Echte grondige bureaucratie
vindt men vooral in Italië
Belastingschuld ter waarde
van 5 lire was niet inbaar
Italiaanse monarchisten
zijn erg teleurgesteld
Hoogoven no 6 in opbouw
wiel
AUTORIJDEN MET
EEN DOG OP DE
BENZINEMETER
Nieuwe modellen
WIM
XII 1- -f
i 4
Umberto wil niet meer terug
VRIJDAG 22 SEPTEMBER 1967
Met kroontjespen
Royaal
Secuur maar langzaam
Met een wetmatigheid die bijna
angstig aandoet, blijven de kos
ten die een automobilist zich
getroost om zijn auto te kunnen
blijven berijden stijgen. Er zijn
garages waar men een tientje
of meer arbeidsloon per uur durft te vra
gen, banden, accessoires en onmisbare
onderdelen blijven bij de prijsstijgingen niet
achter. En als de plannen van de Telders-
stichting doorgaan (een bijdrage van de
automobilist afhankelijk van de plaats waar
hij rondrijdt) zal de chauffeur in de stad
aanmerkelijk meer gaan betalen, dan zijn
collega in de provincie. En dan de grote
boosdoener: de radicale verhogingen van de
benzineprijzen, die overigens nog lang niet
hun top hebben bereikt. Hoe kan de par
ticuliere automobilist deze voortdurende aan
slag op zijn portemonnee opvangen? Het
antwoord: goedkoper rijden. Het vereist zelf
discipline om de mogelijkheden die de auto
biedt, niet tot het uiterste te benutten. Het
bedachtzaam bedienen van het gaspedaal
komt niet alleen de verkeersveiligheid ten
goede, maar evenzeer en dit argument
telt wellicht meer de eigen portemonnee.
ROUTINE
CONTROLE
•jsl~ -mtyX-
Het Saab-model 1968 is door het met zeven
centimeter verhogen van de voorruit aantrekke
lijker geworden. De verhoudingen van de wagen
liggen nu gunstiger. Naast vergroting van de
voor- en achterruit waardoor de veiligheid
bij dit merk is toegenomen is ook het in
terieur aangepast. De bovenzijde van de stuur
kolom is gepolsterd, de binnenspiegel is ver
plaatst naar de bovenrand van de ruit, en een
handel aan de stuurkolom bedient nu de ruiten
wissers en de claxon. De bevestigingspunten
voor de autogordel zijn beter geplaatst.
In ruim 85 percent van de Saabproduktie
wordt nu de V-4-motor van Ford ingebouwd.
Overigens verwacht men de grote Saab, waar
over al enige tijd wordt gesproken, pas in 1969.
juiAAnnnrm-ni
(Van onze correspondent)
ROME. Wy kunnen ons niet voorstellen, dat er op de wereld mensen
bestaan, die geen bewondering hebben voor de bureaucratie. Wij bedoelen
de echte, grondige bureaucratie. Er zijn maar weinig landen, waar men
deze instelling in reincultuur aantreft. In ons noorden denkt men vaak,
dat Duitsland een goede voedingsbodem zou zijn voor de echte bureaucraat.
Anderen hebben wel eens gehoord van „red tape in Amerika en zoeken
dus het voorwerp van hun stille bewondering aan gene zijde van de
Oceaan. De werkelijkheid is heel anders. Echte, door en door zuivere pro-
dukten van de ambtenarij vindt men in de allereerste plaats in Italië.
DIT GEZEGENDE land kan zich ver
heugen in het bezit van instellingen, die
onder een of ander ministerie moeten val
len, maar dan zo dat geen enkel minis
ter er zelfs het bestaan van weet. Instel
lingen die men tevergeefs in het telefoon
boek zou zoeken, maar wier ambtenaren
toch dagelijks achter een schrijftafel
plaatsnemen, iets doen en daarvoor ook
een salaris ontvangen. We noemen maar
zulke verrukkelijke zaken als het bureau
voor de bevordering van de bananencul-
tuur in „Italiaans" Somaliland, of het bu
reau voor de verkoop van onteigende en
nog te onteigenen onroerende goederen in
joods bezit. Dat zijn bureaus, die tenslot
te niet meer dan een jaar of vijfentwin
tig hun eigenlijk taak hebben overleefd.
hebben vastgesteld, dat zekere Pecora
Nanda, vertrokken naar onbekende be
stemming, nog een appeltje te schillen
heeft met de fiscus. Maar nu is zij ont
dekt. Vroeg of laat weet men haar te
vinden: een roerend voorbeeld van bu
reaucratische plichtsbetrachting.
