Edward de Noorlander overwint zijn tegenslagen met steun van Wil Westphal te stoppen niet geaccepteerd Advies van bondsarts om maar Atleten testten baan van rubber-asfalt HENNIE ARDESCH Bejubeling en verguizing volgden elkaar snel op APPLAUS? VOOR MIJ? Wat doe je met zin in wat hartigs? Dan pak je zo'n lekker blikje vlees! fris in de mond Warnas toegevoegd aan selectie O.5. in kleur op televisie Engelse spelers in Amerika wacht jaar schorsing Margo Klees weer in nationale ploeg Nieuw 12-uurs record Zandvoort Onnes en Schoofs bedankten voor oranjeteam Dameshockeyploeg leed tegen Australië tweede nederlaag DINSDAG 26 SEPTEMBER 1967 17 Pech jaar Toekomst Praktijk Swift Roermond lootte vrij in eerste ronde E.C. Vlees! Want dat is smakelijk en pikant op zo'n moment. En blikjes vlees kun je overal krijgen. Geels bij Jong Oranje nnnnfinnnnnnnnnnnnnnnniinmmiirir"""",",",',,","'","",,,,i,"*"""""*WIM*ft*MWM,M*M*MMW>M**M<>M"****nfWtni HmUMUMUIAA«IIMUMUMUUW>A<MmAAWUWmA*«Wmil nnnnnnnmrtnnnnnnnnm-n.—^b.^wwwiwwmmmmwkwwvwiiwmwmmmmvwiiwwwvmmwi een'heel klein stapje verder. In die tijd heb ik wel doorgekregen dat we in ons land met onze sportmedische begeleiding niet zo ver zijn. Dit seizoen deed ik voor het eerst weer mee aan een officiële wedstrijd. Dat was in mei in Leiden. Ik kwam toen toch weer boven de 7000 punten Na een jaar afwezigheid was dat prachtig, vond ik. Heel erg hoopgevend. Minder mooi was, dat ik na die wedstrijd een rugblessure kreeg. Daar zat iets klem. Weliswaar in een lichte vorm, maar ik moest er een Een goed jaar geleden adviseerde Atletiek Unie Edward de Noorlander maar met sport op te houden en „zijn lichaam niet meer te forceren". Be gin deze maand leverde deze natio nale tienkampkampioen 1965 op de het dus maar gewoon eerzucht. Toen Universiade in Tokio zijn beste per- ik tien jaar geleden bij DOS-Rotterdam ilüke prestatie door 7300 punten met atletiek begon rommelde ik al di- reet een beetje mee op alle nummers, te verzamelen in een wedstryd waar- A1 gauw b]eek dat ik nergens in zou uit- in de wind tegenzat. munten, misschien zou ik nu op hoog springen iets kunnen bereiken. Maar je Wat deze 23-jarige Rotterdamse student ,-]oet aan sport, vind ik, om iets te pres- voor zijn sport over heeft is nauwelijks Ueren! om mee te tellen, dan alleen kun te beschrijven. Niet alleen dat hij elke je door gaan, er iets voor over hebben. dag enkele van zijn tien atletieknummers go gauw ik A-junior werd nam ik dan traint, daarnaast poogt hij ook elke dag ook deei aan de tienkamp. Mijn eerste zijn handicap te overwinnen, zijn lichaam wecjstrijd was in november 1962. Toen sterker te maken. „Het woord handicap haalde ik ongeveer 5100 punten met de duidt al gauw op het ontbreken van iets. oude telling. Dat zou nu ongeveer 5550 maar dat is het gelukkig niet. Het is punten zijn. In 1964 zat ik nog op 5800 gewoon een kwestie van minder sterke I (6300), maar daarna kwam mijn beste hechtingen, die hechtingen waarmee de jaar, in 1965 werd ik in Vlaardingen na- spierbanden aan de beenderen vastzitten, tionaal kampioen tienkamp met een pun- Normaal zou ik daar geen last van heb- tentotaal van 7087, de eerste keer dat ik ben, maar als tienkamper, als iemand boven de 7000 punten kwam. En passant die nou niet direct de makkelijkste sport verbeterde ik in die titelstrijd ook nog bedrijft en dus veel van zijn lichaam moet ket nati0naal record hoogspringen, dat op eisen, merk je zoiets wel", vertelt de ste- j 94 5 stond en dat ik bracht op 1,96 me vig uit de kluiten gewassen adspirant-1 ter." „Waarom ga je je dan niet specialise- ren op één nummer is me vaak gevraagd. 