DE ZILVEREN HAMER
Puzzel van de week
ZZWLZ
PBTIIJÏTTTI
zzwFz
■jpP
zwrzz
,Zl!LZI
zwtwl
400
PANDA EN DE MEESTER-VER VALSER
mm
POLLE, PELLI EN PINGO
3
i
l
FANTA
ORANGE
ngestipt
Ons vervolgverhaal
ST~""ë
9 """"■Fö"
39 ■■mT"
53 m ■■sZ- 55
■p MÊfn sa WM
v;
Loco-burgemeester
van Maarssen acht
zich beledigd
••M,?
VRIJDAG 17 NOVEMBER 1967
Een roman uit de vikingtijd door
VERA HENDRIKSEN
26Mp7 28 TWB29 30 31 |*33
34 35 jjp7 38
3sT ■■ZF- 41 H
48 Z5 HBso
ëTTBpo
ZFTBRo j^Bsi
61 mJh ■B63- 66
67 68 6^MpO 71
EXCLUSIEVE
LAMPEN
TT
Wie maag- en
darmstoornissen kent
weet hoe Norit helpt
Mevrouw C. M..E. Baerts
Bovenkerkerkade 61
Amstelveen
won f750,-. En wat kan
Mevrouw Baerts
daarmee wel doen?
Een jas kopen, een
kalkoëfi voor Kerst
en een droogkap voor
pvf mooie kapsel, Me
vrouw Baerts. En
fijne dingen voor al
uw schattenHeerlijk
't Sinterklaas te
zijn. Spaar uzelf inde
prijzen.
Coke, Fanta, Sprite,
geweldig lekker.
Kees Stip
R
E
C
H
T
E
R
T
I
E
B
R
A
M
M
E
T
J
E
F
O
K
-
pannHnmnir^-""^
86)
Olve was anders dan alle ande
re mensen, die ze kende en in zekere
zin was ze daar trots op.
Toch, nu ze Tore weer ontmoet
had, en ondanks het feit, dat ze el
kaar in lang niet gezien hadden,
voelde ze, dat ze hem beter begreep,
Zij beiden behoorden tot eenzelfde
wereld. Tore werd snel driftig. Hij
kon onredelijk zijn, en hij had vele
fouten. Hij kon zijn goden verwen
sen, om kort daarop weer aan hen
te offeren. Maar toch begreep ze
hem in alles wat hij deed. En hij
had niet zulke wonderlijke gedach
ten over goden, die voor hem ver
dwijnende machten waren.
Tegelijkertijd was er iets in Olves
gedachten, dat haar aantrok, een
voorgevoel van iets, dat groter en
machtiger moest zijn dan Tores een
voudige geloof aan zijn eigen for
tuin en zijn ontzag voor goden en
geesten.
Een enkele maal gebeurde het
ook, dat Anund midden in zijn les
over geboden en voorschriften iets
zei, wat bij haar datzelfde gevoel
van iets nieuws opriep net als het
elfenland, dat ze wel vaag kon zien
liggen, maar niet aanraken. Zo was
het ook geweest, toen iemand op ze
kere dag aan de priester vroeg,
hoe de God der christenen eruit zag.
Niemand weet het zeker, luidde
het antwoord. maar de heilige
Ansgar, de priester, die als eerste
uitging om de Zweden te kerstenen,
had wonderbaarlijk schitterend licht
zo verblindend, als geen mens zich
kan voorstellen, dacht Sigrid.
Een liefde zo groot, dat niemand
hel kan begrijpen.
Het was, alsof op dit punt Olves
gedachten en Anunds lering op won
derbaarlijke wijze samenkwamen.
Anund sprak ook veel over liefde
en goedheid. Op zekere avond ver
telde hij over een vrome man in
Engeland, abt Aelric, die God
goedheid noemde en barmhartigheid
het geneesmiddel voor zonden. Die
avond bleef Sigrid na afloop van het
onderricht in de kerk zitten, voor
een vertrouwelijk gesprek met de
priester.
Hij luisterde aandachtig toen zij
vertelde, wat Olves gedachten over
de christelijke liefde geweest wa
ren.
