De sterrenhemel in de maand oktober
DE ZILVEREN HAMER
PANDA EN DE MEESTER-VERVALSER
POLLE, PELLI EN PINGO
ngestipt
KRAMMETJE FOK
DAGRAVIT
TOTAAL
TIE EN HET GESTOLEN
Deurwaarderstarief
omhoog
Akkoord over een
Europese luchtbus
/UP0-PAARDEVLEES vooruwhwid
ALLEEN BIJ ALBERT HEIJN
17
'£p°oistek&£
WOENSDAG 27 SEPTEMBER 1967
Een roman uit de vikingtijd door
VERA HENDRIKSEN
_N
Kees Stip
Goed voor de
advertentie
jMUMWWWWWWWIWmWi I
42)
En toen hij kwam, wist ze, dat nu
al haar oude, verdrongen verlangens
vervuld gingen worden. Maar toen
vlamde er plotseling een nieuwe
hartstocht in haar op, zo fel en he
vig als ze niet kende van zichzelf.
Het was, alsof dat nieuwe gevoel
haar wilde meeslepen in een stroom
van gewaarwordingen, die haar de
adem benamen, haar willoos over
leverden aan de macht van de zin
nen. Ze dacht aan haar bevalling.
Ook toen was ze zich bewust gewor
den van onvermoede krachtbronnen
in zichzelf, die haar geholpen had
den in haar strijd tegen de pijn.
Op hetzelfde ogenblik stak het ver
weer in haar op. Nooit wilde ze die
kracht verliezen, ze mocht zich ook
nu niet laten gaan, dan zou het te
laat zijn. Neen. Ze weigerde onder
te gaan in de stroom van hartstocht,
ze moest zichzelf blijven, niet zich
verliezen in die ander, dan was het
onherroepelijk afgelopen. Ze verzette
zich tot het uiterste, ze wilde haar
hartstocht de baas blijven. Toen voel
de ze dat ze overwonnen had, ze was
die wilde zinnebrand de baas geble
ven. Maar ze moest in haar rade
loosheid luidop geroepen hebben,
want ze voelde Olves hand op haar
mond. Nu zij 'zelf gekalmeerd was,
zag ze, hoe volkomen hulpeloos hij
was in zijn hartstocht. En ze besefte
in een flits triomfantelijk, hoe ze zich
door haar eigen kracht, haar beheer
sing, van hem verwijderd kon hou
den in het moment van opperste ver
voering, zodat alles, wat hij van haar
kreeg, slechts het lege omhulsel was.
Ze las in zijn ogen de smart om
haar koelheid, maar hij zelf was
machteloos, hij kon haar niet meer
verstoten in dit ogenblik.
Sigrid, in Fröys naam kreunde
hij. Er ging een steek door haar hart.
Fröy en Gerd, Skirnes vervloeking
over koude en duisternis. Was dat
wat ze begeerde: buitengesloten zijn
met haar- eingen wilskracht in kou
en duisternis?
Neen, neen
Met een kreet wierp ze zich tegen
hem aan, liet de golven over haar
heen slaan, liet zich meevoeren in
deze ongekende drift, die aan smart
begrensde. En ze voelde, dat ze nu
eindelijk één met hem was, een met
zijn wil; haar ziel met de zijne sa
mengesmolten.
En dan, gedurende een kort adem
loos ogenblik, was ze een met alles
in de natuur, wat tot liefhebben en
lijden in staat is, een met dat, wat
door de tijden heen het leven heeft
geschonken aan geslacht op geslacht.
Vervolgens zonk ze weg in een diep
dal van geluk en bevrediging. Ze
wist niet, hoelang ze zo had liggen
doezelen, maar toen ze eindelijk de
ogen opsloeg, zag ze Olve dicht te
gen haar aanliggen, zijn armen om
haar heen. Over zijn gezicht lag een
onbeschrijfelijke rust, als bij een sla
pend kind. Ook hij sloeg nu de ogen
op en ontmoette haar blik in een
glimlach vol geluk en warmte. Met
een zucht trok hij haar weer tegen
zich aan en weer besefte ze, hoe
volkomen ze hem toebehoorde.
