Radio- en t.v.-profeet kijkt
in (nogal sombere) toekomst
Soliciteren naar een baan ten
aanschouwe van heel Nederland
beschaafd verkoopster
Steeds perfecter techniekmaar ooh
steeds minder behoefte aan mensen
GEVRAAGD": nieuw TV-programma van
NCRV, biedt informatie en spanning
Winnares krijgt de
job die zij begeert
Olympische
satelliet
GEVRAAGD
NCRV-TELEVISIE
ZATERDAG 9 SEPTEMBER 1967
Erbij
21
r.
(Van onze correspondent)
HILVERSUM Velen zullen zich verbaasd afgevraagd hebben wat de
advertentie betekende (hiernaast gereproduceerd) die onlangs in de dag
bladen was afgedrukt en waarin een juweliersbedrijf in het westen des
lands „een beschaafd verkoopster" vroeg. Tot zover leek alles normaal,
maar het merkwaardige was dat sollicitanten dienden te „reflecteren"
bij de NCRV-televisie. De verklaring, verderop in de annonce, dat het hier
ging om een oproep tot deelname aan een tv-programma, bood wat meer
houvast. Maar wat er nu precies aan de hand is, dat bleef giswerk. „Zeker
een nieuw schertsprogramma"zullen velen gedacht hebben.
Bomans presenteert
Baan ligt klaar
bcfc&ikfeoKte ww teranlnaie MtJDG.op!«WIny.
Lesmjd tot 27 je*r.
Enige jaren praktijkervaring in deze branche
is vereist I
Reacties
Spanning
BRUSSEL In de komende 15 jaar zal
het kijkend en luisterend publiek kunnen
profiteren van een enorme vooruitgang in
technische vorderingen bij radio en tv,
maar waarschijnlijk zullen deze technische
vorderingen de financiële en maatschap
pelijke positie van technici, acteurs en
musici ongunstig beïnvloeden.
Deze voorspellingen zijn neergelegd in
een rapport dat uitgebracht wordt aan het
internationale congres van het internatio
nale secretariaat van de vakbonden in het
amusementsbedrijf, dat van 26 tot 29 sep
tember in Londen wordt gehouden. De
schrijver van het rapport is Helmuth Hasel-
mayr, president van de Duitse radio-unie
en hoofd van de technisch diensten van de
Beierse radio. Hij somt de volgende te
verwachten ontwikkelingen op
V -w
Kleurentelevisie zal de zwart-
wit-uitzendingen geheel ver
dringen.
De t.v-toestellen worden kleiner
en goedkoper en elk gezin zal
er twee of drie gaan bezitten.
Beeldbandopnamen zullen in de
televisie gemeengoed worden.
Prefabrikatie en „computeri
sering" zullen de tegenwoordige
techniek zowel op het terrein
van het nieuws als van de ont
spanning belangrijk wijzigen.
Filmcamera's zullen worden
vervangen door kleinere en ge
makkelijker te hanteren elek
tronische camera's.
HASELMAYER voorspelt verder, op
gezag van de heer M. Sarnoff, presi
dent van het gigantische Radio Corpo
ration of America-concern, dat er één
enkel universeel huiskamer-instrument
komt, waarin zowel de tv-ontvanger
als de radio annex platenspeler, de
bandrecorder, de telefoon en een elek
tronisch geheugen zullen zijn onder
gebracht. De voortschrijdende Laser
techniek zal ons voorts driedimensio
nale televisie brengen, waarbij de
beelden vrij in de ruimte schijnen te
„hangen".
HASELMAYER concludeert dat
omtrent die tijd alleen de intellectelen
nog zullen lezen. Het grote publiek zal
zijn nieuwshonger, zijn behoefte aan
voorlichting en aan ontspanning ge
heel kunnen stillen via de audio-visue-
le media en hetzelfde geldt altijd
volgens de heer Haselmayer voor vele
vormen van onderwijs. „De snelheid
van de communicatie zal van de we
reld één groot dorp maken", meent hij,
„maar al deze ontwikkelingen zullen
gepaard gaan met ingrijpende wijzigin
gen in ons levenspatroon. De toekom
stige mens zal so wie so over veel meer
vrije tijd beschikken en dat zal de
amusementsindustrie dwingen tot dras
tische herziening van haar taak, status
en organisatie. Dit zal echter niet zon
der meer (culturele) winst opleveren.
