DE ZILVEREN HAMER
Puzzel van de week
PANDA EN DE MEESTERVERVALSER
POLLE, PELLI EN PINGO
PALERMO
ïgestipt
BRA
ETJE FOK
Ons vervolgverhaal
Akkoord van
Renault met
Tsjechisch bedrijf
OPENING
RECHTER TIE
HET GESTOLEN HALSSNOER
11
11
I
VRIJDAG 3 NOVEMBER 1967
21
Een roman uit de vikingtijd door
VERA HENDRIKSEN
Duitsers gaan de
„Hornland" bergen
IK had opeens
vissoep!
Onderzoek naar oorzaak
stijging ziekteverzuim
Kort nieuws
BAR-DANCING
KROMME ELLEBOOGSTEEG 12 (zijstraat Zijlstraat)
maand november kwintet GIN O GAZZOLI
Iedere avond vanaf 20 uur
Entrée 1.75
Dir. J. H. VAN DELFT
74)
Olve liet het oogluikend toe, al had
hij de priester enigszins bitter ge
waarschuwd, dat hij wel goed op zijn
sacrament mocht passen in het huis
van een afvallige! Anund had zich
echter niets van die opmerking aan
getrokken, integendeel, hij had kalm
geantwoord, dat hij veel heil ver
wachtte van Christus aanwezigheid
in dit huis.
Ondanks Tora's vreugde over haar
weergevonden geloof, was er toch
steeds iets, dat haar bezwaarde en
waarmee ze zelfs in de biecht niet
voor de dag had durven komen, na
melijk, dat ze volstrekt niet zo hulp
behoevend was, als ze deed voor
komen. Als ze daaraan dacht, sloeg
de angst haar om het hart. Want ze
wist heel goed, dat de priester geen
genade kende, wanneer hij merkte,
dat iemand met een vals gemoed het
heilig sacrament ontving.
Toch was het vooruitzicht, dat de
mensen zeker schande van haar zou
den spreken als ze het te weten kwa
men dat ze hen al die jaren bedrogen
had, nog beklemmender. En ten
slotte bleef ze, zij het met angst en
beven, haar bekentenis steeds uit
stellen. Totdat het verhaal van de
heilige Sunniva, die zich door een
volledig godsvertrouwen had laten
leiden, haar op zeker ogenblik de
nodige moed had gegeven. En toen
het zover was, stuurde ze een van
haar dienstboden naar de priester
met het verzoek bij haar te komen.
Nu het beslissende ogenblik was aan
gebroken, was ze heel kalm en kon
ze alle mogelijke gevolgen zonder
vrees onder ogen zien.
De priester bleef lang bij haar, en
toen hij eindelijk wegging, voelde
Tora zich vervuld van een vrede, die
ze nooit eerder had gekend.
Want Anund, die hard en streng
kon zijn, wanneer hij dit nodig achtte,
had voor haar slechts woorden van
troost en genade gehad. Hij had met
haar gesproken over Gods oneindige
goedheid en Zijn geduld met zondige
mensen. Maar wel had hij gezegd,
dat ze nu moest proberen te gaan
lopen, al zou haar dat zwaar vallen.
En ook dat ze Olve, die haar al deze
jaren geholpen had, de waarheid
moest vertellen en hem vergiffenis
vragen.
Na Anunds heengaan zat ze er
lange tijd over te denken, hoe ze het
Olve moest vertellen. Daar zag ze
nog het meest tegeiji op. Even over
woog ze of ze Sigrid niet zou ver
zoeken er met Olve over te spreken.
Maar meteen verwierp ze die ge
dachte. De priester had immers ook
gezegd, dat ze dit zelf in orde moest
maken. Toch duurde het nog ver
scheidene uren, voordat ze eindelijk
haar moed bijeengegaard had en
Olve verzocht hem onder vier ogen te
kunnen spreken.
Olve was verbaasd. Hij kon zich
niet herinneren, dat zijn moeder ooit
een dergelijk verzoek tot hem gericht
had, en zijn nieuwsgierigheid was ge
wekt. Doch toen hij zag hoe zenuw
achtig ze was en hoe moeilijk haar
het spreken viel, overviel hem de
vrees, dat er iets ernstigs met haar
aan de hand zou zijn en zijn nieuws
gierigheid maakte plaats voor be
zorgdheid.
