m
Russisch orkest gaf meer
acrobatiek dan ontroering
Tankauto tegen kraanwagen;
vader en zoontje omgekomen
PANDA EN DE POLYDINGUS
POLLE, PELLI EN PINGO
Vliegtarieven
aangepast
I
SCHRAVENDIJK
SCHRAVENDIJK
V
Gedwongen rit
op motorkap
Geen verruiming
van stemmen
bij volmacht
Ons vervolgverhaal
Snoep
verstandig
eet 'n appel
WIE
WAT
Snoep
verstandig
eet 'n appel
Snoep
verstandig
eet 'n appel
MAANDAG 27 NOVEMBER 1967
v
m>\
-
ook voor SPEELGOED
en SPELLEN
PUZZELS
KAMERBILJART
KINDERSPEELGOED
Na devaluatie Britse pond
U vindt het duidelijk omschreven In WAAR'1968
DAGELIJKS
VERKRIJGBAAR AAN
ONZE BUREAUS
Minister Beernink:
,at!n
iï/vL™mno°t VOOR kleine kinderen koRTERE ademstoten, ongeveer zo per minuut, ga doortot het
kanJehelpene e nleven tereoden t>0KreR'H0Ü0 m slachtoffer warm en kalm, knip dit uit en bewaar het - het
Een oor «prórrkeii jke romm door
JAN DE HAKTOG
Hij verscheen op zekere dag
aan de koffietafel, ging zitten en van
die dag af kwam hij dagelijks. De
oude kapiteins die hem aanvankelijk
met ijzige achterdocht hadden beke
ken, begonnen hem aardiger te vin
den, naarmate hij meer rondjes gaf.
Tenslotte waren zij niet alleen be
reid zijn terloopse vragen te beant
woorden. zij voelden zich zelfs ge
vleid. Wij jongens vonden zijn vragen
nogal verdacht. Hij vroeg bijvoorbeeld
wat de oude kapiteins zouden doen
wanneer zij zich, met een groot object
op sleeptouw, in een bepaalde situ
atie zouden bevinden. Hij gaf hun
de afmetingen van het object, de
stroom, de wind, de diepte en het
tij, en zij beantwoordden zijn vragen
wijdlopig, zonder zich af te vragen
waarom hij ze stelde. Naarmate zij
betere maatjes met hem werden wer
den wij achterdochtiger, tot wij er ten
slotte van overtuigd waren dat hij
een spion was.
Eind mei werden wij geconvoceerd
in het gebouw van de Admiraliteit
en ontvingen onze instructies voor
D-day. Zij werden ons ter hand ge
steld door de jonge eerste luitenant.
Na lezing bleken zij niets anders te
bevatten dan een aaneenrijging van
de adviezen, die de oude kapiteins
hem zelf gegeven hadden. De oude
kapiteins kregen dit nimmer in de ga
ten; zij lazen hun orders met eer
bied en nadat zij ze langzaam ge
speld hadden zeiden zij: „Tjonge dat
had ik nou nooit achter die man ge
zocht. Da's de eerste gemarineerde
haring die wat van zeeslepen af
weet".
Op de avond voor D-day speelden
de stuurman en ik zeven spelletjes
schaak. Zij werkten probaat tegen de
angst; aan het eind van het zevende
spelletje kon het mij niet langer sche
len of ik leven zou of sterven, als
ik eerst die ellendeling zijn hersens
zou kunnen inslaan. Toen kwam te
middernacht het bericht dat er geen
D-day zou zijn. De operaties waren
uitgesteld wegens storm. Dat was
jammer, want nu werden wij bang;
de tweede nacht werkten onze spel
letjes schaak niet meer. Toen wij
tenslotte uitvoeren voelden wij ons
slecht. Ik geloof niet dat iemand on
der ons ooit zo bang was geweest als
die nacht. Onze opdracht was de ge
prefabriceerde havens in secties naar
de kust van Normandië te slepen, en
wij waren er zeker van dat geen van
de secties ooit haar doel zou berei
ken.
