'paraat'
ELISABETH BAS
„Vietcong niet sterker",
zegt het Pentagon
Spoorweg-„fantoom" alias
„Roy Clark" gearresteerd
Grieken passief tegenover junta
Cdijpttuasoepen... spaar de vlaggetjes!
Russische critiek
op hartoperatie
in Zuid-Afrika
J achtvliegtuigen
uit VS voor
Israel
Informatiebezoek
aan Athene
VRIJDAG 22 DECEMBER 196 7
3
'n lichte forse bolknak
in dozen van 10 stuks
PROBEER'M VANAVOND NOG!
Vervolg van pagina l
Noord-Vietnam stuurt
kerstpakketten terug
Explosie
Chanteerde Westduitse
spoorwegen jaar lang
Tweeslachtig
Steun
t-
Erkenning
Passieve houding
Helse machine
Navolgers
amm
De Franse regering is niet erg onder
de indruk gekomen van het Nederlands-
Belgische besluit de ministeriële bijeen
komsten van de EEG in Brussel, uit pro
test tegen een tweede Gaullistisch veto
inzake Engelands toetreden, aan een ge
meenschappelijke sabotage te onderwer
pen. Omzichtige sabotage overigens, om
dat in Brussel de Nederlandse minister
van Landbouw weliswaar door afwezig
heid schitterde, doch niettemin toch een
hoge ofschoon zwijgende ambtenaar
als zijn vertegenwoordiger had afgevaar
digd. Het voorbeeld van de consequente
lege stoel, dat Frankrijk in 1965, om zijn
wil inzake de Europese landbouwproble
men door te kunnen drijven, had gegeven,
heeft de Benelux dus niet durven te vol
gen. Men waagt zich in Parijs trouwens
al aan de voorspelling dat Nederland en
België ook op de lange duur dat Franse
voorbeeld niet zullen evenaren. Frank
rijk heeft zich in 1965 zeven maanden
lang buiten het Europese overleg gehou
den. De Fransen verwachten dat Den
Haag en Brussel hun tegenstribbelen heel
wat korter zullen uithouden. Zowel Bel
gië als Nederland zal, zo kan Parijs met
realisme constateren, spoedig in moeten
zien dat zij evenmin als de overige EEG-
landen enig belang hebben bij een sabo
tage van de Euromarkt. Officiële Franse
woordvoerders aarzelen zelfs al nauwe
lijks meer aan die vaderlijke berisping
toe te voegen dat op korte termijn de vijf
andere EEG-landen Frankrijk dankbaar
zullen zijn, dat het de moed heeft opge
bracht Engeland buiten de deur te houden,
omdat alleen tegen deze prijs de Euro-
markt in haar huidige gedaante voor ont
luistering, zo niet voor ondergang kon
worden behoed.
Het cynisme van die laatste opmerking
even buiten beschouwing gelaten, lijkt het
Inderdaad moeilijk te ontkennen, dat
Frankrijk in Brussel de EEG opnieuw
naar zijn harde hand heeft weten te zet
ten om zo tevens een nieuwe diplomatie
ke overwinning van de Gaullistische po
litiek te kunnen boeken, een „politiek
der feiten", waartegenover de andere
continentale landen geen wapens blijken
te hebben.
De onderhandelingen tussen de ge
vluchte Griekse koning Konstantijn en
het militaire dictatoriale regime in
Athene worden in de meeste democrati
sche landen met groot scepticisme ge
volgd. Niet alleen dringt het besef door
dat de jonge koning zich steeds meer
compromitteert door de indruk te wek
ken, dat zijn verlangen tot behoud van
zijn troon een zekere bereidheid tot mar
chanderen met de dictatoren bij hem
heeft gewekt, maar bovendien wordt hem
izonder kwalijk genomen dat hij het
jgime in Athene heeft versierd met het
.tempel van goede wil, terwijl slacht
offers en tegenstanders van het regime
ADVERTENTIE
het erover eens zijn dat geen enkele kern
van humaan of democratisch denken in
dat regime aanwezig mag worden geacht.
