DE ZILVEREN HAMER
DE STERRENHEMEL IN NOVEMBER
PANDA EN DE MEESTER-VER VALSER
POLLE, PELLI EN PINGO
BRAMMETJE FOK
a
igestipt
Ons vervolgverhaal
aW* -
=5
Spaanse
verkiezingen
gedeeltelijk
ongeldig
RECHTER TIE EN HET
l
s
WOENSDAG 1 NOVEMBER 196 7
15
V
Een roman uit de vikingtijd door
VERA HENDRIKSEN
Dal is hel tegenwoordig helemaal. En helemaal als dat
WoJmerk-Iabettje aan een pullover of een vest of
een polo-pull hangt waar ook nog het labeltje van Sir Edwin inzit.
U weet dan dat u gekleed gaat als een Sir
want het is de one and
only Sir Edwin
Het woord is aan u. Sir.
r1
*$POOLSTER&Jfr
fomalhaut
HOORAPPARATEN
N.V. BETER HOREN
y
fstSSry.
72)
Opeens dook voor haar geestesoog
een gelaat op, waar ze in vele jaren
niet meer aan gedacht had: Eirik
Torgrimsson van Bjarköy. Eens had
zij hem aangemoedigd, zonder aan de
gevolgen te denken, om hem daarna
even snel weer te vergeten. En nu
Sigvat, wat had ze in haar onnaden
kendheid niet op het spel gezet! De
gedachte joeg haar het bloed naar de
wangen en onwillekeurig drukte ze
zich dichter tegen Olve aan.
Nu ze wist, welk gevaar haar be
dreigde, wist ze ook, hoe ze het moest
afweren om niet haar en Olves geluk
verstoord te zien.
Ze vroeg zich af, of Olve, die haar
voor zover ze wist, al die jaren trouw
geweest was, het net zo voelde als zij.
Ze was hem nu dankbaar, dat hij
haar gewaarschuwd had, voordat het
te laat was en zei hem dat ook.
Het kan soms nuttig zijn, eens
goed boos te worden, zei Olve,
maar je moet voortaan wat voorzich
tiger zijn en niet meer met Sigvat
praten dan beleefdheidshalve van je
verwacht wordt.
Sigrid verborg haar gezicht tegen
zijn schouder.
Voel jij het net zo?
Hoe bedoel je?
Dat je je ook tot anderen aan
getrokken kunt voelen, als je niet
oppast
Van die kant heb ik het nooit
bekeken, antwoordde Olve, maar
ik probeer liever het goede, dat ik
heb, te houden. Ik hoop, dat ik nooit
zo dom zal zijn, ons geluk op het
spel te zetten voor iets, dat daar
zeker niet tegen opweegt.
Hij glimlachte.
Bovendien, voegde hij er op pla
gende toon aan toe, na alles wat
ik je geleerd heb, zou ik er zelf aan
te kort komen. En ik ben te lui, om
met een ander nog eens opnieuw te
beginnen. Hij trok haar dicht tegen
zich aan. Misschien ben ik daar
voor ook veel te dol op jou, fluisterde
hij met zijn mond tegen haar oor.
Het liep tegen het einde van de
slachtmaand, toen er op zekere dag
een boodschap van Steinkjer op Egge
gebracht werd, of Olve bij de jarl
wilde komen.
Toen Olve terugkwam van zijn be
zoek, was hij somber gestemd.
Olav Haraldsson is in Trondheim aan
gekomen, zo vertelde hij Sigrid.
Einar Tambarskjelve heeft alle vrije
boeren en lijfeigenen uit de omgeving
bijeengeroepen voor een bespreking.
Als ze het nu maar eens kunnen wor
den! Hij was niet gerust op de af
loop en sprak de wens uit, dat de
jarl ook boodschappers op verster
kingen zou uitzenden, aangezien er op
Steinkjer en Egge niet genoeg men
sen waren om een eventuele aanval
het hoofd te bieden.
