DE ZILVEREN HAMER
nam
j, \||ET57-£
t AflW
ZEEDUFFEL
Bankschandaal
in Parijs
WTJ
PANDA EN DE MEESTER-VER VALSER
POLLE, PELLI EN PINGO
KRAMMETJE FOK
DE RADICALE REKEL
r
GOUD
v__
ensen
ngestipt
Inbeslagneming
DDR-„bruinboek"
opgeheven
RECHTER TIE EN HET GESTOLEN HALSSNOER
M
door Ton Smits
J
DONDERDAG 19 OKTOBER 196 7
19
Een roman uit de vikingtijd door
VERA HENDR1KSEN
2e r?7ee
Kerkelijk nieuws
monty - coats
47.-
Oud-hoofdredacteur van
„Osservatore Romano"
overleden
VISSERS,
dè zaak die heren
hoeden verkoopt
irrVAvf
«kt,*
WWWWWWMWWW
61)
Blijf jij hier wachten totdat ik
weer bij je kom of je een boodschap
laat brengen. Je mag me niet al
leen laten! riep ze met bange ogen.
Het is het beste, dat ik alleen ga,
vond Finn dan kun jij komen, als
de ergste storm voorbij is.
Wat ben je moedig. Haar ogen
bleven vol bewondering op hem rus
ten. Fin omhelsde haar nog eenmaal,
voordat hij opstond en de weg naar
Egge insloeg. Hij dacht bij zichzelf
dat Ingerid eens weten moest, hoe
bang hij op dit ogenblik was!
Er viel een doodse stilte in de keu
ken toen de deur openging en Finn
binnenkwam. Blotolf vloog bliksem
snel overeind. Waar is Ingerid?
riep hij terwijl hij met een sprong
voor Finn stond met de hand aan het
zwaard.
Dat zal ik u vertellen als u be
looft, dat u haar geen kwaad zult
doen antwoordde Finn.
Jij, jij schavuit, Blotolf hakkel
de van woede. Wil jij me nog ver
tellen, wat ik met mjin dochter moet
doen!
Zij is nu ook van mij sprak
Finn kalm.
Je bent wel ombeschaamd om
mij dat zo in mijn gezicht te zeggen.
Blotolf trok zijn zwaard uit de
schede.
U kunt mij ervoor straffen.
Finn greep niet naar zijn zwaard.
Maar ik zeg u niet waar zij is,
voordat u belooft, haar niets te zul
len doen. En ik wens geen wapen te
gen Ingerids vader te voeren. Tore
en Olve waren gelijktijdig overeind
geschoten en wilden reeds tussenbei
den komen maar het was niet nodig.
Blotolf liet zijn zwaard zakken.
Bang ben je zeker niet sprak hij
nu op andere toon, zelfs al ben je
nog amper droog achter de oren. Als
jij de hele schuld op je wenst te
nemen, beloof ik je haar niet te zul
len straffen. Antwoord me nu:
waar is zij?
Ik zal haar halen Dan gaan
jullie er weer vandoor zei Blotolf.
Je krijgt een paar van mijn man
nen met je mee.
Ik geef u mijn woord van eer,
dat ik direct terugkom. Ik weet
niet, of ik daar van opaan kan. Tot
nu toe heb je niet zo'n betrouwbare
indruk gemaakt. Ik heb u nooit
beloofd uit de buurt van Ingerid te
zullen blijven, protesteerde Finn ver
ontwaardigd. Neen, dat niet zei
Blotolf maar wel wendde je
vriendschap voor met mijn zoon
Haakon.
Haakon en ik zijn nog vrienden
sprak Finn trots.
Na deze geschiedenis belist niet
meer.
Het was Haakon die mijn bood
schap aan Ingerid overbracht, ver
telde Finn. En hij zei erbij, dat
ik het u gerust mocht vertellen.
Blotolfs handen vielen slap langs
zijn lichaam neer, hij zag eruit alsof
hij een slag in het gezicht had ge
kregen. Zonder iets te zeggen draai
de hij zich om en liet hij zich zwaar
op zijn plaats op de bank neervallen.
Ga haar maar halen, zei hij met
uitdrukkingloze stem en hij bleef
voor zich uit zitten staren totdat
Finn terugkwam hand in hand met
Ingerid.
Finn wilde haar loslaten, toen ze
binnenkwamen, maar ze hield zijn
hand stevig vast en trok hem met
zich mee naar haar vader. Blotolf
keek zijn dochter zwijgend aan. Ze
bloosde onder zijn onderzoekende
blik en sloeg de ogen neer. Hij had
zijn enige dochter willen bescher
men, haar een rijk huwelijk willen
doen sluiten met een man die goed
voor haar zou zorgen. En nu was
deze jongen op haar weg versche
nen, een jongen, die nog niets bezat
of kon en wiens enige verdienste
was dat zijn zuster het had klaarge
speeld de vrouw van Tore Hund te
worden. Zijn blik ging van de een
naar de ander.