Maar we hebben natuurlijk wel beter:
er zitten nog altijd heren in stoffige pa
perassen te neuzen om, met een kroon
tjespen uiteraard, te becijferen welke uit
keringen de staat moet open doen voor
aangerichte oorlogsschade, wel te ver
staan gaat het voor hen om de oorlogen
van het risorgimentode verovering
van Sicilië door Garibaldi in 1860 bij
voorbeeld.
Dezer dagen kwamen er een paar van
de uitvloeisels van dat soort bureaucra
tie aan het licht. De kranten hebben er
zeer ernstig over bericht en vonden het
prijzenswaardige voorbeelden van besef
voor de continuïteit van de staat.
Mevrouw Nanda Pecora, ruim zestig
jaren oud en woonachtig in Voghera in
het uiterste noorden van Italië, kreeg
een aanmaning om achterstallige belas
ting te betalen. De belastingschuld da
teerde van voor de eerste wereldoorlog
en de gemeente waar zij- het verschuldig
de heen moet sturen is nog al ver van
huis, namelijk op Sicilië. Het bedrag is
niet zo heel groot: vijf lire (drie Neder
landse centen). Mevrouw Pecora heeft
kennelijk weinig eerbied voor de staat.
Zij grinnikte een beetje en legde de aan
maning terzijde.
Dat was niet verstandig, want een paar
weken later kwam er een tweede brief
en toen zij ook. daaraan geen aandacht
ichonk, verscheen de deurwaarder om
„beslag te leggen op goederen, ter waar
de van vijf lire". De Italiaanse staat is
eerlijk en zal niet meer nemen dan hem
toekomt. Maar juist die eerlijkheid heeft
tot een ernstige crisis geleid. Het bleek,
dat de deurwaarder niets kon vinden,
dat vijf lire (niet meer maar ook niet
minder) waard was en dus moest hij on-
verrichterzake vertrekken. Daarmee is de
kous natuurlijk niet af. De brave vrouw,
of later haar erfgenamen, moeten hoe
dan ook betalen. Over tien jaar, over
vijftig, over een eeuw. Dat komt er niet
op aan.
Het rijk heeft recht op die vijf lire en
tot nu toe heeft de achterstallige beta
ling van mevrouw Pecora de meer
plichtsgetrouwe belastingbetalers stellig
niet meer dan zowat een half miljoen
gekost, het loon van enkele generaties
ambtenaren, die getrouw jaar na jaar
MEN DENKE niet, dat de staat alleen
maar zo vasthoudend is, wanneer het om
vorderingen gaat. Integendeel, ook de be
talingen laten soms wel eens wat lang op
zich wachten, maar ze komen. In het
dorpje Vittoria Apuana in Ligurië woont
een bejaarde vrouw, Liduina Garibaldi.
In haar jeugd, die al ver achter haar
ligt, werkte zij in een textielfabriek. Zij
heeft daar in het jaar 1908 een klein on
geval gehad, waardoor zij voor korte tijd
niet werken kon.
De Italiaanse staat is in zulke gevallen
als een zorgzame moeder en laat de door
een ongeval getroffene niet in de steek.
Vandaar dat mevrouw Garibaldi verle
den week het vreugdevolle bericht ont
ving, dat zij, in verband met dat onge
luk, recht had op een staatspensioen te
betalen uit de ongevallenkas. Het ging
om een maandelijks pensioen ten bedrage
van: één lira per maand.
In 1908 leefden we nog in de gulden
tijden, dat munten waardevast waren.
Ieder land had gouden munten in omloop
en de koersen waren stabiel. Eén lira
was evenveel waard als een Franse of I
Belgische frank, de helft van een ouder
wetse Nederlandse gulden. Nu is dat alle-
maal een beetje anders en er rezen voor
de gepensioneerde enkele moeilijkheden.
Zij vroeg zich onmiddellijk af op welke
manier zij haar pensioen zou moeten in-
Een laatste, wat zonderlinge, poging om
een munt van die waarde in omloop te
nen: de lira immers bestaat al sedert ette
lijke jaren niet meer.
brengen, is in 1957 schromelijk mislukt.
