1
ARIUNDHATI GHOSE: charmante jonge
vrouw in een hard „mannenberoep"
en om
sterren van
te zien...
(m
mm
m
ZATERDAG 18 NOVEMBER 1967
ir Erbij
25
„HEEL" DEN HAAG - EN EEN GROOT DEEL VAN DE NEDERLANDSE
PERS - IS „WEG" VAN DE LIEFTALLIGE PERSATTACHE BIJ DE IN
DIASE AMBASSADE. MAAR EEN GESPREK MET HAAR MAAKT HET
HEEL DUIDELIJK DAT DEZE JONGE, ZEER VROUWELIJKE VROUW
TOCH OOK ZEER ZAKELIJK EN NUCHTER KAN ZIJN ALS HAAR
WERK DAT NODIG OF WENSELIJK MAAKT.
imiiiiiimiiiimiimiiiiiiiiiimiimtiiiimiüiniiiiiiiitiniiiiiiiniimi
wi;J
iiiiiiniiiiiiiiiinniiiiniiimiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiKiiminiüiiiiimniiHiiit
Anti-snurkmachine
Voetoefeningen
gg yM. 7
mm mWMWJmm
s
(Van een onzer verslaggeefsters)
„IK VIND DAT JE maar het beste onmiddellijk je
gezicht kunt laten zien, voordat je op een andere ma
nier met iemand in aanraking komt. Je bent hem dan
een stapje voor en dat kan nooit kwaad". Aldus een
charmante Indiase vrouw, klein, donker en beweeglijk.
Wanneer ze niet juist een verstuikte voet had opge
lopen, was ze ongetwijfeld niet tijdens het gesprek
achter het immense bureau in de donkere, hoge en nog
al kil aandoende kamer blijven zitten. Zij is Ariundhati
Ghose, de 27-jarige persattaché van de Indiase am
bassade in Den Haag.
ARIUNDHATI kwam in januari naar
Nederland en trok in diplomatieke en
journalistieke kring vrijwel onmiddel
lijk de aandacht door een kordaatheid
die duidelijk in tegenspraak is met
haar uiterlijk. Dat een nieuwe pers
attaché komt kennismaken op redac
tiebureaus is niet ongebruikelijk. Zel
den heeft echter een attaché zoveel
sensatie verwekt als miss Ghose en
zelden is met zoveel interesse naar de
problemen van het kolossale India
geinformeerd.
DEZE REACTIE GEEFT een goed
beeld van hoe het Ariundhati verging
na haar intrede in de Haagse diplo-
matenwereld. Een kleurrijke verschij
ning bij officiële gelegenheden en
cocktailparties, die weer wordt uitge
nodigd voor andere festiviteiten, lun
ches etc., maar evengoed voor sinter-
klaasfeesten of weekends in een Ne
derlands gezin. Mannelijke collega's
erkennen dat zij in verschillende op
zichten geschikter is voor het werk van
pers- en cultureel attaché dan zij zelf
zijn.
Op het eerste gezicht gaat het om
een typisch mannelijke functie. Een
persattaché dient van zich af te kun
nen bijten, harde informaties te ge
ven, berichten goed gefundeerd te kun
nen tegenspreken. Het zijn de char
mante manier waarop zij met anderen
omgaat en ook haar opmerkelijke per
soonlijkheid die Ariundhati een voor
sprong geven. Zij zelf vertelt:
„Ik ben wel heel anders geworden
dan de gemiddelde Indiase vrouw. Was
ik gewoon thuis gebleven, dan zou ik
nu vermoedelijk een onzelfstandig le
ven leiden en bescherming krijgen
van de wieg tot het graf. Er studeren
in India tegenwoordig wel veel meis
jes, maar ook dan nog staan zij onder
streng toezicht. De huwelijkspartner
wordt door de ouders uitgezocht en
heel wat meisjes zien ook nu nog hun
echtgenoot bij de huwelijksplechtigheid
voor het eerst. Ik zou niet meer terug
willen en kunnen. Weinig Indiase man
nen wensen een zelfstandige vrouw
als ik nu ben, maar toch ben ik niet
helemaal tegen het systeem. Het
hoort bij onze cultuur, bij de bescha
ving waar we eeuwen mee geleefd
hebben.
