FILATELIE
'll,
Kinderkrant
Dammen
le
m wm
Bartje de Beer en
Wip het Konijntje
Een raar land
Spekpannekoeken
v?
m
;s
ff
v -11
Ij j
ZATERDAG 2 SEPTEMBER 196 7 Erbij
mmmM m**
LUXEMBURG. Als propaganda voor
de Luxemburgse jeugdherbergen sal op
14 september een postzegel van 1.50 jr.
(afbeelding) verschijnen. De zegel ver
toont de jeugdherberg van Ettelbruck,
op de voorgrond twee trekkers. Het
ontwerp werd als beste gekozen in een
kortgeleden gehouden kinderteken
wedstrijd.
ITALIË. Driehonderd jaar geleden
overleed de architect Francesco Borro-
mini (1599-1667). Een herdenkings
zegel van 90 lire is uitgegeven met als
voorstelling de St. Ivokerk te Rome,
een schepping van Borromini.
ALBANIË. Met afbeeldingen van
nationale klederdrachten is een serie
van acht waarden verkrijgbaar ge
steld: 15. 20. 25, 45, 50, 80, 85 q. en
1 lek.
TOGO. Een serie van acht, waarop
Afrikaanse in het wild levende dieren
voorkomen, is uitgegeven: 5 fr. twee
antilopen, 10, 20 en 30 fr. twee aren
den, 15 fr. twee zebra's, 25 fr. luipaard,
45 fr. leeuw en 60 fr. twee olifanten.
FRANKRIJK. Op 9 oktober zal een
postzegel van 1 fr. verschijnen die een
iRBPUBUQUE. FfcANCAlSEjj
<3USg 5AtHTh tAASSWm TW(U
gebrandschilderd raam uit de Si. Macle-
leinekerk te Troyes toont (afbeelding)
JAPAN. Ter gelegenheid van de
Universiade 1967 te Tokio zijn twee
postzegels uitgekomen: 15 yen oefe
ningen op de rekstok en 50 yen het
embleem van de Universiade.
SPANJE. In de serie klederdrachten
zal op 5 september een zegel van 3 pts.
worden uitgegeven, waarop dp dracht
van Burgos.
NIEUWE HEBR1DEN. Voor de vijf
entwintigste verjaardag van het ge
allieerde front in de zuidelijke Grote
Oceaan zal op_29, september een serie
van vier in omloop wórden gébracht;
15 c. kustwachters, 25 c. de portretten
van een Amerikaanse marinier en een
Australische soldaat, op de achtergrond
een kaart van het oorlogsgebied, 60 c.
de kruiser „Canberra" leidt een kon
vooi en 1 fr. een vliegend fort stijgt
op van Bauerfield bij Vila. De zegels
komen zowel met een Engelse als een
Franse tekst.
ST. LUCIA. Op 16 oktober zullen
twee kerstzegels worden uitgegeven in
de waarden 4 en 25 cents, waarop Ra-
phaëls schilderij „Madonna en kind en
St. Jan" is gereproduceerd.
CANADA. De honderdste verjaardag
van Toronto als hoofdstad van de pro
vincie Ontario zal op 28 september
worden herdacht door de uitgifte van
een postzegel van 5 cents. De zegel
vertoont een man en een vrouw m de
kledij uit 1867, alsmede de skyline van
Toronto, gezien van het Queen's Park
af. (Afbeelding).
JAMAICA. Ter herdenking van wij
len premier Donald Songster (1911-
1967) zijn twee postzegels, 3 d. en 1 sh.
6 d. uitgekomen, beide met diens por
tret. De druk is van Enschedé, Haar
lem.
LIECHTENSTEIN wijdt op 28 sep
tember een postzegel van 1 fr. aan de
Europese Vrijhandelsassociatie (EVA)
Op de zegel is een lettersymbool van de
Engelse afkorting EFTA voorgesteld.
CEYLON. Het gouden jubileum van
de meisjespadvinderij op Ceylon zal op
19 september worden gevierd met een
serie ■van twee stuks, 3 en 25 cents. Af
geheeld zijn een padvindster, geflan
keerd door het embleem van het jubi
leum en de wereldpadvindersvlag.
MONACO geeft 9 december een post
zegel van 1 fr. uit ter herdenking van
de honderdste geboortedag van de
Pools-Franse natuurkundige Marie
Sklodowska-Curie (1867-1934)Haar
portret en laboratoriumtoestellen ko
men erop voor.