Het kleine muntje van „acmonital" (een
metaalliër.ing waarvan aluminium het
voornaamste bestanddeel is) verdween
vrijwel onmiddellijk uit de omloop, hoe
groot ook de hoeveelheden waren, die
men ervan op de markt bracht. Het duur
de even voor men erachter kwam, dat de
muntjes van één en twee lire bij wagon
ladingen tegelijk naar Zwitserland ver-
trokken, omdat ze ideaal bleken als „ziel"
voor de met stof beklede knopen van da
meskleding. Geen fabrikant kon zo goed
koop een even goede „ziel" leveren!
OVERWEGENDE, dat het kleinste
muntje, op het ogenblik in omloop, het
vijflire-stuk is, richtte mevrouw Garibal
di zich tot het ministerie van Sociale Za
ken (natuurlijk met een request op geze
geld papier van driehonderd lire) of zij
haar pensioen eens om de vijf maanden
zou kunnen ontvangen, om het plaatselij
ke postkantoor in staat te stellen de uit
betaling te doen.
Op dat verzoek is afwijzend beschikt.
Het gaat om een maandelijks pensioen en
dus moet het iedere maand worden uit
gekeerd. Op welke wijze dat moet gebeu
ren is iets, waar het ministerie voorlopig
nog niet op ingaat. Maar ze zullen er wel
iets op vinden. De bureaucratie in Italië
werkt secuur een beetje langzaam,
maar eenieder krijgt het zijne en men
staat voor niets. Al zou men alleen ter-
wille van het pensioen van mevrouw Ga
ribaldi opnieuw muntjes van één lira I
moeten slaan.
Wij zijn ervan overtuigd, dat zij haar
pensioen op de juiste wijze zal ontvan
gen. Misschien omstreeks het jaar twee
duizend, maar het komt en het zal één
lira bedragen.
ROME, (AP). Voor de Italiaanse. De monarchisten hebben nog meer|
monarchisten is de afgelopen zomer wei- klachten.
nig bemoedigend geweest. De Italiaanse Een der dochters van I mbei to, P11)*'
monarchistische beweging, die leeft bij ses Maria Pia, is voor een tijdschiift
de statistiek, volgens welke in 1946 veer- een rubriek gaan schrijven, .waarin zij de
tig percent van de bevolking voor de mo- „geheimen" an haar jeugd en gezel-
- .--i schapsleven onthult.
Bovendien kijkt zij in Rome uit naar
een woning, terwijl geruchten lopen, vol
gens welke zij van plan zou zijn te schei
den van haar echtgenoot, prins Alexander
van Joegoslavië.
Deze week hebben Italiaanse monar
chisten in Rome pamfletten verspreid,
waarin zij tot de dame de aanmaning
richten: „Ga weg. Heb eerbied voor uw
doorluchtige voorouders. Een prinses
moet zich niet verlagen tot het schrijven j
van kletspraat voor een schandaalblaadje
narchie heeft gestemd, is door haar ko
ninklijke familie teleurgesteld.
Koning Umberto, die vrijdag in zijn
zonovergoten Portugees ballingsoord Cas-
cais zijn 63ste verjaardag vierde, toont
afgezien van een jaarlijkse boodschap aan
het Italiaanse volk en nu en dan een
persgesprek, weinig verlangen terug te
keren naar zijn vaderland, waaruit hij richten; „Ga weg. Heb eerbied
door de grondwet van 1946 is verbannen, doorluchtige voorouders. Een
Vele Italiaanse monarchisten zeggen, I „;„u tnt hot
dat de kalende, door de zon gebruinde
koning meer belangstelling heeft voor I van een ^modekoning. Van hier tot het
zijn waardevolle boekenverzameling dan geven van interviews aan erotische week-
Oljil
voor propaganda voor zijn terugkeer on
der de leden van het parlement.
„Ik geef er de voorkeur aan te lijden
om mijn land nieuwe strijd en nieuwe
smarten te besparen", zei' Umberto on
langs in een persgesprek.
<v >V
(Van een verslaggever)
IJMUIDEN Bij Hoogovens IJmuiden
1* het sluitstuk aangebracht in de val-
leiding tussen de oven van hoogoven 6
en de gasreiniging.
Het stuk leiding, met een doorsnede
van 3,5 meter, een lengte van 15 meter
en een gewicht van bijna 20 ton, werd
door de grote rijdende torenkraan van
N.V. Werf Gusto uit Schiedam geplaatst
op een hoogte van circa 60 meter boven
het maaiveld.
De gasreiniging kwam daarmee voor
een belangrijk deel gereed.
De werkzaamheden aan hoogoven 6
verlopen nog steeds volgens plan.
geven van interviews aan erotische week-
bladen of optreden als model voor een
modehuis is maar een stap!"
