dat een goed vertellend auteur geen bizar
re fantasieën nodig heeft om een boeien
de en overtuigende sff-story te schrijven.
Bert Japin
De Zwéedse schrijver van dierenboeken
Bengt Berg, die ook pionierswerk heeft
verricht op het gebied van fotograferen
van dieren, is op 82-jarige leeftijd in
Stockholm overleden.
De schrijver, zoon van een onderwijzer
uit Kalmur, reisde voor zijn onderzoe
kingen o.m. naar Egypte en de Himala^
ja. In Zweden behoedde hij de wilde gans
voor uitsterven.
Tot de boeken die hij schreef, behoren
„Tijger en mens", „Met de trekvogels
naar Afrika", „Mijn vriend de .pluvier",
en „Mijn avonturen met dieren".
Jury Staatsprijs. Voor de toekenning van
de staatsprijs voor beeldende kunst en
architectuur in de categorie beeldhouw
werk heeft de minister van cultuur,
recreatie en maatschappelijk werk.
mejuffrouw dr. M. A. M. Klompé,
een jury benoemd die bestaat uit: drs.
R. W. D. Oxenaar (Arnhem), drs. H.
A. J. M. van Haaren (Den Haag), pro
fessor C. Hund (Amsterdam), K. L.
Symons (Amsterdam) en drs. G. van de
Wal (Amstelveen). Voorzitter is drs.
Oxenaar; secretaresse mevrouw G. P.
Stips-van Weel te Voorburg.
De film van vanavond is gemaakt door
de Britse regisseur Ralph Thomas, maar
heeft twee Amerikaanse topsterren in de
hoofdrollen: Katharine Hepburn en Bob
Hope. Aan beider spel ontleent de film
veel van zijn charme, want Ralph Thomas
is een handige kluchtenfabrikant die zijn
reputatie voornamelijk aan de „Doctor-at-
sea"-serie te danken heeft. Het verhaal
van de film, geschreven door scenario
schrijver Ben Hecht, doet niet erg origi
neel aan. Om te beginnen is het een
zwakke afspiegeling van de intrigue die
Ernst Lubitsch in 1939 verfilmde onder
de titel „Ninotschka". waarin Greta Garbo
(voor het eerst lachend) de rol speelde
van een vrouwelijke volkscommissaris die
aan het hoofd van een Russische handels
delegatie Parijs bezoekt en daar in han
den valt van een Franse vrijgezel Melvyn
Douglas die haar op haar vrouwelijke
charmes attent maakt.
Iets dergelijks speelt zich af tussen
Katharine Hepburn en B. Hope, de eerste
als een straalvliegtuigpilote die in de
Amerikaanse zone van W.-Duitsland een
noodlanding moet maken, de tweede als
een onverschillige Amerikaanse vlieger
die de noodlanding veioorzaakt heeft en
met zijn gevangene naar Londen gaat,
waar hij deze stugge vrouw ontdooit. Wat
aanleiding wordt tot een klucht met veel
verrassende wendingen en met veel sar
castische opmerkingen over en weer.
Vooral Bob Hope is in dit soort .cross
talk" uitstekend op zijn plaats en aan
hem dankt de film dan ook zijn grap
pigste momenten.
Nederland I. Het NTS programma be
gint met de tweede van een reeks door
Amerikanen gefilmde sprookjes voor de
jeugd. Deze keer van Repelsteeltje. De
gastster in deze aflevering is Agnes Moo-
rehead, die de rol van heks voor haar
rekening neemt. Een kort filmpje van So-
cutera vult de tijd tot acht uur. Na het
Journaal de hoofdfilm. Hierna nog een
brokje ernst en wel „The end of the
trial". De NBC maakte voor de zoveel
ste maal een documentaire over de „gro
te trek" van de Amerikaanse pioniers
naar het westen. Het woeste land werd
veroverd op de Indianen, waarbij de
bleekgezichten zich niet altijd van hun
beste kant lieten zien. Het verschil tus
sen alle romannetjes en films over het
Wilde Westen en deze documentaire is,
dat in de laatste wordt geprobeerd de
Indianen recht te doen wedervaren. De
activiteiten van de goudzoekers, cowboys
en pioniers worden bekeken door de ogen
van de roodhuiden. En zo heel erg best
komen wij er dan niet af. De titel zegt
voldoende: Requiem voor een groot volk.