Zelfs in tijden van verdriet en
tegenslag had hij zijn moeder altijd
als een harde vrouw gekend, nu toon
de ze zich hulpeloos en onzeker. Olve
hervond een gebaar, dat hij sinds zijn
kinderdagen niet meer gemaakt had:
hij streelde haar gelaat en glimlachte
haar bemoedigend toe.
Tora streed tegen haar tranen,
maar ze wist zich te beheersen, al
klonk haar stem niet erg vast.
Ik heb jullie jarenlang voor de
mal gehouden, sprak ze, mijn
benen zijn niet verlamd.
Olve staarde haar sprakeloos aan.
Priester Anund vond, dat ik jou
de waarheid moest zeggen en je om
vergiffenis vragen, voegde ze eraan
toe.
Toen het tot Olve doordrong, dat
het zijn moeder ernst was en dat ze
bij haar volle verstand was, wist hij
een ogenblik niet, wat te zeggen.
Maar lieve moeder, bracht hij
er ten slotte uit, hoe hebt u dat al
die jaren verborgen kunnen houden!
Ik heb het niet helemaal ver
borgen kunnen houden, zei Tora, die
meer moed vatte, nu ze zag dat haar
zoon niet boos was.
Gudrun wist het, dat heb ik na
haar dood gehoord. Ook vertelde ze,
dat Sigrid bij toeval achter haar ge
heim gekomen was, en wat Anund
had gezegd.
Olve dacht na.
Anund heeft gelijk, zei hij toen,
u moet weer proberen te lopen.
Maar niemand hoeft te weten dat u
ons schandelijk voor de gek hebt ge
houden. U hebt uw straf al genoeg
gehad; het moet vreselijk zijn ge
weest, al die jaren op een stoel te
zitten. Zegt u maar tegen Anund, dat
we hier met niemand over moeten
praten. Laat de mensen maar denken
wat ze willen, als ze zien, dat u weer
kunt lopen!
Wie hij echter wel haar zwijgzaam
heid kwalijk nam, was Sigrid. Daar
om klonk zijn stem nogal koel toen
hij er piet haar over sprak.
Ik wist niet, dat je geheimen
voor me had, dat bevalt me niet.
Wat moest ik begon Sigrid,
maar hij liet haar niet uitspreken.
Was er tussen jou en die zwarte
dichter soms ook meer, dan je mij
verteld hebt? Lachte hij daarom zo
brutaal, toen ik hem wegzond? Met
een dreigende flikkering in de ogen
boog hij zich over haar heen.
Maar Olve, weerde ze af, doe
niet zo dwaas!
Antwoordt mij! drong hij aan.
Dat is niet nodig, en dat weet
je best. Sigvat en ik zijn nooit alleen
geweest.
Hoe kan ik weten dat je de
waarheid spreekt?
Heb ik je ooit iets voorgelogen!
zei Sigrid nu verontwaardigd. Hij
zweeg, hij herinnerde zich opeens,
hoe hij zelf eens lang geleden de
zelfde vraag aan haar gesteld had en
hij zag in dat hij inderdaad onrede
lijk was. Toch kon hij het niet ver
kroppen, dat ze hem buiten de ont
dekking van zijn moeders geheim ge
houden had.
Neen bepaald voorgelogen heb
je me niet, maar toch heb je wel
eens dingen verzwegen, en dat komt
feitelijk op hetzelfde neer
(Wordt vervolgd.)
*'*^'**'l|'*'*«n#WW»«#WWVW\/VW\#WWWW\/WWI#%#WWWWWWWWWWWWW%«/VW%/WWW\/WWWW
38 39
PUZZEL no. 45
Horizontaal: 1. geogr. aanduiding, 2.
stand, 7. bijwoord, 10. titel, 12. toilet
artikel, 14. vloeibaar vet, 16. planeet,
18. rustig, 20 heilige (afk.), 21 leng-
maat (afk.), 22. Frans voegwoord, 23
water in Friesland, 24 openbare betrek
king, 26. vis, 29. beroep, 31. jongens
naam, 32. ijzeroxyde, 34. verlaagde
toon, 35. reden, 37. Frans lidwoord, 38. re
geringsreglement (afk.), 40. familielid,
42. begrip, 44. voorzetsel, 46. eenh. v.
stroomsterkte (afk.), 47. bergweide, 49.
of eerder (afk.), 50. gelegenheid, 53. hou
ding, 55. naschrift, 57. Frans onb. vnw,
58. witte mier, 61. titel (afk.), 63. damp,
65. lekkernij, 66. gek, 69. deel v. e. ladder,
71. Europeaan, 72. voorzetsel, 73. reeds,
74. duur van eb en vloed, 75. vreemde
munt (afk.), 76. houten gebouwtje, 78.
buit, 80 leerling (Fr.), 82. boom, 84. land
bouwwerktuig, 85. tijdperk, 86. vogel, 87.
het Romeinse Rijk (afk.).
