Elvira Madigan:
filmspel van Bo
een vluchtig
Widerberg
Stuk van Tone Brulin
in het Vestzaktheater
*v
-UITGAAN IN HAARLEM-
ij
VANAVOND
Rumoer om
stezvardessen
Verzetskroniek
nu als boek
Xoelapepel-spel
Kleuren-t.v. niet
het enige nieuwtje
op de Firato
CEtBÉi» Cetaflex witte houtlijm
Hoger kijkgeld
in België
Belgische radio en
tv in staking
15
S^ortgenó
VRIJDAG 8 SEPTEMBER 1967
Simon Koster
C. Boost
Kort nieuws
TENTOONSTELLINGEN
De radio geeft zaterdag
Televisieprogramma's
TONEEL
MUZIEK
DIVERSEN
BLAUW KAMGAREN
KOSTUUMS
EEN FILM ALS „ELVIRA MADIGAN", die deze week in de Amsterdamse Uit
kijk zijn Nederlandse première beleeft na in Arnhem het Festival te hebben op
geluisterd, kan men op verscheidene manieren bekijken. Denkt men zich los van
de achtergronden van deze Zweedse produktie en vergeet men even dat hier sprake
is van een vierde avondvullende prestatie van de jonge Zweedse filmer Bo Wider
berg, dan kijkt men naar een bijzonder verzorgde, prachtig in kleurenbeelden ge
brachte liefdestragedie die zich omstreeks 1890 afspeelt en die met twee droge
revolverknallen afgesloten wordt. Het gegeven doet even aan het drama van Mayer -
ling denken, ook hier is sprake van een roekeloze jonge liefde die kapot loopt op
de harde realiteit, maar overigens zijn er weinig punten van overeenkomst of het
moest zijn dat ook de ballade van Elvira Madigan, die nog altijd in Zweden ge
zongen wordt, op historische feiten berust. Er moet een Zweedse graaf Sixten
Sparre zijn geweest op het einde van de vorige eeuw die vrouw en kinderen ver
liet voor een koorddanseres uit een rondtrekkend circus, met zijn geliefde naar
Denemarken vluchtte en daar de jonge vrouw en zichzelf van het leven beroofde
met revolverschoten. Elvira Madigan heette de koorddanseres en ze moet een
meisje van nauwelijks zestien zijn geweest toen zij de knappe luitenant van de
huzaren Sixten Sparre onder haar betovering bracht.
OVER DIE VOORGESCHIEDENIS licht
de film ons verder niet in. Die zet in met
het idyllisch tafreel van een zomers
landschap vol bloemen, groen, vlinders en
insekten, waar het jonge paar zich aan
de liefde overgeeft. Als Sixten vervolgens
zijn baard heeft afgeschoren en de kno
pen van zijn uniformjas heeft afgesneden,
zoeken beiden als verliefde kinderen een
landelijk hotel op om daar voorlopig on
gestoord van hun samenzijn te genieten.
Het is het argeloos begin van een onver
antwoordelijke liefde die de kiem van de
noodlottige afloop van het begin af aan
in zich draagt. Want twee in zekere zin
levensvreemde mensen, beiden afkomstig
uit een afgesloten milieu, leger en circus
beginnen hier een avontuur, waartegen
de geordende maatschappij zich krachtig
Pia Degermark in Elvira Madigan.
teweer zal stellen. De uniformknopen wor
den gevonden en een afbeelding van El
vira, de mysterieus verdwenen koorddan
seres, verschijnt in de kranten en Sixten
en zijn geliefde moeten naar Denemarken
vluchten om arrestatie van Sixten op be
schuldiging van desertie te voorkomen.
Daar is al gauw het geld op en dan blijkt
dat geen van beiden capaciteiten bezit om
buiten zijn of haar oorspronkelijk beroep
geld te verdienen. Het vooruitzicht van
armoede en van een daarmee samenhan
gende devaluatie van hun liefde vormen
dan al gauw een reden om vrijwillig uit
dit mistroostige leven te treden.
