Feest voor circus-echtpaar VAN BEVER
Circus verdween maar
oom Guust en tante
Lena zijn niet vergeten
%°jee tana0°o>
ViSf
ermaats
40
Duitsers kopen veel
grond in Achterhoek
Automobilisten stellen
organen beschikbaar
SCHRIJVENDELEZERSSCHRIJ
VAN CAMPEN'S «KR—
BOERENKROP
Huurlingen
activiteit in Nigeria
Ruilverkaveling in gevaar
Boeren kunnen
tegen lage rente
geld lenen
van
DONDERDAG 1 FEBRUARI 1968
13
Begonnen met
paard
één
Zuinige zakenvrouw
O o O O O O Q o O o o Q
O O
O
Q -O O
o o o
Moeilijk afscheid
„Zo'n directrice!"
VISSERS
Ier stoot?
Wedloop
Gans
onrein
Rechtlijnig
UITSLUITEND GELDIG OP VRUDAG EN ZATERDAG
Philips draaitopsSofzuiger
Scherpenzeel
Geur der riolen 2
Geur der riolen 3
Loonbelasting 6
Loonbelasting 7
irrn-m-iirrnrn
(Van een onzer verslaggevers)
BREDA. Gisteren was het
feest in het tegen Breda aanleu
nende dorpje Terheijden. De fan
fare marcheerde door het dorp en
het echtpaar Helena en Guust
Prescher werd in een witte koets
door de straten gereden. Om vier
uur begon in hotel De Gouden
Leeuw een receptie, welke na het
diner om acht uur werd gevolgd
door een groot feest. Want Helena
en Guust Prescher waren 50 jaar
getrouwd.
Een gouden huwelijksfeest is op zich
zelf niet zó bijzonder, maar hier gaat
het om een echtpaar dat een enorme
populariteit heeft opgebouwd. Het
echtpaar Prescher is namelijk het
zelfde als het echtpaar Van Bever,
onder welke naam het veertig
jaar lang het Circus Van Bever
heeft geleid, de enige circusonder
neming welke het meer dan tachtig
jaar in ons land heeft uitgehouden en
ook het enige Nederlandse circus dat
is opgeheven zonder dat de deurwaar
der er aan te pas kwam.
Tante Lena en ome Guust, zoals zij
alom bekend zijn, stopten met hun be
drijf in 1959, op het toppunt van hun
carrière. Zij bezaten een 36-meter-
chapiteau, een wagenpark van 60 goed
onderhouden vrachtauto's en aanhan
gers en een menagerie van 43 waar-
devolle raspaarden, vier kamelen en
twee olifanten.
Geruisloos is de onderneming ver
dwenen. De tent, de wagens en de an
dere materialen zijn verkocht naar
Frankrijk en Martinique. De dieren
hebben hun weg gevonden naar buiten
landse circussen. In het winterkwar
tier op de Bredase Weg leven Lena en
Guust, 76 en 72 jaar van hun met hard
werken verdiende geld. De stallen en
de personeelsverblijven zijn verhuurd
aan een speelgoedfabriek.
Het is moelijk te zeggen aan hoe
veel Nederlanders en Bplgen- het Cir
cus van Bever tussen 1876 en 1959 uren
van circusvermaak heeft geboden. Het
aantal zal niet ver van de twintig mil
joen af zijn. Het Circus Van Bever,
jarenlang een klein bedrijf, maar al
lengs uitgegroeid tot een middelgroot
modelcircus, is misschien wel het po
pulairste circus geweest dat Neder
land ooit heeft gekend. Het had een bij
zonder goede reputatie, hetgeen niet
van iedere circusonderneming kan
worden gezegd. Bij Van Bever gold
dat niemand ooit een dag op zijn geld
moest wachten, dat geen stad werd
verlaten eer het laatste strootje van
de straat was geruimd en dat elk pro
gramma tot in de perfectie werd afge
werkt.