Olve is een verstandig mens. en
hij weet meer dan menig priester,
zei hij ten slotte peinzend. Het
enige is dat hij altijd gelijk wil heb
ben. Hij kan niet leren zich te bui
gen, zelfs niet voor de Heilige Va
der. Misschien beoordeel ik zijn
twijfel te hard, maar ik kan de ge
dachte niet van me afzetten, dat er
altijd wel uitvluchten te vinden zijn
wanneer iemand zijn koppigheid
tracht te rechtvaardigen. Toch weet
ik, dat Olve oprecht naar God ver
langt en Hem zoekt. En ik vrees
voor hem, ik vrees, dat Onze
Lieve Heer hem nog eens in het
ongeluk zal storten, alleen om hem
de ogen te doen opengaan.
Sigrid vond dat dit antwoord ver
der ging dan zij met haar vraag
bedoelde. Er was nog iets, waar
zij niet goed weg mee wist. Olve
had haar eens gezegd dat een man
niet een goed christen kon zijn en te
gelijkertijd het zwaard voeren.
Ik ben niet knap genoeg om
op die vraag direct het afttwoord
te weten, bekende Anund maar
zoveel weet ik wel, dat wanneer de
kerk een man toestaat het zwaard
te voeren ter verdediging van zich
zelf en zijn recht Olve geen enkele
reden heeft om het niet te doen.
Anund voelde wel, dat zijn ant
woord Sigrid maar half voldeed, hij
wist echter niet, hoe hij dat tegen
woordig meer het geval was, dat
hij tekort schoot als priester. Hij
had niet de gave, de mensen ge
heel te overtuigen van hetgeen voor
hemzelf de hoogste waarheid was.
Anund ging gebukt onder vele
moeilijkheden. De mensen hadden
het eenvoudig niet willen geloven,
dat Tora altijd had kunnen lopen.
Degenen uit de streek die christe
nen waren, weigerden de nieuwe
uitleg van het geval te aanvaarden;
ze zagen in hun priester een heili
ge, en daar bleef het bij. En de hei
denen onder de bevolking voelden
zich niet erg op hun gemak en
spraken liever niet over het wonder.
Toen het bekend werd dat een
jong meisje dat na een val bewuste
loos neerlag, weer bijgekomen was,
nadat Anund zich over haar heen
gebogen had, was er genoeg aan
leiding voor de christenen om elkaar
veelbetekenend toe te knikken. Na
tuurlijk, zeiden ze, een echte heilige
wilde liefst zo min mogelijk over
zijn wonderbaarlijke gaven spreken.
En zo gebeurde het dat iemand,
die door toedoen van Anunds een
voudige geneesmiddelen herstelde,
beschouwd werd als een wonder
baarlijk geval, terwijl over de velen
die ongenezen naar huis terugkeer
den eenvoudig niet gesproken werd.
Anund begreep wel waarom de
mensen in deze dagen meer dan
vroeger zijn kerk zochten, en zijn
verwarring nam toe. Hij werd stil
en teruggetrokken, en hij overwoog,
of dit misschien een straf van God
was voor zijn zonden. Wanneer hij
in gebed neerknielde, voelde hij dat
zijn smeekbeden niet langer ten he
mel opstegen, maar dat ze bene
den bleven hangen gelijk de rook
van Kaïns offervuur.
Hij dacht veel aan Olve, zoals die
daar op de laatste dag in de kerk
tegenover hem had gezeten. Anund
had toen gemeend dat Olve hem wel
wist te vinden, als hij hem iets te
zeggen had. Maar toch werd de pries
ter nu voortdurend vervolgd door
de gekwelde uitdrukking, die hij in
Olves ogen gelezen had.
Iedere nacht lag hij urenlang ge
knield voor het altaar in de kerk, en
toch had hij het gevoel alsof de he
mel voor hem gesloten was. En iede
re dag wijdde hij zich aan zijn
plichten tegenover zijn parochianen,
die hem vereerden, maar steeds
smartelijker drukte hem het besef
van zijn eigen onwaardigheid.
De dagen kwamen en gingen. Voor
Sigrid waren ze allemaal even leeg
en kleurloos. Het liep nu al tegen de
zomer; men kon de mannen, langza
merhand terug verwachten. Toch zet
te Sigrid die gedachte maar liever
van zich af. Ze leefde maar het
liefst bij de dag en zocht afleiding
in het werk, want er was meer dan
genoeg te doen op de hoeve.