Nederland 2: Twee onderdelen van het
AVRO programma zijn dezelfde als die
van zaterdag. Eerst een stukje tekenfilm
met de Beatles om de tijd van het jour
naal te overbruggen en als sluitstuk van
de avond een aflevering van The wild
wild West (maar dan anders bekeken dan
op het eerste net). Daar tussenin AVRO'i
Sportpanorama, waarin twee Amerikaan
se films zijn opgenomen. De eerste gaat
over het opfokken van een renpaard en
het tweede alweer over een historische
bokswedstrijd, namelijk die tussen Joe
Louis en Max Schemeling in juni 1936. In
The wild wild West krijgt geheim agent
James T. West het te kwaad met een
bende. Verscheidenene keren wordt hij
bijna het slachtoffer van een moordaan
slag, maar aangezien een ouderwetse Ja
mes Bond ook al niet zonder geluk wel
kon varen, rolde hij er telkens weer tus
sendoor. Hij trekt zelf aan het langste
eind als hij een gevaarlijke dokter Love
less (what's in a name) achter de tra
lies suit. Maar zelfs daar blijkt dit ge
vaarlijke heerschap nog niet uitgescha
keld te zijn. Meneer West krijgt het zelfs
dan nog moeilijk. Maar het eind is goed,
want anders zou deze serie te snel afge
lopen zijn. En ze is pas begonnen.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. Het Sigma-centrum,
dat eind vorig jaar in Amsterdam onder-
auspiciën van ondermeer Simon Vinken
oog werd opgericht, is een volledige mis
lukking geworden. Ale activiteiten in
HILVERSUM I.
700 NWS. 7.10 Lezing. 7.15 Lichte gramm.
muziek. 7.55 Overweging. 8.00 Nws. 8.10
Voor de kinderen. 8.30 Nws. 8.32 Vakantie-
tips. 8.45 Lichte gramm.muziek. 10.00 Auba
de. 11.00 Voor de zieken. 11.30 Semi-klas-
sieke kamermuziek. 12.27 Meded. voor land
en tuinbouw. 12.30 Nws. 12.40 Pro memorie.
12.45 Lezing. 13.00 Klassiek decor: Klassieke
muziek. 13.45 Voor de vrouw. 14.15 Moderne
muziek. 14.45 Boemm! 15.05 Aktualiteiten.
15.10 Klassieke muziek. 15.25 Sphinx. 15.45
Musiciana. 16.30 De zendingsdag van de Ge
reformeerde Zendingsbond. 16.30 Moderne
kamermuziek. 17.00 Amusementsmuziek. 17.
30 Lichte gramm.muziek. 18.10 Sport. 18.30
Lichte gramm.muziek. 18.40 Cabaret. 19.00
Nws. 19.10 Radiokrant. 19.30 Vocaal ensem
ble. 20.00 Lichte orkestmuziek. 20.30 Gevari
eerd programma. 22.15 Wijd als de wereld.
22.30 Nws. 22.40 Boekbespreking. 22.45 Mo
derne muziek 23.20 Spaanse muziek. 23.55
Nws.
HILVERSUM II.
7.00 Nws. 7.10 Ochtendgymnastiek. 7.20
Lichte gramm. muziek. 7.55 Deze dag. 8.00
Nws. 8.10 Actualiteiten. 8.15 Lichte gramm.
muziek 8.50 Morgenwijding. 9.00 Klassieke
gramm. muziek. 9.30 Lichte gramm. muziek
10.00 Voor de kleuters. 10.10 Arbeidsvitami
nen. 11.55 Beurs. 12.00 Licht ensemble. 12.27
Meded. ten behoeve van land- en tuinbouw.
12.30 Licht orkest. 12.50 Draaiorgelmuziek.
13.00 Nws. 13.10 Actualiteiten. 13.30 Orgel
concert, koorzang en beiaardconcert. 14.30
Cabaret en samenleving. 14.45 Klassieke mu
ziek. 15.00 Voor de zieken. 16.00 Nws. 16.02
Muziek uit Suriname en de Nederlandse An
tillen. 16.15 Der Zigeunerbaron, operette.
18.00 Nws. 18.15 Actualiteiten. 18.30 Licht en
semble. 19.00 Moderne muziek. 19.30 Gedich
ten over Jezus van Nazareth. 20.00 Nws.
20.05 Land der Muzen: kunst. 20.30 Holland
Festival 1967. 21.15 Door Artis sjokken,
(klankbeeld). 21.40 Moderne muziek. 22.30
Nws. 22.40 Actualiteiten. 22.55 gramm. mu
ziek 23.55 Nws.
HILVERSUM III.