Het Circus Van Bever heeft bij geen
enkel gemeentebestuur ooit vergeefs
een speelvergunning gevraagd. Het
heeft ook nimmer het publiek in zijn
verwachtingen teleurgesteld. Met trots
zegt directeur Guust dan ook:
„Ieder jaar besloten wij onze tournee
met voorstellingen op de Bredase ker
mis. Wij konden 3200 man in de tent
hebben en die hadden we dan ook acht
dagen achtereen. Wij hadden nooit
over bezoek te klagen gehad. Het
grootste succes hadden wij in 1945 toen
wij onze tenten in Nijmegen opsloegen
en daar vier maanden lang iedere mid
dag en avond uitverkocht waren.
Wij hebben een mooi leven gehad en
veel dankbaarheid van het publiek on
dervonden. Wij zijn met niets begon
nen en geëindigd met een fantastisch
bedrijf. En als we niet zo oud waren
geweest en niet met de gezondheid wa
ren gaan sukkelen zouden we nooit
zijn gestopt. Toch is het een verstandig
besluit geweest. Wij hebben nu iets
moois om aan terug te denken"
Guust Prescher, alias Van Bever,
zwaait alle lof toe aan zijn vrouw, die
de zakelijke leiding van het bedrijf
heeft gehad. „Als zij niet zo op het
geld had gezeten was er nooit iets van
terecht gekomen". Mevrouw Van Be
ver: „Als ik vroeger een briefje van
honderd in handen had zei ik altijd:
Dat mag niet stuk, want zodra je het
wisselt ga je de rest ook uitgeven".
En dan verdween het briefje op een
geheim plekje. Zo hebben we ieder
jaar opnieuw onze spullen kunnen uit
breiden en de beste paarden weten te
kopen die op de markt kwamen".
Tante Lena, de „grande dame" van
het Nederlandse circus, is evenals
haar man in een woonwagen geboren.
Toen haar vader, Henri van Bever, in
1876 op reis ging, bestond zijn onder
neming uit een kleine eenmast-tent,
drie wagens, één paard en vier po-
nies. Het programma werd geheel ver
zorgd door de familieleden. Zo leerde
de kleine Helena bij wijze van spre
ken eerder paardrijden dan lopen. Zij
kon werken als acrobate, reed hoge
school, leerde diverse muziekinstru
menten bespelen, maakte een num
mer aan de trapeze en trad op als
koorddanseres. Haar grote liefde had
den de paarden en met deze dieren is
zij dan ook tot het einde van het cir
cus opgetreden. Haar andere grote
liefde werd Guust, de clown, die bij
Henri van Bever kwam werken en om
ADVERTENTIE
O O OO r, O O O
C O o 9 o O.
v O o® O
O O
QOoqO^oQOqO O
OEMOEAHIA (Reuter) De leider van
de van Nigeria afgescheiden staat Biafra,
luitenant-kolonel Ojoekwoe, heeft op een
persconferentie toegegeven dat de Bia-
fraanse troepen worden gesteund door
Britse en Franse huurlingen. Hij ontken
de evenwel dat zich onder hen de Frans
man Robert Denard bevindt. Met een an
der voormalig huurlingenleider uit Kongo,
majoor „Mad Mike" Hoare, waren wel
onderhandelingen gevoerd, maar men
was het niet eens geworden over de prijs.
Hij zei dat aan federale kant georgani
seerde eenheden meevechten, onder ande
re Britten en Zuidafrikanen, benevens
eenheden uit Mohammedaanse en Oosteu-
ropese landen.
hogeschool in s wereld grootste en be
roemdste circus Ringling.
