Geza Frid: „Ik hou van
hitte als ik werk"
Schuchtere renaissance
van de neo-romantiek
en tv.
ramma
Een huid stralend
als de zomer
NEGEN MUZEN
Componist-pianist-pedagoog-criticus 52 jaar in de muziek
Jortgenó
DINSDAG 29 AUGUSTUS 196,
9
WE ZITTEN BIJ GEZA THUIS in de Van Eeghenstraat op zijn werk
kamer. Zijn vrouw is er ook bij, Ella van Hall, haar meisjesnaam staat op
de deur, zij heeft zelf indertijd een muziekstudie gevolgd aan het Amster
dams Conservatorium, pianoles gehad van Willem Andriessen („en één
seizoen van Geza", vermeldt ze) en zang van Hélène Cals. We praten over
Geza's Hongaarse verleden, en zijn omgang met de grote musici van zijn
geboorteland. „Bartók", zegt hij, „was veel menselijker dan Kodaly, hij is
hier vóór de oorlog nog wel op bezoek geweest, als er werk van hem ge
speeld werd in het Concertgebouw. Hij vond die bovenhuizen zo grappig.
Als hij hier kwam, klom hij op handen en voeten de trap op. Hij vertelt
over zijn leermeester Zoltan Kodaly, de andere internationaal bekende
Hongaarse componist die onlangs op 84-jarige leeftijd is overleden. Hoe
intensief het interesse van de leraar was voor het werk van zijn leerlingen,
de jonge talenten van een vorige generatie. Hoe de lessen, die om twee
uur in de middag begonnen, soms tot in de avond doorgingen.
Wonderkind
Training
Langzaam
Criticus
Sas Bunge
Daar ook het komen en gaan van
litteraire stromingen onderhevig is
aan de wet van actie is reactie, is het
geenszins ondenkbaar, dat een hard
en ontluisterend realisme in de ro
mankunst na enkele decenniën een
renaissance van bijvoorbeeld de neo
romantiek in het leven zou roepen.
Mochten we ooit een dergelijke re
vival beleven, dan zou wellicht een
litterair-historicus van de toekomst
geneigd kunnen zijn de roman De
roep van Melusine van Theo Troost
(uitg. H. J. W. Br echt) te bestempe
len als een eerste, aarzelende voorlo
per van zo'n stroming. Ook voor de
recensent van vandaag valt het trou
wens moeilijk, Troosts nogal wereld
vreemde verhaal op een andere wijze
te plaatsen.
Bert Japin
WIJ ONTVINGEN
De radio geeft woensdag
Televisieprogramma's
/i i i 1
noles gehad. Die was zelf een uitstekend
pianist".
Ik kijk nog even naar het schilderij
„Hoe oud was je toen dat gemaakt is?"
Als hij zegt: „Achttien", ben ik wel ver
baasd. Vroeger werd men eerder oud.
Hij is er met z'n zestigste jonger op
geworden.
„Hij nodigde ons uit bij zich thuis, om
te blijven eten. Fantastische man. Toen
hij tachtig werd hebben vijf van zijn
leerlingen variaties geschreven op een
door hem gecomponeerd thema. Ik was
één van de vijf. Hij heeft ons nog opge
zocht, dat was zijn laatste reis .vóór zijn
dood, we zijn nogal verspreid geraakt,
één in Londen, één in Amerika, één in
Zwitserland, één in Parijs en ik, hier
was hij het laatst."
Hij wijst op de foto die boven zijn
bureau hangt van zijn leraar, een gerim
pelde, maar levenskrachtige kop, en
hemzelf, tijdens een bezoek aan het mu
ziekcentrum Donemus in Amsterdam.
Daarnaast drie, vier malle lijsten, meer
dan anderhalve meter lang, keurig geru
briceerd alle composities van onze gast
heer, met vermelding van de plaats waar
en de data waarop ze zijn uitgevoerd.
Ik denk: iemand die orde op zaken stelt,
die houdt van overzicht, en zo precies
mogelijk. Ik herinner me, dat Hendrik
Andriessen eens zei dat een componist de
nauwkeurigheid moet hebben van de man
die het spoorboekje maakt. Alles moet
kloppen, je mag geen nootje vergeten.
