DE ZILVEREN HAMER
PGLLE, PELLI EN PINGO
ïgestipt
KRAMMETJE FOK
Ons vervolgverhaal
Epstein, manager
van De Beatles,
overleden
Schilderijendiefstal
RECHTER TIE EN HET
MAANDAG 28 AUGUSTUS 196 7
7
De radio geeft dinsdag
Televisieprogramma's
vobR mIandjCg
V i J „NPERLAND^, \J
Kees Stip.
VMMMMIMUIMMIMI
Een roman uit de vikingtijd door
VERA HENDRIKSEN
16)
Het lage bergland, de sombere,
dichte dennenbossen, dit alles was
volkomen verschillend van het vro
lijke landschap met loofbossen, zo
als haar dat van Bjarköy vertrouwd
was. Ze vond er iets droefgeestigs in
en een beklemming maakte zich van
haar meester. Aan boord werden de
tenten opgezet. Fier rezen de drake-
hoofden uit boven de kunstig uitge
sneden tentstokken. Er werd een
vuur op het land aangelegd om het
avondmaal te bereiden. De lucht van
brandend hout vermengde zich met
de pittige dennegeur, de vlammen
knetterden vrolijk en af en toe schoot
er een regen van vonken omhoog.
Deze avonden rond het vuur, dicht
bij Olve gezeten, terwijl hij of zijn
mannen verhalen vertelden en ge
dichten zegden, schenen Sigrid zo
onwezenlijk als een droom toe Nooit
had ze zulke wonderlijke dagen be
leefd. Het was, alsof ze zelf ook op
genomen was in de sagenwereld,
waarvan ze elkaar nu vertelden. En
Sigrid wenste dat er geen einde aan
deze vreemde, heerlijke reis mocht
komen, want een bang voorgevoel
vervulde haar; iets in de sfeer van
de sombere bossen en de kale bergen
waarschuwde haar voor naderend on
heil.
's Nachts had het geregend, maar
de dag begon met stralende zonne
schijn. De bomen bezaaid met flon-
kerdende regendruppels, leken nu
minder somber.
Ze vertrokken bijtijds en gebruik
ten het middagmaal op een hoeve,
die dicht bij de fjord lag. Er was
druk verkeer van schepen in die
streek; houten vlonders maakten het
gemakkelijk de schepen aan land te
trekken, en in de hoeve was men
gewend, zeevarenden te ontvangen.
Maar desondanks raakte de boerin
danig van streek, toen ze zag, wie er
ditmaal aan haar deur klopten. Ze
beijverde zich om het beste uit haar
voorraad op tafel te brengen, en het
duurde heel lang, voordat ze einde
lijk verder konden reizen.
Sigrid had nimmer een hoeve met
zoveel houten bijgebouwen gezien en
haar blikken gleden vol verbazing
van het ene huis naar het andere.
Olve dacht aan haar kennismaking
met de dennebomen van de vorige
avond.
Als we op Egge zijn gekomen,
mag je ervan eten, plaagde hij. Ze
zond hem van opzij een half veront
waardigde, half uitdagende blik, die
hem in de lach deed schieten.
Toen Tore indertijd verteld had,
dat zijn zuster nog erg jong was. was
hem dat wel goed bevallen. Hii had
zo zijn eigen levensgewoonten en hij
voelde er niets voor, een eigengereid
bazig vrouwmens op zijn hoeve bin
nen te voeren. Zo'n kind als Sigrid,
dat hij zelf naar zijn hand zou kun
nen zetten en naar zijn pijpen laten
dansen, dat viel meer in zijn smaak.
Maar hij moest zichzelf bekennen,
dat het anders was gelopen, dan hij
zich had voorgesteld. Hij was volko
men overrompeld door zijn eigen ge
voelens voor dit mooie vrije meisje.
En hij voorvoelde vaag, dat hij wel
eens meer onder haar invloed zou
kunnen geraken, dan hem lief was.
Olve was zwijgzaam, terwijl ze sa
men door het brede, moerassige dal
reden, dat naar Trondheim leidde.
Enkele van Olves mannen verge
zelden hen op deze tocht en ook de
vrouwen, die Sigrid meegenomen had
van Bjarköy: Gyda en Ingeborg. Hun
mannen die in Tores dienst hadden
gestaan, waren van hun eed van
trouw aan Tore ontslagen en waren
nu in Olves dienst overgegaan. Gyda
voelde zich nogal, zij was de dochter
van Halldor Sveinsson en Hild Inges-
dochter, het echtpaar dat de leiding
had op Bjarköy en men had haar
altijd voor beter dan een gewone
dienstbode gehouden. Ze had haar
zuigeling bij zich, een klein meisje.
