UW
Gouverneursvrouw terug
na drie jaar Surinatne:
„Het
is een
volk
waar je
wel dol op moet worden!"
Jk
OMA'S BRIL IS „IN"
w
Wees zuinig
met zoetjes
Damesconfectie is
dieptepunt voorbij
ZATERDAG 14 OKTOBER 1967
Erbij
21
mmmsmm
*3
lIPl
>-
MEVROUW DE VRIES is klein,
charmant en kleedt zich goed. Ze
is dol op alles wat leven in de brou
werij brengt, heeft altijd mensen
(en dieren) over de vloer, zet haar
huis vol bloemen en planten, schil
dert portretten van de mensen die
haar dierbaar zijn, wil het liefst in
elke kamer een radio, is gek op
sieraden en beschouwt als eerste
vereiste voor haar vrienden een
goed gevoel voor humor.
Gemakkelijk maal:
Pot-au-feu
vJ»
->v t.AJÉ
ENKELE WEKEN GELEDEN kwam de echtgenote van mr.
H. L. de Vries, gouverneur van Suriname, in Nederland wonen.
De ambtsperiode van de gouverneur loopt in februari af, maar
met het oog op de twee schoolgaande zoons in Nederland is
mevrouw De Vries alvast in Wassenaar gaan wonen. Drie jaar
is mevrouw De Vries Kaatje voor haar kennissen in Surina
me geweest. Bij haar vertrek ging een stukje Suriname mee. Haar
Hindoestaanse bediende Ali zal ook in Wassenaar zijn werk doen.
Hü neemt een vriend mee die bij kennissen van de familie gaat
werken. Zij zullen de herinneringen aan Suriname levend houden.
x\
HET GEBRUIK van „zoetjes" heeft
de laatste jaren een enorme vlucht ge
nomen. Deze zoetstoffen (cyclamaten)
kunnen suiker vervangen in levens- en
genotmiddelen en zetten geen calorie
ën aan. Een welkom wapen dus in de
strijd om het behoud of de her
overing van de slanke lijn.
In wetenschappelijke kringen is ech
ter twijfel gerezen aan de vraag of
deze zoetjes wel geheel onschadelijk
zijn voor de gezondheid. Vooral de ac
cumulatie van chemische zoetstoffen
zou, zo meent men, op de lange duur
wel eens nadelig voor ons lichaam
kunnen blijken. En vandaar dan ook
dat in een aantal landen al wettelijke
bepalingen bestaan om het gebruik van
zoetstoffen aan banden te leggen.
OOK DE BRITSE regering heeft
thans de zoetjes aan banden gelegd.
Zij heeft bepaald dat, in afwachting
van nader onderzoek, niemand meer
cyclamaten mag gebruiken dan 50 mi-
ligram per kg lichaamsgewicht. Dit
nogal onpraktisch aandoende voor
schrift dient vooral om de fabrikanten
van levensmiddelen waarin zoetstoffen
verwerkt zijn, houvast te geven. Niet
te controleren valt natuurlijk de hoe
veelheid zoetjes die de consument in
zijn thee en koffie gebruikt maar
voor frisdranken en ijs zijn thans bin
dende limieten gesteld voor de ver
werking van cyclamaten. Daarbij
moet men bedenken dat een kleuter
van 20 kilogram al na twee flesjes
frisdrank met zoetstof meer cy
clamaten verorbert dan de Britse au
toriteiten toelaatbaar achten.
De toxicologische afdeling van de
Britse gezondheidsdienst heeft ver
klaard dat de gestelde grenswaarde
„tamelijk willekeurig" is. Men weet
nog niet precies hoe giftig het afbraak-
produkt (cyclohexilamine) precies is.
Het kan allemaal nog wel meevallen.
Maar dat zullen verdere onderzoekin
gen moeten uitwijzen.
Een echt maaltje voor een gemak
kelijke dag is Pot-au-feu, daarvoor
zijn nodig:
500 g schenkel met been, 2 grote
wortelen, 2 uien, 4 preien, selderij -
knol, klein bloemkooltje, peper, zout,
laurier, tijm, 4 aardappelen.
Trek van de schenkel een geurige
bouillon met tijm, laurier, peterselie,
wortel, selderij, zout en peper. Leg
de gewassen en gesneden groenten er
in, de wortelen in lange repen gesne
den, de uien in ringen, de prei in stuk
jes en overlangs doorgesneden, de
bloemkool in roosjes, de aardappelen
in vieren en de selderijknol in reepjes.
Kook deze groenten in de bouillon niet
langer dan een half uur. Ze mogen
niet papperig worden.
Serveer bij deze pot-au-feu geraspte
oude kaas en vers knappend stok
brood.
(Van een medewerkster)
HET IS GEEN WONER dat het Su
rinaamse volk op haar gesteld raakte.
De mensen spraken al gauw over hun
„gouvernaatje'.
„Het is een hartelijke, aardige be
volking. Ze doen er alles voor je en
zijn bijzonder trouw. Ze zijn dol op
het koningshuis. Koninginnedag is in
Suriname een fantastisch feest. Vrou
wen kleden zich van top tot teen in
het oranje, men brengt een aubade
voor het gouverneurshuis en houdt
een grote parade. We hebben nog nooit
zo'n fantastisch feest meegemaakt als
bij de geboorte van prins Alexander.