Aan de tegenoverliggende wand, boven
de schoorsteenmantel hangt een groot,
wat ouderwets aandoend schilderij. Een
jongeman van 'n jaar of 25, in een fau
teuil, de gezichtsuitdrukking is nogal bla
sé. de handen liggen op de leuningen.
„Moet' je naar de duimen kijken", zegt
Geza. „Ik studeerde toen zo ontzaglijk
veel piano-techniek dat de spieren van
mijn vingers er van uitrekten. Ik wou
pianist worden. Maar iets later voelde ik
toch meer voor de compositie. Ik heb
toen de twee vakken gevolgd aan de
muziek academie. Van Bartok heb ik pia-
Het mooiste souvenir hangt aan de
muur daarnaast, een foto van een zes
jarig ventje, verkleed als Liszt, de hoge
zijden in de hand! Geza als wonderkind
Volgt het verhaal hoe hij twee stukken
moest laten horen op een wedstrijd van
musicerende kinderen. In de eerste ronde
waren de kinderen die gespeeld had
den met lekkers verwend als beloning
Toen hij in de tweede ronde het andere
stuk, een wals van Gurlitt, speelde, ver
gat de jonge solist van pure snoeplust
het laatste akkoord aan te slaan, sprong
in plaats daarvan één tel te vroeg van
de piano en maakte haastig zijn révé
rence, in de mening dt hij zijn prijsje
al weer verdiend had.
Als Geza over zijn geliefd Hongarije
begint is hij niet gauw uitgepraat. Op
zijn achtste jaar verhuisden zijn ouders
(zijn vader was houthandelaar in het
oostelijk deel van het land dat nu aan
Roemenië behoort) van een plaats met
de onuitsprekelijke naam Maramaross-
ziget naar de hoofdstad Boedapest. Om
streeks diezelfde tijd begon de kleine
Geza al met zijn beroepsopleiding voor
de muziek, dat wil zeggen hij kreeg
naast het instrumentale onderwijs
(piano) de vakken harmonieleer en sol
fège (dit is gehoortraining) die de basis
ADVERTENTIE
HEEFT de zon u zo'n heerlijk bruine
huid meegegeven of verkoos u wel
licht een blanke teint? Hoe het ook
zij, het komt er vooral op aan dat u zich
kunt verheugen in een gezond uiterlijk dat
altijd zacht, fris en smetteloos is. Tegen
woordig wordt algemeen erkend dat de
huid in de zomer evenveel aandacht nodig
heeft als in de winter, zo niet meer! Dank
zij het feit dat de wetenschap een natuur
lijke tropische vloeistof of vochthoudende
olie ontdekte, die een opmerkelijke uitwer
king op de huidcellen heeft, is het thans
mogelijk om uw gezonde zomer-teint, on
geacht uw leeftijd, te behouden. Zon en
wind hebben een uitdrogende werking op
de huid en in deze vochthoudende tropische
olie hebt u nu een uiterst betrouwbaar
middel om uw huid zo wonderlijk zacht,
soepel en mooi te maken zodat uw teint
een betoverende tere blos krijgt. Een ge
voelige huid leeft prachtig op van het wel
dadige vocht dat ze aan deze schoonheids
vloeistof ontleent.
Iedere huid vraagt een overvloedige toe
voer van vocht voor de plasma-colloïden,
de ragfijne waterdragers van de huid, die
ervoor moeten zorgen dat deze zacht en
elastisch blijft. Wanneer er zich echter als
het ware rivierbeddingen van verteerde
cellen ontwikkelen, die zich in de vorm
van rimpels op het gezicht aandienen, is
dit een aanwijzing dat het vloeistofniveau
onrustbarend gedaald is. Dankzij het feit
dat deze vochthoudende olie licht hygro-
«copisch is kan zij vocht aan de atmosfeer
onttrekken en toedienen aan de huidcellen,
welke, indien ze in goede conditie zijn, de
huid een jeugdig aanzien geven. Bovendien
is deze olie „gepeld", d.w.z. dat alle afslui
tende elementen, zoals die in gewone oliën
voorkomen, hieraan zijn onttrokken waar
door de huid niet in haar normale functies
wordt belemmerd. Ze wordt snel geab
sorbeerd hetgeen eenvoudig kan worden
vastgesteld door wat op de hand uit te
strijken, en laat geen vettig huidoppervlak
na, waardoor ze tevens een ideale basis
vormt voor make-up, die nu gelijkmatiger
kan worden opgebracht.
