COACH
KAROLY
SOOS
ZUUR VAN NIJD:
„Die Cruyff van jullie
was zeker de beste niet"
Nederlands elftal nam wraak voor
de nare nederlaag in Oost-Duitsland
Cruyff sloeg al gauw toe
•!d
Eddy
een stok
kaas
uit het
vuistje
BONDSCOACH KESSLER TEMIDDEN VAN
- niet in Adams- maar in KNVB-kostuum gestoken -
SPELERS: „DIT IS EEN GOUDEN ZEGE"
l
2
^hvw wmaaoA
\f
i
'tl
DONDERDAG 14 SEPTEMBER 1967
17
I I
I
I - 1 1
-• i'
I 1 I f
Zware druk
Het wonder
Toorn van de DDR
Franse elftal verloor
van een Deens team
VOEDZAAM MAK
w
to
3
ca
w
B
S
S3
c
es
ca
M
M
H
3
c*
w
1
l I I
(Van onze sportredacteur)
AMSTERDAM. Een man in een grijs, goed gesneden
kostuum. Een man met flonkerende bruine ogen. grij
zend haar aan de slapen. Een man, die, omhoog kijkend
naar het wit geschilderde betonnen plafond, teleurge
steld en vermoeid sprak, met een Duits van vreemde,
Hongaarst afkomst. Een man, die klaagde over het ge
brek aan medewerking van de clubs, aan de weinige
tijd, diè hij voor de voorbereiding van zijn nationale
ploeg had gehad; die klaagde over spelers, die zich niet
ten volle hadden ingezet. Wanneer men de ogen sloot,
gisteravond, na de voetbalinterland NederlandOost-
Duitsland en men luisterde alleen maar naar die stem
zou men gezoren hebben Elek Schwartz te horen, pra
tend over het Nederlands elftal. Maar wanneer men de
ogen opende zag men de bitter-teleurgestelde Hongaar
Karoly Soos, sinds geruime tijd coach van het Oostduit se
elftal. Terwijl de Nederlandse spelers elkaar in de kleed
ruimte grappen en grollen over en weer toewierpen,
blij de smaad van Leipzig te hebben uitgewist door deze
1o overwinning, stond Soos zijn gal uit te spuwen.
Karoly Soos was niet alleen teleurge
steld, ook verrast: „Dit had ik niet voor
mogelijk gehouden. In Leipzig waren wij
veel beter, hadden wij ons eerst even
laten verrassen, maar werkten we na de
rust de 0-2 achterstand vlug weg. Ik ver
wachtte nu minstens een gelijk spel.''
En hij gromde tegen enkele Duitse jour
nalisten in de richting van de uit de
kleedkamer lopende spelers: „Cruyff had
nooit die vrijheid mogen hebben, waar
door hij dat ene doelpunt kon maken.
Onze droom is voorbij. Ik ga wat frisse
lucht pakken". Karoly Soos verdween
Dat de stemming aan de andere kant
van de gang bepaald beter was. laat
zich begrijpen. Georg Kessler had de
blik van de man, die eindelijk dat deel
van de (voetbal-) welvaart krijgt waarop
hij al jaren recht meent te hebben. Zijn
ploeg was nu niet, zoals in Leipzig, na
de rust volkomen van de kaart geveegd.
De oranjeploeg had zich goed staande ge
houden na weer zo'n eerste helft als toen,
waarbij de kansen bepaald niet allemaal
gegrepen werden. De Oostduitsers hebben
ondervonden, dat dit Nederlands elftal
nu mét Muller, Pieters Graafland en
vooral Cruyff veel sterker was dan de
ploeg van Leipzig.
De Oostduitsers werden al onmiddellijk
verrast. Terwijl zij onder zware druk
waren gestart ze mochten niet verlie
zen om tegen de Hongaren nog een kans
te hebben kon het oranje-team, dat
niets meer te verliezen had (want een
reële kans op de eerste plaats in de
poule had Nederland niet meer en heeft
het na deze zege ook niet gekregen) fris
spelen. En de overrompeling kwam di
reet. Cruyff, nog een onbekend gevaar
voor het Oostduitse voetbal, kreeg na
anderhalve minuut een pass van Keizer
als een „breekijzer", die de Oostduitse
defensie openreet.
