VERKIEZINGSJAAR IN AMERIKA Republikeinse partij in VS een hoogst verwarrend toont beeld 'HAAR JOURNAAL Yves Saint Laurent met maximode flirt AMRO-LENING Nixon voorlopig favorietmet Rockefeller als vraagteken (als u in 18 maanden zou aflossen). Aangifte wapen bezit in VS niet verplicht VS handhaven Gibraltar als aanloophaven 6 DINSDAG 30 JANUARI 196 8 D Nixons positie Romney De weg omlaag Rockefeller Paar gegok Als U met de vraag zit hoe U op korte termijn aan contant geld moet komen, kan de AMRO Bank U daar een duidelijk ant woord op geven. Stel U wilt 2.500, van ons lenen en in 18 maanden terug betalen. Dan betaalt U per maandelijkse termijn 152,62. Rekent U nu even mee: 18 X 152,62 ƒ2.747,16. In die an derhalf jaar betaalt U dus ƒ247,16 aan financieringskosten, waarin begrepen rente alsmede vergoeding voor administratie kosten en overlijdensrisico. Dat is gemid deld nog geen 14,per maand. Waarom komt U niet eens langs bij de Amsterdam-Rotterdam Bank in Uw buurt? (Bellen of schrijven kan natuurlijk ook). Dan vertellen wij U alles over de bedragen die U kunt lenen en het aantal termijnen waarin U kunt terugbetalen. Over de gemakkelijke manier van terug betalen. Over het feit dat bij overlijden het nog niet terugbetaalde gedeelte van de AMRO-Lening wordt kwijtgescholden. Voordat we het vergeten: de AMRO- Lening-folder ligt voor U klaar. EEN SERVICE VAN DE AMSTERDAM-ROTTERDAM BANK Coco Chanel WINTERMANTELS 49.95 PULLOVERS en VESTEN (Van onze correspondent) WASHINGTON. Wie zal de republikeinse kandidaat voor het presidentschap worden op het partij congres dat op 5 augustus in Miami (Florida) wordt gehouden? Niemand kan het nog weten, maar heel gissend en verpolitiekt Amerika lanceert theorieën. Ook in het Witte Huis heeft men zo zijn ideeën en die hou den in dat oud-vice-president Riohard Nixon de meeste kans maakt straks president Johnsons republikeinse uit dager te zijn. Maar naast Nixon is een uitgebreid en onoverzichtelijk veld van kandidaten op mars ,die voorspellingen riskant ma ken. Maar liefst zestien delegaties van staten zijn van plan naar Miami te komen met een „favorite son", een politicus uit de betreffende staat zelf, die de delega tie in eerste aanleg als kandidaat voor de presidentiële nominatie naar voren schuift. Sommigen van deze „favoriete zonen" zijn beroemde figuren, zoals gouverneur Rockefeller uit New York, oud-filmster gouverneur Ronald Reagan uit Californië en senator Charles Percy uit Illinois, om nog niet te spreken van de enige man die tot nu toe offigieel heeft aangekondigd naar het presidentschap te dingen: gou verneur George Romney uit Michigan. Maar er zijn ook staten die aankomen met een regionale ster, die nationaal to taal onbekend is. Dat is het geval met figuren als gouverneur Hickel van Alas ka, gouverneur Volpe van Massachusetts of senator Baker uit Tennessee. Belangrijk bij dit alles is dat de favo riete zonen bij elkaar 668 gedelegeerden aan zich verbonden hebben, iets meer dan de helft van het totaal van 1333. Dit be tekent dat bij een eerste stemming over een presidentiële kandidaat niemand bui ten de gekoesterde zonen der staten zelf een meerderheid kan behalén of met andere woorden dat Richard Nixon, die niemands favoriete kind is, niet bij de eerste de beste stemming op het par tijcongres de hoofdprijs in de wacht kan slepen. Van belang zal natuurlijk toch zijn hoe veel stemmen van de resterende 665 Nixon bij die gelegenheid op zich zal we ten te verenigen. Komt hij al meteen dicht bij de benodigde 667 stemmen dan valt de prijs hem zeker bij een tweede stemming in de schoot, aldus allerlei doorgewinterde partijbazen, die eraan herinneren dat Nixon al sinds jaar en dag ijverig handenschudder en