Barbaarse pracht die herinnering
wekt aan het stieregevecht als
spel van dood en liefde en bloed
li
h
Fa. B. ENGELENBERG
VANAVOND
Dramatische dood
van toneelauteur
Orton in Londen
Deutschlandfunk
met Nederlands
radio-halfuur
Liedje uit de cel
NEGEN MUZEN
DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1967
7
PICASSO'S „BEGEERTE" HEEFT OPMERKELIJKE KWALITEITEN
OFFICIëLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
n
Ouverture
Personages
Fervent spektakel
A nti-
romance
WIJ ONTVINGEN
Oostenrijks-Britse acteur
Anton Walbrook
overleden
wm
De radio geeft vrijdag i
T elevisie programma's
Kijkers en luisteraars
(Van onze speciale verslaggever)
SAINT-TROPEZ. Ruim een kwart
eeuw na de geboorte is eindelijk het enige
toneelstuk dat Pablo Picasso (in 1941)
geschreven heeft, ten doop gehouden. Dit
gebeurde in een circustent, die sinds
enkele dagen staat opgesteld op een af
stand van vijf kilometer buiten de be
bouwde kom van Frankrijks frivoolste
badplaats, Saint-Tropez, waar tegenwoor
dig alles wat een naam te verliezen (of
te verwerven) heeft van Brigitte Bar
dot en Fran?oise Sagan via tientallen
filmstariets en -nimfen tot en met Mi-
chèlle Morgan en Darryi Zanuck zich
gedurende de zomermaanden zo hoogno
dig moet vertonen. En buiten die kom,
omdat de burgemeester van Saint-Tropez,
kort vóór de aangekondigde première in
de ex-vissershaven zelve, plotseling een
acute aanval van preutsheid had gehad,
en Picasso's geesteskind de toegang bin
nen de wallen van zijn gemeente had
ontzegd.
Aan een half dozijn stripteasetentjes
schijnt de edelachtbare minder zwaar te
tillen. Hartstochtelijke protesten dan ook
van de kant der organisatoren die al
een kwart miljoen frank in de onderne
ming hadden belegd en van de Parijse
intelligentia, met namen als Ionesco,
Queneau, Prévert en Michel Leiris. De
publiciteit welke die protesten hebben
opgeleverd, heeft tot dusver echter niet
tot een massale toeloop mogen leiden.
De avond na de première, die uw dienaar
heeft bijgewoond, hadden hooguit een
honderdvijftig mensen, zo te zien vooral
wel kampeerders, onder het tentzeil
plaatsgenomen, en de reactie viel derhal
ve niet mee. De Amerikaanse verzeke
ringsman Victor Herbert, die, naar hij
zei, uit liefde voor de „nieuwe kunst" en
sentimentsoverwegingen de Picasso-voor-
stellingen financierde, loopt groot risico
zijn inzet te verspelen. (Tenzij hij zich
tevoren tegen dat risico verzekerd heeft).
ADVERTENTIE
Doclstraat 37 - Haarlem - Tel. 13232
MANOMETERS - KRANEN
Ook Grootvoet moet zich gewon
nen geven.
Het feest begint met een oorverdovend
lawaai, dat door een jazzcombo van een
viertal behaarde snaken met elektrisch
speeltuig wordt geproduceerd. Oorverdo
vende en langdurige ouverture, waarna
een jonge man in een oranje pantalon
waarover hij een nachthemd heeft aan
geschoten dat tot aan zijn knieën reikt,
zijn eveneens behaarde hoofd dat alleen
zijn neuspunt onbedekt laat, in een soort
televisietoestel steekt. Zijn beeltenis
wordt door het wonder der techniek ge
projecteerd op de gipsen kop van een
slechte kopie van een Griekse Adonis die
op het toneel is opgesteld; het effect is
lang niet onkomiek. Het beeld spreekt zo
met de stem van het nachthemd-alias
regisseur Jean-Jacques Lebel, tevens
Frankrijks hogepriester van de happe
ning een inleiding uit tot het drama
tisch oeuvre van Pablo Picasso, en geeft
en passant ook Saint-Tropez' burgemees
ter een paar rake vegen uit de pan. Bijna
een miljoen mensen hebben in Parijs de
overzichtsexposites van Picasso bezocht,
en niemand heeft zich over de „onzede
lijkheid" druk gemaakt. Terecht; want
alleen de vulgariteit is onzedelijk, en
„Picasso n'est pas un monsieur vulgaire".