Iedereen was door het dolle heen. Als
hoogtepunt bracht men weer een au
bade voor het gouverneurshuis en bood
mij een babypop aan als symbool.
Gewoon schattig. Het is een typisch
voorbeeld van de spontaniteit van de
Surinamers." rv
„OM DE zoveel tijd gingen mijn
man en ik op tournee. Er werden al
tijd veel geschenken over en weer aan
geboden. Het bezoek zelf is erg offi
ciéél, zo sterk zelfs dat de granman
(stamhoofd, er zijn er vier in Suri
name en zij hebben een enorme
macht) nooit rechtstreeks met mijn
man zal praten, maar altijd via een
kapitein (dorpshoofd) en die weer via
een tolk. Dat is overigens erg handig
van ze. Er is op die manier meer tijd
om na te denken.
ZODRA ZO'N OFFICIëEL gedeelte
was afgelopen, werd ik omhangen met
kettingen en kransen, een paar keer
waren het er zoveel, dat ik haast
stikte. Op zo'n moment vind je het
ook niet erg dat een jurk, waar je dol
op bent, onder de bloemenvlekken
komt. Bij een bezoek aan een bosne
gerdorp hebben ze me eens gesmeekt
mijn ketting en jurk achter te laten,
zo mooi vonden ze die".
„Ga je per auto het district in, dan
staat voor elk huisje een tafeltje met
Europeaan ooit zou kunnen zijn. Bij
trouwpartijen rijdt men constant toe
terend door de stad. Het is een oor
verdovend lawaai, maar fantastisch.
Bij plechtige gelegenheden hebben de
vrouwen kotto's (jurken met vele rok
ken over elkaar); aan van de felste
kleuren die ze hebben kunnen vinden.
Die kotto's zijn trouwens interessant.
Zoals in vele tropische landen dragen
ze wit bij begrafenissen en vroeger
hadden ook alle andere kleuren bete
kenissen. De manier waarop een hoofd
doek is geknoopt kan van alles bete
kenen. Als twee vrouwen nijdig op el
kaar zijn kunnen ze dat elkaar zelfs
laten blijken door hun hoofddoek op
een bepaalde manier te vouwen. Voor
elke gelegenheid bestaat een apart
ontwerp. In zo'n sfeer is het alleen
bloemen en hangt overal de vlag uit. maar leuk dat je met een beeldige
E 'iD. it
Iedereen zingt het Wilhelmus, of het hoed op een feest aankomt maar even
Surinaamse volkslied, er komt geen
eind aan. Ze worden zo enthousiast,
dat je vaak haast niet meer weg kan
gaan, omdat telkens als je op het
punt staat te vertrekken weer het
Wilhelmus wordt ingezet".
Ook in hun eigen feesten zijn de
Surinamers veel uitbundiger dan een
later een hoofddoek om hebt die je
net is aangeboden".
MEVROUW DE VRIES WAS als
gouverneursvrouw automatisch be
schermvrouwe van alle sociale instel
lingen en bovendien presidente van
Young Woman Christian Association
(de YWCA) in Suriname.Als zodanig
heeft zij veel sociaal werk gedaan:
„Ik zag het sociale werk als mijn
belangrijkste taak. Mijn grootste zorg
was een tehuis voor ondervoede kin
deren, dat ik met nog enkele Neder
landse vrouwen heb opgericht. Een
tehuis voor ondervoede kinderen, die
door hun moeders dikwijls van heinde
en ver naar een ziekenhuis worden
gebracht, daar worden verpleegd,
maar zodra het maar even kan weer
plaats moeten maken voor anderen,
want het zijn er veel. De kinderen zijn
dan echter nog lang niet zover dat ze
weer naar hun familie terug kunnen en
worden ter verzorging voor 3 a 4 maan
den opgenomen in het „Lotje's huis."
Daar doet, temidden van vele Suri
naamse vrouwen, ook een jong Ne
derlands meisje als sociaal werkster
goed werk. We zijn nu net zover dat
we er nog een vleugel van 40 bedden
aan gaan bouwen. Dat hele project
wordt gefinancierd door de Nederland
se regering".
Grote bewondering heeft mevrouw
De Vries voor alle hulp die in de
binnenlanden wordt gegeven bijvoor
beeld door de evangelische broeder-
BRILLEN BLIJVEN een minder geliefd
onderdeel van de vrouwelijke uitrusting.
Behalve een zonnebril, daar loopt elke
vrouw graag mee te flaneren. Maar de ge
wone noodzakelijke bril om de wereld beter
onder ogen te zien heeft lang niet die be
langstelling. Tuurstertjes met samengekne
pen ogen zijn er in overvloed. Zij zien liever
een vreemde man voor hun eigen Wim aan
en hollen daar dan achteraan of lopen de
overbuurvrouw met een stalen gezicht voor
bij en krijgen dan de naam „trots" te zijn
omdat zij niet groeten. Bovendien krijgen
zij ook rimpeltjes om hun ogen, maar zelfs
dat vinden zij interessanter staan dan een
bril. Of zij zouden dan meteen maar Miss
Bril moeten zijn.