De laatste jaren van het circus zijn
voor mevrouw Van Bever zware jaren
geweest. Moeilijkheden met haar heup
maakten het haar haast onmogelijk te
lopen. Toch stond zij erop dat zij iede
re voorstelling zelf de paarden in de
piste presenteerde. Voetje voor voetje,
onder de hevigste pijnen strompelde
zij dan van haar wagen naar de cir
custent. Maar als de muziek begon en
zij met luide stem was geannonceerd,
viel de pijn weg en stapte ze fier en
vitaal de piste binnen en oogstte met
haar voortreffelijk gedresseerde paar
den ovaties van het publiek. De char
me van haar verschijning heeft haar
optreden gemaakt tot een onmisbare
pijler van het circus Van Bever,
waarin zij meer dan zestig jaar lang
voor het publiek optrad.
Zij heeft veel moeten verwerken
toen het circus van de hand werd ge
daan. De paarden wilde zij niet mis
sen, maar toen de 43 dieren meer dan
een jaar op stal hadden gestaan, moest
tante Lena wel inzien dat het zakelijk
niet verantwoord was er zoveel „huis
dieren" op na te houden. Er werden
goede circussen voor. gezocht. Dat was
niet moeilijk, elke circusdirecteur-
wist dat de paarden die uit handen
van mevrouw Van Bever kwamen, tot
in de perfectie waren gedresseerd.
„Het is een verschrikkelijke dag ge
weest toen ze vertrokken. Het was heel
erg. Laatst heb ik hier nog zitten hui
len toen ik in een circusprogramma
op de televisie mijn eigen Friezen her
kende. Wat liepen ze er fijn bij".
Lena en Guust van Bever hebben
gezwegen over hun gouden huwelijk,
maar toen oud-bedrijfsleider Harry
Beeloo de huwelijksdatum ontdekte,
trommelde hij zijn vroegere medewer
kers van circus Van Bever op om het
echtpaar een feest aan te bieden. „Wij
wilden dat doen omdat er in heel Euro
pa geen circusdirectie is te vinden bij
wie het zo goed werken was. De Van
Bevers zijn mensen die altijd voor een
ander hebben klaar gestaan. Ik heb
midden in de nacht wel eens autopech
gehad, waarop mevrouw Van Bever
uit haar bed kwam en 50 kilometer
reed om me op te halen. Zo'n directri
ce vind je nergens. En neem de oor
logsjaren: Er zaten in het winterkwar
tier van Van Bever 45 onderduikers.
Lena en Guust vonden dat een van
zelfsprekende zaak."
Schriftelijke felicitaties zijn binnen
gestroomd uit het gehele land. Er wa
ren dankbrieven bij van burgemees
ters, die zeiden het te betreuren dat
Circus Van Bever niet meer naar hun
stad komt. En er was een hartelijke
brief van DAF-directeur Huub van
Doorne, die menige belangrijke zaken
bespreking heeft laten schieten om
steeds weer opnieuw het programma
van het circus te zien.
Het deed hen goed, Lena en Guust.
„Het is fijn dat de mensen ons niet
zijn vergeten, maar eigenlijk zijn wij
het die dankbaar moeten zijn. Dank
baar voor het feit dat wij altijd zulke
goede artiesten en geweldig personeel
hebben gehad en dankbaar dat het pu
bliek ons nooit in de steek heeft gela
ten".
ADVERTENTIE
de hand van diens dochter vroeg
Aan het eind van de eerste wereld-
oorlog stond de zaak er triest bij. Hen
ri kon niet langer tegen de moeilijkhe
den op en besloot zijn bedrijfje op te
heffen. Het jonge paar Helena en
Guust wilde de moed niet opgeven.
Beiden waren in staat om, als het
noest, een heel circusprogramma te
vullen. Zij begonnen van de grond af
met één wagen, één paard en een klei
ne circustent, welke op krediet was
geleverd nadat Helena vergeefs had
geprobeerd er een op de naaimachine
te maken. Het werden jaren van zwoe
gen en ploeteren. Door ieder dubbeltje
twee keer om te draaien groeide het
bedrijf tot een flinke onderneming,
welke tenslotte internationale topnum-
mers kon contracteren.
Helena en Guust hebben één doch
ter, Maria, die is getrouwd met de uit
een oud circusgeslacht stammende
Emile Karoly Hun kleindochtertje.