En dan kan, tegen elven, en opnieuw
Grootvoet (Jacques Seller) en
stripteaseuse Rita Renoir in Picas
so's „Begeerte".
onder het helse geraas van het geëlektri
ficeerde orkestje, het eigenlijke spel ein
delijk beginnen. Doch vraag me niet plot,
verhaal of intrige na te vertellen. Picasso
heeft de begeerte bij de staart gegrepen,
maar waar precies de kop en de staart
van zijn toneelstuk zijn gezeten is min
der gemakkelijk vast te stellen.
Er is een half dozijn personen die met
namen als Grootvoet, Ui, Taart, Nicht en
Vette en Magere Angst worden aange
duid, maar Gros Pied is toch wel het
middelpunt: een schrijver-schilder met
een plastisch-kaal hoofd en olifants
voeten waarachter de auteur zelf lijkt
schuil te gaan, en- die al meer dan drie
duizend pagina's van een nieuwe roman
heeft voltooid, waarvan de inhoud intus
sen ook duister blijft. Grootvoet die de
incarnatie is van de viriliteit, wordt dan
ook welverdiend door een zwerm vrou
wen omringd: zoals Nicht, omhangen en
doorstoken met kluwen wol en breinaal
den en die het zinnebeeld van de mon
daine babbelkous lijkt, Stilte die haar
naaktheid onder een plastiekhoes ver
bergt of beter bijna bloot geeft, beide
genoemde Angsten en bovenal wel de
Taart, een slanke schoonheid die de
charmes van haar anatomie evenmin on
der de korenmaat of haar bloesje
verborgen wenst te houden.
Dat gezelschap, waartoe ook nog een
wezen, half man half satan, met een lange
staart behoort, voert gedurende drie
kwartier gesprekken van surrealistische
inspiratie, waarbij Grootvoet enkele uit
voerige monologen houdt. Er wordt veel
en hartelijk, laat ik zeggen gestoeid op
dikke matrassen en het ganse groepje
begeeft zich op een moment ook geza
menlijk in een soortement lustbad Na
welke séance twee lijkbidders met een
enorme doodkist het toneel beklimmen,
waarin een iegelijk voor het transport
wordt neergevlijd. Daarvóór heeft men
óók nog mogen assisteren bij een andere
intieme handeling van mejuffrouw Taart
die, halfomhuld door een rookwolk die
ze zelf verwekt, voor de operatie wel tien
minuten nodig heeft (en dus klaar
blijkelijk wel aan enige constipatie moet
lijden), dezelfde scène, die Lebel met zijn
mise-en-scène toch wat had verhuld of
„aangekleed", moet intussen de voor
naamste oorzaak hebben gevormd van
het burgemeesterlijke censuurverbod.
Veel geschreeuw en weinig wol? Storm
in een glas water? Niets nieuws onder de
zon? Om de duivel niet. Ten eerste had
de voorstelling opmerkelijke technische
kwaliteiten en ontwikkelde zich met
met name de happening, waarmee Lebel
het stuk bekroonde, tot een opwindend-
fervent spektakel dat door het kleuren-
orgel in een voortdurend wisselende
vuurgloed werd geplaatst en waarin
(dank zij de Mediterraanse sfeer?) tien
tallen toeschouwers zich spontaan hadden
geworpen.
En dan Picasso's tekst die duidelijk
voelen liet, dat het Frans zijn moedertaal
niét is, en die dan ook zinnen als liriti-
wormen bevat, die de acteurs nu niet
bepaald „bekten". Maar ondanks de be
zwaren of onhandigheden, heerst er bij
tijden in zijn stuk een gloed en een sen
suele pathetiek, een geweld en een bar
baarse pracht die de herinnering aan
Goya of een stieregevecht verwekken,
als spel van dood en liefde en bloed.
Geen spoor van mooischrijverij of
Schöngeisterei in zijn benadering van
Eros die hij, gelijk Strawinsky indertijd
in de Sacre du Printemps, niet „ontluis
tert", doch integendeel met de eigen en
nieuwe middelen in zijn vitaalste kern
bedoelt te treffen. Nieuwe middelen óók:
zo omvat Begeerte een „dialoog" tussen
voeten waaraan de rest der spelers
ontbreekt en die al duidelijk vooruit
wijst op Beckett en Ionesco, die in die
tijd toch nog geen woord openbaar had
den gemaakt.
