Waarom doet
u het dan
niet vaker?
PANDA EN DE POLYDINGUS
POLLE, PELLI EN PINGO
Hint ml
ngestipt
P
<8
Alphenaar
Alphenaar
H
Vakantie voor
Tweede Kamer
Record: 30.000ste
schip in Rotterdam
grammofoon-
Karakter-meubelen
woninginrichting
li
VRIJDAG 22 DECEMBER 196 7
|ss|
Kees Stip
Kerkelijk nieuws
}f>
24)
Zij antwoordde niet. Zij moest mij
aangekeken hebben in het donker,
want zij boog zich plotseling voorover
en kuste mij op de mond. Toen
stond zij op en ik zag haar spook
verdwijnen in het zwart vande slaap
kamer.
Ik wist dat ik mij aanstelde als
een schooljongen, maar ik kon niet
nalaten te vragen: „Ik meen het. Hoe
kom je erbij dat er geen waarheid in
zou schuilen?"
Haar stem antwoordde uit de duis
ternis: „Ik heb je zien slapen".
Dat irriteerde me, om de een of
andere reden. Ik zei: „All right,
steek het licht op; wij gaan een
stukje eten".
Zij stak het licht op en ik zag haar
opnieuw zoals zij werkelijk was:'een
mager Chinees meisje met een ver
moeid gezicht en piekhaar in een
gekreukte witte jurk. Zij leek totaal
iemand anders dan degene met wie
ik in het donker had zitten praten.
Ik was mij aan het aankleden toen
de deur geopend werd zonder klop
pen. Het was de stuurman, in zijn
streepjespak maar zonder zijn hoed
en wandelstok. Hij zag er uit als een
provinciale jongen op zondag. „All
right", zei hij tegen het Chinese meis
je, „flikker op".
Ik wilde er iets van zeggen, in de
lijn van: „Pardon, de dame is nu
mijn gast" maar ik liet het lopen.
Zij was trouwens te vlug de kamer
uit; zij flitste naar buiten als een
kat. De stuurman schopte de deur
achter haar dicht, haalde een ver
chroomd sigarettenetui te voorschijn,
liet het openspringen en hield het mij
voor. Ik zei: „Nee, mercie". Hij
stak een sigaret in zijn mond en
streek een lucifer af aan zijn schoen
zool. Het lukte niet, want zij was
van crêpe. Daarom probeerde hij het
op het tafelblad en maakte er een
kras op. Ik sloeg zijn voorstelling be
langstellend gade; het leek alsof hij
een gangster uit een Amerikaanse
film imiteerde. Misschien zou ik er
in gevlogen zijn als ik hem niet zo
lang en zo goed gekend had. Voor
mij was hij alleen maar de stuurman
die een rolletje speelde. Misschien
overdreef hij het een beetje om mij
nentwil.
„Nou", zei hij, „daar zijn we dan.
Ik heb je wel gezegd dat je komen
zou". Ik kon mij niet herinneren dat
hij dat gezegd had, maar ik liet het
lopen. „Bevalt ze je?" vroeg hij.
Daarop waren verscheidene ant
woorden mogelijk; ik stond 'n ogen
blik in twijfel welk ik kiezen zou.
Toen werd de herinnering aan hem
zoals ik hem al die jaren gekend had
mij te machtig. Ik zei: „Weet je wel
zeker, dat je me hier hebben wilt?"
Hij keek mij aan, eerst verbaasd,
toen achterdochtig.
„Hoe dat zo?" vroeg hij.
„Omdat ik dit rolletje niet van je
neem", zei ik. „Het zijn mijn zaken
niet als je de rest van de wereld wilt
doen geloven dat je een Baby Al Ca-
pone bent, maar voor mij ben je
niets anders dan Kramer met een
hoed op en mietensokken".
Eerst dacht ik dat hij kwaad zou
worden, toen gaf hij zich over, liet
zich op het bed vallen, strekte zijn
armen boven zijn hoofd en zei „God
wat een leven".
Ik voelde een nieuw rolletje aan
komen, ditmaal de eenzame bende
leider, slachtoffer van de omstandig
heden. Maar ik yist het nog niet ze
ker, dus ik besloot hem maar even te
laten zwemmen. Vertel me dan maar
eens wat van dat leven", zei ik ,„en
schei uit met Chinese meisjes naar
mijn hoofd te gooien en mijn bad te
vullen met whisky. Wat doe je hier
eigenlijk, behalve de toffe jongen uit
hangen?"
