Theodorakis
gearresteerd
Leider van Amerikaanse nazi's
George Rockwell vermoord
Konstantijn bij Oe Thant
Ambassadeur van Bonn in
Zweden vraagt pensioen
Na aanvallen in de pers
Revolutie binnen de revolutie
me
ie hermelijn
Wereldraadcritiek
op Grieks regime
Ex-partijgenoot zou dader zijn
Bommen brengen
Hanoi niet
tot praten
Gevangenisstraffen
in proces-Athene
Dansakademie „Schröder"
Vliegtuigverliezen
van VS relatief laag
DANSEN
LEREN
telegrammen
ZATERDAG 26 AUGUSTUS 1967
McNamara meent:
Eigen weg
Tegelijk politici
MATINEES
SOIREES
NIET
ALLEEN
'n BAL
AVOND
ST. NICOLAAS
CARNAVAL
DANS
LESSEN
KLUBS
WEES HIP
Onze minister van Buitenlandse Zaken
kan tevreden zijn. Mr. Luns, apostel van
de Amerikaanse politiek in Vietnam, heeft
geen inmenging in zijn eenmans-zaak be
hoeven te dulden en kan ook na het
„Vietnam-debat" in de Tweede Kamer
rustig voortgaan aan Washington zijn in
stemming te betuigen met wat de Ameri
kanen in Vietnam doen.
Hoe een zeer groot deel van het publiek
erover denkt, is wel bekend. Die publieke
mening is niet in de Tweede Kamer tot
uiting gekomen. Wel heeft zich daar een
touwtrekkerij afgespeeld die niet zozeer
met het leed der Vietnamese bevolking
dan wel met het lijmen van barsten in
fracties en coalitie te maken had. En het
viel mr. Luns gemakkelijk met. deze soort
volksvertegenwoordiging naar goeddunken
te handelen. De buitenlandse politiek van
Nederland en speciaal die met betrekking
tot de oorlogshandelingen in Vietnam is
eens temeer onbereikbaar gebleven voor
welke invloed van parlementariërs ook.
Zoals gezegd, niet de Vietnamese oor
log maar de binnenlandse politiek van
Nederland heeft het Kamerdebat over
Vietnam gisteren overheerst. Urenlang
kwamen de discussies niet boven het peil
van een ordinaire woordenstrijd, waarin
de zorg om de oorlog volledig overscha
duwd werd door de binnenlandse politieke
strijd. Het slotresultaat was dat een Ka
mermeerderheid zich verenigde op een mo
tie waaraan drie uitleggingen gegeven kun
nen worden en die alleen al daarom vol
strekt waardeloos is. Het was een mach
teloze en beschamende vertoning die ons
parlement zich niet te vaak meer kan
permitteren.
De hoofdschuldigen aan deze gang van
zaken moeten gezocht worden in de rege
ringsgezinde fracties die blijkbaar tot
iedere prijs een eenheid wilden demon
streren. De oppositie is er in geslaagd de
ze eenheid als valse schijn te ontmaske
ren, maar het is de vraag of deze over
winning niet meer dan wegvalt tegen de
miserabele nasmaak die men van het de
bat overhoudt.
Dreigende onenigheid in eigen rijen, de
dwingende noodzaak voor de K.V.P. om
toch nog de schone schijn te bewaren
en een minimale medewerking van
mr. Luns dat waren de voornaamste
factoren die het debat beheersten. Ze ver
oorzaakten een mist waarin de goede wil
helemaal verongelukte.
Toen tegen het eind van het debat drs
Schmelzer minister Luns royaal de ruim
te liet om met de motie te doen wat hem
goed leek, bleef er nauwelijks meer dan
een waardeloos vodje papier van over. Mr
Kronenburg van de Boerenpartij had de
situatie aardig door, toen hij constateer
de dat drs. Schmelzer de motie nu zo
had afgezwakt dat zelfs de Boeren er bij
na vóór konden stemmen. Zijn eigen
„harde" lijn vond hij er vrijwel in te
rug.
Daarmee was het démasqué voltooid.
Als de oppositie erin is geslaagd de voos
heid van de coalitie aan te tonen, was
dat toch geen plezierige overwinning. In
Vietnam is de vrede door deze Nederland
se „bijdrage" geen stap dichterbij geko
men.
