CULI-y-ARIA
BLOW-UP" NA SHOWS
IN PARIJS
Een echte
Wiener"
HOEDEN en HAREN
ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1967
E*bij
19
PARIJS Wilhelminawat zou
je er van denken als je nu eens na
die lange avondjurk dit roze cock-
tailjurkje aantrok". De president
directeur van het chique Westduit-
se warenhuis „Hertie" viste een
uiterst dun voile japonnetje met
een struisverenstrook langs de
zoom uit het rek, hield het haar
voor en zuchtte „fabelhaft".
Wilhelmina, 's werelds best betaal
de fotomodel, de 25-jarige in Cu-
lemborg geboren covergirl van het
Amerikaanse tijdschrift „Vogue",
bracht er niet veel tegen in, trou
wens dat was ook de bedoeling
niet. Het Westduitse warenhuis dat
deze winter geconfectioneerde cre
aties van Pierre Cardin gaat ver
kopen, liet haar speciaal uit New
York overkomen om haar tegen be
taling van een astronomisch be
drag in een paar jurkjes van de
Franse modekoning te laten foto
graferen.
Gaston Gourmet
///s
Wilhelmina, Nederlandse van
geboorte, verduurt lijdzaam de
martelingen van het poseren
voor modefoto's van Cardin. Het
honorarium vergoedt alle leed.
DE TOPFOTOGRAAF van de Bonds
republiek, F. C. Grundland, kreeg het
niet voor elkaar de Cardincreaties
voor een paar uur te lenen en naar
zijn in Parijs gehuurde atelier mee te
nemen. Daarom legde hij 's morgens
nog voor zonsopgang Wilhelmina in de
nieuwste winterjurkjes in de grote sa
lon van het modehuis op de gevoelige
plaat vast. Hij kreeg een uur de tijd,
want na hem had de Britse fotograaf
David Baily de jurkjes nodig voor een
reportage in een Amerikaans mode
blad. En met hem moesten tientallen
fotografen het, zoals ieder jaar, weer
voor elkaar zien te krijgen de creaties
's nachts na afloop van de shows te
fotograferen.
EN OMDAT het allemaal toch zo
veel geld koste en de president-direc
teur van Hertie ook wel eens een be
roemdheid wilde zien, kwam hij zelf
uit Frankfurt naar Parijs om Wilhel
mina, die tot haar vijfde jaar in Ne
derland woonde en die inmiddels met
een Amerikaanse t.v.-acteur is ge
trouwd, persoonlijk de cocktailjapon-
nen aan te geven. Dat weerhield mo
defotograaf Grundland er overigens
niet van om zijn jasje, daarna zijn
das en tenslotte zijn overhemd uit te
trekken want ondanks het nachtelijk»
uur schommelde de temperatuur in de
salon tussen de 30 en 35 graden Cel
sius. Twee Franse mannequins, die
ook door het Westduitse warenhuis
waren gecontracteerd, lieten zich dan
ook knorrig door Grundlands assisten
te in met bont gevoerde mantelpakjes
sjorren. De gouden stoeltjes waarop
Cardins eregasten bij zijn première
zaten, werden haastig opzij geschoven
om aan de met mosgroene zijde be
spannen wand van de salon een twee
meter brede en vele meters lange rol te
kenpapier te hangen. Na een uur pose
ren vertrok Wilhelmina weer naar New
York, doodmoe, maar in haar zwarte
laktasje een chèque voor een bedrag
met vele nullen.
WELLICHT klinkt het lachwek
kend, maar soms droom ik van de
tijd toen de troubadours van her
berg tot herberg en van kasteel tot
kasteel rondreisden om hun liede
ren, hekel- en minnedichten, lief
deszangen en wat wij tegenwoor
dig protestsongs noemen, uit te
dragen. De Bourgondische tijd is
rijk geweest aan deze lieden. Zij
vermaakten boeren, poorters en
edelen met hun kunst. En vooral
de edelen waren zo verwend, dat
het de zangers wel eens moeite
moet hebben gekost om gehoor te
vinden bij de zich letterlijk aan
zeer weelderige en overdadige
feestmalen overgevende Bourgon
diërs.
At en toe, zo een- of tweemaal per
jaar vaak in de vakantiemaanden,
keert die sfeer uit de Bourgondische
tijd terug in de zuidelijke Nederlan
den en in Vlaanderen, waar dan feest
malen in de openlucht worden aange
richt. Aan het spit wentelen de hele
ossen, varkens en schapen. De moder
ne brouwer, die uit een oogpunt van
reclame wel iets ziet in zo'n Breughe-
liaans eetfestijn, zorgt ervoor present
te zijn met zijn gerstenat, dat al zo
oud is als de wereld en dan is het
feest compleet.
Misschien bent u wel verzeild ge
raakt in zo'n volksfeest wanneer u op
weg was naar het vakantieland van
uw keuze. Bourgondiërs in geest en
gestalte zijn er daar dan nog genoeg.
Een ervan, wiens naam verwant is
aan een zeer oud en edel gilde, dat
ons vroeger van het met de hand ver
vaardigde dagelijks brood voorzag,
bracht voor mij het enige, onverval
ste recept mee voor de Wiener
Schnitz'L
En zegt u nu niet voorbarig: „Die
staat in elk kookboek!", want dat
laatste bestrijd ik. Zijn ontdekking, in
Wenen gedaan, hoe kan het an
ders overhandigde hij mij welhaast
eerbiedig. En terecht! Zo'n gebeurte
nis, want dat is het geweest, naar onze
mening, verdient de volle aandacht.