Uit die huwelijken komen trou
wens meestal gelukkige stellen voort.
De ouders kennnen hun kinderen heel
goed (ze zijn immers altijd thuis) en
kunnen vaak beter oordelen dan ver
liefde tieners".
„DAT IK HIER ZIT komt waar
schijnlijk door mijn progressieve ou
ders. Mijn moeder was een van de
eerste meisjes die zelf een echtgenoot
kozen. Zij heeft er haar familie voor
moeten verlaten, iets dat heel erg is
in India want de kinderen gaan altijd
bij hun ouders inwonen (meestal bij
die van de jongeman). Bovendien
heeft zij zichzelf „weg moeten geven".
Bij onze bruiloft staat de vader van
het meisje tussen het bruidspaar in en
geeft dan. letterlijk zijn dochter weg
door haar hand in die van de bruide
gom te leggen. Mijn moeder moest het
zelf doen, een gebaar dat in die tijd
nog nauwelijks bekend was. Het ver
haal wordt voor westerse oren nog
vreemder als je weet dat mijn vader
al een goede vriend van de familie
was en waarschijnlijk toch de keuze
van mijn grootouders zou zijn geweest.
Alleen het feit dat mijn moeder zelf
de beslissing had genomen, maakte
haar verder onaanvaardbaar".
„Als je het tegen deze achtergrond
ziet kun je begrijpen dat al het ini
tiatief dat ik hier moet ontplooien een
heel onwennige zaak voor mij is. Op
de ambassade heeft men er soms ook
wat moeite mee. Men tracht mij op
alle mogelijke manieren in bescher
ming te nemen. Men weigert bijvoor
beeld mij 's avonds naar Schiphol te
laten gaan om iemand af te halen.
Dat is voor een persattaché een heel
normale zaak, maar het feit dat ik
een vrouw ben, maakt het in hun ogen
onmogelijk. Ik heb het nu zover ge
kregen dat ik in de ambassade be
schouwd word als „officer of the em
bassy" en erbuiten als gewone Indiase
vrouw".
„NATUURLIJK ZAT NIET alleen
de ambassade met dit probleem, ik
zelf heb er in het begin ook wel moei
te mee gehad mannen uit te nodigen
voor zakenlunches. Vooral het afreke
nen is dan natuurlijk een punt. Ik bijt
echter meestal maar meteen het spits
af door duidelijk te stellen dat het
»IIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIinillllillllili!!llllllllllllllllllllll!llllllillllil!liiill!iiillllllllllllllillllllllllll!!lill!lllli!lllllllllllllll!llllli
BIJ DE LAATSTE shows van de
Franse haute couture bleek, dat men
vrijmoedig omsprong met strepen
in alle mogelijke kleuren en rich
tingen. Gérard Pipart, ontwerper
voor Nina Ricci, creëerde een opval
lende broek-rok van zware wollen
stof met brede kastanjekleurige,
gele, rode witte, blauwe en groene
strepen. Hij noemde zijn ontwerp
„Peru" en 't was het klapstuk van de
show. Ook een opwindende, ge
streepte japon met een geribbelde,
hoogopstaande kraag „Lima" ge
naamd, had dezelfde in 't oog sprin
gende strepen.
De Givenchy liet zich, voor wat
zijn streepmotieven betreft, door
Mexicaanse kleuren inspireren.
Zij grappig-gestreepte jasjes, in
prachtige rode en oranje tinten be
horen op stretch pantalons en met
korte laarsjes te worden gedragen.
Gardin kwam met een adembe
nemende jas in zwart en wit van ge
streepte wol voor de dag. Er zat
een uitzonderlijk lange, over de
schouders vallende kraag op. Ook
bij de Italiaanse collecties overheer
sten de streepmotieven.
