IJmuider Courant
VmM^QlQtftMU
W/W/-
Folkloristische maskers voor een dorpscarnaval of fiesta (Amecameca).
De strijd tegen het analfabetisme. Schrijfles voor volwassenen.
Indiovrouwen op de pottenmarkt (Toluca).
Thans, achttien jaar la
ter, zijn dat er ruim zes
miljoen, ofwel: bijna de
helft van de totale be
volking van Nederland.
Natuurlijk is dit ten
dele het gevolg van de
trek naar de stad. Dui
zenden peones, vvier
voorouders sinds de
grijze oudheid de dorre
bodem bewerkten met
primitieve landbouw
werktuigen, zijn de on
gelijke strijd met de
dropgte moe en zoeken
hun heil in de steden,
net als overal elders.
Velen van hen vonden
er een nieuw bestaan
dank zij de verstandige
industrialisatiepolitiek
van de regering. Vele
anderen (en met name
de ouderen) slaagden
daarin niet of slechts
ten dele. Zij vormen
een grote-stadproleta-
riaat dat van de hand
in de tand leeft. Maar
honger lijdt vrijwel
niemand meer in dit
land en bedelaars zijn
witte raven geworden.
Voor de nieuwe gene
ratie lijkt de toekomst
in elk geval verzekerd.
De toekomst die zich
reeds aankondigt in de
stadsontwikkeling, de
bouw van nieuwe fa
brieken, torenflats en
reusachtige kantoorge
bouwen van twintig of
meer verdiepingen, die
overal als paddestoelen
uit de grond rijzen.
Geen grauwe, saaie ko
lossen zoals de wolken
krabbers in de U.S.A.
echter, maar bouwsels
met een eigen karakter,
speels van vorm en
lijnen, zodat zij zelfs
naast de overdadige
ornamentiek der ba
rokke jezuïtenkerken
uit de Spaanse tijd niet
detoneren. Resultaat
van de fantasie en het
brio der jonge Mexi
caanse architecten.
"WEINIG, helaas, over
dit nieuwe^. Mexico in
de meeste albums en
populaire reisboeken.
Weinig ook over het
wonder van een volk
dat, ondanks een on
voorstelbare verschei
denheid van rassen,
huidskleuren en maat
schappelijke standing,
zich als één man gesteld
heeft achter het streven
van zijn regeerders, om
Mexico, zoals dat heet,
„op te stoten in de
vaart der volken". Een
hartelijk en gastvrij
volk bovendien, waar
men zich als vreemde
ling moeiteloos tnuis
voelt. Vandaar dat
Mexico niet alleen een
ideaal toeristenland is
(en dan vooral voor de
„rijke" Noordamerika
nen), maar ook veruit
het rustigste land in
roerig Midden-Amerika
eenvoudig omdat het
zijn energie liever ge
bruikt voor eigen lots
verbetering dan voor
het ontketenen van
politieke onrust of revo
luties zoal3, bijvoor
beeld, buurman Cuba.
Een volk van harde
werkers. Behalve dan
natuurlijk in de sacrale
uurtjes van de sies'a.
Herman Croesen
Zcsbaansautowegen en sierlijke wolkenkrabbers in Mexico-Slad.
Publieke briefschrijver in Mexico-Stad.
WAT Mexico be'reft
ligt dat ook wel voor de
hand. Geen ander land
op het westelijk half
rond kan bogen op een
zo rijkgevarieerde en
lange cultuurhistorie.
Het begin daarvan reikt
terug tot in de Steen
tijd. Vele hoogont
wikkelde beschavingen
(Teotihuacan, Tolteken,
Azteken en Maya's, om
er slechts enkele te noe
men) kwamen en gin
gen en zij hebben
een onuitwisbaar stem
pel op het Mexicaanse
land gedrukt. Indruk
wekkende resten van
die oude culturen vindt
men in de vorm van
verbazingwekkende sa
crale piramides en com
plete tempelsteden
overal in het land.
Dankbaarder objecten
voor een fotoboek kan
men zich haast niet
voorstellen, en het is
dan ook geen wonder,
dat ook dit nieuwe
Mexico-album zich in
hoofdzaak tot deze mo
tieven beperkt.
MAAR er is meer.
Het Mexico van nu is
niet meer louter een
onuitputtelijk open
luchtmuseum van oud
heden. Het is ook een
natie (of juister: een
statenbond) in op
komst, een volk dat
hard en verbeten werkt
aan eigen lotsverbete
ring en aan de verhef
fing der nationale eco
nomie. Die dan ook de
laatste decennia een
explosieve groei door
maakt, zoals blijken
mag uit de volgende
feiten:
De hoofdstad Mexico
City, 2200 meter hoog
in de bergen, telde
rond 1950 nog „slechts"
twee miljoen inwoners.
Jezuïetenkerk anno 1758 (Santa Prisca).
De maanpiramide (120x150x43 m) in Teotihuacan (pl.m. 200 voor Chr.).
Mexico
vandaag
NOVEMBER 1968 beginnen de Olympische Spelen in Mexico; een land
waarvan wij eigenlijk maar heel weinig weten. Misschien dat er daarom,
met een knipoog naar het komende Olympisch feest, de laatste tijd nogal
wat boek- en plaatwerken over Mexico verschijnen. Een der nieuwste
albums, zojuist verschenen bij Uitgeverij W. Gaade in Den Haag, is het
royaal uitgevoerde „Mexico, land, volk en cultuur" van Ursula Bemath en
Richard Grossman (naar de oorspronkelijke Duitse editie), dat in 165 su
blieme foto's en veertig pagina's toelichtende tekst een boeiend panorama
geeft van dit land van contrasten en van zijn bondgemêleerde bevolking.
Maar niet een volledig beeld. Want, zoals in bijna al dit soort plaatwerken
over „verre" landen, ligt het accent vrijwel geheel op het glorieuze ver
leden.