schouder klopper is geweest in republikeinse krin gen zodat men hem kent en waardeert. Komt Nixon naar Miami met een groot aantal gedelegeerden achter zich dan krijgt hij de kandidatuur zeker, zo zeg gen deze partij kenners. Nixon lijkt het met deze analyse eens te zijn en hij doet druk zijn best door het winnen van voor verkiezingen gedelegeerden aan zich te verbinden. In New Hampshire, Wiscon sin, Nebraska en Oregon staat zijn naam op het stembiljet en werken „Nixon for president"-bureaus dag en nacht om de naam van hun Dick bekend en populair te maken. En Nixon zelf, die op dit mo ment geen enkele officiële functie heeft maar advocaat is in New York, spaart zich ook niet. Hij spreekt, grijnst, schudt Gouverneur Rockefeller en tijde blike lunch van de republikeinse vrouwenclub in New York. handen en grapt met zijn partijvrienden zoals nodig schijnt te zijn in een Ameri kaanse verkiezingscampagne. De man, die in het huidige stadium min of meer alleen Nixon partij geeft, is de brave mormoon George Romney, een zeer geslaagde gouverneur van Michigan, die alleen sinds zijn intrede op het na tionale politieke toneel iedereen heeft we ten duidelijk te maken dat het buskruit nimmer door hem zou zijn uitgevonden. Romney heeft net de obligate tournee door de wereld achter de rug (daarna kan men poseren als expert op het terrein der buitenlandse politiek) en heeft daar uit 'n plan voor neutralisering van Zuid- oost-Azië gedistilleerd dat een totaal ge brek aan originaliteit paart aan een ze kere souplesse, die Nixons Vietnam-den- ken vreemd is. Daarnaast heeft hij al veel gezegd over de noodzaak Amerika's gistende steden te genezen (Detroit, dat vorig jaar explo deerde, ligt in zijn Michigan), de econo mie in het reine te brengen, de veiligheid op de straten te bevorderen en vooral: de moraliteit in ere te herstellen. Romney, eens zendeling voor zijn mor- monenkerk van de. heiligen van de laatste dagen en daarna autoverkoper en direc teur van American Motors, verenigt in zich namelijk twee oer-Amerikaanse trekken: hij is prediker en zakenman te gelijk. Sinds hij politicus is, overheerst de prediker. Jammer genoeg voor Romney is de gave des woords hem echter vreemd. Hij formuleert zijn hooggestemde morele aanmaningen met een woordkeus en een zinsbouw, waarvoor diepterecordhouder Eisenhower niet eens onder zou kunnen doen. Zo heeft Romney kans gezien in een klein half jaar een topplaats in opinie peilingen te verruilen voor een plekje dicht bij de hekkensluiters in de popula- riteitsrace. Zijn persoonlijk optreden lijkt daaraan ook debet, want zijn botte ge vraag „Waar kom je vandaan, soldaat?" aan elke geüniformeerde landgenoot die in Vietnam zijn pad kruiste en zijn neiging studenten te vervelen met moeizaam eco nomisch of moralistisch gezeur lokken weinig kiezers naar het Romneykamp. Ook mevrouw Romneys enthousiast in de bres springen voor haar echtgenoot lijkt een twijfelachtige factor. In elk geval leidde haar bewering dat als men dag in dag uit met George samenleeft men be seft wat een groot en nobel man hij is, er nog niet toe dat miljoenen zich „for better and worse" hebben aangemeld voor een plaatsje in het Romney-huishouden. Al diegenen die de conservatieve en opportunistische Dick Nixon niet graag als presidentiële kandidaat zouden zien, maken zich overigens zorgen over Rom neys falen. Hij maakt het mogelijk dat Nixon een hele rij voorverkiezingen wint, zo zegt men en dan is het te laat om nog een stokje te steken voor Nixons winnen van de hoofdprijs. Als wij niet oppassen, zo zeggen voor uitstrevende republikeinen, gaat het weer net als in 1964, toen de partij Rockefel ler, die als handicap een echtscheiding met zich meedroeg, alleen