OOSTENRIJK. Ter gelegenheid van
het honderdjarig bestaan van de Bren-
nerspoorweg die München met Verona
verbindt, zal in de loop van de maand
september een postzegel van 3.50 s
worden uitgegeven. De zegel laat de
locomotief 671 uit 1867 zien. (Afbeel
ding
s t Mm
immii
Eerst een offer, daarna een stille po-
sitiezet, om dan de tegenstander met slag
en combinatiespel tot. overgave te dwin
gen, is een wapen dat alleen door de
allersterkste dammers kan worden ge
hanteerd. Zo iets deed zich voor in de
laatste ronde tussen W. Tsjegolev en H.
Wiersma met wit in Bolzano 1967.
No 2 in cijferstand.
Wit: dertien stukken op 11, 17, 18, 22,
27, 28, 33, 39, 43, 45, 47, 48. 50.
Zwart: twaalf stukken op 2. 7, 8, 9, 10,
13, 16, 19, 20, 24. 35, 36.
De heren Scheyen en Van der lloef
onze hartelijke dank voor het beschik
baar stellen van de problemen.
B. Dukel
Oplossingen en correspondentie te zen
den aan het adres van de damredacteur:
B. Dukel, Wijk aan Zeeërweg 125, IJmui-
den.
m -li
DE ZAAK REESE - SCHAPIRO
Toen na lange tijd hét bestuur van de
World Bridge Federation te Miami (USA)
aan de vooravond van de wereldkam
pioenschappen bijeen kwam, stond een
bijzonder belangrijk onderwerp op het
programma: de zaak Reese-Schapiro. Zo
als men weet werden deze Engelse spelers
tijdens de wereldkampioenschappen 1965
tè Buenos Aires van ongeoorloofde sig-
g nalen beschuldigd. Zowel het bestuur der
x -'W. w w V/me. WBF als de caPtain van het EnSelse team
waren zozeer van de schuld dezer spelers
overtuigd, dat de aanvankelijk getroffen
maatregelen ook geen verwondering baar
den: het paar werd van verdere deelname
uitgesloten, de door hen gespeelde wed-
Wit: achttien stukken op 25, 29. 31, 32, strijden werden verloren verklaard en
33, 34, 35, 36, 37, 38, 40, 41. 43, 44, 45, 47, rie zaak ter verdere afdoening gezonden
48. 50. naar het bestuur van de British Bridge
De 14-jarige Harm Wiersma merkte na League,
afloop van deze stand op dat hij in- Laatstgenoemde organisatie ging met
dien zwart aan zet had kunnen winnen over één nacht ijs. Zij stelde een onpar-
door 1) 23-28. 2) 33x22 18x27. 3) 31x22 tijdige onderzoekingscommissie in (de
19-24- ineens staat wit met stuk voor ver- leden daarvan werden zowel door de aan-
loren.'Op 48-42 of 47-42 24x33 38x29 14-19 klagers als door de aangeklaagden ge-
25x23 12-18 23x12 8x47 of 49. Op 38-33 accepteerd) en na meer dan een jaar
14-19 en 12-18. van uitgebreid onderzoek en verhoren.
Een fraai partijfragment met een mees- kwam de Engelse rechter Sir John F oster
terlijke opmerking van de jonge Fries, met een uitspraak: „Reese en Schapiro
waren niet schuldig aan vals spel
Het samenstellen van problemen, waar- Iedereen was nu natuurlijk nieuwsgie-
van de oplossing tot de laatste zet boeit, rig hoe of het bestuur van de WBF verder
is slechts weinig componisten gegeven. Zou reageren, vooral nadat er twee stern-
De heer J. H. H. Scheyen is wel een van men uit Amerika gehoord werden die al
Nederlands beste componisten. Hieronder op de Amerikaanse mening vooruitliepen,
een drietal vraagstukken met oplossingen. Charles Solomon, de president van de
■\X7T2TT hol Feïtmir Hp raak
succes zou kunnen boeken met een reeds
bekend thema, hoe fraai ook weergegeven,
ynze conclusie was, dat wij veel voor
het betoog van de heer Niemeyer konden
gevoelen.
Het zal de critische lezer interesseren,
dat een soortgelijke kwestie zich zij het
achteraf voordeed op het geheel an
dere gebied der schaakcompositie, dat der
eindspelen.
Notaris Van den Ende te Zierikzee. be
kend Nederlands eindspelcomponist, wees
ons hierop tijdens het mede onder zijn
leiding georganiseerde recente kampioen
schap van Nederland.