Koning Konstantijn van Griekenland
gaat Amerika bezoeken en zijn visite be
tekent ongetwijfeld veel meer dan een
koninklijk staatsiebezoek. Hij wordt
kennelijk door het Griekse regime op een
diplomatieke boodschap uitgestuurd, met
de bedoeling het Griekse prestige te zui
veren van verdachte vlekken, die niet al
leen in de Verenigde Staten maar in na
genoeg alle democratisch geregeerde lan
den ter wereld het vertrouwen in de
Griekse situatie grondig bederven.
De Griekse koning heeft al van de eer
ste dag der militaire omwenteling in zijn
land af gediend als dekschild. Zijn fiat
aan de militaire dictatuur, zijn volledige
medewerking met de Griekse junta en*
zijn actieve rol in de nieuwe Griekse re
geringsprocedure hebben bijgedragen tot
het welslagen van het proces,dat het
Griekse volk onder het juk van een auto
ritair bewind heeft gebracht.
De Griekse democratische principes en
hun voorvechters zijn door de houding
van koning Konstantijn danig geschokt.
Het vertrouwen van een volk op zijn
koningshuis moet in bepaalde situaties
van gevaar worden waargemaakt. De
democratie, die toch in de meerderheid
der Grieken verankerd leek, was een com
plex van vrijheden en rechten dat door
de vorst werd gegarandeerd. De Griekse
grondwet is buiten werking gesteld met
lijdzaam goedvinden van de koning, die
haar trouw gezworen had.
Het is niet te voorspellen of de demo
cratische krachten in en buiten het land
er eens in zullen slagen, de bordjes te
verhangen en de democratische rechten te
herstellen. Als dat zou gebeuren, wellicht
niet zonder bloedvergieten of geweld, zou
dat tegelijk het einde betekenen van de
Griekse monarchie. Het proces van ge
leidelijkheid, dat het Griekse regime be
looft te volgen in de richting van een
grotere vrijheid voor het volk, heeft tot
dusver nog steeds het kenmerk van een
drogreden. De autoritaire, inquisitoire
maatregelen die het militaire bewind
heeft getroffen ten aanzien van mogelijke
tegenstanders leren, dat hier een wer
kelijke dictatuur aan het werk is die
naarstig ijvert tot uitroeiing van iedere
afwijkende mening. Een werkelijke dicta
tuur bergt wezenlijk de onmogelijkheid
in zich, ooit weer de democratische rech
ten toegang te verlenen. Geen enkele
dictatuur is ooit bereid gevonden, zijn
eigen doodvonnis te tekenen en te vol
trekken.
Dit moet Konstantijn duidelijk zijn,
evenals het indertijd Victor Emmanuel
van Italië duidelijk is geweest toen hij
zich schikte onder Mussolini. Het behoud
van het koningschap is in zo'n situatie
geen 'heilmiddel, doch een narcoticum.
Hoe zal Amerika deze opportunistische
vorst ontvangen? President Johnson zal
wellicht zijn hoffelijkheid putten uit de
enige bron die Griekenland en Amerika
nog gemeen hebben: het anti-commu-
nisme. Maar dat is toch een bijzonder
schraal watertje voor een vriendschaps-
dronk.
ATHENE (AP) Mikis Theodorakis,
de Griekse componist en gewezen volks
vertegenwoordiger die door de militaire
regering wordt gezocht is, volgens be
trouwbare zegslieden maandagavond door
de veiligheidspolitie gearresteerd.
De 42-jarige componist van de filmu-
ziek uit Zorba de Griek schijnt in het
hoofdkwartier van de veiligheidsdienst te
Athene te worden vastgehouden zonder
zich in verbinding te mogen stellen met
de buitenwereld.
Minder dan twaalf uur nadat Theodora
kis in een buitenwijk van Athene werd
aangehouden werden twee mannen en vijf
vrouwen gearresteerd. De zeven arres
tanten zijn kunstenaars en journalisten,
die Theodorakis vermoedelijk verborgen
hebben gehouden.
Theodorakis was voorzitter van de Lam-
brakis-jeugdvereniging, een onderafdeling
van de nu verboden verenigde democrati
sche linkse partij Eda. Hij was commu
nist en een tegenstander van de Griekse
monarchie, die geen blad voor zijn mond
nam.