Na jarenlang Schnitzels te hebben ge
proefd en bereid naar Hollands recept
is het goed eens een echte „Wiener"
te proeven, want zo wordt die volgens
mijn vriend-Gourmet genoemd in de
Weense contreien.
1 Schnitz'l van het kalf, maar van
het varken gaat ook heel goed.
Goed plat slaan.
Op het aanrecht moeten naast elkaar
staan: 1 bak met bloem, 1 bak met
een mengsel van 3 eieren met kapot-
geprikte dooiers gemengd met ten
hoogste een kwart liter sodawater
(géén tonic of seven up!!!). Niet klop
pen, alleen even roeren! En 1 bak
met paneermeel.
Na de Schnitz'l gezouten en gepe
perd te hebben, moet deze achtereen
volgens door de bloem, het ei-soda-
mengsel en het paneermeel gehaald
worden. Daarna snel en heet goud
bruin bakken. Serveren met sla."
U ziet het: eenvoudiger kan het al
V//////////////////S///////////S/S//SSSA
niet. Toch, ter verduidelijking een
paar notities hierbij. De Schnitz'ls
en zo moet u ze ook bij de slager be
stellen laat u het vlees door de vak
man voorbereiden. Wanneer hij weet
wat u van plan bent, snijdt hij ze
niet dun uit, zoals in de kookboeken
wordt vermeldt, maar hij snijdt een
hompje vlees (oneerbiedig gezegd) uit
het beste deel van het beest, en geeft
daaraan met een paar fikse klappen
de vereiste vorm en dikte, dat wil
zeggen: heel dun.
INDIEN U dit gerecht bereidt voor
twee tot vier personen kunt u rustig
volstaan met één ei en de helft van
een klein flesje sodawater. Dat is
mijn ervaring. Het belangrijkste punt
is wel de volgorde van de drie bak
ken of diepe borden met bloem, ei-
soda-mengsel en paneermeel.
Eerst goed door de bloem halen
afkloppen met de vork, waarmee u
dat hebt gedaan. Vervolgens aan de
vork geprikt door het ei-soda-bad en
dan door het paneermeel. U moogt
geen plekje vergeten. Anders breekt
het omhulsel bij het bakken. Neemt
u daar dus rustig de tijd voor. Slaagt
het de eerste keer niet dan herhaalt
u de bewerking. Intussen hebt u in
de koekepan een kluit goede boter la
ten bruinen. Daar gaan de Schnitz'ls
in. Het duurt ongeveer tien minuten
tot een kwartier voordat ze goudbruin
en gaar zijn. Houdt daar dus rekening
mee met de bereiding van de bijpas
sende aardappelen en de salade.
De bakboter geeft u er niet als jus
bij. Dat is overbodig. Dit heerlijke
vlees smeekt erom, in een ongeschon
den, maar knappend huidje op tafel
te worden gebracht en ook zo te wor
den genoten. In feite een hapje voor
vermageraars, met een enkel schijfje
citroen om uit te knijpen en een toef
je goed gewassen peterselie. Verruk
kelijk! Ook te bereiden met een var-
kensschnitz'l voor die tijd van de week
of de maand dat uw beurs geen uit
spattingen meer toestaat.
>-y.
Boven (v.l.n.r.): „Zuidwester" van Barthet van mollebont
in wit en kastanje. Van groenig-witte mol is dit kapje,
eveneens van Barthet. Dopje van Paulette. Astrakan
pet van Brosseau. Toque van Amerikaans marter. As
trakan kapje van Rose Valois. Hiernaast rechts: bijbehorend
kapsel, los, soepel, vrouwelijk.
Taupe velours, alias
mol, gebruikte Pa-
tou voor deze uit
en violet gestreepte
petten (rechts).
DE MEESTE VROUWEN vinden een hoed een nood
zakelijk kwaad. Er zijn er echter ook die er met elk
hoofddeksel charmant uitzien. Voor zulke vrouwen is
eigenlijk de hoedenmode. Zy bekijken met belangstel
ling de meest vreemdsoortige scheppingen en zien zich
zelf er in gedachten al mee flaneren.
Voor deze winter is het vooral bont wat de hoeden-
ontwerpers gebruiken voor hun creaties, speciaal
mollevel, in allerlei variaties.
De Franse hoedenontwerper Jean Barthet bracht
zowel kleine kapjes als zuidwesterachtige creaties. Er
is wel op de winter gerekend, want verscheidene hoe
den worden over een hoofdsjaal of wollen kapje ge
dragen.
KAPSELS EN HOEDEN zyn eikaars vijanden, een
hoed maakt byna elk kapsel in de war. De kapsels voor
de komende winter zyn daarom soepel, kort en toch
vrouwelijk. De coupe is gebaseerd op twee verschillen
de lengten. Het lange haar wordt vanaf de kruin naar
voren gekamd, van achteren is het haar korter, met
een geleidelijk aflopende lyn.
Hiernaast en linksonder: nog twee
Barthet-baretten, respectievelijk in
rose gevormd als een omgekeerde
bloemkelk en als driekleurige
ruitjeshelm met zwarte sjaal.
