Je breekt wel eens een ribbetje
maar het blijft opwindend werk
De „groene wijnenuit Minho
pméy
ï**-~
Volop knok- en smijtwerk
voor Nieuwendijk-kastelein
„Hammie' de Beukelaer en
zijn 12 amateur-stuntexperts
ir Kerst-Erbij
ONZE VERRE VAKANTIES OOK DE CHIAN-
TI'S EN DE SPUMANTES UIT ITALIË EN DE
SPAANSE „TINTO'S" EN „ROSADOS" ZICH IN
EEN GROEIENDE POPULARITEIT MOGEN VER
HEUGEN. DAARNAAST KOMEN OOK DE
BETERE PORTUGESE WIJNSOORTEN IN STEEDS
RUIMER MATE ONZE DIS SIEREN EN TE
RECHT. WANT VERSCHEIDENE SOORTEN KUN
NEN HET QUA KARAKTER EN BOUQUET
TEGEN DE BESTE FRANSE TAFELWIJNEN OP
NEMEN, OMDAT OOK IN PORTUGAL DE UITER
STE ZORG AAN HET PRODUKT BESTEED
WORDT.
DP BIJNA GEEN ENKELE FEESTTAFEL ONT
BREEKT DE FLES WIJN. OP DE ENE TAFEL
ZAL ZIJ VAN VOORNAMER FAMILIE ZIJN DAN
OP DE ANDERE; HIER IS ZE NOG JONG EN
PRETENTIELOOS, DAAR DUUR EN OUD. MAAR
ALTIJD ZAL ZE IN HOGE MATE BIJDRAGEN
TOT DE GOEDE STEMMING, DE FINISHING
VAN HET FEESTDINER. DE VERMAARDE WIJ
NEN UIT FRANKRIJK BEHOEVEN GEEN
KRANS ZE ZIJN WERELDBEKEND. DAT
ZELFDE GELDT VOOR DE RIJN- EN MOEZEL
WIJNEN UIT DUITSLAND, TERWIJL DE LAAT
STE JAREN NEVENVERSCHIJNSEL VAN
Mia Robé
.WW«S'
„Hammie" de Beukelaer: „Je blijft lachen in de stunterij".
STUNTMAN HAMMIE de
Beukelaer (37 jaar, 111 kilo,
1.83 meter) glimlacht wat
meewarig bij de vraag, of hij
zomaar dwars door het raam
durft te springen om in het
tien meter lagere ijskoude
grachtwater te duiken. „Dat
doe ik nog wel twee a drie
verdiepingen hoger ook. Maar
glas blijft gevaarlijk, omdat
het steeds anders breekt. Je
springt zoveel keer door een
ruit en je hebt geen schram
metje. Maar ipeens blijft er
een brok glas als een mes in
het kozijn staan en haal je je
zelf lelijk open. Steeds geldt
echter: met gebalde vuisten
voor je lichaam „en bloc" er
door. Zo snel mogelijk!"
HAMMIE, van huisuit Harmen,
maar al vlug herdoopt omdat hij
als kind „zo'n gezellig dik kerel
tje" was, exploiteert niet slechts
een café op de Nieuwedijk te
Amsterdam, maar sedert kort
ook de bar-fono-dancing Panda-
rosa (geheel ingericht in wild
west-stijl) in de Warmoesstraat.
Hij is de voorman van een door
hem gevormd en uit vele „aan
biedingen" geselecteerd stunt
team van twaalf man. („Geen
lefgozers met een grote mond,
maar jongens, die echt wat dur
ven; stuk voor stuk specialisten
op hun gebied").
OP HET terrein van het
„betere" knok- en smijtwerk,
van bruggen springen, al vech
tend achterover trappen afrol
len, met auto's botsen, over de
kop slaan, te water rijden, heb
ben de heren, die de meest uit
eenlopende beroepen beoefenen,
al heel wat adembenemende
scènes voor film en televisie
vertoond.
