PANDA EN DE POLYDINGUS
POLLE, PELLI EN PINGO
FANTA
ORANGE
Sprite
ngestipt
f;
m
Ons vervolgverhaal
m
Autoverlichting
deugt vaak niet
Verzending zeepost
VRIJDAG 29 DECEMBER 196 7
8
SPAANSE SINAASAPPELEN
Examens
A
Mevrouw Klerkx-Koel,
Tuinstraat 93
te Almelo,
sleept f 750,- In de wacht I
Da's keurig gedaan,
mevrouw KlerkxlNog
net even op de val
reep van het oude
jaar 'n aardig som
metje extra verdiend.
Trakteer ze thuis
maar om 't te vieren:
op Coke, Fanta en
Sprite - dat spreekt.
Geweldig lekker!
Onderzoek van ANWB:
Kerkelijk nieuws
Kees Stip
D
A
V
Y
J
O
N
E
S
eesr! mum spuuen vim
aam boord. KAN6EZEUI6
worden i
lilW
28)
zal alles opofferen om maar te kun
nen jagen. Bernard heeft èr zijn geld
door verloren en is door zijn familie
gecoupeerd, die erg rijk is en een
zaak klaar had voor hem om over te
nemen; Jacques was getrouwd en had
twee kinderen en een alleraardigste
winkel in Nice; Pjotr was een stu
dent op de Polytechnische School met
een veelbelovende toekomst. Ze heb
ben allemaal hun leven eigenlijk
vergooid, alleen maar om te kunnen
blijven duiken. De enige van wie ik
eigenlijk niets weet is Maurice, maar
wat voor toekomst die ook gehad
mag hebben, hij heeft hem verspeeld.
De zee heeft hem te pakken".
Het was eigenaardig dat zij hetzelf
de zei met dezelfde woorden als de
stuurman. Zij leek een nuchter meis
je dat met beide benen op de grond
stond; er moest dus wel een waar
heid in schuilen. „En jij?" vroeg ik.
„Hoe ben jij eigenlijk bij ze terecht
gekomen?"
Zij glimlachte en keek mij aan met
haar gitzwarte ogen voor zij ant
woordde. Ik vond het niet plezierig,
het was alsof zij mij aankeek door
een donkere bril. „Ik was studente",
zei zij, „en toen de bevrijding kwam
was ik erg enthousiast. Ik dacht dat
dank zij de oorlog en alles wat er
gebeurd was er geen rassenhaat meer
zou zijn en dat de mensen zich vere
nigd zouden voelen. Toen ik ontdekte
dat ik mij vergist had, besloot ik het
plezier te zoeken".
Ik zei niet wat mij op de tong lag.
Ik vroeg; „Vaar je met ons mee?"
„Nee", zei zij, „ze hebben me het
een paar keer gevraagd maar ik
hbe het nooit gedaan. Ik ben het
meisje bij wie je terugkomt na je ge
vaarlijke avonturen op zee, degene
die luistert naar alle leugens en zegt;
„Schat, wat ben ik trots op je". Zij
glimlachte weer, zonder vrolijkheid.
Ik zei: „Nou, laten we maar eens
opstaan en naar dat schip gaan kij
ken. Of bestaat dat soms eigenlijk
niet?"
„O ja", ze ze, „het bestaat en het
is de moeite waard om te zien. Let
maar eens op".
Ze had gelijk. Toen ik het schip
tenslotte gevonden had, in een uithoek
van een gebombardeerde haven stond
ik er geruime tijd naar te kijken van
de wal voor ik aan boord ging. Het
heette „Euridice", was ongeveer der
tig meter lang en als schoener ge
tuigd. De zeilen lagen op de gieken
als stapels wasgoed, dat haastig van
de lijn getrokken was omdat het re
gende. Het dek was bezaaid met al
lerlei zaken die in een wilde wanorde
dooreen lagen: duikmasters, zwem
vliezen, dekstoelen, harpoengewe
ren. respirateurs, opblaasbare rub
berbootjes, een motorfiets, opvouw -
bare tafels en wijnvaten. Het pièce
de résistance in deze zeemansnacht
merrie was een oude piano, die tegen
de achterkant van de midscheeps ge
sjord stond waar zich de kombuis be
vond. Zij leek volkomen verlaten en
lag gemeerd op een wijze die deed
veronderstellen dat haar bemanning
in een paniek gevlucht was: voor
anker, met de achtersteven naar de
kade, aan een bolder bevestigd met
een enkele meertros die niet dikker
was dan een vlaggelijn.