De druk die deze olie uitoefent komt
sterk overeen met die van de natuurlijke
huidvloeistoffen, hetgeen er in belang
rijke mate toe bijdraagt dat het vochtge
halte van de huid op peil wordt gehouden.
Dankzij deze eigenschappen wordt de jeugd
van de huid lang bewaard.
Nadat wetenschapsmensen deze vocht
houdende tropische olie hadden ontdekt
als dé remedie tegen een vermoeide huid,
is men haar over de gehele wereld veel
vuldig gaan gebruiken.
Dit schoonheidsmiddel, in tropische lan
den bekend als „Oil of Ulan" en in Ame
rika en Engeland als „Oil of Olay" en „Oil
of Ulay" is nu ook in Nederland verkrijg
baar bij drogisten en parfumerieën onder
etiket „Oil of Olaz" en vormt een weldaad
voor uw huid.
Wanneer u er een gewoonte van maakt
dagelijks gezicht en hals met Olie van Olaz
te verzorgen wordt het vochtgehalte van
de huid op peil gehouden en ontwikkelt u
een elastische en zachte huid. welke een
unieke weerstand biedt aan ongunstige
weersinvloeden terwijl rimpelvorming zeer
doeltreffend wordt bestreden.
Geza Frid
van iedere theoretische vorming in de
muziek zijn. Vooruitziende leraren zeiden
toen al: laat die jongen compositie gaan
studeren, daar heeft hij aanleg voor.
Als ik mij verbaas dat een pril arti
stiek talent zo vroeg al in vaste banen
geleid werd, zegt hij: „O, dat was daar
heel gewoon. Er waren er veel van mijn
leeftijd die ook zo vroeg begonnen zijn
en die naderhand grote naam gemaakt
hebben". En hij noemt ze op: de solo
cellist van het Concertgebouw Tibor de
Machula, de violiste Erna Rubinstein (die
in de tijd tussen de oorlogen een wereld
naam had), de directeur van het conser
vatorium in Tel-Aviv Oedoen Partos (ook
een leerling van Kodaly) en de violist
André Gertler, die nu in Brussel woont
„De directeur van het conservatorium
begon zijn toespraak soms met: Dames
en Heren, collega's, kinderen en wonder
kinderen".
In 1927 vestigde Geza Frid zich in
Nederland ,op uitnodiging van de violist
Zoltan Szekely, aanvoerder van het Hon
gaars Strijkkwartet, die een pianist als
vaste begeleider zocht. Met Szekely
maakte hij verschillende reizen door Eu
ropa en bleef ondertussen componeren
Zijn eerste succes als zodanig was een
uitvoering onder leiding van de Franse
dirigent Pierre Monteux van zijn Suite
voor Orkest. In één jaar tijds werd het
werk gespeeld in Parijs, Amsterdam
Boston en New-York. De première van
een Concert voor piano en koor een
ongebruikelijke combinatie vond vijf
jaar later plaats in Londen. Sindsdien
heeft hij met grote regelmaat gewerkt
aan een oeuvre waarin zo ongeveer iede
re soort muziek vertegenwoordigd is,
zelfs een opera, „De Zwarte Bruid", in
1959 opgevoerd op het boekenbal van de
Commissie voor de Propaganda van het
Nederlandse Boek. Verschillende van zijn
werken zijn met prijzen bekroond en de
meeste, vooral die voor harmonie en
fanfare-orkesten en voor koor, in op
dracht geschreven.
