fj
n
nn
Mlphenaar
PANDA EN DE POLYDINGUS
POLLE, PELLI EN PINGO
ngestipt
n
p
DE RADICALE REKEL
T>£
ftE éERtNÓ
lllaranka
Meubelen
Ons vervolgverhaal
je*
grammofoon
platen
Echtpaar dood door
koolmonoxyde
Vervolging van
prof. Delfgaauw
nog onzeker
DINSDAG 28 NOVEMBER 1967
7
Epii oorspronkelijke roman d<
JAN DE HAKTOG
n>ï
door Ton Smits
ALPHENAAR
KRUISWEG 47-49 TEL.11532
LOOP VRIJ IN EN UIT
bij:
Anegang 39 - Haarlem
1800 m2 MEUBELSHOW
Kerstpost verbrandde
Kerkelijk nieuws
Kees Stip
SCHRAVENDIJK
Lederwaren
POEFS
SCHRAVENDIJK
Examens
ne, mr is mee.
oh-leef ik
was!
erbij kunnen:
B
R
A
M
M
E
T
J
E
F
O
K
pij c
i( I- »:V.
1
wmm
3)
Ik zei: „Het spijt me". Zij begon
in de war te raken, het was blijk
baar haar eerste dag als verpleeg
ster en het bloed en de gewonden be
gonnen haar te machtig te worden.
Ik zag haar ogen volschieten met
tranen en zij beet op haar lip voor
zij zei: „Doet u alstublieft, alstublieft
uw mond open voor mij.Ik
zei tegen de stuurman: „Vertel jij
haar waarom niet". Maar hij ant
woordde: „Dank je lekker, vertel het
haar zelf maar". Het gekreun om
mij heen had opgehouden; niette
genstaande hun pijn lagen de ande
ren te luisteren. Zij keek mij met
smekende ogen aan. Toen klonken
stappen in de gang en zij keek ze
nuwachtig over haar schouder. „Daar
komt de dokter!" zei zij, haastig,
„alstublieft, neemt u hem in uw
mond, alstublieft, alstublieft u weet
niet wat het voor me betekent". Mis
schien was het haar gezicht, mis
schien haar ogen, maar ik dacht: als
mijn benen er af moeten kan dit er
ook nog wel bij, en stak het ding in
mijn mond. Toen begonnen de ande
ren te lachen. Zij lagen te krimpen
van de pijn en waren bang en koort
sig, maar het gezicht van mij met
die thermometer in mijn mond deed
hen schateren. Toen de dokter bin
nenkwam zag hij zes gewonde man
nen op draagbaren die hun buik vast
hielden. Hij keek naar de verpleeg
ster en vroeg: „Is dit uw werk. Miss
Simmons". Zij stamelde: „Ja dokter
nee dokter", en vluchtte.
Miss Simmons bracht mij er boven
op. Zij en de mededeling van de dok
ter dat mijn benen niet afgezet be
hoefden te worden. Ik mankeerde
niets, alleen maar een paar granaat
splinters in het bot. Wij voelden ons
allen geweldig opgelucht toen hij weg
was. Hij had ons ervan overtuigd dat
niemand van ons iets ernstigers man
keerde dan een neusverkoudheid.
Een van de matrozen stierf die nacht.
De volgende dag werd ik geope
reerd. Toen ik ontwaakte, misselijk,
zag ik iemand naast mijn bed staan
in staat van opwinding. „O, het spijt
me zo verschrikkelijk", zei zij, „wat
kan ik doen om het goed te maken?
Ik weet dat u het me nooit zult kun
nen vergeven!" Een afschuwelijke
gedache flitste door mijn benevelde
hoofd. Zij was' de operatiezuster, die£
iets had afgesneden bij vergissing.