Ik ging aan boord, baande behoed
zaam mijn weg door de rommel op
het achterdek, opende het deksel van
de piano om te zien of het inderdaad
waar was; het was waar. Ik liep lang
zaam verder en eindigde bij de anker
lier. Daar zag ik dat zij de ketting
op haar volle lengte hadden uitgevierd
dus wanneer de wind mocht opste
ken, uit welke hoek dan ook behalve
recht op de kop zou zij de vlaggelijn
breken en gaan varen.
Terwijl ik alles stond te bekijken
hoorde ik een geluid achter mij: ge
snurk. Het bleek uit de stuurhut te ko
men, die midscheeps stond. Ik keek
door het vieze venster, zag twee kooi
en boven elkaar, uit de bovenkooi
hing een dun, wit oude mannenbeen.
Het inwendige van de stuurhut, voor
zover ik het kon zien was in nog gro
ter staat van wanorde dan het dek;
iedere vierkante centimeter ruimte
was ingenomen door de meest on
waarschijnlijke voorwerpen. Aan de
muren hing nog een uitslag van duik-
maskers, respirateurs, vuile hand
doeken, onderkleren en een trombone.
Ik had grote lust weg te sluipen
op de manier waarop ik gekomen was
en aan de kant van de weg naar het
noorden te gaan staan liften. Maar
toen ik terugslenterde naar het hotel
in de broeiende zon voelde ik een
luiheid over mij komen, een slaperi
ge behoefte om ergens languit te gaan
liggen in de schaduw en al zijn pro
blemen. Tenslotte kon ik nergens naar
toe, niemand zat op mij te wachten
waar dan ook ter wereld, dus wat
verbeeldde ik me eigenlijk om een
morele verontwaardiging te voelen bij
het zien van een piano op het dek
van een zeegaand schip?
Ik vond het Chinese meisje op het
terras voor het hotel, in het gezel
schap van Pjotr en de lange Ber
nard. Zij dronken Pernod, dus bestel
de ik ook een Pernod. Hij deed zijn
werk snel en plezierig. Na het eerste
glas begon het idee van de piano mij
te bevallen; na het derde vroeg ik
mij af waarom nooit iemand er eer
der aan gedacht had. Het zou een
enorm verschil maken in het zeemans
leven als de bootsman of de kok op
'n gegeven moment aan de piano kon
gaan zitten en ..We gaan nog niet naar
huis" spelen. Toen daagde een revolu
tionaire ontdekking in mijn hoofd, ter
wijl ik van de anijssmaak zat te ge
nieten en een aangename ochtendmist
mijn gedachten benevelde. Geduren
de drieduizend jaar hadden de men
sen de kunst van de navigatie veel te
zwaar opgenomen. Wij allemaal, jon
ge ambitieuze zeelui die droodmen van
hun kapiteinsbrevet, waren slachtof
fers van een paar honderd generaties
van charlatans. Ik dacht er niet meer
over om weg te sluipen, ik verlangde
naar het ogenblik waarop ik de roer
ganger het roer zou zien verlaten om
„Daar bij die molen" te gaan spelen.
Na mijn derde glas begon ik te
grinniken in het vooruitzicht van onze
kruistocht, en toen had ik opeens de
indruk dat het Chinese meisje mij
zat op te nemen. Ik wist het niet ze
ker, want ze droeg nu inderdaad
een donkere bril. Ik keek naar haar
oogloze schedel en vroeg: „Tussen
haakjes schat hoe heet je eigenlijk?
Thalassa?"
(Wordt vervolgd)
22 2 3
24 25
25 27
30 31
PUZZEL No. 53
Horizontaal: 1. zangstuk; 4. graafwerk-
tuig; 7. steenmassa; 10. soort aap; 14. vo-
gelprodukt; 15. verbinding; 16. baardje;
18. lidwoord; 19. dit is afk.)20. bevel;
22. pers. vnw.; 24. ik (Latijn); 26. stemt
overeen: 30. stuk stof; 32. oude Duitse
munt; 33. scheepszijde; 34. onder het no
dige voorbehoud; 35. verlaagde toon; 36.
Engelse ontkenning; 37. Duits pers. vnw.;
38. indien; 40. onderofficier (afk.); 42.
rivier in Italië; 44. werelddeel; 45. vrucht;
46. deel v. d. dag; 47. Engels voorzetsel;
48. meisjesnaam; 50. familielid; 51. zang-
noot; 52. en andere (afk.); 54. landbouw
werktuig; 56. water in Friesland; 57. ge
wicht (afk.); 58. nauw; 59. overblijfsel;
62. beletsel; 64. getij; 66. sluis; 67. zang-
noot; 68. bouwkundig ingenieur (afk.);
69 jong dier; 72. kledingstuk; 74. de dato
(afk.); 76. eerzucht; 80. zonder spraak; 81.
boom; 82. overblijfsel.