(Wordt vervolgd)
13
17
18
19 20
18 WMÏ~ 20
12
52 53
145
146
|54 '55
73
77
K
174 75
■m
79
72
PUZZEL 47
Horizontaal: 1. wandversiering, 4. maat
staf, 10. kern, 13. teken van vreugde, 15.
zout water, 16. wederhelft, 17. deel v. h.
hoofd, 19. deel v. e. bloem, 21. zoals de ak
ten getuigen, 22. bijwoord, 24. vr. munt,
25. als eerder, 27. vogel, 29. strijdperk, 32.
maatschappijvorm, 34. ik geloof, 37. wond
je, 39. Holland-Amerikalijn, 40. soort ver
blijfplaats, 42. opstootje, 43. eerwaarde
heer, 44. voorzetsel, 45. deel v. e. etmaal,
46. reeds, 47. zangnoot. 48. lokspijs, 50.
werelddeel, 51. gedicht, 52. dierentuin, 54.
huisdier. 56. onder het nodige voorbehoud,
57. lofspraak. 60. Eng. voorzetsel, 61. wind
richting. 62. uitroep, 63. de dato, 65. ver
laagde toon, 67. verslag, 70. bedevaartgan
ger, 73. hetzelfde, 74. pl. in Korea. 76. Fr.
pers. vnw., 77. insekt, 78 houten beenver
lengingen, 79. schaap.
Verticaal: 1. meisjesnaam, 2. beleid, 3.
deel v. e. ketting, 5. muziekdrama, 6. val
lei, 7. klein persoon, 8. onderricht, 9. aan
gene zijde, 10. plant, 11. begrip, 12. voor
zetsel, 14. uitroep, 16. geogr. mijl, 18. lid
woord, 20. deel v. d. dag, 23. zangnoot, 26.
armzalig, 28. jongensnaam, 30. rond buiten
werk aan een toren, 31. gezindheid, 32. de
onbekende. 33. heel knap, 35. hulpmiddel
op schepen. 36. babysitter, 37. guit, 38.
rangtelwoord, 41. treiter, 49. wilddief, 51.
pl. in Gelderland, 53. titel, 55. water in
Brabant, 57. rangtelwoord, 58. voegwoord.
59. nobele. 61. verdedigingsorganisatie, 62.
halt, 64. inhoudsmaat, 66. bergruimte, 67.
tocht, 68. per meter, 69. thee (Duits). 7(1.
hoofddeksel, 71. pers. vnw., 72. maand, 75.
geogr. aanduiding.
Oplossingen, uitsluitend per bliefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.sï in ons bezit
te zijn.
OPLOSSING PUZZEL 46
1. stokje, 2. patent, 3. triest, 4. duivel,
5. spreuk, 6. slaper,1 7. expres, 8. kotter,
9. stapel, 10. tsetse, 11. devies, 12. Beerta,
13. fatale, 14. deerne, 15. letter, 16. Slamet,
17. raster, 18. steeds, 19. bakkes, 20. kaftan,
21. delict, 22. sirene, 23. cinema, 24. arrive,
25. gieter. 26. streek, 27. snater, 28. citaat,
29. passer, 30. Zurich, 31. hevige. 32 roerig,
ADVERTENTIE
LAMPEN-SPECIAALZAAK
BOOTSMA - HAARLEM
Kleine Houtstraat 26 Tel. 1 29 84
59 Er zat voor Joris niet veel anders op, dan zijn
landgoed binnen te gaan om de salarissen voor zijn
bedienden te gaan verzorgen. „Wat lastig komt mij
dit nu toch uit..." mompelde hij. „De fnuk is mij
ontstolen, zodat ik geen geld kan falderen en boven
dien ben ik bang, dat mijn namaaksels behalve mijn
meubels ook mijn brandkast hebben weggehaald!" Zijn
vrees was terecht. Alle kamers van het buitenhuis wa
ren leeg en er was geen muntstukje meer te vinden.
„U hebt ons zelf opdracht gegeven om alles naar de
vliegende schotel te dragen!" verklaarde een van de
huisknechten. ,,M-maar dat was ik niet..." wierp Joris
tegen. „D-dat was mijn eh... gefalderde ik. Die is
met een fnuk gemaakt". De bedienden begrepen niet
veel van die verklaring, maar het was ze duidelijk,
dat ze geen loon zouden krijgen. „Smoesjes!" riepen
ze dan ook, Joris de voordeur uit gooiend. „Oplichters
praat! Maar we nemen dit niet! We zullen ons bekla
gen bij het Arbeidsbureau!"