Gevreesd moet worden dat de invloed
van commercieële „sponsors" op de
radio- en tv-uitzendingen groter zal
worden dan zij thans (in Amerika b.v.)
reeds is en dat zal niet resulteren
in programma's die kwalitatief op een
zeer hoog peil staan. Wellicht zullen
de kleine landen daardoor cultureel
gesproken, afdalen tot de status van
provincies".
„MODERNISATIE en automatisering
zullen ook grote gevolgen hebben voor
het radio- en televisie-personeel. In de
Verenigde Staten bijvoorbeeld zal ern
stige werkloosheid ontstaan door het
wegvallen van een groot aantal zend
stations van kust-naar-kust. De sta
tions zullen overbodig worden door het
gebruik van een satellietstelsel.
Haselmayer meent, dat een technicus
die thans zijn radio- of tv-loopbaan
begint, „in de loop der tijden op zijn
minst drie keer herschoold zal moeten
worden."
VERANDERINGEN in de betaling
van het personeel en in het copyright-
selsel zullen waarschijnlijk ook nood
zakelijk blijken. Het aantal musici bij
rdio en tv zal minder worden en waar
schijnlijk ook het aantal acteurs in de
filmindustrie, die een „aanhangsel" zal
worden van de televisie-industrie, hoe
wel het moeilijk is in dit opzicht voor
spellingen te doen.
HASELMAYER merkt tenslotte op,
dat de vakbeweging niet vijandig moet
staan tegenover nieuwe ontwikkelin
gen, zolang ten volle rekening wordt
gehouden met het menselijk element.
„Zo nodig moeten wijzigingen in de
Commercieel gezien heeft de
kleurentelevisie geen beste stgrt
gehad. In West-Duitsland, waar
het „Buntes Fernsehen" sinds
twee weken in volle gang is,
werden totnogtoe slechts rond
7000 kleurontvangers verkocht,
in hoofdzaak aan bejaarden
en bedlegerigen. In ons land,
waar de pret op 1 oktober be
gint, belopen de omzetten slechts
enkele honderden toestellen. De
industrie, gesterkt door de hoop
volle verwachtingen der des
kundigen, produceert nochtans
reeds aan de lopende band
kleurontvangers: peperdure pre-
cisie-apparaten, waarvan de
aanmaak tweemaal zoveel man
uren, negenmaal meer stroom
en zesmaal zoveel water vergt
als de fabricage van een zwart-
wit-tv. Alleen al voor de beeld
buis staan 29 arbeidsuren. Daar
na moet de enorme kathode-
straalbuis dan nog aan talrijke
tijdrovende controleproeven on
derworpen worden (foto), voor
dat zij in het kijkkastje kan
worden ingebouwd en afgere
geld. Vandaar blijkbaar dat die
dingen zo schreeuwend duur
zijn
vorm van de vakbewegingsorganisatie
worden overwogen. Maar voor alles is
een sterke internationale organisatie
van werknemers nodig, welke de ont
wikkeling van de industrie, die steeds
meer geïnternationaliseerd wordt, op
de voet volgt en dienovereenkomstig
handelt."
EN DAT IS het nu net niet. Het
nieuwe programma dat in oktober met
drie kandidaat-juwelenverkoopsters
van start gaat, en „Gevraagd" gaat
heten, is allerminst als een grap be
doeld (al zal er wel eens hartelijk of
meesmuilend bij gelachen worden).
Het is voor de drie uitverkoren re
flectanten een hoogst ernstige zaak,
en als haar sollicitatie-gesprekken (op
de beeldbuis gevoerd) gunstig uitval
len, dan wacht tenminste twee van
haar een echte job als verkoopster in
een authentieke juwelierswinkel.
„GEVRAAGD" wil de kijkers dus
laten mee-beleven, wat er allemaal
komt kijken bij een „heuselijke" sol
licitatie, wat de eisen zijn welke de
werkgever-in-spe stelt en ook: hoe de
zenuwen de kandidaten voor zo'n va
cature soms parten spelen.
