Papandreou en Kanellopoulos
aantrekking en afstoting
KIP
IN'!
PANNETJE
RECEPTIES
HEI HOGE DUIH
DIRCK DIRCKZ
PROMENADE
RITMEESTER
Hard gevecht om sluiting
winkels op zaterdagmiddag
Op 1 november moet er
een nieuwe regeling zijn
Ritmeester
sterk favoriet
Tussen de twee loopt een rode draad
kapitaalsverhoging
bij Banque de Paris
Eerste CAO voor
het orkestwezen
Mysterieuze ziekte
na lossen van
beendermeel
Mogelijk grote
staking in
West-Duitsland
Nog een verdachte
in moordzaak
Etruskische strijdwagen
VRIJDAG 13 OKTOBER 1967
17
ISTANBOEL Het was in de woelige maanden na
de val van Papandreou in 1965. Er was een plechtigheid
in de metropoolkerk, ter gelegenheid van Ochi-dag, nee
dag: de herdenking van het Griekse „nee" tegen de
inval van het fascistische Italië, 28 oktober 1940. (De
herdenking, nu anti-communistisch gericht, staat dit
jaar weer op het programma, precies een week na het
eerste half jaarsfeest van het nieuwe totalitaire bewind).
Papandreou en Kanellopoulos, de partijleiders van
respectievelijk centrum en rechts, begaven zich beiden
naar de ceremonie, maar voor de eerste was de stad uit
gelopen. De straten weergalmden van het Pa-pan-dre-
ou!, ook toen Kanellopoulos voorbij reed. Deze, een im
pulsief man, maakte zich kwaad, liet. tot tweemaal toe
zijn auto op straat stilhouden, stapte uit, liep op de me
nigte toe en riep: „Jullie vergissen je, ik ben niet Papan
dreou, ik ben Kanellopoulos!"
Onder Metaxas
- ;-r"
maakt uw keel weer als fluweel
Waarom werd deze nieuwe sigaar
zo'n succes? Omdat het puikje van
de. oogst er in verwerkt isen
dèt maakt het roken van Promenade
tot een puur genot I Heeft Q hem al
gerookt?
Overtreding
knopen
mode tot uw dienst
Tegen consumentenbelang
Compromis
Hij had natuurlijk gelijk. Hij was Pa
pandreou niet en hij stond op dat moment
politiek totaal anders opgesteld.. Maar
er is een vreemde wetmatigheid in
de betrekkingen tussen de beide politici
uit Patras, een rode (nu ja) draad die hun
lotgevallen aan elkaar bindt. Hoezeer ze
elkaar ook afstoten en misschien wel ver
wensen, in critieke perioden valt hun
steevast eenzelfde lot ten deel. En ook
nu weer hebben ze een paar dagen in
hetzelfde schuitje gezeten: huisarrest,
voordat Papandreou, die waarschijnlijk
niet zo gevaarlijk meer is, het afgelopen
weekeinde vrijgelaten werd. De Atheners
die toen Pa-pan-dre-ou riepen, zouden nu
inderdaad met hetzelfde enthousiasme
Ka-nel-lo-pou-los willen roepen, als ze
überhaupt nog iets mochten roepen.
Vlak voor de dictatuur-Metaxas 1936-
'41 („dat was tenminste nog een serieuze
dictatuur", zei Kanellopoulos vorige week
tegen de kolonels) waren beide politici
ook al partijleiders in het parlement,
maar allebei slechts over een splinter
partijtje. Ze zaten elkaar onderling na
tuurlijk flink in de haren, maar in april
1936 stemden zij toch allebei tegen de
volmachten voor de toen nog „extra par
lementaire" regering-Metaxas, waarvan
zij niet ten onrechte vreesden dat ze op
een dictatuur konden uitlopen.
Vijf maanden later was het zover, en
ze werden beiden geïnterneerd, alleen
niet op hetzelfde eiland. Kanellopoulos
was in die jaren dertig docent in de so
ciologie, en dat klonk het nieuwe regime
toen nog heel verdacht in de oren. Bo
vendien had hij kort tevoren in zijn
weekblaadje geschreven dat Griekenland
voor zijn nationale eenheid niet afhanke
lijk was van een paar tressen en steken:
het koninklijke paleis was juist het jaar
tevoren weer in gebruik genomen na der
tien jaar matig-geslaagde republiek. Ook
Papandreou's verleden was niet bepaald
monarchistisch te noemen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog wisten
ze allebei uit Griekenland te komen en
in Cairo, waar koning George II zetelde,
gingen ze weer een politieke rol spelen.