Ze kwamen nu bij een nauwe zij
arm van de fjord, Hjellebotnen ge
naamd Hvamm, gekomen waren, ont
sloot het dal zich eindelijk geheel
voor hen en zagen ze het land achter
de fjord uitgestrekt voor zich liggen.
De eindeloze velden, de diepgroene,
donkerbeboste bergen, de loofbomen,
die nog met verkleurde bladeren in
de heldere herfstlucht onder een
strakblauwe hemel stonden, dit alles
begrensd door de fjord, waar donker
blauwe golven met witte schuimkop
pen af en aan spoelden
Bij het aanschouwen van dit land
schap voelde Sigrid haar beklemming
van de vorige avond op slag verdwij
nen.
Kijk! Olve wees in zuidelijke
richting. Daar, hoog op een heuvel,
lag de hoeve. Statig omring door bij
gebouwen, was het een bezitting, een
edelman waardig.
„Egge" een scherpe, onbuigza
me naam, die wonderwel bij Olves
hoeve paste. De weg, die erheen leia-
de, was met dichte hagen omzoomd,
en de eerbiedige groet van het passe
rend landvolk deed Sigrids hart lui
der kloppen van blijde trots. Bij het
naderen van de hoeve, reed een der
mannen vooruit, om hun komst aan
te kondigen. Olve vestigde Sigrids
aandacht op de grafheuvels, die ze
voorbijreden en vertelde haar, wie
daar lagen.
Sigrids belangstelling voor Olves
overleden familieleden was echter
niet groot. Die ging veel meer uit
naar een levende bloedverwant. Olve
had haar namelijk vertefd^; dat '"Zijn
moeder bij hem op Egge woonde.
HaaV beide benen zijn verTatnd,
had hij gezegd, maar ze heeft de
leiding over de huishouding en ik
vrees, dat ze wel wat al te veel ge
wend is iedereen naar haar pijpen te
laten dansen. Iets in zijn toon had
Sigrid gewaarschuwd. Er konden
haar dus moeilijkheden met haar
schoonmoeder te wachten staan en
nu ze het huis zo dicht genaderd wa
ren, schoot haar dat gesprek weer te
binnen.
Ze schrok op, toen Olve haar een
gedenksteen wees. Het deed haar aan
Bjarköy denken, daar hadden ze ook
dicht bij het woonhuis een gedenk
steen staan. En voor het eerst beving
haar een gevoel van heimwee.
(Wordt vervolgd.)
Nederland I. Na de Minimolen, het
journaal en de reclame eerst de kerke
lijke actualiteitenrubriek Kenmerk en
vervolgens de AVRO-zomerserie over ko
lonel Hogan en z'n helden. In Stalag der
tien heeft kampcommandant Klink enkele
bevriende officieren een enorm bedrag
beloofd, dat hij helemaal niet bij elkaar
kan krijgen. Gelukkig voor hem weet
Hogan er wel wat op. Hij ziet mogelijk
heden in de charmante juffrouw Hilda,
die een kroegje drijft. Die iuffrouw kan
best een paar centen missen, denkt Ho
gan. Hij slaat bovendien twee vliegen in
een klap, want hij kan de commandant
helpen wat hem altijd wel weer eens
een tegenprestatie oplevert en hij kan
bovendien inlichtingen verzamelen, die
Londen graag van hem zou hebben. Na
het tweede journaal AVRO's Televizier.
Daarna een hoofdstuk van de Bavaria-
produktie de Vijfde Kolonne. Twee spion
nen komen uit Oost-Berlijn naar het wes
ten, teneinde inlichtingen te verzamelen
over een geheim militair project van de
Amerikanen. Het zijn een man en een
vrouw. De man is vroeger uit de DDR
gevlucht, maar later teruggekeerd. De
vrouw is zijn vriendin. Tot nesluit van
de avond een documentaire, het Inner
lijke Leven. Het is een medisch werk
stuk, waarin met behulp van miniatuur
camera's een beeld wordt gegeven van
het inwendige van een mensenlichaam.
Nederland 2. De KRO beperkt zich van
avond tot twee programma-onderdelen,
jazz en een film. Wat de jazz betreft:
eerst de Engelse serie Jazz 625 met de
Amerikaanse pianist Dave Brubeck met
z'n kwartet. Vijfentwintig minuten, dan is
het tijd voor de hoofdfilm.