Zijn meest bekende werk is misschien
wel een Dubbelconcert voor 2 violen en
orkest, ontelbare malen in binnen- en
buitenland gespeeld, vooral door het duo
Krebbers-Olof, de laatste jaren ook door
het violisten-echtpaar Bouw Lemkes-
Jeanne Vos. Als men Geza Frid over het
componeren hoort praten, krijgt men niet
de indruk dat hij zwaar onder de nogal
„abstracte" concentratie die het vergt
gebukt gaat. Het is wel zo dat het veel
langzamer gaat dan de meeste toehoor
ders zich zullen realiseren.
„Als ik de hele dag gewerkt heb, breng
ik het niet verder dan één minuut muziek
per dag en dan reken ik niet het eigen
lijke opschrijven, het instrumenteren en
het overschrijven. Als je dat er bij neemt
duur het allemaal nog veel langer. Ik
heb geen speciale voorkeur voor instru
menten of combinaties. Maar ik zou nooit
iets willen schrijven voor vibrafoon en
voor orgel. Ik zou graag iedere dag wil
len componeren, maar ik heb zoveel
andere dingen te doen: lesgeven, bege
leiden, recenseren. Ik schrijft meest in
de zomer. Ik hou van de hitte als ik
werk. De Middellandse Zee daar te
componeren lijkt me heerlijk. Ik zou wel
op de warmste plek van de aarde willen
werken."
Wat zijn drie bovengenoemde nevenbe
roepen betreft, hij is een veelgevraagd
begeleider, ook bij buitenlandse solisten.
Als ik hem spreek, is hij net terug van
een serie concerten met de Italiaanse vio
liste Lily d'Arbore. Maar vooral is hij
bekend door zijn geregelde samenwer
king met de sopraan Erna Spoorenberg
(waarover de zangeres een boekje heeft
opengedaan in haar beknopte autobiogra
fie „Daar lig je dan").
Pianoles geven vindt hij vreselijk ver
velend, maar daarentegen spreekt hij
met enthousiasme over de lessen in en
semble-spel die hij sinds enkele jaren
geeft aan het Utrechts Conservatorium
(„Voor 't eerst een vaste aanstelling, op
mijn zestigste jaar").
En het kritieken schrijven voor het
dagblad Het Vrije Volk, wat hij nu al
weer vijftien jaar doet? „Ach, 't betaalt
slecht, ik doe 't voor de sigaretten. Maar
t is voor mij een ontspanning om ook
eens aan de andere kant van het podium
te zitten. Ik schrijf die krantenstukjes
gemakkelijk en ik geloof dat ik er goed
werk mee kan doen om het publiek at
tent te maken op bepaalde dingen. Als
het vervelend is en er komt na de pauze
niet iets nieuws op het programma, dan
ga ik weg. De minder belangrijke con
certen neemt mijn vrouw wel eens van
me over, onder haar eigen naam."
Doet hij moeite om zijn werk uitge
voerd te krijgen? „Wat zal ik je zeggen,
ik leur er niet mee. Maar als ik op reis
ga, zoals begin van dit jaar in Israel,
waar ze me voor de tweede keer ge
vraagd hadden voor het geven van avon
den met eigen composities, dan neem ik
altijd partituurtjes mee. Soms, als ik
iemand ontmoet van wie ik denk: die
heeft er misschien zin in, dan zeg ik:
,Dat lijkt me echt iets voor jou, dan
laat ik het bij hem achter".
NEDERLAND 1. De VARA begint na
de Minimolen, de reclame en het eerste
journaal met de herhaling van een afle
vering Ja zuster, nee zuster. Zuster Kli
via raakt verwikkeld in een ruzie met
buurman Boordevol. Tien minuten blij
ven er nog over tot acht uur. Ze worden
gevuld met reclame en een satirisch Joe-
goslavisch tekenfilmpje over de Leider.
Na het journaal van acht uur eerst Ach
ter het Nieuw en vervolgens een af leve
ring van Z-cars. De mannen van het Li-
verpoolse politiebureau zijn eigenlijk van
plan wat klusjes op te knappen. Hoofd
inspecteur Barlow is voor dienstzaken op
reis en zijn mannen ruimen de bureaus
op. Er komt echter een kink in de kabel.