1 me op d|e nationale kampioen Het antwoord daarop is gauw gegeven: schappen te veel geforceerd heb, weet er is geen nummer waarin ik ook maar niemand, maar een feit was wel dat ik enigszins zou kunnen excelleren. Ik moet na dje wedstrijd ging sukkelen, blessures het van mijn all-round-heid hebben. Noem breeg, die ik niet altijd goed kon thuis - brengen. In die weken na Vlaardingen heb ik me in ieder geval wel geforceerd op allerlei wedstrijdjes en ook in de win ter daarna tijdens de training. Dat kwam omdat ik toen bij Wil Westphal ging oe fenen en ik zijn trainingsuren voor geen goud wilde missen. Nu zeg ik, dat toen, in die winter, de basis is gelegd voor mijn huidig succes. Toen Wil er achter kwam dat me iets makeerde ging hij pas goed aan het werk: hij stuurde me naar allerlei specialisten en begon ei genlijk van de grond af met conditie training. Hoeveel uren we samen door mul duin zand gelopen hebben, hoeveel uren we die winter aan allerlei andere verster- wedstrijd in Kopenhagen voor afzeggen Omdat ik in Leiden echter toch nog 7029 punten verzamelde, werd ik uitgestuurd naar Tokio. Daar ging alles fantastisch. U zult begrijpen dat ik geweldig blij ben met dat puntentotaal van 7300, het mees te dat ik ooit bereikt heb, maar u zult ook begrijpen dat ik enorm enthousiast ben over het feit, dat ik ongekreukt uit Tokio terug ben gekomen, op geen enkele ma nier ergens last van heb of heb gehad. Om op medische begeleiding terug te ko men: bij die Universiade was een groot modern gebouw helemaal ingericht als medisch centrum, waarin allerlei specia listen-artsen dag en nacht voor je klaar stonden met de modernste apparatuur. Dat noem ik begeleiding." „Voor mij ziet de sporttoekomst er weer rooskleurig uit. Ik ga enorm hard werken, want die 7300 is nog lang niet het einde. Op al mijn nummers kan ik (Van onze correspondent) ARNHEM. Het is mogelijk dat in de toekomst de atleten hun neuzen zullen op halen voor een sintelbaan. Ze zullen mo gelijk mopperen: moeten we op die ouder- kingsoefeningen hebben gedaan, kan ik wetse sintels lopen, geef ons maar een niet meer uitrekenen. Alles deden we om baan van rubber-asfalt. De A.A.C.-atleten die slappe banden steviger te maken, zo Chris Mooy en Ger Kater velden min of stevig, dat ik mijn sport zou kunnen meer het doodvonnis over de sintels, na- voortzetten. Dat was een enorm span dat zij deze week op het landgoed Papen-\nende en vermoeiende tijd. Als je zo'n dal bij Arnhem, waar thans het nationale winter op die manier gezwoegd hebt en sportcentrum van de Nederlandse Sport- je merkt dan in het begin van het seizoen federatie wordt aangelegd, enkele banen dat het niet gaat, niet wil, dan moet je van „rub-kor" hadden geprobeerd. \heel wat wegslikken om toch hoop te blijven houden. In die tijd heb ik Wil en Hun commentaar was eensluidend: rub- zjjn vrouw leren kennen. Of ik het zon- ber-asfalt loopt veel prettiger dan sintels. der hen qq^ zou hebben gepresteerd?.. Veel sneller ook. De gemaakte tijden be- Qaf: hele seizoen 1966 heb ik stil gezeten vestigden dit. Reeds lang zoekt men naai gen enorm pechjaar. Stilgezeten wat wed- een vervanging van sintels als materiaal strjjden betreft, begrijp me goed. Ik had voor atletiekbanen. Sintelbanen zijn im- bet ontzettend druk met het aflopen van mers kostbaar in onderhoud, ze gaan nog-1 artsen en masseurs en met het steeds al gauw in kwaliteit achteruit (de baan voorzichtig proberen of iets weer kon is dbod, noemeri de atletenidat;I en de con- de me(üsche com_ ÏU* van da KNAU botweg beweerd, men ongeveer vijf jaar geleden begonnen dat ik er maar mee moest stoppen, was met het aanleggen van rubber-asfaltbanen dat wel een harde klap. Omdat J116®1 en omstreeks 1965 is dit nieuwtje ook mensen zeiden, dat dat wel een >oute doorgedrongen