In de KRO-serie „Bioscoopsuccessen"
wordt regelmatig aandacht besteed aan
films uit de dertiger jaren die destijds
een groot publiek suëces waren. Of „The
amazing Dr. Clitterhouse" in die zin thuis
hoort in de serie valt misschien te be
twijfelen, maar zeker is dat de film die
ZONDAG IS DE manager van de Engelse
pop-groep The Beatles, de 32-jarige Brian
Epstein, dood in zijn Londense flat aange
troffen. Hg zou reeds enige tijd aan een
leverziekte en andere kwalen hebben ge
leden. De politie zal waarschijnlijk sectie
op het stoffelijk overschot verrichten hoe
wel geenszins vaststaat dat Epstein geen
natuurlijke dood gestorven zou zijn. Vol
gens intimi was de manager de laatste
tijd depressief.
EPSTEINS OVERLIJDEN heeft bij
velen, en bij The Beatles in het bijzonder,
grote verslagenheid teweeg gebracht. De
pop-groep heeft haar verblijf in Wales af
gebroken en is naar Londen teruggekeerd.
The Beatles menen dat Brian Epstein hen
naar de top heeft gevoerd. George Har
rison merkte op: „Brian was een onzer en
het nieuws is een zware slag voor ons. Het
is moeilijk om woorden te vinden, die hem
voldoende huldigen".
Epstein begon zijn carrière als platen-
verkoper in Londen. In de Liverpoolse
beatkelder „The Cavern" leerde hij zeven
jaar geleden de toen nog onbekende
Beatles kennen. Hij werd hun manager en
ontving tien tot vijfentwintig percent van
de opbrengst van hun activiteiten. Voorts
was Epstein oprichter en directeur van
NEMS-Enterprises die de belangen behar
tigt van vele Engelse artiesten. Epstein be
moeide zich sinds kort met het noodlijden
de Londense Saville-theater, waar hij on
der meer weekends organiseerde met de
Motown-groep „The Four Tops".
Anatole Litvak in 1938 maakte naar een
toentertijd bijzonder populair toneelstuk
(van Barry Lyndon) verdient om nog eens
onder de aandacht gebracht te worden.
Anatole Litvak, internationaal bekend
door zijn in Frankrijk gemaakte film
„Mayerling", met Charles Boyer en Da
nielle Darrieux, was pas een jaar in Hol
lywood toen hij samen met John Huston
(toen nog scenarioschrijver) het toneel
stuk van Lyndon ging bewerken voor de
film. Het resultaat werd een amusant
gangsterverhaal, waarin Edward G. Ro
binson de dokter uit de titel speelde die,
geïnteresseerd in de psychologie van de
misdadiger, binnendringt in het gangster
milieu en die zich dank zij zijn intelligen
tie en chirurgische kwaliteiten in korte
tijd tot een geraffineerd inbreker ont
wikkelt. Als tegenspeler treedt Humphrey
Bogart op die zich toen al in gangster-
rollen begon te specialiseren en in „Dr.
Clitterhouse" een bendeleider speelt, bij
wie langzaam achterdocht optreedt jegens
de nieuweling die zo vlug over de koel
bloedigheid en de vingervlugheid beschik
te van de ervaren vakman. Wat dan leidt
tot even spannende als vermakelijke ont
wikkelingen die „De geheimzinnige dr.
Clitterhouse" tot een nog steeds te ge
nieten amusementsfilm van klasse ma
ken.
HILVERSUM 1.
7.00 Nws. 7.10 Lezing. 7.15 Lichte gramm
muziek. 7.55 Overweging. 8.00 Nws. 8.10
Lichte gramm.muziek. 8.30 Nws. 8.32 Vakan
tietips. 8.45 Lichte gramm.muziek. 10.00
Klassieke en moderne gramm.muziek. 11.00
Voor de zieken. 12.00 Musette-orkest. 12.18
Marktberichten voor schippers. 12.20 Voor de
landbouwers. 12.27 Meded. voor land- en
tuinbouw. 12.30 Nws. 12.40 Actualiteiten
12.50 Licht ensemble. 13.30 Musiesta. 14.00
Simba's sterven niet, (hoorspel). 14.40 Geva
rieerde gramm.muziek. 15.00 Pizzicato. 17.00
Overheidsvoorlichting. 17.10 Voor de jeugd
18.00 Licht gevarieerd platenprogramma
18.40 Koorzang. 19.00 Nws. 19.10 Actualitei
ten. 19.30 Amusementsmuziek. 19.50 Wereld
kampioenschap wielrennen te Amsterdam
20.00 Klassieke en moderne muziek. 20.45
Voordracht. 21.00 Klassieke liederen. 21.30
Modern pianokwintet. 22.00 Geestelijke liede
ren. 22.30 Nws. 22.40 Overweging. 22.45
Gramm.muziek. 22.50 Wereldkampioenschap
wielrennen te Amsterdam. 23.00 De Hoed,
(hoorspel). 23.40 Lichte gramm.muziek. 23.55
Nws.