De notaris vertelde ons, dai hij pas een
vijfde eervolle vermelding had verkregen
in het compositietoemooi ter nagedachte
nis van Samuel Isenegger, uitgeschreven
door de National Zeitung en het Bazelse
Schachgesellschaft.
In dat toernooi verwierf de volgende
compositie van de Rus W. Neidse (Tiflis)
ein „zweites Lob".
XJOOOono -OOOOOCV xDOOOOdexy*v <"0000<
Zwart: achttien stukken op 1. 3. 4, 6,
7 8. 9, 11, 12. 13. 14. 15. 18. 19. 20. 21. 23.
26.
m m
w//6
I.
tOpQO
WBF, vertelde dat het bestuur de zaak
niet naar Engeland gegeven had voor een
nieuw onderzoek, doch uitsluitend voor
het vaststellen van de strafmaat. Dit was
een pover argument, daar de WBF meer
dan een jaar lang wist dat men in Enge
land met een nieuw onderzoek bezig was
en dus alle tijd had gehad daartegen pro
test aan te tekenen. Het andere geluid
kwam van B. Jay Becker, een Amerikaans
bridgeprof die in 1965 de Engelsen in
eerste instantie van vals spel beschudigd
a had en die. na het lezen van het belang
wekkende boek dat Reese eroven schreef
('Story of an Accusation' Terence Reese,
uitg. Heinemann: London), verklaarde:
„Wat een geweldig schrijver! Nu ik de
helft van zijn boek gelezen heb, ben ik
al overtuigd dat ik in Buenos Ayres niét
gezien heb, wat ik gezien heb!"
De uitspraak van de WBF over het
rapport-Foster bewees weer eens te meer,
dat Amerikanen alleen maar willen pra
OCOorvDOOOOCOOOOOOOOOOOOOCMOOOOCVyVlorv^Yyvvv-'v^ooonoooocju
ten of luisteren, als zij tevoren weten
gelijk te zullen krijgen. De notulen over
de WBF-vergadering waarin het onder
werp werd behandeld, bewijzen dit weer
wit: wint ai-au zi-zi OM" "f" eens temeer. Het Engelse rapport werd
7-12 16-11 18 11-7 18-22 37-31 en 7-2 wint. praktisch geen woord waardig gekeurd
ri q o T>cri ïm or-> t ora ht'ampn T)iina a 1 IP
Zwart: 1, 5, 7, 9, 19, 26, 35, 36, 38.
Wit: 15, 16, 22, 27, 32, 34, 37, 43, 44.
Wit: wint 34-30 27-21 32x3 15-10 3x45
Wit: Kh3, Rh2, Pa2, pion h7.
Zwart: Ka5, Ta8, Rd3-f8, pion a4-a6.
Wit begint en wint.
De eerste zet levert natuurlijk geen
enkele moeilijkheid op. 1) h7-h8 Dame.
Wit dreigt thans zonder meer „gewoon"
te winnen door zijn materieel overwicht.
Maar er is iets bijzonders aan de hand.
Na een schaak met 1) Rf5t of Rflt
kan de witte koning namelijk niet vluch
ten naar een zwart veld, omdat wit dan
zijn dame verliest, bijvoorbeeld 1)
Rf5f. 2) Kh4? Re7t benevens Th8:. De
vraag is dus of de witte koning een vei
lige haven kan vinden. Maar eens pro
beren.
A 1) Rd3-f5t. 2) Kh3-g2 Rf5-e4f.
3) Kg2-fl Re4-d3t. Wat nu? E>e ervaren
oplosser zal al gauw een aanwijzing put
ten uit de omstandigheid, dat de zwarte
pipnnen twee vluchtvelden ontnemen aan
de zwarte koning. Hij „ruikt" als het ware
de mogelijkheid van een onverwachte
matwending, welke inderdaad aanwezig
blijkt te zijn. 4) Kfl-el! Wit begeeft
zich vrijwillig naar een zwart veld.
4) Rf8-l)4t. 5) Pa2-r3! Het paard
staat hier gedekt door de dame. zodat na
5) Rc3:t eenvoudig 6) Dc3: volgt.
Dus 5) Ta8xh8 en nu de klap op de
vuurpijl 6) Rh2-c7 mat! Het paard dekt
veld b5, de zwarte koningsloper blokkeert
veld b4. Niemand zal aan de charme van
deze wending kunnen ontkomen.