Heleentje, heeft onder de artiesten
naam Ilonka Karoly als hogeschool-
rijdster en ballerina internationale
successen geboekt. Zij werkte jaren
achtereen bij het Zuidafrikaanse cir
cus Boswell en reed enige seizoenen de
ADVERTENTIE
U WEET WEL
Kruisstraat 2, Haarlem
Wij gaan door
met
herenhoeden
opruimen
op de hoek bij de brug
Crematies. In Nederland bedroeg het aan
tal crematies vorig jaar 8151, dat is
per honderd sterfgevallen meer dan
acht. In 1966 was het crematiepercen
tage 7.4 tegen 4,7 in 1962. In de stad
Groningen en omgeving ligt het per
centage 33,8 in 1966, het verst boven
het gemiddelde.
ADVERTENTIE
ELKE DROGIST HEEFT HET!
(Van onze correspondent)
AALTEN. Duitse boeren hebben de
laatste tijd grote stukken landbouwgrond
gekocht in de Achterhoek. Vooral in de
streek rond Aalten en Winterswijk, vlak
bij de grens, gaat regelmatig grond in
Duitse handen over. Het zou gaan om
meer dan 50 ha. en de Duitsers zouden
nog optie hebben op meer stukken grond.
De Achterhoekse boeren zijn allerminst
ingenomen met deze gang van zaken,
waardoor grote Duitse enclaves dreigen
te ontstaan.
LONDEN (AP) Een
campagne om miljoenen
Britse automobilisten ertoe
te brengen organen als re
serve-onderdelen voor
transplantatie beschikbaar
te stellen ingeval zij door
auto-ongevallen om het le
ven komen neemt in kracht
en omvang toe.
De stoot tot deze cam
pagne is gegeven door
„Drive", het maandblad
dat wordt toegezonden aan
de 3,6 miljoen leden van de
geen winst beogende auto
mobielclub. De club schat
dat elk jaar ongeveer dui
zend leden de dood vinden
op de weg.
De automobielclub heeft
geen aantekening gehou
den van de reacties, maar
de redactie van „Drive"
heeft gemeld dat op het
bureau van het orgaan ge
stadig inlichtingen worden
ingewonnen. Hetzelfde is
meegedeeld door prof.
Michael Woodruff van de
afdeling chirurgische we
tenschap van de universi
teit van Edinburgh, die het
plan in het maandblad
heeft uiteengezet.
„Drive" heeft eert toe
stemmingsformulier ter
grootte van een portefeuil
le afgedrukt, dat in overleg
met rechtsgeleerden voor
het Britse medisch genoot
schap is opgesteld in over
eenstemming met de Britse
Human Tissues Act van
1961.
Behoorlijk ondertekend
door de betrokkene en ge
verifieerd door getuigen
geeft dit formulier artsen
het wettelijk recht de or
ganen van de onderteke
naar, ingeval hij om het
leven komt, te gebruiken
voor een transplantatie.
Prof. Woodruff, die spe
cialist is in nierplantaties,
gaf de volgende toelich
ting: „Het is noodzakelijk
de toestemming van de
naaste verwanten van een
overledene te verkrijgen
vooraleer zijn organen
worden weggenomen om te
worden getransplanteerd,
tenzij de overledene voor
zijn dood de wens te ken
nen heeft gegeven, dat dit
zal gebeuren. Dienteng%-
volge kunnen vele mogelijk
nuttige transplantaties niet
plaatsvinden, niet zozeer
omdat de naaste verwanten
bezwaar maken, maar om
dat zij niet tijdig kunnen
worden bereikt".
De oorzaak moet waarschijnlijk worden
gezocht in de voordelige manier waarop
de Duitse boeren geld kunnen lenen. In
alle EEG-landen bestaan verschillende
systemen om de landbouwstructuur te
verbeteren. In Duitsland betreft dit on
der andere gunstige leningsvoorwaarden
voor de boeren. Zij behoeven slechts 2
tot 3 percent rente te betalen. Nederland
se boeren zijn gebonden aan een rente
percentage van 6 tot 7. Bovendien zijn de
landbouwgronden in Duitsland over het
algemeen aanmerkelijk duurder dan in
ons land.
