Belangrijk
molecuul
ontdekt
PANDA EN DE POLYDINGUS
POLLE, PELLI EN PINGO
Bontmodehuis
4
995.-
Van elke 17 chauffeurs
was één in overtreding
'JEMl
L. NERTS-PIECES
MANTEL
ngestipt
BPiNI
SPECIAALZAAK IN PELTERIJEN
Alcoholactievan politie
WOENSDAG 20 DECEMBER 1967
17
Examens
SPAANSE SINAASAPPELEN
30% meer vitamine C
cA - 'A
Staanplaatsen op
kampeerterreinen
worden duurder
Sw 1 v/fr hét type waar datoavyeen
5y_A X val is...
maar sPoem eer
pammy, ik bén reeoè
x j,y
4 W -vV.'
'Beo uorspronkeljjjje roman xbuvr
JAN DE MAKTOG
V. i i- '!- "ïUV4'»
22)
Ik was net klaar met mijn brief
kaarten toen er op de deur geklopt
werd en een Chinees meisje in een
witte jurk binnenkwam. Ik dacht dat
zij zich in de deur vergist had en
stond op het punt te zeggen: „Pas
de quoi" toen zij zei: „Maurice
heeft me gestuurd"
Ik zei: „Ah, juist. Wel?"
Zij keek mij verwonderd aan en
antwoordde: „Wel hier ben ik".
Ik zei opnieuw.: „Ah juist", een
beetje onhandig, want ik wist niet
wat de dronkaard nu weer uitge
haald had. Ze ging op een van de
vergulde stoeltjes zitten en begon op
haar knie te trommelen met haar
vingers. Toen vroeg zij: „Heb je
geen zin om een bad te nemen?"
Ik zei dat ik daar wel zin in had
maar dat ik geen zeep bezat. Dat
scheen haar op te vrolijken, mis
schien omdat het haar iets te doen
gaf. Zij ging naar de telefoon en be
stelde een stuk zeep nee, nee, geen
lavenda, Verbena en een grote
fles eau de cologne. Toen ging zij
naar de badkamer en ik hoorde
haar de kraan opendraaien.
Het hele geval had mij nogal
overrompeld en ik schaamde mij een
beetje vanwege de prentbriefkaarten,
alsof June Simmons en de meester
naar me zaten te kijken. De behoef
te om de straat op te sluipen werd
sterker. Toen werd er opnieuw op
de deur geklopt en dezelfde zwijg
zame kelner kwam binnen met een
stuk zeep en nog een fles op een zil
veren dienblad. Het Chinese meisje,
kwam de badkamer uit en begon
hem uit te schelden omdat hij niet
aan een kurketrekker gedacht had.
Hij maakte een zwijgend rechtsom
keert en schreed weer naar buiten.
Toen hij weg was zei zij:
„Nou, je bad is klaar". Ik zei:
„Merci", stond een ogenblik beslui
teloos in het midden van de kamer
en slenterde toen fluitend de badka
mer in met een onverschillig air.
Nauwelijks was ik daar binnen of ik
probeerde de knip op de deur te
doen, maar er was geen knip. Ik
kleedde mij als een haas uit, sprong
in de badkuip en begon schuim te
maken, want ik was ervan overtuigd
dat zij binnen zou komen.
Zij deed dat ook, een paar minu
ten later. Zij kwam binnen met een
kurketrekker en pen fles. Ze trok de
kurk uit de fles, ging naar de wasta
fel, nam een glas en schonk het half
vol. Het was niet tot mij doorgedron
gen dat zij de fles whisky naar bin
nen had gebracht. Zij bracht mij
het glas in het bad en zei: „Alsje
blieft". Ik aarzelde een ogenblik,
toen vulde ik de rest van het glas
met water uit de kraan, zei: „Proost"
nam een slok, verslikte mij, en toen
ik bijna stikte van het hoesten, klop
te zij mij sussend op de rug. Daar
na gaf ik het op nonchalant te schij
nen. Ik zei: „Kijk eens, schat: ik
weet niet wie je bent en wat je hier
uitvoert, maar zou je het erg verve
lend vinden eventjes in de slaapka
mer te gaan zitten en naar het uit
zicht te kijken terwijl ik me was?"
