Gewondenhulp met helikopter?
„ENORM MISVERSTAND
zegt deskundige
aan tientallen
eisen voldaan
Er zou
zware
moeten worden
RÖNA
Van werkelijk zelf doen
is steeds minder sprake
Grootste brug
van Europa
c
Drietal stal
bijna 40 auto's
Zuid-Korea blijft
vechtlustig
m m
Hartekreet van een burgemeester:
„Geen stap zonder
Den Haag1
Het
Toverpijpje
Defensie vergoedde
reeds 12 miljoen
11
WOENSDAG 7 FEBRUARI 1968
99
DEN HAAG. Een werkgroep
heeft van de staatssecretaris voor de
Luchtmacht, de heer E. A. M. Duyn-
stee, en van de staatssecretaris voor
de Volksgezondheid, dr. R. J. H. Krui-
singa, opdracht gekregen te onder
zoeken of helikopters kunnen worden
gebruikt voor hulpverlening aan ver
keersslachtoffers. Voor praktische
proefnemingen zal in juli op Soester-
berg en op Ypenburg een helikopter
gereed gehouden worden om na te
gaan of daarmee snel en doeltreffend
hulp geboden kan worden aan men
sen die na een auto-ongeluk naar een
ziekenhuis vervoerd moeten worden.
Eisen
Obstakels
Duur
Medische bezwaren
Enterprise teruggetrokken
Een héél bijzondere dag.
14 februari:
Valentijndag.
Stuur uw vrienden
een bloemengroet.
Fresia's, tulpen,
narcissen of
een plant.
Ze zeggen meer
dan 1000 woorden.
Met roer zelf
in handen
Afblijven
Explosie munitieschip
afdalen. „Dan ben ik een heleboel ge
vaarlijke situaties kwijt en je kunt mis
schien toch mensen redden door ze voor
verstikking of verbloeding te behoeden.
Maar voor 'n all-round helikopter-EHBO
heb je ook medewerking van het weer
nodig
(Van onze correspondent)
Deskundigen staan sceptisch tegenover
deze proefneming. Eén van hen is een
man, die alles van helikopters afweet en
hun mogelijkheden, maar vooral ook hun
onmogelijkheden kent. Hij is luitenant
kolonel-vlieger W. M. V'alstar, hoofd Bu
reau Operatiën, Inlichtingen en opleidin
gen van de groep Lichte Vliegtuigen, de
man die de militaire helikopters voor de
hulp langs autosnelwegen zou moeten la
ten vliegen.
Hij zegt: „Ik ben bang dat we bezig
zijn elkaar naar een enorm misverstand
toe te praten. Helikopters kunnen soms
veel, maar soms ook bijzonder weinig.
Ons minimumzicht bijvoorbeeld moet 800
meter zijn bij een wolkenbasis van niet
minder dan 200 voet. Is het heiig, neve
lig of mistig dan blijven wij aan de
grorid. Ook bij regen, sneeuw of ijzel
begint een helivlieger niets. Juist alle
maal omstandigheden waarbij de meeste
auto-ongelukken gebeuren!"
Luitenant-kolonel Valstar heeft een
heel lijstje eisen waaraan absoluut moet
worden voldaan als een helikoptervlucht
voor gewondenvervoer kans van slagen
wil hebben. Ten eerste moet er een goe
de radioverbinding bestaan met de
plaats van het ongeval. De tegenwoor
dige radio-apparatuur van de militaire
helikopters is daarvoor niet geschikt, ze
ker niet voor vluchten in de duisternis.
Er zou andere apparatuur kunnen wor
den gekocht, maar die moet dan ook in
de auto's van de rijkspolitie worden in
gebouwd. Is die auto niet op de plaats
van het ongeluk dan werkt het hele sys
teem niet
Ten tweede zou er een speciale lucht
navigatiekaart van heel het tweeduizend
kilometer lange rijkswegennet moeten
worden vervaardigd. Een vlieger wil na
melijk graag weten waar hij heen vliegt
Het is onzin te menen dat een helikopter
„zo maar even" op een stuk rijksweg of
een aangrenzend weiland kan landen. De
helipiloot moet weten waar hoogspan
ningskabels en treindraden, hooischelven
of kerktorens hinderlijke obstakels kun
nen zijn. Ook moet hij weten of een
stukje grond sterk genoeg is om een heli
kopter te dragen en of je dan met een
brancard van het weiland naar de weg
kunt komen.