Tot zover kan men van de film zeggen
dat een wat mager verhaal aanleiding is
DE NU 41-JARIGE Vlaamse toneelschrijver, acteur en regisseur Tone Brulin,
die al veertien jaar geleden ook in Nederland de aandacht trok door de opvoering
en bekroning van zijn eenakter „Twee is te weinig, drie is te veel", wordt in ons
land nog altijd heel zelden gespeeld. De toneelgroep Centrum (toen nog Puck ge
heten) heeft in 1957 „Nu het dorp niet meer bestaat" en in 1960 „De honden" van
hem opgevoerd en daar is het zo ongeveer bij gebleven. Vreemd genoeg, als men
bedenkt dat oorspronkelijk Nederlandstalige toneelwerken bepaald niet voor het
opscheppen liggen en dat Brulin al een hele reeks stukken variërend van kwali
teit maar toch altijd wel de aandacht waard op zijn naam heeft staan. Het was
dan ook een verheugend initiatief van Wim Burkunk, leider van het Amsterdamse
Vestzak-Theater, Brulins „Ogen van krijt" op zijn repertoire te nemen en het is
evenzeer verheugend dat steun van het Prins Bernhardfonds deze opvoering mo
gelijk heeft gemaakt.
„OGEN VAN KRIJT" is, alleen al door
de ongewone vorm, een opmerkelijk stuk.
De schrijver noemt het „een spel in
monologen", want de man en de vrouw
die de hoofdpersonen zijn krijgt men
nooit samen te zien maar om beurten elk
afzonderlijk, elk zijn eigen visie op het
dramatische gebeuren weergevend. Dat
gebeuren betreft een predikant die zijn
vrouw op overspel heeft betrapt, door de
schok zijn verstand heeft verloren, naar
een gesticht is gebracht en daaruit is
ontsnapt, en volgeling van een op geld
beluste gebedsgenezer en quasi-,,wonder
doener" is geworden. Met krijt tekent hij
op straten en muren „de ogen van God"
om de mensen te waarschuwen dat er
Een is die zelfs hun geheimste slechte
daden kan zien. Op een van zijn zwerf
tochten ontmoet hij een kind, dat waar
schijnlijk zijn eigen kind is (al dringt dat
nooit tot hem door) en met dat kind on
dergaat hij in een soort trance de bijbel
episode van Abrahams offer. Ook hier
wordt het leven van het kind door een
hogere macht gered, want het oude jacht
geweer, dat de plaats van Abrahams mes
inneemt, gaat niet af. Het kind ontsnapt,
maar de vader verdwijnt opnieuw, en het
huis, waar de tragedie begonnen is,
brandt af.
Tone Brulin vertelt deze geschiedenis in
dichterlijke bewoordingen, maar tevens
in een sterke dramatische contrastering
tussen het bezonken navertellen van het
gebeurde door de vrouw en het felle,
rechtstreekse beleven en uitbeelden er
van door de man. Het kind krijgt men
niet te zien maar wel te horen en de
monoloogvorm wordt dan afgewisseld met
gevoelige, soms in hun kinderlijke sim
pelheid ontroerende dialogen tussen de
man en het kind. „Ogen van krijt", ge-
inspireerd door een voorval in Colorado
waar Brulin destijds heeft gewoond, is al
in 1956 geschreven en behoort dus tot
een vroeger stadium in Brulins ontwik
keling. Maar het levert al een overtuigend
bewijs van zijn dramatisch talent en zijn
opmerkelijke taalbeheersing. Het is een
stuk experimenteel toneel dat nog niet
helemaal aan de sfeer van het proefsta
tion is ontgroeid, maar dat toch stellig
genoeg eigen en bloedwarm leven bezit
om voortdurend te boeien.