Vervolgens de derde en laatste aflevering
van de reeks het Protest, een herhaling
van de serie schooltelevisieprogramma's
over de neiging van de jeugd om te pro
testeren. De avond wordt besloten met
een programma van de Belgische televi
sie, waaraan alleen Nederlanders mee
werken. Het zijn Liesbeth List en Greetje
Kauffeld. Ze zingen met Boy's Big band.
Voor een visuele omlijsting zorgt Jan
Arntz.
Marie Valonne in the Virginian.
NEDERLAND 2. Het leeuweaandeel
van het NTS-programma wordt opgeslokt
door reportages van de wedstrijden om
het wereldkampioenschap wielrennen in
Amsterdam. Tussen zeven en kwart voor
negen de achtervolgers en de sprinters
en van tien tot half twaalf de stayers
voor de finale achter grote motoren. Ba
rend Barendse en Fred Racke zorgen voor
het commentaar. Daartussenin voor de
laatste maal in dit seizoen een film in de
serie the Virginian. De Virginian is uit
zijn vertrouwde dorpje vertrokkén. Hij
heeft zaken te doen in de grote stad en
in New Orleans zet hij de bloemetjes
buiten. Hij maakt kennis met een lief
meisje, Marie Valonne. Op zeker ogenblik
blijkt zij spoorloos. De Virginian gaat op
zoek.
Sjoukje. De Nederlandse schaat-ster
Sjoukje Dijkstra zal in het najaar weer
in de Amerikaanse ijsshow „Holiday
on ice", die van dinsdag 7 tot en met
zondag 19 november 1967 in het nieuwe
RAI-gebouw in Amsterdam wordt ver
toond en aansluitend van maandag 20
tot en met woensdag 29 november in de
Energiehal in Rotterdam.
IN ZIJN roman tekent Theo Troost de
levensgang van de edelman graaf Phi
lippe Gaspard Hubert Lusignan, laatste
telg uit een oud geslacht, vriend en ver
trouweling van de vorst van een fictief
Europees staatje. Lusignan is ter wereld
gekomen met alles was een mens tot
zondagskind maakt: vermogen, begaafd
heid, beminnelijkheid, een vanzelfsprekend
de entree in de hoogste kringen. Als
jongeman woekert hij nauwelijks met zijn
taleriten: zorgeloos genietend van wat
hem ten deel valt, zonder verlangen naar
bindingen en verplichtingen, vertoont hij
veeleer een zekere indolentie. Dan ont
moet hij de zangeres Vera, ook al een
buitengewoon begaafde en hoogstaande
vrouw. Er ontstaat tussen Lusignan en
de wat oudere vrouw een verhouding, die
wederzijds uitgroeit tot een grote liefde,
totdat Vera, die vergeefs heeft getracht
haar minnaar aan te zetten tot een be
wuste ontplooiing van zijn talenten, zich
terugtrekt onder voorwendsel dat zij die
ontplooiing alleen maar in de weg zou
staan. Vera verdwijnt uit Lusignans le
ven en eerst twintig jaar later, intussen
reeds lang en gelukkig getrouwd met een
vermogende vrouw, ontdekt hij de ware
reden van Vera's besluit: zij verwachtte
een kind van hem en wilde hem daar
mee niet belasten.
Lusignacs vrouw, niet minder edel en
zelfopofferend, blijkt reeds jaren van het
bestaan van dit kind, een dochter, op de
hoogte en zij stelt zich, zelf kinderloos,
volledig achter Lusignacs streven, dat
hem aldra tot niet veel minder dan een
obsessie wordt, nader contact met zijn
dochter te zoeken. Al zoekend verliest
Lusignac in de loop der jaren eerst zijn
vrouw door de dood en later zijn vermo
gen door een even edele als doldrieste
daad: als president-commissaris van een
onderneming stelt hij zich uit onvermin
derde liefde voor Vera garant voor het
deficit dat de zakenman (met wie Vera
inmiddels gehuwd is) de onderneming
heeft toegebracht. Berooid verdient de
edele graaf enkele jaren lang zijn brood
in het buitenland als zondagsschilder, be
landt na een laatste uitzichtloze ont
moeting met zijn dochter als oude
zwerver in Parijs, raakt er schuldeloos
verwikkeld in een affaire met het onver
mijdelijke hoertje, wordt dientengevolge
uitgewezen en strandt daar hij te trots
is» om zijn ware identiteit bekend te ma
ken onder pseudoniem in een oudelie-
dentehuis in zijn vaderland, waar hij
weemoedig maar onverminderd beminne
lijk zijn laatste dagen slijt.