Het bleek dat wij ons voor niets
ongerust hadden gemaakt; de Duit
sers boden vrijwel geen tegenstand.
De zee was gevaarlijker dan zij,
want er stond een harde wind. De
oorlog scheen gewonnen.
De invasie van het zuiden van
Frankrijk, enkele maanden later,
verliep niet zo vlot. Zij was minder
spectaculair, maar de Duitsers deci
meerden ons. Het was gloeiend heet,
de meesten van ons hadden last van
brandwonden omdat wij ons vrijwel
naakt hadden uitgekleed, te laat be
seffend hoe fel de zon was. Wij wa
ren uitgevaren met het idee dat het
een tweede D-day zou worden, maar
toen wij de Liberty-schepen, de een
na de andere, om ons heen in de
grond zagen boren onder het hels ac
curate kanonvuur uit de bergen,
raakten wij in een paniekstemming.
Wij hadden te lang in de mottenbal-
len gelegen, de maanden in Shad-
well Basin en het vreedzame lich-
tertjes-trammen over het Kanaal na
D-day hadden ons een voortijdig ge
voel van vrede gegeven. De oorlog
was nog allerminst gewonnen.
Omstreeks drie uur 's middags
kreeg ons schip een voltreffer die de
machinekamer leegblies, de helft van
de brug wegrukte en het veranderde
in een rokend wrak zonder schoor
steen vol kermende gewonden; de
stuurman en de kok waren de enigen
di^e met de schrik vrijkwamen. Ik
had splinterwonden in beide benen en
krijste als een haas. Het was niet de
pijn die me deed krijsen, maar de
angst dat mijn benen afgezet zouden
moeten worden. Wij kregen hulp,
werden op baren gelegd, aan boord
van een landingsboot neergelaten en
naar de wal gebracht. De stuurman
bleef bij ons; de eerste machinist
was zwaar gewond, evenals Draad;
de tweede machinist was dood. Van
de bemanning waren alleen de boots
man en twee matrozen over. Zij gin
gen mee in de ambulance naar een
klein hospitaal tussen de palmen.
ónze baren werden neergezet op
een rij in een lege kamer met roze
wanden; daar wachtten wij op een
dokter. De stuurman had onze medi
cijnkist meegenomen en was aan
het knoeien met zwachtels en spal
ken toen een meisje binnenkwam. Ze
was een jaar of twintig, had donker
haar, donkere ogen en dikke benen.
Zij droeg een verpleegstersuniform
dat te nauw was op de heupen en
een muts die op haar rug hing. Wij
waren zo ziek en bang en warm dat
wij niet op haar reageerden. We la
gen te wachten op iemand die ons
zou vertellen dat wij niets mankeer
den. Zij had een thermometer bij
zich en keek ons dapper aan; wij
moeten een onprettig schouwspel ge
weest zijn.
„Spreekt u Engels?" vroeg zij. De
stuurman antwoordde voor ons; wij
kreunden alleen maar. „Ik kom uw
temperatuur opnemen", zei zij. Toen
ging zij naar de bootsman toe, die
naast mij in de hoek lag, en zei:
„Neemt u dit in de mond alstu
blieft". De bootsman gehoorzaamde
zonder zijn ogen te openen; hij bleef
kreunen met het ding in zijn mond.
De stuurman haalde onze thermome
ter uit de medicijnkast te voorschijn
en bood haar die aan. „Hebt u hier
iets aan?" vroeg hij. Zij zei: „Oh,
dank u", nam de thermometer over
en kwam naar mij toe. „Doet u uw
mond open alstublieft", zei zij. Ik
schudde het hoofd, want ik dacht er
niet over. De Hollanders nemen hun
temperatuur op een andere manier
op dan de Engelsen. Ik had zelf heel
wat temperaturen opgenomen met
dat ding, telkens wanneer een lid van
mijn bemanning zich verbeeldde dat
hem iets mankeerde, dus ik wist
waar het geweest was. „Maar u
moet", zei zij, „de dokter heeft mij
gezegd uw temperatuur op te nemen
en hij kan elk ogenblik hier zijn.
