Storm om rede van Brandt ook
na rectificatie nog niet geluwd
Diepgaand
onderzoek
toegezegd
PANDA EN DE MEESTER*SUPERMAN
POLLE, PEEL/ EN PINGO
fff
i
Bij een grote,
vertrouwde bank:
Algemene
Bank Nederland
igestipt
GREEP X
VAN 'v
DE GRIEP
WITTE KRUIS
Wehner: een opzettelijke actie
van een anti-Franse groep
Verlamd na val
bij gymnastiek
Algemene Bank Nederland
DINSDAG 6 FEBRUARI 19 68
8
IAN DE HAKTOG
Visser: gevaarlijk beroep rede onjuist
Vervolg van pagina 1
Waar
is uw
spaargeld
veilig?
Beroep op geleerden
in Verenigde Staten
4%
4%
- Spaarboekje
- Spaarrekening
4%% - Spaardeposito
4V2°/o - Spaardeposito
5% - Spaardeposito
51/2% - Spaardeposito
6% - Spaardeposito
U bent welkom bij de
Kees Stip
helpt u eruit
D
A
V
Y
J
O
N
E
S
Ee» feorsiïWMriufclijkiïroman «oor
!$v> r-'> -v,-' V; '.&*!-f-iv*! '4;ï- -dA sï-.-..A r .,r*v "V v r*:'y A
'^v- -- ./-
60)
Terwijl hij in het blauw verdween,
hoorde ik een diep, rommelend ge
luid en ik begreep dat het een opris
ping geweest was. Zij eigen geluid
had hem verschrikt; het moest het
eerste geluid zijn dat hij ooit gemaakt
had.
Ik wist niet hoeveel tijd er ver
streek voor ik de stuurman weer on
der mij zag verschijnen, maar enke
le ogenblikken nadat ik hem ontdek
te, onder mij zwevend met zijn ar
men gespreid, was mijn lucht op en
ik moest mijn reservetank openen. Ik
schrok daar erg van, want op de
diepte waar hij zich nu bevond moest
hij nog minstens een half uur blij
ven hangen en ik had nog maar tien
minuten lucht over. Ik steeg vrijwel
tot de oppervlakte en lag nog een
tijdje naar hem te kijken, toen moest
ik wel naar het schip teruggaan
Mijn reservetank was leeg toen ik
nog vijf meter van de touwladder
verwijderd was en ik lag raar te
spartelen voor ik het haalde.
De stuurman kwam pas twintig mi
nuten later. Ik schaamde me een
beetje; ik dacht dat ik heel regel
matig en spaarzaam geademd had
en hij was veel dieper gedoken dan
ik. Toch had ik mijn lucht blijkbaar
verspild. Toen hij de touwladder op
klom, gaf hij mij een schok. Zijn
masker had een roestige kleur. Ik
kon zijn gezicht nauwelijks zien. Hij
trok zijn mondstuk uit en sjouwde:
zijn speeksel was rood. „Bah!", zei
hij, „wat een zwijnerij. Ik zal die
verdomde luchtbuizen wel moeten uit
wassen voor ik ze weer kan gebrui
ken": Toen nam hij zijn masker af en
ik zag dat zijn gezicht er onder be
dekt was met bloed. Het zag er af
grijselijk uit. „Godallemachtig", zei
ik, „wat is er gebeurd?" Hij ant
woordde: „Niets, alleen maar een
bloedneus. Ik heb de onderkant van
mijn masker tegen mijn neusgaten
geduwd om ze te blokkeren; toen
moest ik mijn bloed inslikken en
blies het telkens in de uitlaat. Geef
me eens gauw een borrel. Ik ben zo
misselijk als een kat". Pjotr haalde
haastig een glas Pernod en Bernard
waste zijn gezicht. Terwijl hij huive
rend op een wijnvat zat en zich liet
wassen, vroeg hij: „De haai nog ge
zien?"
Ik vertelde hem hoe de haai op zijn
luchtbellen gejaagd had, terwijl hij
zijn glas Pernod zat te drinken. Toen
ik vertelde dèt hef diêr de bellen
had ingeslikt en verjaagd was gewor
den door het geluid van zijn eigen op
risping, keek hij op. Ik zei dat het
een grappig gezicht geweest was. Hij
zei: „Ja, dat moet wel", en toen,
plotseling holde hij naar de reling en
braakte. Nicole stond naast hem in
een flits en wilde haar hand op zijn
voorhoofd leggen, maar hij snauwde:
„Flikker op!" en hing kokhalzend
over de reling. Ik legde mijn arm om
haar schouders en nam haar mee
naar het voordek.