Cruyff stond ineens helemaal vrij
„In de tweede helft waren wij veel beter. En het Neder
lands elftal was toen zwakker. Maar de lui bij ons in de
voorhoede konden geen doelpunten maken. Ik heb door
de competitie geen tijd gehad om het team klaar te sto
men voor dit belangrijke Europa-cupduel tegen Neder
land". Karoly Soos schudde mismoedig het hoofd: „Nee,
ik geloof niet meer in de Europa-bokaal. Voor de wed
strijd volgende week in Boedapest kan ik niets meer
met dit elftal doen. Het is gebeurd". En weer bijtend:
„Laat ik u zeggen, dat ik die Cruyff van u zeker niet
de beste vond. Bepaald niet". De heer Soos liet zich op
dat moment kennen, want het was het Amsterdamse
lieverdje Johan Cruyff dat hem persoonlijk getroffen
had met dat ene, kostbare doelpunt. Want door dat schot
in de roos, verloor Soos de vaste grond onder de voeten.
Grond, die had moeten leiden naar een grote Oostduitse
opmars, zoals in de laatste jaren ook de andere takken
van sport ineens een Oostduitse triomfmars te zien had
den gegeven. Cruyffs keiharde knal, na amper twee mi
nuten spelen, kwam de heer Soos en diens mannen
zwaar op de maag te liggen.
'I =3
dat was voor de jonge Amsterdammer
om zich de lippen af te likken van ple
zier. Hij liep even door en joeg de bal
tomeloos hard onder de lat Zijn herop
treden in het Nederlands elftal was ge
vierd met een treffer, die tenslotte de
„gouden zege" van Kessler zou op
leveren.
De Oostduitsers kregen de naam Cruyff
dus onmiddellijk in hun geheugen ge
brandmerkt. En in het eerste half uur
vooral zou de kwajongen Cruyff een
verschrikkelijke verschijning blijven voor
de mannen van de DDR.
Johan Cruyff: rentree.
Even geloofden ze weer in het wonder
van de hoekschoppen (in Leipzig lever
den negen corners vier doelpunten op),
toen in de zesde minuut een inswinger
van aanvoerder Erler Pieters Graafland
de grootste moeite bezorgde. Maar de
Nederlandse defensie was niet voor niets
tot in den treure toe op deze corners
voorbereid geworden. En wonderen ple
gen zich niet in een grote regelmaat voor
te doen
De Nederlandse verdediging was een
goede basis, waaruit de venijnige aan
vallen gelanceerd konden worden. Wel
bleek Veldhoen de grootste moeite te
hebben om Irmscher en Ducke in be
dwang te houden de Rotterdammer
was bepaald geen uitblinker maar de
anderen, en dan vooral Israel en Eijken-
broek, stonden zo solide te spelen, dat
daardoor de hoognodige rust in de hele
ploeg kwam.
Pas tegen de rust konden de Duitsers
wat druk gaan uitoefenen, blij als ze wa
ren, dat Cruyff en Keizer niet al te „do
delijk" in hun afwerking waren geweest.
Die kansen voor Nederland waren er ook
na de pauze. Zo kanjerde Cruyff de bal
tegen de lat, kwaad, omdat er (ten on
rechte) voor buitenspel was gefloten. Zo
gaf Cruyff na een solo de debutant Klijn-
jan de kans' om in te koppen. De kop
stoot van de Dordtenaar was te zacht
Zo joeg Henk Gr
stuipen op het
lijk schot te lossen. Blochwitz weerde
zich echter voortreffelijk in het doel.
De Oostduitsers drongen natuurlijk op.
Dat moesten ze wel. Maar lang duurde
het voordat dan eindelijk de eerste echte,
grote (en enige) kans kwam. Erler en
Bransch hadden de situatie geschapen,
dat Pieters Graafland mistastte en Irm
scher de bal slechts voor het intikken
had. De arme kerel, spelend in Motor
Zwickau, haalde zich evenwel de toorn
en hoon van de hele DDR op de hals
door onbeheerst hard en hoog over te
schieten.