Het stellen van de voorwaarde dat
Griekenland terugkeert naar de demo
cratische voorwaarden van staatkundig
samenleven betekent de veronderstelling,
dat dit regime in staat zou mogen wor
den geacht die voorwaarde te vervullen.
Dë Griekse dictatoren zijn echter geen
mensenredders die tegen hun zin harde
middelen hebben gebruikt om orde op
zaken te stellen, zij zijn onderdrukkers
die hun eigen macht stellen boven iedere
orde van welke aard ook. Het voorbeeld
van koning Konstantijn is niet zeer ge
schikt om het verzet tegen deze gevaar
lijke. verlammende vorm van politieke
terreur te inspireren. Integendeel, het be
tekent slechts dat de koning tegen een
zekere dictatuur als zodanig geen be
zwaar heeft, mits hij eraan zou mogen
meedoen.
Hoe anders klinkt dan de stem van een
journalist uit een van de vele Griekse
gevangenissen een stem die door het
orgaan van I.P.I., het Internationale Pers-
Instituut, wereldkundig is gemaakt:
Christos Lambrakis, hoofdredacteur van
,To Vima" en „Ta Nea", twee liberale
kranten in Griekenland, gearresteerd na
nkele weken op de vlucht in het land
te zijn geweest, en nu zonder vorm van
proces in de gevangenis gezet als „een
gevaar voor de staatsveiligheid". Zijn
stem klinkt onbevangen en zonder vrees,
ofschoon de uit zijn gevangenis gesmok
kelde verklaring hem uiteraard de wraak
van zijn vijanden zal hebben bezorgd.
,Wat het regime ook mag denken of
zeggen van mijn verklaring", zo betoogt
Lambrakis, „het doet er allemaal niets
toe. In deze situatie, waarin een geheel
volk onder de hiel van een onderdrukker
zucht, is het lot van een enkeling als ik
van geen enkel belang. Zelfs als de Griek
se pers in een betrekkelijke vrijheid zou
worden hersteld, zou ik weigeren eraan
mee te werken. Zo lang dit regime re
geert en de democratie dood is, zou een
zekere „vrijheid van meningsuiting" een
verwaarloosbare futiliteit zijn. Ik zou wei
geren aan deze aanfluiting mee te wer
ken, omdat zij de opdracht van de jour
nalistiek ten schande zou maken".
Wat voor de journalistiek geldt met
betrekking tot de vrijheid van een volk
geldt toch zeker voor een koningschap.
Een moedig man, die zich in de macht
van de dictatoren bevindt, durft te zeg
gen waar het opaan komt. Een man als
de gevluchte koning, die geen lijfelijk
gevaar meer te duchten heeft, zou toch
in zijn democratische principes niet min
der mogen zijn dan een journalist.
Dat hij eerlijk probeert nog wat voor
de Griekse bevolking te redden, mag
worden aangenomen. Maar dat hij daarbij
niet uitgaat van de onwankelbare be
ginselvastheid die de democratie ver
eist, tekent hem niet als een koninklijk
karakter.
WASHINGTON, (AFP). Het Ameri
kaanse ministerie van Defensie heeft be
richten ontkend dat de gezamenlijke Viet-
cong-Noordvietnamese strijdmacht in het
zuiden van driehonderdduizend in decem
ber vorig jaar is gegroeid tot 418.000,
maar tegelijkertijd geeft het Pentagon
toe dat het moeilijk is de aantallen pre
cies vast te stellen. Inlichtingen over de
sterkte van de vijand worden namelijk
geput uit ondervraging van gevangenen
en overlopers, inlichtingen van de bevol
king en buitgemaakte documenten, die
niet altijd dezelfde resultaten geven.