Hammie, ook om zijn type veel
gevraagd, heeft al menige inter
nationale filmster tijdens op
namen in Amsterdam in hoogst
onplezierige situaties „gedub
beld". Hij ging door vuur, mod
der en ijs, sprong van zeesche
pen, liet zich het water inknup-
pelen noem maar op.
„HET MOET voor alles écht
lijken en het kan daarom vaak
niet zo zachtaardig als je wel zou
willen. Ons devies is: vlug en
goed. Altijd doorgaan. Gemiste
shots kosten geld. We zijn niet
roekeloos, maar je kunt nu een
maal niet alle risico's vermijden.
Dit vak heeft me al ontwrichte
kaken, gebroken sleutelbeende
ren en gekneusde ribben opge
leverd".
TWAALF JAAR geleden, toen
Hammie reeds een getraind bok
ser, worstelaar en judovechter
was, ging zijn liefde al uit naar
het grote stuntwerk Aan de tap
kast ontmoette hij weldra de
jongens uit verschillende beroe
pen (kelners, verhuizers, kan
toorbedienden, enz.) van wie hij
zegt: „Niet iedereen kan een
Wim Snoek of een Anton Gee-
sink worden, maar je wil toch
wel eens wat. Jongens, zei ik, we
kunnen een team vormen, dat
uniek is in Europa. Ik heb er nu
twee autocoureurs bij, vijf kik
vorsmannen en een knaap, die
zijn vliegbrevet heeft. We trai
nen tweemaal per week op de
Oude Hemweg, in afbraakhuizen
of hier bij mij in de kelder. We
kunnen op bestelling alles
leveren".
Enkele weken geleden moesten
Hammie en de zijnen voor de
Italiaanse producer van de film
„From glory to hell" aan de slag.
Stunter Peter Saljé (van beroep
landbouwconsulent) moest met
een auto in volle vaart slippen
en het water induiken. Met de
groeten van hoofdrolspeler Curd
Jürgens, die zelf natuurlijk geen
trek had. Hoewel Peter een zuur-
stoffles meenam, ging er voor
alle zekerheid een kikvorsman
met een breekijzer naar be
neden, terwijl Hammie ook in
duikerpak klaar stond.
„Het was een auto met voor
wielaandrijving en we rekenden
ermee, dat die ondersteboven
kon gaan. Maar het werd geluk
kig een zacht eitje. In elk geval
moet je altijd ie zelfbeheersing
bewaren en nooit in paniek
raken".
HAMMIE deed mee aan films
als Anne Frank, Matso-Amore,
Rififi in Amsterdam. The last
Blitzkrieg, The spy who came
in from the cold, Het gangster
meisje en Paranoia. De televisie
gaf hem behalve het knok- en
rauswerk kleinere speelrollen.
„In januari komt er een stuk
over de Jordaan met Piet Romer
en Jasperina de Jong. Ik ben Lou
de worstelaar, compleet met
ruitpak, snor en scheidinkje in
het midden. Ik deed ook mee in
enkele shows met Rijk de
Gooyer; onder andere als politie
agent, loodgieter en duiker. En
dan al die spionageverhalen in
vervolgen teveel om op te
noemen. Och, ik ben geen echte
acteur, maar het gaat me aardig
af".
„ER KAN bij dit werk iets
fout gaan dat heb je nooit in
de hand. Zo heb ik me eens bij
een van de Nederlandse afleve
ringen van Maigret lelijk ver
gist. Een rechercheur moest mij
als garagehouder dwars door een
deur heenslaan en ik dacht, dat
het glas-in-lood-werk geplakt
papier was. Het was echter glas
en ik liep nogal wat verwon
dingen op. Maar dat hoort er nu
eenmaal bij".
„In de film De meisjes, een
Italiaanse produktie over de
Amsterdamse walletjes, heb ik
het ook hard te verduren gehad.
Schijngevecht moeilijker dan echt.