HILVERSUM II.
7.00 Nws. 7.10 Ochtendgymnastiek. 7.20
Lichte gramm.muziek. 7.55 Deze dag. 8.00
Nws. 8.10 Actualiteiten. 8.15 Lichte gramm.
muziek. 8.50 Morgenwijding. 9.00 Klankjuwe
len. 10.00 Voor de kleuters. 10.10 Arbeidsvi
taminen. 11.55 Beurs. 12.00 Promenade or
kest. 12.27 Meded. t.b.v. land- en tuinbouw.
12.30 Draaiorgelmuziek. 12.40 Licht orkest.
13.00 Nws. 13.10 Actualiteiten. 13.30 De avon
turen van de Heer Broucek, opera. 15.40 Het
buitengewoon lager onderwijs. 16.00 Nws.
16.02 Semi-klassieke muziek. 16.15 Voor de
jeugd. 17.15 Lichte gramm.muziek. 18.00
Nws. 18.15 Actualiteiten. 18.30 Licht orkest
19.00 Muziek Mozaiek. 20.00 Nws. 10.05 Lied
jes. 20.35 Op de zomertoer. 21.50 Jazz Spec
trum. 22.30 Nws. 22.40 Actualiteiten. 22.55
Oude muziek. 23.55 Nws.
HILVERSUM III.
9.00 Nws. 9.02 Actualiteiten. 9.10 Vakantie
tips. 9.13 Instappen maarrrr. 10.00 Nws.
55. „Kon je nou niets anders verzinnen?" riep Hen-
kie klagend, terwijl hij achter zijn maat aan een helling
afhuppelde. „Dit rammelt mijn botten! En die stil
le zit ons achterna!" Hij wierp een angstige blik ach
ter zich en zodoende lette hij even niet goed op. De
gevolgen waren rampzalig. Een rand van het zware
cement bleef ergens haken en het volgende moment
verloor hij het evenwicht, zijn maat meesleurend. Met
toenemende snelheid tuimelden ze de helling af en
kwamen beneden in de resten van het cement tot stil
stand. „De schurkens kunnen ons nu niet meer ont
snappen!" verklaarde Pat O'Nozzle tevreden, terwijl
hij zich naar de plek des onheils spoedde. „Ze hebben
de duizelings! Ik zal ze de Warapuri-diamant afpak
ken en dan voer ik ze naar de politie! Laat dit maar
helemaal aan mij over!"
Hl-Hl - 20V/6EL PAN
NEK06KEN KAN IK
6EW00M Nterop
VANNACHT HEEFT DIE MACHINE
HEEL WAT TE DOEN GEHAD - IK
BEN BENIEUWD HOEVEEL POTTEN
H0NIN6 HIJ HEEFTGEMAART.'
NIETS! EN DE PANNEKOEKEm)
WE6UnEENDURE MACHINE^
HEEFT DE MACHINE JULLIE IA/EER
BEDROGEN DAN IS ER NIETS AAN
TE DOEN - JULLIE MOETEN HEM
DAN TOCH GEHAKTBALLETJESTE
^j'CaJTEN fllPi^EveN.',
10.02 Kwink: Pop- en cabaretdecor. 12.00
Nws. 12.02 Ekspres. 14.00 Nws. 14.02 Ver
zoekplaten. 15.00 Nws. 15.02 Mix... 17.00 Nws
17.02 555555en en 666666en.
Brussel.
12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40 Weer
bericht. 12.48 Lichte muziek. 12.55 Buiten
lands persoverzicht. 13.00 Nws. 13.20 Tafel-
muziek. 14.00 Nws. 14.03 Lichte muziek. 15.00
Nws. 15.03 Kamermuziek. 15.45 Liederen.