HERAKLION. De Wereldraad van
Kerken heeft door middel van zijn com
missie voor internationale zaken op het
eiland Kreta een brief aan de Griekse
regering gezonden, waarin alle bezwaren
worden geuit, die de Wereldraad heeft
tegen het huidige Griekse regime. Uit
gaande van de universele verklaring over
de rechten van de mens heeft de Wereld
raad zijn ernstige verontrusting geuit over
de Griekse situatie, de vrijheidsbelemme
ringen en de behandeling van de duizen
den Grieken, die door het nieuwe regime
gevangen zijn genomen.
ARLINGTON (AFP). George
Lincoln Rockwell, leider van de Ame
rikaanse nazi-partij, is vrijdagochtend
vermoord terwijl hij zijn auto par
keerde in de nabijheid van zijn wo
ning in de wijk Arlington van Wash
ington. Zijn woning is tevens het
hoofdkwartier van de door hem ge
stichte nazi-partij. Een schutter loste
twee kogels op hem vanaf een dak en
wist zich daarna uit de voeten te ma
ken. Een van de kogels trof Rockwell
in de borst, waardoor hij op slag dood
was.
Kort na de moord werd John Patler uit
Arlington in staat van beschuldiging ge
steld. Patler is een 29-jarige voormalige
kapitein van de Amerikaanse nazi-partij.
Hij trad in januari uit de partij.
Gelaarsd en gekleed in een Hitler-uni
form verscheen Rockwell de laatste jaren
dikwijls op pacifistische betogingen en
negermarsen voor gelijke burgerrechten,
omringd door jonge fanatici getooid met
hakenkruisen, om* tegendemonstraties te
houden die dikwijls in vechtpartijen ein
digden. Zijn scherpe redevoeringen von
den wel enig gehoor onder de jeugd. Hij
werd herhaaldelijk uitgenodigd voor stu
denten in de Amerikaanse universiteiten
het woord te voeren. Door zijn toewijding
aan de nagedachtenis van Adolf Hitler
en zijn geloof in de superioriteit van het
arische ras was hij geheel intolerant ten
aanzien van de andere Amerikaanse
rechtse organisaties. De „John Birch So
ciety" werd door hem sarcastisch betiteld
als een stel schooljongens die achter een
fanfare aanlopen.
Zijn partij streeft deportatie van de
negers naar Afrika na, uitroeiing van de
joden en ophanging van „verraders" als
Eisenhower en Truman.
Rockwell was ervan overtuigd dat hij
in 1972 tot president van de Verenigde
Staten zou worden gekozen. „Met al die
joden, negers en communisten die nu
dood had bedreigd en wegens verstoring
van de openbare orde. In september van
hetzelfde jaar werd hij na een betoging
rondlopen krijgen de mensen er tenslotte
genoeg van. Op die dag zullen wij de
macht in handen nemen" heeft hij eens
gezegd.
De Amerikaanse „Führer" richtte zijn
beweging in 1959 op. eerst onder de naam
„Wereldunie van nationaal-socialisten die
vrijheid van handelen willen", die snel
veranderd werd in „Amerikaanse nazi
partij".
Op 8 februari 1966 werd Rockwell ge
arresteerd omdat hij een jood met de
van zijn partij opnieuw gearresteerd.
De Griekse koning Konstantijn en koningin Anne-Marie hebben gisteren ge
luncht op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York. De foto
toont het paar met secretaris-generaal Oe Thant. De Griekse actrice Melina
Mercouri heeft een bezoek aan het hoofdkwartier van de Verenigde Naties ge
bracht om secretaris-generaal Oe Thant een voor koning Konstantijn bestemde
open brief te overhandigen met het verzoek dit stuk door te geven aan de
Griekse vorst. De actrice, die een fel tegenstandster is van het huidige militaire
bewind in Athene dat haar kort geleden van de Griekse nationaliteit vervallen
heeft verklaard, kreeg te horen dat Oe Thant de brief wel kon aannemen, maar
niet doorgeven aan de koning. Zij besloot daarop het stuk te brengen naar het
hotel waar Konstantijn en koningin Anne-Marie logeren. Melina Mercouri
vraagt of de koning, nu hij in het buitenland verblijft, zich over het nieuwe
bewind wil uitspreken en of hij ijvert voor het herstel van het constitutionele
bestel. Voorts wil zij weten, of de koning poogt de vrijlating van de politieke
gevangenen te verkrijgen.