Alstublieft, doet u wat ik zeg".
(Wordt vervolgd)
nnnnnnnrvv>nnnnnfuvuvwvwvvvvvvii'rff^*r*,iP"'^**"*"'iil*^*MJIAIt**JtJ>w<>i>l>*llw<>JIAIIII<l<l<tl><><ll>ll<tlt<>ltltltwl>
(Van onze muziekrecensent)
AMSTERDAM. De verwachtingen
omtrent het eerste optreden van het Rus
sisch Staats Symphonie Orkest in Am
sterdam waren hoog gespannen. De goed
bezette, maar niet geheel uitverkochte
zaal keek reikhalzend uit naar de komst
van de dirigent en toen dan eindelijk het
grote moment gekomen was en Jewgeny
Svetlanov de podiumtrap afdaalde, werd
hij met een donderend applaus ontvan
gen. Met een gebiedend gebaar legde hij
iedereen het zwijgen op en het volgende
ogenblik hoorden wij de briljante inzet
van de ouverture Ruslan en Ludmilla van
Michael Glinka. Na enkele maten reeds
was het iedereen duidelijk dat er een or
kest van virtuozen op het podium zat,
die door een feilloze techniek tot de meest
verbluffende prestaties in staat waren.
Dat de Russen besloten hadden om met
Glinka te beginnen zal niemand verwon
deren, want hij geldt nog steeds als de
grondlegger van de Russische muziek. Hij
was de eerste die volksmelodieën in zijn
composities toepaste en ook de handeling
van zijn opera's was ontleend aan de
Russische geschiedenis. De opera Ruslan
en Ludmilla beleefde 125 jaar geleden
zijn première en toen was het een open
baring voor de Russen, maar voor de
hedendaagse luisteraar is dit muziek uit
lang vervlogen tijden, die elleen nog ge
red kan worden door geestdrift en acro
batisch techniek.
Het vioolconcert van Tschaikovsky dat
hierna volgde is ook al geen noviteit en
het is werkelijk jammer dat het Staats
orkest uit Moskou op reis is gegaan met
een voor Nederland overbekend reper
toire. Hiermee wil ik niets zeggen ten
nadele van de violiste Liana Isakadze,
want voor haar spel kan men alleen maar
bewondering hebben. Haar prachtige hou
ding en de bevallige gratie van haar
steek waren een lust voor het oog. Haar
temperamentvolle spel, dat uitmuntte in
een volmaakte technische beheersing,
een streling voor het oor. Met de inzet
van de cadens in het eerste deel bracht
zij een moment van diepe ontroering te
weeg, de halsbrekende flageoletten kwa
men moeiteloos tot stand en de dubbel-
grepen waren raak en zuiver. Zo viool te
kunnen spelen is een genade.
De Manfred Symfonie, die na de pauze
als sluitstuk op het programma stond,
ADVERTENTIE
wordt in Nederland niet meer gespeeld,
vroeger in de jaren twintig kwam deze
symfonie nog wel op de programma's
voor, maar tegenwoordig hoort men al
leen nog de vierde, vijfde en zesde Sym
fonie. Tschaikovsky componeerde deze
Symfonie in 1884 na zijn beroemde piano
trio, zijn vierde Symfonie ontstond in
1877 en draag het opusnummer 36, de
Manfred Symfonie is opus 58 en de Vijfde
Symfonie is opus 64, (1888), men zou dus
met recht kunnen spreken van Symfo
nie 4a.
Ondanks de prachtige uitvoering bleek
duidelijk dat wij luisterden naar een
werk dat gebondenheid en inspiratie mist.
De melodische welsprekendheid van
Tschaikovsky is in deze symfonie uitge
dijd tot brokkelige breedsprakigheid. Er
komen prachtige fragmenten in voor,
maar zij vormen geen geheel. Het succes
evenwel was groot, maar dat gold meer
de dirigent, die ieders bewondering
afdwong en het orkest dat steeds
weer glans en schittering aanbracht.