Het is een nogal theatraal aandoend,
wat onwaarachtig verhaal. De manier
waarop Troost het vertelt heeft niettemin
iets van de verdroomde charme van de
neo-romantische fictie: door de haast on
wezenlijke sfeer waarmee hij de irealiteit
van de gebeurtenissen omgeeft, maar
vooral door het op de achtergrond voort
durend aanwezige, vage heimwee naar
iets ongrijpbaars, dat zich achter die
schijnrealiteit vermoeden laat. Het blijft
daarbij intussen wel de vraag, of de lezer
van vandaag door dergelijke bizar aan
doende dromers en hun lotgevallen nog
bewogen kan worden en of hij ooit nog
bereid zal blijken van zijn realiteit af
stand te nemen in ruil voor zoveel fic
tieve sancta simplicitas als de figuren
van Troost ten toon spreiden. Zo ja, dan
zal daarvoor een machtiger vertellersta-
Het land dat God vergat
door: Anthony van Kampen
uitg.: C. de Boer jr.
De roep van Melusine
door: Theo Troost
uitg.: H. J. W. Becht
lent nodig zijn dan Troost in dit boek
(nog?) aan den dag legt. Want ondanks
zijn romantische tendensen: een vroege
Van Schendel is Theo Troost zeker niet.
DE HARDE REALITEIT is wel volop
aanwezig in Het land dat God vergat
(uitg. C. De Boer jr.), van de Nederland
se reisverhalenschrijver Anthony van
Kampen, die zijn sporen onder andere
verdiend heeft met zijn oerwoudrelazen
uit Nieuw-Guinea en het voor deze nieuwe
reportage in de jungle van het Amazone
gebied heeft gezocht.
Min of meer bij toeval kwam Van
Kampen op deze reis, via een Neder
landse pater, terecht in de meest afschu
welijke leprozenkolonie die hij ooit had
betreden: een door elke instantie verge
ten en van alle hulp verstoken oord aan
de Rio Negro. De omstandigheden waar
onder hij daar mensen zag creperen wer
den onuitwisbaar in zijn herinnering ge-
etst. Hij voelde zich van dat moment
af gegrepen door de drang zich in te zet
ten teneinde iets van dit lijden te lenigen.
Een artikelenserie van zijn hand in, enke
le Nederlandse dagbladen bracht, om
streeks een kwart miljoen gulden aan
giften van lezers op, een bedrag dat door
de Nederlandse pater Jan de Vries kon
worden gebruikt om in de eerste behoef
ten aan voedsel en medicijnen te voor
zien en een medisch centrum te stich
ten in de gerestaureerde leprozerie van
Manaus.
Ook de opbrengst van zijn „Het land
dat God vergat" heeft Van Kampen be
stemd voor dit menslievende doel en het
ligt dus voor de hand dat het eerste deel
van dit boek zijn verbijsterend relaas
over het lijden der melaatsen in Amazo-
nas bevat. Bet is echter in dit verslag
niet blijven steken. Van Kampen zet met
de lezer zijn reis door het Amazonege
bied voort en vertelt beeldend en boeiend
over het leven van mens en dier aan de
rand van het oerbos. De historie van de
oude rubbertappers blijft daarbij even
min onvermeld als de verschrikkingen,
waarmee de fantasie van primitieve be
woners het oerwoud bevolkt. De reële ver
schrikkingen trouwens ook, want Van
Kampen laat er op grond van zijn eigen
ervaringen geen twijfel aan bestaan: het
oerbos, met alles wat daarin leeft, is de
mens van nature vijandig, op een onver
zoenlijke, angstaanjagende manier.