Overigens zuiver privé dus
niet voor de camera's. Dat zat
zo: tijdens de opnamen moesten
een paar snorders, clandestiene
taxichauffeurs dus, vrij baan
maken. Ik gaf ze namens de
filmmannen allemaal een tientje
met de opdracht om te verdwij
nen. Een van hen werd echter
kwaad en reed opzettelijk tegen
mijn benen op. Toen ik het por
tier wilde openen, bewerkte die
kerel me zo met een houten
knuppel, dat het bloed over mijn
gezicht stroomde. Ik heb er heel
wat bulten en littekens van over
gehouden. En ik moest een bril
gaan dragen, want mijn ogen
gingen wat achteruit".
Hammie liet zich echter niet
uit het veld slaan. Hij reed voor
Van Johnson in „The last Blitz
krieg" met een jeep door een
brandend huis. Verleden jaar
liet hij zich (het was op een
steenkoude novembermorgen om
vijf uur) ten behoeve van een
Italiaans-Franse co-produktie
een „straatlang" door twee ke
rels aftuigen en het water van
het Prinseneiland inranselen.
(„Zo zacht ging dat niet, maar
ik wist vooruit, dat er een goede
slok whisky op mij wachtte.
Het liefst werkt Hammie ech
ter met zijn eigen team. Hij
noemt emballeur Henk Orde-
mond, kelner Henny Loosekoot,
straatmaker Kootje Robijn,
„Stuk voor stuk vaklui van de
bovenste plank in de stunterij".
Sergeant Frans Pronse is ex
pert op het gebied van explosies
en barman Henny van Raalte is
een bijzonder „autospecialist".
Hij is een meester in slippartijen
en het „over de kop gooien",
maar vooral verstaat hij de
kunst om een tweede wagen pre
cies op gelijke hoogte naast een
andere te brengen als hoogte
punt van een spannende achter
volging. „En precies in die bocht
Wurgtraining met een sparring partner.
gebeurt het. Dan springt er een
vent van de ene op de andere
wagen of zoiets. Enfin, u weet
het wel". Gerrie Schalk laat zich
rustig aan één hand aan een
helikopter optrekken. Hoe hoog
geeft niet.
HET MOOISTE zijn de mas
sale knokpartijen, die veel durf
en techniek vragen. Soms vlie
gen de vechters als dotten poets
katoen door de lucht. Maar deze
gevechten in de oude fabrieken
of waar dan ook, waarbij de dol
ste en gewaagste dingen gebeu
ren, mogen nooit afgebroken
worden, omdat bijvoorbeeld
iemand een been breekt.
„Voor zo'n kleinigheid mogen
we niet stoppen. Dat kost han
den met geld. Laatst dacht ik
nog: wat gaat die mooi knock
out. Maar het was echt hij was
met het hoofd op de rand van
een stoel terecht gekomen. We
hebben hem laten liggen en
gingen dóór
Natuurlijk komt er ook een
snuifje „catch"-techniek aan te
pas. Hammie toont ons een foto,
waarop hij een ander een vrese
lijke klap geeft, zodat het slacht
offer letterlijk door de lucht
vliegt: „Die man krijgt in werke
lijkheid helemaal geen dreun.
Dat lijkt maar zo. Maar schijn
manoeuvres, die bedrieglijk echt
lijken, vragen veel voorstudie en
oefening zo'n samenspel is
heel erg lastig. Je moet het hon
derden keren doen, voordat het
ergens op lijkt
MISSCHIEN gaat Hammie het
in de toekomst wat kalmer aan
doen en zich meer op „managen"
toeleggen.
„Ik ben al een beetje rustiger.
Ik heb een zoontje van drie, die
niks aan een dode pa heeft. Hoe
wel dood, dan moet er wel
wat gebeuren. Je bent goed ge
traind, je beheerst je techniek.