Zij was kalm en beheerst, maar zij
beefde. Ik begon het koud te krijgen
niettegenstaande de zon, maar ik wil
de haar niet alleen laten om een
handdoek te gaan halen. Zij ging op
de boegspriet zitten zag er uit alsof
zijn flauw ging vallen. Haar gezicht
zag groen, dezelfde kleur die het ge
had had toen zij onder de blauwe
parasol in Saint-Tropez zat. Toen had
ik gedacht dat het de blauwe scha
duw van de parasol was, nu begreep
ik dat het iets anders geweest moest
zijn. „Ik geloof niet dat het iets ern
stigs is", zei ik. „hij is misselijk ge
worden omdat hij zijn bloed heeft n-
geslikt".
Zij keek op en glimlachte. „Je bent
een lieve vent schipper", zei ze,
„maar zou je me nu even alleen
willen laten?"
Ik zei: „Sorry", en daalde in het
vooronder af om de handdoek te ha
len. Ik was door en door koud ge
worden en voelde me opeens een
zaam, hetgeen een lange tijd niet het
geval was geweest. Ik vroeg mij af
hoe diep hij geweest was en of hij
iets had gezien.
Toen ik terugkwam aan dek, nadat
ik mijn kleren had aangetrokken, zat
zij nog steeds op dezelfde plek. Ik
wilde naar de midscheeps gaan maar
zij riep mij. Ik ging naar haar toe,
glimlachend, maar ik voelde mij een
beetje als een verpleegster.
„Het spijt me", zei ze, „het ging
niet om jou. Ik voelde me niet goed".
Ik zei: „Beste kind, dat begrijp ik
best".
„Haaien zijn niet gevaarlijk tot zij
bloed ruiken", zei ze. „Als jij hem
niet weggejaagd had zou er iets af
schuwelijks gebeurd zijn".
Ik voelde mijn wangen koud wor
den. „Ik heb hem niet weggejaagd",
zei ik, zo luchtig mogelijk. „Dat
heeft hij zelf gedaan, met zijn eigen
geluid".
„Dat weet ik", zei zij, „ik.God,
ga weg!" en bedekte haar gezicht
met haar handen.
Ik wilde mijn hand op haar schou
der leggen maar ik bedacht me. Ik
zei: „Maak je geen zorgen. Hij zal
wel niet opnieuw duiken". Toen ging
ik naar het achterdek.
De stuurman lag in de zon met ge
sloten ogen, een opgerolde deken on
der zijn hoofd. Hij rookte een lange
sigaret. Ik ging naast hem zitten en
vroeg: „Opgeknapt?"
Hij zei: „Ja".
„Nog iets gezien?"
„Nee".
Ik keek naar hem. Zijn gezicht
was bleek, maar zijn dunne lippen
leken te glimlachen. Die glimlach be
viel mè niet, die sigaret nog minder.
Ik wist dat hij iets gezien had en het
mij niet wilde vertellen. Het was niet
erg kameraadschappelijk, j iqjn het
zacht te zeggen. Ik b'egon werkelijk
te geloven dat hij gek was. Ik wilde
iets zeggen over morgen, maar ik
had geen zin een zorgelijk lid van
zijn gevolg te worden. Hij moest doen
wat hij niet laten kon.
Ik zat nog een tijdje naast hem,
maar we zeiden niets meer. De boots
man zong een schunnig liedje. Ik
schrok op door een harde klap ach
ter mijn rug; twee krukken werden
op het dek gesmeten. Het hoofd van
kapitein Perpendiculous dook op uit
het luik terwijl hij op zijn knieën de
trap opklom. Hij zag mij zitten,
grijnsde breed en zei: Goedemorgen
kapitein".
Toen wist ik zeker dat de stuur
man iets gezien had. Hij had mij
nog nooit eerder gegroet.