Reeds drie dagen later kwam er
bericht van Einar Tambarskjelve,
dat de boeren het niet eens hadden
kunnen worden over de keuze van een
hoofdman. Het gevolg was, dat Olav
hen met mooie praatjes en dito be
loften overreed had, hem als hun
koning te erkennen. Hij zou hun de
zelfde rechten schenken als Olav
Tryggvason ons bezorgd heeft! Olve
was boos en opgewonden. Zullen
de mensen dan nooit wijzer worden!
Het kwaad was échter geschied en
Olav Haraldsson was al op weg naar
deze streken. Hij moest zich al in de
fjord bevinden.
Jarl Svein, die niet genoeg man
schappen had om de koninklijke
troepen gewapend tegemoet te treden,
moest in allerijl de wijk nemen. Hij
had een van zijn schepen met opge
zette tent klaar liggen voor de win
ter. Dit schip liet hij zeilklaar maken,
waarna hij zee koos.
Vrouw Holmfrid die over enige
maanden een kind verwachtte, kon de
reis niet meemaken; zij kwam met
haar dienstvrouwen naar Egge. Ook
priester Anund, die zijn kleine ge
meente niet in de steek wilde laten,
bevond zich in haar gezelschap. Er
werd bericht gestuurd naar alle be
reikbare hoeven en binnen niet te
lange tijd had zich reeds een aan
zienlijke versterking op Egge ge
vormd.
Sigrid zat in de hal met Holmfrid
en Tora, toen het bericht kwam, dat
het schip van de koning in zicht was.
Een gemompel steeg op onder de
samenscholende lieden: de jarl was
nog maar kort geleden vertrokken,
het kon bijna niet anders, of hij
moest onderweg het schip van de
koning zijn tegengekomen, en hoe zou
die ontmoeting afgelopen zijn?
Holmfrid sloot de ogen en vouwde
de handen in gebed samen.
Irr Gods naam laat het goed
aflopen, fluisterde ze. Sigrid wilde
haar graag troosten, maar ze voelde
zichzelf al even machteloos. Dit alles
was zo onwezenlijk, ze kon nog nau
welijks begrijpen, dat het ditmaal
ernst was.
Ze had toegezien hoe Olve zich tot
de strijd gordde, hoe hij als hoofdman
voor de mensen uit de streek stond.
Ze had snelle boden zien uitrijden om
de verafgelegen streken op de hoogte
te brengen van de toestand. En nu
wemelden hun erf van gewapende
mannen met verbeten gezichten; er
waren vele vreemde gezichten bij,
maar ook bekende en zelfs die boe
zemden haar nu angst in. Het was
alles als een boze droom.
Olve stond met een groep mannen
te kijken hoe het schip van Olav
Haraldsson koers zette naar Steinkjer
Voor zover ze konden zien, bevond de
jarl noch iemand van zijn gezelschap
zich als gevangene aan boord en hij
vroeg zich af, hoe het hem wel gelukt
kon zijn buiten bereik van de koning
te blijven. De koning voerde een aan
zienlijke krijgsmacht met zich mee,
zoals te verwachten viel. Men was
daarom overeen gekomen, niet als
eersten naar de wapens te grijpen,
zolang er niet meer versterking uit
de omliggende gebieden was aange
komen.
Niet lang nadat de manschappen
van de koning bij Steinkjer aan land
gegaan waren, kwam er al iemand
naar Egge. Het was een van de IJs-
landers, die daar onderdak had ge
vonden, een reisgenoot van Sigvat en
Gissur.
Hij vertelde, dat de koning van de
IJslanders het gedeelte van de lan
dingsrechten wilde hebben dat feite
lijk aan de jarl Hakon toekwam vol
gens onderlinge overeenkomst van de
jarls. De IJslanders voelden er ech
ter niets voor te betalen aan een
hoofdman, van wie ze zo weinig af
wisten, als aan deze Olav Haraldsson.
(Wordt vervolgd.)
ADVERTENTIE
GBCCTTtrotewifi, psysTsndcfi^
tiaar h&t WBraHf^Wohmtlk
Sirëdmin
15 november
Mercurius, altijd moeilijk waarneembaar vanwege zijn
nabijheid tot de zon, laat zich rond 17 november op
sporen in de vroege ochtendschemering. Op die datum
bevindt hij zich op zijn maximale afstand ten westen
van de zon. Toch zal het misschien nodig zijn een kleine
veldkijker te gebruiken om het zwakke licht van de
planeet te vinden. Kijk ongeveer één uur vóór zons
opkomst, laag boven de oostelijke horizon.