„Als ik met een helikopter te hulp
kom", zegt luitenant-kolonel Valster,
„dan moet ik ook zeker weten dat de
actie voor honderd percent kans van sla
gen heeft. Is de kans fifty-fifty en heb ik
pech, dan heb je geen gewonden afge
voerd maar er op zijn minst een paar
bijgemaakt. Daarom neem ik die fifty-
fiftykans niet. Er zijn nog andere geva
ren. Zelfs op vliegvelden, waar iedereen
vertrouwd is met de aanwezigheid van
vliegtuigen, probeert er af en toe nog wel
eens een door het maaiveld van een pro>
pellor te lopen. Een snelle dood, maar
een naar gezicht voor de omstanders
Hoe voorkom ik dat hetzelfde gebeurt bij
een helikopterlanding op een rijksweg?
Een klap van de staartrotor alleen al is
dodelijk. Hetzelfde gevaar bestaat bij
landingen in de buurt van een zieken
huis".
Een helikopter is duur, niet alleen in
aanschaffing, maar vooral in exploitatie.
De luchtmacht becijfert de kosten van
een helikopter-vlieguur op zevenhonderd
gulden. Welk fabelachtig bedrag zou er
mee gemoeid zijn om zeventien helikop
ters zeven etmalen per week paraat te
houden? Want zoveel zijn er nodig om
snel op elke autoweg in Nederland aan
wezig te kunnen zijn. Niemand heeft nog
uitgerekend wat dat gaat kosten. En
voor elke helikopter is een speciale me
dische uitrusting vereist en militair per
soneel met tenminste EHBO-diploma's.
Tenzij het de enige mogelijkheid is vin
den medici het luchttransport van ver
keersslachtoffers niet erg aanlokkelijk.
Moet men deze gewonden, die toch al on
der een shockeffect te lijden hebben, nu
ook nog gaan onthalen op de sensaties
van een helikoptervlucht? Het zal meest
al hun eerste luchtreis zijn. Dan liever
iets langer onderweg in een gewone am
bulance. Maar dan moet die ambulance
er ook komen en er moet eerste hulp
geboden worden.
Volgens medici zal de uitkomst van de
proefneming dan ook zijn: ambulance
hulp is de beste hulp, mits de wagen bin
nen redelijke tijd aanwezig kan zijn en
bemand is met getraind personeel. Voor
heel speciale gevallen, drukke weekein
den, vakantiepieken, grote mensencon
centraties door TT-races, vliegfeesten en
dergelijke, kunnen helikopters in reserve
worden gehouden. Misschien meer nog
om snel artsen op de plaats van een on
geluk te kunnen brengen dan om gewon
den af te voeren.
Luitenant-kolonel Valstar ziet daar wel
wat in: helikopterhulp als aanvulling op
een goed geregeld ambulancevervoer. In
noodgevallen kan een arts op de plaats
van het ongeval langs een touwladdertje
UTRECHT „Een van de meest om
vangrijke zaken van autodiefstal, welke
zich ooit in Nederland hebben voorgedaan'
zei de officier van Justitie bij de recht
bank in Utrecht, tegen drie verdachten uit
Baarn, die bijna veertig auto's in allerlei
plaatsen in Nederland hadden gestolen
Zjj waren 'n 37-jarige autoverhuurder, 'n
24-jarige monteur en een 23-jarige schilder.
Geen van de drie was ooit met de justitie
in aanraking geweest, maar toen ze ruim
een jaar geleden samen een borreltje dron
ken, rijpte het plan om eens een auto te
stelen. De mannen hadden niet het idee
dat ze er iemand mee benadeelden, „want
de verzekering'betaalt toch wel". Het plan
werd dezelfde nacht nog uitgevoerd en het
ging zo gemakkelijk, dat die eerste diefstal
de aanloop vormde tot een lange serie.
De gestolen auto's werden gesloopt en
zodanig in elkaar gezet, dat ze niet meer op
de oorspronkelijke wagens leken. De drie
mannen gingen zeer brutaal te werk. Toen
ze met een gestolen wagen van Nijmegen
naar Baarn reden, zagen ze in Arnhem een
caravan staan, welke ook maar meegeno
men werd. Zij hebben ook verzekerings
maatschappijen opgelicht door met reeds
beschadigde auto's aanrijdingen te finge
ren en het geld van de verzekering op te
strijken. Toen de schilder zich uit de „zaak"
terugtrok, kreeg hij een gestolen auto
cadeau.