Zoals de schilder Ingres voor zijn ple
zier indertijd viool speelde, zo hanteert
Picasso graag de schrijverspen. Hij is de
schoenmaker die zich principieel niét bij
zijn leest houdt, en het schijnt dat hij de
laatste jaren veel meer tijd aan de litte
ratuur dan aan het schilderen, potten
bakken of beeldhouwen besteedt. Dit to
neelstuk dat, formeel, wel het tegendeel
van een gaaf meesterwerk genoemd zou
mogen worden, toont daarentegen mis
schien wèl aan, dat ook het litteraire
oeuvre van Picasso, waarvan verder
nooit één regel is gepubliceerd, voor de
toekomst nog wel eens enkele onver
moede verrassingen in petto zou kunnen
houden.
Doch in elk geval is zijn begeerte méér
dan enkel een - mislukte aanleiding
tot een rel of een schandaal. Geen stunt
maar een schok: Picasso zet hier de Lief
de met een grote L ongenaakbaar
in haar hemd, louter figuurlijk gespro
ken. De meester heeft op zijn Ingres-
viool een primitief-erotische anti-ro
mance vertolkt
„Spelen met woorden" bevat een aan
tal bijragen van J. A. Meijers, waarvan
er verscheidene al eerder gepubliceerd
zijn. Volgens de schrijver is „spelen met
woorden' 'allerminst een speels spel; het
is wat in de taalwetenschap genoemd
wordt de „beweeglijke symbolisatie der
woorden-" De uitgave is van J. H. DE
BUSSY N.V. Uitgeverij in Amsterdam.
De in Columbia wonende schrijfster
S. R. van Iterson laat haar verhalen voor
e jeugd (thans is bij H. P. LEOPOLDS
Uitgeversmaatschappij in Den H^ag ver-,
schenen „De adjudant van de vrachtwa
gen") zich afspelen in Columbia. Een
jongen beleefd allerlei avonturen als hij
als bijrijder landstreken doorkruist met
grote vrachtwagens.
Een oorlogsherinnering heeft Clara As-
scher-Pinkhof geschreven in „Sterrekin-
deren". De schrijfster is haar leven lang
omgeven geweest door kinderen, ook in de
kampen Westerbork en Bergen-Belsen.
Velen van de Joodse kinderen daar, ge
tekend met een gele ster zijn door een
gewelddadige dood omgekomen. De uit
gave is eveneens van LEOPOLD.
De WERELDBIBLIOTHEEK in Am
sterdam heeft uitgegeven „Huis aan vrij
water" van Harriët Freezer, waarin zij
over haar perikelen vertelt bij het in
richten en bewonen van een buitenhuis.
Een vijftal boekjes „Meesters der ver
telkunst" is verschenen bij J. M. MEU-
LENHOFF, Amsterdam, ter completering
van de serie van twintig. Deze vijf zijn
de Indische vertelkunst (bijeengebracht
en vertaald door K. de Vreese), de Roe
meense vertelkunst (bijeengebracht door
mr. S. Pragano en ingeleid door G. P. de
Ridder), de Duitse vertelkunst (bijeenge
bracht door Elisabeth Augustijn en ver
taald door Hans Edenga en Hermien Man
ger), de Mexicaanse vertelkunst (bijeen
gebracht en vertaald door Leo Klatser en
Giny Oedekerk) en de Nederlandse ver
telkunst na 1945 (bijeengebracht door
Gust Gils en Bert Schierbeek).
Een Nederlandse vertaling door Pieter
Grashoff is verschenen van „De Groene
Duivels", een roman van de Amerikaan
Robin Moore, waarin beschreven worden
„een strijd zonder genade" en „de ge
heimzinnige commando's in de oerwouden
van Vietnam".
(Van onze correspondent)
LONDEN. De 34-jarige Britse to
neelschrijver Joe Orton en zijn medebe
woner van een woning in het Londense
district Islington, zijn daar dood aange
troffen. De politie beschouwt het geval
als moord en zelfmoord door de medebe
woner, die teveel verdovende middelen
had gebruikt.
Orton won vorig jaar de door een Lon
dense krant uitgeloofde jaarlijkse drama-
prijs voor zijn toneelstuk „Loot" (Buit).
Dit stuk zal op 26 augustus, na vierhon
derd voorstellingen in het Westend, ein
digen. De filmrechten van het stuk wer
den gekocht voor een miljoen gulden.
Ortons nieuwste stuk, „Crimes of Pas
sion", opende in juni in de Londense
Avant-Garde schouwburg, Royal Court
Theatre.
