Bescheiden autobiografie van
Oostenrijkse Crete Fischer
Het moderne spionageverhaal
Ca&fotout,soep...de zon op uw tafel!
Enny
kaas
uit het
vuistje
s
K
mwm
VANAVOND
Breekt en Shaw tussen de dienstmeisjes
Dave Brubeck
Kwartet uiteen
Nieuwe kernproef
in China
Veertig
aanrandingen
in één jaar
wvvzaaoA
S'ortgens
WOENSDAG 27 DECEMBER 1967
Thee
Na 17 jaar succes
Moordenaar Belgische
vrouw aangehouden
Trefzeker
Teleurstelling
Simon Koster
Bert Japin
De radio geeft donderdag
T elevisieprogramma's
«K VOEDZAAM
w
3
3
3
<s
a
u
03
H
W
M
3
Pt
Pt
M
f
w
Pt
as
„Soldier in the rain"
C. B.
SCHRIJVERS van autobiografieën zijn zelden zo bescheiden dat zij de
beroemdheden die zij hebben ontmoet niet gebruiken om hun eigen per
soonlijkheid en levensloop meer luister bij te zetten, maar zichzelf slechts
als de achtergrond beschouwen waartegen die anderen des te beter uit
komen. Tot die categorie der zichzelf wegcijferenden behoort de nu bijna
vijfenzeventigjarige, van oorsprong Oostenrijkse schrijfster Grete Fischer
in Praag opgegroeid, in Berlijn gerijpt en nu al meer dan dertig jaar
in Londen gevestigd van wie in het Walter-Verlag te Olten (Zwit
serland) een autobiografisch boek is verschenen met de bescheiden, maar
wel de nieuwsgierigheid prikkelende titel „Dienstboten, Brecht und
andere".
UIT de titel blijkt al waar het Grete
Fischer om gaat: om de mensen met
wie zij in aanraking is gekomen en die
iets hebben bijgedragen tot de vorming
van haar leven, onverschillig of dat nu
dienstmeisjes waren, succesvolle auteurs,
anonieme vluchtelingen, vermaarde na
tuurkundigen, pensionhoudsters of filoso
fen. Stuk voor stuk heeft zij die met aan
dacht, begrip en liefde beschreven om
hetgeen ze als mensen voor haar hebben
betekend, zonder dat de internationale
roem van sommigen hunner daar iets aan
toe- of afgedaan heeft. Uit die vele karak
ters heeft zij een triptiek opgebouwd die
een fascinerend beeld geeft van het
Praag uit het begin van deze eeuw, het
Berlijn tussen keizerrijk en nazisme, en
het van emigranten wemelende Londen
van de jaren dertig en veertig.
Als muziekrecensente, schrijfster, ver
taalster en lector voor grote Duitse uit
geverijen (Cassirer en Ullstein) is Grete
Fischer in contact gekomen met tallo
ze vooraanstaande figuren uit de litera
tuur, de muziek- en toneelwereld van
de laatste zestig jaar. Op haar zestiende
jaar behoorde zij al tot een Praags „es-
tetisch thee-clubje" waarvan ook de la
ter beroemd geworden schrijvers Franz
Werfel, Paul Kornfeld, Egon-Erwin Kisch,
Max Brod (de ontdekker van Kaf ka) en
Willy Haas deel uitmaakten. De dirigen
ten Otto Klemperer en Erich Kleiber
heeft ze gekend sinds zij hun carrières
als repetitors begonnen, de opera-diri
gent Lothar Wallerstein nog langer. Met
Bertolt Brecht is zij in diens jonge jaren
lang bevriend geweest en zij heeft hem
geholpen bij het uitgeven van zijn dicht
bundel „Die Hauspostille"; later, in Lon
den, woonden ze in hetzelfde huis, waar
hij enige vergeefse pogingen heeft ge
daan om haar tot het communisme te be
keren, en waar zij soep voor hem kook
te als hij maagpijn had van angst voor
de toekomst. Heel scherpzinnig beschrijft
zij hoe Brecht in zijn politieke betogen de
vrijheid van de massa hoog boven de
vrijheid van het individu stelde, maar
zelf, „voor zo ver hij een dichter was
en zichzelf au sérieux nam" zijn eigen
individuele vrijheid „weliswaar niet ver
kondigde, maar toch wel handhaafde."