Kanellopoulos, die nu eenmaal vijftien
jaar jonger was, werd minister van Mari
ne in het „bevrijdingskabinet" van Pa
pandreou, dat in oktober 1944 naar Athe
ne kon terugkeren. Daar stuurde Papan
dreou Kanellopulos op een moeilijke
missie naar hun beider Peloponnesos, die
toen zowat helemaal onder controle van
linkse partizanen stond. Het was bij die
gelegenheid dat de scène plaatsvond die
Kanellopoulos nu weer door de kolonels
ADVERTENTIE
RED BAND ROOSENDAAL
ADVERTENTIE
gebraden halve kip met
een garnituur van
doperwtjes, worteltjes,
spek, aardappeltjes
en f ruitmix.4.15
port-sherry- vermouth 0.85
goede wijn per fles v.a 4.00
voor
etc.
gèèn zaalhuur!
Vraag de folder menusuggesties
voor diners met meer dan
15 pers, (reeds vanaf 6.50)
HOTEl-CAFE-RESTAURANT
...Y?
Wijk aan Zee - Tel. 02517-322
't Sprookje van de
Noordzeekust
40 meter boven de zee
Onder dezelfde directie:
SPECIAUTEiTENRESTAURANT
Bilderdijksfraat hoek Kwakersplein
A' DAM-West-Tel.020-83176
De aandeelhouders van de Banque de
Paris et des Pays-Bas zal op 2 novem
ber 1967 worden gevraagd, hun goedkeu
ring te hechten aan de verhoging van het
kapitaal van 346.900.000,tot
474.000.000,— door de uitgifte van
nieuwe aandelen.
Deze nieuwe aandelen worden aan de
aandeelhouders van de Compagnie Gé
nérale Industrielle pour la France et
l'Etranger en van de Société d'Investisse-
ment de Paris et des Pays-Bas aangebo
den ter omwisseling van hun aandelen in
deze beleggingsmaatschappijen, die na
deze operatie volledig zullen zijn geab
sorbeerd.
DUINKERKEN, (AP) Vijftien ha
venarbeiders zijn opgenomen in een zie
kenhuis, nadat ze enkele weken geleden
werkzaam zijn geweest in het ruim van
een schip, dat gemalen beenderen uit
India aan boord had.
Een zestiende havenarbeider stierf vlak
nadat het Engelse schip Trewidden de
haven van Duinkerken had aangedaan
met een lading beendermeel aan boord.
Men meende eerst dat hij was gestorven
aan een bloedziekte. Thans wordt onder
zocht of hij is gestorven aan een in India
veel voorkomende ziekte, die in Europa
onbekend is.
Van de vijftien opgenomen havenar
beiders is bloed afgetapt, dat nauwkeu
rig zal worden onderzocht.
UTRECHT. Het College van Rijks
bemiddelaars heeft de C.A.O die tussen
de Stichting Overijssels Filharmonisch
Orkest en de Nederlandse Toonkunste
naarsbond werd gesloten, goedgekeurd.
Dat betekent dat voor het eerst in de
geschiedenis van het Nederlandse orkest
wezen een collectieve arbeidsovereen
komst van kracht is geworden.
De C.A.O. heeft alleen betrekking op
het Overijssels Filharmonisch Orkest. Op
landelijk niveau zijn nog besprekingen
gaande tussen het contactorgaan van Ne
derlandse orkesten en de bij het overleg
betrokken organisaties van musici. Men
verwacht dat deze landelijke C.A.O. op
zijn vroegst op de eerste januari van het
volgend jaar zal kunnen ingaan.
Papandreou
voor de voeten wordt geworpen: op het
balkon van het stadhuis van Patras om
helsde hij onder gejuich van een grote
menigte de ruig-bebaarde partizanenlei
der Ares Velouchiotis, die later van zware
burgeroorlogsmisdaden zou worden be
schuldigd. Ongeveer gelijktijdig stond Pa
pandreou op een dergelijk balkon in
Athene voor een dergelijke menigte en
riep zijn beroemde „Laokratia"! (volksre
gering) in plaats van „dimokratia".
Na de decembergebeurtenissen van 1944
waarin Papandreou voor links de „mo
narchofascist" werd, dreven beide politici
uiteen. Kanellopoulos dreef wat rechtser
af dan Papandreou die nooit zover is ge
gaan Makronisi, het heropvoedingskamp
voor linkse militairen dat lang niet
iedereen overleefde, een „tweede parthe-
te noemen zoals Kanellopoulos deed.