De Duitsers zijn bereid om voor Ne
derlandse begrippen fabelachtige prijzen
voor de grond te betalen. Normaal ligt
de prijs voor de zandgronden in de Ach
terhoek in de grootte van 7000 tot
10.000 per ha. De Duitse boeren beta
len er grif 20.000 mark voor, het dubbe
le dus. Die prijs blijkt zo aantrekkelijk te
zijn, dat sommige Achterhoekse land
bouwers, die hun bedrijf van de hand wil
len doen, de notaris opdracht geven om
ook in Duitse kranten te adverteren.
Veel Duitse boeren zijn op zoek naar
grond, omdat zij hun bedrijven moeten
opgeven in verband met industrie- en
stadsuitbreiding. Duitse industriëlen, die
hun bedrijf willen uitbreiden, kopen vaak
de omliggende boerderijen op. De boeren
krijgen daar een flinke prijs voor en ko
pen met dit geld grond in Nederland. Er
zijn enkele opmerkelijke voorbeelden van
deze wedloop op de Achterhoek. In Aal
ten kocht de directeur van een Duitse
veevoederfabriek 18 ha. om er een de-
monstratiebedrijf te bouwen. Een andere
Duitser uit Süderwick kocht 7 ha. voor
het mesten van kalveren.
Door deze gang van zaken doen zich
vooral in Aalten grote moeilijkheden voor
bij de voorbereiding van een ruilverkave
lingsplan, omdat vele boeren liever hun
gronden aan Duitsers verkopen dan mee
te werken aan ruilverkaveling.
He+ hoofdbestuur van de Gelderse Maat
schappij van Landbouw en andere orga
nisaties houden zich met deze zaak bezig,
maar een oplossing voor het probleem is
nog niet gevonden.
'Geachte lezers opgelet
Wordt in Geleen de klok verzet?
Daar gaan B. en W. „de wet" hanteren
En voor „besmetten": „separeren"
In vroeger tijden voor „melaats"
Was er voor hen óók al geen plaats
Zij moesten roepen: „gans onrein"
Moet dit nu óók voor zieken zijn?
In „oorlogstijd" was het verboden
Toen: „geen gemeenschap" met de joden:
Men kon het zien 't was aan de ster
Die droegen zij als „jodenteken"
En nu zijn wij ook al zo ver?
De zieken krijgen, voor hun kruis
't is wel geen kamp
maar ziekenhuis!
Wat B. en W. doen in Geleen
Is voor besmetten erg gemeen
Dit is een reden om te schrijven:
Waar zal „de naastenliefde" blijven?
't is daar voor B. en W. de hoogste tijd
Dat zij gaan doen aan
„medemenselijkheid
Want: In hun besluit is wel gebleken
In „liefde" zijn ze nog maar „leken"!
TEUNIS V. D. PLAS, Bennebroek
WMWMWWKwwimiiiiywwwimwwwiiiiiiiiKiiWMWifmfWMM
Ik herinner mij in een door u geplaatst
stuk van een verkeersdeskundige van de
politie de opmerking, dat het publiek, in
dit geval de voetganger, zich niet bewust
is van het feit, dat afslaande auto's bij
kruisingen voor voetgangers moeten stop
pen. Ik ben het in grote lijnen eens, met
de drgstische wijzigingen die de verkeers
politie in Haarlem heeft ingevoerd. Maar
ik vraag mij wel af hoe kan deze ver
keerspolitie verwachten, dat het voetgan-
gerspubliek wijzer wordt, als het zebra
paden vindt op de rooilijnen (bijvoor
beeld in de omgeving Houtplein in Haar
lem) en verderop weer hekjes aantreft
voor een gedwongen omweg. Laat de ge
meente dan zorgen voor een rechte lijn.