Verticaal: 2. godsdienst (afk.); 3. oos
terse titel; 4. de oudere; 5. vuurwapen;
6. reeds; 7. tentoonstellingsgebouw in Am
sterdam; 8. kindergroet; 9. hennepbraak;
11. herkauwer; 12. briefaanhef; 13. smalle
strook; 15. Chinese maat; 17. afstands
maat; 19. onverstandig; 20. de oudere; 21.
als onder; 23. dunne; 25. dreigend brom
men; 26. deel v. e. fototoestel; 27. duur
van eb en vloed; 28. vreemde munt; 29.
muziekinstrument; 31. groente; 36. eet-
of drinkgerei; 37. spoedig; 38. liefkozing;
39. plaats in België; 41 familielid; 43.
Engels telwoord; 49. openbaar ambtenaar;
53. leeftijd (Eng.); 55. jongensnaam; 56.
voegwoord; 57. spoedig; 58. rivier in
Duitsland; 60. soort schip; 61. spil; 63. ge
bruik in kleding; 65. welwillende lezer
(Lat. afk.); 67. maanstand (afk.); 70. oude
vochtmaat; 71. afstandsmaat; 72. zang-
noot; 73. ijzerhoudende aarde; 75. deel
v. d. bijbel (afk.); 77. dierengeluid; 78.
ter plaatse (afk.); 79. bestaat.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons
bezit te zijn.
OPLOSSING PUZZEL No. 52
Horizontaal: 1. baar; 4. ivoor; 7. gnoe;
11. aar; 12. oor; 13. slab; 15. el; 16. ed;
18. kort; 19. kramp; 21. rotor; 23. uno;
24. nor; 26. liter; 28. Islam; 31. roede; 32.
ras; 34. knaap; 35. derde; 39. ala; 41.
bende; 44. krent; 46. Clara; 48. ulo; 49.
one; 51. liter; 53. begin; 56. draf; 58. no;
59. Ot; 60. saai; 62. dun; 63. tal; 64. Aida;
65. serre; 66. long.
Verticaal: 1. bast; 2. aal; 3. arak; 5.
Velp; 6. oker; 8. Noor; 9. oor; 10. erts;
14. bruid; 15. emoe; 17. dons; 18. koran;
20. ante; 22. tolk; 25. trede; 26. Ie; 27. rr;
28. is; 29. ma; 30. spoel; 33. aal; 36. rk;
37. druif; 38. eelt; 39. at; 40. ac; 41. bang;
nu
32. De grote ontdekkingsreiziger Pietro Explori
staarde achteruitdeinzend naar de grote voetafdruk die
voor hem zichtbaar was, terwijl het klamme zweet hem
uitbrak. „Maar daar heb ik u toch net over verteld",
riep Panda. „Die afdruk heeft dat kleine mannetje ge
maakt de Polydingus. En die is heel vriendelijk. Hij
doet niets. Ik denk dat hij hier ergens in de buurt is!"
„Ah jamompelde de ander gekalmeerd. „Zoals
ik al dacht. Ik zal even enkele aantekeningen maken
over dit verschijnsel." Hij trok een notitieboek uit zijn
binnenzak, leunde makkelijk achterover en begon te
schrijven. „Met levensgevaar zo juist een geheimzinnig
fenomeen waargenomenprevelde hij al noterend.
„Dank zij leeuwemoed en grote heldhaftigheid in staat
om beschrijving te geven vanDe rest van zijn
geschrijf ging echter over in een grove haal over het
papier. Want de voorwerpen waar hij tegenaan leunde,
draaiden uit elkaar, en tot zijn grote schrik werd nu
een gelaat zichtbaar. ,Js d-dat een vriendelijk iemand?"
vroeg de Polydingus (want die was het) aan Panda.
„Of w-wil hij me k-kwaad doen?"
OH, EEN TAPIJT!
ivAt mooi
NOO NOU, WAT EEN ONRUSTIG
tapijt! het is dus een
VLIEGEND TAPIJT/
Ik ZET DtTAFEL ER OP, DAN
KAN HIJ NIET WEéVLIÊÊEMl
ALSJEBLIEFT, POLLE,
PAK UIT PERSI E
O O O
O 09
42. ereis; 43. na; 45. noen; 47. loet; 50.