(Wordt vervolgd)
HAMBURG (DPA-AFP) AP. Verte- De 43-jarige redacteur van het kantoor
genwoordigers van het Westduitse persbu- I Stuttgart van DPA, Hans-Otto Heuer,
reau DPA hebben de band met de opna- heeft wegens de „onjuiste verslaggeving
me beluisterd van de rede van minister van de rede van Brandt zijn ontslag
Brandt in Ravensburg. Zij zijn tot de ingediend.
conclusie gekomen dat de minister indei - Conrad Ahlers, de woordvoei der an
daad de gewraakte woorden niet heeft de Westduitse regering heeft op een
gebruikt persconferentie verklaard dat zowel par
tij als regeringsfunctionarissen zondag
DPA vergeefs ervan hadden pogen te
overtuigen dat haar versie van Brandt's
T Ti i overtuigen ut
Kanselier Kurt Kiesinger heeft maan-
I dag de Franse ambassadeur in Bonn,
graaf Christian d'Aumale, ontvangen en
hem verzekerd dat de woorden van
I Brandt onjuist waren weergegeven.
President Lübke heeft bij zijn terug-
I keer uit Parijs op het vliegveld geen
commentaar willen geven op het incident
Na afloop van een onderhoud met Cou-
ve de Murville zei minister Wehner het
te betreuren dat de goede verhouding
„„,i„„mini>;ter met Frankrijk, die voor West-Duitsland
In het Lagerhuis ie ond |)Pl<iofd noodzakelijk is, is aangetast door „een
van Handel, ^allmu, gisteravond beloofd I f verzinsel„ Wehner zei dat de
een diepgaand ondeiz er on- ,lele zaak neerkomst op een opzettelij-
len. De regering zal g het ke actie van een groep, die belang heeft
middellijk kan worden WOrdt biï de verstoring van de goede verhou-
risico te verminderen. Ove ding tussen de bondsrepubliek en Frank-
de Britse diepzeetrawlervloot zekere be-
perkingen op te leggen. In btlPal Onze correspondent in Parijs zegt dat
is er ook °P aangedronge" k zelfs wanneer Willy Brandt president De
of de stabiliteit van visser, v S Gaulle niet als een grijsaard die door
worden verbeterd. machtswellust gedreven wordt had om-
Het grootste gevaar is namelijk dat de schreven voor Parijs het feit blijft be-
met dik ijs bedekte schepen in hoge staan dat er in Bonn dan blijkbaar ma-
zeeën kaDseizen Dit betekent onherroe- chinaties werkzaam zijn, die een wig tus-
zeeen kapseizen, ueie sen beide hoofdsteden hebben willen drij-
pelijk het einde.
j,t ven. In Parijs wacht men voorlopig eerst
De eerste reactie op de ramp was dat
de schepen door een tekort aan personeel
zijn onderbemand, dat er teveel onge
schoolde vissers aan boord zijn en dat
in sommige gevallen de radio-telegrafist
ontbreekt, terwijl ook oververmoeidheid
een gevaar voor de veiligheid oplevert.
Sommigen beschouwen overigens deze
Britse diepzeetrawlers als de beste ter
wereld.
Maandag smeekten huilende vissers
vrouwen op de rederij kantoren om gro
tere veiligheidsmaaregelen. Als gevolg
daarvan stopte een reeds uitgevaren
trawler op de Humber. De schipper
seinde dat de bemanning weigerde zonder
radio-telegrafist te vertrekken. Er werd
er een gevonden. Een andere bemanning
weigerde uit te varen zonder de aller
modernste zwemvesten.
De vrouwendemonstraties hebben reeds
tengevolge gehad dat de veiligheidsvoor
schriften, voor zover zij tenminste bestaan
thans ten volle worden nageleefd. Geëist
wordt dat met ieder schip een vertrou
wensman van de Vakbond'meëgaaf die
als woordvoerder voor de bemanning kan
optreden en die er'op moet-toezien dat
men zich aan de reglementen houdt. Hij
zal ook eventueel bezwaar moeten maken
tegen doorvissen bij al te bar weer. Men
is er echter van overtuigd dat de verloren
trawlers niet visten toen zij onder gingen.
De lange afstandvisserij is het gevaar
lijkste beroep in Engeland. Voor vissers
is de kans om het leven te verliezen
tweeëneenhalf maal zo groot als voor
mijnwerkers. Tussen 1948 en 1964 schoten
757 vissers er hun leven bij in.
Het merkwaardige is echter dat deze
soort visserij praktisch geen veiligheids
maatregelen kent, zodat volgens de Sun
day Times, die een diepgaand onderzoek
naar deze visserij heeft ingesteld
ongelukken moeten worden toegeschreven
aan laksheid, apathie en een betalings
systeem dat nog een overblijfsel is uit de
Victoriaanse tijd en dat de vissers dwingt
vermijdbare risico's te nemen. Ook met
de schadeloossstelling voor nabestaanden
is het vaak nog uiterst treurig gesteld.
nog het resultaat af van de enquête, die
de socialistische bewindsman heeft ge
last, alvorens zijn houding definitief te
bepalen.