Zij keek mij zo verwonderd aan
dat ik er bijna van overtuigd raakte
een onbeleefdheid te hebben begaan.
„Wil je niet dat ik je rug voor je
boen?" vroeg ze.
Ik keek naar haar, de badkamer,
het stuk Verbena-zeep en de fles
whisky op de wastafel en zei: „Ach,
ik zie eigenlijk niet in waarom niet".
Ik zette het glas op de rand van het
bad, draaide mij om als een zee
hond en zei: „Ga je gang". Terwijl
ze zachtjes mijn rug schrobde staar
de ik naar het glas en lag erop te
wachten dat het zou veranderen in de
wijzerplaat van een wekker. Ik had
nooit eerder beseft dat de ge
meenplaats „ik had een gevoel alsof
ik droomde" zozeer op waarheid be
rustte. Ik voelde mij alsof ik, met
één zwaai, overgeplant was uit een
bedelaarsleven in het bestaan van
Haroen-al-Rasjid en dat was tenslotte
ook zo. De stuurman had het hier
best bekeken.
Toen zij klaar was met mijn rug
wilde zij de voorkant ook doen, maar
nu vond ik het welletjes. Ik zei:
„Dank je vriendelijk, dat doe ik
zelf". Zij zei: „Zoals je wilt", reikte
mij de borstel en de zeep, ging op
een krukje in de hoek zitfen en be
gon haar nagels te vijlen. Ofschoon
zij geen last scheen te hebben van
valse schaamte keerde ik haar mijn
rug toe toen ik opstond en ik waste
mijn voorkant in deze ongemakkelij
ke houding. Op een gegeven mo
ment verloor ik mijn evenwicht en
smakte vloekend in het bad, waarbij
het water tegen de zoldering spatte.
Toen ging ze weg; ze verdween in
de slaapkamer maar liet de deur
openstaan. Ik eindigde mijn waspar-
tij althans in gedeeltelijke afzonde
ring.
Toen ik uit het bad stapte ontdekte
ik dat de handdoek een badjas was
en ik trok die aan. Ik keek naar mij
zelf in een van de spiegels en het was
alsof ik ontwaakte. Wat was dit
eigenlijk voor een belachelijke
preutsheid? Hier stond ik: Sindbad
de Zeeman in Romeins kostuum, en
ik had mij aangesteld alsof ik een
hbs-jongen was. De stuurman had uit
de grond van zijn goede hart en zijn
nog betere portemonnee mij deze
rijkemansdroom verschaft, com
pleet met eau-de-cologne en bad-
hoertje; waarom zou ik er niet van
profiterer? Sinds Mary had ik geen
vrouw meer aangekeken; als ik mij
nu bleef gedragen als een geheelont
houder in een wijnkelder moest ik
nodig eens naar de dokter.
Ik kwam dus de slaapkamer binnen
,vol slechte bedcjelinggn; ik was er
van overtuigd dat zij in bed zou lig
gen en zag haar dus met een zekere
teleurstelling op de vensterbank zit
ten, nog steeds bezig haar nagels te
vijlen. Ik ging naar haar toe, sloeg
een arm om haar heen, als een oom,
keek naar het uitzicht en kuste haar
op het voorhoofd. Zij keek op met
een vriendelijke glimlach en ging
verder haar nagels te vijlen. Toen ik
mij van oom in neef wilde verande
ren stond zij op, bijzonder lenig, en
zei; „Kom, naar bed". Ik zei: „Goed",
stapte naar het bed terug in mijn
miljonairsgewaad liet de jas van
mijn schouders glijden, zette mijn
borst uit, liep een keer om het bed
heen om haar onder de indruk te
doen geraken van mijn torso en ging
liggen.
(Wordt vervolgd)
HAMBURG (DPA) Amerikaanse
geleerden zijn er in geslaagd een soort
virus te maken, dat bestaat uit grote mo
leculen, die beschouwd worden als „be
stuurders" van het leven en dragers van
de erfopdracht voor de opbouw van een
gelijksoortig doehterorganisme in de
celkernen. De ontdekking van deze belang
rijke bouwsteen van de organische ma
terie, waarmee de ontsluiering van het
geheim van het leven dichterbij lijkt te
zijn gekomen, is van groot belang voor
de geneeskunde in het algemeen en het
kankeronderzoek in het bijzonder.