Tot Grete Fischers literaire vrienden
kring behoorden ook Vicki Baum („een
eersterangs schrijfster van de tweede
rang") en Erich Maria Remarque („geen
sterk intellect, geen groot stilist, geen
dichter, maar iemand die het geluk en
de moed had, te kunnen zeggen wat hem
was overkomen") wiens „lm Westen
nichts Neues" met haar medewerking is
uitgegeven. Haar korte karakteristieken
van de beroemdheden die zij heeft ge-
PITTSBURGH (AP) Het Dave Bru
beck Kwartet heeft dinsdagavond voor
het laatst samen gespeeld. Dit betekent
het einde van een combo, die 17 jaar ge
leden het licht zag met pianist Dave
Brubeck en saxofonist Paul Desmond in
San Francisco.
In het kwartet speelden verder de
drummer Joe Morello en de bassist Gene
Wright. Van hen werden meer dan een
miljoen platen verkocht met nummers als
Time Out en Blue Rondo a la Turk. Vol
gens Brubeck zal hij het reizen niet mis
sen, maar wel het samen spelen. Hij ver
telde dat hij zijn tijd zal gaan wijden
aan componeren. Zijn oratorium „The
Light in the Wilderness" zal 9 januari en
29 februari uitgevoerd worden in de uni
versiteit van North Caroline door het
Symfonie Orkest van Cincinnati.
Desmond zei, dat hij drie maanden naar
Jamaica gaat en dan zal beginnen met
het schrijven van een boek over het
kwartet. Daarna zal hij weer grammo
foonopnamen gaan maken.
WASHINGTON (AFP en Reuter) Chi
na heeft zondag zijn zevende kernproef
genomen. Dit is door de Amerikaanse
commissie voor kernenergie meegedeeld.
De bovenaardse ontploffing was er een
van geringe kracht. De proef werd weer
genomen in het gebied van Lop Nor in
de provincie Sinkiang, aan de grens met
de Sovjet-Unie.
Op 17 juni bracht China zijn eerste wa
terstofbom tot ontploffing. Tevoren wa
ren proeven genomen op 16 oktober 1964,
14 mei 1965, 9 mei 1966, 27 oktober 1966
en 28 december 1966.
VISé In de voormiddag van eerste
kerstdag is in een greppel in het bos van
Argenteau (een vijftiental kilometers ten
zuiden van Maastricht) het deerlijk ver
minkte lijk van de 48-jarige mevrouw Si-
mone Wagelmans-Ume uit het Belgische
grensstadje Visé gevonden. De vrouw was
met vijftien messteken om het leven ge
bracht.
Na een speurtocht van 24 uur heeft de
gerechtelijke politie van Luik in samen
werking met de rijkswacht van Visé en
Richelle de dader, de 27-jarige Henri B.
uit Luik, weten te achterhalen. Hij werd
in de voormiddag van tweede kerstdag in
zijn woning in de Rue de Fexhe van zijn
bed gelicht. Hij bekende onmiddellijk de
vrouw te hebben vermoord.
GRENOBLE (AFP) De politie in Gre
noble heeft een 37-jarige man gearre
steerd, die vader is van negen kinderen.
De man blijkt in een jaar tijds meer dan
veertig aanrandingen en verkrachtingen
op zijn geweten te hebben.
„Ik kan er niets aan doen", zo zei hi;
tegen de politie. „Elke keer als ik een
meisje in minirok zag werd ik gehypnoti
seerd en volgde ik haar totdat ik mijn
hartstocht kon bevredigen".
kend zijn verrassend door hun kostelijke
trefzekerheid en bondigheid. Over Arnold
Zweig: „Hij was als schrijver noch groot
genoeg, noch klein genoeg om populair
te worden." Over de dichteres Else Las-
ker-Schüler: „Zij leefde in een wereld
van haar eigen makelij, waarin wens
dromen, fantasie en alledaagsheid door
elkaar heen verwerkt waren. Ze was half
clown, half profetes." En over Arthur
Koestier: „Hij is altijd enigszins een
wonderkind gebleven dat wil zeggen:
overmatig slim, briljant, maar nooit he
lemaal betrouwbaar."