Het harmonische beeld wordt afgerond
door de tweede hoofdvariant.
II
Zwart: 5 10, 11, 12, 13, 14, 20, 24, 31, 39.
Wit: 22, 32, 34, 35, 41, 43. 45, 47, 48, 50.
wint.
UI.
0000000°0°C XXXSOOOcy^OOOOOOOOOTOC
v/y////
en de argumenten kwamen bijna alle
neer op: „Wij hadden destijds gelijk
en we hebben nog gelijk".
Hierbij diene men te bedenken, dat het
„estuur der WBF zwaar onder Noord-
amerikaanse invloed staat en dat ook het
merendeel der andere (niet-Europese
leden van het comité hoofdzakelijk
schertsfiguren blijken te zijn, die het er
slechts om begonnen is de Noordameri
kanen naar de ogen te kijken. Het enige
„positieve" wat men wist te bereiken, dat
de zaak verder „gesloten werd verklaard",
zonder dat iemand dus straf opgelegd
kreeg of vrijgesproken werd. Wel werd
bepaald, dat indien Reese of Schapiro
ooit nog voor een wedstrijd van de WBF
zouden inschrijven, zij zich eerst weer
voor het bestuur der WGF zouden moeten
verantwoorden.
B 1) Rd3-flt. 2) Kh3-g4 Rfl-e2f.
3) Kg4-f5 Re2-d3t. 4) Kf5-efi Rd3-c4f.
5) Ke6-d7 Rc4-b5f. 6) Kd7-c7! Op-
- .j nieuw waagt de witte koning zich op een
-><, .,o OO 17 A1 77 7SvZ 7fl 4v7-16 bestuur'der WBF zwaar onder Noord- zwart veld. Immers na 6) Rf8-d6+.
Upl. Jz-zo ZZ-li amm'ltaansp invloed staat en dat. ook het 7) Rh2xd6 Ta8xh8 volgt de tweede mat
wending 8) Rd6-b4 mat! Begrijpelijk dat
de scheidsrechter deze compositie een lof
waardig keurde. Zijn commentaar was:
Eine hübsche, doppelt gesetzte Mattstudie.
bei der aber leider das Mattgefangnis des
schwarzen Königs schon „vorgefertigt"
ist.
Zou er ook een lof afgekund hebben, als
de beoordelaars op de hoogte waren ge
weest van de volgende, veel oudere Rus
sische studie?
ooooooc- )0„.O( oor
Zwart: 1, 3, 12, 23, 29, 34, 36.
Wit: 21, 26, 27, 37, 38, 40, 43.
38-33 40x7 21-16 26x8 16-11 met be
kende winst.
Tot slot een tweetal problemen van de
heer W. van der Hoef in Bloemendaal
ter oplossing.
De lezer zal na het oplossen van deze
twee vraagstukken het verschil tussen
ouderwetse en moderne problematiek
zien.
W. VAN DER HOEF (Bloemendaal)
ooooooopoocoooccoo^ooDocaoooco&x&xioooooooocooocjcvrr -
Men heeft mij vaak gevraagd: Wat denk
je hier nu van? Nu de zaak praktisch ach
ter de rug is, wil ik zeggen dat ik in het
begin niet geweten heb wat ik er van
moest denken. Doch nu de zaak meer dan
een jaar lang op de bodem voor de En
gelse rechter werd uitgezocht en die tot
het „onschuldig" oordeelde, sluit ik mij
daarbij onvoorwaardelijk aan. Want wan
neer wij de waarde van kundige, onpar
tijdige rechtspraak in twijfel gaan trek
ken, is er geen enkele morele maatstaf
meer waarop men zich zou kunnen rich
ten.
F Har ski.
Bridgevraag dezer week: West gever,
NZ kwetsbaar, parenwedstrijd. De zuid
speler heeft:
•PHB 8 7 5 4 OB lt) 7653
6.
West drie schoppen noord en oost
passen. Wat moet zuid doen? Antwoord
elders op deze bladzijde.
AzrAf
XO0000000000000000000000000CX50000O0C000O00O- lOCOOOOCOftO
Zwart: 6, 7, 11, 12, 13, 18, 20, 21, 25, 27.
Wit: 28, 30, 32, 34, 37, 38, 39, 40.
Wit speelt en wint.