De strijkers, de koperblazers, de hout
blazers, het slagwerk, iedere groep is vol
maakt. Deze vijf hoornisten vergeet ik
mijn leven niet, nooit heb ik een contra
bassist gezien die zo opging in zijn spel
als bij deze Russen maar toch moet
mij van het hart dat het hele concert mij
weinig muzikale ontroering schonk. De
directie van Svetlanov is te zeer op uiter
lijk vertoon ingesteld, sommige gebaren
van hem leken verdacht veel op die van
een jongleur die zeven kegels om beurten
opgooit en opvangt, hopla roept en ze
dan alle zeven in één hand houdt. Maar
het publiek kon er niet genoeg van krij
gen en toen gebeurde wat ik al gevreesd
had: er kwamen toegiften, vier in getal,
telkens liet de dirigent zich weer ver
murwen. Eerst de strijkers in het melo
drama van het Ballet de Sneeuwman van
Tschaikowsky. Toegift No. 2, de Entreacte
muziek uit het ballet Raimond van Gla-
zounoy, toegift No. 3 Spanische Tanz
van dezelfde componist en toegift No. 4
de Cortège uit de ballet-opera Mlada van
Rimsky Korsakoff. Nu bleek eerst recht
dat de Russen ons toch nog teleurstel
den. Zij kwamen met een prachtig orkest,
maar zij gebruikten het om er kunststuk
jes mee uit te halen. Hun muzikale mees
terschap is weergaloos, maar hun muzi
kale mentaliteit strookt niet met onze
opvattingen.
J. H. Moolenijzer.
Hier de dirigent Swetlcnov en de
21 jaar oude soliste Liana Isakadze.
bngedeerd na val van 14 meter. De 7-ja-
rige Cornells Houkamp heeft een val
van 14 meter gemaakt. Maar geen let
sel van betekenis opgelopen. De jon
gen was o£> de zolder aan het spelen en
viel door een tuimelraam op straat.
Geheeld. Soedan zal in januari zijn diplo
matieke betrekkingen met Engeland,
die tijdens de crisis in het Midden-Oos
ten waren verbroken, hervatten.
WILRIJK Efen zware tankauto, bestuurd
door de 32-jarige P. Soeters uit Ooster
hout, is in Wilrjjk in België, door mist
misleid, tegen een kraanwagen gebotst.
De heer Soeters was op slag dood. In de
kabine zaten ook zjjn echtgenote en twee
kinderen. Een zesjarig zoontje kwam ook
om het leven. De vrouw en een driejarig
zoontje werden ernstig gewond.
AMSTERDAM Doordat zij onvoorzich
tig overstak is de 88-jarige mevrouw
Zwaartman in Amsterdam-Noord aan
reden door een autobus. Zij werd dode
lijk gewond.
AMSTERDAM Een 27-jarige Amster
dammer is op de Westhavenweg met een
even tevoren gestolen auto tegen een
lichtmast gebotst. Volgens de politie
verkeerde hij onder invloed van sterke
drank. Hij is later in een ziekenhuis
overleden.
Cl*. '.MC 11 TQOTvtlfi
6. Het was een lange, lange rit naar Lydingus. De
ontdekkingsreiziger had dan ook alle tijd om Panda al
les te vertellen over de streek waar ze heen gingen
en dat was niet veel. „Er dreigen een beetje gevaren!"
legde hij elke keer opnieuw uit, „De vorige reiziger die
daar was, heeft zijn geheugen verloren door de din
gen die hij er meemaakte." „Het lijkt me niets leuk om
te vergeten wie je bent!" zei Panda bezorgd. „Zou
dat met iedereen in Lydingus gebeuren?" „Wie weet?"
antwoordde Sir Mortimer. „Maar vrees niet: we zijn
goed voorbereid. Ik heb een extra partij vlaggen bij
me. Daarmee kunnen we het gebied meteen in bezit
nemen. En wanneer ik het eenmaal aan het vaderland
heb toegevoegd kan ons niets meer gebeuren!" Panda
was te beleefd om dat tegen te spreken. En toen ze
aan de grens van de bewoonde wereld kwamen, werd
hif zelfs wat ongerust. „Waarschuwing!" las hij op
een bord dat daar stond. „Hier begint Lydingus en
eindigt de beschaving. U reist verder op eigen risico!"