Tegen de schilder werd een jaar, waar
van drie maanden voorwaardelijk, en tegen
de beide anderen twee jaar gevangenisstraf
geëist. Op 20 februari doet de rechtbank
uitspraak.
SEOEL (AP) Temidden van stijgen
de nationale spanningen en toenemende
anti-Amerikaanse sentimenten heeft de
Zuidkoreaanse regering twee stappen ge
nomen die op ernstige wijze de Ameri-
kaans-Koreaanse betrekkingen zouden
kunnen beïnvloeden.
Premier Chung Il-Kwon heeft een for
meel protest ingediend bij de Amerikaan
se regering, waarin hij zich beklaagt over
beweerde Amerikaanse 'onverschilligheid'
voor de communistische bedreiging van
Zuid-Korea.
De nationale vergadering heeft later
een resolutie aangenomen waarin 'militai
re vergeldingsmaatregelen' worden voor
gesteld tegen Noord-Korea. Zuid-Korea
zou desnoods op eigen initiatief deze mili
taire maatregelen ten uitvoer moeten leg
gen.
De Verenigde Staten hebben hun vlieg-
dekschip 'Enterprise' opdracht gegeven
zich terug te trekken van de Noordko-
reaanse kust. Het betreft hier kennelijk
een verzoenend gebaar om de Noordko-
reanen aan te moedigen het in beslag ge
nomen verkenningsvaartuig 'Pueblo' en
zijn 83-koppige bemanning vrij te laten.
Samen met de vliegdekschepen 'York
town' en 'Ranger' is het schip volgens het
Japanse blad 'Yomioeri' op weg naar
Vietnam.
Amerikaanse senatoren hebben de re
gering gevraagd of de Amerikaanse radar
niet het Amerikaanse verkenningsschip
'Pueblo' heeft gadegeslagen en op die wij
ze de koers ervan in kaart gebracht in de
elf dagen dat geen radioverbinding met
het schip is onderhouden voordat het in
beslag genomen is door Noord-Korea.
De kwestie, dat men niet wist waar het
schip zich bevond in de periode van 10-21
januari voordat het op 23 januari gekaapt
werd, is acuut geworden ten gevolge van
de toenemende achterdocht in het Congres
dat de regering voorbereidingen treft om
toe te geven dat het schip de Noordko
reaanse wateren heeft geschonden ten
einde de vrijlating te verkrijgen van de
overlevenden van de bemanning van 83
koppen.
ADVERTENTIE
-/■* T Ypp.t
-, t VOy,p 1
Het beste voor rine én wan.
Dinsdag is in Kinderdijk het trans
port begonnen van de onderdelen
voor de grootste draaibrug van
Europa, welke een plaats zal krijgen
over het kanaal van Terneuzen naar
Gent, ter hoogte van Sas van Gent.
De onderdelen van de brug werden
door drie bokken op bakken ge
plaatst, die voor het vervoer zullen
zorgen.
ADVERTENTIE
o
(Van onze correspondent)
ASSEN. „De principes van ons staat
kundig bestel staan nog stevig gewor
teld in het rechtsbewustzijn van ons volk
en ook wanneer men deze via samen
werkingsorganen of nieuwe bestuursvor
men wil vervolmaken en tegelijk door
„hearing" en „inspraak" de directe bena
dering van de burgerij wil bevorderen,
dan staat daaraan principieel niets in de
weg. En toch blijven we maar aan het
confereren en publiceren en groeit het
onbehagen over de tegenwoordige situa
tie". Dat is de mening van mr P. P. Agter,
burgemeester van Assen. Zijn antwoord
op de vraag hoe dat komt is: „Voor een
groot deel omdat wij door een soort per
fectioneringsdrang voortgedreven ons be
stuursapparaat veel ingewikkelder hebben
gemaakt dan zelfs in ons volle landje no
dig is".
„Een burger heeft er recht op van zijn
overheid snel en verantwoord duidelijke
taal te horen en zeker van die vorm van
overheid waar hij in het dagelijks leven
het meest mee te maken heeft: de ge
meentebesturen", aldus mr. Agter.