„ELLE", 't op mode-gebied toon
aangevende blad in Frankrijk
kwam met een speciale bijlage over
de inrichting van badkamers onder
de titel: „Pour votre salie de bains:
poésie ou géométrie?" Wat gaat in
üw badkamer de boventoon voeren:
de poëzie of de geometrie? Wie
voor het geometrisch lijnenspel
koos, kon zijn hart ophalen aan het
idee voor een roodgestreepte badka
mer, waarbij rode vloerkleedjes en
rood-zwart gestreepte handdoe
ken niet ontbraken.
PARIJS KOMT VOOR de dag
met zogenaamde „Twetlands":
jeugdige, gebreide, Engels-aan
doende jurkjes met felkleurige ro
de en gele strepen. Met de aan
kondiging, dat dit de „hit-stijl voor
de komende winter" zou worden,
kwam Michèle Rosier met een cre
atie voor Pierre d'Alby, die zeker
succes zal boeken. De simpele vorm
geeft het geheel iets tijdeloos. De
kleuren: beige, oranje en rode stre
pen. En vanonder een rode band,
die over de boezem loopt, springt
een plooi tevoorschijn.
Ook in Amerika is 't alles stre
pen wat de klok slaat. De korte
rokjes zijn fleurig gestreept In de
winkels wordt druk reclame ge-
maakt voor gebreide kleding en ge
streepte blazers met dezelfde vader
landse kleuren. Er zijn voorts ge
streepte broeken met een ritsslui
ting van voren om gezellig in te
gaan winkelen en er is gestreept
nachtgoed. Macy's ,in New York,
het grootste warenhuis ter wereld,
heeft een afdeling met alleen maar
dingsstukken van gebreide ka
toen en ook daar zie je, waar je
kijkt, strepen en nóg eens strepen.
Ze bedenken er de gekste namen
voor. Zo wordt er gesproken over
„slimme strepen", „wispelturige
strepen", „schuchtere strepen" en
„nuffige strepen". Alles bij elkaar
luiden zij een seizoen in waar door
heen menig streepje loopt.
Het Amerikaanse schoolmeisje
wordt lekker gemaakt met slagzin
nen als: „Er is me zó iets geks over
komen op weg naar de slaapzaal
ik zag geeuwende strepen!" De al
gemene mode-gedachte is: „Blijf
opvallen in strepen waarbij anderen
verbleken" of: „De tintelende kleu
ren rood zijn gewoon té wakker om
er mee in bed te gaan liggen".
DE AMERIKANEN ontdekten,
evenals de Fransen, onlangs hoe
heerlijk fietsen eigenlijk is en heb
ben er nu een chique sport van ge
maakt. Met gevolg, dat er in aller
ijl gestreepte fietspakjes uit alle de
len van Europa worden geïmpor
teerd. Daarbij behoorde ook een
overall met opvallende blauwe, ro
de en gouden strepen.
Er vallen ook geel-katoenen
mini-pakjes onder, die met veel me
talen glinsterdingen zijn behangen
en een geel-purper-zwart-wit ge
streept bovenstuk hebben. Een spe
ciaal in Frankrijk ontworpen fiets-
short blijkt een succes, boordevol ro
de strepen.
HEERLIJK EN gemakkelijk
voor in huis is het gewaad met een
ritssluiting van voren in de kleu
ren blauw, groen en rood. Strepen,
felle strepen, dat is 't nu dus. Ze
zijn er voor iedereen die van 'n
beetje avontuur houdt en je kunt ze
overal dragen: thuis, in de stad of
op reis. Met die strepen wordt een
geheel nieuw mode-tijdperk inge
luid.
EEN KALME NACHTRUST
lijkt niet gegarandeerd in dit
strepencentrum. Muren, vloer,
bed en nachtkledij vertonen
strepen die het iemand doen
duizelen. Maar terwille van de
mode werd dit geheel gecompo
neerd, een voorbeeld van wat er
aan streepwerk te krijgen is.
Ook in óns land komen alle cou
turiers en vooraanstaande mode
zaken met hun versie van de stre
pen.
een zakenlunch is. Dan loopt het
meestal wel goed. Maar dat is dan al
leen het praktische gedeelte. Het valt
natuurlijk wel te regelen. Veel moei
lijker is het om mannen zover te krij
gen dat ze je au serieux nemen in ge
sprekken over de economie. En dat is
vervelend, omdat juist dit onderwerp
mijn bijzondere belangstelling heeft.