Vee ZUM ALTIJD ONVIND
BAAR ALS HET WASDAG
IS,.. IK ZAL HET EENS
MET WAT LOKAAS
PR08EREN
HIJ MOET AAN
ONS HE68EN GE
DACHT TOEN HIJ
'M DAAR NEER
HEEFT,1
HEB JE DE BIGGETJES 6E-
21EM ZE MOETEN IN BAD
HA.' POtlÊ HEEFTEEN LEK
KERE TAART IN
HET RAAMKOZIJN'
6E2ET.'
c PI8
zr/j -A
GIETEN De 24-jarige H. Hooyer uit
Veendam is met zijn auto op een rechte
weg op onverklaarbare wijze eerst tegen
een boom en daarna in een sloot gereden.
Hij was op slag dood.
STRAMPROIJ In de nacht van zaterdag
op zondag is de 22-jarige voetganger P.
J. M. Kusters door een auto aangereden
en dodelijk gewond.
BRUMMEN De 62-jarige voetganger A
Rensink werd van achteren aangereden
door een auto. Hij werd dodelijk gewond
ADVERTENTIE
VOETBALSPELLEN
SJOELBAKKEN
BRIDGETAFELS
ROULETTE-SETS vanaf 12.50
Luxe Schaakspellen
en de hobby van Vader en Zoon
Wij hebben ze met prima laken op
zware leiplaat, vervaardigd door een
van de beste biljartmakers. Dus echt
biljart en toch gezellig thuis.
SCHROEFKEU's vanaf 27.50
Grote keuze in
Auto's - garages
Steiff-beesten - poppen - Lego
Kinderstoeltjes en -tafeltjes
SCALECTRIX - AUTORACEBANEN
compleet v.a. 47.50
1e ETAGE
Grote Houtstraat 51
SCHIPHOL. De KLM heeft meege
deeld dat de IATA, de Internationale or
ganisatie waarbij ook de KLM is aange
sloten de afgelopen week in een spoed
vergadering te Londen op snelle wijze
overeenstemming bereikt over een oplos
sing van de onevenwichtigheden in de in
ternationale luchtvaarttarieven, die waren
ontstaan na de devaluatie va nhet pond
sterling en andere valuta.
In deze vergadering, die onder leiding
stond van KLM-bedrijfsdirecteur V. H. L.
Dubourcq, is besloten de tarieven in de
gedevalueerde valuta zodanig aan te pas
sen dat deze (omgerekend) weer gelijk
worden aan de tarieven in niet-gedeva-
lueerde valuta.
De tarieven in Nederlandse guldens
blijven derhalve ongewijzigd. De aange
paste tarieven zullen, behoudens goedkeu
ring van de betrokken regering, ingaan
per 1 december en gelden voor zowel
vracht als passagiersvervoer.
ADVERTENTIE
Het cabaret in Nederland
Metro in Rotterdam
De nieuwe Schoolbenamingen
Hit nieuwe. 288 pagina's tellende pocket jaarboek - rqk geïllustreerd in kleuren
ADVERTENTIE
ADVERTENTIE
AMSTERDAM Een 20-jarige mon
teur is zondagavond tijdens een ruzie
over een aanrijding in de Kinkerstraat
in Amsterdam met zijn auto ingereden
op een 42-jarige schilder. Toen deze om
het vege lijf te redden op de motorkap
sprong, gaf de monteur vol gas en reed
met hem via J. P. Heijestraat, Overtoom
en Van Baerlestraat naar het Concert
gebouw, waar een andere automobilist de
monteur tot stoppen wist te dwingen. De
monteur werd aangehouden en zal ver
moedelijk worden beschuldigd van po
ging tot doodslag of poging tot zware
mishandeling.