tot Europa. Het zijn banen uitspraak was van iemand die me niet die bijna geen onderhoud vergen en onder tmd onderzocht, maar af ging op een ,11e 'weersomstandigheden in perfekte rapport van een neuroloog, ben ik toch conditie blijven. I doorgegaan. Heel, heel voorzichtig, steeds Nederland kan en mag natuurlijk niet achterblijven bij deze ontwikkeling. In ons I land is men echter nogal voorzichtig. Met geld en atleten moeten we zuinig zijn zodat men er weinig voor voelt meteen grote banen van rubber-asfalt aan te leg gen, die mogelijk niet voldoen, omdat ze een aanslag plegen op de spieren en ge wrichten van de atleten. Waar het om draait is het zoeken naar de juiste baan voor ons land. Men heeft daarom in Pa- pendaal een viertal banen aangelegd van verschillende hardheid. Trainer Hes Grewer van A.A.C., die te vens lid is van de nationale technische commissie van de KNAU, was met zijn pupillen Chris Mooy en Ger Kater naar Arnhem gekomen om deze proefbanen, die een lengte hebben van 70 meter, aan de praktijk te toetsen. NOC-directeur ir. Ad Paulen volgde de test met belangstelling, evenals deskundigen van de NSF. Ir. Pau len bleek een warm voorstander van de nieuwe banen; „wanneer je ziet hoeveel werk het kost een sintelbaan in orde te brengen, dan hoef je niet lang na te den ken." De beide atleten trokken menig sprintje over de proefbanen. Ofschoon ze de lang-1 ite punten onder hun spikes hadden ge schroefd, konden de deskundigen geen noe menswaardige beschadigingen ontdek-1 ken. Zij waren dan ook enthousiast over het resultaat van de proefnemingen, even als de beide atleten, die zondermeer hun voorkeur voor de banen uitspraken. meer. Mijn beste prestatie op de 100 me ter is 11,2, dat kan beter, ik spring 7,05 ver, kan beter, stoot de kogel 14,32, spring 1,96 hoog, loop de 400 in 50,8, de horden in 15,2 werp de discus 42,72 me ter, spring met de polsstok precies vier meter hoog, gooi de speer 52,96 meter en loop tenslotte de 1500 meter in 4.22.8 Dat kan allemaal beter. Vooral de techni sche nummers ga ik deze winter onder handen nemen. Het wereldrecord staat met 8330 op naam van de Duitser Kurt Bendlin, ook Amerikanen Bill Toomey en Hodge zijn over de 8200. Daar zit dus nog wel af stand tussen, maar als ik deze winter er goed aantrek met Wil Westphal en ik kan gebruik maken van zijn in Mexico opgedane ervaringen, wie weet..Wil Westphal vertrok zaterdag 23 septem ber met Marjan Thomas en Wilma v. d. Berg naar de pre-Olympische spelen in Mexico. Ik was graag meegegaan. Leo de Winter was de enige heer die van uit Amerika naar Mexico zou gaan. Hij heeft echter de uitnodiging van het NOC niet aanvaard, omdat hij anders een „scholarship" zou missen. Ik heb nog even gedacht, dat ik of Rein v.d. Heuvel voor hem zou gaan, maar dat ging niet door..Geeft niets. Wil gaat wel. Samen zullen we het wel klaren. PRESSBURG. De Nederlandse kam pioen zaalhandbal (dames) Swift Roer mond heeft in de eerste ronde van het toernooi om de Europese beker voor zaal handbalkampioenen vrijgeloot. Hierdoor plaatst Swift zich meteen in de kwartfi nale. Ook bekerverdedigster Zalgiris Kau nas-(Sovjet-Unie) en Admira Energie (Oostenrijk) waren zo gelukkig als de Nederlandse ploeg. (Van onze correspondent) DEN HAAG. Hennie Ardesch, sinds de 73e minuut van het duel ADO -Feijenoord de meest verguisde man bij het Haagse voetbalpubliek, legde, toen ADO's manager Eddie Hartmann en trainer Ernst Happel hem gister middag bezochten, een boek op het ta feltje naast zijn bed. De titel: „Glorie van de sport". Hennie Ardesch, ver tegenwoordiger, 23 jaar, overgekomen van FC Twente, kreeg zondag zijn gro te kans, nadat hij vele tientallen wed strijden op het reservebankje had