Naar de Amerikaanse gegevens bevin
den zich tussen de 223.000 en 248.000
Noordvietnamezen en Vietcongleden ten
zuiden van de zeventiende breedtegraad
(eind vorig jaar 279.000). Daarvan zouden
54.000 man deel uitmaken van de Noord-
vietnamese strijdkrachten, ofwel vijfdui
zend meer dan vorig jaar. Het Vietcong-
deel valt onder te verdelen in 64.000 man
geregelde eenheden, zeventig- tot negentig
duizend guerrilla's en vijfendertig- tot
MOSKOU (AFP). „Het is in moreel
en ethisch opzicht ontoelaatbaar, bij voor
baat te bepalen van welke zware zieke
na diens overlijden het hart zal worden
overgeplant in een ander." Dit zei prof.
Joeri Lopoechin, directeur van het tweede
instituut voor geneeskunde in Moskou,
naar aanleiding van de harttransplanta
tie in Kaapstad. De Russische professor
bracht overigens hulde aan de moed en
de bekwaamheid van prof. Barnard en
zijn medewerkers.
De Zuidafrikaanse prof. Chris Barnard
heeft op een persconferentie verklaard,
dat de groep artsen die bij de inmiddels
overleden Louis Wasjkansky een ander
hart hebben ingeplant, opnieuw een derge
lijke operatie zal uitvoeren zodra de ge
legenheid zich voordoet. Volgens hem zijn
er geen klinische bewijzen dat een afsto
ting van het nieuwe weefsel een rol heeft
gespeeld bij het overlijden van de 55-ja-
rige kruidenier. De patholoog prof. Thom
son die tot de medewerkers van prof.
Barnard behoort, verklaarde dat Wasj
kansky nog jaren had kunnen leven, als
hij geen dubbele longontsteking had ge
kregen. Tot het laatste ogenblik functio
neerde het nieuwe hart goed.
Op de vraag of hij het overlijden van
Wasjkansky als een mislukking van het
experiment beschouwt, merkte prof. Bar
nard op dat hij de transplantatie niet zag
als een experiment, maar als „een be
handeling van een patiënt".
De gemeenteraad van Kaapstad heeft
besloten, aan prof. Barnard het erebur
gerschap van de stad te verlenen.
veertigduizend man administratieve dien
sten.
Ook heeft het ministerie van Defensie
meegedeeld dat de Noordvietnamese au
toriteiten enkele tientallen kerstpakketten
bestemd voor Amerikaanse krijgsgevan
genen, hebben teruggestuurd. Volgens de
woordvoerder zijn 231 pakjes ontvangen
met de opdruk „geweigerd door de Noord
vietnamese posterijen". Hij noemde de
Noordvietnamese houding „schokkend"
en in strijd met de conventie van Genève
voor krijgsgevangenen.
Uit Saigon wordt gemeld dat het Ame
rikaanse vrachtschip „Seatrain Texas"
(11863 ton) in de nacht van donderdag op
vrijdag op de rivier Saigon is beschadigd
door een springlading, die de Vietcong
onder de waterlijn had aangebracht. Men
is er in geslaagd het schip drijvende te
houden.
WASHINGTON (Reuter) Amerikaan
se functionarissen hebben donderdag ver
klaard, dat Amerika is begonnen met de
aflevering aan Israel van de 48 jacht
vliegtuigen van het type „Skyhawk", die
voor de zesdaagse oorlog waren ge
kocht. Van de zijde van het State De
partment wilde men niet ingaan op be
richten, als zou Israel Washington om
modernere toestellen hebben gevraagd,
zoals de F-4 Phantom" die de VS veel
voor aanvallen op Noord-Vietnam gebrui
ken.
De Skyhawks vliegen minder snel dan
het geluid. Israel beschouwt deze toestel
len dan ook niet als een vervanging van
de in juni verloren gegane machines,
waaronder supersone Franse jachtvlieg
tuigen. Volgens de „Washington Post'
zou de Israëlische regering Phantoms
willen hebben als tegenhangers voor de
Russische supersone vliegtuigen, zoals de
Mig-21 en de Su-7, die Egypte intussen
heeft gekregen. Israëlische functionaris
sen zeggen dat Egypte meer dan twee
honderd van dergelijke machines heeft
ontvangen, waardoor de in juni vernielde
toestellen zouden zijn vervangen.