Bernard Shaw heeft op Grete Fischer
geen al te beste indruk gemaakt. In 1938
kwam zij hem vragen om zijn morele
steun voor het plan van een groep anti-
nazis om Max Reinhardts toneelfestivals
voortaan in Tel Aviv te houden, daar in
Salzburg de nazis regeerden. Verscheide
ne vooraanstaande kunstenaars hadden
hun medewerking al toegezegd. Maar
Shaw voelde er niet veel voor. „Als ik
mijn naam hieraan geef, willen de Duit
sers misschien mijn stukken niet meer
spelen.Tenslotte verschool hij zich
achter het argument dat hij de ande
re leden van het comité van aanbeve
ling niet goed genoeg vond. „Als er ten
minste een bisschop en een generaal in
zaten, zou ik wel willen meedoen." Drie
dagen later kreeg Shaw, tot zijn verba
zing en misschien ook wel tot zijn teleur
stelling, bericht dat een bisschop en een
generaal tot het comité waren toegetre
den, en hij kon er dus niet meer onder
uit. Maar kort daarna brak de oorlog
uit, waardoor het hele plan in duigen
viel.
Zo vertelt Grete Fischer nu eens met
humor, dan weer heel gevoelig, nog hon
derd-uit over de grote (en kleine grote)
mannen en vrouwen die zij heeft gekend.
Om van de dienstmeisjes en de „ande
ren" nog maar te zwijgen.
Bernard Shaw.
DE spionageroman, voorheen een kleu
rig avonturengenre, dat zich voorname
lijk placht af te spelen in de romantische
sfeer van al dan niet fictieve Balkan
staatjes, heeft zich de laatste jaren ont
wikkeld tot een verhaalsoort die de lezer
middenin een keiharde realiteit plaatst.
Zelfs in de meest goedkope sensatie-kol
der van de, in het voetspoor van Bond,
als paddestoelen uit de grond schietende
agentnummer-zoveel-verhalen, is met het
laatste zweempje romantiek, in deze klas
sieke zin, wel definitief afgerekend.
Wat er in die sensatieverhalen voor in
de plaats is getreden, kan men helaas
nauwelijks een winstpunt noemen: sfeer
en doorwerkte intrige hebben, evenals bij
de derderangs-afstammelingen van het
harde speurdersverhaal, plaats moeten
maken voor de sex omwille van de sex en
het sadisme omwille van het sadis
me en dat alles in de meeste gevallen
binnen het raam van een slap verhaaltje,
dat niet meer compositie vertoont dan
een beeldroman, geknipt voor het bevat
tingsvermogen van beperkte geesten.
Nu heb ik niets tegen een gezonde
vechtpartij of een gezond stukje sex,
maar ze moeten dan wel een of andere
functie hebben in een verhaal en een beet
je fors en spontaan zijn opgezet. Niet van
die kinderlijke prietpraat, zoals deze si
tuatie uit OSS 117 contra OSS van J.
Bruce (Zwarte Beertjes):
Geheim-agent Hubert Boniseur de la
Bath, alias OSS 117, gevangen gehou
den door een paar vrouwen en in schame
le kledij aan een bed gekluisterd, krijgt
thee op bed van een bekoorlijke bewaak
ster, die zeer nadrukkelijk haar bh-loos
heid demonstreert, zodat agent Hubert
„met de weinige kleren die hij aanhad,
moeilijk zijn gevoelens verbergen" kan.
De jongedame raakt dan ook „merkbaar
in de war" en er vindt een, gezien de be
narde omstandigheden vrij vlotte, vrij
partij plaats, die Hubert behalve het
begrijpelijke genoegen dat hij eraan be
leeft een paar spelden uit haar haar
wrong oplevert, waarmee hij zijn boeien
weet open te peuteren overigens niet
nadat hij geprobeerd heeft „door middel
van ademhalingsoefeningen weer te kal
meren".
Goedkope nonsens, die bovendien met
zo weinig overtuigingskracht wordt ver
teld, dat de lezer die niet helemaal in het
puberale stadium is blijven steken, be
slist geen ademhalingsoefeningen nodig
heeft om er van bij te komen. Het gaal
allemaal op een toQn van „volgens het
recept móét 't weer eens een keertje"
en dat maakt het tot een zielige uiting
van een onvolwassen mentaliteit (of het
gladde maniertje van een handige com
merciële rakker), waarover je je, als je
het de moeite waard vond, zou kunnen
opwinden niet uit kleinburgerlijke fat
soensoverwegingen, maar omdat het kul-
verhalen als deze zijn, die een heel genre
het odium van derde-rangslectuur bezor
gen.