„Op zijn vragen en wensen moet de
burger binnen een redelijke termijn een
duidelijk „ja" of „neen" te horen krij
gen. Voldoet een overheid, om welke re
den dan ook, niet meer aan deze voor
waarde, dan hapert er iets, dan wordt de
rechtsorde ondermijnd en het democratisch
rechtsbewustzijn aangevreten", zo zegt
de eerste burger van Drente's hoofdstad.
Met behoud van de vormen van ons
formele staatsbestel bouwen we een be-
bestuurspraktijk op welke elke orginaliteit
aan onze arbeidsgewesten ontneemt, aldus
mr. Agter. Perfectionisme en paternalis
me dreigen, onder het mom van verder
gaande democratisering, een bestuurlijke
nivellering tot stand te brengen waarbij
alle oorspronkelijke initiatieven in de
kiem gesmoord worden en de burgerij
van haar directe overheid alleen maar af
wachtende en ontwijkende antwoorden op
haar vragen kan krijgen, omdat alles van
hogerhand" beslist moet worden. Het is
dan ook geen wonder, aldus mr. Agter,
dat dan van een vervreemding tussen bur
ger en bestuur gesproken kan worden.
Van een waarlijk zelf doen van de ge
meenten is steeds minder sprake. De ge
meente mag geen stap zonder „Den Haag"
doen. „Ook daar waar inspraak gevor
derd wordt is deze eigenlijk zonder reële
betekenis."
„Men verleert in dit land grondig, dat
besturen betekent het roer zelf in han
den houden en niet het roer vastzetten
en gaan telefoneren met de admiraal. Be
sturen betekent verantwoordelijkheid dra
gen, bevoegdheden overdragen waar
enigszins mogelijk, maar zelf het juiste
moment van de beleidsbeslissingen weten
te kiezen en daarvoor dan ook met zijn
gehele persoon durven en kunnen instaan.
Besturen is ook distributieve rechtvaardig
heid betrachten, gelijke mogelijkheden
bevorderen voor ieder mensenkind dat
werken wil.
Tot die mogelijkheden behoort ook de
originaliteit een kans te hebbe.. eigen we
gen en eigen licht te zoeken. Wanneer, al
dus mr. Agter, de overheid zelf intern
daarin faalt, beleven we een crisis in ons
bestuursbestel. Zonder de stevige basis
van een vlot en soepel werkend over
heidsapparaat kunnen gaten en initiatie
ven verstikt worden. Democratisch be
sturen betekent bovenal: Erkenning van
het essentiële recht om fouten te maken.
Er was eens een oude mole
naar die drie zoons had. De
jongste zoon. Hans geheten,
had de treurige reputatie erg
dom te zijn. De twee andere
zoons hadden geen reputatie
en waren dus zeer slim.
Toen de molenaar zijn einde
voelde naderen het is een
typisch trekje bij molenaars
dat zij geruime tijd tevoren
weten wanneer zij de pijp uit
zullen gaan riep hij zijn
drie zoons aan zijn legerstede
en sprak:
„Piet, oudste zoon, jou
schenk ik de molen: Klaas,
tweede zoon van me, jij krijgt
paard en wagen; Hans, jong
ste van het stel, voor jou heb
ik iets dat van nul en gener
lei waarde is, namelijk een
stenen pijpje. Ik heb er nooit
uit gerookt, anders was ik al
twintig jaar geleden het hoek
je om gegaan, maar ik heb
het altijd bewaard als een
herinnering aan mijn pete
moei. Zij gaf het me ten ge
schenke toen ik de wijde we
reld introk en ze beweerde
dat het een toverpijpje was,
maar ik heb er nooit iets aan
gehad. Het goeie mens was
waarschijnlijk kinds. Toen ze
me dat ding gaf zei ze:
„Jongen, je hebt teveel ver
beelding en te weinig fanta
sie. Ik denk dus niet dat je
het ooit tot toveren zult bren
gen". Nou, dat is dan uitge
komen. Beste Hans, misschien
ben jij dom genoeg om beter
te fantaseren dan ik. In ieder
géval is het voor mij een
troostrijke gedachte dat ik
je niet met lege handen laat
staan. En nu, kinderen, mijn
tijd is om, vaarwel en God
zegene jullie".
De oude man bleek het he
laas bij het rechte eind te
hebben, want hij gaf prompt
de geest. Zijn zoons bezorgden
hem een sobere maar fatsoen
lijke begrafenis en hielden
zich daarna met hun erfenis
bezig.