STRAATSBURG (DPA) Het Neder
landse Eerste-Kamerlid mr. W. E. Sieg-
mann (K.V.P.) en het Britse socialistische
Lagerhuis Samuel Silkin, beiden lid
van de raadgevende vergadering van de
raad van Europa, zijn voor een informa
tiebezoek naar Griekenland vertrokken.
Mr. Siegmann zal 30 januari rapport
uitbrengen over de bevindingen van de
reis, die in een „witboek" worden neer
gelegd.
Het bestuur van de Westduitse socia
listische partij (SPD) heeft eveneens be
sloten drie afgevaardigden midden-janua-
ri naar Griekenland te zenden.
Tina, de drie jaar oude chimpansee
in de dierentuin van Twycross, Lei
cestershire, arriveert via de schoor,
steen in de dierentuin om geschen
ken aan de dieren uit te delen. Te
oordelen naar haar gelaatsuitdruk
king is zij er niet zeker van dat de
dieren haar verhaal zullen geloven.
STADE (DPA en AP). De Westduitse
politie heeft een veertigjarige man „ge-
arresterd, die zegt „Roy Clark" te
zijn. Deze „Roy CJark" ook wel „het Fan
toom" genaamd, dreigde de Duitse
spoorwegen met bomaanslagen.
Bij de verdachte werd thuis een kilo
springstof aangetroffen, die gebruikt werd
bij de zelfgemaakte bommen die in Noord-
Duitsland ontploft zijn. De spoorwegen
ontvingen regelmatig chantagebrieven van
„Roy Clark" waarin met bomaanslagen
werd gedreigd.
Volgens de recherche in Stade (Neder-
Saksen) was op 17 december een auto-
ADVERTENTIE
(Van onze reisredacteur, mr. Leffelaar)
„Het belangrijkste is de wereld te laten weten dat de Grieken zich
er niet bij neergelegd hebben". Dit zei een welgestelde zakenman, die
nauwe relaties onderhoudt met kringen van vooraanstaande, nu ver
bannen of onder huisarrest geplaatste politici. „Wij Grieken", zei hij,
„hebben geleerd geduldig te zijn en onze kansen af te wachten". Hoe
geduldig, en welke kansen? Want de vraag die iedere critische waar
nemer zich kort na aankomst in Griekenland stelt is: zijn de Grieken
wel zo tegen het kolonelsregime als in het buitenland wordt aan
genomen?
Mijn indruk is, dat het merendeel
van de bevolking zich nauwelijks druk
maakt over de worggreep die de mi
litaire bewindvoerders vooral na de
recente gebeurtenissen op de parlemen
taire democratie hebben. En dat wan
neer er verzet tegen de junta bestaat,
dit gezocht moet worden in een be
trekkelijk kleine groep kunstenaars
en intellectuelen. Deze indruk is niet
weggenomen, maar door de recente
gebeurtenissen deels gecorrigeerd.
De mislukte poging van de ko
ning om zich van de kolonels te be
vrijden, heeft zijn aanzien bij de Grie
ken wel verhoogd, maar zijn popula
riteit niet vermeerderd. Men beschouwt
hem nog steeds als „die jongen", als
een verlengstuk van de in Grieken
land weinig geliefde koningin-moeder
Federika, als weinig bruikbaar natio
naal ornament.
HOE STEVIG Konstantijn de Griek
se kroon draagt, zal nog moeten blij
ken. Veel zal afhangen van de manier
waarop hij eventueel terugkeert. Zelfs
bij een triomfale intocht in een van
nu burger geworden kolonels bevrijd
Griekenland, zal de 27-jarige koning
nog moeten bewijzen over voldoende
inzicht en overwicht te beschikken om
de roerige Griekse politici in de hand
te houden.
De Griekse troon is nooit een com
fortabele zetel geweest. Koningen met
meer ervaring dan de jonge Konstan
tijn werden er het slachtoffer van.
