HAAR JOURNAAL.
Meer kleur voor heren
1
PANDA EN DE MEESTER-SUPERMAN
ajang
POLLE, PELLI EN PINGO
de vijf populieren
Fa. B. ENGELENBERG
pakjes Wajang één speeldiertje.
ngestipt
Ons vervolgverhaal
Ons nieuwe
vervolgverhaal
Raadsleden willen
eigen Haagse
tv-zender
DONDERDAG 2 9 FEBRUARI 1968
17
OFFICIëLE VERKOOP SIKKENS LAKKEN
„FABLON" grossier
m
mM
Volgende week:ijsbeer/
Wajang, een goud-eerlijke plantenmargarine
Teksten tegen Johnson
en Ho Tsji Mink
verwijderd
B
R
A
M
M
E
T
J
E
F
O
K
mwiwwwimiiiwvwii
ilki
Een vervolgverhaal
door Ursula Curtiss
Mrs .Marrable was een lieve, fat
soenlijke dame op leeftijd.zij
had geld, veel geld.en zij leefde
rustig en teruggetrokken zoals dat
lieve, fatsoenlijke dames op leeftijd
betaamt.
Achter in de tuin van mrs. Marra
ble stond een rij prachtige populie
ren. Zij was dol op populieren en
af en toe gaf zij opdracht een gat te
graven, voor nog zo'n boom. Zonder
twijfel zou de rij nog veel langer
geworden zijn als mrs. Marrable
niet op aandringen van haar neef
een huisje op haar terrein had ver
huurd aan een jonge vrouw.Te laat
besefte zij welke rampzalige gevol
gen dat had. Als de huurster is gear
riveerd doen zich namelijk een aan
tal voorvallen voor, die de rust en
de stilte onherstelbaar aantasten. Zo
wel de hoofdpersonen uit het, ver
haal als de lezers worde n overrom
peld door de onverwachte en ver
bijsterende gebeurtenissen die dan
volgen.
Ursela Curtiss verstaat de kunst
een sfeerverandering meeslepend en
bijzonder indringend te tekenen.
„De vijf populieren" is als boek
uitgave verschenen bij Het Spec
trum.
1)
Mrs. Marrable begroef miss Tins-
ley op een dag laat in oktober toen
de bomen nog volop in de geel ver
kleurde bladeren stonden.
De avond tevoren had miss Tins-
ley er nog uitstekend uitgezien, of
tenminste zo goed als zij er maar
uit kon zien; de natuur had haar nu
eenmaal permanent bedeeld met alle
kentekenen van een ware verkoud
heid haar neus had altijd een
min of meer rode punt haar grijze
ogen stonden wat waterig en haar
haren hadden een enigszins taanach-
tige kleur en schenen altijd slordig
en piekerig te moeten zitten. Mrs.
Marrable had dikwijls onvriendelijke
opmerkingen gemaakt over dat haar
van haar gezelschapsdame; haar ei
gen haar was prachtig donkergrijs
en zat altijd onberispelijk, hoewel
ze toch heel wat jaren ouder was.
Maar miss Tinsley was, zoals nu
eenmaal vaak het geval is met der
gelijke spichtige, schijnbaar nietige
mensjes, op haar eigen manier toch
lang geen doetje en kon zelfs bijzon
der vasthoudend zijn, ze liet zich be
paald niet in een hoek drukken. Die
vasthoudendheid was hinderlijk
merkbaar geweest toen ze na de
maaltijd had zitten naaien in de huis-
mrr
kamer. Ze zei tegen de uitgevouwen
krant, die alles was wat ze kon zien
van haar werkgeefster; Is er nog
nieuws over mijn aandelen?
De krant ging omlaag en mrs.
Marrable's gezicht, een klein heers
zuchtig gezichtje met zakken onder
de ogen, werd zichtbaar. Miss Tins
ley, zei ze afgemeten: Ik heb
u gezegd dat het een niet-genoteerde
belegging betreft. Mijn effectenhan
delaar is een bijzonder druk bezet
man, hij. heeft het werkelijk véél te
druk om lastig gevallen te worden
over een kleine investering die hij
zo bijzonder vriendelijk voor u ver
zorgde. Zij wierp een blik op het
brochehorloge op haar zwart zijden
boezem en voegde eraan toe op een
toon die duidelijk liet merken dat
de zaak daarmee afgehandeld was
Aangezien het intussen halfnegen is,
wilt u zeker wel even de thermostaat
uitschakelen? Ik heb een schrikba
rende gasrekening. Miss Tinsley
deed wat haar gezegd werd. Terwijl
ze weer in haar stoel ging zitten en
haar naaiwerkje opnam, zei ze ver
ontschuldigend: Maar het is nu
toch al ze legde het naaiwerk
neer om op haar vingers af te tel
len acht dagen geleden nu. Ik
dacht alleen maar dat u misschien
inmiddels al wat gehoord zou heb
ben.