Het gekke is, dat Bruce het best in zich
heeft, een redelijk verhaal te vertellen
zonder zich te verstrikken in deze flauwe
kul, die alleen maar remmend werkt op
het verloop van zijn intriges. Of van
haar intriges De keuze van het juiste
voornaamwoord valt me in dit geval nog
al moeilijk, want Bruce, die tot dusver
altijd Jean heeft geheten, prijkt op om
slag en titelblad van dit nieuwe Zwarte
Beertje plotseling als „Josette Bruce"
Een gevolg van teveel ademhalingsoefe
ningen? Misschien lost Bruna, op de ach
terkaft van het volgende Bruce-Beertje,
dit nieuwste agent-nummer-zoveelmyste-
rie nog voor ons op
Betere Beertjes vind ik James Leasors
verhalen rond geheimagent dokter Love
Ze zijn goed en serieus verteld, zijn niet
gespeend van sensatie, sex en sadistische
scènes, maar leggen het er nergens dik
ker op dan nodig is om het verhaal over
tuigend te maken. De laatste „Love-sto-
ry"; Een speldeprik van dokter Love
(Passport in Suspense) brengt de agent-
plattelandsarts op de Bahama-eilanden,
waar hij het krijgt op te nemen tegen een
onderzees complot van oud-nazi's. On
danks het wat bizarre gegeven een ge
loofwaardig verhaal, dankzij de goede ob
servatie van mensen en atmosfeer, waar
mee Leaser bewijst dat de spanning van
een spionagegeschiedenis niet hoeft te
worden opgeroepen ten koste van de lit
teraire kwaliteiten van een verhaal.
Onovertroffen onder de schrijvers van
het moderne spionageverhaal blijft nog
altijd de Engelse diplomaat-schrijver
John le Carré. De realiteit die hij oproept
is geen kwasi-realiteit, die sensationele
effecten nodig heeft om te boeien: het is
de beklemmende, zij het geromantiseer
de werkelijkheid van de onbarmhartige
wereld van spionage en contra-spionage,
waarin de agent niet meer is dan een
pion, die door zijn opdrachtgevers wordt
opgeofferd zodra het spel dat nodig
maakt. Zo worden Le Carré's verhalen
tevens een aanklacht: „The spy who
came in from the cold", waarin hoofd
figuur Alec Leamas, geen superheld maar
een mens met menselijke gevoelens, aan
het spel ten onder gaat, „The looking
glass war", dat zich voornamelijk bezig
houdt met de bureaucraten van de ge
heime dienst, „Call for the Dead", waar
in hoofdpersoon George Smiley verwik
keld raakt in een spionageintrige die
eveneens begint in de bureaucratische
sfeer.
De levensechtheid van deze verhalen
ontneemt ze niet hun filmische vaart, wat
wel bewezen is door de bekende verfil
mingen van „Call for the Dead", met
James Mason in de rol van Smiley, en
„The spy who came in from the cold",
met Richard Burton als Alec Leamas. In
een drietal vaardige vertalingen (van L.
A. van Oosten, John M. Vermeys en J. F.
Kliphuis) zijn de drie bovengenoemde
verhalen van Le Carré, onder de titels
Telefoon voor een dode, Spion aan de
muur en Speelgoed voor spionnen, thans
gebundeld in een John Le Carré-spionage-
omnibus, een uitgave van A. W. Sijthoff,
die de liefhebber van het werkelijk goede
spionageverhaal zich zeker niet mag la
ten ontgaan.
Een genre dat zich zo plotseling in een
snel stijgende populariteit verheugt als
die met het spionageverhaal het geval is,
roept onweerstaanbaar de lust tot persi
flage op. Helaas mislukken de meeste
auteurs van wat zich aandient als paro
die op de zouteloze spionagethriller, even
als zoveel van hun collega's op het ge
bied van de kolder-detective, door de vol
strekt humorloze, bloedige ernst waar
mee zij hun zogenaamde parodie bedrij
ven: men krijgt al te vaak de indruk dat
zij eigenlijk maar kleine fatsoensrakker
tjes zijn, die alleen een excuus hebben
gezocht om zich, met kennelijk welbeha
gen, te kunnen uitleven in met name de
sex-en-sadisme-aspecten van hun origine
len.