In de houding van de brede onder
laag van de bevolking is door de
vlucht van de koning een tweeslachtig
gevoel ontstaan. Enerzijds is men zich
bewust geworden dat er tussen de ex-
kolonels en het paleis een conflict be
stond, anderzijds droeg men de ge
vluchte vorst te weinig sympathieke
gevoelens toe om erg over zijn vrij
willige ballingschap in Rome te treu-
Hoe vreemd ook, de junta heeft een
stilzwijgende steun van de bevoling
nog niet verspeeld. Dit is duidelijk ge
worden toen grootscheepse protestde
monstraties, ter ondersteuning van de
koninklijke poging om de macht te
heroveren, uitgebleven.
Daar staat tegenover dat de milieus
van arbeiders, handwerkslieden, kleine
neringdoenden, die traditioneel weinig
betrokken waren in de jugle van de
Griekse parlementaire democratie,
waarin protestdemonstraties, stakin
gen en regering elkaar opvolgden, nu
tegen wil en dank worden ingescha
keld in de machinerie van de mili
taire superbureaucratie.
Zij worden lastig gevallen met on
dervragingen naar hun politieke ver
leden en dat van familie en vrienden.
Sommige kennissen moeten om veilig
heidsredenen gemeden worden. Bijna
iedereen kent wel iemand die tijde
lijk werd gearresteerd, of naar een
van de verbanningseilanden werd af
worden verloren dat de lagere klas
sen vooral een levendige herinnering
bewaren aan de bloedige burgeroor
log van 1946-1949, toen zij duizenden
verwanten en bekenden verloren. Zij
zijn bereid, ook nu, veel over hun
kant te laten gaan, eer het zover te
laten komen. Dit was ook de reden
waarom koning Konstantijn een open
lijke confrontatie met de troepen van
de oud-kolonels meed, en waarom be
togingen tegen het huidige regime uit
bleven.
Ex-kolonel Papadoupoulos
gevoerd. Men praat minder vrijuit.
Anderen kunnen om politieke redenen
geen werk vinden.
DESONDANKS werd ik getroffen
door een naar Westerse begrippen pas
sieve houding onder de diep ingrijpen
de totalitaire maatregelen van het
junta-regime in het persoonlijke leven
van iedere Griek. Daar zijn twee rede
nen voor. Allereerst was de gewone
Griek het beu om steeds weer het
slachtoffer te zijn van het gekonkel
van de politici, waardoor stakingen
het openbare vervoer lamlegden, win
kels gesloten bleven, de economie een
onzeker karakter kreeg, terwijl wei
nigen begrepen, waartoe dit alles dien
de.
In dit opzicht verwelkomde men de
maatregelen van de nieuwe leiders
die daaraan inderdaad, maar dan ook
rigoureus, een eind maakten. De be
volking heeft voor de huidige „orde en
rust" zoals de ex-kolonels het stellen,
meer over dan men in het buitenland
geneigd is te vermoeden.
Ten tweede moet niet uit het oog
De mogelijkheden om kolonel Papa-
dopoulos en de zijnen te ontzetelen,
liggen nu niet langer alleen in Grieken
land, maar vooral in het uitblijven van
de officiële erkenning door andere lan
den van het militaire regime. Op dit
punt treedt de vraag op hoever het
buitenland in een dergelijke politieke
isolatie zal kunnen gaan.
Griekenland, als lid van de NAVO
en daarin een belangrijke schakel met
het Midden Oosten, kan niet in een po
sitie gebracht worden, waarin de ex-
kolonels hun heil gaan zoeken in Mos
kou. Een economische isolatie zou
meer het Griekse volk dan de rege
ring treffen, al is het een van de
middelen om een volk zich uit onte
vredenheid tegen zijn regering te la
ten keren. Maar dit laatste behoort
in een militaire dictatuur als dan van
ex-kolonel Ppadopoulos echter niet
snel tot de mogelijkheden.