ge volgd. ADO's vaste keus voor het doel Ton Thie, was bij de zaterdagse trai ning geblesseerd. Hennie Ardesch ging zijn eerste competitiewedstrijd voor ADO in de ere-divisie tegemoet. Ardesch glimlachte, toen hij zijn plaats onder de lat innam. De 28.000 toeschouwers zouden zien, dat ADO's- reserve-doelman niet voor Thie behoef de onder te doen. Deze zondag was voor hem, Hennie Ardesch, de dag van „zijn glorie van de sport". Zeventien minuten voor het einde in niet meer dan enkele seconden was Ardesch niet meer dan een hoop bijeengeschraapte ellende. Geen glorie, alleen een joelende en fluitende massa voetbalsupporters. En er was geen mens, die begreep waarom doelman Ardesch die lange ren ondernam om zichzelf in kansloze positie te brengen. Hennie Ardesch be grijpt het zelf ook niet. ..Ik was zo blij", zegt hij, „toen Harry Heijnen ons derde doelpunt maakte. We kre gen plotseling weer een kansje. Het was toch 3-4". In diezelfde minuut kwam die vrije schop van Hans Kraay. Helemaal van af de middencirkel kwam die bal. Ik zag die Kindvall in de buurt van ons strafschopgebied staan. Ja goed, Ville- rius was d'r bij en Aadje Mansveld geloof ik ook. Maar die Kindvall vind ik een levensgevaarlijk Voetballer. Voordat je weet wat er gebeurt staat- ie vlak voor je. Ik wilde hem, geloof ik, gewoon voor zijn, die bal eerder hebben dan hij. Toen ik vlak bij hem kwam, zag ik niks meer. Geen bal en geen spelers. Er was alleen maar een waas. Ik wist nog wel dat die bal ergens boven me moest zijn. Ik wilde nog springen. Daarna weet ik niks meer. Ik had alleen nog een ongeloof lijke pijn in mijn rug". Hennie Ardesch kijkt verrast op als trainer Happel hem vertelt, dat die zelfde 28.000, die hem uitfloten na zijn fout, voor hem applaudisseerden toen hij op een brancard naar de kleedka mer werd gedragen. „Voor mij....?", vraagt de ADO-doelman, zelfs nu nog niet begrijpend, „Voor mij? maar^ ik han toch die blunder gemaakt ADO's reservedoelman weet niet meer dat ze hem naar de kleedkamer hebben gebracht, weet niet dat hij daar meer dan een uur heeft gelegen wild om zich heen slaand, dan weer grijpend naar zijn rug. „Je hebt ook de raarste plaats voor een voetballer uitgekozen", zegt trai ner Happel, „doelman. Als jij een fout maakt is het vaak niet meer goed te maken. Je had linksbuiten moeten gaan spelen". Manager Eddie Hart mann, de bloemen van de spelers op tafel zettend zegt: „zo is 't nu een maal. Tussen bejubeling en vergui zing liggen soms maar een paar se conden. Je komt er wel weer over heen. Je moet er overheen. We staan met z'n allen naast je, wij en de spelers". Hennie Ardesch: „daarvoor was het toch goed gegaan? Toen kwamen die uittrappen. Drie achter elkaar over de outlijn. Het publiek begon te schreeuwen. Achter mijn doel jouwden ze me uit. Ik kon er niet meer tegen op. Voor Hennie Ardesch geen glorie. Door één klein menselijk foutje schrompelde hij ineen tot een jongen, voor wie het allemaal gewoon te veel werd. Gewoon te veel. Dat is alles. ADVERTENTIE DEN HAAG. Bondscoach George Kessler heeft in de selectie voor liet Nederlands elftal, dat op 4 oktober in Kopenhagen uitkomt tegen Denemarken, een wijziging aangebracht: de door een beenbreuk uitgeschakelde Jan Klijnjan wordt vervangen door Go Ahead ver dediger Henk Warnas. Toh Thie - eveneens geblesseerd - is in de selectie voor Jong Oranje (3 oktober op het ADO-veld tegen Denemarken) ver vangen door de döelverdediger van Xer- xes/DHC Eddy Treytel. Aan deze groep is toegevoegd de Feijenoordrechtsbuiten Ruud Geels. LONDEN. De Olympische Spelen in Mexico zullen het volgend jaar direct en in kleur op de televisie te volgen zijn. De beelden zullen via een satelliet in de Europese huiskamers