De beide andere dochters van Umberto,
Maria Gabriella en Maria Beatrice, heb-
ben eveneens blootgestaan aan critiek van
de Italiaanse monarchisten en de politieke
pers.
Sinds het bekend worden van de plan
nen van Maria Gabriella om in het hu
welijk te treden met de gescheiden 47-
jarige Franse financier Robert Balkany
jammeren de royalisten dat het Italiaan
se blauwe bloed wordt verontreinigd.
„Ronduit gezegd zie ik niet in, waarom
ik niet precies hetzelfde zou kunnen doen
als prinses Margaret, die ook is getrouwd
met de man, van wie zij hield", zei de
28-jarige prinses kort geleden. Dat ex-
koning Umberto zijn toestemming voor
het huwelijk heeft gegeven vinden de
royalisten zelfs nog erger.
Ook de jongste dochter van de koning,
Maria Beatrice, is het voorwerp van cri
tiek geweest. Deze dateert van die dag
in maart, waarop zij zichzelf met een
pistool verwondde bij het opruimen van
een lade. Het was een geheimzinnig ge
val en zij moest een week naar een kli
niek te Madrid om te herstellen. Zij ont
kende evenwel dat het een poging tot
zelfmoord was geweest.
Vele monarchisten vinden haar vriend
jes onder stierenvechters en studenten in
Spanje een koninklijke prinses onwaardig.
Alleen Vittorio Emmanuele van Savoye,
de jeugdige prins en rechtmatige erfge
naam van de niet meer bestaande troon,
is dit jaar door de critiek ongemoeid ge
laten. Hij woont in Zwitserland en mag
niet naar- Italië terugkeren tenzij hij van
zijn aanspraken afziet.
Hij wordt door beide Italiaanse monar
chistische partijen nog beschouwd als de
man, die eens de monarchie in Italië zou
kunnen herstellen.
De gestadig in omvang afnemende Ita
liaanse monarchistische beweging heeft
altijd beweerd, dat de meerderheid van
het Italiaanse volk voor terugkeer van
een koning is. Zij wijst op de resultaten
van de in juni 1947 gehouden volksstem-
ming, waarbij 12,7 miljoen Italianen voor
een republiek en 10,7 miljoen voor een
monarchie stemden.
Sindsdien zijn de monarchisten in Italië
in getalsterkte achteruitgegaan. Bij de
algemene verkiezingen van 1963 behaalde
de monarchistische partij een half mil-
joen (nog geen twee percent van het to
tale aantal) stemmen.
De partij heeft zich vervolgens gesplitst
in de Italiaanse democratische partij voor
monarchistische eenheid met twee afge
vaardigden in het parlement en de natio
nale monarchistische partij met geen en
kele.
De moderne auto stelt de bezitter in staat binnen de
twaalf séconden van stilstand een snelheid van 100 kilo-,
meter per uur te bereiken. Korte felle „tussensprmts in
het stadsverkeer maken het mogelijk een verkeersknoop
nog net te ontwijken Op de buitenweg kan de huidige
motor tegenwind of niet langdurig een hoge snel
heid handhaven. Hoe plezierig en soms bitter nodig deze
eigenschappen ook zijn: ze kosten geld, handenvol geld.
De manier van rijden wordt voor een groot deel be
paald door het karakter van de bestuurder, aangevuld
door een zekere mate van routine, inzicht en feeling.
Zuinig rijden kan daarom in bepaalde gevallen tot oen
geforceerd rijden worden, waaraan sommige automobi
listen niet kunnen blijven voldoen. Er zijn echter nog
andere middelen, behalve de aanpassing van de rijstijl,
om soms wel vijf tot zes liter benzine op de 100 kilometer
te besparen (voor de grote wagens althans, bij kleine
wagens zal de besparing minder zijn).
De motor met zijn ingewikkelde afstellingen functio
neert in vele gevallen niet helemaal correct. Een onder
deel dat vuil is, kan een reactie veroorzaken die uiteinde
lijk resulteert in een hoger benzineverbruik of oliever-
bruik.
Voordat men dan ook besluit om zuinig te gaan rijden,
dient eerst de auto aan een inspectie te worden onder
worpen, omdat anders een gedoseerd gebruik van het
gaspedaal wellicht zinloos is.
Kleine reparaties die een zuinig verbruik ten goede
komen, kunnen door de praktische automobilist zelf wor
den uitgevoerd. Bijvoorbeeld het monteren van nieuwe
bougies, als blijkt 'dat de oude vervuild zijn of een on
juiste afstand tussen de elektroden hebben. Wisseling van
de bougies is iedere 10.000 km aan te raden.