Beiden zochten in 1952 hun geluk in
maarschalk Papagos' nationale concentra
tie, maar Papandreou, die geen minister
werd, kreeg er al na een jaar genoeg
van. Kanellopoulos werd op den duur
leider van deze rechtse formatie.
Na de centrale triomf van februari 1964
werd Papandreou regerings- en Kanello
poulos oppositieleider en in februari staan
de beide beste redenaars van Griekenland
verder dan ooit uit elkaar. Op een grote
meeting in Athene roept Kanellopoulos
dat het centrum mag blijven regeren,
maar dat Papandreou weg moet, en vier
maanden later heeft hij zijn zin.
Maar dan is in de vreemde verhouding
het proces van aantrekking weer aan de
beurt. Op het hoogtepunt van de politie
ke impasse van 1965 stelt Kanellopoulos
tot ieders verbazing ter kroonraad voor,
dat er verkiezingen zullen worden ge
houden onder zijn premierschap, en Pa
pandreou accepteert. Kanellopoulos (al
tijd graag zelf aan het stuur, zelfs toen
hij in de nacht van de staatsgreep in een
auto werd gesmakt, probeerde hij nog het
stuur te bereiken) rijdt in zijn eentje
naar Papandreou's villa „Sereniteit" bui
ten Athene om de details te regelen van
het gentlemen's agreement, maar zijn
eigen partij geeft Kanellopoulos bij na
der inzien het fiat niet.
Anderhalf jaar later lijkt hetzelfde plan
wel door te gaan, zij het nu onder formeel
protest van Papandreou. Maar ditmaal
zijn het de kolonels die het verhinderen.
Het bewind arresteert aanvankelijk alle
bei de politici, geeft dan de een huisarrest
en laat de ander vrij, geeft daarna de
ander huisarrest en laat de een vrij. Ka
nellopoulos is op het ogenblik natuurlijk
veel gevaarlijker voor het regime dan
Papandreou sr., maar ook de laatste is
nog wel in staat nog eenmaal zijn oude
„kristalheldere" zinnen te laten horen. In
ieder geval: als ze nu met elkaar konden
praten (maar Kanellopoulos telefoon is af
gesneden) dan zouden ze het vermoedelijk
over meer dingen eens zijn dan in 1965
Als geboren vertegenwoordigers van het
individualisme en de geldingsdrang in de
Griekse politiek hebben zij het in gewone
tijden schijnbaar reddeloos met elkaar
aan de stok. Maar simplistische, primitie
ve regimes die elk individualisme de kop
willen indrukken, brengen op gezette tij
den de mannen weer dichter bij elkaar.
FRANKFORT (AP Het Destuur van
de Westduitse bond van metaalbewerkers
heeft vandaag besloten te laten stemmen
over een staking van 500.000 arbeiders in
het noorden van Baden-Württemberg. In
dit gebied liggen verscheidene grote in
dustriesteden waar belangrijke metaalfa-
brieken als Daimler-Benz, de Duitse Fiat,
NSU, Porsche en Bosch gevestigd zijn.
De arbeiders moeten beslissen of zij be
reid zijn zo nodig in staking te gaan om
het sluiten van nieuwe arbeidsovereen
komsten met een jaarpremie van 50 per
cent van een maandloon, en met een ga
rantie tegen verlaging van loon en se
condaire arbeidsomstandigheden, af te
dwingen.
Volgens de bond kunnen overeenkom
sten met deze voorwaarden worden geslo
ten zonder extra kosten voor de werkge
vers. Bemiddeling in het conflict misluk
te maandag toen de bond een compromis
van de hand wees.
MERIDIAN MISSISSIPPI (AP) Vijf
gewapende agenten, met getrokken pisto
len, hebben de negentiende verdachte van
de samenzwering, die in 1964 tot de moord
op drie werkers voor de burgerrechten
leidde, het gerechtshof binnengesleurd,
waar de zaak tegen achttien andere ver
dachten aan de gang is.
Het was James E. Jordan, wiens zaak
door een andere rechtbank behandeld zal
worden. Verwacht wordt dat hij als be
langrijkste getuige zal worden opgeroe
pen.
ADVERTENTIE
4*É
CENT
(Van onze correspondent)
UTRECHTGaan de winkels nu wel of gaan ze niet dicht op zaterdagmiddag?
Voor veel huisvrouwen en winkelpersoneel is het nog maar een verwarrend ge
krakeel rond „de zaterdagmiddagsluiting". De laatste weken is dit woord steeds in
de kranten opgedoken, nu de vertegenwoordigers van werknemers en werkgevers
weer rond de tafel zijn gaan zitten om er besprekingen over te voeren. Want de
tijd dringt. Op 1 november loopt de huidige regeling af en er is nog geen nieuwe.