Hoewel hij door talrijke critici werd
geprezen, ontving het schouwburgpubliek
zijn werk met gemengde gevoelens. Zó
fel was de veroordeling van „Loot" bui
ten Londen, dat vele schouwburgdirec-
in de provincie weigerden het te accep
teren. „Entertaining mr. Sloane", Ortons
eerste stuk, dat ook een bekroning kreeg,
joeg elke avond bij de pauze velen de
zaal uit, omdat het te schokkend en de
cadent werd gevonden. Hij schreef dit
stuk nadat hij en zijn metgezel zes maan
den gevangenisstraf hadden uitgezeten
wegens het beschadigen van 72 biblio
theekboeken. De wannen van zijn kamer
had Orton beplakt met illustraties die wa
ren gescheurd uit kunstboeken die uit
leeszalen waren geleend.
(Van onze correspondent)
DEN HAAG Binnenkort, vermoede
lijk op 15 augustus, begint de Keulse zen
der „Deutschlandfunk" (DLF) met een
Nederlands halfuurtje, dat in ons land
dagelijks van half zes tot zes uur te be
luisteren zal zijn, op zondag na. Het ra
dioprogramma wordt via de middengolf
(236,5 meter) uitgezonden.
Het team, dat de informatieve pro
gramma's samenstelt, bestaat uit drie
Duitsers, t.w. Johannes Kopp, die jaren
lang buitenlands correspondent was in
Den Haag, Sjoerd Hesselbach, die in ons
land zijn schoolopleiding ontving en po
litiek commentator is, en Michael Rens-
mann, eveneens politek redacteur (hij
studeerde in Groningen). De man, die de
teksten spreekt, is een Nederlander. Het
is de bedoeling dat in de Duitsland om
ringende landen begrip wordt gekweekt
voor de Duitse problemen. De program
ma's zullen zo objectief mogelijk zijn.
DLF maakt al speciale uitzendingen voor
een groot aantal Europese landen.
In Starnberg bij München is op 66-jarige
leeftijd overleden de Oostenrijks-Britse
toneel- en filmacteur Anton Walbrook.
Walbrook, op 19 november 1900 geboren
als Anton Wilhelm Wohlbrück, was de
zoon van een Weense circusclown. Hij
stamde uit een geslacht, dat al drie
eeuwen lang in de wereld van theater en
circus werkte. Hij trad in een twaalftal
films op voordat het antisemietisme van
de nazi's hem verdreef naar Engeland,
waar hij zijn naam veranderde in Wal
brook en na de oorlog de Britse natio
naliteit kreeg. Tot Walbrooks toneelsuc
cessen in Londen behoorden Ibsens „De
wilde eend" en Irving Berlins musical
„Call me Madam". Hij speelde vervolgens
in films als „La Ronde", „Sixty glorious
years", ..Dangerous moonlight", The
rat", „Gaslight", „49 the parallell", „Co
lonel Blimp" en „The man from Mo
rocco".
De Rolling-Stonesleden Keith Richard
en Mick Jagger, die onlangs terecht heb
ben gestaan op beschuldiging van over
treding van de wet op verdovende mid
delen, hebben hun ervaringen in de cel
verwerkt in een liedje „We love you".
Het liedje begint met de voetstappen
van een gevangenbewaarder in een gang
en het dichtslaan van een celdeur. Ver
wacht wordt dat het volgende week op
de platenmarkt zal verschijnen.
Hans Culeman (links) en Henk van
Ulsen in „De Meiden" van Jean
Genet, waarvan gisteren een uitvoe
rige bespreking in ons blad is ver
schenen. (VPRO, Nederland 1, 21.20-
22.50).
HILVERSUM I. 402 m.
7.00 Nws. 7.10 Lezing. 7.15 Lichte gramm.
muziek. (7.30-Nws). 8.00 Nws. 8.10 Voor de
kinderen. 8.30 Nws. 8.32 Vakantietips. 8.45
Lichte gramm.muziek. (9.35 Waterstanden).
10.00 De Platensoos. 11.00 Voor de zieken.
12.00 Moderne muziek. 12.27 Land- en tuin
bouw. 12.30 Nws. 12.40 Actualiteiten. 12.50
Platennieuws. 13.00 Luchte orkestmuziek en
zang. 13.30 Muziek uit vakantielanden. 14.00
Klassieke muziek. 14.40 Geest, liederen.
15.00 Pizzicato. 17.00 Coda. 18.30 Voor de
jeugd. 19.00 Nws. 19.10 Actualiteiten .19.30
Eur. samenwerking. Natuurbescherming.