Het was Miss Simmons. Iemand
had haar verteld hoé de Hollanders
hun temperatuur opnamen. Ik tracht
te haar gerust te stellen, maar ik was
nog niet verstaanbaar. Bij het ontwa
ken uit een etherslaap was zij lief om
te zien, een visioen van meisjesach-
tuge onschuld. Terwijl ik meer ont
waakte vroeg ik mij af waarom ik
haar niet dadelijk herkend had." Het
was haar muts, ze droeg hem van
daag op haar hoofd en zag er nu uit
als een lid van een meisjes-doedel
zakband. Ze had bezorgde ogen; zij
scheen'zich ergens ongesrust over te
maken. Ik vroeg haar wat het was
en zij begon het mij te vertellen; ik
moet weer in slaap gevallen zijn,
want toen ik opnieuw wakker werd
was zij weg. Op haar plaats stond
de stuurman, grijnzend. Toen hij mij
mijn ogen zag opslaan liet hij mij
iets zien: een schaakbord. Ik moet
een geluid gegeven hebben, want de
kamer was opeens vol verpleegsters
en ziekenbroeders en hij werd rug
gelings weggesleept. Ik viel voor de
derde maal in slaap.
Toen ik weer wakker werd was het
morgen. Ik zag dezelfde kamer met
roze muren, maar er stonden nu bed
den. In het bed naast me zat Draad
overeind. Zijn armen waren kruise
lings over zijn borst gezwachteld in
een Oosterse gebedspositie, en Miss
Simmons was bezig zijn tanden te
poetsen. In het volgende bed lag het
dikke lichaam van de meester, be
dekt met een laken. Gedurende een
akelig ogenblik dacht ik dat hij
's nachts gestorven was, toen hoor
de ik zijn grommende stem com
mentaar geven op Miss Simmons, in
het Hollands. Hij profiteerde van het
feit dat Draad niet kon antwoorden
met die borstel in zijn mond. Miss
Simmons droeg nog steeds haar doe
delzakmuts, maar nu zat defce op
haar voorhoofd. Hij scheen fasen te
doorlopen, zoals de maan.
Toen zij met Draad klaar was,
kwam zij naar mij toe. Zij had een
nieuwe tandenborstel in de hand en
een tube Dokter Pierres tandpasta.
Toen zij mij verzocht mijn mond open
te doen grinnikte ik tegen haar en
zij begon mij opnieuw te vertellen
hoe verschrikkelijk het haar speet.
Zij was lief als zij bloosde en had
kuiltjes in haar wangen. Ik wilde
haar een paar vragen stellen maar
zij stak de borstel in mijn mond en
begon te schrobben als een bootsman.
Zij was bezig mijn tandvlees een
grondige beurt te geven toen de dok
ter in de deuropening verscheen en
riep: „Miss Simmons! Wat doet u
daar, in vredesnaam?!" Zij stamel
de: „Ik.ik poets de tanden van
de patiënt, dokterHaar muts
zat nu op haar wenkbrauwen. De
dokter zag er vermoeid uit toen hij
haar zei dat er geen reden was om
de tanden te poetsen van patiënten
die hun handen konden gebruiken; of
verkeerde zij misschien in de veron
derstelling dat ik gewend was mijn
tanden met mijn voeten te poetsen?
Ik had medelijden met het arme
meisje toen zij weer de deur uit
vluchtte met het glas in de hand,
mij met een mond vol schuim ach
terlatend. De dokter zei: „Als een
van de heren soms het plan mocht
hebben haar te trouwen, zou hij mij
een genoegen doen als hijger geen.
gras aver liet groeien". De meester
antwoordde met een ontzaglijk, ob-
sceén'gelach. Wat liëm ook maffkeer- 1
de, het levensgevaar was geweken.
De stuurman kwam die middag te
rug en hij zag er stiekum uit. De dok
ter was in de kamer, bezig polsen te
voelen; zolang hij er nog was vertel
de de stuurman ons dat het schip
was blijven drijven en de haven was
binnengesleept maar dat het waar
schijnlijk nooit meer zou varen. Hij
zelf hing rond, wachtend op orders.
Nauwelijks was de dokter weg of hij
stak zijn hand in de binnenzak, als
een man die onzedelijke prentbrief
kaarten te koop aan gaat bieden, en
haalde een miniatuurschaakspelletje
te voorschijn. Ik herinnerde mij dat
zij hem de dag tevoren er uit had
den gegooid, en uit sportiviteit speel
de ik een spelletje met hem.