Edda; 51. land; 52. Rome; 53. boer; 54.
Nato; 55. wilg; 57. rui;. 61. aan.
I)e namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
ADVERTENTIE
onmisbaar voor de fijne keuken
Omd«t zfl uitblinken door hun frisse smaak. Minder
schil en meer sap hebben, en...dat verrukkelijke aroma
van de zon dat heerlijke gerechten zo bijzonder maakt.
Echt sinaasappelen voor u die van koken houdt 1
AMSTERDAM (V.U.) Geslaagd voor
doctoraal examen (1) B. C. Jansen, Haar
lem. Geslaagd voor doctoraal examen (2)
G. J. Hommes, Haarlem, A. A. Ressang,
Aerdenhout, G. Verspuy, IJmuiden. -
ADVERTENTIE
,'<V"
63-19
VRUCHTENLIMONADE
DEN HAAG. De ANWB, welke ook
dit winterseizoen weer een gratis ver
lichtingscontrole van auto's uitvoert, heeft
tijdens de nu reed? 12 weken aan de
gang zijnde actie ruim 20.000 auto's na
gekeken. Van ongeveer 19.000 wagens
moesten de koplampen worden bijgesteld.
Bij 5.100 moesten mankementen aan an
dere verliehtingspunten worden verhol
pen.
De ANWB tekent hierbij aan dat in
ieder winterseizoen in ons land naar
schatting 50.000 auto's tijdens slecht zicht
bij aanrijdingen zijn betrokken. Deze
aanrijdingen en met name de kettingbot
singen zijn volgens de toeristenbond voor
namelijk te wijten aan vijf belangrijke
oorzaken, waarbij als vijfde het grote
aantal gebreken aan de autoverlichting
wordt genoemd.
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Zwijndrecht (vac. G. J.
Hintzbergen) J. Bos te Lunteren; te Rijk-
Rijssenhout J. Visbeek te Kats (Zld.).
Benoemd tot voorganger te Ilpendam-
Watergang H. Plantinga, voorganger van
de kapel te Koog en Zaandijk, die deze
benoeming heeft aangenomen.
Aangenomen naar Leilens c.a. (toez.)
K. Beks te Noordoostpolder (wijkgem.
Bant-Rutten); naar Wezep (buitengew.
wijkgem. in wording) D. C. van Wijn
gaarden te Hoofddorp; naar Zwolle (vac.
G. W. Korevaar) J. Chr. Plaat te Well en
Ammerzoden.
De Nederlands hervormde kerk in
Haarlem heeft beroepen drs. Ph. Loggers
uit Amersfoort en ds C. B. Roos uit De
Kaag.
Bedankt voor Luxemburg (Ned. Prot.
Gemeenschap) drs. R. G. H. Boiten, pred.
voor b.w. (dir. van de Stichting Oude-
zijds 100) te Amsterdam; voor Giessen-
dam-Nederhardinxveld (vac. A. v. Brum-
melen) G. Westland te Wierden (O.).
Een fabriek welke tegenwoordig ook
wasdrogers maakt heeft een portret
van een mevrouw in de krant gezet,
met haar telefoonnummer erbij. Die
mevrouw heeft zo'n wasdroger en als
je haar 's ochtends tussen 9 en 12 op
belt, vertelt ze je uitvoerig hoe die
wasdroger haar bevalt. De fabriek heeft
er zelf ook een heleboel over geschre
ven en wanneer je dat leest schijnt het
een heel goed apparaat te zijn. Maar
als je die mevrouw opbelt hoor je het
ook eens van een ander.
Mijn vrouw wilde beslist die vrouw
opbellen. Omdat ik vóór 9 uur weg
moest hoorde ik pas na 12 uur hoe
het telefoongesprek was verlopen.
„Zoiets geks", zei mijn vrouw. „Ik
krijg een mevrouw aan de telefoon en
ik zeg: Mevouw, ik zie dat u bereid
bent een paar inlichtingen te geven
over uw wasdroger. „Welke wasdro
ger?" zegt ze. Ik zeg: Bent u dan
niet mvrouw Die en Die? „Nee", zegt
ze, „ik ben mevrouw Zus en Zo. „Neemt
u me niet kwalijk", zeg ik, „dan heb
ik een verkeerd nummer gedraaid".
„Wie moet u dan hebben?" zegt ze.