„Dat heb ik je verteld", zei hij.
„Ik duik naar autobanden. En hou
die kapiteinsmanieren voor je, want
hier ben i k de baas". Ik zei: „Zet
het idee uit je hoofd, dat iedereen
een rolletje speelt. Het zijn geen ka
piteinsmanieren, ik heb je een een
voudige vraag gesteld, en als jij lie
ver in de ruimte blijft, zeg het dan,
dan weet ik wat me te doen staat:
ik smeer 'm".
„All right", zei hij, „zo bedoelde
ik het niet". Hij was een stuk slap
per geworden in de tussentijd; in
Antwerpen was hij nog zichzelf ge
weest. Misschien hoorde het bij zijn
rol.
Ik probeerde hem uit zijn rol te
krijgen; het kostte me ongeveer een
half uur toneeldialoog voor hij ten
slotte overeind ging zitten op het
bed, het streepjespak en de protse
rige slaapkamer vergetend. Voor het
eerst flikkerde iets als oprechtheid
in hem op. „Goed dan", zei hij, „ik zal
je de volledige ziektegeschiedenis ge
ven. Nadat ik jullie had achtergela
ten in het hospitaal ging ik naar
Holland. Alleen het zuiden was toen
nog maar bevrijd. Ik bemachtigde
een plaats in een vrachtwagen van
Brussel naar Antwerpen. Er zaten,
een paar Hollandse meisjes in die
vrachtwagen, die op het hoofdkwar
tier in Brussel werkten en op weg
naar huis waren voor hun vakantie,
want het was de dag voor Kerstmis.
Een van hen stapte uit in Antwer
pen om iets te kopen, een cadeau
tje voor haar moeder. Je zult je
afvragen wat dit met mij te maken
heeft, maar daar kom ik aan toe.
Ze kwam een kartier later terug,
stralend met een leren handtas. Ze
was een allerliefst meisje, het soort
meisje waar ik de hele oorlog over
gedroomd had terwijl ik met de
Verenigde Naties lag te stoeien.
„Heb ik eventjes geluk gehad?"
zei ze. „Dat oude mens dorst vijf
honderd franken voor dit ding te vra
gen en hoewel het veel te duur was
dacht ik: laat ik het maar nemen. Ik
gaf haar een biljet van duizend en
weet je wat ze deed? Ze gaf me twee
duizend franken terug".
De andere meisjes in dg vrachtwa
gen lachten, en ik zat naar ze te kij
ken en ik voelde Jezus, weet ik
veel wat ik voelde. Maar het begon
bij dat meisje".
„Wat?" vroeg ik.
„De weg die hier is doodgelopen.
Het was alleen maar het begin hoor.
Misschien zou het geen verschil ge
maakt hebben als ik niet met het
verkeerde soort mensen in contact ge
komen was. Toen ik in Holland aan
kwam waren de meeste meisjes zo.
(Wordt vervolgd)
-
PUZZEL 52
Horizontaal: 1. staaf goud, 4. kostbare
stof, 7. uitheems zoogdier, 11. bloeiwijze, 12.
deel v. h. hoofd, 13. morslap, 15. oude stof-
maat, 16. jongensnaam, 18. niet lang, 19.
spierpijn, 21. draaiend deel, 23. volkeren
organisatie, 24. gevangenis, 26. inhouds
maat, 28. godsdienst, 31. strafwerktuig, 32.
groep gelijke mensen, 34. jongeling, 35.
rangtelwoord, 39. op de wijze van, 41. on
geordende groep, 44. gedroogde rozijn, 46.
meisjesnaam, 48. soort onderwijs, 49. En
gels telwoord, 51. inhoudsmaat, 53. aan
vang, 56. gang v. e. paard, 58. Engelse ont
kenning, 59. deel v. d. bijbel (afk.)60. zon
der afwisseling, 62. niet dik, 63. bepaalde
hoeveelheid, 64. opera, 65. glazen uitbouw,
66. inwendig orgaan.