Rockwell trachtte toen de blanken te
organiseren tot verzet tegen de neger
marsen van Martin Luther King. In ok
tober werd de nazi-leider in San Fran
cisco met eieren en stompen ingehaald
nadat hij had aangekondigd „het zwarte
probleem in die stad" te zullen oplossen.
De politie beval hem te verdwijnen, wat
hij gaarne deed.
Ook in het buitenland heeft Rockwell
moeilijkheden met de politie gehad. In
1962 werd hij Groot-Brittannië uitgezet,
nadat hij klandestien dat land was binnen
gekomen om een bijeenkomst van de
Britse nazi-partij in Gloucestershire bij
te wonen. Een jaar later trachtte hij naar
Argentinië te gaan, maar dat land liet
hem als „ongewenst persoon" niet toe.
WASHINGTON (Reuter) Er zijn in
het geheel geen aanwijzingen dat de
Noordvietnamese leiders naar de onder
handelingstafel kunnen worden gebombar
deerd. Dit heeft de Amerikaanse minister
van Defensie, Robert Mcnamara, vrijdag
in een subcommissie van de senaat ver
klaard, klaarblijkelijk naar aanleiding van
de jongste hevige aanvallen op Noord-
Vietnam.
Naar zijn mening zullen alleen voortdu
rende en stelselmatige bombardementen op
bevolkingscentra de Noordvietnamezen tot
overgave kunnen dwingen. Een dergelijke
radicale aanpak is niet voorgesteld, zei hij.
De minister verdedigde in een uitvoeri
ge uiteenzetting de regeringspolitiek ten
aanzien van Vietnam.
(Van onze correspondent)
BONN(MA) De Westduitse ambassa
deur in Zweden, Gustav von Schmoller,
heeft „om gezondheidsredenen" pensioen
gevraagd, nadat een aantal Zweedse bla-
len een felle campagne tegen hem er-
ren begonnen. Toen deze campagne in
zowel links-socialistische als conservatie
ve bladen begon in verband met het oor
logsverleden van Schmoller, was deze
reeds in een pension op de „Lüneburger
Heide" uit te rusten".
Schmoller speelde een rol als onderge
schikte van de toenmalige chef van het
„Reichsprotectoraat Böhmen und Mehren'
Bohemen en Moravië), de gehate Hey-
drich. Deze in Zweden al lang bekende
episode uit het leven van de heer Schmol
ler zette echter minder kwaad bloed dan
de ontdekking dat deze ambassadeur van
de bondsrepubliek ten tijde van het derde
rijk een vreemde dissertatie geschreven
had. Het neutrale Zweden vond het erg
onaangenaam in deze dissertatie de stel
ling aan te treffen dat grote staten het
recht hebben de rechten van kleine staten
te schenden, en tevens het recht hebben
om neutrale landen te bezetten.
Afgelopen woensdag was Schmoller in
Bonn om op het ministerie van Buiten
landse Zaken ruggespraak te houden. Zo
als in deze gevallen gebruikelijk had het
ministerie dat na verscheidene omstre
den ambassadeursbenoemingen blijkbaar
niet heeft bijgeleerd in het geval
Schmoller de verklaring gereed, dat „de
bezwaren tegen Schmoller herhaaldelijk
ATHENE (AP). Het militaire tribu
naal in Athene heeft gevangenisstraffen
van twee tot negen jaar opgelegd aan der
tien van de 34 personen, die terecht ston
den wegens staatsgevaarlijke activiteiten.
Drie personen werden vrijgesproken en
achttien kregen vrijheidsstraffen, va
riërend van tien tot twaalf maanden.
De straffen van negen jaar werden op
gelegd aan vier oud-politici, aanhangers
van de nu ontbonden Centrum-Unie van
Papandreou.
(Van een onzer redacteuren)
Castro is de leider en Guevara de profeet, maar in één adem met beide
grote namen wordt de laatste tijd de naam genoemd van Régis Debray,
de 26-jarige Franse filosoof van het Castroisme. Over enkele weken zal
hij in Bolivia terechtstaan. Volgens Sartre gebeurt dat niet wegens deel
neming aan guerrilla-activiteiten, maar wegens het schrijven van een
boek: „Revolutie binnen de revolutie?" In januari verscheen het inmid
dels drukbesproken werk (dat men een handboek voor Latijns-Ameri
kaanse revolutionairen zou kunnen noemen) in Havana. Deze maand
is de Amerikaanse editie, waaraan de gegevens voor dit artikel zijn ont
leend, gepubliceerd.