In het Vestzak-Theatertje met zijn
veertig plaatsen, waar gisteravond de
Noordnederlandse première werd gege
ven (in België werd het al eerder ge
speeld) kwam het stuk, onder regie van
de schrijver, goed tot zijn recht. Wim
Burkunk gaf een knappe, rijk gevarieer
de en soms aangrijpende uitbeelding van
de mannenrol. Mieke Geurts vertolkte, niet
altijd even overtuigend, die van de vrouw
de stem van het kind gaf zij heel zuiver
weer.
„Ogen van krijf', spel in monologen
door Tone Brulin. Première op 7 sep
tember in het Vestzak-Theater te Am
sterdam, onder regie van de schrijver.
Medewerkenden: Wim Burkunk en
Mieke Géurts. Muziek: Trudy Ittmann.
Projectie-ontwerpen: Vincent Hamel.
De achtergrond-projecties van Vincent
Hamel en het geluidsdecor van Trudy
Ittmann vielen af en toe wel te waarde
ren, maar waren vaak te veel van het
goede.
geweest tot een visueel voortdurend aan
trekkelijk en dramatisch wat zwak ge
heel, dat de noodzaak tot verfilming niet
erg duidelijk maakt. Men wordt wel ont
roerd door de pathetiek van deze tot on
dergang' gedoemde liefde, ook wel even
geschokt door de wreedheid van een sa
menleving die het haar plicht vindt orde
nend op te treden en aan de onbezonnen
idylle een einde maakt, maar dat alles
verklaart nauwelijks hoe een filmer ertoe
komt deze stof voor verfilming te kiezen
En helemaal niet als Bo Widerberg die
filmer is en niets in zijn verleden erop
wijst dat hij ooit eens de ballade van
Elvira Madigan zou gaan bewerken voor
zijn vierde produktie.
Men weet het, Widerberg is een betrek
kelijk jonge 36 jaar oude Zweedse
filmer die wij hier leerden kennen uit zijn
derde film, „Karlek 65". als een nogal
pretentieus, sterk door Fellini beïnvloed
regisseur. Eerst daarna kwamen toen
zijn „Ravenkwartier" en „De kinderwa-
wagen" aan bod, waarvan de laatste als
debuut een onstabiel talent onthulde, dat
eerst in „Ravenkwartier" duidelijk om
lijnd werd. Als journalist al had Wider
berg ongenadige kritiek uitgeoefend op
Ingmar Bergman, als filmer werd hij de
opstandige zoon die zijn vader in film
opzicht zou corrigeren. De correctie be
stond voornamelijk hierin, dat Widerbergs
interesse zich meer richtte op persoonlijke
en individuele aangelegenheden, waar
Bergman zich bezighield met een alge
meen geldende menselijke problema
tiek en daaraan in vele gevallen een min
of meer symbolische vormgeving ver
leende. Widerberg daarentegen gaf zijn
minder zwaarwichtige onderwerpen een
lichte, half-realistische stijl die zich hier
en daar in poëtische uitweidingen kon ver
liezen.
Dat het voor een filmer echter niet
voldoende is zich tegen een (verfoeide)
voorganger af te zetten, bewees Bo Wi
derberg, die sympathieke films maakte,
waarvan „Ravenkwartier" verreweg de
beste werd, maar zich niet overtuigend
als een bewust „auteur" manifesteerde en
over het algemeen te afhankelijk scheen
van toevalligheden en momentele inval
len. Zijn „Elvira Madigan" maakt, wat
dat betreft, zijn positi^ als filmer niet
duidelijker. Al kan een historisch onder
werp betekenissen en bedoelingen heb
ben die aan geen tijd gebonden zijn, in
dit geval kan aan de film geen andere be
doeling toegekend worden dan de behoef
te een tragische liefde in al haar roman
tische pathetiek te verfilmen, wat Wider
berg dan ook zeer bekwaam en met een
zekere zwier heeft gedaan. Hij maakte er
geen zwaarwichtig kostuumstuk van,
maar wist het „fin de siècle" op onna
drukkelijke en enigszins improviserende
wijze te suggereren. Als plaatsen van
handeling koos hij voornamelijk de vrije
natuur, wat aanleiding werd tot zomerse
buitenopnamen die bijna het camerawerk
van „Le bonheur" in de schaduw stelden
Maar achter die uiterlijke perfectie zoekt
men tevergeëïs naar bedoelingen die de
keuze van onderwerp zouden kunnen ver
klaren. Men ontdekt ze niet en het is
heel goed mogelijk dat Widerberg zich
juist van iedere problematiek heeft willen
ontdoen en af heeft willen zien van alle
zwaarwichtigheid en dubbele bodems om
alleen maar zijn volle aandacht te kun
nen besteden aan een romantische lief
destragedie uit een tijd dat men nog stierf
aan zijn passies.