VER66TEN 4ULU6 JE VRJENWÊsT^
NIET'
TOT ZIENS EN KOMEN JUUf£ 6A0W
EENS TCRU6
WE I/VILDEN EEN BAD
NEMEN - EN TOEN
?;TKWAM ER NACHTVORST
DUIZEND MAAL
DANK, IJSPOtCE
HOE HEBBEN ZE DAT NOU
WEER. VOOR ELKAAR
GEKREGEN"?
33. korter, 34. iedere, 35. Aziaat. 36. kapper,
37. puzzel, 38. zeggen, 39. gretig, 40. kravat,
41. ademen, 42. zakkam, 43. regent, 44. le
ning, 45. kennen, 46. gieren, 47. avenue, 48.
murene, 49. makker.
De namen der prijswinnaars vindt u el
ders in dit blad.
ADVERTENTIE
Daqelijks diner-dansant
HILLEGOM TEL. 0 2520 - 53 47
Reserveert nü voor de
Kerstdagen
Kerstdiner - dansant
ADVERTENTIE
Geen wonder dat
vrijwel iedereen
Norit in huis
heeft.Norit beant
woordt aan de
strenge, onlangs
nog verzwaarde
eisen van de
Nederlandse
Pharmacopea.
Norit iseen zuiver
en natuurlijk mid
del bij maag- en
darm stoornissen.
Daarom verkoopt
iedere apotheker
en iedere drogist
graag Norit. Hij
weetdathethelpt.
UTRECHT. Loco-burgemeester R.
Plomp van Maarssen voelt zich beledigd
door een artikeltje van collega-makelaar
taxateur J. Heslinga in het plaatselijke
weekblad Vecht-, Amstel- en Rijnstreek.
Hij liet deze collega in kort geding dag
vaarden, evenals de drukker-uitgever
van het blad, omdat hij in het geschrijf
„een gruwelijke aantasting van eer en
goede naam" ziet. Het kort geding dien
de voor de president van de rechtbank
in Utrecht. De heer Plomp wil openlijke
rehabilitatie.
De heer Plomp is al enige tijd doel
wit van enkele raadsleden en andere ge
meentenaren die beweren, dat hij zijn
functie van wethouder en l.c.-burgemees-
ter misbruikt voor versteviging van zijn
positie van makelaar-taxateur.
De rechtbank doet volgende week woens
dag uitspraak.
ADVERTENTIE
53-06
VRUCHTENLIMONADE
Mijn vrouw, die uit Maastricht
komt, zou gisteravond een heerlijke
vruchtenvla voor ons bakken, maar
kwam tot de ontdekking dat zij geen
vruchten in huis had.
„Kan het niet met jam?" vroeg ik
vindingrijk.
„Een goed idee!" riep mijn vrouw.
„Weet jij hoe we aan jam komen?"
Dat weet ik", zei ik trots. „Bij
buurman Bakker op de hoek. Die is
blokhoofd van de BB. Hij heeft een
hele plank jam en pindakaas in zijn
schuilkamertje om een atoomaanval
te overleven".
„Met pindakaas gaat het niet", zei
mijn vrouw. Durf je om jam te vra
gen? Hoe is de internationale toe
stand?"
„Goed", zei ik en ik was al op weg.
„Ik zou je graag helpen", zei buur
man Bakker. „Maar we hebben alles
opgegeten en ik ben geen blokhoofd
meer".
„Hoezo?" vroeg ik.
The War Game", zei Bakker, ter
wijl hij mij meetroonde naar het
schuilkamertje dat helemaal kaal
bleek te zijn. „Die verschrikkelijke
Engelse film, waaruit je kunt zien dat
het toch allemaal niks helpt. Ergens
had ik dat altijd gehoopt, want nu kan
ik hier een miniatuurspoortje begin
nen".
Daar heb je het al!" riep ik. „Je
hebt je laten demoraliseren. Dat komt
omdat je de Engelse mentaliteit niet
begrijpt". „Hoezo?" vroeg Bakker.
„De Engelsen maken van alles een
spel", zei ik. „Maar ze spelen het vol
komen ernstig. Een kennis van mij
heeft een opleiding gehad in het Engel
se leger. Eén van de eerste testvra-
gen die hij te beantwoorden kreeg
was: Wat zou je doen als het jam
regende".
„In jouw geval", zei Bakker, „zou
ik mijn vrouw vragen de vla buiten
het raam te houden. Dan had je er
vanzelf jam op".