Nu was er geen weg meer terug.
Nooit meer zou ze haar wil aan de
zijne kunnen meten. Nu had ze de
kracht, die ze in zichzelf gevonden
had, volkomen aan hem overgedra
gen, daar kon geen macht ter we
reld meer iets aan veranderen.
En met haar gezicht tegen zijn
schouder gedrukt begon ze stil te
huilen om dit onbeschrijfelijke ge
voel, dat zich van haar had meester
gemaakt.
Maar liefste, glimlachte hij in
het donker, je moet niet huilen,
je hebt me zo gelukkig gemaakt.
Het is alleen maar, dat ik zo bang
ben, dat je me nu als je slavin zult
beschouwen, stamelde ze. Je bent
mijn vrouw, niet mijn slavin, zei hij
zacht. Wat je me gaf, heb je me
immers vrijwillig geschonken. Zou je
het terug willen nemen, als je dat
kon?
Neen, zei Sigrid heel beslist en
ze moest even lachen. Je bent de
mijne, omdat je het zelf wenst Het
is je eigen wil, die je aan mij ver
bindt.
Ze wist, dat hij gelijk had, zelf
wenste ze immers niet anders dan
zijn eigendom te zijn.
Met oorverdovend geweld beukte
de branding tegen de rotsen van het
eiland Grip. Hoogopspattend schuim
van de golven vermengde zich met
de regen, die striemend neergutste.
Inktzwart verhief zich telkens een
nieuwe golf uit de kokende zee, om
met een donderende klap tegen de
rotsen te pletter te slaan en op te
lossen in een wolk wit schuim. De
wolken joegen elkaar na in woeste
vaart en leken soms het wateropper
vlak te raken. Met volle zeilen voor
de wind varend, koersten twee sche
pen naar de opening van de fjord,
nu eens wiegden ze hoog op de kop
pen der golven, dan weer werden ze
naar de diepte gesleurd, kronkelend
als palingen tussen de metershoge
golven.
Tore Hund stond zelf aan het roer.
Hij hield het ene oog gericht op zijn
vaarweg en zijn eigen schip, het an
dere op de slank oprijzende drake-
kop, die voor hem aan stuurboord
voer.
Bij Aegir Björn, ik geloof, dat
hij het van ons wint! schreeuwde
hij boven het geweld van wind en
golven uit.
Een lange man, die naast hem op
het achterdek stond, knikte zwij
gend. Tore wierp een blik op het
zeil. De schoot aan stuurboord
strak aanhalen, baval hij. Er was
slechts één man aan boord, die niet
de adem inhield, toen ze langzaam,
heel langzaam het andere schip be
gonnen in te halen. Die ene man
die er zich niets van aantrok, zat
rustig in het kleine ruim bij de mast
en was druk bezig met een zorge
lijk gezicht zijn drijfnatte baard en
hoofdhaar te ontluizen. Het was een
kleine, zonderlinge man, met een
verweerd gezicht en slordige, bor
stelige wenkbrauwen. Nu schudde
hij somber het hoofd.
Ze verdrinken, mompelde hij,
werkelijk, ze verdrinken! Een
leven lang hebben ze me gezelschap
gehouden, ze hebben zich bovendien
nog vermengd met de luizen van
Ierse meiden. En nu zie ik ze voor
mijn ogen verdrinken!
Aegir - de god van de stormachtige zee.
Ran zijn vrouw nam de schipbreukelingen
tot zich
(Wordt vervolgd.)
Mercurius kan in oktober niet worden waarge
nomen. De planeet gaat minder dan een half uur na
de zon onder en wordt dus vóór de duisternis valt
aan het oog onttrokken.