De economie van ons land houdt de
hele wereld bezig, het is dus niet zo
gek dat ik, als Indiase, er graag over
praat en als het even kan ook mijn
steentje wil bijdragen om de toestand
te verbeteren. Veel mannen zijn wat
schichtig om zoiets met een vrouw te
bepraten en stappen snel op luchtiger
onderwerpen over, omdat ze het blijk
baar „niets voor een vrouw" vinden.
Het liefst zou ik na deze functie eco
nomisch attaché worden. Dan moeten
ze je beroepshalve wel accepteren. Het
zou mijn positie veel gemakkelijker
maken".
ARIUNDHATI GHOSE ZIT vol idee-
en om haar land vooruit te helpen.
Het feit dat zij als Indiase vrouw nu
in Nederland een belangrijke post heeft
gekregen, heeft natuurlijk te maken
met het feit dat de emancipatie van
de Indiase langzaam maar zeker voort
gaat.
„Veel mensen verbazen zich erover
dat onze minister-president een vrouw
is en dat ook andere ministersposten
door vrouwen worden bezet. Dat is ook
vreemd, zeker in een jong land als het
onze. Het ligt waarschijnlijk aan onze
cultuur, die openstaat voor invloeden
van buitenaf. In Afrika bijvoorbeeld
zou zoiets nooit mogelijk zijn omdat de
beschaving daar lang niet zo oud is
als de onze en veel primitiever. Wij
hebben al in de tijd dat de Engelsen
er nog waren de emancipatie van de
Engelse vrouw met belangstelling ge
volgd en daardoor ook zeker een flin
ke duw in de goede richting gekregen.
Verder hebben wij in onze vrijheids
oorlog zij aan zij met de mannen ge
vochten, net als nu de vrouwen in Is
rael. Zulke factoren hebben het moge
lijk gemaakt dat meisjes nu kunnen
studeren en goede zelfstandige banen
hebben, zoals ik nu deze functie van
pers- en cultureel attaché. Er zijn heel
wat (vooral innerlijke) hinderpalen uit
de weg te ruimen, maar ik beschouw
het als een heerlijke uitdaging".
SNURKEN IS EEN irritante heb
belijkheid, die in vele huwelijken tot
onaangenaamheden heeft geleid. Toch
valt te betwijfelen, of een in Engeland
vervaardigde „anti-snurkmachine" een
succes zal zijn. In de eerste plaats is
het apparaat vrij duur en het is bo
vendien de vraag, of de snurker be
reid is zich te onderwerpen aan de
eisen van de machine. De aan deze
kwaal zo mogen wij het gerust
noemen lijdende man of vrouw be
vestigt met een band een microfoontje
aan de keel, dat verbonden is met het
naast het bed geplaatste apparaat. Zo
dra het snurken begint, wordt via het
microfoontje in dit apparaat een lich
te stroomstoot ontwikkeld, die naar de
snurker wordt gevoerd en hem
„straft". Dit herhaalt zich, zodat de
snurker inderdaad na enige tijd op
houdt met zijn storende geluiden.
VOORAL WERKENDE VROUWEN
die weinig beweging (kunnen) nemen,
hebben vaak last van opgezette voe
ten. Zij zitten vrijwel de gehele dag en
rijden per auto of bus van huis naar
kantoor terug.
Loop barrevoets, waar en wanneer
dat mogelijk is. Rol, terwijl u aan de
schrijfmachine zit te werken, uw voe
ten van binnen naar buiten en omge
keerd. Strek uw benen uit en druk uw
tenen afwisselend naar boven en naar
beneden. Ga even op uw tenen staan
en herhaal dit enige malen. Als daar
toe gelegenheid is, maak dan enige
diepe kniebuigingen met de hakken
op de grond. Omhoogkomen op de te
nen. Koud water versterkt de huid en
prikkelt de doorstroming van het
bloed. Bij voorkeur 's morgens de voe
ten koud afspoelen.