In dat opzicht is de filmer zeker ge
slaagd. Voor de rol van graaf Sixten
Sparre gebruikte hij weer Thommy Berg-
gren die uit „Ravenkwartier" en „Kin
derwagen" bekend is en voor Elvira vond
hij een zestienjarig meisje, Pia Deger
mark, die met dit debuut al dadelijk de
prijs van de beste actrice op helt Festival
van Cannes 1967 kreeg. En als componist
van de achtergrondmuziek had hij geen
betere kunnen kiezen dan Mozart, die
met zijn pianoconcert no. 21 de te mooie
en poëtische beelden geraffineerd onder
steunt.
Het ligt natuurlijk aan deze tijd en aan
de filmers van dit ogenblik, dat de kri
tische toeschouwer zich wat achterdoch
tig opstelt tegenover een werk dat geen
andere bedoelingen schijnt te hebben dan
alleen maar een lichtelijk voos en deca
dent gebaar te willen maken dat ver
vluchtigd is nog voor het in zjjn bewe
ging voltooid is.
DJAKARTA (Reuter) Vijftig stu
denten uit Djakarta zijn naar het
hoofdkantoor van de Indonesische
staatsluchtvaartmaatschappij Garoeda
gemarcheerd om te betogen tegen het
plan van de Garoeda, Japanse stewar
dessen in plaats van Indonesische te
werven.
In een petitie aan de directie van
de Garoeda noemen de studenten dit
een beledigng voor de Indonesische
meisjes.
Garoeda-directeur Soedarma had van
rige maand voorgesteld Japanse meis
jes aan te trekken omdat ze bij de
passagiers in de smaak vielen. Hij
sprak de berichten tegen, dat Indone
sische meisjes door hun bedeesdheid
niet geschikt zouden zijn voor ste-
wardes.
De uitgeverijen Daamen en Het Wereld
venster en de afdeling uitgeverij van Het
Parool zullen samen met Vrij Nederland
twee werken publiceren van de in 1966
overleden verzetsstrijder, dichter, schrij
ver, politicus en uitgever H. M. van Rand
wijk. Dit najaar verschijnt zijn onder zijn
illegale naam Sjoerd van Vliet in het Al
gemeen Handelsblad gepubliceerde Kro
niek van het Verzet „In de schaduw van
gisteren". Dit werk wordt ingeleid door
dr. J. A. H. J. S. Bruins Slot. In het voor
jaar van 1968 zal een bundel met Van
Randwijks belangrijkste artikelen uit de
oorlog en uit de na-oorlogse jaren ver
schijnen bijeengebracht en ingeleid door
Matthieu Smedts, hoofdredacteur van Vrij
Nederland.
UTRECHT. Xoelapepel is een
nieuwe experimentele activiteit, die
vanaf 6 oktober wekelijks in een gym
nastieklokaal aan het Pieterskerkhof
te Utrecht zal worden beproefd op
intiatief van de in „Kargadoor" ver
enigde ludieke evenementenmakers.