NAVOLGING
In onze vorige rubrieken maakten wij
uitvoerig gewag van het vlugschrift, dat
dr. Niemeyer voegde bij zijn nieuwe uit
gave „Hoekstenen". Het ging over een
driezet, gecomponeerd door Niemeyer en
Hartong gezamenlijk, waarin werd uitge
werkt de promotie van een witte pion tot
respectievelijk dame, toren, loper en
paard, uitmondende in geheel verschil
lende varianten. De jury van het compo
sitietoemooi kende het probleem „nur ein
Lob" toe, omdat enige jaren tevoren het
zelfde maximum-promotiethema al door
een ander was gebracht. Niemeyer was
het met dit argument niet eens, omdat
men dan nooit meer een compositorisch
jflK
iin
I— wm «w
xxxx>ob<X)OOOooooooooóoaDOC^
Wit: Ka4, Rgl, Ph3, pion b7.
Zwart: Kh4, Th8, Rd8-e6.
Wit wint op geheel identieke manier als
in no 1. 1) b8 Daine Rd7f. 2) Kb3 Re6f.
3) Kc2 Rf5t. 4) Kdl Rg4t. 5) Kclü
Zeer opmerkelijk. Nadat wit eerst heeft
bewerkstelligd, dat zwart zelf het vlucht-
veld g4 bezet, gaat zijn koning pas naar
een veld, dat hij ook al op de vorige zei
had kunnen betreden. 5) Rg->t.
Maakt het tweede vluchtveld ontoeganke
lijk. 6) Pf4! Evenals in de vorige
studie plaatsing van het paard op de krui
sing der twee essentiële diagonalen.
6) Tb8:. 7) Rf2 mat!!
Persoonlijk vinden wij no 2. al heeft
die slechts één hoofdvariant, bepaald de
mooiste, vooral door de prachtige slot-
stand. Daar komt nog bij dat de idee:
koningswandeling naar de „verboden'
kleur, in no 2 volstrekt origineel is.
Heeft Neidse deze gekend? Wij nemen
aan van niet, zodat er slechts sprake was
van onbewuste navolging. Toch is de iden
titeit van zijn uitwerking zo sprekend dat
onzes inziens, anders dan bij het probleem
Niemeyer-Hartong, een „lof" achterwege
zou zijn gebleven, zo de jury van de voor
ganger op de hoogte ware geweest. Oók
een manier, om te profiteren van ander
mans onwetendheid!
Mr. Ed. Spanjaard
Het was een zonnige dag. In het
bos glinsterden de dauwdroppels
op de bladeren. Het was heel vroeg
in de morgen. Er ritselde iets in de
struiken. Kijk daar had je Bartje.
Bartje was de vrolijkste beer van
het bos. Bartje was op zoek naar
bosbessen. Daar was hij dol op.
Op een dag was hij weer op zoek
naar bosbessen. Daar was weer ge
ritsel in de struiken. En voor
Bartje stond een wit konijntje, liet
konijntje vroeg: „Wil je mijn
vriendje zijn?" „Hoe heet je
vroeg Bartje. „Ik?", zei het konijn,
„ik heet Wip". „En jij?" „Ik heet
Bartje". Het konijntje zei: „Ik heb
geen broertje of zusje „Ik ook
niet", zei Bartje.
De twee vrienden gingen samen
naar huis. Van Wips moeder kre
gen ze een lollie- Ze speelden
iedere dag met elkaar. Op een mor
gen kwam Wip Bartje ophalen.
Bartje zat nog te eten. En hij prop
te dé laatste hap naar binnen. Toen
gingen ze naar buiten om te spelen.
Bartje zei: „Ik ruik honing". „Ik
ruik het ook", zei Wip. Wip was
het enige konijntje dat honing
lustte. En dat vond Bartje wel fijn
ook. Ze gingen op de geur af. En
ze gingen hoe langer hoe verder
het bos in. En daar was het al: in
een holle boom waren de bijen
bezig. Het rook er zo lekker naar
honing, dat Bartje het niet meer
üit kon houden. Hij ging naar de
bijen toe. Ja, Bartje en Wip waren
eerlijke dieren. Dat hadden ze van
hun moeder geleerd. Ze vroegen:
„Mogen we wat honing?" „Goed",
zeiden de bijen, „omdat jullie niet
van onze honing stelen". En ze kre
gen elk wat honing. Het was lek
ker. Ze smulden. Toen het op was
bedankten ze de bijen en wilden
naar huis gaan. Maar welke kant
moesten ze op? Dat wisten ze niet
meer. Bartje zei: „We zijn ver
dwaald". En het begon al te sche
meren. In het bos riep een uil„Oe
hoe Oehoe!!" Ook de kabouters
waren op. En dat was maar goed
ook. Want als die er niet waren
geweest was het met Wip en Bar
tje niet goed afgelopen Ze lienen
In het land van.