Het waarnemen van Venus kost minder moeite. De
stralende planeet schittert als het helderste hemel
lichaam aan de ochtendhemel. Zij komt thans meer dan
vier uur vóór de zon op en kan reeds worden gezien
als het nog volkomen donker is. Als men haar echter
eenmaal heeft gezien en haar juiste plaats aan de hemel
kent, is het mogelijk de planeet tot vlak vóór zons
opkomst te zien, met behulp van een veldkijker zelfs
daarna nog.
Mars is 's avonds zichtbaar. De rode planeet bevindt
zich dan in het zuidwesten en gaat iets meer dan drie
uur na de zon onder.
Jupiter staat in het sterrenbeeld Leeuw en komt steeds
vroeger op. De planeet staat iets verder van de zon dan
Venus, maar is ook wat zwakker. Bij het aanbreken van
de dag staat zij ongeveer in het zuiden.
Saturnus is vrijwel de gehele nacht zichtbaar nabij
de grens der sterrenbeelden Vissen en Walvis. Saturnus
is in helderheid ongeveer te vergelijken met Mars, maar
minder roodachtig van kleur.
Op 6 november om 10 uur staan maan en Mars in
conjunctie (samenstand) met elkaar. Op dat ogenblik
zijn geen van beide zichtbaar, maar wie 's avonds na
zonsondergang het tweetal opzoekt, zal bemerken dat
de maan reeds enkele graden ten oosten (links) van
Mars staat.
Een week later bevindt de maan zich
bij Saturnus. In de vroege ochtend van
13 november staan beide in conjunctie,
maar zijn dan niet waarneembaar. In de
nacht van 12 op 13 november zal men de
maan ten westen van Saturnus opmerken,
in de nacht van 13 op 14 november ten
oosten.
Op 25 november staat de maan in
samenstand met Jupiter, op 28 november
tenslotte met Venus. Wie goed kijkt be
merkt ook, dat zich vijf graden ten zuiden
van Venus (dat is ongeveer tienmaal de
schijnbare diameter van de maan) een
ster bevindt; het is Spica, helderste ster
van de Maagd.
De maansikkel, de planeten Jupiter en
Venus en de ster Spica vormen een aan
trekkelijk schouwspel aan de morgen-
hemel, dat voor de waarnemer zeker de
moeite van vroeg opstaan loont.
Van 31 oktober tot 30 november korten
de dagen met 1 uur 20 minuten. (Als dag
beschouwt men de periode van de aan
vang der schemering vóór zonsopkomst
tot het einde der schemering na zons
ondergang).
Maan:
Nieuwe maanop 2 november te 6.48
Eerste Kwartier op 9 november te 2.00
Volle Maan op 17 november te 5.52
Laatste Kwartier.op 25 november te 1.23
Om de kaart te richten moet men haar
boven het hoofd houden en het noorden
laten samenvallen met de noordelijke
horizon. De stand van de hemel is die op
CO?. MARTEN TOONDIR
45. Joris Goedbloed begaf zich dus naar het buiten
van de Markies Fleur de Belle en diende zich aan bij
de ingang, waar hij zijn uitnodiging voor het bal afgaf.
„De Baron Van Malpertuus!" riep een bediende. „Ach
wat aardig dat u bent gekomen, baron eh.sprak
de Markiezin, een slap handje naar Joris uitstekend.
„Ach, laat u maar," sprak deze. „Nomina sunt odio-
sa, zoals wij latinisten zeggen." „Bent u buitenlander?
vroeg de Markies, een wenkbrauw afkeurend optrek
kend „Ach zo."Op dat >moment verschenen er twee
nieuwe gasten bij de deuropening. Het wareniPanda en
Astral die de baron van Malpertuus volgden om hem te
ontmaskeren. „Mag ik even uw uitnodigingskaart"?
vroeg de bediende, wat misprijzend naar de twee klei
ne figuurtjes kijkend. „Eh ja.een ogenblikje.
stotterde Panda, die helemaal geen kaart had.