Een van de gunstige uitzonderingen
vormt het duo Ray Galton en Alan Simp
son, auteurs van de populaire tv-serie
Steptoe-Stiefbeen. In The Spy with the
cold Nose (als De spion met de koude
neus in de Prismareeks) hebben zij de
J. Bruce: O.S.S. 117 contra O.S.S.
Uitg. A. W. Bruna Zn. (Zwarte
Beertjes).
James Leasor: Een speldeprik van
dokter Love. Uitg. A. W. Bruna Zn.
(Zwarte Beertjes).
John le Carré: Spionage-omnibus.
Uitgave. A. W. Sijthoff.
Ray Galton Alan Simpson: De
spion met de koude neus: Uitg. Het
Spectrum (Prismareeks).
nodige hoeveelheid ware kolder opgesta
peld, die nodig is om van een verhaal de
ware parodie op het spionagegenre te
maken. Geheim-agent Stanley Farqua
har, uitgerust met de zotste „geheime
wapens" en als braaf huisvader opgeza
deld met een voornamelijk irritant ge
zin, is er de anti-held in: een miezerig
kantoormannetje, dat elk avontuur waar
in hij verzeild raakt, grondig verprutst
en de ene keer dat hij tegen wil en dank
een schoonheid in zijn bed vindt, in lan
ge onderbroek op de vlucht slaat, wat
overigens zijn vrouw niet verhindert er
achteraf bijzonder moeilijk over te doen
De spion met de koude neus, die Farqua
hars voornaamste probleem vormt, is
een bulldog, die alvorens door de Brit
se premier aan zijn Moskouse collega ca
deau gedaan te worden door society-
dierenarts Francis Trevellyan ook een
mooie schertsfiguur van een inge
bouwd afluisterapparaat wordt voorzien.
Bij de moeilijkheden die hieruit voort
vloeien, blijkt het op een gegeven mo
ment nodig, de hond weer uit het Krem
lin te ontvoeren, wat ^literaard ook tot
de nodige kolderieke situaties aanleiding
geeft. Een verkwikkende parodie!
ADVERTENTIE
HILVERSUM I
7.00 Nws. 7.10 Ochtendgymnastiek. 7.20
Lichte gramm. muziek. 7.55 Deze dag. 8.00
Nws. 8.10 Radiojournaal. 8.20 Lichte gramm.
muziek. 8.50 Morgenwijding. 9.00 Moderne
orkestmuziek. 10.00 Voor de kleuters. 10.10
Arbeidsvitaminen. 11.55 Beurs. 12.00 Moderne
muziek. 12.27 Meded voor land- en tuinbouw.
12.30 Modern platteland. 12.35 Toppers van
toen. 13.00 Nws. 13.10 Radiojournaal. 13.30
Klassieke muziek 14.05 Koorzang. 14.25 Lite
rair klankbeeld. 15.00 Voor de zieken. 16.00
Nws. 16.02 Lezing met gramm. platen. 16.35
Moderne muziek. 17.00 Amateurs musiceren.
17.30 Voor de jeugd. 18.00 Nws. 18.15 Radio
journaal. 18.20 Uitzending van de PvdA. 18.30
Gevarieerd programma. 19.30 Nws. 19.35
Kerk veraf en dichtbij. 19.40 Mens en Bijbel.
20.05 Kunstkroniek. 20.25 Moderne muziek.
21.15 Fred is dood (hoorspel). 22.30 Nws.
22.40 Radiojournaal 22.55 Klassieke en
moderne muziek. 23.55 Nws.
HILVERSUM II
7.00 Nws. 7.10 Het levende woord. 7.15
Badinerie. 8.30 Nws. 8.32 Voor de huisvrouw.
9.58 Marktberichten voor schippers. 10.00
Wat heeft dat kind? 10.20 Moderne muziek.
11.00 Nws. 11.02 Voor de zieken. 12.00 Liedjes
uit Friesland. 12.27 Meded voor land- en
tuinbouw. 12.30 Nws. 12.40 Actualiteiten. 12.50
Oudejaarsdienst. 13.10 Variant. 13.30 Over de
band. 14.25 Moderne muziek. 15.00 Godsdiens
tige uitzending. 15.30 Banden met het ver
leden (klankbeeld). 15.45 Spel. 16.00 Nws
16.02 Programma over film en filmers. 16.50
Spelen met tal. 17.00 Moderne en klassieke
muziek. 17.45 Sport. 18.00 Kerstmuziek. 18.30
Nws. 18.45 Actualiteiten. 19.00 Muziek van Het
Leger des Heils. 19.15 Spektrum. 19.30 Kerk
orgelconcert. 20.00 Nu ik oud ben, ben ik
mild geworden 20.30 Verzoekplaatjes uit
1967. 22.25 Boekbespreking. 22.30 Nws 22.40
Avondoverdenking. 22.50 Franse volksliede
ren. 23.15 Moderne muziek. 23.30 Moderne
blaasinstrumenten en hun nog levende oer
vormen (muzikale lezing) .23.55 Nws.