Het kunstmatige molecuul is gevonden
door de nobelprijswinnaar professor Ar
thur Kornberg en zijn medewerkers. Het
is een vorm van desoxyribonucleinezuur
(DNA), dat als oersubstantie van het
leven wordt beschouwd. Het molecuul is
in zijn primitiefste vorm de wezenlijke
substantie van de virussen, die zich vol
gens de geleerden in het grensgebied tus
sen dood en leven bevinden. De nieuwe
stof bedraagt zich precies als een nu-
cleinezuur-virus. Als het kunstmatige
DNA in levende geilen wordt gebracht,
worden deze ermee geïnfecteerd, zoals
door een natuurlijk virus. De organische
cellen dienen dan tot vermenigvuldiging
van het virus.
„Wij weten nog niet welke krachten
de produktie van DNA in de lever van
een volwassene in toom houden en welke
krachten de samenstelling van DNA on
dersteunen in de groei van kankergezwel
len". zegt professor Kornberg. Volgens
een van de theorieën over het ontstaan
van kanker zijn er wellicht virussen, die
lange tijd in het lichaam „slapen", tot
ze door chemicaliën, straling of andere
middelen worden opgewekt tot kanker ver
nietigende activiteit. Men hoopt dat het
eens zal lukken met behulp van nucleine-
zuren de eventuele kankervirussen on
schadelijk te maken.
AMSTERDAM Geslaagd voor kandi
daatsexamen Nederlands: mej. A. R. van
de Pieterman (Santpoort). Geslaagd voor
kandidaatsexamen wiskunde en natuurwe
tenschappen: F. J. Hoek (Haarlem). Ge
slaagd voor M.O. „wiskunde (A): A. P. G. J.
M. van Boeckel (Haarlem). Geslaagd voor
het bewijs pedagogische en didactische
voorbereiding behorende bij het examen
M.O. boekhouden: A. G. Dekker (Assen
delft).
ROTTERDAM. Geslaagd voor docto
raal examen economische wetenschappen
A.P.V. Schipper, Blobmendaal en A. Gel
dermans, Heemskerk.
NIJMEGEN. Geslaagd voor docto
raal geschiedenis J. M. Donders, Bever
wijk.
ADVERTENTIE
Ze rijpten in de Spaanse zon... ze hebben dus
meer sap, meer vitamine C, de natuurlijke (en
lekkere) remedie tegen griep en verkoudheid I
COP MARTEN TOONOEA
26. De journalist Kwiekjes begaf zich naar de plek
■waar de ontdekkingsreiziger juist een vlag had ge
plaatst en bracht zijn microfoon voor de mond van de
ander. „Hebt u al iets ontdekt?" vroeg hij. Iets ge
heimzinnigs? U weet wel, de onbekende gevaren waar
door dit gebied zo gevreesd wordt?" „Inderdaad!" be
aamde Sir Mortimer. „Wel we maken vooruitgang.
Nog enkele vlaggen, en dit gebied valt onder de be
schaving. Jolly goed, niet waar? Alleen jammer, dat
er om wordt gelachen. Erg stuitend en zo!" „Gelachen?
herhaalde de verslaggever verbaasd. Hij haalde zijn
zakdoek te voorschijn en niesde krachtig. „Sorry",
mompelde hij „ik ben verkouden en nuHij werd
ruw onderbroken, want het is nu wel duidelijk, dat
men in Lydingus beslist niet moet niezen. Opnieuw
klonk er dan ook een daverend gelach op en opnieuw
ontstond er een grote scheur in de grond, die zich zig
zaggend door het landschap voortplantte, en alle vlag
gen van de ontdekkingsreiziger deed verdwijnen
HOÉ 6AAT 't, iKHÉ8eeer!
2EÉR0B 2 Vj
Dl£ KRIJGEN WÉ TOCH NIÉT" AIS
^MIDMG/vmL, HÈ?
HÉ, HIJ KAN
PRATEN
HAtlO.' V"
2S3J-A
ADVERTENTIE
DICK BARTELS
Doordat wij van 1 januari t/m 31 decmber uitsluitend in bont
manipuleren, zijn wij ook BONTSPECIALISTEN BIJ UITSTEK.