Venus is echter deze maand een prachtig hemel
licht. De planeet fonkelt aan de morgenhemel en
overtreft dan in helderheid alle sterren. Er is dus
geen moeilijkheid om haar te onderscheiden. Wie
vóór de zon op is en naar het zuidoosten kijkt, ziet
haar onmiddellijk. Op 19 oktober verdient Venus bij
zondere aandacht, want die dag passeert het Ameri
kaanse ruimtetuig Mariner V na een vier maanden
lange tocht op de korte afstand van nauwelijks
4.000 km van deze planeet. Heel wat raadselen, voor
al in verband met de wolkenrijke dampkring \an
Venus, hoopt men hiermee te achterhalen. Ook het
Russische ruimtetuig Venus IV bereikt in deze dagen
de onmiddellijke omgeving van de planeet. Heel wat
belangstelling dus rondom Venus deze maand, maar
al die drukte kan haar stille pracht aan de ochtend
hemel niet verstoren.
Mars moet 's avonds worden opgezocht in het zuid
westen. Laag bóven de horizon in de schemering der
ondergaande zon vertoont zij zich als een fel rood en
als de lucht onrustig is flikkerend hemellichaam.
Jupiter bevindt zich nabij Venus aan de morgen-
hemel. De planeet staat iets hoger dan Yenus..en is
aanzienlijk zwakker dan deze. Men kan' zich bij deze
aanblik moeilijk voorstellen, dat Venus, ongeveer zo
groot als de aarde, in werkelijkheid in het niet valt
bij de reuzenplaneet Jupiter, die een volume heeft
gelijk aan dat van 1317 aardbollen.
Satumus, laatstse in de rij der met het blote oog
zichtbare planeten, is de hele nacht waarneembaar
bij de grens tussen de sterrenbeelden Vissen en Wal
vis. Op 2 oktober staat zij in oppositie, dat wil zeggen
K
'&IHAUT
aan het firmament diametraal tegenover
de zon. Op dat ogenblik bevindt de aarde
ADVERTENTIE
WEER
STAND
dAGRAVIT
Griep en verkoudheid liggen op de
loer. Zorg er voor dat ze niet bij
binnenkomen. Wapen uw gezin met
Dagravit Totaal. Elke dag 1 dragee
is genoeg. Daar zitten alle brood
nodige vitaminen en mineralen in!
Vandaar de naam:
15. De heer Biggelink keek vreemd op toen
zijn vöorfaad groenten en fruit plotseling verdubbelde;
dat valt te begrijpen. Verwilderd staarde hij naar Pan
da en Astral, die blij bezig waren om een gedeelte
van het ooft naar de vliegende schotel te brengen. „D-
dat kan niet.prevelde de kraamhouder. „D-dit is
te gek! Zo kan ik toch geen zaken doen? M'n héle om
zet raakt in de war!" Maar hij had niet veel reden
tot klagen dat merkte hij toen zijn bezoekers weer
opstapten en hij heel wat meer op zijn stalletje over
hield dan hij voordien had. Hij mopperde dan ook niet
langer. Maar Joris die misnoegd had toegekeken deed
dat wel. „Het ehfalderen van fruit is natuurlijk
aardig!" sprak hij. „Maar er zijn toch andere voor
werpen die eerder om vervalseh vermeerdering
vragen? Neem nU bijvoorbeeld diamanten!" „Tjonge,
ja!" riep Panda uit. „Daar zeg je iets! We moeten
Astral een paar mooie edelstenen meegeven! Dat is
een goed idee, Joris!"
rDlÊ TAND MET DAT 6 AT MOET ERUIRl NEE, IK WEET IETS 8ETER5 -
WANNEER M46 IK MIJN 06EN
WEER OP
ENDOEN,
POUE
BLIJF DAAR STAAN EN DOE
JE OGEN DICHT
KOM MAAR MEE NAAR DE
TANDARTS
tussen de zon en Sa-
zich dus precies
tumus in.
In de omgeving van Venus en Jupiter
bevindt zich nog de heldere ster Regulus.
Dit opvallend trio is een waarneming be
slist waard. Op 4 oktober staat Venus
precies ten zuiden van Regulus. De af
stand tussen beide bedraagt dan 5°, dit
is ongeveer tienmaal de schijnbare dia
meter van de Volle Maan. Veel nauwer
is de samenstand tussen Regulus en Ju
piter, welke laatste op 15 oktober precies
ten noorden en op slechts 0,3° afstand van
de ster zal staan. Vooral met een kleine
veldkijker biedt dit een mooie aanblik.