HILVERSUM III
9.00 Nws. 9.02 Voor de zieken .9.30 Lichte
instrumentale muziek. 10.00 Nws. 10.02 Licht
platenprogramma. 12.00 Nws. 12.02 Platen-
keus. 13.00 Nws. 13.02 Actualiteiten. 13.07
Knalmuziek. 14.00 Nws. 14.02 Netty Rosen-
feld. 15.00 Nws. 15.02 Where the action is.
16.00 Nws. 16.02 lORRRrrrrr: platenshow.
17.00 Nws. 17.02 Actualiteiten. 17.07-18.00 Ver
zoekplaten.
BRUSSEL 324 m.
12.00 Nws. 12.03 Lichte muziek. 12.40 Weer
bericht. 12.55 Buitenlands persoverzicht. 13.00
Nws. 13.20 Tafelmuziek. 14.00 Nws. 14.03
Casinoconcert. 15.00 Nws. 15.03 Liedjes. 15.30
Lichte muziek. 16.00 Nws. 16.03 Beurs. 16.09
Hand in hand met Nederland. 17.00 Nws. 17.15
Lichte orgelmuziek. 17.30 Koorzang. 18.00
Nws. 18.03 Paardesport. 18.30 Franse les.
18.32 Gramm. muziek. 18.35 Tips voor het
verkeer. 18.40 Lichte muziek. 18.45 Sport.
18.52 Taalwenken. 18.55 Lichte muziek. 19.00
Nws. 19.40 Filmmuziek. 19.50 Politieke uit
zending. 20.00 Amusementsmuziek. 20.30
Hoorspel. 21.25 Belgische muziek. 22.00 Nws.
ADVERTENTIE
<^oud - j^liloer - ^(orlogeó - 3£e(tumCpleet
Gr. Houtstraat 6, Haarlom, Tol. 02500 -10616
VOOR WOENSDAG.
NEDERLAND I.
17.00 Voor de kinderen. 18.55 Pipo de
clown. 19.00 Journaal. 19.03 Reclame. 19.07
Schateiland. 19.32 Panoramiek. 19.56 Recla
me. 20.00 Journaal. 20.16 Reclame. 20.20
Uitzending van de P.v.d.A. 20.30 Stichting
Socutera. 20.35 Soldier in the rain, (speel
film). 21.55 Concert. 22.35 Journaal. 22.40
Openbaar Kunstbezit.
NEDERLAND II.
18.55 Pipo de clown. 19.00 Journaal. 19.03
Vidocq aan het front, (TV-feuilleton). 19.29
Jazzmuziek. 20.00 Journaal. 20.16 Reclame,
20.20 Adviezen bij het solliciteren. 21.05 De
jonkvrouw met de kleine mouwen, (korte
Nederlandse speelfilm). 21.40 Sexualiteit kent
geen pensioen. 21.55 Aktualiteitenrubriek
22.16 Reclame. ,22.20 Journaal.
VOOR DONDERDAG
NEDERLAND I
18.55 Pipo de Clown. 19.00 Journaal. 19.03
Reclame. 19.07 De Flinstones. 19.32 Zang
soliste. 19.56 Reclame. 20.00 Journaal. 20.16
Reclame. 20.20 Muzikaal Kerstspel. 20.45 Toe
stel in gesprek (thriller). 22.00 Brandpunt,
22.40 Journaal.
NEDERLAND II
18.55 Pipo de Clown. 19.00 Journaal. 19.03
Van gewest tot gewest. 19.20 Buitenlands
overzicht van het journaal. 19.45 Openbaar
Kunstbezit. 20.00 Journaal. 20.16 Reclame
20.20 Coronation Street (TV-film). 21.10 Ver
kenning in wetenschap. 21.45 Dichterbij Je
remia. 22.15 Reclame. 22.20 Journaal.