De krant ritselde wéér naar bene
den, ditmaal duidelijk geïrriteerd.
Ik was hier al bang voor, zei mrs.
Marrable ijzig. - Wérkelijk, een
vrouw in uw positie hééft niets te
zoeken op de effectenbeurs en dat
heb ik u indertijd dan ook duide
lijk gezegd. Maar u was niet tevre
den vóór u uw geld kon beleggen
en nu zou u wel dagelijks noteringen
willen hebben. Misschien zou u liever
hebben dat ik die aandelen maar in
eens laat verkopen, ook al zou u
dan een licht verlies lijden?
O nee, zei miss Tinsley haastig
en verviel toen in stilzwijgen.
Maar ze was net als onkruid in
een gazon, nooit helemaal te onder
drukken, telkens weer triomfantelijk
op een andere plek opduikend. Om
tien uur, het uur waarop mrs. Mar
rable zich in haar slaapkamer terug
trok en dus automatisch ook het bed-
tijduur voor miss Tinsley, zei ze,
toen ze opstond: Ik wilde u vra
gen of u mij morgenmiddag mis
schien zou kunnen missen? Ik
ik zou graag even naar de dokter
willen om me te laten onderzoeken.
Mrs. Marrable ging onverstoor
baar door met het netjes opvouwen
van haar krant. Zo? Voelt u zich
niet helemaal goed, miss Tinsley?
Dat had u me toch even moeten
vertellen.
(Wordt vervolgd)
(Van onze correspondent)
AMSTERDAM. In het op 27 maart
door prins Bernhard officieel te ope
nen, maar sinds kort grotendeels in ge
bruik zijnde confectiecentrum in Am
sterdam, hebben fabrikanten en im
porteurs van herenkleding, die zijn aan
gesloten bij de Stichting Herenmode-
beurs, gisteren in een korte modeshow
een indruk gegeven van de herenmode
zoals die dit voorjaar in de detailza
ken verkrijgbaar zal zijn.
De op een massaal publiek afge
stemde collecties zijn uiteraard weinig
progressief. Toch blijken de herenkle
dingfabrikanten met meer durf dan
enkele jaren geleden bepaalde mode
tendensen door te drukken. Opvallend
bijvoorbeeld is het gebruik van fellere
kleuren en waar er sprake is van een
traditioneel grijs of bruin kostuum,
hoopt men dat de drager in ieder ge
val afstapt van de gewoonte een wit
averhemd te dragen. Shirts met veel
rood, wit en blauw blijken in grote
hoeveelheden dor de detailzaken te
zijn ingekocht.
DE SHOW bood weinig modenieuws
dat niet al bekend was. Natuurlijk zijn
de overjassen over het algemeen kort
en enigszins gerend van lijn en tracht
men de kostuums veelal door middel
van getailleerde colberts een slank sil
houet te geven. Vele fabrikanten heb
ben zich toegelegd op het maken van
lichtgewicht kostuums, de heupbroek
schijnt weer verleden tijd te worden
en de blazer wordt op grote schaal
gepropageerd.
IN DE VRIJETIJDS-sector waren
de produkten van de Amerikaanse
spijkerbroekenpionier (sinds 1850) Levi
Strauss goed vertegenwoordigd. Deze
fabrikant brengt als nouveauté cordu-
roypantalons van 52 percent polyester
en 48 percent katoen, die op een speci
ale manier zijn bewerkt zodat zij ge
makkelijk kunnen worden gewassen en
nooit gestreken behoeven te worden.
Stijlvolle flannel- en tweedcreuües
uit de collectie Metz, waarover onze
modemedewerkster gisteren ver
slag deed.
ADVERTENTIE
Doelstraat S? Haarlem - Tel. 1S2T2
tMWWIfWWIMIWWUIflfWWWWWWIIIIWIIIIWWUWIIWWIlWlfWIIIIWIAIWWWWl
(Van onze correspondent)
DEN HAAG. Vijf gemeenteraadsle
den hebben bij het college van B. en W.
een initiatiefvoorstel ingediend, dat be
oogt te komen tot de oprichting van een
regionaal radio- en televisiestation, dat
enkele uren per dag culturele en voorlich
tende programma's voor de Haagse ag
glomeratie en mogelijk voor een groter
deel van de provincie zou moeten uit
zenden. De raadsleden vragen 15.000,--
uit te trekken om een onderzoek naar de
mogelijkheden daarvan in te stellen.