20.00 Grenspost. 22.25 Humanistisch Verbond
22.30 Nws. 22.40 Klankbeeld. 23.15 Klassieke
en moderne muziek. 23.55 Nws.
HILVERSUM II
7.00 Nws. en ochtendgymnastiek. 7.20 Soc.
strijdlied. 7.23 Lichte gramm.muziek (7.30
Persoverzicht). 7.55 Deze dag. 8.00 Nws. 8.10
Lichte gramm.muziek. 9.00 Klassieke en mo
derne muziek, 10.00 Lichte gramm.muziek.
11.00 Nws. 11.02 Liedjesprogramma. 11.30
Lezing over volksmuziek. 11.55 Beurs. 12.00
Amusementsmuziek. 12.27 Land- en tuin
bouw. 12.30 Uitzending voor de landbouw.
12.40 Sportrevue. 13.00 Nws. 13.10 Actualitei
ten. 13.30 Kerkorgelconcert. 14.10 Voordracht
14.20 Tot uw orders. 15.30 Thuis. 16.00 Nws.
16.02 Klassieke en moderne muziek. C. Radio
kamerkoor: klassieke koorzang. 17.00 Voor
de kinderen. 17.10 Muzikale aanwinsten. 17.45
Actualiteiten. 18.00 Nws. 18.15 Amerika in
termijnen. 18.20 Licht instrumentaal kwartet
en zang. 18.30 Jazz-rondo. 19.00 Licht pla-
tenprogramma. 19.30 Dagboek uit 1770-
1772 (muziek). 20.00 Nws. 20.05 Chansons.
20.45 Witte nachten en rode pleinen. 21.00.
Semi-klassieke muziek. 22.30 Nws. 22.40 Ac
tualiteiten. 22.55 Lichte platen. 23.55 Nws.
Hilversum III.
9.00 Nws. 9.02 Actualiteiten. 9.05 Plaat
maar raak! 10.00 Nws. 10.02 Arbeidsvitami
nen. (11.00 Nws). 12.00 Nws. 12.02 Buit.pers.
12.05 Een uurtje Frans. 13.00 Nws. 13.02
Buit pers. 13.05 Platenprogramma. 14.00
Nws. 14.02 Buit. pers. 14.05 Top 10. 15.00 Nws.
15.02 Muziekkantjes. 16.00 Top 10. 16.02 Show-
time, 16.30 Lichte platen. 17.00 Nws. 17.02 Ac
tualiteiten. 17.05 Pop-Party.
BRUSSEL 324 m
12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40 Pro
grammaoverzicht. 12.48 Lichte muziek. 12.55
Buit. persoverzicht. 13.00 Nws. 13.20 Tafel-
muziek. 14.00 Nws. 14.03 Operettemuziek.
(15.00 Nws.). 16.00 Nws. 16.03 Beurs. 16.09
Lichte muziek. 17.00 Nws. 17.15 Volksmuziek.
17.45 Volksliederen. 18.00 Nws. 18.03 Voor de
soldaten. 18.28 Paardesport. 18.30 Tips voor
automobilisten. 18.45 Orkestmuziek 18.52
Taalwenken. 18.55 Gramm.muziek. 19.00 Nws
19.30 Parels van de Zuidzee. 20.00 Cabaret.
21.00 Noordzeefestival met Nws.
VOOR DONDERDAG
NEDERLAND I
18.45 De Minimolen. 18.50 Journaal. 18.55
Reclame. 19.00 De Verrekijker. 19.10 Van ge
west tot gewest. 19.30 Mensen in de sport.
19.53 Touristische tips. 19.56 Reclame. 20.00
Journaal. 20.16 Reclame. 20.20 Een mens is
maar een mens. 20.45 Wereld op wielen.
21.20 De toneelschrijver Jean Genet. 21.35
De Meiden (toneel). 22.50 Journaal.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 The Beat
les (film), 20.25 Folkloristisch Festival Mid-
delkerke. 20.50 AVRO's Televizier. 21.20 The
wild wild West (film). 22.10 Reclame. 22.15
Journaal. 22.30 Franciscus van Assisi (film).
VOOR VRIJDAG
NEDERLAND I
18.45 De Minimolen. 18.50 Journaal. 18.55
Reclame. 19.00 Pop Corn. 19.25 De gasten
van Felix Hechinger (film). 19.56 Reclame.