„GEVRAAGD" wordt een maan
delijks programma. Na de adspirant-
„juweliersen" komen, op een der eer
ste woensdagen van de maand via Ne
derland II, sollicitanten voor diverse
andere beroepen en branches zich
zelf laten testen ten aanschouwe van
het kijkersvolk. Kan een spannend 'en
instructief programma worden
Het hoofd van de afdeling documen
taire programma's bij de NCRV-tv,
Jan van Hillo, vertelt: „Het heeft niets
met een quiz of iets dergelijks te ma
ken en er zijn ook geen prijzen voor
de winnaars en wij verwachten er veel
van. „Gevraagd" begint met een kort
filmpje over het beroep in kwestie.
Een commentator vertelt wat nodig is
om de functie te krijgen. Dan treden
de drie „slachtoffers" aan. Een drietal
deskundigen zit klaar om de dames te
vragen waarom zij zo graag in het
juweliersbedrijf willen werken en wat
zij van het vak weten.
Van Hillo: „Niemand, die op onze
advertentie schrijft, hoeft bang te zijn
voor de camera „af te gaan". Het
gaat ons om ernstige sollicitaties.
Daarom hebben wij Godfried Bomans
aangetrokken om het programma te
leiden. Iedereen denkt nu: Bomans,
dat zal wel een grappige bedoening
worden. Niets daarvan. Hij heeft ons
gezegd: ik ben blij dat ik weer eens
een normaal programma kan doen, ik
heb hier wel zin in. Bovendien is Bo
mans een psycholoog, die de juiste
toon voor „Gevraagd" zal weten te
vinden.
Het gaat ons namelijk bij deze sol
licitatiegesprekken vooral om de fac
toren buiten de eigenlijke vakbe
kwaamheid. Aan de stewardessen,
„aankomende" dan, die wij voor een
volgende aflevering willen hebben, zal
niet alleen gevraagd worden hoe zij
met de koppen koffie in een vliegtuig
denken om te springen. Veel belang
rijker is hoe zij met mensen kunnen
omgaan.
NA AFLOOP van de gesprekken
wordt bepaald wie de gunstigste in
druk heeft gemaakt. De „winnares"
krijgt de functie, waarnaar zij gesol
liciteerd heeft. Maar de NCRV is er
bijna zeker van dat ook de nummers
EX-JOURNALIST Wim Tau-
sent, thans werkzaam bij de
voorlichtingsdienst van een on
zer ministeries, is de man die
het idee voor NCRV's sollici-
tatie-t.v.-programma heeft ge
leverd. Hij meent dat de mensen
graag willen weten waarom zij
na een sollicitatiegesprek zijn
aangenomen of afgewezen. Tau-
sent: „Ik ben dikwijls aanwezig
geweest hij sollicitaties. Ik heb
er ontzettend zenuwachtige kan
didaten meegemaakt. Er was
zelfs iemand bij, die niet meer
wist, welk beroep zijn vader uit
oefende. Ik hoop dat met die
t.v.-uitzendingen de nervositeit
er een beetje afgaat".
door groot Jnwelitaetodryt in hmt dos fond»
Eigenhandig, rt<st m#t hatpan geceftrwe» Mm» frees»ta psef'Aa intodW
«Po*»* n*o*el$c te worde» gwlöit
twee en drie zullen worden aangeno
men.
Van Hillo: „We zijn al opgebeld door
een Rotterdams en door een Haags ju
weliersbedrijf. Ze zeiden: de meisjes
die in de uitzending zitten, willen we
graag hebben. En dat is ook niet zo
gek, want voordat de sollicitanten voor
de camera mogen verschijnen, hebben
zij al een zware test achter de rug.
Dat weten die bedrijven".
De kans dat „publiciteitsjagers" in
de tv-uitzendingen komen, lijkt klein.
Want voordat men een plaats in het
programma zou krijgen, is de leek
(„wat is het verschil tussen deze twee
edelstenen?") al bij de „selectie
jury" door de mand gevallen. Omdat
de NCRV op geen enkele manier bij
de kijkers de indruk wil wekken dat
het om een soort amusementsprogram
ma gaat, heeft zij het plan om prijzen
uit te delen, laten varen.
BRUIN NOORDAM, de man die de
regie van „Gevraagd" voert (eerste
uitzending op 4 oktober) is van plan
ons in de huiskamer van zeer nabij
te laten zien hoe de sollicitanten op de
vragen reageren.