Het is een vorm van amusement, maar
dan zonder publiek, want ieder moet
zijn aandeel leveren. De Haagse pe
dagoog en tekenleraar Arthur Hessel-
bach heeft naar zijn zeggen zeven jaar
lang geëxperimenteerd met onderdruk
te gevoelens van mensen om te ko
men tot een gave uiting van emoties
door middel van een spel. Hij noemde
het Xoelapepel, omdat die naam eens
voorkwam in een klankengedicht. Ach
teraf is gebleken, dat Xoelapepel ook
een betekenis is: Xoelap betekent to
ver in het Maleis en Pepel in het
Vlaams een vlinder. Het spel steunt
op stilte en de hoedanigheid van de
leider, die wei als inleider fungeert,
maat daarna eik initiatief aan de aan
wezigen overlaat. Iedereen die een in
geving heeft kan improviseren.
Wegverbetering. Rijkswaterstaat begint
op 25 september met de verbetering van
een der drukste wegen van Nederland,
rijksweg no 16 tussen de Van Brienen-
oordbrug ten oosten van Rotterdam en
Ridderkerk, nabij de aansluiting met
rijksweg no 15 in de richting Gorin-
chem.
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. Minister van Econo
mische Zaken mr. L. de Block opent don
derdag 21 september de Firato radio- en
televisie-tentoonstelling in het RAI ge
bouw in Amsterdam en daarmee geeft hij
tevens het startsein van de kleuren-tele-
visie in ons land (voorlopig zeven uur
per week). Nederland is dan het eerste
kleine land in de wereld, dat met televi
sie-uitzendingen in kleur begint.
De Firato zal een enorme belangstel
ling trekken van kijkers, die benieuwd
zijn hoe kleuren-televisie er in de praktijk
uit ziet en stellig ook van aanstaande ko
pers die een keuze kunnen maken uit ze
ventien verschillende merken kleuren tv-
ontvangers.
Het is de vijftiende maal sinds 1950
dat de Firato wordt gehouden en het is
met 27.000 m2 thans de grootste tentoon
stelling uit de reeks. Naast honderd twee
en vijftig exposanten met produkten uit
twee en twintig landen zal de tentoonstel
ling actracties bevatten als een antiqui
teitenshow, een voorlichtingscentrum het
„elektron" en een televisie-studio van de
NTS, waar doorlopend wordt gerepeteerd
of in kleren wordt uitgezonden.
In tegenstelling tot de grote radio- en
tv-tentoonstellingen in andere Europese
landen is de Firato zeer internationaal.
Nergens treft men een zo grote verschei
denheid aan van tv-, radio-, opneem- en
weergave apparatuur.
Hoewel de kleuren-televisie de grote
trekpleister van de Firato wordt, zullen
er tal van nieuwtjes te zien zijn, zoals
een bandrecorder voor beeld en geluid,
voor amateurgebruik en een miniatuur-tv-
ontvanger met een beeld van 2% cm, bei
de produkten van'Japanse makelij.
Andere primeurs: een telefoon, die men
in een handig koffertje kan meedragen,
een opvouwbare elektrische piano, een
draagbare juke-box en een mini-bandre
corder te vervanging van een notitieboek
je.
Vo-Anh-Tuan en Michel Audair
in de Canadese aflevering van „De
parallelle wereld" (Nederland 1,
22.40 uur).
Nederland 1. Na de Minimolen en het
journaal is het eerste uurtje van de vrij
dagavond voor de TROS. Na vijf minuten
Laurel en Hardy een nieuwe serie. Het is
een Italiaanse documentaire over de we
reld onder water. De eerste aflevering be
handelt het dierenleven in de zee. De
filmbeelden werden op zeer grote diepte
gemaakt met behulp van een bathyscaaf.