9.00 Nws. 9.02 Lichte vokale muziekjes.
10.00 Nws. 10.02 Mengelmuze. 11.00 Nws.
11.02 Muziek bij de koffie. 12.00 Nws. 12.02
Transistor. 13.00 Nws. 13.02 Top Dertig. 15.00
Nws. 15.02 Wegens vakantie gesloten
BRUSSEL 324 m
12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40
Weerbericht. 12.48 Lichte muziek .12.55 Bui
tenlands persoverzicht. 13.00 Nws. 13.20 Ta-
felmuziek. 14.00 Nws. 14.03 Lichte muziek.
15.00 Nws. 15.03 Kamermuziek. 15.50 Harp
muziek. 16.00 Nws. 16.03 Beurs. 16.09 Dans
muziek. 17.00 Nws. 17.15 Lichte muziek. 17.30
Internationale koorzangwedstrijd. 18.00 Nws.
18.03 Voor de soldaten. 18.28 Paardesport.
18.30 Franse les, 18.32 Zigeunermuziek. 18.52
Taalwenken. 18.55 Lichte muziek. 19.00 Nws.
19.30 Zigeunermuziek. 20.00 Openbaar kunst
bezit. 20.15 Symfonisch concert. 21.50 Klas
sieke pianomuziek. 22.00 Nws.
VOOR WOENSDAG
NEDERLAND I
17.00 voor de jeugd. 18.45 Minimolen.
18.50 Journaal. 18.55 Reclame. 19.00 Er was
eens Repelsteeltje. 19.51 Stichting Socutera.
19.56 Reclame. 20.00 Journaal. 20.16 Reclame
20.20 The iron Petticoat (speelfilm). 21.50
Requiem voor een groot volk (documen
taire). 22.40 Journaal.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 The Bea
tles. 20.25 Sportpanorama. 21.20 The wild
wild West. 22.10 Reclame. 22.15 Journaal.
VOOR DONDERDAG
NEDERLAND I
18.45 de Minimolen. 18.50 Journaal. 18.55
Reclame. 19.00 De Verrekijker. 19.10 Van ge
west tot gewest. 19.30 Mensen in de sport.
19.53 Toeristische tips. 19.56 Reclame. 20.00
Journaal 20.16 Reclame, 20.20 Attentie. 20.45
Pick-Up. 21.20 Het levende lijk, (TV-spel).
22.50 Jeroen aan het woord. 22.55 Journaal.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 De Ameri
kaanse biochemicus Gregory Pincus. 20.35
Zang en muziakle impressies. 21.00 Operatie
Barbarossa, (documentaire). 22.10 Lezing.
22.10 Reclame. 22.15 Journaal. 22.30 Francis-
cus van Assisi.
het Sigma-gebouw, de oude Doelen liggen
stil. De leden van het bestuur van de
stichting Sigma-centrum laten zich weinig
of niets meer aan de zaak gelegen lig
gen. Overwogen wordt het centrum, dat
bedoeld was voor allerlei creatieve acti
viteiten, waaraan iedereen zou kunnen
deelnemen, te liquideren. Sinds begin ju
ni zijn op last van de brandweer wegen*
de slechte staat waarin het gebouw ver
keert, alle manifestaties erin verboden.
Het Sigma-centrum werd vorig jaar no
vember met subsidie van de gemeente
Amsterdam en het rijk geopend. De ge
meente gaf de stichting Sigma-centrum
een proeftijd van zeven maanden. Direc
teur werd Olivier Boelen, die in februari
van het toneel verdween. De huidige di
recteur, de 23-jarige Matthys van Hey-
ningen, die in Berlijn germanistiek en
theaterwetenschappen heeft gestudeerd,
heeft de gemeente een plan voorgelegd
voor de stichting van een geheel nieuw
cultureel Centrum in de Doelen, vooral
voor toneel, muziek, ballet en film. De
Doelen hiervoor geschikt te maken zou
een door de gemeente oeschikbaar te stel
len bedrag van tenminste 200.000 gulden
vergen.
De gedachten van de heer Van Hey-
ningen gaan uit naar een theater met
driehonderd plaatsen, een kamertheater
met vijftig plaatsen, een bioscoop met
speciale faciliteiten voor de jongere en
amateurfilmers en ondermeer twee stu
dio's. Hiervoor zou volgens hem wel be
langstelling bestaan. Als voorbeeld heeft
hij het „Maison de la culture" in de
Franse stad Cannes en de „Academie der
Künsten" in Berlijn voor ogen.
Al kort na de opening ontstonden moei
lijkheden rond het Sigma-centrum. De
provo's, waarvan men gedacht had dat
die er zich zouden laten opvangen, lieten
verstek gaan. Enkelen van hen richtten
er vernielingen aan. Er werden verdoven
de middelen gebruikt. Klachten van de
omwonenden over geluidshinder leidden
tot intrekking van de muziekvergunning.
gunning.