De cursiefjesschrijver van „Le Monde",
prof. Robert Escarpit heeft ondeugend
opgemerkt dat de termen, waaraan men
in Parijs zo vreselijk zwaar getild heeft,
eigenlijk synoniem zijn met de uitdruk
king overheersend en veroveringszuch
tig" waarmee De Gaulle zelf in zijn laat
ste persconferentie het karakter van de
Israëliërs meende te kunnen kenschet
sen. En Escarpit trekt als zijn conclusie
uit d ehele affaire dat, wanneer men de
bal zo graag kaatst, men ook bereid moet
zijn die van tijd tot tijd terug te verwach
ten.
(Van onze correspondent)
GRONINGEN. Tijdens een gymnas
tiekles in de christelijke huishoudschool
in Drachten heeft de 12-jarige leerlinge
Gerda Venema zeer ernstig rugletsel op
gelopen. Na een sprong op een verende
springplank viel zij, waarbij zij een rug
wervel brak. Haar benen bleken verlamd
te zijn. Het meisje is in het Academisch
Ziekenuis in Groningen opgenomen.
NEW YORK (Reuter) Franse en Ja
panse geleerden, onder wie diverse Nobel
prijswinnaars, hebben zondag een beroep
op hun Amerikaanse collega's gedaan niet
deel te nemen aan experimenten, die ge
bruikt kunnen worden voor militaire doel
einden.
ADVERTENTIE
rfrneH o
Direct beschikbaar op vertoon
2.000,— per maand; één maand
opzegging voor hogere bedragen
Direct beschikbaar 2.000,— per
maand; één maand opzegging
voor hogere bedragen
Drie maanden opzegging
Zes maanden opzegging
Eén jaar opzegging
Achttien maanden vast
Twee jaren vast
Waaratje, hij was het Keesje, het
diakenhuismannetje uit de Camera
Obscura, onsterfelijk geworden sinds
hij zich netjes had laten begraven van
het geld dat hij in een zeemleren zak
je onder zijn hemmetje droeg. De va
der van het huis had het hem afge
pakt, maar Hildebrand. zijn geestelij
ke vader, bezorgde het hem terug.
Heya Keesje", zei ik. „Wat schort
eraan, man? Waarom hompel je zo
scheef met je ene voet op de stoep en
de andere op de straat?"
„Dat is mijn belastingvrije voet me
neer Hildebrand"zei Keesje. „Die is
te laag. Daardoor gaat alles scheef.
U moet weten, wij hebben een nieuwe
huisvader gekregen. Vadertje Staat.
Die zorgt voor onze zakcent, 't Is
niet veel, maar je kunt ervan leven.
Dat zou tenminste kunnen, maar wat
doet vadertje? Van het geld dat hij
met de ene hand geeft, neemt hij met
de andere hand de belastingpenningen
af. Dat komt omdat hij met die hand
vastzit aan de belastingvrije voet. U
ziet, het is een soort slangemens. Je
kunt met hem in een kermisspul rei
zen."
„Maar die voet is jouw voet toch
niet, Keesje", zei ik. „Waarom loop
je dan zo raar?"
„Dat is om de aandacht op het pro
bleem te vestigen" zei Keesje. Ik
hoop een invloedrijke heer te ontmoe
ten die aan deze ondraaglijke toestand
een einde kan maken."
„Ik ben die heer. Keesje", zei ik
met Hildebrands bescheidenheid. Laat
het maar aan mij over. Ik zal de zaak
wel voor je klaren."
„Klare sla ik nooit af", zei Keesje,
die nog steeds wat dovig bleek te zijn.
Vadertje Staat bleek alleen benader
baar via zijn staatssecretarissen. Ik
koos de staatssecretaris van Finan
ciën, die in het geheel niet blij was
met mijn keuze. „De zaak is pas in de
Kamer behandeld", sprak hij. „U hebt
het allemaal in de krant kunnen lezen.
Ik betreur het dat er op de A.O.W.
loonbelasting moet worden betaald,
maar dat is een tijdelijke maatregel.