Na het journaal neemt de NCRV de dienst
over. Eerst vijfentwintig minuten de ac
tualiteitenrubriek Attentie. Vervolgens
een belevenis van Lucille Ball. Ze is in
de filmstudio en ontmoet John Wayne,
die juist bezig is een Western op te ne
men. Met Lucy in de buurt gaat dat niet
zo vlot. In Pick Up halen Regina Clauw-
aert en Dick Paschier platensterren voor
dê camera's. Opnamen van Willy Schob
ben, Sylvain Poons, Dimitri van Tooren
en de beatgroep The Incredible. Voor de
dagsluiting nog een aflevering van de
„ware spionageserie" Parallelle wereld.
Vanavond de vijfde aflevering die in Ca
nada werd gemaakt. In alle eenzaamheid
is de ondertitel. De spion in kwestie is
een man, die in Canada een inlichtingen-
net moet zien op te bouwen.
"Nederland 2. Het VARA-programma
begint met vijftig minuten Coronation
Street. Na deze serie eerst Achter het
Nieuws en dan VARA-ra-boem-TV. Het
is de bedoeling dat enkele bekende Ne
derlandse politici eikaars krachten gaan
meten op de skelterbaan. Tot slot van
de avond een programma van de Waalse
televisie. Medewerkenden zijn het orkest
van Henri Seeghers dat overigens al
lang niet meer bestaat de vibrafonist
Sadi bekend van alle Knokkefestivals
en de zangeres Jo Leemans, die in Bel
gië haar eigen show heeft, die in ons land
voor de AVRO enkele shows heeft ge
maakt en die in het komende wintersei
zoen ook weer regelmatig op onze scher
men te zien zal zijn.
Frans Halsmuseum (Groot Heiligland 62):
Permanente tentoonstelling van wer
ken uit de Haarlemse school van de
16de tot en met de 19de eeuw, waar
onder Hals' meesterwerken. Dagelijks
van 10 tot 17 uur, zon- en feestdagen
van 13 tot 17 uur.
Bisschoppelijk Museum (Jansstraat 19):
Permanente expositie van oude religi
euze kunst, schilderijen, middeleeuwse
beeldhouwwerken, handschriften en
ADVERTENTIE
HILVERSUM I.
7.00 Nws. 7.20 Socialistisch strijdlied. 7.23
Lichte gramm. muziek. 7.55 Deze dag. 8.00
Nws. 8.10 Lichte gramm. muziek. 9.35 Water
standen. 9.40 Oude muziek. 10.00 Z.O. 135:
gevarieerd programma. 12.15 Lezing. 12.27
Meded. ten behoeve van land- en tuinbouw.
12.30 Actueel sportnieuws. 13.00 Nws. 13.10
VARA-varia. 13.15 Lichte gramm. muziek.
13.15 Uitlaat, voor de jeugd. 14.55 Radio
Jazz Magazine. 15.40 Vragenvuur. 16.00 Nws.
16.02 Sikkel en hamer. 16.15 Opera. 17.10
Electronisch orgelspel. 17.30 Radioweekjour-
naal. 18.00 Nws. 18.20 Licht orkest. 18.45
Lichte gramm muziek. 19.00 Edinburgh Fes
tival 1967. 20.00 Nws. 20.05 Artistieke Staal
kaart. 20.20 Orfeo ed Euridice. 21.20 Voor
dracht. 21.40 Lichte gramm. muziek. 22.00
Joegoslavische volksmuziek. 22.30 Nws. 22.40
Licht orkest. 23.10 Lichte gramm. muziek.
23.55 Nws.
HILVERSUM II.
7.00 Nws. 7.10 Meditatie. 7.15 Moderne
gramm. muziek. 7.30 Nws. 7.32 Gewijde mu
ziek. 7.55 Overweging. 8.00 Nws. 8.10 Djinn.
12.25 Marktberichten. 12.27 Meded. ten be
hoeve van land- en tuinbouw. 12.30 Nws.