Een goede vonk zorgt voor een optimale ontbranding
van het benzine-lucht-mengsel, maar dit is slechts mo
gelijk als ook rotor, condensator en de afstelling punc
tueel in orde zijn. Om dit te controleren is echter een vak
man nodig.
ER ZIJN MEER VAN DIE PUNTEN
DIE CONTROLE VERDIENEN:
carburator: vooral nakijken op lekkage, poreuze lei
dingen, benzinefilter en pomp. Als een warme motor
niet onmiddellijk start, kan dit een aanwijzing zijn
van een verborgen mankement in de carburator.
stationaire loop dient regelmatig te zijn Bij een on
zorgvuldige loop kan veel koolmonoxyde in de uitlaat
gassen ontstaan.
luchtfilter. Dit onderdeel kan de automobilist zelf con
troleren en eventueel schoonmaken. Een verstopt
filter laat de motor onregelmatig en duur werken.
ontluchtingsventielen en compressie: om dit laatste
door te meten is het werk van een vakman. Een on
juiste compressie doet het benzineverbruik'aanzienlijk
stijgen.
Niet alleen de motor, maar ook de wagen verdient aan
dacht als men zuiniger wil rijden. Uit de benzinetank zal
als hij tot aan de rand van de vuldop wordt gevuld
altijd wel benzine ontsnappen. Zeker bij warm weer. De
benzine zet uit en zoekt zich een uitweg.
Het verdient aanbeveling bij de controle de handrem
en de voetrem niet over te slaan. Een licht aanlopende
rem vormt een weerstand meer die door de motor moet
worden overwonnen.
Zoals gezegd: rijden met een half oog gericht op
de stand van de benzine kost discipline. Daarnaast
dient de wagen een controle te ondergaan, die uiter
aard geld kost. Als het een oude wagen is die u van
de hand wilt doen is het verloren moeite. Bij iedere
andere wagen zult u de kosten van het onderzoek
eruit halen; als u zich er tenminste voortdurend van
bewust .blijft dat u wilt rijden met zo min mogelijk
kosten.
In Amerika past men in verscheidene staten kleuren
toe om de op- en afritten van autowegen te markeren. De
invoegstroken zijn voorzien van een gele markering, de
uitritten van een blauwe. Het aantal foutieve manoeuvres
op deze weggedeelten is hierna met ruim dertig percent
gedaald.
Opel heeft zoals men reeds verwachtte
het programma uitgebreid met een Olympia,
welke wagen de plaats inneemt tussen de Ka-
dett en de Rekord. De Olympia leverbaar in
een tweedeurs- en een vierdeursuitvoering en
als coupé, is voorzien van de bekende aflopende
daklijn, bekleed met kunstleer. Tot de veilig
heidsvoorzieningen op deze wagen behoren een
schokabsorberende stuurkolom, gescheiden
remcircuits en een met schroefveren en geleide-
armen verbeterde vering achter.
Standaard op deze wagen is de 1,1 liter-motor
van de Rallye Kadett, die met een vermogen
van 68 pk bij'6.000 t.p.m. een topsnelheid levert
van 140 km per uur. Op bestelling zijn in dit
type motoren leverbaar van 1,7 liter en 1,9 liter
inhoud. Het onderstel van de wagen moet aan
deze krachtiger motoren worden aangepast.
Peugeot zal op de autosalon in Parijs ope
ning begin oktober onder meer deze 204 Ca
briolet Grand Luxe met hardtop laten zien. De
Franse fabriek heeft voor de 204 Sedan- en
Break-modellen een dieselmotor ontworpen. Het
betreft hier een overvierkante viercilinder mo
tor van 1255 cc, die bij 5.000 t.p.m. een vermogen
ontwikkelt van 46 sae-pk. Waarschijnlijk zal in
het voorjaar 1968 deze 204 met diesel kunnen
worden geleverd.
Reeds volgende maand zal de 4Ó4 Comfort
sedan geleverd kunnen worden. Het is een een
voudige uitvoering van de normale 404 sedan,
met een 66 pk motor, die een top van 135 km
per uur mogelijk maakt. Het instrumentenbord
heeft een langwerpige snelheidsmeter. Kleinere
wieldoppen en een gewijzigde bumper maken
deze Comfort herkenbaar.
nrmnnnnnjumann-ii