Woensdag 25 oktober is er een vergadering van het hoofdbedrijfschap detailhandel
waar de beslissing over deze kwestie moet vallen. Er zullen dan twee voorstellen op
tafel liggen: één. van de werkgevers die de huidige situatie willen voortzetten en
één van de werknemers dat voorziet in een zaterdagmiddagsluiting voor alle win
kels. met als compensatie een vrijdagse koopavond tot half tien.
V1TERBO (AP)
Een bronzen Etruski
sche strijdwagen uit de
zesde eeuw voor Chris
tus een van de wei
nige die ooit zijn ont
dekt is in de buurt
van Viterbo gevonden
door een Belgische ar-
cheloog, die vier jaar in
aude graven heeft ge
zocht.
De zes meter lange
bronzen wagen met
ijzeren wielen met een
doorsnede van zestig
centimeter verkeert
niet in goede staat maar
kan volgens Italiaanse
deskundigen gerestau
reerd worden. Het is
vermoedelijk de enige
wagen die ooit compleet
met wielen is gevonden.
De ontdekking is be
kend, gemaakt door
prof. Jean Poupe, die
vier jaar in het mid-
den-Italië onderzoekin
gen heeft verricht voor
het Belgische centrum
voor Etruskisch onder
zoek.
De strijdwagen, die
voor het grootste deel
in de modder was be
graven, werd gevonden
in een voorkamer van
een praalgraf bij Ischia
di Castri, veertig kilo
meter van deze oude
Etruskische stad be
noorden Rome. Profes
sor Poupe zei dat de
aanwezigheid van de
strijdwagen er op wijst
dat het graf heeft toe
behoord aan een voor
aanstaande Etrusk, zo
dat andere kamers van
de verder ongerepte
graftombe misschien
nog andere vondsten
zullen opleveren.
Misschien is slechts
één Etruskische strijd
wagen bekend die be
ter bewaard is geble
ven. Deze werd gevon
den in Monteveope de
Perugia en staat nu in
het Metropolitan Mu
seum te New York. De
len van andere strijd
wagens bevinden zich
in het Vaticaanse mu
seum en enkele andere
Italiaanse musea.
De strijdwagen ivaar-
aan nog een deel van
de eiken disselboom
zit, is versierd met een
bronzen bas - reliëf
waarop twee naakte
mannelijke figuren met
golvend over de schou
ders vallend haar staan
afgebeeld.
Wanneer de strijdwa
gen geheel uit de mod
der is gegraven zal hij
naar Rome worden ge
bracht voor restauratie,
wat volgens Italiaanse
deskundigen moeilijk
maar mogelijk is. De
modder heeft het hout
en het metaal ernstig
aangetast.
De heer P. M. de Wit, tweede voorzitter
van de Christelijke Bedrijfsbond (een or
ganisatie van werknemers) die ook ver
tegenwoordigd is in het hoofdbedrijfschap
detailhandel, is er van verzekerd dat de
zaterdagmiddagsluiting een „haalbare
1 tart" is. „Er zijn nog wat andere facto-
zegt hij, „maar die kunnen qnze
meerderheid alleen nog maar vergroten".
Hij is een fel voorstander van de zater
dagmiddagsluiting, omdat naar zijn me
ning het huidige rouleersysteem (dat is
ingesteld om het winkelpersoneel een
vijfdaagse werkweek te garanderen) in
de praktijk niet goed nageleefd wordt.
In augustus 1966 stelde een samenwer-
kingscommissie een onderzoek in naar
de naleving van de regeling en dat resul
teerde voor de zes werknemersorganisa
ties in de overtuiging dat het niet goed
ging.
Uit een enquête bleek dat 7,5 percent
van het totale winkelpersoneel nog geen
vijfdaagse werkweek had en dat slechts
een kwart van de werkgevers de vijf
daagse werkweek goed toepaste. De heer
De Wit, die voorzitter was van de com
missie, zei het tijdens een persconferentie
zelfs zo: „zeker de helft van de onder
nemers is in overtreding, ook al hebben
zij een of andere vorm van vijfdaagse
werkweek". Bovendien vindt hij dat de
met de werkgevers gemaakte afspraak
over het beëindigen van de financiële
aansprakelijkheid van de filiaalchefs, niet
is nagekomen.