Verticaal: 1. in orde, 2. bediende, 4.
onverstandige, 5. stofmaat, 6. truc, han
digheidje, 7. lidwoord, 8. fototoestel, 9.
vlaktemaat, 10. verdelgingsmiddel, 11.
zangnoot, 13. familielid, 15. deel v. d. bij
bel (afk.), 17. hennepbraak, 19. werp-
strik, 21. pers. vnw., 23. zwijn, 25. soort
voertuig, 26. zie ommezijde (afk.), 27.
godheid, 28. plek, 30. selenium (afk.), 31.
omroepvereniging, 33. deel v. e. kleding
stuk, 36. afsmelting van gletsjerijs, 39.
ruim, 41. onder andere (afk.), 43. zang-
noot, 45. de onbekende, 48. zangnoot, 50.
levensonderhoud, 51. bevel, 52. niet raak,
54. koningin (Fr.), 56. vleesgerecht (In
disch), 59. gemoedsaandoening, 60. para
siet, 62. soort onderwijs, 64. pl. in Noor
wegen, 67. geestelijke, 68. roofdier, 70.
ROTTERDAM. Van den Tak Ber
gingsbedrijf heeft opdracht gekregen het
Franse schip „President Pierre Angot" te
bergen dat een week geleden na een
aanvaring met de Duitse „Hornland" in
de Nieuwe Waterweg bij Vlaardingen is
gezonken. De Duitse bergingsmaatschap
pij Harms uit Hamburg is belast met de
berging van de „Hornland".
De „President Pierre Angot" is vrijwel
geheel onder water verdwenen. Er zul
len waarschijnlijk vijf of zes drijvende
bokken nodig zijn om dit schip te lichten.
Drijvende kranen zullen eerst de lading
van 3800 ton zwavel uit het schip halen.
De Duitse bergingsmaatschappij Harms
zal door duikers het gat in de „Horn
land" laten dichten, waarna het schip
leeggepompt zal worden.
COP. fWlTlN TOONDfn
r7'95!]^
47. Wat Panda voorzien had gebeurde. Joris maakte
met zijn fnuk snel een, tweede parelsnoer, en gaf dat
terug aan de douairière. Het echte snoer verstopte hij
in zijn zak. „Die baron van Malpertuus is oneerlijk!"
fluisterde Panda geschokt. „Straks verdwijnen die ge-
falderde parels en dan gaat hij er natuurlijk met
het echte parelsnoer vandoor! Maar ik geloof dat we
hem te pakken kunnen nemen. Kom maar mee, Astral".
Terwijl hij met de ruimtevaarder snel wegging, had
Joris een nieuw slachtoffer ontdekt. „Medailles en
ridder-orden.prevelde hij, verlekkerd naar de on
derscheidingen van generaal Starend. Daarmee
kan ik goede sier maken!" Hij wendde zich tot de
hoge militair en wees op een van de medailles. „Excu
seer!" sprak hij. „Ik vroeg mij juist af, welke onder
scheiding u hier draagt!" „De Orde van Soloniki!"
verklaarde de bevelhebber trots. „Ah! Hoe toevallig!"
riep Joris getroffen uit, „Daar heb ik zelf nog gevoch
ten! De strijd van Soloniki.Ja, ja!" „Onzin, me
neer!" sprak de generaal beledigd. „Solonika is geen
veldslag, maar de naam van een koningshuis!" „Juist
.eh.ahem...!" prevelde de ander. „Net wat ik
reeds dacht! Komaan ik ga weer eens opstappen!
Goedenavond!"
EÉN IJSBREKER KRIJGEN WE HIER I/AST
NIET, MQAR 'ZEEROB ZAAGT ONS WEL IOS
GEWEim'. VIS
IN diepvries!
2o'N ZIN IN
reeks, 71. sleepanker, 73. boos, 75. gul
den (afk.), 77. vogelprodukt, 78. per ex
presse (afk.), 79. onder andere (afk.),
80. en anderen (afk.), 81. van af (afk.),
83. onmeetbaar getal.
oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be
zit te zijn.