„Ik ga met veel dichtbij-opnamen te
werk. Ik moet het karakter en de ei
genschappen van die mensen thuis
brengen. Daarom hebben we voor de
komende uitzendingen met opzet be
roepen genomen waarbij bepaalde ei
genschappen nogal in het oog sprin
gen. Op ons lijstje staan voorlopig een
aankomend redacteur buitenland bij
dag- of weekblad, een eerste bassist
van een orkest en een maatschappe
lijk werkster. We eindigen de serie
met een televisie-omroepster. Dat kan
heel leuk voor de kijkers zijn, dat
onderzoek naar de eisen waaraan zo'n
meisje moet' voldoen".
Noordam had ook graag een politie
agent in het programma willen hebben.
„Er bestaat zo veel misverstand over
de image van een agent. Heel Neder
land had zo'n sollicitatie kunnen bij
wonen, kunnen zien wat er zoal van
een politieman gevraagd wordt voor
dat hij wordt aangenomen".
Of de advertentie met een musicus
als sollicitant zal doorgaan, is nog on
bekend. Bruin Noordam vertelt: „Het
interesseert de orkestdirigent niets of
de bassist aan bepaalde karaktereisen
voldoet. Dat hij zijn instrument be
heerst, is veruit het belangrijkste. Dat
geldt ook voor een beroepsvoetballer,
om nog maar een voorbeeld te noe
men. Co Prins is een „rotjongen",
maar Ajax haalde hem toch uit Duits
land. Voor ons programma zijn derge
lijke sollicitanten van weinig waarde".
OP DIT moment heeft de NCRV voor
..Gevraagd" een half uur uitgetrokken.
Maar dat zou wel eens aan de krap
pe kant kunnen zijn, omdat de kijkers
ook een blik zal worden gegund in de
ruimte waar het college van deskundi
gen zich over het drietal gaat beraden.
Noordam eindigt: „We zouden tij
dens de uitzendingen wel eens te kam
pen kunnen krijgen met kinderziekten.
We zullen dat dan enigszins diploma
tiek moeten opvangen. Een sollicita
tie namelijk kun je moeilijk overdoen,
al zijn de programma's dan ook van
tevoren opgenomen".
„GEVRAAGD": geen quiz dus, of
een gezelligheidsspelletje. Niettemin
zullen de kijkers thuis meeleven met
de sollicitanten. „Wie zal worden aan
genomen van de drie?" Per slot van
rekening weten we dat er mensen
worden beoordeeld die ernstig probe
ren de baan uit de advertentie te krij
gen. En dat maakt de spanning, di«
velen aan den lijve hebben ondervon
den, beduidend groter.
IN DE Beierse hoofdstad München
zijn de voorbereidingen voor de Olym
pische Spelen die aldaar in 1972 zullen
worden gehouden, al een goed eind
op weg. Aan de rand van de stad
wordt op het ogenblik een stadion ge
bouwd met 100.000 zitplaatsen. Ook is
een begin gemaakt met de aanleg van
een ondergrondse spoorweg die het
centrum van de stad met het Olym
pische sportpark moet verbinden.
Plannen om ook een monorail-verbin
ding te maken, naar het voorbeeld van
die in Tokio werd aangelegd ter ge
legenheid van de vorige Olympische
Spelen, zijn wegens de hoge kosten
afgevoerd.
EEN NIEUW project is dezer dagen
voorgesteld door de Beierse minister
van Cultuur. Deze wil tegen de ope
ning van de Spelen '72 een communi
catiesatelliet doen lanceren, welke op
een „vast punt" aan de hemel zou wor
den gestationeerd Via deze „Olcom"
zou dan een gebied, zich uitstrekkend
van Noord-Zweden tot Zuid-Afrika,
en van Ierland tot het Nabije Oosten,
van „live"-televisie-beelden en repor
tages van de Spelen kunnen meege
nieten. Voor de berichtgeving naar
het Westelijk Halfrond zou de Ameri
kaanse Early Bird kunnen zorgen.
Men denkt aan een communicatie
satelliet met een zendercapaciteit van
20 a 50 Watt. Zij zou in 1971 gelan
ceerd kunnen worden en van een tot
drie jaar moeten kunnen relayeren.
De kosten van dit project worden ge
raamd op 70 tot 100 miljoen gulden.