De oudste zoon zette de wie
ken van de molen naar de
lentewind, zodat zij vrolijk
gingen draaien. De tweede
zoon spande zijn paard voor
de wagen en ging koren opla
den bij de boeren. Maar Hans
staarde treurig naar het ste
nen pijpje in zijn hand en
vroeg zich af wat er van hem
worden zou. Hij was intelli
gent genoeg om te weten dat
hij dom was. En domme
mensen komen in deze wereld
moeilijk aan de kost.
Hij knoopte zijn armelijke
bezittingen in een geruite
zakdoek en liep het dorp uit
in de richting waarheen de
wind woei. Na uren gelopen
te hebben strekte hij zich aan
de oever van een helder beek
je in het gras uit, vouwde zijn
handen achter zijn hoofd en
keek omhoog naar de blauwe
lucht, waar grillige wolken
formaties zich statig en voor
naam van de ene horizon naar
de andere begaven.
„Ik verbeeld me niks",
dacht Hans mistroostig, „maar
ik heb wél fantasie. Want als
ik zo naar die wolken lig te
staren, zie ik prachtige dingen
die het leven de moeite waard
maken geleefd te worden.
Voorname dames in witte zij
de en welgedane heren met
gouden horlogekettingen op
hun ronde buikjes drijven
voorbij in majestueuze zeil
schepen, en nu en dan druipt
vloeibaar goud in hun schoot
bijwijze van dividend op hun
rijkdom. En wat een schat van
een meisje gaat daar aan de
arm van een monsterachtige
dikkop. Zou dat haar vader
zijn? Kijk, hij verandert
langzamerhand in een olifant
en dat staat hem heel wat be
ter. Ik wou dat ik zo'n meisje
ontmoette en dat ik met
haar in zo'n schip met hagel
witte zeilen kon wegvaren
naar het land waar het goud
vandaan komt
Al starende at Hans van het
brood dat hij had meegeno
men en hij stelde zich voor
dat hij met zijn geliefde aan
een welvoorzien banket zat,
ter ere van het jonge paar
aangericht in een wit mar
meren paleis.
Maar plotseling viel hij op
de aarde terug, doordat een
krakende stem naast hem op
klagende toon zei:
„Jongeman, zou je je maal
tijd niet willen delen met een
arme oude weduwe, die bijna
van de graat valt door de
honger?"
Hij keek op en zag een ge
bogen, gerimpeld oud vrouw
tje staan, dat zwaar op een
stok leunde en alle tekenen
van een naderende flauwte
vertoonde. Goedhartig als hij
was sprong hij op, hielp het
vrouwtje bij het neerzitten
aan de waterkant en gaf haar
al het brood dat hij nog over
had. Terwijl zij mummelend
at, voltrok zich een grote ver
andering in het voorkomen
van het besje. Zij ging er
steeds gezonder uitzien en de
meeste rimpels trokken weg.
Toen sprong zij op, maakte
een dubbele Rietberger en
kwam met een sierlijke salto
weer in het gras neer.
„Je bent een aardige
jongen", zei ze gniffelend, „en
het aardigste vind ik van je
dat je zo dom bent. De meeste
mensen zijn zó intelligent, dat
ze geen fantasie meer hebben
en alleen maar een heleboel
verbeelding over zichzelf. Om
dat je zo goed en dom bent,
zal ik je een kostbaar ge
schenk geven. Kijk, een pakje
pijptabak. Als je daarmee je
toverpijpje vult, zullen al je
dromen uitkomen. Na drie
trekken zit je in een prachti
ge boot met het liefste meisje
van de wereld en met een ka
juit vol goud. Maar er is
één voorwaarde".
„Dat dacht ik al", zei Hans
treurig, want hij was nét niet
dom genoeg om in sprookjes
te geloven. „Wat is dan die
voorwaarde, goede weduwe?"
informeerde hij.
O, die is niet erg moeilijk.
Herinner je je het sprookje
over Repelsteeltje? Repel
steeltje was een van mijn
leerlingen, maar niet erg ori
gineel van ideeën. Hij aapte
mij altijd na. Mijn voorwaarde
is, dat je raadt hoe ik heet".
Meteen was ze in rook op
gegaan en Hans lag weer al
leen, ten prooi aan verwar
rende gemoedsaandoeningen.