(Wordt vervolgd)
ADVERTENTIE
BACH-HANDELAlt Aria's
Aafje Heynis, alt11.90
FEESTELIJKE ORGELKLANKEN
Günther Brausinger speelt uw
favoriete orgelmuziek 11.90
STRAWINSKY, Petrouschka
U.S.S.R. Symph. Orkest 11.90
BRAHMS PIANOCONCERT No 2
Wiener Philharmoniker
Wilh. Backhaus, piano 23.50
HANDEL MESSIAH
compleet 3 platen30,
SINT NICOLAAS LIEDJES
door de Damrakkertjes L.P. 11.90
KERSTMIS in de Kathedraal,
Jongenskoor o.l.v.
Dr. A. I. M. Kat 9.90
JOHN WOODHOUSE
and his magic Accordeon 11.90
JOHN WOODHOUSE, Melodia,
45 t. 'plf 4-25
nanArirnnr*/-*"""«a«ii«««aiul*A****AA»liltAAAAAAAA»AAWWWWWWWWAAAAfiAAItWWU>AWW
AMSTERDAM. In een woning achter
een filiaal van een bakkerijbedrijf in
Amsterdam-Oost zijn de stoffelijke over
schotten gevonden van de 57-jarige filiaal
houdster M. L. Laarman-Smit en haar 61-
jarige echtgenoot J. A. Laarman. Ook de
herdershond van het echtpaar werd dood
aangetroffen. Aangenomen wordt dat de
'slachtoffers door koolmonoxydevergifti-
igiftg^ffi J?et leven zijn gekomen..Ja dg
woonkamer,'waar een aardgaskachëï vol
op brandde, werd een temperatuur van
35' graëhstrÓelsius gemeten.' Vermoedelijk
zijn door een defect aan de schoorsteen
of de kachel afgewerkte gassen de kamer
binnengestroomd. Volgens de politie zijn
de slachtoffers reeds zaterdagavond over
leden.
ADVERTENTIE
7. Sir Mortimer stuurde zijn jeep zonder aarzelen Ly-
dingus binnen, en reed hobbelend over de rotsbodem in
de richting van een open plek waarop een tent stond.
„Dit moet de plaats zijn, waar mijn Collega zijn geheu
gen verloor!" sprak de ontdekkingsreiziger. „Hm
het ziet er allemaal heel onschuldig uitBehalve
die scheur in de grond dan!" zei Panda. „Dat is toch
raar! Ik kan me niet voorstellen, dat hij zijn tent daar
met opzet overheen heeft geplaatst. Het lijkt me hele
maal niet makkelijk slapen!" Een ware ontdekkings
reiziger staat voor niets!" verklaarde Sir Mortimer
„Zeker niet, als het om de jolly glorie van zijn vader
land gaat! Maar dit is inderdaad wat vreemd! We kun
nen beter de omgeving afzoeken naar sporen en derge
lijke!" Ze namen ieder een gedeelte van de omtrek
voor hun rekening, en na enige tijd ontdekte Panda in
derdaad nog iets eigenaardigs. „De helft van een door
midden gescheurd dagboekzei hij tot zichzelf.
„Vlak naast die spleetDaarin is de andere helft
zeker verdwenen. Maar misschien hebben we hieraan
genoeg om meer te weten te komen
MELBOURNE (Reuter) Ongeveer
vierhonderd zakken post, waaronder vele
ongetwijfeld met kerstwensen zijn in het
postkantoor van Melbourne (Australië)
verbrand. De schade wordt geschat op
meer dan twee miljoen gulden. Het be
trokken kantoor behandelt de post van
en naar Victoria.
Xed. Herv. Kerk
Beroepen te Arnemuiden (toez.) W. van
Hennekeler te Zwartebroek te Wijk bij
Hepsden J. Bogaard te Ernst (GeldJ te
Staveren B. Fokkema te Heerjansdam c.a.
Benoemd tot luchtmachtpred. te Nijme
gen J. A. de Waard te 't Harde, die deze
benoeming heeft aangenomen.
Bedankt voor Boven-Hardinxveld (2e
pred.pl.) C. van Bart te Putten.
Geref. Kerken Vrijgemaakt
Aangenomen naar Huizum H. Kieze-
brink, kand. te Wapenveld.
Bedankt voor Rotterdam-Pernis H. Kie-
zebrink, kand. te Wapenveld.
Geref. Gemeenten
Beroepen te 's-Gravenhage-Zuid A. W.
Verhoef te Barneveld.
Oud-Geref. Gemeenten in Nederland
Bedankt voor Vlaardingen J. van den
Poel te Ede.