Van Kampens plastische verhaaltrant
in dit boek maakt althans één ding bij
zonder duidelijk: zelfs de meest perfecte
televisiedocumentaire hoeft het geschre
ven reisverhaal bij lange na nog niet
overbodig te maken.
In de serie „Natuur en Cultuur" van
Sijthoff is opgenomen „De schatten van
Egypte" (dertig eeuwen beschaving langs
de Nijl) van prof. dr. J. Zandee, hoog
leraar in Amsterdam. De schrijver, hoog
leraar in de egyptologie, belicht beelden
de kunst, bouwkunst, schilderkunst, klein
kunst, litteratuur, staatsinrichting, weten
schappen, beroepen en particulier leven.
Bij MOUSSAULT's Uitgeverij in Am
sterdam zijn verschenen „Johannes Bo-
browski: Levins molen" (34 uitspraken
over mijn grootvader) en „De bokser en
de dood" van Józef Hen.
„Festival der schimmen" van Maria
Penkala is een uitgave van de Uitgevers
maatschappij „WEST-FRIESLAND" in
Hoorn.
De N.V. TIJDSTROOM in Lochum ver
zorgde een boek van drs. E. M. Ch. F.
Klijn over „Oude zilveren lepels" voor
bijzondere gelegenheden vervaardigd. De
schrijver heeft zijn studie onder meer ge
maakt in het Openluchtmuseum in Arn
hem.
„Mijn prinses" van Gunner Mattson,
een uitgave van SCHELTENS GILTAY
in Amsterdam, is de geschiedenis van
een Finse verpleegster die aan een ern
stige ziekte lijdt. De schrijver vertelt hoe
de ziekte door onverzettelijke wilskracht
en grote liefde overwonnen wordt.
HILVERSUM I
7.00 Nws. 7.10 Dagopening. 7.15 Klassieke
gramm.muz. 7.30 Nws. 7.32 Radiokrant. 7.50
Lichte gramm.muz. 8.00 Nws. 8.10 Gewijde
muz. 8.30 Nws. 8.32 Vakantietips. 8.45 Lichte
gramm.muz. 9.00 Voor de zieken. 9.35 Wa
terstanden. 9.40 Licht instrumentaal- en vo
caal ensemble. 10.10 Klassiek strijkkwartet.
10.30 Godsdienstige uitzending. 1.1.00 Lichte
gramm.muz. 12.27 Meded. voor land- en tuin
bouw. 12.30 Nws. 12.40 Kerkdienst. 13.00
Operafragmenten. 14.00 Lichte orkêstmuz.
14.20 Amusementsmuz. 15.05 Jong talent op
Queekhoven klassieke en moderne muz.
15.50 Bijbelvertelling voor de jeugd. 16.00
Voor de jeugd. 17.00 Lichte gramm.muz.
17.50 Mens en samenleving. 18.00 Tijd vrij
voor muziek in vrije tijd. 18.30 Lichte
gramm.muz. 19.00 Nws. 19.10 Radiokrant.
19.30 Het Leger des Heils. 19.45 Wereldpa
norama. 19.55 Licht instrumentaal sextet.
20.15 Klassieke en moderne muz. 21.30 De
einder die nooit eindigt (lezing). 21.45 Mo
derne orkêstmuz. 22.10 Avondoverdenking.
22.30 Nws. 22.40 Licht instrumentaal kwar
tet. 23.00 Ontmoetingen op Kreta (gesprek
ken). 23.15 Lichte gramm.muz. 23.55 Nws
HILVERSUM II
7.00 Nws. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte gramm.muz. 7.55 Deze dag. 8.00 Nws.
8.10 Lichte gramm.muz. 9.00 Klassieke
gramm.muz. 10.00 Lichte gramm.muz. 10.50
Voor de kleuters. 11.00 Nws. 11.02 Voor de
vrouw. 11.40 Klassieke liederen. 12.00 Lichte
gramm.muz. 12.22 Voor het platteland. 12.27
Meded. t.b.v. land- en tuinbouw. 12.30 Amu
sementsmuz. 13.00 Nws. 13.10 Actualiteiten
en kalender. 13.25 Cabaret. 13.50 Gesproken
portret. 14.05 Klassieke en moderne muz.