12.40 Overheidsvoorlichting 12.50 Zonder
grenzen. 13.00 Lichte gramm. muziek. 14.00
P.M. 17.00 Carionca. 18.00 Lichte gramm.
muziek. '19.00 Nws. 19.10 Actualiteiten. 19.30
Operettemuziek. 20.30 Verzoekplaten. 22.30
Nws. 22.40 Overweging. 22.45 Goal :sport
23.55 Nws.
HILVERSUM III.
9.00 Nws. 9.02 Semie-klassieke muziek.
10.00 Nws. 10.02 Opera. 11.00 Nws. 11.02
Hilversum 3. 11.30 Leger des Heilsmuziek.
12.00 Nws. 12.02 Wegwijzers. 13.00 Nws. 13.02
Tienerama. 14.30 Ramblers Radio Reprises.
15.00 Nws. 15.02 Live! 15.30 Toernee. 17.00
Nws. 17.02 Sportshow.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40 Weer
bericht. 12.45 Lichte pianomuziek. 12.55 Pers
overzicht. 13.00 Nws. 19.40 Lichte muziek.
ADVERTENTIE
<§oud - 2, Ifoer - ^torlogeó - S-Celtum^pleet
Gr. Houtstraat 6, Haarlam, Tal. 02500-10616
BRUSSEL. De Belgische overheid
overweegt de kijk- en luistergelden van
radio- en televisie volgend jaar met circa
vijftien percent te verhogen, onder meer
om aan de nodige fondsen te komen voor
invoering van kleurentelevisie. De radio
belasting bedraagt nu 204 frank per jaar
(ongeveer vijftien gulden) en het kijkgeld
840 frank (zestig gulden).
VOOR VRIJDAG
NEDERLAND I
18.45 De Minimolen. 18.50 Journaal. 18.55
Reclame. 19.00 Laurel en Hardy Cartoons.
19.05 Het verhaal van de zee. 19.56 Recla
me. 20.00 Journaal 20.16 Reclame. 20.20
Attentie 20.45 De Lucy Show 21.10 Pick-
Up. 21.45 De parallelle wereld. 22.40 Avond
sluiting. 22.45 Journaal.
NEDERLAND II
20.00 Nws. 20.01 Reclame. 20.05 Corona
tion street (TV-film). 20.55 Achter het nw.
21.20 Skelteren. 21.50 Belgisch dansorkest
met solist. 22.10 Reclame. 22.15 Journaal.
VOOR ZATERDAG
NEDERLAND I
15.30 Nws. 15.31 Reclame. 15.34 Weekjour-
naal voor slechthorenden. 15.57 Reclame.
16.00 Dagbeeld van een winkelmeisje. 16.20
De zwarte piraat, (korte versie van avon
turenfilm) 16.45 Voor de kinderen. 18.45 De
Minimolen. 18.50 Journaal. 18.55 Reclame.
19.00 Aleksander, (film). 19.10 Programma
over ponies. 19.40 Surprising Amsterdam,
19.56 Reclame. 20.00 Journaal. 20.16 Reclame
20.20 Drieduizend ponies. 20.45 Adèle Bloe-
mendaal. 21.15 Het verhaal van Nero Ran
kin. 22.00 Donovan Boutiekt, boutiekbal. 2240
Journaal.
Nederland li
15.30 Eurovisie: Zeslanden-Eurovisie-
Zwemtournooi, directe reportage uit Dort
mund. 20.00 Journaal.' 20.01 Reclame. 20.05
De zaak Admiraal Byng. 20.55 Mik,. 21.40
Kijk op kunst. 22.20 Reclame. 22.25 Journaal.
kunstnijverheid. Dagelijks, behalve
maandag, geopend van 10 tot 12.30 uur
en van 13.30 tot 17 uur. Tot 1 november
dagelijks van 10-12.30 uur (behalve
maandag) en 14-17 uur (op zondag 14-
17 uur): Tentoonstelling van werken uit
het Aartsbisschoppelijk Museum van
Utrecht.