Christ. Geref. Kerken
Tweetal te Zaandam H. W. Eerland te
Amersfoort en J. Plantinga te Rozenburg
te IJmuiden W. de Joode te Rotterdam-
Kralingen en P. N. Ribbers te Enschede-W
DOORN De plenaire vergadering van
het pastoraal concilie 3, 4 en 5 januari
in Leeuwenhoek te Noordwijkerhout
zal worden gepresideerd door prof. dr. J
Th. Snijders, rectormagnificus, hoogleraar
in de psychologie aan de rijksuniversiteit
te Groningen.
AMSTERDAM. De Groningse hoog
leraar in de wijsbegeerte prof dr. B. M.I.
Delfgaauw, is in verband met een moge
lijke belediging van president Johnson in
opdracht van de Amsterdamse officier
van justitie mr. J. F. Hartsuiker gehoord
door een rijksrechercheur uit de hoofd
stad. Tijdens zijn toespraak op de bij
eenkomst na de grote Vietnamdemonstra
tie van het comité van Piet Nak op
21 okt. in het oude RAI-gebouwin Am
sterdam heeft de hoogleraar onder meer
gezegd: „Johnson en zijn generaals zijn
inderdaad oorlogsmisdadigers" De
hoogleraar deed deze uitspraak toen hij
sprak over het internationale Vietnam-
tribunaal van de Britse filosoof Bertrand
Russell, dat zijn eerste zitting in Stock
holm had gehouden. Dit verhoor heeft de
officier van justitie aanleiding gegeven
dieper op de zaak in te gaan alvorens te
beslissen of tegen de hoogleraar een straf
vervolging zal worden ingesteld wegens
belediging van een bevriend staatshoofd,
Bij dit verhoor is de volkenrechtelijke
problematiek ter sprake gekomen en mr.
Hartsuiker wil zich eerst op dit punt
nader oriënteren.
„Prof. Delfgaauw heeft in een „een
verweer bij voorbaat" getiteld artikel in
„De Groene" zijn uitspraak nader toege
licht. „Een tribunaal als dat van Neuren
berg of Tokio, dat bevoegd zou zijn straf
rechtspraak uit te oefenen over leidende
figuren in het conflict-Vietnam, bestaat op
't ogenblik niet. Onder deze omstandighe
den kan aan inviduele burgers niet het
recht ontzegd worden duidelijk uit te spre
ken tot welk oordeel een dergelijk tribu
naai zou moeten komen. Over de vraag
of degene, die verklaart dat Johnson vol
gens maatstaven van Neurenberg een oor
logsmisdadiger is, volgens Nederlands
recht strafbaar is, heb ik als niet-jurist
geen oordeel. Mocht blijken dat hier in
derdaad sprake is van een strafbaar feit
dan zou dit slechts een voorbeeld zijn van
wet en geweten", zo schreef prof. Delf
gaauw.
In deze donkere dagen, vrienden, nu
de midwinterhoorns hun weemoed over
het oostelijke landschap uitdragen,
draagt de wind uit het westen daaren
tegen een groot gemurmel van even
droeve maar beter gefundeerde klach
ten aan. Ze zijn op schrift gezet in
het jaarverslag van de tuindersvak
bond van de Katholieke Land- en Tuin-
bouwbond, maar wij mogen aannemen
dat de daarin beschreven rampen wel
ke de groenteteelt hebben getroffen
zich in dezelfde mate hebben uitge
stort over groenten geteeld onder an-
dersgelovig of buitenkerkelijk beheer.
Het jaar 1967 is namelijk voor de
tuinders een belabberd jaar geweest.
Dat begon al met de akelig zachte
winter die de wintertenen geen kans
gaf zich te ontwikkelen, maar de win
terpenen des te meer, waardoor zé uit
groeiden tot verkeerd smakende sui
kerbieten. En die winter werd gevolgd
door een ouderwets warme zomer waar
in slakropjes, welke bij normale groei
een konijnehapje zouden zijn, uitgroei
den tot subtropische supergewassen
voor Rubensiaanse Vlaamse Reuzen
De tomaten zwollen tot watermeloenen
en de komkommers tot zeppelins.