Niet alleen vindt u bij ons een collectie van honderden mantels
in alle maten en soorten, maar ook een grote voorraad vellen
voor garnering op uw stoffenmantel. Verder een grote sortering
stola's, hoeden en cravattes.
Bovendien kunt u uw keuze
maken in de intimiteit van
ons gesloten huis, waar u
alle inlichtingen ontvangt,
welke de toekomstige be
zitster van een bontmantel
dient te weten.
Speciale
december-aanbieding
met grote nertskraag
(Erk. garantiecertificaat)
-v.
Woensdag-, donderdag- en
vrijdagavond geopend van
HALF ACHT af
WAGENWEG 126 rood -
HAARLEM - TEL. 14360
Gesloten huis op 1e etage Ruime parkeergelegenheid
AMSTERDAM - Uit de resultaten van de
landelijke verkeerscontrole in de nacht
van 16 op 17 december is gebleken, dat
1 op de 17 automobilisten in overtreding
was. Ruim 800 man rijks- en gemeentepo
litie hebben in nagenoeg het hele land
met uitzondering van Overijssel, Rotter
dam en Limburg op circa 160 controle
posten ongeveer 17.000 automobilisten ge
controleerd op het gebruik van alcohol
bij snelverkeer.
Deze actie van de Centrale Politie
Verkeers Commissie was een voorproefje
van de grote landelijke actie, die in de
meeste steden van ons land wordt ge
houden in de periode van 23 december
tot 2 januari.
Maand voor sergeant. Het Hoog Militair
Gerechtshof heeft een 22-jarige beroeps
sergeant uit Rijswijk veroordeeld tot
een maand militaire detentie. De ser
geant had getracht tijdens een oefening
een gevangen genomen militair aan het
praten te krijgen door een brandende
sigaret op diens blote rug uit te druk
ken.
„In totaal werden 42 automobilisten'
aangehouden, omdat ze onder invloed wa
ren. Een even groot aantal kon nog juist
vóór het in de auto stappen in vele ge
vallen na een bezoek aan een café een
rijverbod worden opgelegd Boven
dien' werden in 836 gevallen andere over
tredingen geconstateerd.
Groningen had het hoogste aantal „on-
der-invloed-gevallen", namelijk 16.
In Amsterdam en omgeving bleken vijf
personen onder invloed te zijn.Voorts wa
ren er 204 andere overtredingen. De mees
te andere overtredingen vielen in de pro
vincie Utrecht, namelijk 242, waarbij ook
nog vier automobilisten werd verboden om
te rijden en drie bestuurders onder in
vloed verkeerden.
In Haarlem en omgeving werden, zoals
we maandag berichtten, 1600 auto's aan
gehouden. In twaalf gevallen werd een rij
verbod opgelegd, omdat de bestuurder on
der invloed van sterke drank verkeerde.
In meer dan honderd gevallen bleken er
andere zaken, zoals defecten aan de auto's,
niet in orde te zijn.
In Oostwold zijn een heleboel mensen
boos geweest op Gert Timmerman. Hij
zou daar met zijn Hermien optreden
op de feestavond ter gelegenheid van
het tienjarig bestaan van de plaatse
lijke voetbalvereniging. Maar nadat
hij door de toneelgordijnen de zaal in
ogenschouw had genomen, vertrok hij
zonder een woord te zeggen en, wat
erger is, zonder een noot te zingen.
En Hermien mee.
Ik wil toch proberen het teleurge
stelde publiek te oertuigen dat Gert zo
gehandeld heeft omdat hij uit 't diepst
van zijn eerlijke hart niet anders kon
handelen. Diep in het mijne ben ik er
van overtuigd dat de zuiverheid van
z'n bedoelingen die van zijn zangkunst
evenaart, om niet te zeggen overtreft.
Het is een bekend verschijnsel dat
grote kunstenaars buitengewoon ge
voelig zijn voor de kleinste kleinig
heden welke de sfeer, waarin zij op
treden, kunnen verstoren, zodat ze niet
in staat zijn zich ten volle aan hun
kunst te kunnen geven. En als ze niet
alles kunnen geven dan geven ze liever
niets. Zelfs al krijgen ze dan ook niets.