Waar zebrapaden nodig zijn, laten deze
gebaseerd zijn op de nieuwe verkeersre
gel. De voetgangerslichten zijn daarop
verkeerd afgesteld. Want als deze op
groen staan, rijden de auto's toch door.
Een wonder, dat daar nog niemand is
doodgereden.
W. TELKAMP, Haarlem
De fameuze
met krachtige motor, waar
door optimale grote zuig
kracht. Kompl. met snoer.
Klapper v.d. weekprijs
DE ZAAK WAAR II NU EENMAAL
VEEL MEED VOOR VEEl MINDER KOOPT
CREMERSTR A AT 69 RadiO'T.V. Bandrecorder* enz.
en op één minuut afstond DR. SCHAEPMANSTRA AT 23 Koelkasten
HAARLEM-OOST TEL: 023-14750 WasmachinesStofzuigers enz.
Nee, Scherpenzeel, -tweederde deel
Is net te veel, om 't personeel
Met één man te verkleinen.
Het is bekend, we zijn 't gewend,
66/100 percent wordt één aan 't end,
Die kracht mag niet verdwijnen.
Als men 't vergat, 'k geloof dan dat
Men tekort zelfs had aan hulp in die stad!
De kennis is gaan kwijnen
E. C. WESSELIUS, Haarlem.
Als men een vrije mening heeft, dan
noemt het zogenaamde „goede deel" van
het Nederlandse publiek die gezonde vrije
meningsuiting „geur der riolen". Me
vrouw de Groot-Veenbaas heeft het over
het monopolie van het vrije meningsui-
ten. Voor 1940 was dat monopolie in han
den van het goede deel, het slechte deel
heeft herhaaldelijk van de geur der rio
len mogen genieten. Dit is een vrije me
ningsuiting. Noem het beledigend, spot
tend, schunnig, het is gewoon een vrije
mening die het zogenaamde „goede deel"
niet verdragen kan. Het gaat niet om
het programma „Zo is het.niet om
Hoepla, niet om het programma van me
vrouw M. Bouwman Timp, niet om Ach
ter het Nieuws, niet om de zogenaamde
beledigingen, niet om dronken soldaten in
de trein. Het medium tv brengt niet al
leen een blote vrouw op het scherm, maar
de naakte waarheid over de afslachting
in Vietnam, over huilende Amerikaanse
soldaten, jongens van 18 en 19 jaar, over
kinderen die levend verbranden. Dit me
dium brengt de waarheid over miljoe
nen mensen die verhongeren, het brengt
beelden uit Amerika over gebieden, waar
bittere armoede heerst, waar de neger
een tweede hands mens moet blijven. Het
brengt nog steeds beelden uit i940-1945
afschuwelijke, mensonterende beelden.
Het brengt de volle naaktheid van de
vrije mening; het brengt terecht de geu
ren der riolen, en praat niet over naakt
heid in Nederland, want dan ben je een
viezerik, want dan breng je de geur die
het zogenaamde „goede deel" niet ver
dragen kan. Wat de heer van Riel heeft
gezegd over radio en tv was oude
koek. Er zijn al langer figuren bezig om
de naaktheid van de vrije mening een
pakje aan te trekken. Geachte mevrouw
er is geen tijd meer om de vrije mening
in Nederland een pakje aan te trekken.
Amerika zit in een beerput, en die beer
put wordt steeds groter; wordt het de
atoombom? Of komen de Russen of de
Chinezen, niet alleen onze vrije mening
maar ook onze hals afsnijden?
C. JOORES, Haarlem.
Dat een lezeres van deze krant het in
gezonden stuk „Geur der riolen" schreef,
verbaast mij. Ik denk, dat zij te veel
van de moerasgeur van 'n zeker ochtend
blad heeft opgesnoven! Jammer voor
haar, dat, blijkens de krant van zater
dag j.L, de heer Van Riel zich lovend uit
liet over de. door haar zo zéér verguisde
.kameraad" Wigbold.