En te denken dat zijn eigen zoon
Haakon hieraan medeplichtig was
geweest! Hij had niet beseft, dat de
liefde zo diep ging toen Haakon bij
hem was gekomen met het verzoek
zijn zuster alleen te laten trouwen
met de man van wie ze hield
Zijn hardnekkig zwijgen werd te
veel voor Ingerid. Snikkend wierp
ze zich in haar vaders armen. Blo
tolf legde zijn hand op haar hoofd
en keek naar Finn, die met opgehe
ven hoofd voor hem stond.
Ben je trots op je daad? klonk
zijn onverwachte vraag.
Nee, gaf Finn eerlijk toe,
en ik zou het zeker niet gedaan heb
ben als ik haar op een andere ma
nier had kunnen krijgen.
Je komt er in ieder geval rond
voor uit zei Blotolf maar ik wed
dat je niet eens genoeg geld hebt om
de boete te betalen die op dit ver
grijp staat.
Ik heb wel iets zei Finn op
mijn vikingtochten van het vorige
jaar heb ik nogal wat zilver ver
overd, en dat heb ik van de winter
gebruikt om handel mee te drijven.
Daardoor heb ik nu heel wat meer.
Tore kwam naast hem staan.
Wat Finn zelf niet heeft, leg ik
erbij, beloofde hij. Blotolf vervolgde:
En hoe stel jij je voor, de kost
voor vrouw en kind te verdienen?
Mijn vaders hoeve is niet zo
heel groot, begon Finn, maar het
is een goed bedrijf en ik ben enige
zoon.
Tore viel hem opnieuw bij. Ik
zal ervoor zorgen, dat Finn een rij
ker en aanzienlijker man wordt dan
zijn vader, zei hij, en dat doe ik
niet alleen omdat hij mijn zwager
is, maar omdat ik weet, dat deze
jongen uit het goede hout gesneden
is en het ver zal brengen.
Blotolf wendde zich nu tot hem.
Bedenk wel, dat ik tot nu toe niet
veel anders van hem gezien heb dan
zijn gave jonge meisjes te verleiden,
beet hij hem vrij bars toe.
Ingerid die nog steeds tegen haar
vader aanlag rilde toen ze hem op die
ruwe manier hoorde spreken over dat,
wat er tussen haar en Finn gebeurd
was. Finn beet zich geërgerd op de
lippen. Blotolf richtte zich weer tot
Finn.
Hoe oud ben je jongeman? vroeg
hij
Ik ben even oud als Haakon ant
woordde Finn.
(Wordt vervolgd.)
(MWIWWWWWW)WWW>WWWWViMWWWVIWWWWWMWWWWWWWVW<VWWWWVWWVVWWWW>WWW
YtO»
Ned. Herv. Kerk
Bedankt voor Rotterdam-Delfshaven
(wijkgem. Tussendijken) M. J. G van den
Velden te Renkum; voor Rotterdam-Per
nis (vac. C. den Engelse) B. Zoodsma te
Wemeldinge.
ADVERTENTIE
GOUD
GOUD...
Een fijn gouden sieraad of een fraaie
gouden ring maken u tot de meest
beminde Sinterklaas van pakjes
avond
Leg nu alvast wat opzij,
die paar weken zijn zo voorbij
Ziet de collectie goud-voor-iedereen
bij uw juwelier
Het huis met het carillon
Het huis van vertrouwen
GROTE HOUTSTRAAT 49
TEL. 2 00 49 - HAARLEM
FRANKFORT (DPA) Een rechtbank
in Frankfort heeft de gerechtelijke inbe
slagneming van het Oostduitse „bruin
boek" opgeheven. Tegen deze uitspraak is
geen beroep mogelijk.
Een kantonrechter had dinsdag het
boek op de „Buchmesse" in beslag laten
nemen, omdat daarin president Lübke zou
worden belastgrd. Volgens het „brpinboek
over oorlogs- en naxi-misdadigers in de
Bondsrepubliek" zpu Lübke aan de bouw
van concentratiekampen hebben meege
werkt. De bondspresident heeft de in het
boek afgedrukte stukken al als vervalsin
gen aangemerkt, maar hij had afgezien
van een inbeslagneming.