Want dat mogen we toch niet vergeten
dat Gert zijn 600 gulden voor het
grijpen had gehad wanneer hij gedacht
zou hebben: „Het komt er niet uit van
avond, maar komaan, het is Oostwold
maar".
Zo is Gert niet. Ook al was dit een
zaal met slechts driehonderd mensen,
hij zou zich rijkelijk beloond hebben
geacht als hij door zijn kunst in elk
van de zeshonderd ogen een traan van
ontroering teweeg had kunnen brengen
Die ene gulden per traan was dan een
meenemertje.
Wat kan Gert door dat gordijn heb
ben gezien waardoor hij voelde dat het
niet ging?
Het blijft natuurlijk gissen.
Van Maria Callas gaat het gerucht
dat zij, optredend in een klein Ameri
kaans stadje, plotseling voelde de hoge
cis niet te kunnen halen toen zij zag
dat de vrouw van de burgemeester, die
midden op de eerste rij zat, een fraise
japon met gitten droeg. Mevrouw Cal
las droeg bij die gelegenheid een fraise
japon met gitten. Een ramp werd nog
juist voorkomen doordat zij bij het uit
brengen van de aan de hoge cis voor
afgaande hoge gis, een triller met ver
sieringen, de gietijzeren kroon van het
plafond zong, waarvan een uitsteeksel
de burgemeestersvrouw van het sto
rende gewaad ontdeed.
Zulke kleinigheden kunnen de zaak
bederven. Wanneer we dit bedenken
moeten we toegeven dat Gert voor een
grotere handicap stond. Door het gor
dijn zag hij een zaal vol vrolijke feest
gangers, vastbesloten ter ere van hun
jarige voetbalclub eens fijn de bloeme
tjes buiten te zetten in plaats van zich
open te stellen voor de boodschap van
zijn kunst. Daar had Gert geen bood
schap aan, want o wee als zo'n stem
ming overslaat naar het sentimentele.
Dan worden zulke mensen op slag
levensliederenverslinders, leedvreters,
smartlappenslïkkers. En om daaraan
toe te geven daarvoor heeft Gert voor
zijn kunst teveel eerbied. Ach, Gert,
ik krijg grijze haren van jouw eerbied.
Kees Stip
(Van onze correspondent)
ZAANDAM. De tarieven voor de
staanplaatsen op de provinciale kampeer
terreinen en voor de toegang tot de dui
nen gaan omhoog.
Bakkum: Tenthuisjes met maximum 6
personen 275,per jaar (was 250,
Tenten trekkerskamp 275,per jaar
(was 250,per jaar).
Castricum: Tenten (caravan met auto)
500,per jaar (was 450,Zonder
auto 450,per jaar (was 400,
Toegangsbewijs duinen: Dagkaarten
volwassenen 0.45 (was 0.40). Dagkaar
ten kinderen 6-14 jaar 0.25 (was 0.20)
14-dagskaarten volwassenen 2,(was
1,75) 14 dagskaarten kinderen 6-14 jaar
1,(was 0.90). De maandkaarten ver
vallen, omdat die vrijwel niet gebruikt
worden.
mtrm'Je% 1 HtlKHCUMMt. IK6EEET0E
mets' JU 20 POL op SENT. I MOEILIJK. 6E
HIJ UIT MIJN HAND
TOT ZIENS, VADER!
bEKOMEN OM te TB VMbEN,
DAT ZOTTE IDEE OM DAVY
iones in je vatte lokken,
op TE SEVEN,
1017. Treurig nieuws aan het begin
van een nieuw avontuur. Wegtrekkende
wolkenvelden, een laatste stormvlaag en
op de uitgewoede golven de resten van
het goede schip Kokanje.
Dobberend op een groot vat keek Bram-
metje Fok verdrietig naar de overblijfse
len van het schip, dat hem door zovele
gevaren veilig had. binnengebracht. Huilen
deed hij niet, want daarvoor was hij te
veel zeeman. Maar de tranen stonden
wél vlak achter zijn ogen.
Tutu, de papegaai, en Karo, de scheeps
kat,' begrepen wat er in hem omging.
Niemand sprak, maar ieder zuchtte.
En een verborgen stroom scheen het
vat bijna ongemerkt weg te voeren, steeds
verder van het wrak af, dat ééns de
Kokanje was geweest.