Hoe men het ook wendt of keert,
het ziet er naar uit dat de junta-leiders
beter te paard zitten dan zij zelf mis
schien wel denken. En in deze onder
schatting van hun eigen mogelijkheden
ligt misschien nog de meest waarschijn
lijke ondermijning van hun eigen ge
zag. Want de ex-kolonels blijven, on
danks hun regeringsaspiraties, militai
ren, die op het stuk van de internatio
nale diplomatie in staat zijn door on
kunde en onbekwaamheid hun eigen
graf te graven. De Cyprus-crisis heeft
in ieder geval aangetoond dat hun po
litieke calculaties meer gebaseerd zijn
op bluf dan op scherp uitgespeelde po
litieke troeven.
mobilist gesignaleerd die iets uitvoerde
bij een plaatsnaambord. Later werd daar
een stukje papier met de naam „Roy
Clark" gevonden. De politie slaagde erin
het spoor te volgen. Nadat men de man
met het bewijsmateriaal had geconfron
teerd bekende hij „Heren, U hebt ge
wonnen".
Vervolgens legde hij een uitvoerige be
kentenis af.
Een jaar lang had de geheimzinnige
aanslagpleger, die zich over de telefoon en
in brieven met „Fantoom" of „Roy
Clark" aanduidde, talrijke aanslagen op
de spoorwegen uitgevoerd en geldsommen
tussen de 300.000 en 700.000 DM geëist.
De laatste aanslag gebeurde op 5 novem
ber in Hamburg op het terrein van de
spoorwegdirectie waar een helse machine
ontplofte. Daarvoor had al een hele reeks
aanslagen de „Bundesbahn" en de politie
in spanning gehouden. Zo ontplofte op 8
december vorig jaar een springlading in
een bagagekluis op het centraal station
in Hamburg. Op 13 mei 1967 werd tussen
Hamburg en Bremerhaven een stuk rails
losgedraaid.
Op 16 september spande „het Fantoom"
een stuk draad over de spoorlijn Ham
burg-Hannover en een dag later werd op
nieuw een bagagekluis op het hoofdstation
van Hamburg met een springlading ver
nield. Daarbij werd voor de eerste maal
in de reeks aanslagen iemand gewond.
Op 2 oktober werd de ernstigste aanslag
gepleegd op een trein in Bremen. Onder
de motorwagen van een stoptrein ont
plofte een lading, waardoor een passagier
werd gewond.
In een poging aanwijzingen te krijgen
over de identiteit van „Roy Clark" liet
de politie bandopnamen van telefonische
dreigementen van „het Fantoom" over
radio en televisie horen.
Het succes van „het Fantoom" bezorg
de hem een grote schare navolgers in de
Bondsrepubliek, die onder de naam „Roy
Clark" of „het Fantoom" trachten spoor
lijnen te saboteren. Een aantal van hen
werd aangehouden, enkelen zijn al ver
oordeeld.
Vredesboodschap. Vertegenwoordigers
van de vFranse rooms-katholieke, pro
testantse en orthodoxe kerken hebben
gezamenlijk een vredesboodschap aan
president De Gaulle overhandigd, waar
in betoogd wordt dat de oorlog moet
worden uitgebannen omdat dit tegen het
goddelijk recht is.
Uitgewezen. Een vertegenwoordiger van
de Belgische luchtvaartmaatschappij
Sabena in Warschau Rillaerts, heeft be
vel gekregen Polen te verlaten.
Stapelgek. New Orleans' officier van ju
stitie Jim Garrison heeft een arrestatie
bevel uitgevaardigd tegen Edgar Euge
ne Bradley, die ervan beschuldigd
wordt de moord op de Amerikaanse pre
sident Kennedy te hebben beraamd.
Toen Bradley van Garrison's activitei
ten hoorde zei hij: „Deze man wordt
hier flink voor betaald, of hij is stapel
gek".
Veroordeeld. Michael Abdoel Malik, de
Britse „zwarte moslem"-leider die be
kend staat als Michael X, is in hoger
beroep veroordeeld tot één jaar gevan
genisstraf wegens het aanzetten tot ras
senhaat op een openbare bijeenkomst.
Olie-organisatie. In de nabije toekomst
zal een gewestelijke organisatie voor
olie-producerende Arabische landen wor
den opgericht. Saoedi-Arabië, Koeweit
en Libye zullen tot de oprichters beho
ren, maar andere Arabische landen zou
den zich wellicht later bij de organisa
tie aansluiten.