De kantonrechter had voor zijn optre
den als motief aangevoerd, dat hij in
noodgevallen zelfstandig kan optreden als
uitstel van handelen gevaar zou opleve
ren. De rechtbank besliste echter dat de
openbare aanklager in Frankfort alle ge
legenheid had gehad zelf op te treden,
(ADVERTENTIE)
waterafstotend
wind-dicht
blauw - groen
camel
vanaf leeftijd 6 jaar
h« specialist in vakkleding
PAARLAARSTEEG 1
(Van onze correspondent)
PARIJS. Een nieuw bankschandaal
dat gisteren in Parijs aan het licht is ge
komen, belooft voor een 5.000 grote en
kleine spaarders een dure grap te wor
den.
Wanneer namelijk de klanten van de
„Litra-bank", die voornamelijk uit artsen,
veeartsen en advocaten bestaat, nog ooit
hun inleggelden terugzien, dan is het ze
ker dat ze van de belastinginspecteur een
navordering kunnen verwachten over de
ettelijke jaren dat ze jegens hem in ge
breke zijn gebleven.
De directeur van de bank, de 64-jarige
Pierre Travers, is intussen met de noor
derzon verdwenen. Zijn Rolls Royce werd
door de politie teruggevonden op de par
keerplaats van het vliegveld Orly. Maar
of hij de wijk naar het buitenland heeft
genomen, is nog altijd niet met zekerheid
bekend.
De Litra-bank specialiseerde zich aan
vankelijk in de aankoop en verkoop van
goud en edelstenen. Sedert een paar jaar
stelde de directeur zijn klanten echter
ook in staat gelden bij hem te depone
ren, waarvoor hij dan een rente van 9 a
10 percent betaalde.
Bij huiszoeking in het kantoor van de
Litra-bank is beslag op alle documenten
gelegd en het eerste onderzoek moet al
hebben aangetoond dat de boeken een te
kort van zeker 250 miljoen franken ver
tonen.
(Van onze correspondent)
ROME In Rome is op 82-jarige leeftijd
de voormalige hoofdredacteur van de
„Osservatore Romano" overleden, graaf
Giuseppe Dalla Torre. Hij was hoofd
redacteur van het pauselijk blad van 1918
tot 1962. Hij werd daarna, ondanks zijn
hoge leeftijd, benoemd tot directeur-gene
raai van de pauselijke musea en monu
menten.
Met diepe voldoening, of, als u
slecht genoeg bent, met lichte spijt,
zult u vernomen hebben dat de man
die twee jaar geleden de Sociale Ver
zekeringsbank voor 350.000 gulden op
lichtte, in Londen is gepakt en aan
Nederland uitgeleverd. De lichte spijt
die ik veronderstel is gegrond op de
mogelijkheid dat u denkt: die man
heeft niet een arme weduwe van haar
spaarcentjes beroofd, maar een rijke
oom van onze premies. En daarvan
krijgen zoveel mensen te weinig dat
er eindelijk ook wel eens iemand te
veel mag hebben.
Dat is natuurlijk een verkeerde ge
dachte. Iemand die zoiets doet is
slecht en dom. Slecht omdat hij steelt
en dom omdat hij zich laat pakken.
De man is bovendien gepakt omdat
hij een zedendelict heeft gepleegd ,ter
waarde' van 200 gulden en hij is dus
voor de volle 350.00 gulden slecht.
Waarschijnlijk hebt u zich een voor
stelling gemaakt hoe zo'n man er uit
ziet en met potlood en papier plus een
cursus tekenen voor talentlozen bent
u in staat een vrij nauwkeurig beeld
te \everen van zijn laaggezonken trek
ken. Enkele kranten hebben echter uw
illusie bedorven door een waarlijk niet
onknappe man te tonen, die zelfs een
bijzonder mooi pak draagt. Daarbij
doet zich de eigenaardigheid voor dat
twee van de drie kranten, waarin ik
hem over de voorpagina zag lopen een
strookje papier als een masker over
zijn ogen hadden geplakt. Bij de eerste
krant was het een wit strookje, bij de
tweede een zwart. Het aanbrengen
van die strookjes stamt uit de denk
wereld van de witte, respectievelijk
de zwarte struisvogel, die menen door
niemand gezien te worden wanneer ze
niemand zien.
Moreel gezien ligt aan die strookjes
een zekere piëteit ten grondslag, die
de arrestant beschermt tegen herken
ning door het publiek en door de em
ployés van de volgende bank waarop
hij zijn krachten beproeft. De derde
krant vertoonde de man zonder
strookjes en bevestigde daarmee, dat
hij er precies zo uitzag als wij met
die strookjes al hadden verwacht dat
hij eruit zou zien
Ik vermeld deze dingen niet om u
te overtuigen van de overbodigheid om
meer dan één krant te lezen, maar
om er de nadruk op te leggen dat ge
zichten geen maskers nodig hebben,
omdat ze zelf maskers zijn.
Tronies van baarlijke bruten ca
moufleren imborsten die boordevol ge
vuld zijn met mensenmin, terwijl mas
samoordenaars rondlopen met nu niet
meer verwijderbare nobele denkers
koppen.