komen. LONDEN. Engelse voetballers die in Amerika voor de competitie van de niet door de FIFA erkende national professio nal soccerleague uitkwamen, zullen voor een jaar geschorst worden, als zij wen sen terug te keren naar de Engelse Lea gue. De Engelse voetbalbond maakte gis teren in Londen bekend dat spelers, coa ches, scheidsrechters en verzorgers, die actief met de NPSL te maken hadden, tot twaalf maanden na de datum van terugkeer geen enkele functie in de natio nale League mogen bekleden, hetzij bin nen de lijnen, hetzij erbuiten. Men heeft reeds zeven verzoeken uit de Verenigde Staten ontvangen van spelers, die zich wederom bij een club uit de League wil voegen. HAARLEM De Nederlandse dames- keurturnploeg. die op 7 oktober in de nieuwe sporthal van Winschoten uitkomt tegen Polen, is als volgt samengesteld: Margo Klees(OdinHeemskerk) Jannie Vierstra (QuickHuizum) Femie Klun- der (PSVEindhoven) Ans Heerschop (HGVHilversum) Ans van Gerwen (PSVEindhoven) en Aty van Veen (QuickHuizum). Reserve: Marjan van Zetten (Pro PatriaZoetermeer). ZANDVOORT - Het trio Cees van Don gen Cas Swart en Henk Viscaal heeft gis teren op het 'circuit het twaalf uursrecord van Zandvoort aanzienlijk scherper ge steld. Op een Honda 125cc produktieracer legde het drietal 1343 km af wat neer komt op een gemiddelde van 112 km. Het oude record stond onder andere op naam van Jan Kostwinder met 98 km. (Van onze sportredactie) HAARLEM In de Nederlandse tafel tennisploeg, die op 5 oktober in de eerste wedstrijd om de Europese beker voor lan denteams uitkomt tegen Engeland, zijn Frans Schoofs en Bert Onnes niet opge steld. De twee cracks lieten coach Tiger- man na een vorige week gehouden bespre king, waarbij ook de sportcommissie van de NTTB aanwezig was, weten wegens drukke werkzaamheden geen tijd meer te hebben de bondstraining te bezoeken. De Tsjechische bondscoach had geëist dat, wilden beide tafeltennissers in aanmerking komen voor het Nederlands team, zij zich aan zijn trainingsprogramma moesten on derwerpen. Het team dat nu in Hilversum tegen de Engelsen uitkomt is samengesteld uit spelers van twintig jaar en jonger. Het zijn de Nederlandse kampioen Bert van der Helm, Bert Schoofs en Ellen Kort. ADVERTENTIE Zodra u de frisse en zuivere smaak van dubbel gezuiverde Doublemint proeft merkt u hoe koel en aangenaam Doublemint uw mond en adem houdt. Koop vandaag nog een pakje Doublemint - plezier voor twee - en ondervind zelf hoe Doublemint uw smaak ver frist LEVERKUSEN Het Nederlandse dameshockeyelftal heeft gisteren tijdens het internationale toernooi in Leverkusen met 1-3 van Australië verloren. Het was de tweede achtereenvolgende nederlaag voor onze vertegenwoordigsters, die za terdag met 0-3 door Zuid-Afrika werden verslagen. Hoewel de nationale ploeg in de eerste helft in de meerderheid was, brak de rust aan met een 1-2 achter stand, omdat de kansen, die zeker aan wezig waren, niet werden benut. De Australische Johnson opende in de tiende minuut de score, die vier minuten later door Heieen van Rooy werd recht getrokken. Pritchard bracht na een half uur spelen de Australische dames op 2-1. Na rust verzwakte de Nederlandse ploeg door gebrek aan conditie en echte doelkansen kreeg men niet meer. N^i een fout van de Oranje achterhoede scoorde rechtsbuiten Johnson haar 2e doelpunt. Riet Küper was bij Nederland op de linksbuitenplaats uitblinkster en ook Fuus Verloop en Jose Poelman lieten een goe de indruk achter. Ster van het veld was echter de snelle Australische rechtsbuiten Johnson, die tweemaal raak schoot. In hetzelfde toernooi verloor West-Duitsland met 1-0 van Nieuw-Zeeland.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1967 | | pagina 17