Mevrouw Die en Die uit die adverten
tie over die wasdroger", zeg ik. „Wat
is dat dan voor een advertentie?",
vraagt ze. „Nou, ik ben zo goed niet
of ik moet haar die hele advertentie
voorlezen, want telkens als ik zeg:
„Wilt u nog meer weten?" zegt ze:
„Ja, gaat u door". „De plaatjes kan
ik u niet laten horen, mevrouw", zeg
ik, „maar middenin staat een grote
foto van een dame in een leren jas
die bezig is wasgoed op te hangen op
een balkon waar het erg regent of
sneeuwt of hagelt want dat is er met
streepjes opgetekend omdat echte re
gen zo moeilijk fotografeert. En daar
naast staat een foto van mevrouw Die
en Die, dik ik wou opbellen toen ik per
ongeluk u belde".
„Wat zegt mevrouw Die en Die over
die wasdroger? vraagt mevrouw Zus en
Zo. „Ze zegt dat ze er niet meer bui
ten kan", zeg ik. „Ze heeft zes kinde
ren waarvan de jongste drie maan
den is en ze moest altijd alles in de
tuin drogen en als het dan weer gaat
regenen moet die hele vracht naar de
zolder. Toen hoorde haar man van
zo'n wasdroger en hij zei: Die moeten
we hebben. Nu heeft ze hem en alles
wordt er kurkdroog in en donzig zacht
En als u er meer van wilt weten zal
ik eerst mevrouw Die en Die moeten
bellen. Mag ik het zolang daarbij la
ten?"
Nou, dat mocht dan nadat ik mijn
telefoonnummer had opgegeven. Maar
intussen was het over twaalven, zo
dat ik mevrouw Die en Die niet meer
heb kunnen bellen. Hoe vind je zoiets?"
Voordat ik kon antwoorden ging de
telefoon.
„Meneer", zei een meneer, „Ik bel
u naar aanleiding van het telefoon
gesprek dat mijn vrouw met uw
vrouw heeft gehad. Over het algemeen
ben ik een tegenstander van agres
sieve reclame, maar voor de manier
waarop uw vrouw de mijne van het
nut van een wasdroger heeft over
tuigd kan ik u mijn bewondering niet
onthouden. Kunt u hem vanmiddag nog
bezorgen?"
Met de volgende schepen kan zeepost
worden verzonden. De data, waarop de
correspondentie uiterlijk ter post moet
zijn bezorgd, staan achter de naam van
het schip. Australië: ss „Maasdam" 3-1;
Brazilië: ms „Alnati" 3-1; Canada: m«
„Atlantic Saga" 3-1; Chili: ms „Diogenes"
2-1; Indonesië: ms „Braunschweig" 2-1;
Kenya, Oeganda: ms „Hermiston" 5-1;
Tanzanië: ms „Kouang-Si" 4-1; Ned. An
tillen: ms „Mercurius 2-1; Suriname: ms
„Memnon" 2-1; Verenigde Staten: ms
„Atlantic Saga" 3-1; Z.-Afrika (Rep.)
m.i.v. Z.-W.-Afrika: ms „Streefkerk" 3-1.
Inlichtingen betreffende de verzendings
data van pospakketten geven de postkan
toren.
MARCO 2E6TDAT JE EEN N
HM...2IJtSKNAP
'MAAR OAUf IS
TE 6o£D VooRHAAZ
AIS IK METJE KLAAR
6£M, Zü(, jé Wet, AM
OERS PIEPEN
D/r/smc,y
GREEN, PAM JEN
REN DUIKSTER BÉNT, KELLY....
IK HEB EEN PAAR LESSEN 6E
HAD.. ZüCLEN iVE ALLEMAAL
EEN DUIK NEMEN 2
1023. TOT ZIJN NEK stak Bram in
de grote gruttenmassa.
„Zeg Tutu die vriend van jou neemt
alles erg letterlijk op. Daar moeten we
voorzichtig mee zijn. Geef me eens een
handje, Dzjinn".
Verontwaardigd keek de Dienaar hem
aan.
„Dat is waar", zei Brammetje beteu
terd, „hij luistert alleen naar jou,
Tutu. Maar opgepast, want erg slim is
hij niet. Kennen jullie die oude zeemans
uitdrukking nog, voor iemand, die niet
verder kijkt dan zijn neus lang is? Hij
maakt van zijn neus een anker. Dat slaat
op Dzjinn".
„Grappig", zei Karo.
„Van je neus een ankerrrr maken",
herhaalde Tutu.en meteen had de
Dzjinn zo'n neus. „Nee, nee.inpak
ken weghalen zei Tutu gauw. „En
ngeef Brrrram een hand.Maar dat
was opnieuw niet duidelik genoeg ge
zegd.