Er is n uitzondering: leden van
Nederlandse kabinetten vertonen
dezelfde edele, intelligente en vakbe
kwame trekken die in hun bewinds
daden tot uiting komen. Wat de op
positie mompelt over mombakkessen
is laster. Want na elk demasqué ko
men ze met dezelfde gezichten terug.
Die moeten in het volgende kabinet
weer mee. Kees Stip
ADVERTENTIE
KRUISSTRAAT 2 - HAARLEM
D weet wel op de hoek bij de brug
ij
mv'
I
34. Joris zette zich zwierig op de toonbank van het
makelaarskantoor en haalde onbemerkt de fnuk te
voorschijn die hij uit Astral's zak had gerold. „Ik zal
u contant betalen!", verklaarde hij, het voorwerpje op
de geldkoffer richtend die daar door de vorige bezoe
ker was achtergelaten. „Maar dan wil ik het huis on
middellijk betrekken! Ik heb namelijk weinig tijd!"
Zo sprekend had hij een tweede geldkoffer gefalderd
en hij overhandigde die nu aan makelaar Hoogdrayer.
„Ziehier!", sprak hij. „Tel het geld snel na en stop
het dan in uw kluis, wat ik u raden mag! Men zou
eens misbruik kunnen maken van zo'n groot bedrag
dat onbeschermd staat!" J-jazekermeneer!" stamelde
de ander onder de indruk. TjongeMeneers koffer
lijkt precies op die van generaal Grootblaffer! Wat een
toeval!" „Inderdaad hoogst merkwaardig!", beaamde
zijn bezoeker. „Maar mag ik nu aandringen op een
snelle afhandeling?" Het was duidelijk, dat Joris bang
was, dat de gefalderde koffer in de lucht zou oplossen
voor de koop was gesloten maar dat wist de make
laar natuurlijk niet
DAN HEB IK DAT METEEN BIJ DE H4NDAIS
WAAROM HESJE EEN LAPJE O AA DE
VANDAA6 6A IK D6
FAMIUEPORTRETTEN
OPHAN6EN 1
(KOP MIJN VIN6ER SIA l
HAMER 6E60NDEM
72. Na een half uur heeft Rechter Tie
de paleisgracht bereikt. Schuilend tussen
de waterplanten, ziet hij de zware muur
aan de overkant, die loodrecht uit het
water oprijst en hier en daar onderbro
ken wordt door betraliede watermonden.
Inderdaad ziet hij iets dat op een richel
lijkt aan de voet van de muur. Dus daar
over moet hij een meter of honderd lopen
naar de plaats van het erkerpaviljoen,
waar de paleisgracht in de rivier uit
mondt. Tot zijn schrik ziet hij de gestal
ten van boogschutters op de muur en hij
hoort luide bevelen schreeuwen. Kenne
lijk wordt de wacht afgelost. Als de
scherpschutters hem zien is hij verloren.
Hij zal moeten wachten tot er wolken
voor de maan schuiven. Het overzwem
men is dan iets minder gevaarlijk. Hij
trekt zich weer terug tussen de struiken
en ontkleedt zich tot op zijn wijde broek,
waarvan hij de pijpen in zijn laarzen
stopt. Zijn zwaard heeft hij op de rest
van zijn kleren gelegd om wegwaaien te
voorkomen; zijn baard heeft hij in twee
strengen gescheiden en achterin zijn nek
vastgebonden. Als de maan even later
verduisterd wordt, aarzelt hij niet langer
en gaat te water.Zo rustig mogelijk, om
het water niet in beroering te brengen,
zwemt hij naar de overkant. Eenmaal op
de richel zal hij iets veiliger zijn, want
de kantelen op de muur springen iets
uit, zodat de schutters zich naar voren
zouden moeten buigen om hem te zien.
V* m
964. Het scheelde maar weinig, het
scheelde minder dan niets.maar net op
tijd bleef het anker achter een boom van
bijzonder taai hout haken.
Doelloos stapten de zwaarden verder,
maar het schip kwam niet meer voor
uit. Balancerend op de rand van het ra
vijn bleef het hangen.en Bram kreeg
nieuwe hoop.
„Trekken jongens, misschien kunnen we
het schip toch nog remmen. Als die boom
dat gewicht maar houdt.
Maar de boom begon te kraken en te
buigen en te breken. Vezel voor vezel
gaf het hout zich gewonnen. De zwaarden
bewogen weer als de voeten van iemand,
die heftig tegenstribbelt. Het was of Bram
met een reusachtige houten man een
touwtrekwedstrijd was begonnen.
Dat houden we niet.dat gaat zo niet
langer," zei Bram kreunend van spijt en
onmacht.