Regis Debray vindt dat geen van
de oude communistische grammatica
boeken over oorlogvoering (ook niet
die van Mao Tse-Toeng) bruikbaar is
in Latijns-Amerika. Hij noemt het een
gelukkig toeval dat Fidel Castro de
militaire geschriften van Mao niet
kende toen hij op Cuba landde. Maar
op het ogenblik lezen militante lati
no's de redevoeringen van Castro en
Guevara met ogen, die ook Mao, Giap
en Lenin hebben gelezen en in eerst-
genoem'den menen zij ten onrechte de
oude revolutionairen te herkennen.
Het revolutionaire elan verschilt
misschien niet, maar de lessen van
overzee zijn volgens Debray in ieder
geval onbruikbaar. Communistische
partijen in landen als China en Viet
nam hebben zich na een reeks politieke
misrekeningen indertijd toegelegd op
guerrilla-activiteiten en zijn wat Cas
tro „voorhoedepartijen" noemt gewor
den. Zij hebben bij het mobiliseren
van de massa echter kunnen profite
ren van oorlogen tegen buitenland
se vijanden: de Japanners en de Fran
sen. Latijnsamerikaanse communisti
sche partijen hebben niet de mogelijk
heid de arbeiders en de boeren in be
weging te brengen. Zij kunnen „tegen-
organisaties" vormen in de steden.
Debray vindt dat nutteloos werk.
Hij maakt het zich niet gemakke
lijk. Wanneer hij zich de vraag stelt
wat eerst op poten moet worden gezet,
de partij of de guerrilla-groep, dan
moet hij als communist antwoorden:
de partij. Maar de praktijk heeft uit
gewezen dat dit systeem niet werkt.
Hij schrijft: „In veel Amerikaanse
landen wordt de guerrilla-strijdmacht
de gewapende vuist van een bevrij
dingsfront genoemd, als aanduiding
dat zij afhankelijk is van een patriot
tisch front of een partij. De vuist mag
nog zo goed bewapend zijn, zij moet
echter het hoofd raadplegen alvorens
een beweging te kunnen maken. En
dat belemmert de bewegingen, want
het hoofd de leiding zetelt in
de hoofdstad. Immers daar is het poli
tieke leven geconcentreerd".
Fidel Castro lieeft de stad een „be
graafplaats voor revolutionairen" ge
noemd. De opstandelingenleider die in
een stad woont is kwetsbaar. Hij kan
in de stad sabotage organiseren, maar
daarmee wint men geen bevolking-
voor zijn ideeën. Voorts doet het een
guerrilla-groep moreel geen goed wan
neer de commandant niet dezelfde ge
varen trotseert en geen voorbeeld
geeft van moed en opoffering.
Zoals steeds in zijn boek stelt De-
<5SS55SS!55S5SmiSSS5S!»SS>W
Chevara
bray Castro ten voorbeeld. Deze
heeft op gevaar af het in de moei
lijkste tijd alleen te moeten opknap
pen zijn aanhang in Havana links
laten liggen. En van zijn slogans
luidde: „Alle wapens, alle munitie en
alle voorraden naar de Sierra Maes-
tra". Vanuit de Sierra begon Castro
zijn guerrilla tegen dictator Batista.
Fidel Castro, de guerrilla-leider, had
bovendien de politieke macht. Debray
vindt dat onvermijdelijk en zet ook
daarbij een brokje communistische
leer opzij. Een groep partijpolitici kan
zegt h«, in tijden >van grote spanning
eensgezind optreden, maar wanneer
de overwinning is geboekt zullen de
tegenstellingen al gauw weer aan het
licht komen. De politici, die opereren
binnen de bestaande orde, spelen daar
in bovendien in feite hun rol en zullen
er niet volledig mee kunnen afreke
nen. Zij kunnen voorts, zoals gezegd,
de massa niet mobiliseren en zullen
dus tot een guerrilla moeten besluiten,
maar zijn niet in staat om het noma
denleven van een guerrilla-strijder te
leiden, aldus Debray.