Voor de tieners „Waauw", een ovale
bril in twee kleuren.
„Hollywood" heet deze schitterende
creatie.
IN DE BIOSCOOP moet eerst het licht
uit en dan de bril op en in de huiskamer
zitten zij verdacht dicht op de televisie om
tenminste nog iets van de Forsyte Saga op
te vangen. De beeldschone Irene Forsyte
draagt natuurlijk geen bril, maar wie weet
hoe bijziend zij is. Filmsterren dragen dan
trouwens contactlenzen, als zij die kunnen
Een pince-nez in moderne versie.
verdragen. Contactlenzen zijn voor de ge
wone vrouw soms een uitkomst, maar ze
zijn nogal prijzig en lang niet iedereen kan
ze dragen. Een bezoek aan de oogarts en
controle in het ziekenhuis zijn zeker nodig.
Makkelijker is dan nog altijd die goeie ouwe
bril, hoewel van oud is ook in de moderne
versie sprake.
EEN NIEUW SNUFJE is een pince-nez,
gebaseerd op de bril van oma. Verder zijn
er wat de nieuwe brillenmode betreft ook
hippe, breedgerande ovale tienerbrïllen in
diverse kleuren en bijvoorbeeld brillen met
kleurige steentjes bezet.
Maak van de nood een deugd en zet dan
meteen maar zo'n opvallend sieraad op de
neus, dan is bijvoorbeeld tijdig te zien welke
tram of bus er aankomt.
Mevrouw De Vries: het
was een fantastische tijd.
gemeente en de katholieke missie die
veel goeds doen onder de doorgaan*
gelovige bevolking:
ER HEBBEN ZICH daar bijvoor
beeld Nederlandse artsen gevestigd
die de dorpen één voor één afgaan.
Zij hebben het klaargespeeld het ver
voer te verzorgen voor patiënten die
zij zelf niet behandelen konden. De
zwaar zieken zijn in een paar uur in
een ziekenhuis! Ongelooflijk als je het
landschap kent: het normale verkeer
gaat per korjaal over de woest stro
mende rivieren".
Tja wij woonden zelf nu niet
direct in een hutje in het oerwoud.
Maar ik kan het wel begrijpen het i*
gewoon een volk waar je wel dol op
moét worden".
HET SCHIJNT dat de confectie-in-
dustrie over het dieptepunt dat deze
bedrijfstak de eerste helft van dit jaar
kenmerkte heen is. Er is een duide
lijke opwaartse trend begonnen, die de
fabrikanten en importeurs van da
mesconfectie goede hoop geeft voor
de afzet van de wintermode en vooral
van de komende voorjaarsmodellen.
Dit constateerde mr. Th. van der
Meer, directeur van de RAI tijdens
een toelichting op de 5e Intercontex-
Amsterdam, de vakbeurs voor da
mesconfectie die van 15 tot en met 18
oktober in de RAI wordt gehouden.
De detailhandel neeft door diverse
oorzaken in het voorgaande seizoen
zeer voorzichtig ingekocht, terwijl de
verwachte kopersstaking is uitgeble
ven. In feite heeft de consument nau
welijks minder gekocht dan in vorige
jaren. Door deze twee ontwikkelingen
beschikt een groot aantal winkeliers
over geringe voorraden die nodig aan
vulling behoeven. Het aanvullen van
het assortiment heeft sinds enige tijd
een grote bedrijvigheid in de confec-
tie-industrie gegeven, hoewel niet
wordt verwacht dat de pieken die in
vorige jaren zijn opgetreden zich ook
dit jaar zullen voordoen.
Aan de Intercontex-Amsterdam,
waar de detaillist een keuze kan doen
uit de zomermode 1968, welke de fa
brikanten en importeurs in hun pro-
duktieschema hebben opgenomen,
wordt ditmaal deelgenomen door
160 exposanten, die tezamen enkele
honderden binnen- en buitenlandse hui
zen vertegenwoordigen. Door die goe
de buitenlandse contacten is het aan
bod in dameskleding in ons land zeer
internationaal.
De textieluitgaven in het gezinsbud
get zijn in Nederland het hoogst van
de Euromarkt-landen. Jaarlijks
wordt in Nederland voor ruim 5 mil
jard gulden aan textielprodukten om
gezet. Dit gebeurt op 21.383 verkoop
plaatsen, die elk gemiddeld 586 Neder
landers in hun verzorgingsgebied heb
ben.
Achter deze cijfers en om deze klan
ten woedt een voortdurende strijd tus
sen binnen- en buitenlandse textiel
fabrikanten en in de distributieve sec
tor onderling tussen de grootwinkelbe
drijven, warenhuizen, filiaalbedrij
ven en de detaillisten. Op het ogen
blik komt van het totale textielassorti-
ment circa 30 percent uit het buiten
land, terwijl de Nederlandse industrie
een aandeel van ongeveer 70 percent
in de thuismarkt van kleding en wo
ningtextiel tezamen heeft.