Maar ik heb ook niet veel trek
meer om nog eens wat te bre
ken
Hammie hoopt in elk geval,
wat meer tijd te krijgen voor
zijn andere hobbies, zoals het
kijken naar lachfilms en wes
terns. En het lezen van oude
ridderverhalen in zijn privé-
blokhut (met open schouw en
wapens) boven zijn café met het
uithangbord „Hammie" aan de
Nieuwedijk
Jaap Stigter
IIIIIIIÜIIIIHIVI
EEN WEEK LANG reisde ik van
wijndistrict naar wijndistrict: ik proef
de de met goud bekroonde apéritief
Moscatel de Setubal, gemaakt van de
druiven uit de Arrabidaheuvels. Ik nip
te aan de beroemde faïsca van het
huis José Maria da Fonseca, faïsca van
de meisjes, die tegen een loon van 30
escudos per dag (nog geen vier gul
den) etiketten op de flessen plakken,
en de kruikjes liefdevol opwrijven. De
faïsca van da Fonseca, waar de oud
ste wijn anderhalve eeuw is en een
woelige geschiedenis achter de rug
heeft.
IN PALMELA een kilometer of
20 ten zuiden van de Taag werd ik
verwelkomd door de directeur van een
coöperatieve wijnkelder, een in zon
dags pak gestoken blozende, welgeda
ne wijnbouwer. Trots toonde hij de mo
derne installaties, eigendom van 400
wijnbouwers. Een tweede coöperatie is
in aanbouw. Het zelfstandige verwer
ken van druiven tot wijn voor de di
recte verkoop schijnt nergens plaats
te vinden. Hier dus geen aardig ver
haaltje van verweerde boeren die met
eeltige voeten in bakken druiven staan
te dansen. De druif wordt hygiënisch
en met alle zorg behandeld. De tros
sen verdwijnen met steeltjes, schillen
pitten en al in de persmachines, van
waar het sap wordt opgepompt naar
de enorme betonnen fermenteerbakken.
Nadat het fermentatieproces is vol
tooid, wordt de wijn opgeslagen in
tanks, die zo'n 160.000 liter kunnen be
vatten of in tonnen met een totale ca
paciteit van ruim een miljoen liter.
MET EEN vrolijk, licht hoofd van
het vele wijnproeven ,trok ik verder
naar Noord Portugal, het lieflijke Min
ho, het land van de „groene" wijnen,
de „vinhos verdes", die mijn grote
liefde hebben. Het is een lichte, frisse
iets mousserende wijnsoort, die niet
snel naar het hoofd stijgt en de be
nen niet loom maakt. Hij sprankelt als
de ogen van de meisjes in Minho,
wanneer zij de trossen druiven pluk
ken die hoog boven hun hoofden in bo
men groeien. De vinho verde is zo oud
als de geschiedenis van Portugal, maar
heeft het bouquet van eeuwige jeugd,
de zon en de frisheid van het land
schap van Minho.
Per vliegtuig bereikte ik een apart
wijndistrict, dat als een enorme bloe
men- en fruitmand in de Atlantische
Oceaan drijft: het eiland Madeira, dat
de bezoeker het hele jaar een warme
zonnige glimlach toont.
„Wilt u een glaasje Madeira, vroeg
de eigenaar van een souvenirwinkel
galant. Gezeten in rieten stoeltjes dron
ken wij zijn madeira. Verwonderd
vroeg ik me af, waarom madeira
vaak geassocieerd wordt met grootva
ders tijd of met de bereiding van fij
ne gerechten in de keuken. De madei
ra dry, die ik langzaam door mijn
keel liet glijden, was beslist een aan
genaam aperitief.
Dat velen deze droge madeira op
prijs stellen, bleek mij, toen ik in de
haven van Funchal, de hoofdstad, de
KNSM-er Maron zag liggen, waar men
bezig was een grote hoeveelheid vaten
madeira te stouwen. (Foto boven).
KORT NA de Maron was het mijn
beurt het zonne-eiland te verlaten. Te
rug naar ons eigen mist- en koudepa-
radijs. Om de overgang wat draaglij
ker te maken, sleepte ik een paar
flessen wijn onder de armen mee.