„Op dat antwoord was je afge
keurd", zei ik. „Want de Engelsen
gingen daar serieus op in. Ze begon
nen de jam met sneeuwschuivers te
lijf te gaan. Maar die zagen er na
een paar honderd meter uit als reus
achtige jamtaarten en de motoren
weigerden omdat er kersepitten in
kwamen. Zandstrooien hielp ook niet,
want daardoor begon alles nog erger
te klonteren en te kleven. Door zich
volledig in de toestand in te leven rea
liseerden ze zich bij elke suggestie
welke gevolgen die zou kunnen heb
ben. Bijna alle suggesties hadden tot
gevolg dat het een onbeschrijvelijke
janboel zou worden, om niet te spre
ken van een jamboel. Het probleem
leek onoplosbaar. Precies zoals het in
The War Game onoplosbaar lijkt.
Maar dat is geen reden om de moed. te
verliezen. Integendeel. Juist die onop
losbaarheid bracht iemand op het idee
om te kijken of je jam in warm water
kunt oplossenDat kan. De Engelsen
weten nu dat alle mensen, als het
jam regent, warm water op hun stoep
moeten gieten, dan stroomt het vaitzelf
in de Theems. Zo zal ook door die
film de stoot worden gegeven om een
methode te vinden die afdoende be
scherming biedt tegen atoomaanval-
len".
„Zou je denken?" vroeg Bakker.
„Nu dan ga ik nog eens praten. Ze
willen me graag terug, 't Is anders
wel jammer van mijn miniatuur spoor
weg".
„Die moet je handhaven!" riep ik.
..Juist daarmee hou je in dat schuil-
kamêrtje je moreel hoog tot alle ra
dioactieve neerslag is neergeslagen".
iflll'S?
97 De dikke eunuch heeft Rechter
Tie en de kolonel naar de Gouden Brug
gebracht, waarachter het domein van de
Prinses begint. Hij slaat op een gouden
gong, ten teken dat hoge gasten verzoeken
om een audiëntie. Rechter Tie en de kolo
nel gaan de brug over en bij de maan-
deur verschijnen nu twee elegant geklede
hofdames, die een lichte buiging maken.
„Als Keizerlijk Grootinquisiteur verzoek
ik eerbiedig om een onderhoud met Hare
Hoogheid," zegt Rechter Tie, die het Kei
zerlijk Edict gereed houdt achter zijn rug.
„Ik zal rapport uitbrengen over het on
derzoek dat zij zo goed was mij te laten
verrichten." De twee hofdames brengen
Rechter Tie en de kolonel zwijgend naar
een galerij, die omzoomd wordt door hoge
pilaren van roodgelakt marmer. Na enke
le ogenblikken verschijnt de Prinses,
schitterend gekleed in een gewaad van
geel brokaat. Ze wuift zich koelte toe met
haar waaier en wordt gevolgd door Vrou
we Hortensia, die er vermoeid maar ge
lukkig uitziet. Rechter Tie en de kolonel
zinken op hun knieën en buigen het hoofd.
„Ik ben blij dat je het leven hebt gered
van Vrouwe Hortensia, Tie," zegt de Prin
ses met haar volle, welluidende stem,
Sta nu op en breng verslag uit over
het onderzoek, dat ik je had opgedragen."
989. Medelijdend hielp Bram het ge
schokte vrouwtje overeind.
„Hebt u zich bezeerd?" vroeg hij be
zorgd.
„Nee, nee, maar mijn kastanjes
jammerde ze.
„Die hebben zich ook niet bezeerd", zei
Bram en hij hielp haar om haar handeltje
weer in de pan te stoppen. Gaat het nu
weer een beetje?"
Het vrouwtje antwoordde niet, maar
hief haar vuist in de richting, waarin de
schim verdwenen was.
Schandedriedubbele schande",
stootte ze woedend uit. „Dat is de zoveel
ste keer al. dat hij hier komtzonder
bellen, zonder zijn hand uit te steken
zonder op iemand te letten."
„Bedoelt u, dat u dit meer heeft mee
gemaakt?" vroeg Bram verwonderd.
„Het is altijd dezelfde, en niemand weet
wie hij is", huiverde het vrouwtje. „Som
migen zeggen, dat het geen mens is.
want geen mens kan zo snel op ski's
vooruit. Het is de Spook-Skiër, dat is wat
het is!"