De vijf raadsleden verklaren dat reeds
lang de wens bestaat tot een televisie
project ten behoeve van het onderwijs in
Den Haag te komen. Als dit project
wordt uitgebreid kan het station ook
dienstbaar worden gemaakt aan een be
tere communicatie tussen burgerij en
overheid, aan arbeidsbemiddeling, lokale
en regionale nieuwsvoorziening, sprei
ding van cultuur, geestelijk leven in de
regio, sport en recreatie, welke naar hun
mening in de landelijke tv- en radiouit
zendingen .te weinig aandacht krijgt.
KERKELIJK NIEUWS
Geref. Gemeenten
Beroepen te Zoetermeer A. Hoogerland
te Werkendam - te Kootwijkerbroek C.
Wisse te Elspeet.
Bedankt voor Scheveningen G. A. Zij-
derveld te Middelburg - voor 's-Graven-
hage-Zuid J. van Haaren te Amersfoort.
£3-97
23. Pandq. was op weg naar de geleerde Kalker. „Mis
schien kan die me vertellen waar Joris plotseling al die
geheimzinnige kracht vandaan heeft!" mompelde hij.
„En dan moeten we daar iets aan doen. Want hij haalt
nu natuurlijk allemaal schurkenstreken uit." Maar Pan
da vergiste zich. Joris zag er helemaal niet schurk
achtig uit toen ze elkaar tegenkwamen. Integendeel:
hij slofte droevig voort, verdiept in sombere gedachten.
„Het is vreemd verdeeld" hoorde Panda hem
mompelen. Als Superman wordt ik geschuwd en ver
jaagd en als krachteloze slappeling heeft men be
wondering voor me.„Wat bedoel je, Joris?" vroeg
Panda nieuwsgierig. „Wat heb je precies gedaanBen
je soms oneerlijk geweest?" „Ach, wat!" kreet de an
der aangedaan. „Oneerlijk? Maarbaaske, wat denkt
ge wel? Geen lelijke gedachte is in mij opgekomen,
geen onvertogen woord heb ik geuit, ik heb heldenda
den gepleegd, en stank voor dank gekregen. Maar nu
is het uit. Ik ga maar weer het brede pad op
ADVERTENTIE
GRRRRatis bij twee
waaL1 zittende tijger/
L»C£c neen. bukkende gorilla
Vinden kinderen geweldig Fijn om
mee te spelen. Steeds bij twee pakjes
Wajang: één zo'n speeldiertjecadeau.
Elke weektwee nieuwe exemplaren.
Handbeschilderd in natuurlijke
kleuren. Vraag erom bij uw Wajang
leverancier.
rendier
ongezouten
igouö-eerlijke ptantenmargarine
Vier, acht, twaalf, ja zelfs zestien
jaar geleden heb ik het al willen zen
gen, maar zoiets vergeet je telkens:
„Hoe is het mogelijk dat de schrikkel
dag als twistpunt zo lang aan onze na
tionale aandacht is ontsnapt?" Van een
dag die door paus Gregorius als een
ondergeschoven kind van Vader Tijd
op de kalender is geplaatst, had toch
zeker verwacht mogen worden dat het
niet-katholieke volksdeel er sinds
jaren over zou zijn gevallen en een
deel van het katholieke deel sinds kort.
Maar nee hoor! De laatste klap met de
kalender is twee eeuwen oud. En van
daag doen ze allemaal of hun neus
bloedt. Geen enkele politieke partij
waagt zich aan een programma voor
een dag die maar eenmaal voorkomt.
Pijnlijk zal in de volgende Troonrede
de passage worden gemist: „De re
gering bezint zich op de mogelijkheid
wegen te vinden waardoor het voor
deel, ontstaan uit het feit dat het
maandsalarisgenietende overheidsper
soneel in de maand februari een dag
langer heeft gewerkt zonder daarvoor
extra betaling te ontvangen, in een
tastbare versterking van de betalings
balans kan worden omgezet. Vooruit
lopend op de resultaten hiervan be
raamt zij, in nauw oveYleg met de
regering van Suriname en de Neder
landse Antillen, uit de eventuele baten
een fonds te vormen waarmee aan de
volgende schrikkeldag een passende
bestemming ten algemenen nutte kan
worden gegeven".
Dat komt natuurlijk niet in de
Troonrede. Maar als het er ooit in
komt, moeten ze ermee bij mij zijn.
