DE WERELD ZIEN VOOR EEN
GRIJPSTUIVER
Trouwen
op de
fiets
nooit
te laat
in de
kerk
Studentenreisbureau
bloeiende onderneming
met 'n miljoenenomzet
Vrijwillige leiding
wisselt iedere dag
Boomstam des
aanstoots
MAANDAG 28 AUGUSTUS 1967
(Van onze correspondent)
LEIDEN. Wie op 24-jarige leeftijd een jaar lang
directielid wil zijn van een miljoenenbedrijf en het
jaar erna commissaris, laat zich inschrijven aan een
universiteit of hogeschool. Hij loopt na enige tijd de
kans gevraagd te worden zitting te nemen in het
hoofdbestuur van het Nederlands Bureau voor Buiten
landse Studentenbetrekkingen (N.B.B.S.). Hij mag dan
een jaar met het N.B.B.S. samenwonen op het hoofd
kantoor aan de Leidse Rapenburg 6, waar hij achter
de muren van een somber maar statig grachtenhuis met
zeven andere jongemannen monopolie gaat spelen op
speeltafels in binnen- en buitenland. Een hoog spel om
echt geld.
Eigen hotels
Al 40 jaar
Spotprijsjes
DAAR IS NU in Londen de
fiets bijgekomen. Wie ermee begon
nen is ,weet niemand. Maar sinds
enige tijd ziet men herhaaldelijk brui
den en bruidegommen, die zich al
peddelend naar hun huwelijksvoltrek
king spoeden meestal vergezeld
van een eveneens fietsend gevolg
van bruidsmeisjes, getuigen en naaste
verwanten. En zelfs in deftige wij
ken als Mayfair en Kensington trekt
men nauwelijks meer een wenkbrauw
op als er zo'n rijwiel-huwelijk voor
bijtrekt. Natuurlijk zijn het in hoofd
zaak jonge mensen, die op deze ma
nier trouwen. Niet in de laatste plaats
om op te vallen, en daar is het
tenslotte toch óók om begonnen. En
geen ander vervoermiddel biedt zo
veel gelegenheid voor de stralende
bruid om zich te laten bewonderen
dan juist het fietsje. Vandaar...
De heer Louis Young ziet wel
brood in de rage. Hij heeft een
enorm verhuurbedrijf van gelegen
heidskleding in Londens Wardour
Street en sinds enige tijd kan men
bij hem nu ook bruidstoiletten voor-
up-de-fiets huren, speciaal ontwor
pen door Youngs huis-couturiers. En
kele creaties ziet men hier afgebeeld.
„Racing White" (links) is een crêpe
zijden minijurkje met een mantel van
witte kant, gecompleteerd door een
tulbanddopje met halflange sluier.
Het andere model „Bicycle Bride"
bestaat uit een kristalzijden harem
broek met aangeknipt lijfje en een
wijde sari van hetzelfde materiaal.
De reliëfzijden pakjes van de bruids
meisjes zijn ook „uit de verhuur",
evenals het stemmige jacquet van de
tandem-bruidegom.
De fietsen of tandems moeten de
kandidaten zichzelf verschaffen.
Maar ook die zijn in Londen wel te
huur, zij het nog geen witte fietsen.
Hier kunnen de Amsterdamse pro
vo's misschien raad schaffen
DAT IS de conclusie die een buiten
staander voorzichtig trekt wanneer hij
de vijftien tikkende, telefonerende,
babbelende en stenograferende secreta
resses heeft gezien en het oor een
paar uur heeft geleend voor een ge
sprek met de hoofdbestuursleden van
een organisatie, die uniek is, omdat het
de enige is waarbij studenten een gaaf
commercieel produkt leveren.
voor de student heeft opengezet. Elk
jaar bergen acht studenten de boeken
op, om directeur te worden van deze
unieke organisatie.
HOEWEL het N.B.B.S. in 1968 veer
tig jaar bestaat, is er geen jubilaris
die over „toen" kan praten. Er zijn als
het feest er is, veertig directies ge
weest die elk voor een stukje historie
hebben gezorgd.
Het N.B.B.S. is gestart in 1928. Niet
op het Rapenburg, maar vermoedelijk
op een studentenkamer van een inmid
dels bejaard geworden academicus, die
korte reizen voorbereidde voor kleine
gekke groepjes.