Verticaal: 1. boomschors, 2. vis, 3. rijst
brandewijn, 5. plaats in Gelderland, 6.
kleurstof, 8. Europeaan, 9. gehoororgaan,
10. delfstof, 14. zij die gaat trouwen, 15.
klein soort struisvogel, 17. kleine, zachte
veertjes, 18. heilig boek, 20. hoekpilaster,
22. vertaler, 25. deel v. e. trap, 26. Frans
lidwoord, 27. onder het nodige voorbehoud
(Lat. afk.), 28. bestaat. 29. familielid, 30.
weversklos, 33. vis, 36. godsdienst, 37.
ADVERTENTIE
COP. MARTëN TOONDER
4.
28. Panda zat somber broedend op een rotsblok in
het uitgestrekte Lydingus en luisterde naar de stilte
om zich heen. „Alleen en verlaten", mompelde hij ter
neergeslagen. Iedereen heeft me in de steek gelaten.
„Hoi!" riep iemand op dat moment achter hem. „Wat
doe je hier?" Panda schrok natuurlijk, maar toen hij
zag dat het de Polydingus was, herstelde hij zich.
„W-waarom sprong je zo?" vroeg het ventje verble
kend. D-dacht je dat de reus kwam? Is die soms hier
in de buurt?" „Nee, hoor!" zei Panda geruststellend.
„Die reus bestaat niet. Maar je weet nooitdit is
een vreemd land voor mij. En waar woon jij eigen
lijk? Voordat de Polydingus antwoord had kunnen ge
ven, klonk er achter hen een vreemd geluid. Het waren
voetstappen die langzaam naderbij kwamen
HEtP. N06
SEEF ANTWOORD, WANNEER
IK TEGEN JE SPREEK -
WAAROM HEB JE ME
HOE DURF JE MIJ
TE TRAPPEN
h V 70 IEMAND.
EEN TRAP6E6EVEN
\'©PIB
2 W-C
vrucht, 38. verharde huid, 39. Engels voor
zetsel, 40. anno Christi (afk.), 41. bevreesd,
42. eens (oude vorm), 43. voorzetsel, 45.
middag, 47. ovenkrabber, 50. oude littera
tuur, 51. gebied, 52. Europese hoofdstad, 53.
landman, 54. verdedigingsorganisatie, 55.
boom, 57. vacht- of verenwisseling, 61.
voorzetsel.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons bezit
te zfjn.
OPLOSSING PUZZEL NO. 51
Horizontaal: 1. kaart, 5. Italië, 10. sta,
12. ree, 13. er, 14. een, 15. paniek, 17. arak,
19. m.t.s., 21. as, 22. eng, 24. Alva, 25. stelt,
27. Ina, 28. nee, 30. juist, 32. ook, 34. nader
36. ein, 37. se, 39. ski, 40. n.t., 41. tu, 43.
radio, 44. r.m., 46. kg, 48. Ida, 50. pa, 52
oor, 55. lente, 57. ork, 59. genre, 61. ako,
62. lip, 64. arend, 66. arts, 67. ami, 68. aa,
69. som, 71. alle, 73. Ankara, 76. Lek, 78.
a.o., 79. one, 80. aks, 81. droomt, 82. etter,
Verticaal: 1. kan, 2. are, 3. rekel, 4. te, 5.
Ier, 6. traan, 7. Ie, 8. iemand, 9. ent, 10
Spanje, 11. tas, 16. iets, 17. a.g., 18. klank,
20. snert, 23. n.t.o., 25. sint, 26. ets, 27. ik.
29. een. 31. ui, 33. onder, 35. air, 38. era, 39
sop, 42. uit, 45. mond. 46. Klaas, 47. gek,
49. delta, 51. age, 53. or, 54. relaas, 56. noe
mer, 57. op, 58. kam, 60. enak, 63. islam.
65. riant, 67. a.e., 68. ark, 70. old, 72. lot, 74.
net, 75. aar, 77. Ko, 79. o.e.
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
Accountant aangehouden. In Amsterdam
is een 34-jarige accountent aangehouden
op verdenking van verduistering. Hij ont
ving drie maanden geleden van een cliënt
7500 gulden om diens belastingschuld te
betalen. Het geld kwam echter nooit bij
de belastingsdienst terecht. Het zou door
de accountant te eigen bate zijn gebruikt.