H.D. VAN MOORSELAAR, Santpoort.
In deze rubriek worden eenmaal per
week brieven opgenomen, die met uit
drukkelijk verzoek tot publlkatie aan de
redactie worden toegezonden; voorwaar
den tot publlkatie zijn:
Het onderwerp dient van genoegzaam
algemeen belang te zijn en uit het oog
punt van dat algemeen belang te zijn
beschouwd.
De Inzender moet de brief met zijn
volle naam en adres ondertekenen en
Instemmen met de vermelding van zijn
naam en woonplaats. (Dus geen pseudo
niem of Initialen).
De brief moet gesteld zijn ln behoorlijk
Nederlands en ln begrijpelijke, beknopte
De redactie behoudt zich het recht voor
de brief ter publlkatie te bekorten op
niet essentiële punten, of opneming te
weigeren.
Opneming van een bepaalde brief be
tekent allerminst, dat de redactie het
eens is met daarin vervatte meninaen ef
argumenten.
Gaarne wil ik even inhaken op de me
ning van de heer Poldervaart in uw blad
van 26 januari 1968. Als weduwe met één
kind wil ik zeggen, dat mijn A.W.W. geen
ƒ387,50 is, maar dat ik ƒ374,32 plus ƒ34,32
kinderbijslag, is samen ƒ408,64 per maand
ontvang. Met uw extra kosten staat u
ook niet alleen, dat hebben we allemaal,
al is het op ander gebied. Hiervan een
paar voorbeelden: schoolboeken ongeveer
80, een W.A-verzekering ƒ15, een fiets,
om over de kleding waar ze regelmatig
uitgroeien maar niet te spreken. Dus ik
weet niet wie de meeste zorgen heeft.
U heeft dan hierbij nog het geluk dat
u dit samen op kunt lossen, en wij
staan overal alleen voor. Bovendien moe
ten we misschien in de toekomst ook de
kinderbijslag nog missen.
EEN WEDUWE MET EEN KIND.
(naam en adres bij de redactie bekend.)
In de rubriek „Schrijvende lezers" van
de vorige week las ik vele klachten van
AOW-ers, die vinden dat hun tekort wordt
gedaan. Dit laatste is mijns inziens te
recht. Maar ik geloof niet, dat dit veel
effect zal hebben. Als de bejaarden niet
tot daden komen, zal de toestand wel zo
blijven. Hun grote aantal is hun zwakte.
Elke korting op hun karige inkomen geeft
een belangrijke besparing. Dat grote aan
tal kan echter tevens hun kracht wor
den. Ze zijn kiezers en kunnen een groot
aantal stemmen uitbrengen. En voor een
aantal stemmen hebben de politici res
pect. Ik zal niet voorstellen op een be
paalde partij te stemmen; daarvoor is
men in de regel teveel gehecht aan ei
gen partij. Maar wat ze wel kunnen
doen, is in organisch verband hun stem
uit te brengen op een bepaald nummer
van hun partij. Wie dat is doet minder
terzake, als 't overal maar het zelfde
nummer is. Laten we als voorbeeld ne
men dat het no. 5 is Wie op de K.V.P.
wil stemmen, stemt dan niet op no. 1,
maar op no. 5 van de lijst: wie P v.d.A.
wil stemmen, stemt op no. 5; wie aan
A.R. de voorkeur geeft stemt op no. 5
van die lijst. Als alle bejaarden, in elk
geval een zeer groot deel van hen, deze
methode gaan volgen, dan zal uit het
stemmenaantal wel blijken hoevelen met
de stand van zaken niet tevreden zijn Hoe
meer van die stemmen, des Ip gróter de
'ndruk. Van harte hoop ik d de leden
van de beiaardenboriden hun hoofdbestu
ren in die richting zullen adviseren
A. HOFSTRA, Zandvoort
t