14.25 Moderne muz. 15.00 Voor de kinderen.
16.00 Nws. 16.02 Lichte gramm.muz. 16.30
Voor de zieken. 17.00 Voor de jeugd. 17.30
Lichte gramm.muz. 17.55 Internationaal Con
cours Hippique en het Europees Kampioen
schap springruiters in Rotterdam. 18.00 Nws.
18.15 Actualiteiten. 18.30 Dansorkest. 19.00
Licht orgelspel. 19.20 Artistieke Staalkaart.
20.00 Nws. 20.05 Akkoord. 22.00 Gesprek.
22.30 Nws. 22.40 Actualiteiten. 22.55 Joego
slavische volksmuz. 23.20 Radio Jazz Maga
zine. 23.55 Nws.
HILVERSUM III
9.00 Nws. 9.02 Actualiteiten. 9.05 Kalei-
doscoop. 10.00 Nws. 10.02 Arbeidsvitaminen.
12.00 Nws. 12.02 Operette. 13.00 Nws. 13.02
Actualiteiten. 13.05 Zet 'm op. 14.00 Nws.
15.00 Nws. 15.02 Lichte muz. 16.00 Nws. 16.02
Toerbeurt. 17.00 Nws. 17.02 Actualiteiten.
17.05 Rhythm and blues. 17.35 Countrv and
Western.
BURSSEL 324 M
12.00 Nws. 12.03 Lichte muz. 12.40 Weer
bericht. 12.48 Lichte muz. 12.55 Buitenlands
persoverzicht. 13.00 Nws. 13.20 Tafelmuz.
14.00 Nws. 14.03 Liederen. 14.20 Koorzang.
14.30 Lichte muz. 14.50 Koorzang. 15.15 Voor
de kinderen. 16.00 Nws. 16.03 Beurs. 16.09
Lichte muz. 17.00 Nws. 17.15 Lichte muz.
18.00 Nws. 18.03 Voor de soldaten. 18.30 Le-
kenmoraal en -filosofie. 18.50 Lichte muz
18.55 Taalwenken. 19.00 Nws. 19.30 Lichte
muz. 20.00 Operette. 21.22 Gevarieerde muz
22.00 Nws.
ADVERTENTIE
voud - ifoer - cHorioqeó - ^.tltum^leet
Gr. Houtstraat 6, Haarlem. Tol. 02500 - 10616
VOOR DINSDAG
NEDERLAND I
18.45 De Minimolen. 18.50 Journaal. 18.55
Reclame. 19.00 Ja zuster, nee zuster. 19.50
Een joegoslavisch knipselfilmpje. 19.56 Re
clame. 20.00 Journaal. 20.16 Reclame. 20.20
Achter het nws. 20.45 Z-Cars. (TV-film), 21.40
Protest en verantwoordelijkheid, (documen
tair programma). 22.10 Jazzorkest, 22.35
Journaal.
NEDERLAND II
19.00 Wereldkampioenschappen wielrennen
te Amsterdam. 20.45 Nws in 't kort. 20.46
Reclame 20.50 Het portret van Marie Va-
ionnen, (TV-film). 22.05 Wereldkampioen
schappen wielrennen te Amsterdam. 22.35
Reclame. 22.40 Journaal.
VOOR WOENSDAG
NEDERLAND I
17.00 Voor de jeugd. 18.45 De Minimolen.
18.50 Journaal. 18.55 Reclame. 19.00 Ali Baba
en de 40 rovers. 19.51 Stichting Socutera
19.56 Reclame. 20.00 Journaal en weerover-
zicht. 20.16 Reclame. 20.20 Monty Banks:
humor uit vroeger dagen. 20.35 De Oproep
<tv-spel>. 21.00 De wraak van een verdachte
(speelfilm). 22.40 Journaal.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 The Beat
les. 20.25 Sportpanorama 21.20 De nacht van
het lichtende lijk (tv-film). 22.10 Reclame.
22.15 Journaal.