ADVERTENTIE
KRUISWEG 47-49 TEL. 11532
Speciaal aanbevolen 30 cm langspeel
platen voor een sfeervolle kerst
KERSTNACHT IN DE KATHEDRAAL
TE HAARLEM 9.90
ZINGEN BIJ DE KERSTBOOM
Kinderkoor Jacob Hamel 11.90
MAASTRICHTER STAAR,
Kerstplaat met zang van
Caroline Kaart 18.50
KERSTLIEDEREN
Jo Vincent Kwartet 11.90
CARL ORFF, Weihnachts-
geschichte (Ned,) 9.90
Beroemde Nederlandse KERSTLIE
DEREN door verschillende
koren en solisten 9.90
KERSTCONCERTEN
Corelli - Vivaldi 7.50
HAYDN, Nelsonmesse
23.50
I MUSICI spelen VIVALDI en
ALBINONI, Philips stereo
L.P. met waardebon van
3.50 10.00
KRUISWEG 47-49 TEL.11532
Het trefpunt van Haarlems Muziekleven
(Van onze parlementaire redactie)
DEN HAAG. De Tweede Kamer is
gisteren op kerstrecès gegaan. De parle
mentaire vakantie duurt tot februari. Aan
het eind van de laatste vergadering van
het jaar herinnerde Kamervoorzitter Van
Thiel aan de drukke periode welke de
Kamer achter de rug heeft en waarin het
merendeel van de begrotingen behandeld
is. Hij wenste de afgevaardigden „na
deze hordenrace met de tijd" een periode
van rust toe.
ROTTERDAM. In de Rotterdamse
haven is het 30.000ste schip van dit jaar
aangekomen. Het schip dat Rotterdam aan
dit record hielp was het Franse m.s.
„Ville de Nantes" van 7130 brt. Het vorig
jaar liepen totaal 28.352 schepen de ha
ven binnen, eveneens een record.
De 30.000 schepen die dit jaar tot nu
toe de Rotterdamse haven hebben aan
gedaan, hebben gezorgd voor een record
goederenoverslag van ongeveer 140 mil
joen ton. Het vorige jaar werd 130 mil
joen ton overgeslagen.
ADVERTENTIE
Massief eiken meubelen brengen warmte en sfeer
in het interieur, nu en over 25 jaar nog Eiken
meubelen zijn solide meubelen. Wij hebben een
kollektie eiken kast- en zitmeubelen bijeenge
bracht, degelijk van kwaliteit en afwerking en aan
trekkelijk in prijs.
B.v. een gezellig gebloemde eiken fauteuil
voor99,
en een massief eiken eethoek voor 529,—
Haarlem Telefoon 14951
Wagenweg 146
Bennebroek Telefoon 6316
Rijksstraatweg 8-10
Arme V.P.R.O. Nu hebben er al
5000 leden bedankt. En beslist niet
door Phil Bloom, want na die uitzen
ding bedankten er maar 5. Misschien
zijn er meer geweest die een bedankje
stuurden, maar dat wafs dan om te be
danken voor het gezicht. Phil heeft
nu eenmaal een aardig gezicht.
Maar met die soldaten, dat is lelij
ker. Die hebben liederlijke taal uitge
slagen. Helemaal uit zichzelf, zonder
dat er sprake was van V.P.R.O.-voca
tie. Als dat waar is, bedank ik niet
voor de V.P.R.O., maar voor de
N.A.V.O..
Maar het is niet waar. Zo zijn onze
jongens niet. Om dat te bewijzen ben
ik zelf met een bandrecorder in een
trein met militairen gestapt.
Dag mannen", zei ik. „Zullen wij
samen een babbeltje houden?".
„Graag meneer", riepen de militairen
in koor.
„Vinden jullie het fijn in dienst?"
vroeg ik.
Ik had verwacht dat ze allemaal:
„Oja hoor, meneer", zouden roepen,
maar zo gemakkelijk maakten ze zich
er niet af.
„Ik geloof dat u de vraag niet goed
stelt", zei een van de soldaten. Het
gaat er niet om of wij het fijn vinden.
Het gaat erom dat het vaderland ons
roept. En dan komen we. Wij zijn
niet doof".
„Als je doof bent word je afge
keurd", zei een andere soldaat. „En
dan mis je toch wat", zei een derde.