De schilder was met zijn auto op een
voor hem rijdende wagen gebotst welke
plotseling moest stoppen, omdat de mon
teur die dubbel geparkeerd stond, onver
wacht zijn portier opende om uit te
stappen. Daar de monteur niet bereid
bleek om over een regeling van de
schade te praten, ging de schilder voor
diens wagen staan om het nummer te
noteren. Op dat moment reed de mon
teur weg. Om niet overreden te worden
sprong de schilder op de motorkap.
ADVERTENTIE
DEN HAAG. De minister van Bin
nenlandse Zaken, mr. Beernink, is geen
voorstander van de mogelijkheid het
stemmen bij volmacht te verruimen door
de kring van personen die als gemachtig
de kunnen worden aangewezen uit te
breiden.
Hij zegt dit in antwoord op opmerkin
gen die de Tweede Kamercommissie voor
Binnenlandse Zaken heeft gemaakt over
het wetsontwerp dat beoogt de kieswet in
die zin te wijzigen dat kiezerslegitimatie
op ruimere wijze kan worden toegepast.
Voor de wijziging van de kieswet in
1954 kon elke plaatselijke kiezer als ge
machtigde worden aangewezen, hetgeen
aanleiding gaf tot het winnen van stem
men van zieken en afwezigen. Met het
oog op de ervaringen in het verleden acht
de minister het niet raadzaam de kring
van gemachtigden, welke thans familie
leden en hun huisgenoten omvat, thans
weer te verruimen terwille van de betrek
kelijk weinige gevallen waarin een kiezer
binnen deze kring geen gemachtigde kan
vinden. De nadelen zouden volgens hem
de voordelen overtreffen.
WANNIER IEMAND IN ADEMNOOD IS, KAN MOND-OP-MOND-BEADEMING REDDING BRENGEN, 166 HET SLACHTOFFER OP DE RUG, DRAAI HET HOOFD ZIJWAARTS.
VERWIJDER MET JE VIN6ER5 MODDER OF VUIL UIT DE MONDHOLTE. LEG DAN HET HOOFD VAN HET SLACHTOFFER RECHT EN DOE HET VOLGENDE
fPlaats een hand onder de nek
van het slachtoffer en til die
wat omhoog. Buig het hoofd tover
mogelijk achterover doorae an
dere hand op de kruin te houden.
2. Druk de kin omhoog tot het
hoofd geheel achteroverhangt.
Dit is nodig om de luchtwegen
vrij te houden.
5, Druk je mond krach tig op de
mond van het slachtoffer. Druk
Zijn neusgaten dicht. Blaas zo
hard dat zijn borstkas omhoog
komt. Bij babies en kleuters
mond en neusgaten met jouw
mond bedekken, i
4. daal je mond weg. Luister of je
tucht hoort ontsnappen. Is dat
niet het geval, draai dan het
slachtoffer opeenzij en klop ste
vig tussen de schoudersom inge
slikt vuil of andere ongerechtighe
den los tc maken. Herhaal beade
ming, maar pauzeer telkens om
i 'V ii ii N f li i ii
ontsnap ™IIL*
r- -Ti_
jty-t* r
997. Het duurde even, voordat Bram zijn
aarzeling kon overwinnen en door het
raam durfde kijken.
De nieuwsgierigheid won het ten slotte
van de voorzichtigheid. Streep voor streep
kwam Brams hoofd omhoog, totdat hij
kon zien wat zich achter dat verlichte
venster afspeelde. Zijn mond viel open.
Hij keek binnen in een gezellige kamer,
netjes ingericht en van alle gemakken
voorzien. Aan tafel zat een man met een
postbodepet, die druk bezig was met stem
peltjes en stukjes papier. Nog vermoedde
Brum van alles: misschien maakte de
man wel vals geld. dacht hij. Maar toen
hij een beetje terzijde boog kon hij lezen,
wat op de zijkant van een doos stond ge
schreven. En nu viel zijn mond nog ver
der open.
De man, die als Spook-Skiër angst en
schrik had gezaaid in het havenstadje, was
bezig met een spel, dat „De Kleine Post
bode" heette!