Aan het einde van de maand voegt zich
de smalle maansikkel bij het groepje. Op
28 oktober staat de maan nog ten westen
bevindt zij zich tussen Jupiter en Venus,
van Jupiter, maar de volgende ochtend
Nog een etmaal later is zij ook Venus ge
passeerd en nadert met steeds afnemende
sikkel onverwijld de zon. Drie dagen
later is het nieuwe maan.
Maan:
Nieuwe maan3 oktober om 21.24
Eerste kwartier 10 oktober om 13.11
Volle maan18 oktober om 11.11
Laatste kwartier 26 oktober om 13.04
Om de kaart te richten moet men haar
boven het hoofd houden en het noorden
laten samenvallen met de noordelijke
horizon. De stand van de hemel is die op
15 oktober om 21 uur. Voor vroegere tijd
stippen de kaart draaien in de richting
van de wijzers van het uurwerk, voor
latere tijdstippen in tegenovergestelde
richting. De plaats van de maan is voor
enkele tijdstippen aangegeven; de getallen
duiden de dag van de maand aan. Ook
is de positie van Saturnus (S> aange
geven. De stippellijn die door de ZwAan
gaat duidt de hartlijn van de Melkweg
aan. De andere gestippelde lijn is de
ecliptica (Dierenriem of Zodiak): de
maan, de zon en de belangrijkste pla
neten bevinden zich steeds in de nabij
heid van deze lijn
DEN HAAG. In het staatsblad is
een Koninklijk Besluit verschenen waar
bij de deurwaarderstarieven worden ver
hoogd.
De deurwaarders worden nu nog geho
noreerd naar tarieven, die zijn vastge
steld in december 1960. Gezien de alge
mene stijging van het loon- en prijspeil
is besloten de aan de deurwaarders toe
komende bedragen in het algemeen met
40 percent te verhogen. Voor het doen
van een exploot b.v. zal 14 verschuldigd
zijn in plaats van 10.
Een uitzondering is gemaakt voor oproe
pingen bij de dienst ter rolle. De oude
regeling bepaalde een bedrag voor elke
oproeping Aangezien praktisch geen enke
le zaak wordt afgedaan met één uitroep
kostte de berekening van het „roepgeld"
vaak vrij veel tijd. De nieuwe regeling
kiest voor het systeem van een vastrecht
te betalen alleen vooor de eerste uitroep
van een zaak.
~BONN, (Reuter) Gisteren is door
Engeland, Frankrijk en West-Duitsland
een overeenkomst getekend voor het tot
ontwikkeling brengen van een Europese
„luchtbus". De overeenkomst betreft de
eerste fase tot 31 juli 1968 van de ont
wikkeling van een vliegtuig, dat 250-300
personen zal kunnen vervoeren .Het gaat
hierbij voornamelijk om het ontwerpen
van een prototype voor een toestel dat
kan worden gebruikt op de korte en mid
dellange afstand en dat in 1973 in dienst
zou moeten worden gesteld.
Zijn ze er nog, de werkgevers die
met vaderlijke hand hun bedrijf tot
bloei brengen en de arbeiders die
niets liever doen dan het vader naar
de zin maken?
Ze zijn er nog. Misschien niet meer
in Nederland, waar elke dag duizend
werknemers op straat kunnen staan
omdat één werkgever op zijn stoel
blijft zitten. Maar in Duitsland wel.
Daar wonen ze nog, de brave bor
sten waarbinnen het 'bonst van de
gouden harten. Dat gebons is zo dik
wijls voor ons verborgen gebleven
door het gerinkel van de IJzeren Krui
sen.
In Stuttgart volgde de directeur van
een aannemersbedrijf dagelijks het
wel en wee van zijn tweehonderd
werkkrachten. Des te verheugender
was het voor hem toen de accoun
tant die de loonadministratie contro
leerde plotseling uitriep: „Maar dat is
niet te geloven! Hier hebt u een werk
nemer die alle andere in plichtsge
trouwheid overtreft. Hij heeft verre
weg de meeste overuren gemaakt van
alle arbeidskrachten en daarbij heeft
hij in drie jaar geen dag verzuimd
door ziekte."