Een ongekende kiemkracht stortte
zijn groene groeisels uit tot aan de
nok van de veilinggebouwen en het
werd spoedig duidelijk dat met dit ma
ximumaanbod zelfs geen minimum
prijs te halen viel. Tegen de onver
biddelijk doordraaiende wijzer van de
veilingklok konden de pootaardappels
de poot niet langer strak houden. En
de bewaarkool eindigde voortijdig haar
groentecarrière als wegwerpkooi. Te
gen deze wasdom was geen kruid ge
wassen.
Zoiets mag niet weer gebeuren.
Mocht ons land opnieuw door een
mooie zomer worden getroffen dan moe
ten er maatregelen worden genomen.
De gelukkige omstandigheid doet zich
daarbij voor dat de ene vorm van cul
tuur de andere tehulp kan komen. Nu
het toneel zulke nieuwe wegen bewan
delt dat er voor oude acteurs geen
plaats meer schijnt te zijn, wordt het
tijd dat er ook eens opruiming wordt
gehouden onder al die ouderwetse
donder- bliksem,- storm en hagelma-
chines. Sleep ze naar het land waar
onze groente wordt gekweekt en stel
ze in werking zolang de zon dreigt
door te breken. Hagel alles plat wat
hier nog aan eetbaars waagt te groei
en, verdrink het in de regen, verschroei
het door de bliksem. Pas wanneer er
helemaal geen groente meer is kunnen
er bevredigende prijzen voor worden
gemaakt.
Voor welke groente dan? Voor die
ene krop sla die u stiokum in uw keu
kenkastje hebt gekweekt. De waarde
daarvan is niet in goud uit te drukken
Voor een groen blaadje koopt u een
kwekerij, voor drie gele blaadjes het
hele Westland. En voor het stronkje
kunt u de diensten kopen van een le
gioen hulpkrachten die ieder jaar uw
onkruid zuiveren van het kleinste
sprietje groente. Het is de enige ma
nier om deze economie te laten door
draaien. Want op de hoorn des over-
vloeds is het hongerlijden geblazen.
ADVERTENTIE
Grootste keuze Marokkaanss
en KAMEELZADELS
1e ETAGE Grote Houtstraat 51
GRONINGEN Geslaagd voor het
kandidaatsexamen Engels, A. van Tol,
Haarlem.
UTRECHT Geslaagd voor het doc
toraal examen sociale geografie, mej. C.
P. M. Konincks, Santpoort.
AAM DB HAMD
dit Meisje IS BIJ MA
VSRDROMKCM. Bei. De
dokter, meco
A/06 V
6A RUSTIG LIGGEN.IKHAAL
eeu be ken tNDe dokter
IS ONDER IA/E6
AHA -EM0EMK
KOMT DE LUCHT TERUG,.,
Sa-, LEFr I
AMf/iuw?
PI B
DE TAART IS WE6.,, DE
BIG6ETJES /MOETEN DUS
IN DE BUURT 2IJN -
KtAAR VOOR DE VVAS
ECHT HEF VANPOUE,
DE TAART 20 NEER TE
ZETTEN, DAT WIJ
AtSJEBLIEFT
IK DACHT
WEL DAT DIE
TAART EEN
VALSTRIK
V P18
i
998. Bram krabbelde zich uitvoerig on
der de muts op het hoofd.
„Zou ik me nou zó hebben vergist?"
vroeg hij zich mompelend af, „Zou een
man, die kastanje-vrouwtjes onderstebo
ven werpt, dezelfde zijn, die hier braaf
„Kleine Postbode" zit te spelen" Lang
zaam liep hij om de berghut heen. Naast
een deur stond een stel ski's, maar dat
bewees nog niets, want er waren vele
mensen in deze streek, die zich op de
smalle latten voortbewogen. Maar toen
Bram de ski's nauwkeuriger bekeek zag
hij aan het uiteinde iets. wat zijn arg
waan weer op volle kracht terugbracht.
Het leek erop, dat zich op de ski's vleu
geltjes bevonden, zoals bij het staartvlak
van een vliegtuig. Het was helemaal niet
uitgesloten, dacht Bram, dat hij hier de
oplossing van het Raadsel van de Spook-
Skiër in handen had: kleine straalmoto
ren misschien, die de hoge snelheid van
de skiër zouden verklaren.
Een plotseling gerucht deed hem op
schrikken.