ADVERTENTIE
V
i-3
M
H
W
W
«s
NI
U
M
pt
pt
H
9»
M
O
NI
f
w
AMSTERDAM Om onnaspeurlijke
redenen is de film „Soldier in the rain"
van Ralph Nelson, die vanavond op de tv
vertoond zal worden, weinig in ons land
vertoond, zodat we bijna van een pre
mière kunnen spreken. Ralph Nelson, die
vooral bekend is geworden door zijn
Lilies in the field", waarin Sidney Poi-
tier de sympathieke neger-zwerver speel
de, die een armoedige nonnengemeen-
schap te hulp kwam, is geen groot regis
seur, maar hij heeft behalve „Lilies"
aantrekkelijke en technisch knappe films
op zijn naam staan als „Requiem of a
heavyweight" en „Once a thief". En van
Soldier in the rain" heeft hij een amu
sante soldatenkomedie gemaakt, die eerst
tegen het einde een onverwacht tragische
wending neemt. Maar voor het zover is,
heeft hij ons aangenaam bezig ge
houden met de avonturen van twee solda
ten, die ondanks hun verschillende
geaardheid tot een hechte vriendschap
zijn gekomen. Jackie Gleason en Steve
McQueen spelen deze heterogene karak
ters, de eerste een trouwhartig sergeant,
die best tevreden is met zijn veilig en be
sloten bestaan in de kazerne, de tweede
een handige profiteur, die een drukke
handel in soldatengoederen is begonnen
en zo vlug mogelijk de dienst wil verla
ten om in het burgerleven zijn zakelij
ke neigingen verder bot te vieren. Maar
daarbij heeft hij zijn vriend nodig die in
telligenter is dan hij. En om deze te ver
leiden het uniform voor het burgerpak te
verruilen, neemt hij hem mee op avon
tuur in de stad en bezorgt hij hem zelfs
een vriendinnetje. Maar al deze goedbe
doelde pogingen leiden tenslotte tot de
tragische dood van de sergeant.
Nederland 1. Na Pipo en het nieuws
eerst Schateiland. Dan Harry Hagedorn
met zijn Panoramiek: een interview en
de spiegel der weekbladen. Na het jour
naal van acht uur een politieke uitzen
ding (de Partij van de Arbeid) en een
Socutera filmpje over de sociale zorg
voor minder invaliden. De woensdagse
hoofdfilm is de soldatenkomedie „Soldier
in the rain". De hoofdrollen worden ge
speeld door Jackie Gleason als de ser
geant Priest van de militaire politie en
Tuesday Weld als blonde sexbom. Tot
slot van het avondprogramma Concert
met repetitie. Onder leiding van Rafael
Kubelik repeteren de Berliner Philharmo-
niker de derde symfonie van Beethoven.
De uitvoering kan men de volgende week
horen. Na het laatste NTS-journaal volgt
nog een aflevering van Openbaar Kunst
bezit: Dr. Jos de Gruyter uit Den Haag
bespreekt een kleinplastiek van Mendes
da Costa.
Nederland 2. Na Pipo Vidocq. Hij valt
in handen van een groep militairen, die
hem aanzien voor een deserteur. De tijd
tot acht uur wordt verder gevuld door
het trio Pim Jacobs versterkt met de
Amerikaanse klarinettist Tony Scott en
met zang van Rita Reys. Na het journaal
krijgt Godfried Bomans weer enkele
sollicitanten voor zich, die ditmaal be-
Bernard Droog in de film van Rein
Bloem (Ned. 2, 21.05 uur).
gerig zijn naar de functie van politie
agente). Vijfendertig minuten moderne
film hierna: Rein Bloems verfilming van
twee middeleeuwse balladen onder de ti
tel „de Jonkvrouw met de kleine Mou
wen". Hij nam camera's en hoofdrolspe
lers mee naar het kasteel Doornenburg
bij Pannerden. Die spelers zijn Bernard
Droog en Jessica Blokker. Dit werkstuk
kwam tot stand kwam in opdracht van
het ministerie van Cultuur, Recreatie en
Maatschappelijk werk. Voordat de actua
liteitenrubriek Hier en Nu de dag af
sluit, eerst nog een kwartiertje de serie
„Gezond Gezin". „Sexualiteit kent geen
pensioen" is de titel van het gesprek
ontfer leiding van N. van Gelder, dat han
delt over sexualiteit bij bejaarden.