„Of werken ook gezond is!" riep
de directeur. Hoe heet hij?"
„Schulze", sprak de accountant,
„Monteur Schulze".
De directeur liet alle monteurs die
hij kende voorbij zijn geestesoog trek
ken en vond ze er allemaal uitzien om
Schulze te heten.
„Hoe oud is hij?" vroeg hij aan de
accountant.
„Dat is komisch", zei de accoun
tant. „Hij is juist gisteren vijftig jaar
geworden".
„Dat moeten wij vieren!" riep de
directeur. Hijdrukte op een hefboom
pje en sprak op discrete toon: „Juf
frouw Ida".
Een hups wezen trad heupwiegend
„Juffrouw Ida", zei de directeur,
„Monteur Schulze".
„Dat treft slecht", zei juffrouw Ida
„Monteur Schulze heeft zich vanmor
gen ziek gemeld".
„Dat is tragisch!" riep de directeur
„Ofschoon, de man heeft het wel ver
diend. Haalt u toch de cognac maar,
dan nemen we vast een glaasje op
zijn herstel".
Juffrouw Ida ging weg, maar niet
om de cognac te halen. Zij haalde
een voorschot op haar salaris en op
stapte ze in haar rode sportwagen en
reed naar het vliegveld. De volgende
dag lag ze op het strand van Majorca
na te denken over de drie heerlijke
jaren dat ze een dubbel salaris had ge
had: van haarzelf en van de door
haarzelf verzonnen monteur Schulze
(ADVERTENTIE)
53. Na het gesprek met kapitein Sioe
is Rechter Tie regelrecht naar de herberg
gegaan om wat te rusten en te bekomen
van alle opwinding. Het ergert hem dat
hij niet zeker weet wie er een aanslag op
hem heeft laten plegen. Het is een on
rustig gevoel als je je vijanden niet kent.
Rechter Tie is net weer opgestaan. Als
hij het raam opent om de frisse namid
daglucht te laten binnenstromen, wordt er
aan de deur geklopt. De bekoorlijke jon
ge Violet komt binnen met een blad, waar
op rijst en thee. „Het zou nu een goed
moment zijn om een tochtje op de rivier
te gaan maken, dokter", zegt het meis
je. „Het is koel en de eerste paar uur
heb ik toch niets te doen. Visgerei heb ik
genoeg in mijn boot". De Rechter be
denkt zich niet lang. Eigenlijk was hij
de afspraak met Violet te gaan vissen
alweer vergeten, maar de koelte op de
rivier zal hem helpen zijn gedachten te
ordenen, en bovendien kan hij op deze
manier de buitenmuren van het paleis ver
kennen! Volgens de prinses moet de dief
van het halssnoer over de rivier gekomen
zijn en de muur hebben beklommen.
Een kwartiertje later betreden ze de ka
de. Violet heeft aan alles gedacht en zelfs
voor zonnehoeden gezorgd. „Daar ligt mijn
boot al!", roept het meisje vrolijk.
945. De koude thee deed wonderen.
Voor de ogen van de verbaasde toeschou
wers kromp Karo in een tot zijn gewone
grootte en hij trok een zicht, alsof hij het
eigenlijk niets bijzonders vond. Maar pro
fessor Omega werd er helemaal opgewon
den van.
„Het werkt.het werkt.mijn naam
zal groot in het wetenschappelijke tijd
schrift komen! Meer thee emmers
thee.we gaan iedereen weer normaal
maken".
In de woning van de burgemeester kwam
iedereen bijeen, die door het eten van vis
teveel gegroeid was. Groot was de blijd
schap van de getroffenen, alleen de bur
gemeester had nog iets te klagen:
Kijk mijn pak eens, totaal gescheurd,
hoe moet dat nu als ik een lint moet
doorknippen?"
„Dan zegt u gewoon, dat u een beetje te
ver geknipt hebt"., antwoordde Bram, die
nu aan de beurt was om met de vissen
grootgemaakt te worden.
4