20.00 Journaal. 20.16 Reclame. 20.20 Attentie.
20.45 Amusement. 21.20 De parallelle wereld.
22.15 Boekbespreking. 22.35 Journaal.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 VARA-Ra-
Boem-TV, 20.55 Achter het nieuws. 21.20
Denk om het afstapje (film). 22.10 Reclame.
22.15 Journaal.
DONDERDAG
Nederland 1. Om te beginnen de reeks
donderdagse programma's zoals de Verre
kijker, het gewestelijk journaal, Mensen
in de sport en de toeristische tips- Na het
journaal van acht uur komt de VPRO aan
bod. Nettie Rosenfeld presenteert eerst
haar programmaatje Een Mens is maar
een Mens, waarna Fred van der Vlugt in
zijn autorubriek Wereld op Wielen een
vergelijkende test houdt van een aantal
(al eerder apart behandelde) automobie-
Len uit de populaire prijsklasse. De rest
van de avond ligt geheel in de VPRO-
sfeer: het bekende toneelstuk De Meiden
van Jean Genet, wiens merkwaardige De
Cel we al eerder te zien kregen. Aan het
stuk gaat een inleiding vooraf van een
kwartier, waarin een beeld zal worden
gegeven van de schrijver en de achter
gronden van diens werk worden belicht.
De Meiden is een heel merkwaardig en
bepaald geen plezierig stuk, waarin Henk
van Ulsen, Hans Culemans en Eric van
der Donk in travesti de rollen spelen van
twee dienstmeiden Claire en Solange met
hun mevrouw. Het feit, dat Genet de rol
len in travesti liet spelen is niet alleen
hoewel natuurlijk bepaald wel voor een
gedeelte omdat hijzelf een homofiel is.
Hij heeft er nog heel andere bedoelingen
mee. Hij wil de toeschouwer op de meest
absolute wijze in verwarring brengen- En
dat lukt hem dan ook wonderwel,
want de meiden spelen in dit stuk dan
ook nog voor elkaar. Ze verwisselen her
haaldelijk van gedaante, het gevolg van
een even merkwaardig als luguber spel
letje dat ze samen hebben uitgedacht. De
ene avond stelt de een de ander voor, ter
wijl de „ander" voor mevrouw speelt. Op
die manier proberen ze een uitlaat te
vinden voor al hun agressieve gevoelens
tegens de mevrouw, die tot een wereld
behoort die hen niet accepteert. Maar het
zijn niet alleen de gevoelens jegens me
vrouw, die ze ruim baan geven; ze haten
ook elkaar en zichzelf. Men kan uit deze
poel des verderfs trouwens naar eigen
believen nog veel meer vuiligheid op
scheppen. De Meiden is een stuk met een
dubbele bodem, zoals het „modernisme"
vereist. Een ding dient wel gezegd: Ge
net mag dan al een vreemd manneke zijn,
schrijven kan hij wel- Zijn taalgebruik
is formidabel en zijn stukken zijn mees
terlijk geconstrueerd. John van de Rest
heeft de regie- Algemeen was de critiek
van oordeel, dat de acteurs bewonderens
waardige prestaties leverden.
Nederland 2. De AVRO laat eerst twin
tig minuten de Beatles optreden; in een
tekenfilmpje, want in levenden lijve zijn
ze niet te betalen. Vervolgens een klein
half uur folklore; een uittreksel uit de
uitzending, die de Belgische televisie
wijdde aan het internationale festival van
folkloristische amateur dans- en zang
groepen. Uit tal van landen kwamen de
jongens en meisjes, de mannen en vrou
wen van de volksdans naar Middelkerke.
Een half uurtje Televizier en dan naar
het wilde westen van Amerika- Deze keer
ook terug in de tijd.
Na het laatste nieuws de combinatie
CVK/IKOR/RKK met het derde deel van
de Italiaanse film over het leven van
Franciscus van Assisi.
Op 1 augustus waren bij de Dienst
Luister- en Kijkgelden 2.494.557 televisie
toestellen aangegeven tegen 2.480.519 op
1 juli. Het aantal geregistreerde radio-toe
stellen bedroeg op 1 augustus 2.774.471
tegen 2.761.069 op 1 juli.
Duur. Een gedichtenbundel met illustraties
door Pablo Picasso is op een liefdadig
heidsveiling te Cannes verkocht voor
47.000 franc (34.000 gulden). Het boek
„Sable mouvant" (Drijfzand) is geschre
ven door Pierre Reverdv. De koper is de
Spaanse markies De Acevedo. De op
brengst is bestemd voor een ziekenhuis.