De leiders van de revolutie zijn dan
ook jongelui. Zij hebben geen politieke
achtergrond. Toch zullen zij in La
tijns-Amerika ook de voornaamste po
litieke voorlieden worden. Alleen hun
guerrilla-groep kan namelijk de kiem
zijn van het volksleger dat uiteinde
lijk de revolutie teweeg moet bren
gen. Debray schrijft dat de organisa
tie van de revolutie in handen moet
zijn van een goed geleide, technisch
bekwame groep. Met andere woorden:
van een revolutionaire generale staf.
„Het is belachelijk om in een revolu
tionaire strijd onderscheid te maken
tussen politieke en militaire leiders."
Fidel Castro zegt eenvoudig dat er
geen revolutie is zonder voorhoede.
Dat die voorhoede niet noodzakelijk
de marxistisch-leninistische partij be
hoeft te zijn en dat degenen die van
plan zijn een revolutie op touw te
zetten het recht en de plicht hebben
zichzelf aan te stellen als voorhoede,
onafhankelijk van de partij. Debray
filosofeert hier wat op voort en geeft
de Latijnsamerikaanse revolutionairen
een „nieuwe dialektische taak" waar
in hij nog verder gaat dan Castro.
Hij zegt: „De nadruk moet liggen op
de ontwikkeling van de guerrillastrijd
en niet op de versterking van be
staande partijen of de vorming van
nieuwe. In de guerrillastrijd ontstaat
het volksleger. En dat volksleger moet
de kern zijn van de partij, niet vice
versa."
waren nagegaan, maar dat niets con
creets was vastgesteld."
Opvallend is echter dat het vertrek van
de heer Schmoller uit Stockholm alle
sypmtomen van een soort vlucht ver
toont. Duitse bladen wisten uit erva
ring te melden dat het diplomatiek
gebruik is om ambassadeurs tegen wie be
schuldigingen „van deze aard" zijn geuit,
pas dan terug te trekken als de toestand
weer tot rust gekomen is.
ADVERTENTIE
Je wilt meer als
alléén maar
's Zondagsmiddags
dansen voor begin
ners .onder elkaar'
op zondagavond.
Avonden waar
je terugkomt.
Machtig fijn
de stijlvolle
dansen maar
ook de dansen
van NU
in alle zalen
van het Concert
gebouw;
dagen van te
voren uitverkocht.
Orkanen van feest
muziek en plezier
maken.
waar gezeligheid
en fijn dansen
elkaar de eerste
plaats betwisten
scholieren 20+
voor populair
gehuwden.
en verstandig.
Vraag 'n folder
aan of kom even
langs.
Het toonaangevende instituut voor
HAARLEM en OMSTREKEN.
Raamsingel 16 - Telefoon 11045
WASHINGTON (AP). Zegslieden
van het Amerikaanse ministerie van De
fensie hebben verklaard dat de verlies
cijfers van Amerikaanse vliegtuigen in
Vietnam lager zijn dan die in de Koreaan
se oorlog en de tweede wereldoorlog. Ze
zijn van mening dat dit te danken is aan
betere vliegtactiek en nieuwe elektroni
sche tegenmaatregelen.
1
Zuivering. Het Zuidvietnamese staats
hoofd Nguyen van Thieu heeft verklaard
dat zijn bewind 'n plan heeft opgesteld
voor een grote militaire zuivering ter
verwijdering van corrupte en onbekwa
me officieren uit het leger. De zuivering
zal ook enkele generaals omvatten.
Ongeluk. Bij een busongeluk in Colombia
zijn negen mensen om het leven geko
men en 25 gewond.
Boycot. De negerschrijver James Baldwin
heeft een landelijke economische boycot
op grote schaal voorgesteld om het lot
van de Amerikaanse negers te verbete
ren.
Perim. Groot-Brittannië heeft de Ver
enigde Naties gevraagd het bestuur
over te nemen over het eiland Perim,
dat in straat Bab-al-Mandeb ligt en de
zuidelijke toegang tot de Rode Zee be
heerst.
Indonesië. Het Indonesische parlement
heeft zich éénstemmig uitgesproken
voor onmiddellijk herstel van de volle
dige diplomatieke betrekkingen met Ma
leisië en Singapore.
Vluchtelingen. Secretaris-generaal Oe
Thant heeft er bij Israel op aangedron
gen na 31 augustus nog vluchtelingen
naar het bezette deel van Jordanië te
laten terugkeren.