OPLOSSING PUZZEL no. 44
FI LO GE NE
0 VER AL GE MEEN TE
NIER PEN DU LE LIG
GE WEI GEN RE
WOON GE
TE DER BO REN
SLAG GE LAS TER WIEL
A DEL LYK HAM STE REN
DER VEN KEL NER
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
PRAAG. (AFP) De Tsjechische on
derneming „Avia" heeft met „Renault-
Saviem" overeenstemming béreikt over
de aankoop van een licentie voor de fa
bricage van vrachtwagens, zo heeft het or
gaan van de Tsjechische communistische
partij, „Rude Pravo" gemeld.
Volgens het blad is deze aankoop de be
langrijkste transactie, dieTsjechoslowakije
ooit op dit gebied heeft verwezenlijkt. Er
is een bedrag mee gemoeid van 40 mil-
loen franse frank. Jaarlijks hoopt Avia
12.000 vrachtwagens van 1.5 tot 3 ton te
produceren.
In een eerste stadium zullen de
vrachtwagens in Tsjechoslowakije wor
den geassembleerd met uit Frankrijk in
gevoerde onderdelen.
DEN HAAG. De staatssecretaris van
Sociale Zaken en Volksgezondheid, dr.
Kruisinga, heeft twee opdrachten ver
strekt aan het Nederlands Instituut voor
Preventieve Geneeskunde TNO in Lei
den. Eén daarvan betreft een onderzoek
naar de oorzaken van het stijgende ziek
teverzuim. Dr. Kruisinga heeft verzocht
een analyse te maken van de verschillen
in frequentie en duur van het ziektever
zuim tussen werknemers ouder en jon
ger dan 35 jaar, waarbij tevens gegevens
betreffende houdingen en opvattingen bij
verschillende generaties betrokken zullen
worden.
De andere opdracht betreft een onder
zoek naar het gebruik, dat de bevolking
en de verschillende groeperingen daarin
maken van ziekenhuizen en wijkverple
ging. Dit onderzoek dient gezien te wor
den tegen de achtergrond van de voort
durend stijgende behoefte aan voorzie
ningen op het gebied van de gezondheids
zorg.
Mond- en klauwzeer. Op 41 plaatsen in
Groot-Brittannië worden gevallen van
mond- en klauwzeer gemeld. Het minis
terie van Landbouw deelt mee dat
2.905 koeien, 3.091 schapen en 657 var
kens tot dusverre besmet zijn door de
gevreesde veeziekte.
ADVERTENTIE
In het jaar 1984 laat George Orwell
de laatste resten van de menselijke
vrijheid bedwingen door een absolute
dictatuur. Aan het slot van zijn boek
is het regime zo angstaanjagend
machtig dat het zich zelfs enige mild
heid kan veroorloven tegenover de
Weinigen die nog op stuiptrekkingen
van zelfstandig denken zijn betrapt.
Zij beschikken over een eigen café
waar ze dagelijks hun schrale rant
soen genieten in afwachting van de
dag dat ze spoorloos zullen verdwij
nen.
Als kleine broer van Orwells al
machtige Big Brother is de Neder
landse overheid nu op weg de zwart
ste fantasie door de werkelijkheid te
overtreffen. De op 1 november in wer
king getreden Drankwet beoogt vóór
1980 een einde te maken aan het be
staan van de donkere, laaggezolderde
en bruinberookte dranklokalen waar
binnen zich mannen ophouden die geen
ander vergrijp tegen de staat op hun
geweten hebben dan zich daar thuis
te voelen. Het consumeren van sterke
drank zal dan alleen nog zijn toege
staan in helverlichte zaken met zoveel
hygiënische voorzieningen dat ze niet
van hun eigen sanitair te onderschei
den zijn. Maar daar houden die man
nen niet van.
Om te beseffen welk leed hier over
het drinkende deel der mensheid wordt
uitgestort moet u zich een ogenblik
verplaatsen naar het laatste van deze
ten dode gedoemde proeflokalen op
Oudejaarsavond 1979, kort voordat het
vonnis voltrokken zal worden. De toe
stand onderscheidt zich niet merkbaar
van de tegenwoordige. In de bedompte
ruimte is voor de wiekslag van de tijd
geen plaats.