JE MOET BETERE
TABAK ROKEN,2EE
ROB - VOORAL'S
NACHTS
WAT
EEN MIST.'
KIJK EENS, PIN
SO. ER WORDT
OP ONS 6ÊIOERD
(OH,DAT21JN SNEEUW
UILEN. NET KIEIN6
VUURTORENS OP
IJS8ER6EM,
ooo
e*9t-K
VAN DE
ZUIDERVj
Voor
uur.
vroegere
tijdstippen de kaart draaien in de ricnting
van de wijzers van het uurwerk, voor
latere tijdstippen in tegenovergestelde
richting. De plaats van de maan is voor
enkele tijdstippen aangegeven; de getal
len duiden de dag van de maand aan.
Ook is de positie van Saturnus (S) aan
gegeven. De stippellijn die door de Zwaan
gaat, duidt de hartlijn van de Melkweg
aan. De andere gestippelde lijn is de
ekliptika (dierenriem of Zodiak); de zon,
de maan en de belangrijkste planeten be
vinden zich steeds in de nabijheid van
deze lijn.
ADVERTENTIE
SPECIAALZAAK in
Wagenweg 124 - Haarlem - Tel. 14461
Schoterbosplein 19 - Haarlem-N.
Telefoon 51088
MADRID (AP) De Spaanse centrale
verkiezingsraad heeft de uitslag van de
congres-verkiezingen van 14 oktober in
grote gebieden ongeldig verklaard omdat
de stembussen geopend zijn voordat het
officiële tellen begon.
Alle stemmn zijn ongeldig verklaard in
de zuidelijke Jaen provincie, evenals in
32 steden van de provincie La Coruna in
het noorden, elf in de provincie Segovia en
andere in Avila, Mallorca en Soria.
Op 14 oktober werden voor het eerst
sinds het begin van de burgeroorlog in
1936, 102 van de 563 leden van de Cortes
(parlement) gekozen. Het kiesrecht had
den gezinshoofden en getrouwde vrouwen.
„lk koester maar één wens: de on
afhankelijkheid van mijn land te be
waren en Perzië te maken tot de pro
gressiefste natie ter wereld".
Dit zeggend zette sjah Mohammed
Reza zich de met 3755 juwelen bezette
keizerskroon op het hoofd. Hij zat
daarbij op de pauwentroon die ver
sierd was met 26.733 edelstenen. De
gelegenheid ze na te tellen ontbrak
hem, want het gewicht van de kroon
was zo groot dat hij zijn nek maar
had hoeven buigen om hem te bre
ken, hetgeen inderdaad met heel wat
keizers uit de wereldgeschiedenis is
gebeurd. Vervolgens liet hij op het
hoofd van zijn echtgenote een wat
lichtere kroon neer, maar toch nog
een waarvan de prijs 22 miljoen gul
den bedroeg. Uiteraard was het prijsje
er afgehaald.
Deze getallen geven maar een zwak
ke illustratie van het feit dat de kei
zer van Perzië onbegrijpelijk rijk is.
Zijn onderdanen doen dan ook geen
moeite het te begrijpen. Ze bewonde
ren het slechts. Tijdens de keizerlijke
rijtoer die volgde na het zingen van
de hymne: „Wij zijn allen uw sla
ven" wierpen velen zich langs de weg
in het stof. Minzaam wuivend hield de
keizer de kroonjuwelen stofvrij.
Laat niemand hiermee het voorne
men van de keizer wegwuiven om Per
zië tot het progressiefste land van de
wereld te maken. Progressief zijn be
tekent streven naar vooruitgang. Voor
dit streven komen het eerst in aan
merking zij die het verst van de
vooruitgang afstaan en zij die er het
verst van afliggen, zoals de onderda
nen die zich in het stof hebben ge
worpen. Om dit te doen moet men niet
tegen een hap stof opzien. Het vult de
maag. En die maag vraagt des te
meer om vulling wanneer men zojuist
de kroonjuwelen heeft gezien. In het
oog van de hongerige doet een gouden
kroon zich voor als het resultaat van
een avondje koekvergulden, bekroond
met de heerlijkste geconfijte vruchten
in allerlei eetlustopwekkende kleuren.