Tenslotte dan werd de Oostduitse for
matie, die steeds krampachtiger ging
diuicuaai w oo ic z-auui.
Irpot de Oostduitsers de
}fjf door eeri \?ervj)ar-
De Duitse doelman Blochwitz is duidelijk verrast door het schot van
Johan Cruyff.
spelen, totaal ontluisterd door het tevo
ren door Kessler opgedragen bevriezings
systeem van het Nederlands elftal (dat
na de rust aanmerkelijk minder kwali
teit liet bewonderen). Er kwamen uit die
bevriezings- en vertragingsacties nog
enkele goede kansen voor oranje. Maar
Cruyff wilde het te mooi en te ingewik
keld doen en Muller zag een knap schot
even knap gestopt door Blochwitz. Eén
van de opvallendste spelers in de laatste
minuten was debutant Klijnjan, die zich
van een kleine inzinking herstelde, en
het spel der „groten" (van Ajax) lustig
meespeelde. Daarmee droeg de Dordte
naar ook bij tot de diepe staat van el
lende, waarin Karoly Soos uiteindelijk
Hans Rombouts
De stand in g
om» de Europes
teams luidt thans:
p 5 van het toernooi
ker voor landen-
Hongarije 4 3 1 0 7 12- 3
Nederland 5 2 1 2 5 9-8
Oost-Duitsland 3 1 1 1 3 5- 5
Denemarken 4 0 13 1 1-11
KOPENHAGEN. Het Franse natio
nale voetbalelftal heeft woensdagavond
in Odense (Denemarken) met 1-2 verlo
ren van een plaatselijk elftal. 'Zondag
speelt Frankrijk tegen Polen in het kader
van het toernooi om het Europees kam
pioenschap voor landenteams.
ADVERTENTIE
t-
M
M
W
O
N
t»
U
i-4
M
N
O
H
9)
M
VOETBALLEN. David Ford, de ster
speler van Sheffield Wednesday, is giste
ren bij een auto-ongeluk ernstig gewond.
Zijn vrouwelijke passagier kwam om het
leven. I
--^»--^rrtof^nnnnr|nnnnnnnnn)^JTnnnJmj^J^
(Van onze sportredactie)
AMSTERDAM. Na afloop van de interland u;as
het op initiatief van de KNVB nakaarten in nieuwe
stijl geblazen. De heren in Den Haag wilden de ver
zamelde pers kennelijk minder decente tonelen be
sparen. Gisteravond dus geen gesprekken met dam
pende voetballers onder de douche, maar een pers
conferentie niet met spelers in adamskostuum maar
in op maatgesneden KNVB-tenues. Het wilde alle
maal nog niet zo best vlotten met deze nieuwe door
de KNVB bedachte gang van zaken.
Aanvankelijk wel. Dat was toen glunderende Georg
Kessler als eerste in de fraai gemeubileerde sociëteit
van het Olympisch stadion verscheen. „Ik ben zeer
gelukkig. Dit is een gouden zege". Na een blik op
de verbaasde gezichten om hem heen, lichtte hij het
predikaat „gouden" nader toe. „Deze overwinning
kwam precies op tijd. Aan het begin van het seizoen
en met het oog op de wedstrijd tegen de Denen en
de voorronden voor het wereldkampioenschap die
voor de deur staan. Deze zege kunnen we bovendien
goed gebruiken om ons zelfvertrouwen wat te ver
groten. We hebben dit seizoen meer goede wed
strijden gespeeld, maar dan verloren we toch met
een doelpuntje verschil. Dat is nu niet gebeurd. We
hebben vooral verdedigend een goede wedstrijd ge
speeld".
Later gaf de heer Kessler ook nog blijk van enige
nuchterheid. Hij had inderdaad enkele tekortko
mingen opgemerkt. „De Oostduitsers kregen na het
afslaan van een aanval nog te veel speelbare ballen,
waardoor zij onmiddellijk een tegenaanval op kon
den zetten. Wij slaagden er niet in om net als in de
verdediging op het middenveld een scherpe man
dekking toe te passen, zoals je die bij topwedstrijden
ziet. In dat opzicht wreekte, zich weer het feit dat
we te weinig wedstrijden spelen. Desondanks konden
we het spel in de laatste vijf minuten met succes
bevriezen. Daar ben ik een groot voorstander van.