HET N.B.B.S. is een reisbureau uit
sluitend voor studenten. Het verzorgt
voornamelijk transport naar het bui
tenland, jaarlijks voor miljoenen gul
dens. Bovendien „verkoopt" het Ne
derland en Europa op academisch ni
veau aan buitenlandse studenten. Het
heeft in Europa ruim vierhonderd ho
telbedden: in Amsterdam, Rome, Lon
don, Parijs, Ibiza, Blanes en Penis
cola. Sommige hotels zijn eigendom,
andere gehuurd. Het N.B.B.S. haalt
Amerikaanse meisjes naar Nederland
en toert ze per busje Europa rond,
laat drie keer per jaar chartervlieg
tuigen naar Amerika gaan, laat huif
karren drie weken ronds jokken op Ier
land, verzorgt transporten per trein
naar de wintersportcentra en knipoogt
naar Rusland, Turkije en Tunesië.
Het is maar een blik door een kier
van het wereldvenster dat het N.B.B.S.
IN DE LOOP van de jaren is het
N.B.B.S. uitgegroeid tot een fiks brok
concurrentie voor de grote reisbureaus,
die moeten toezien hoe 75.000 Ne
derlandse studenten in de gelegenheid
zijn, goedkoop een stukje wereld te
verkennen. Een greep uit een vliegrei-
zenfolder van het N.B.B.S.: enkele reis
Amsterdam-Athene ƒ180 (KLM 501),
enkele reis Amsterdam-Tel Aviv 270
.chartert zowel snelle vlieg
tuigen voor verre luchtreizen als
huifkarren voor luie trek
tochten.
(KLM 706), enkele reis Amsterdam-
Barcelona 99 (KLM 230) enkele
reis Amsterdam-Milaan 90 (KLM
ƒ181), enkele reis Amsterdam-Dublin
80 (KLM 163). De bestuurleden-di
recteuren hebben dagelijks de handen
vol. Zij plannen, organiseren, regelen,
maken reizen, en proberen in hun per
soneelsbeleid een eventueel tekort aan
overwicht niet aan de oppervlakte te
laten komen door een zee van enthou
siasme.
WAAROM onderbreken studenten
een jaar lang hun studie ten behoeve
van het N.B.B.S.? Een gedeelte van het
bestuur is aanwezig. I. A. van Doorn
(economie, Groningen): „Het is ge
woon leuk met zijn achten een bedrijf
te runnen. En je leert enorm." H. J.
Cats (medicijnen, Amsterdam): „Ik
doe het om ideële redenen. Er wordt
artsen verweten met oogkleppen voor
te lopen. Ik leer nu iets dat buiten het
medische straatje valt." J. M. van
Kempen (rechten, Leiden): „Ik vind
het leuk om op jeugdige leeftijd on
dernemer te zijn. Je doet werk waar je
in de normale maatschappij pas aan
toe bent als je 35 bent." Vice-president
M. Onderwater (economie, Gronin
gen) „Ik zie het als een praktische er
varing. Het samenwerken binnen een
team vind ik het voornaamste aspect."
DE JONGE directeuren kunnen na
tuurlijk fouten maken. Er moeten fi
nanciële risico's worden genomen. De
integriteit en het vertrouwen dat het
NBBS bij de studenten geniet, gebiedt
een chartervlucht door te laten gaan,
ook al is het toestel niet volgeboekt.
Om financiële en organisatorische
risico's te verkleinen, is het hoofd
bestuur steeds samengesteld uit ju
nioren en senioren. De laatsten zijn
de directeuren van het vorige jaar. Zij
adviseren de huidige staf en zetten
gezamenlijk de koers uit. De president
van het bestuur is dit jaar voor het
eerst geen student, maar een jurist die
twee jaar de scepter blijft zwaaien. Er
is bovendien een raad van advies,
waarin topmensen uit de bedrijfswe
reld een plaats hebben.
ZOALS bij studentenorganisaties
meer gebeurt, wordt het bestuur niet
democratisch gekozen. Het zittende be
stuur zoekt zelf zijn opvolgers, waar
door een noodzakelijke homogeniteit
binnen het team is verzekerd. Elk
nieuw bestuurslid komt twee maanden
op proef. Het gebeurt zelden, dat een
aspirant de zetel achter de bestuursta
fel niet „haalt".
Het NBBS streeft ernaar de student
meer te bieden dan uitsluitend goed
koop transport en logies. Het wil rei
zen organiseren met een opvoedend
aspect, wat heeft geresulteerd in een
nieuwe afdeling: „educatieve reizen".