Het is voor hem een aanblik om van
te watertanden. En als de tandheel
kundige verzorging daar ver genoeg
was gevorderd, dan zou het water hem
om zijn eigen gouden kronen klotsen.
Uit dit oogpunt bezien is het een
zaak van wijs beleid dat de sjah bij
zijn kroning de rijkdom van zijn be
zittingen in hun volle begeerlijkheid
aan zijn volk heeft getoond. Hij heeft
daarmee een onstilbare honger gewekt
naar een vooruitgang waarvan het
eindstadium eerst zal zijn bereikt wan
neer alles wat nu nog exclusief in het
bezit is van de keizer, gemeengoed
zal zijn van het hele volk. Daarmee
is Perzië reeds nu het progressiefste
land van de wereld. Een land, waar de
roep naar vooruitgang zal aanhouden
tot de keizer met gulle hand alle rijks
confituren om zich heen in het stof
zal strooien als pepernoten op Sinter
klaasavond. Hij voorkomt daardoor
dat ze, zoals de Russische kroonjuwe
len, in een museum voor iedereen ter
bezichtiging zullen staan. Behalve voor
de keizer
Kees Stip
EXAMENS
DEN HAAG Geslaagd voor het
examen m.o. staatsinrichting W. de Rui
ter, Haarlem.
AMSTERDAM Geslaagd voor het
doctoraal examen rechten (notarieel) me
vrouw E. G. M. Rutgers-Wessels, Haar
lem.
83. Rechter Tie heeft plaatsgenomen in
de leunstoel met de berehuid, de traditio
nele zetel van militaire magistraten. In
verbazend korte tijd keert kapitein Sioe
terug van zijn missie. „Ik heb de eer u de
Keizerlijke Woorden terug te geven, Ex
cellentie", zegt hij onderdanig, „en deze
rol bevat de eretekenen van uw huidige
waardigheid. De opperkamerheer en ko
lonel Kang wachten in de hal". Rechter
Tie stuurt hem weg om de twee hoog
waardigheidsbekleders binnen te laten.
Snel legt hij het Keizerlijk Edict voor
de wieroojcbrander, slaat de gele stola
om zijn schouders en vervangt zijn rech-
terskap door de gevleugelde, zwartfluwe
len kap, waarop met goud de onder
scheidingstekenen van zijn tijdelijke rang
geborduurd zijn. Dan worden de dubbele
deuren geopend. Kolonel Kang en de Op
perkamerheer treden binnen en willen
knielen, maar de Rechter wenkt ze onge
duldig naderbij. De opperkamerheer is
gekleed in een wijd ceremonieel gewaad
van paars brokaat, de kolonel in zijn
schitterend uniform met de fraaie gedre
ven gouden borst- en schouderstukken,
en zijn gouden helm met lange pluimen.
Als ze eerbiedig naderbij getreden zijn,
zegt Rechter Tie: „Dit is een heel in
formele audiëntie, heren. U kunt daarom
plaats nemen in de armstoelen aan
weerszijden van de balie. Kapitein Sioe,
U blijft bij de deur staan en zorgt dat
niemand ons stoort."
m
1,11' t
975 Snel rolden Bram en zijn vrien
den uit de buurt van de gevaarlijke plant.
Nog steeds applaudisseerden de handjes
voor het zingen van Karo, die nog nooit
zoveel succes had gehad.
„Zal ik nog een toegift geven?" vroeg
hij Bram. maar deze maakte hem duide
lijk, dat hij op verder gezang geen prijs
stelde.
„We moeten nu overleggen, wat ons
verder te doen staat", zei hij zodra ze
eenmaal binnen waren.
..Ons schip is weggewandelddie
kleinzoon van Prikkebeen is aan boord.
Zijn blik dwaalde rond, bleef even rusten
op de cirkelzaagvis, die hem met bolle
ogen lag aan te kijken, en toen op een
ander voorwerp aan de muur.
„Een list?" vroeg Karo, toen hij zag
hoe Bram ging glanzen en glimmen, als
iemand die op een Geweldige Gedachte is
gekomen.
„Een kans!" zei Bram en hij rende naar
de muur toe.