Hij staarde naar de wolken en
vroeg zich af, hoe hij ooit ach
ter de naam van de oude vrouw
zou komen. Hij peinsde zich
suf en dacht intussen aan al
de mooie dingen die hem te
wachten stonden, maar hoe
groot zijn fantasie ook was, hij
vond geen enkel aanknopings
punt wat de naam van het
oude tovervrouwtje betrof.
Tenslotte viel hij in slaap. Hij
ontwaakte door een lichte tik
tegen zijn wang en daar stond
de oude vrouw weer, met het
pakje tabak in haar benige
hand.
„En, domme Hans, vertel
me eens hoe ik heet. Dan is
het pakje voor jou en kan je
lieve leventje beginnen", zei
ze kirrend. Het was duidelijk
dat ze plezier in haar ambacht
had.
„Vrouw Holle?" zei Hans
aarzelend, maar ze schudde
driftig haar grijze hoofd. „De
fee van Assepoester?" Weer
was het verkeerd. „Moeder de
Gans?" Geen kwestie van.
„Vrouwtje Bezemsteel?" De
oude weduwe lachte verach
telijk. „Dat is er een van de
televisie", zei ze. „Denk je
nou dat ik me met die moder
ne rommel ophou?"
Hans pijnigde zijn hersens
en keek begerig naar het pak
je tabak. Hoe kon dat mens
in vredesnaam heten? Hij
spande zijn hele voorraad
fantasie in, maar het liep al
lemaal op niets uit. „Nog één
keer raden", zei het oudje, „en
daarna verdwijn ik voorgoed.
Denk nou eens goed na. Het
is zo makkelijk".
Makkelijk of niet, Hans
kwam er niet achter en hij
zag zijn onbekende weldoen
ster met al haar onbewezen
weldaden in rook opgaan.
Een treurig einde van een
veelbelovend sprookje, dat
niet met liefde en geluk kon
worden bekroond door een
gebrek aan fantasie van een
jongeman, die toch dom ge
noeg was om een helder ogen
blik te kunnen hebben.
Hoe heette de weduwe met
het pakje tabak? U hebt het
natuurlijk allang geraden ten
zij u te intelligent bent om
aan gelukkig eindigende
sprookjes te geloven.
Het was natuurlijk de We
duwe Van Nelle.
Wanneer gemeenteraden door een scha
re van ter zake kundigen (onder wie nu
ook de regeringsadviseurs in Den Haag)
een keuze doen op het gebied van het ste-
deschoon, het nijverheidsonderwijs en ove
de rechtspositie van zijn ambtenaren bin
nen het kader van zijn budget, dan heb
ben organen en instanties van buiten daar
af te blijven. Mr. Agter meent dat teveel
de gedachte in ons land is gegroeid dat
lemeentebesturen eingenlijk kinderen in de
boosheid zijn, die niet beseffen dat ze met
vuur spelen, die geen weet hebben van de
cultuurschatten waar zij verantwoorde
lijkheid voor dragen en wie het eigenlijk
nog niet toevertrouwd is om hun schaar
se middelen verantwoord te besteden en
dus met takt en desnoods beslistheid aan
de hand geleid moeten worden naar de
enig juiste slotsom.
Men durft niet te erkennen dat een rus
tig voorbereid en door degelijke adviezen
ondersteund besluit van een gemeentebe
stuur toch ook wel deugdelijke fundamen
ten kan hebben, zei mr. Agter. Naar zijn
mening is het onvermijdelijke gevolg hier
van een nivellering en het uitdoven van
de lust om verantwoordelijkheid te dra
gen.
„Wij vragen het recht om op de post
waar wij gesteld zijn te mogen besturen,
te mogen leiden, verantwoordelijkheid te
dragen, schitterende arbeid te verrichten",
aldus Assers burgemeester. „We willen
vechten voor het beste dat de mens op be
stuursniveau te bieden heeft: een zo volle
dig mogelijk dragen van verantwoordelijk
heid voor wat hem als taak is opgedra
gen".
(Van onze correspondent)
UTRECHT. Het departement van De
fensie heeft de schade welke op 12 juni
1967 in de Werfhaven van het Utrechtse
Industrieterrein Lage Weide werd veroor
zaakt door een exploderend munitieschip,
al voor het grootste gedeelte vergoed. Die
schade beloopt overigens niet 20 miljoen
zoals in september was geschat, maar ver
moedelijk 13 a 14 miljoen. Er is nu circa
12 miljoen uitbetaald.