16.00 Nws. 16.03 Beurs. 16.09 Lichte muziek.
16.30 Voor oudere luisteraars. 17.00 Nws.
17.15 Spirituals en Gospelsongs. 17.45 Geva
rieerde muziek. 18.00 Nws. 18.03 Voor de
soldaten. 18.28 Paardesport. 18.30 Franse les.
18.32 Amusementsmuziek. 18.52 Taalwenken.
18.55 Gramm.muziek. 19.00 Nws. 19.30 Zweed
se muziek. 20.00 Hoorspel. 21.01 Avondmo-
zaiek. 22.00 Nws.
18.45 De Minimolen. 18.50 Journaal. 18.55
Reclame. 19.00 Kenmerk. 19.30 Kolonel Ho-
gan's helden, (TV-film). 19.56 Reclame. 20.00
Journaal. 20.16 Reclame. 20.20 AVRO's Tele-
vizier. 20.50 De vijfde colonne, (TV-spel).
22.05 Het innerlijk leven. 22.25 Journaal.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 Dave Bru
beck Quartet. 20.30 De geheimzinnige Dr.
Clitterhouse. 21.56 Reclame. 22.00 Journaal.
VOOR DINSDAG
NEDERLAND I
18.45 De Minimolen. 18.50 Journaal. 18.55
Reclame. 19.00 Ja zuster, nee zuster. 19.50
Een joegoslavisch knipselfilmpje. 19.56 Re
clame. 20.00 Journaal. 20.16 Reclame. 20.20
Achter het nws. 20.45 Z-Cars. (TV-film). 21.40
Protest en verantwoordelijkheid, (documen
tair programma). 22.10 Jazzorkest, 22.35
Journaal.
NEDERLAND II
19.00 Wereldkampioenschappen wielrennen
te Amsterdam. 20.45 Nws in 't kort 20 46
Reclame 20.50 Het portret van Marie Va-
lonnen, (TV-film). 22.05 Wereldkampioen
schappen wielrennen te Amsterdam. 22.35
Reclame. 22.40 Journaal.
BRUSSEL Een week nadat in Brussel
%en^anta4 oudfe scTtilcïeriSen uit een onbe
woonde villa waren gestolen, is er opnteuw
inffe broken bij een verzamelaar. Deze keer
heeft de collects Xfffi (feltfer Pierre cTTete-"
ren te Ukkel het moeten ontgelden. Onbe
kenden hebben drie schilderijen, waaron
der een hoogst waarschijnlijk authentieke
Jeroen Bosch, „De verleiding van de hei
lige Antonius", een op naam van Breu
ghel staand huwelijksmaal en een aantal
oude horloges ontvreemd. De waarde van
het gestolene wordt op circa 250.000 ge
taxeerd.
Langs het strand naar alikruiken
speurend stuitte ik op een jeneverkruik
welke een briefje bevatte met de vol
gende inhoud:
„Hallo medemensapen, hier is Japie
op het Apeneiland tussen de boomgoril
la's. We leven hier niet in kooien op
elkaar gestapeld zoals jullie. Ik heb de
kruik moeten ledigen voordat hij met
deze brief te water ging. In Australië
is laatst een fles aangekomen die er
51 jaar over had gedaan. Als dat met
deze kruik gebeurt zijn jullie misschien
al dood wanneer je dit leest. Veel ver
schil in leefwijze zal dat niet maken.
Dat is een van de redenen waarom ik
hier in de boom zit.
Groots en meeslepend had ik willen
leven, maar alles wat aan groots te
verrichten viel was al verricht en nie
mand liet zich meeslepen, zodat ik zelf
werd meegesleept naar de veilige ha
ven van de vastigheid, vaste baan, vas
te verkering, en later vaste wastafels
aan de muren van een flat in een flat
gebouw tussen de flatgebouwen, huizen
met duizend ogen waarvan er altijd
honderd op je gericht zijn als je thuis
komt of weggaat. De huisjes met de
horretjes van vroeger zijn vervangen
door hemelhoge horrekasten waarin
iedereen van iedereen weet wat hij
doet of zou moeten doen.
Dat was allemaal nog geen reden om
hier op dit eiland in een boom te gaan
wonen, waar ik op dit ogenblik een
banaan krijg toegestopt door een goril
la, die zich voor mijn moeder houdt.
Ik moet hem eerst even opeten, anders
wordt ik doodgedrukt. Zij bedoelt het
goed, net als de mensen in Nederland.