Goldwater liet bevechten. Voor men het goed en wel be seft had was het toen te laat en sleepte Goldwater de kandidatuur in de wacht, die de republikeinse partij haar grootste nederlaag in de geschiedenis opleverde. Nixon, een befaamde verliezer, zou de partij weer naar een nederlaag kunnen leiden, juist nu president Johnsons zwak te door Vietnam en de troebelen in de steden een republikeinse overwinning mogelijk lijkt te maken, zo redeneren deze kringen. Zij proberen hevig New Yorks gouverneur Rockefeller aan de race te laten deelnemen. Want Rockefeller, men zou het niet ge loven als men zich het venijn tegen zijn privëleven en zijn oostkustprogressiviteit uit de voorbije jaren herinnert, is volgens de opiniepeilingen de republikein, die nu verreweg de beste kans maakt Johnson uit het Witte Huis aan Washingtons Penn sylvania Avenue te verdrijven. Maar Rockefeller voelt er nog weinig voor. Hij herinnert zich maar al te goed hoe hij op het republikeinse partijcon gres in 1964 in Californië werd uitgeflo ten door zijn conservatieve partijgenoten en hij is er kennelijk niet happig op zonder meer voor de derde keer zijn hoofd op het nationale politieke hakblok te leggen. Een extra-complicatie is verder dat gouverneur Ronald Reagan van Califor nië al verklaard heeft zijn naam op het stembiljet van Oregon te laten verschij nen, daar het initiatief daartoe uit Ore gon is gekomen en hij als „favorite son candidate" van zijn staat het onbehoorlijk zou vinden om in Oregon zwart op wit te gaan zetten niet als kandidaat genoemd te willen worden. Voor de vooruitstrevende republikeinen is Reagan vooral zo'n complicatie omdat de fotogenieke ex-filmster het idool is van de conservatieve vleugel der partij, zodat het helemaal niet onmogelijk zou zijn dat uiteindelijk Reagan met de kan didatuur heenloopt in het geval Romney en Nixon in een fiks gevecht gewikkeld blijven. En Nixon mag al weinig sympa thie genieten bij de Rockefeller-republi- keinen, Reagan is bij hen helemaal een schrikbeeld. Het gedartel van de van hoop vervulde republikeinse politici gaat nog maanden duren en voorlopig blijft elke speculatie over wie tenslotte de bloemkroon opgezet zal krijgen puur gegok. Maar de kans-dat één van de vier hierboven genoemde po litici: Nixon, Romney, Rockefeller, Rea gan de uitverkorene zijn zal is toch wel groot. In het Witte Huis lijkt president Johnson te gokken op Nixon. De Parijse kapper Alexandre ontwierp voor de Dior-manne- quins de ligne „Souplesse". Deze lijn laat natuurlijk, losvallend haar zien. (Van onze moderedaktrice) Rue Spontini een tiental tot over de kuit reikende mantels zien, gecombi- PARIJS. Yves Samt-Laurent open- neerd met lange, wijd uitlopende de gistermorgen de tweede Parijse matrozenpantalons. modeweek met een flirtation met" de maximode, maar maakt u zich niet on- VEEL SCHOKKENDER WAREN gerust, het wordt geen serieuze zaak, SahV-Lauferrts cpcktailensembles: Char- vertelde hij na afloop van de première. mante mannequins lieten veel zien, Saint-Laurent, de veelbelovende 31- toen zij in bermuda's met totaal door- jarige couturier, liet in zijn met win- zichtige georgette-blouses de salons terjasmijn versierde modehuis aan de binnenkwamen. Actrice Catharine De- ADVERTENTIE Aangeboden: voor f.152,62 in de maand neuve, die als eregaste de show bij woonde, zorgde voor een bemoedigend applaus en na afloop van de première vertelde zij dat ze ogenblikkelijk een dergelijk pikant exemplaar zou be stellen. Bij Yves Saint-Laurent dit keer geen Mozartmode, geen zwart fluwelen pak jes dus, maar wel zwarte dienster jurkjes, gegarneerd met witte kanten manchetten en een plastron van het zelfde materiaal. Het was geen collec tie met een consequent