Maar dan wel zó dat het gericht blijft op het maken
van doelpunten. In die slotfase kregen we ook inder
daad nog twee doelrijpe kansen. Het was ook een
zwakte van het elftal dat er te veel scoringsmogelijk-
heden onbenut bleven. We hadden met meer kunnen
en moeten winnen".
Na de monoloog van de keuzeheer druppelden de
mensen die het voor elkaar gespeeld hadden binnen.
Achter de tafel werden eerst de wonden gelikt. Debu
tant Klijnjan was „gelukkig nog heel". Wat Piet
Over het debuut van Klijnjan was Kessler
een en al lof. Hier de DFC'er in duel met Geisler.
Keizer mankeerde wist hij zelf nog niet. „Dat zien
we morgen wel. Iets boven mijn knie en wat kleinere
blessures". „Waar boven je knie?" „O, tussen zijn
knie en zijn dijbeen", grapte Johan Cruyff, die naar
zijn zeggen zelf maar een schrammetje had opge
lopen. Eijkenbroek trok het meest zorgelijke gezicht.
„Een oude blessure aan de binnenkant van mijn knie.
Daar kreeg ik net een trap tegen aan. Dan voel je
het dubbel".
Aanvoerder Muller: „Ik vond niet dat ze zo hard
speelden. Het viel wel mee". Clubgenoot Keizer was
het daar roerend mee eens: „Veel minder hard dan
in Leipzig. Maar ja, thuis durven ze veel meer na
tuurlijk. Ze vielen me trouwens tegen. Lang niet
zoveel conditie in de tweede helft als in die eerste
wedstrijd. Dat verbaasde me wel". Veel bleef trou
wens onbesproken. Wat moest Jan Klijnjan, gezeten
tussen Henk Groot en Piet Keizer, op de vraag hoe
hij het spelen tussen de Ajacieden gevonden had,
anders antwoorden dan: „Nou, leuk. Wel een verschil
het Nederlands elftal of DFC. Het verschil tussen
het militaire elftal van een paar maanden geleden
en dit was niet zo groot".
Georg Kessler voelde de situatie haarfijn aan.
Waarom vroegen de heren niet wat aanvoerder Mul
ler en hij voor de wedstrijd besproken hadden? Over
het vertoonde spel van Bennie Muller zelf, merkte
de bondscoach op: „Aan het opstellen van Irmscher
vermoedde ik dat de Oostduitsers met drie spitsen
zouden opereren. Als afweer stonden daar drie ver
dedigers tegenover. We wilden niet met een uitge
sproken Ausputzer spelen, Eijkenbroek moest Israel
alleen rugdekking geven en hem af en toe bijstaan
en eventueel vervangen. Meer dan anders had Muller
daarom in deze wedstrijd gelegenheid om de aanval
te steunen. Maar hij heeft nu eenmaal niet zoveel
opbouwende en aanvallende capaciteiten als Henk
Groot. Het ging niet verrassend genoeg. Ik had mijn
tactiek echter zo flexibel opgesteld dat Muller als
dat nodig zou zijn die zou kunnen wijzigen. Dat heeft
hij ook gedaan". Muller beaamde dat. „Na de rust,
die eerste tien minuten hadden wij het spel niet meer
in handen. Toen zijn we met Eijkenbroek als een
zuivere Ausputzer gaan spelen".
Een duidelijk geïrriteerde Kessler antwoordde bits
op de vraag of nu de tijd van experimenteren im
mers voorbij was dit het elftal zou zijn dat ook
in een volgende interland op zou draven. Dat ligt
aan de spelers". Het was de laatste vraag over de
wedstrijd. De overige hadden betrekking op de voor
stelling in de sociëteit met de voetballers in nette
pakken. Dat was kennelijk niet naar de zin van de
heer Kessler. Reden waarom KNVB-public-relations-
man Van der Zwan met een nog iets te vragen
heren" deze voor alle betrokkenen vreemde ver
toning beëindigde.
NICO GOEBERT
**i*i"wwrnnfvinnnnnnnnmumnfinnnnr