Teylers Museum (Spaarne 16): Permanente
expositie van schilderijen, fossielen, mi
neralen en historische natuurkundige in
strumenten. Geopend op werkdagen, be
halve maandag, van 10 tot 17 uur. De
eerste zondag van de maand van 13 tot
17 uur.
De Waag (hoek Spaarne-Damstraat): Ex
positie van beeldhouwwerken en teke
ningen van Truus Loeffvan Someren
Gréve en aquarellen van Jan Loots. Da
gelijks van 1 tot 5 uur. Tot 11 september.
Cruquius Museum (Cruquiusweg, Heem
stede): Historische stoommachines en
maquette van Nederland met water
standen en overzicht ramp 1953. Dage
lijks geopend van 9 tot 17 uur. Op zon
en feestdagen gesloten.
Stompetoren (Spaarnwoude): Expositie van
werken van Hak, Mulder, Van Veen en
Verkade. Dagelijks van 14 tot 18 uur. Op
zaterdag en zondag van 10 tot 18 uur.
Tot en met 25 september. Opening za
terdag 9 september om 15 uur.
Vr(jdag 8 september, Stadsschouwburg, 20
uur: Toneelgroep Centrum met ..Yvonne"
van Witold Gombrowicz. Regie: Peter
Oosthoek. M.m.v. Cox Habbema, Ann
Hasekamp, Sarah Heyblom, Nell Knoop,
Mar ja Kok, Lettie Oosthoek, Els de Wijn
(titelrol), Joop Admiraal .Jacques Com
mandeur, Hans Dagelet, Wim van der
Grijn, Jules Hamel, Leen Jongewaard en
Frans Vorstman.
Zaterdag 9 september, Stadsschouwburg,
20 u.: Toneelgroep Centrum met „Yvon
ne". (Voor verdere gegevens zie vrijdag).
Na afloop „Haarlems Schildersbal".
Zondag 10 september, Stadsschouwburg,
20 u.: „Yvonne".
Vrijdag 15 september, Stadsschouwburg, 20
uur: Toneelgroep Centrum met „Vol-
pone" van Ben Jonson. Regie: Guus Her
mus. M.m.v. Bep Dekker, Margreet
Heemskerk, Peter Aryans, Ton van
Duinhoven, Guus Hermus, Wim van der
Heuvel, Dries Krijn, Piet Römer, Allard
van der Scheer en Lou Steenbergen.
Dinsdag 12 september, Grote of Sint Bavo-
kerk, 20 u.: Orgelconcert door Klaas
Bolt. Programma: J. S. Bach: Preludium
en Fuga in a kl. t„ Zeven Koralen, Trio
in c kl. t„ Alla Breve.
Donderdag 14 september, Grote of Sint
Bavokerk, 20 u.: Orgelconcert door Al-
bert de Klerk. Programma: Muffat, De
Grigny, Guilain, Couperin, Walther, J. S.
Bach, improvisatie.
Zaterdag 9 september. Grote Markt, 19.30
uur: Marswedstrijden.
Woensdag 13 september. De Ark (Nieuw
Heiligland), 20.30 u.: Optreden van Ma
deion en Dick Snoeks.
Linnaeushof (Bennebroek). Tot oktober:
Openluchttentoonstelling van voorjaars-
en zomerbloemen.
(ADVERTENTIE)
(met vest)
In alle maten, ook kwart- en lengte
maten, voorradig.
Zeer geschikt voor recepties, zaken-
diners, officiële vergaderingen enz.
Een juweel van kwaliteit, pasvorm
en afwerking.
Betere konfektie en herenmode.
ZIJLSTRAAT 71
HAARLEM
BRUSSEL (AP). De Belgische
(staats) radio en tv zal zondag voor 24
uur in staking gaan om kracht bij te
zetten aan een eis voor dubbel loon op
zondag. Er zal niets worden uitgezonden
op de Franse en Vlaamse zenders.
Dubbel loon op zondag is verplicht voor
een groot aantal andere Belgische arbei
ders.