Die bedoelden het zó goed, dat ze zich
er niet toe beperkten ons gedrag gade
te slaan, maar ons ook met waardevol
le adviezen tehulp kwamen. Eén van
die adviezen was. onze dochter niet
aan te moedigen in haar omgang met
een aardige jongen uit Paramaribo.
Niet dat ze iets tegen zijn huidskleur
hadden, want daar kon die jongen niets
aan doen. Maar zo'n meisje moest goed
beseffen dat het in zo'n ander land
een heel ander leven was dan bij ons.
Toen ik dat hoorde ben ik opgespron
gen om een ander leven te gaan zoe
ken voor mijn vrouw, mijn dochter,
mijn schoonzoon en mijzelf.
Hoe ik hier nu op het apeneiland ge
logeerd kom is een apart verhaal dat
een aparte kruik zou eisen. En dit is
mijn laatste. Die is dringend nodig ge
worden sinds de moedergorilla neigin
gen vertoont mij aan haar nichtje uit
te huwelijken. Ik denk dat de tijd rijp
is om met mijn eigen familie in een
eigen boom een gezond tegenwicht te
vormen.
Wie deze kruik vindt, moet de men
sen dus maar zeggen dat ze gauw moe
ten overkomen. En laat hen maar te
gen de buren zeggen... of laat hen
maar niets zeggen. Ze hebben me hier
jeleerd altijd gorilla te blijven."
De twintigjarige Nederlander Lucas Vis
is als beste geëindigd van de dirigenten
klasse aan de internationale Mozarteum
zomer-academie in Salzburg. Hij heeft
een prijs ontvangen van zeshonderd gul
den. De academie staat onder auspiciën
van radio-Salzburg. Vis dirigeerde Igor
Strawinsky's „Dumbarton Oaks", een
concert voor kamerorkest.
-V'
25. De Rechter is uitgestapt en over
handigt de sergeant zijn papieren, op
naam van dokter Liang Moe. Terwijl de
sergeant zijn papieren inspecteert, wordt
de Rechter snel maar vakkundig ge
fouilleerd door twee leden van de Garde.
Alles blijkt in orde. De sergeant
schreeuwt een bevel en vier dragers in
fraai zijden livrei, met punthoeden op het
hoofd, zetten een sierlijke kleine palan
kijn neer met vergulde draagbomen,
raamgordijnen van bamboe en een deur
gordijn van brokaat. „Stapt u in, dokter,"
zegt de sergeant met een buiging. „Uw
papieren zal ik zolang bewaren. U krijgt
ze terug bij uw vertrek". Als de Rechter
en het meisje zijn ingestapt, worden ze
geruisloos over een met marmer gepla
veid voorplein gebracht, voorafgegaan
door de sergeant. De gordijnen zijn ge
sloten, omdat bouw en aanleg van het
paleis geheim moeten blijven voor bui
tenstaanders. De Rechter begint zich on
gerust te maken. Kennelijk wil de ser
geant zijn papieren nader laten onder
zoeken, en wat staat hem te wachten als
hij door de mand valt? Zouden degenen
die hem ontboden hebben in staat zijn
om hem te redden? Er staan de zwaarst
denkbare straffen op als iemand zich on
der valse voorwendsels toegang verschaft
tot een van de keizerlijke paleizen.
'tA V
S19. Met kroon, neusring en aardman
netje rende Bram de grotten door. Zijn
snelle handeling verschafte hem een kost
bare voorsprong op de Boormannetjes, die
bovendien niet langs de Bullestier durfden
om niet opnieuw diens woede op te wek
ken.
Schreeuwend gaf de Drilboor zijn beve
len.
'Doe wat. Gooi je boren". Maar de
Boormannetjes deden niets. Nu hun Lei
der gevangen was genomen, wilden ze
dat er een hoop Draaiboren bij waren.
Op goed geluk speurde Bram naar een
uitgang en misschien kwam het weer door
de Geluksring, maar het lukte hem in
derdaad zijn eigen wereld weer te berei
ken. Vliegensvlug haalde Bram de
schoenmaker op, die in zijn werkplunje
met Bram meeholde om bij de koning de
beloning de prinses op te eisen.
Voor alle zekerheid hield de schoenmaker
zolang nog de laarzen bij zich, waarmee
Bram weer zou kunnen terugkeren naar
zijn schip en zijn vrienden.
Eerst trouwen", zei de schoenmaker,
die erg wantrouwend was.
Al spoedig zou blijken, dat dit niet zo
voorspoedig zou gaan...