MET DIEREN weet men nooit waar
men aan toe is. Dat ervaart men in
Artis bijna dagelijks. Als er een grote
vrachtwagen langs de antilopen rijdt
in verband met bouwwerkzaamhe
den is dit wel eens noodzakelijk
staan ze te kijken of ze een dergelijk
gevaarte in de vrije natuur dage
lijks tegenkwamen. Waait er daaren
tegen een stukje papier op dan kan
een hele kudde in paniek raken en
aan het hollen gaan. Merkwaardige
reacties kreeg men dezer dagen ook
van het echtpaar blesbok vrij zeld
zame Afrikaanse antilopen en hun
buren te verwerken. Pa blesbok is een
nogal agressief dier dat graag een rob
bertje vecht. Soms stort hij zich plomp
verloren op het gaas van de buren,
maar meestal moet zijn eega het ont
gelden, die dan ook niet bepaald een
rustig leventje leidt. Men heeft haar
zo nu en dan al eens een tijdje apart
gezet, als haar echtgenoot al te ruw
met haar was omgesprongen. Een op
lossing van het probleem betekende
dit echer niet.
TOEN KWAM men op het idee, een
flink stuk boomstam in het buitenperk
van de blesbokken te leggen in de hoop
dat de bok in het vervolg daarop zijn
woede zou koelen. En gelukkig duur
de het niet lang of het mannetje on
dernam zijn eerste aanval op deze
„indringer." Hadden de blesbokken bij
het aanschouwen van de boom alleen
een beetje vreemd gekeken, de buren
raakten volkomen de kluts kwijt. De
onagers zeldzame paardezels uit
Perzië aan de ene kant renden on
rustig door het perk; bij de drome
darissen aan de andere zijde was het
zelfs nog erger. Vooral pa dromedaris,
die altijd een zeer rustige, enigszins
hooghartige indruk maakt, had het te
kwaad. Toen hij vanuit zijn eigen stal
de boomstam in het perk van de buren
zag liggen, vertikte hij het zelfs om
naar buiten te gaan. Vol misnoegen
wendde hij het gelaat af en hoe de
verzorgers ook aandrongen, hij bleef
op zijn stuk staan. Pas toen zijn gade
blijkbaar minder angstig uitgeval
len reeds enkele uren rustig in het
buitenperk verbleef, durfde hij heel
tersluiks een voet over de drempel te
zetten. Hij bleef de rest van de dag
buiten en hield zich uitsluitend aan de
tegenoverliggende kant van de bles
bokken op. Hij voelde zich nog lang
niet op zijn gemak, 's Avonds wilde
hij niet op stal komen en men zag
geen andere mogelijkheid dan hem de
nacht buiten te laten, hetgeen overigens
in deze tijd van het jaar geen kwaad
kan. Ook de volgende dag en nacht
was hij er met geen stok toe te bewe
gen binnen te komen. Toen pas
"scheen hij langzamerhand door te krij
gen dat er van de kant van de boom
stam in het perk van de buren geen
kwaad viel te duchten en ging hij zich
geleidelijk normaler gedragen. Rustig,
ernstig en hooghartig stapt hij nu
weer door het perk alsof hij een de
grootste gevaren het hoofd heeft moe
ten bieden.
TROUWEN op de fiets waarom ook niet? Het is
goedkoop, praktisch en spectaculair. Bovendien komt
men nooit te laat op de „plaats des onheils" aan
wat bij de meer gebruikelijke huwelijksvervoermid
delen lang niet zeker is. Het verkeer in de grote ste
den wordt met de dag chaotischer. Wie ergens op tijd
wil zijn, die moet zijn auto thuis laten of rekening
houden met de mogelijkheid van vaak urenlang op
onthoud door verkeersknopen. Dat geldt natuurlijk
ook voor trouwstoeten. De kans dat zo'n cavalcade
van auto's te laat bij stadhuis of kerk arriveert, is
geenszins denkbeeldig. En welk een figuur slaat men
dan tegenover de wachtende vrienden en bekenden.
En dat nog wel op de mooiste dag van het leven: uw
trouwdag. Zal mij niet gebeuren, denkt menig jong
paartje en dus trekt het brommend, per scooter of
gewoon lopend ten altaar. En daar is natuurlijk niets
tegen.