„Want de dienst mag misschien zwaar
zijn, je steekt er toch altijd iets van
op".
„Welke functie hebt u?" vroeg ik.
„Ik help in de kantine", zei de sol
daat. „Natuurlijk had ik liever veld
dienst gehad, maar ze kunnen het
niet iedereen naar de zin maken. Ten
slotte moeten er ook mensen zijn die
zorgen dat ieder z'n sigaretje krijgt
en z'n natje en z'n droogje".
„Over dat natje gesproken", zei ik,
„wordt er bij jullie wel eens gedron
ken?"
„O ja", zei een soldaat die tot
nogtoe gezwegen had. „De dienst maakt
dorstig. Als het een zware dag is ge
weest, gaan er heel wat flesjes fris
dranken naar binnen. En melk, veel
melk. Dat houdt je flink".
„Wat verstaat u onder een zware
dag?" vroeg ik.
„Honderd extra gehaktballen", zei
de soldaat. „Ik ben hulpfcok. Ik was
liever bij de troep geweest, maar je
kunt de troep geen honger laten lij
den. Dan wordt het een troep".
„Zijn de overige heren bij de troep".
..Wij wel", zei de vijfde soldaat.
„Wijwaren liever hulpkok of kantine
hulp geweest, maar tenslotte moet er
ook qemarcheerd worden. Als dat ge
beurt rijden wij mee als blarenprik-
kers".
„En valt er nu nooit eens een ruw
woord als u in een blaar prikt?",
vroeg ik.
„Eerlijk gezegd, ja meneer", ant
woordde de prikker. „Wij hadden een
kapitein die riev: Verdulleme Jansen
je doet me pijn". Toen heb ik gezegd:
„Neemt u me niet kwalijk kapitein,
maar dat vind ik een ruw woord. En
toen zei hij: ,,Verdulleme Jansen je
hebt gelijk".
De trein stopte. Bij het uitstappen
reikten de militairen mij bereidwillig
de bandrecorder aan. maar zó onhan
dig dat het ding op mijn tenen uiteen
spatte.
Zodra ik een nieu.we opname heb
Hip bewijst dat de V.P.R.O. heeft ge-
iolcf met de bewering dat soldaten
liederlijke taal spreken, bedank ik als
lid. Ik ga me nu eerst opgeven.
Sam Leff
AIIIUiluAIIIS
IK7AL6RAA6 DE...EH...
DRENKELIN6 ZIJN ALS JIJ
ME DE TECHNIEK DEMON
STREERT.
IK VAL IN VOOR
MARCO TOT HIJ
TERU6 IS.
IN ORDE,
PAM..
60ED. Hll
WAS MIJ DE
MONDBEADE
MING AAN HET
IEREN, MAAR
IK HAD HETNOG
NIET HELEMAAL
Ned. Herv, Kerk
Beroepen te 's-Gravenhage (als pred. v.
bw. werkzaamheden) (voor de stichting
Duinoordkerk) M. L. W. Schoch te Heem
stede.
Bedankt voor Rijssen (vac. J. van 't En-
de) (toez.) J. Bogaard te Ernst (Gld.) voor
Schoonhoven (vac. H. Jongerden) L. Roet-
man te Gouda.
W HET STAAT
I ALLEMAAL OP DIT
I PAMHETJE.UES
1 HET MAAR DOOR.
1019. Met een klein beetje wringen
kwam Tutu gemakkelijk door de nauwe
opening in de rotswand heen. Sterker en
sterker werd het groenachtige licht. En
eensklaps lag daar een wonderlijk
schouwspel voor zijn kleine kraaloogjes.
Een stervormig kunstwerk, in het mid
den van een grote zaal, straalde een teder
licht uit, dat balsem was voor de ogen.
Hard en onbewerkt rees uit die steen
een groenachtige edelsteen van reusach
tige afmetingen op. Bij mensen zouden de
knieën zijn gaan knikken door de gedachte
aan de onmetelijke waarde van deze
vondst. Maar Tutu was niet zo kunstzin
nig ingesteld.
„Slijpsteen"zei hij krassend en zonder
ontzag zette hij zich neer op het topje
van het kunstwerk om daar zijn botte
snavel te slijpen.
Een ver verwijderd gerommel werd
sterker en sterker