De kastelein staat zwijgend aan de
tapkast, waar hij al veertig jaar ge
zwegen heeft. Behalve inschenken
wordt er verder niets van hem ver
wacht. Door het lokaal verspreid zit
ten mannen aan tafeltjes en geven ge-
spreksflarden af, die door twee man
nen in de hoek vlijtig worden geno
teerd. Het zijn de heren Carmiggelt
en Ferdinandusse, tot het laatst op
hun post om ons te berichten uit een
wereld die zonder hun pen nooit zou
zijn ontdekt.
„Ik had een best wijf", zegt een
man met het gezicht van een oud vo
geltje. „Maar wel jaloers. Zij stuurde
een detective achter me aan. Daar is
ze nu mee getrouwd. Santé".
Zijn overbuurman knikt begrijpend.
„Bij mij was het net zoiets", zegt hij,
„Ik kwam een keer 's nachts om drie
uur thuis, maar ik had een bos bloe
men voor haar meegebracht. Ze werd
wakker en toen ze de bloemen zag zei
ze: „Je hebt gedronken, Gerrit". Nou,
dat nam ik niet".
„Had je dan niet gedronken?"
vraagt de ander.
„Jawel", zegt de overbuurman.
„Maar ik heet geen Gerrit".
Op een kruk aan de toonbank
schuift een man met het uiterlijk van
een wraakgier zijn glas naar de kaste
lein, die het zwijgend vult.
„Ik ga die vent vermoorden", zegt
hij. „Ik weet nog niet hoe, maar ik
ga hem vermoorden".
Voor het eerst sinds veertig jaar
verbreekt de kastelein het zwijgen.
„Probeer het eens met mond-op-mond-
beademing", zegt hij.
Op dat moment slaat de klok twaalf.
De wanden van de kroeg vervagen en
het plafond zakt als een wolk naar
beneden.
Nog juist valt waar te nemen dat
Ferdinandusse het glas heft en zegt:
„Daar gaan we, Simon. De mist in".
Kees Stip
85. Na korte tijd komt kapitein Sioe
terug met de bureauladen van Tai Min,
die zijn mannen hebben opgehaald uit de
Ijsvogel Herberg. Een luitenant volgt
met een porseleinen kom gevuld met
warme loog. Als alles op tafel is gezet,
zegt Rechter Tie: „De intriganten in het
paleis vroegen de gangster Lang om het
halssnoer te stelen. Ze gaven nauwkeuri
ge instructies hoe dat kon worden gedaan
met een minimum aan risico. Lang gaf
de opdracht door aan de kassier van de
Ijsvogel Herberg, Tai Min, die hij met
dobbelen in zijn macht had gekregen. Tai
Min stal het halssnoer inderdaad, maar
hij gaf het niet aan Lang. Hij verborg
het ergens en toen Lang's mannen hem
martelden, stierf hij vóór hij kon vertel
len waar hij het snoer verborgen had.
Welnu, mijne heren, Tai Min bedacht een
heel slimme bergplaats voor de parels.
Geen van de boeven keurde zijn telraam
een blik waardig. Een telraam hoort bij
een kassier, zoals een zwaard bij een
soldaat. Het is een zo vanzelfsprekende
bezitting dat niemand er op let". Rechter
Tie haalt het telraam uit de la en klikt
het open. De bruine kralen laat hij voor
zichtig in de kom met loog vallen. Hij
zegt: „Tai Min verving de kralen door de
Keizerlijke parels, die hij onherkenbaar
had gemaakt door er een laagje bruine
gom op te smeren. Ik denk dat de loog
er wel in zal slagen om die bruine gom
op te lossen."
Ut.R^'1
•^«rVrCL'
977. Intussen keek de kleinzoon van
Prikkebeen op zijn wonderlijke vaartuig
herhaaldelijk om, maar hij zag niemand
die hem volgde.
Na zijn eerste angst, toen plotseling het
schip er met hem vandoor was gegaan,
had Prikkebeen Junior zich langzamer
hand met de situatie verzoend. Hij be
sefte, dat hij nu de baas was op het won
derlijkste stuk van zijn rariteitenverzame
ling, en dat deed hem vergeten, dat hij
eigenlijk niet varen en zwemmen kon.
„Die vervelende zeeman kan het me
niet meer lastig maken", zei hij tevreden.
„Wat de Klapplant eenmaal vast heeft,
laat hij nooit meer los. Ik zal hem. later
natuurlijk bevrijdenveel later, als hij
belooft mij verder met rust te laten".
Maar de man, over wie hij sprak, na
derde reeds het schip.onder water!
Uit gewoonte keek Bram even achter
zichen toen kreeg hij de schrik van
zijn leven.