Wie tekort komt kan een beroep doen
op de Bijstandswet. Het kabinet stuurt
aan op het optrekken van de belas
tingvrije voet. Zodra dit gebeurt is het
leed geleden."
„Ik wil het gebeuren geen minuut
langer vertragen dan nodig is", zei
ik. Maar beseft u niet dat er mensen
zijn die te trots zijn om de hand op te
houden, zelfs voor geld dat hun ten on
rechte is ontnomen?"
„Ik besef het", sprak de staatsse
cretaris. „Maar er is geen andere uit
weg. Behalve deze deur hier."
Toen ik door die deur naar buiten
stapte stond Keesje op de stoep. „Ik
ben zo astrant geweest het gesprek
te volgen, meneer Hildebrand"sprak
hij. „U hebt het mooi gezegd. Ik zal
mijn hand niet uitstrekken om een
gunst. Maar als ik mijn voet uitstrek,
kan ik er voor mijn leeftijd nog een
aardige schop mee geven onder het
fundament van deze maatschappij en
onder dat van de staatssecretaris."
„Niet naar binnen. Keesje!" riep ik.
Maar de deur waardoor hij ver
dween was plotseling in leer gebon
den en droeg het opschrift: Camera
Obscura.
ADVERTENTIE
(en spaart bovendien de maag)
Poeders, tabletten, cachets.
3. Joris Goedbloed stond moeizaam op en slofte de
heuvel af. „Het heeft geen zin om hier verder te blij
ven prevelde hij. „Er is niemand om mijn feeste
lijke ballonnetjes te kopen en bovendien zijn ze in de
lucht verdwenen. Daarnaast heb ik geen zin om in de
buurt van het monster-wapen te blijven. Er straalt een
nare sfeer van uitHij begaf zich langzaam naar
de buitenwijken van de stad, intussen vergeefs zoe
kend naar iets eetbaars. De avond viel, toen hij de Aal
scholver-straat bereikte, en een momentje uitrustte. Nu
wilde het toeval, dat hij zich daar dicht bij de woning
van professor Kalker bevond en daar werd deze
vooraanstaande geleerde nu na de feestmaaltijd heen
gevoerd in een dure auto. „Kijk toch eens aan
mompelde Joris. „Daar gaat de uitvinder van het laat
ste wapen; gevierd en versierd. Maar voor een vreed
zaam iemand als ik is geen ruimte op deze wereld
^MM~ME£,JMRCO^\ KIJK N06'S, MAR-")
1 VÓÓR PAT PI Nó ON 5 ETTSi—
1 l/OOR et/V LUNCHfiAk£^^—~L^ 1 -
lanr «.U.S. fa' O#,—Ai \f
J O*! ,5 by Um'yJ FmIvk Sy«4ei'li l»t. Jj^
HALLO'.
IK 8ENP.J.
FRESSER.
O IA. IK HCS VAN
U 66HOORD... U
bent's werelds
RIJKSTE PlKKERP
NIET 2
ZO IS HET! EN IK
HEB EEN H0N6ER
ALS EEN ZEELEEUW
h- -WAAR KAN IK
BIJ LA PEN?
Sam leff
(VlHvkuAiuS
PI B
ZEG PAT MAAR TEGEN
DIE WESPEN.'
NIET 20 HARD, PIN60!
HETTEMPO IS TE V JE HOEFTMIJ NIET
HOOG - DAT HOUDT! TE VERTEUEN DAT
D6 WAGEN) NlETy/l IK LANGZAMER.
V0t! V M0ET6AAN
•v':-
«82-ft?
2571
1055. Net toen Brammetje van de
duisternis hoopte te profiteren schakelde
de Dood van Pierlala zijn gloeiende ogen
in, die met felle stralen licht in het don
ker brachten. Het was toen. dat Bram
de vergissing beging, die akelige gevol-
gen zou hebben. „Merken jullie wel?"
riep hij. „De dood van Pierlala blaast
niet meerhij heeft zeker inge
zien dat hij het niet winnen kan. En de
vuurtoren geeft ons licht..nu weten
we zeker dat we verder kunnen varen".
Als Jan Klaassen dit avontuur in de pop
penkast eerder had meegemaakt had
hij Bram kunnen waarschuwen. Maar
daar het verhaal nooit uitgespeeld was,
bij gebrek aan een zeeman, wist Jan ook
niet beter of het was een vuurtorenlicht.
De lichtstraal wees in één richting. En
Bram voer in blind vertrouwen die kant
uit
A