ADVERTENTIE
Naar zijn mening zullen de consumenten
zich vlug en goed aanpassen aan de zater
dagmiddagsluiting. „In de zomer is er al
een tendens om op zaterdagmorgen inko
pen te doen. In Duitsland is het al jaren zo
dat, behalve op de eerste zaterdag van de
maand, de winkels gesloten zijn op zater
dagmiddag. Dat gaat prima. Bovendien
hebben wij, werknemersorganisaties, als
compensatie een koopavond voorgesteld. In
plaatsen waar al zo'n koopavond is blijkt
dat een groot succes. De grote tegenstan
der van de zaterdagmiddagsluiting is de
levensmiddelensector".
De Nederlandse Consumenten Bond geeft
bij monde van mejuffrouw A. G. Fransen,
directrice van het bureau van de N.C.B.,
een duidelijke mening. „Openhouden" zegt
zij, „anders geformuleerd: geen verplichte
winkelsluiting op zaterdagmiddag".
Wij willen niet dat de winkels opgelegd
krijgen om zaterdagmiddag dicht te zijn,
dat is tegen alle normale handelsverhou
dingen en tegen het bglang van de consu
ment". Voorts gelooft mejuffrouw Fransen
niet dat het de werknemersorganisaties ge
makkelijk zal vallen een meerderheid te
vinden voor de zaterdagmiddagsluiting. „Er
is een volledige deling wat dat betreft tus
sen werkgevers en werknemers. Boven
dien moet de minister het eerst nog goed
keuren".
Ook tegen is de heer W. H. Smeur, voor
zitter van de Utrechtse Middenstands Fe
deratie. Hij stelt: „ik geloof niet dat er
ooit een zaterdagmiddagsluiting komt. Dat
is voor de meeste zaken economisch niet
verantwoord. Bovendien heeft de onder
nemer een dienstverlenende functie en hij
is voor de uitoefening daarvan aangewezen
op zijn medewerkers. Ik heb er wel begrip
voor dat de mensen op zaterdagmiddag
vrij willen zijn, maar uit het oogpunt van
de taak van de ondernemer kan het niet.
Met de huidige situatie ben ik ook niet he
lemaal gelukkig, maar ik weet geen be
tere".
De heer J. J. de Regt, rijksconsulent voor
het midden- en kleinbedrijf en het toeris
me, vertolkt het standpunt van de regering.
„Volgens mijn informatie ziet men momen
teel bij het ministerie van Economische Za
ken geen aanleiding om de winkelsluitings
wet te veranderen. Het bedrijfsleven is
bovendien niet gekomen tot een gemeen
schappelijk standpunt. Men wacht op het
ministerie de ontwikkelingen met belang
stelling af".
De moeilijkheden in de detailhandel zijn
al begonnen toen in 1960 en 1961 in de in
dustrie de vijfdaagse werkweek werd in
gevoerd. De ministers van Economische
Zaken en Sociale Zaken vroegen betreffen
de de toestand in de detailhandel advies
aan een commissie van de S(ociaal)-E(co-
nomische) R(aad). Maar de problemen ble
ken zo groot dat de commissie er niet uit
kwam. Het bedrijfsleven zocht toen zelf
naar een oplossing en vond een compromis
waar de SER zich bij aansloot.
Wat hield dit compromis in? Voor de
werknemers in de detailhandel kwam er
een 45-urige en 5-daagse werkweek, zo
danig dat dit geen invloed zou hebben op
de openstelling van de winkels. Alleen de
Christelijke Middenstands Bond en de Ne
derlands Christelijke Beambtenbond waren
het er niet mee eens. De werknemersorga
nisaties behielden zich het recht voor om,
indien in de praktijk de genoemde rege
ling niet bevredigend zou worden toege
past, op 1 mei 1967 op de regeling terug te
komen. De SER adviseerde de ministers
om het compromis te proberen en hangende
die tijd geen maatregelen te nemen.
Toen op 1 mei 1967 dreigde dat werkge
vers en werknemers niet tot overeenstem
ming zouden komen voor een nieuwe rege
ling, besloot het hoofdbedrijfschap detail
handel de bestaande regeling met een half
jaar te verlengen. Tot 1 november hebben
werkgevers en werknemers dus nog de
tijd.
Zoals de situatie nu is willen de werk
geversorganisaties de bestaande regeling
handhaven omdat zij te veel bezwaren
hebben tegen een zaterdagmiddagsluiting.
De werknemers vinden dat die bezwaren
nogal meevallen en dat, integendeel, vele
winkels zelf willen sluiten op zaterdag
middag.