Ni-Na-Nergenshuizen,
Daar wonen alleen maar
witte muizen.
Met rode ogen
en paarse oren,
en een groen gestreepte
staart van voren.
Weet je wat die muizen
niet vergeten???
Elke dag een
toverbal te eten.
En een dansje te maken
Heel erg hoog.
Op het randje van.
de Regenboog!!
ELKA
Er was eens een koning, die een
dochter had. De prinses was erg
mooi.
Ze droeg een japon beslikt met
goud- en zilverdraad. En ze had
ook een mooie naam. Victoria,
heette ze. Je denkt natuurlijk: „Die
prinses is dan wel heel gelukkig'
maar dat heb je mis.
Ze was helemaal niet gelukkig.
Weet je waarom niet?
Ze wou niets eten. Daarom werd
ze magerder en magerder. Dat be
gon de koning te vervelen. Daarom
liet hij overal in het land rondba
zuinen: „Wie de prinses aan het
eten maakt krijgt een beloning.
Er kwamen honderden koks, maar
geeneen kreeg de prinses aan het
eten. Dit duurde tot er een man
en vrouw kwamen.
Die zeiden: Wij kunnen de prin
ses wel aan het eten krijgen. En
dat konden ze ook. Weet je hoe
Ze hadden spekpannekoeken ge
maakt. De prinses smulde. De prin
ses at weer gewoon omdat ze wist
dat ze als toetje die lekkere pan
nekoeken kreeg.
De man en de vrouw kregen de
beloning en leejde nog lang en ge-
111 Jc L* n
JEANINE VAN DALEN,
8 jaar, Haarlem.
maar rond, zonder de weg te weten
naar huis. Opeens stond er een ka
bouter voor hen. Die zei: „Wat
doen jullie in het bos?" „We zijn
verdwaald", zeiden Bartje en Wip
tegelijk. „O, dat is naar", zei de ka
bouter. „En jullie weten de weg
niet meer?" „Nee, ik weet de weg
niet meer", zei Wip. „En ik ook
niet", zei Bartje. „Ik wel", zei de
kabouter met een vrolijke stem, „ik
kan jullie helpen- Dat doe ik
graag", zei de kabouter. „Ik weet
alles. En ik weet ook waar jullie
wonen". Zo kwamen ze veilig
thuis. En blij dat ze waren. En hun
moeders ook. Ze bleven altijd dicht
bij huis. Hun moeders kochten elke
dag honing. En voortaan letten ze
goed op, zodat ze niet meer ver
dwaalden.
TESSA IDEMA,
8 jaar,
Haarlem.
-rfj fV;o
q
jsedaS jb jaujjBd ap uatput y\eez apSecM
-aS ajBuua;m uaa 'uapads aijjjBjwz ua;
-JEB2I a3oq tit poop 'a^jajs laauoiinqujsip
.iBBMsgaM do'uapaiq gooq iaq si uaamagje
jaq ui qpjOM. pjaaiqnopag ftq ibabS jaq
ui ;aoui uajim jfiA jbbu fiq jo jaaM ;aiu
qaoj pinz jBp 'qoo si uapatq uapisq jaiA
uba jeapBU lay i 6 H H 8 A V
9 8 01 H IJ33M PJ00U stB 'V)q
';bb3 umop soojsmaaS isbm jbp ^ftiagoiu
sjiaz si jaq liaanaqag giuiazA ja ub3{
uaddoqas aup uba uapds uajB[ jaq iaj^
qaop poq uaa sucqi pinz jaauuBM 'uaq
-BJ uauunq ppazjaA 3jojjsb;bji uaa ui ziq
uijbbm 'atjBnjis uaa pp iqoB qi ^uaqqaq
jsBdag saapuE ;soo noz uiojbbav jubm
uaddoqas ui si uaizjooA puaqajspn
pjoou jBp 'do jaaui raiqoa .ia pif!! jan
uapuiA aj p.ioou jaujJBd ftq una;suajJBq
aqnai jaisnpui'uatj jo at;und uaa uadoq
ua uapaiq uaiJBq jaiA \ez ftq :aiiBiuis
apftpgejpjaAuo uaa pp si jajads jatssajg»
giuaui jooa :.SBBJAaSpuq do pjooAvjuy