doorgevoerde lijn, maar wel een zeer uitgebalan ceerde, met duizend-en-een vondsten voor de confectie. Zoals bijvoorbeeld zwart-wollen mantelpakjes, voorzien van Y-kragen van wit piqué, Rem- brandtbaretten, die er heel wat flat teuzer uitzagen dan de Bonnie and Clyde-exemplaren bij de concurrentie. SAINT-LAURENT heeft nog steeds goud-metalen schakelkettingen, maar ter afwisseling had hij er nu leren bandjes doorgehaald. De mantelpakjes bij Saint-Laurent waren lang en meest al bezet met battledresszakken. De taille accentueerde hij af en toe ook met brede veterceintuurs. Saint-Lau- rents rokken bleven zo'n 4 tot 5 cm boven de knie en waren gerend, ge plooid of geplisseerd. Voor zijn korte en lange mantels hield hij de redingote lijn aan. En wat de jurkjes betreft: ze waren bijna allemaal van een V- hals met eèn asymmetrische knoop- sluiting voorzien. Yves Saint-Laurent besloot zijn voor treffelijke collectie, waarin marine blauw, zwart, wit, bruin en rood de boventoon voerden, met een reeks rijkelijk met gouddraad gegarneerde georgette-tzarina jurkjes, en een bruidsjapon, die alleen bestond uit een tulen sluier en een minisculp, met bloemen geborduurde bikini. DE grand old lady van de Parijse haute couture zat ondanks haar ruim tachtig jaren in een wit mantelpakje op de trap om daar vandaan de show van haar nieuwe collectie beter te kunnen zien. In de salons van haar modehuis aan de Rue Cambon had de Amerikaanse televisie er een comple te studio van gemaakt. Coco Chanel vindt dat het tijd wordt om de Ameri kanen te laten zien hoe het in een mo dehuis toegaat. Haar creaties verschil den niet veel met die welke zij al vóór de oorlog lanceerde. Dezelfde klassie ke mantelpakjes met de rokken tot iets over de knie en de jasjes nu bij wijze van variatie met gehaakte voor namelijk marineblauwe biesjes gegar neerd. Voor warme zomerse dagen waren er Chanelpakjes, gemaakt van Brabants bont. Maar al was er dan niet veel nieuws onder de zon, het is toch altijd fascinerend om te zien hoe een vrouw, die al twintig jaar van haar pensioen had kunnen genieten, nog steeds zeer draagbare mantelpak- i jes en kleurige geplisseerde organza- avondjurken maakt. Show-bezoeksters, die zaterdag dach ten, dat Laroche met zijn kaki-jassen en koppelriemen een soort gestapo- mode wilde lanceren, zaten er niet ver naast, want de Parijse couturier, die zijn vrije dagen bij voorkeur aan de Egeische zee doorbrengt, onthulde dat hij zijn collectie door het Griekse mi litaire bewind en de uniformen van de Griekse veiligheidspolitie heeft laten inspireren. YVES SAINT-LAURENT: Y-vormige kragen veter-ccintuurs rem- brandt-baretten zomerjurkjes, waarvan voor- en achterpand op de schouders door veters aan elkaar zijn bevestigd boothalzen geor gette-blouses. CHANEL: gehaakte Chanelpakjes Chanelpakjes met kruissteekjes van smyrnawol afgebiesd geplis seerde organza-avondjurkjes tot op de heup horizontaal doorgestikt. ADVERTENTIE zuiver wol 13.95 Gr. Houtstr. 167 Haarlem Telefoon 1 60 62 WASHINGTON (AFP) Het Ameri kaanse hooggerechtshof heeft met zeven tegen één stem uitgemaakt dat Ameri kaanse burgers niet verplicht zijn aan gifte te doen van vuurwapens in hun bezit. Het hof is van oordeel dat houders van vuurwapens door een aangifte zich zelf zouden belasten, hetgeen in strijd is met de grondwet. MADRID (Reuter) De VS zijn van plan Gibraltar gewoon als aanloophaven te blijven gebruiken voor schepen van de zesde vloot, zo is van welingelichte zijde in Madrid vernomen. De Spaanse regering heeft Washington kortgeleden laten weten dat zij vergel dingsmaatregelen zal nemen als Ameri kaanse oorlogsschepen Gibraltar blijven aandoen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 6