Om te beginnen betaal ik al die ambte
naren hun achterstallige schrikkel
dagen uit. Zonder vrolijke gezichten
om je heen begin je niets. En verder
ga ik doorborduren op het schrikkel-
idee. Dat idee houdt in dat de meisjes
de jongens ten dans mogen vragen.
Niet ten huwelijk. Dat wordt wel ge
zegd, maar niemand is zo gek. Als dat
meisje beslist wil trouwen zal ze juist
een andere dag kiezen om zich ten
huwelijk te laten vragen. Maar het
idee is aardig, omdat het er van uitgaat
dat de mensen eikaars taak overnemen.
Dat kan.
Ik geef maar een willekeurig voor
beeld. De directeur van een grote fa
briek van, laat ons zeggen, gestampte
my,isjes, betreedt des morgens zijn kan
toor. Hij vindt het voltallige personeel
rond zijn versierde stoel geschaard. De
oudste muizenstamper neemt het
woord. Hij zegt: „Meneer, wij zien u
hier elke dag zitten piekeren hoe u
ons meer werkgelegenheid kunt ver
schaffen. Als wij 's avonds uit de bio
scoop komen zien we u nog bij de
verlichte globe staan peinzen: Waar
stamp ik nog meer muizen in? Maar
vandaag is het schrikkeldag. Wij ne
men alles van u over. Het piekeren,
de zakenlunch en de receptie bij het
Suikerschap. En u gaat vandaag lekker
muizen stampen".
Het is maar een idee. Misschien zal
het, als u die directeur bent, een beet
je een vreemd idee zijn om die oude
stamper in uw versierde stoel te zien
zitten. Maar dat went. Laat u niet af-
schrikkelen.
Kees Stip
(Van onze correspondent)
UTRECHT. Politieagenten hebben
van het raam van een Utrechtse studen
tenflat twee plakkaten verwijderd met de
teksten „Johnson, oorlogsmisdadiger" en
„Ho Tsji Minh, oorlogsmisdadiger". Vol
gens de studenten wordt de laatste dagen
aanmerkelijk meer gesurveilleerd bij de
studentenflats. Volgens de politie zijn de
flats normaal in de surveillance opgeno
men.
De Utrechtse studenten hebben een lan
delijke handtekningenactie ontketend. Ho
derden lijsten zijn al door het land ver
spreid, waarop studenten hun naam kun-
nene zetten onder de tekst „Johnson oor
logsmisdadiger".
DICHT IN DE BUURT Dl 6T RUDY
6RIMES OP DE LOER, DB EN/6S
MAN DIE DERGELIJKE ZELDZAME
AIS VAM EN P.J. nessen EEN 6R0OT
AANTAL 60ÜD6N MUNTEN VINOEN, IS
RUDY'S BEZIT VRNW£L WAARDELOOS.
r~
AUEEN HST ACHTERSCHIP IS
ER N06, P,J. - ALS VIE MUNTEN
DAAR NIET IN 21TT6N, MOETEN
WE HET0P6EVEN
DAVY JONES ONT
DEKT HET 0EZ0N-
KEN MIHOEN
DAT EEN KIST
GOUDEN MUN
TEN MET VUB8E
LE BEELDENAAR
AAN BOORD MOET
HEBBEN
IK. BEN RAZEND
NIEUWSGIERIG
NAAR DIE MUN
TEN.
Sam Leff IMp.
rfbj/i III ^/lUlAWJ jfi|fl
Ég/3j
It Tm lig. U. S. Fat. Off.—All tight.
lf*S bj Unitaé Faata» I«e.
SCHATGRAVERS-
VKAARTEN ZIJN DIK
WIJLS ONJUIST, P,J.
WE ZULLEN GAUW
WETEN OF WIJ 6£\
LUK HEBBENL4
VÓÓR WE HEM ERUIT
HELPEN, MOETEN WE
HEM EERST
AFSPOELEN,'
JA, HM 2IETERWEL
KlEVERlG UIT
JAMMER VAN DE EIEREN -IK HAD It
6RAA6 EEN ANDERE PAN GEGUND.1
HE, HE, STOP EENS!
REINTJE DE VOS MOET
LEREN DAT GESTOLEN
GOED NI ET GEDIJT.'
C PI B
1075. HET DOEK ZAKTE. Druk pratend
verspreidden zich de toeschouwers. Kin
deren deden ginnegappend na, hoe de
Dood van Pierlala ineenschrompelde tot
het formaat van een zakdoek. Hun wan
gen gloeiden, hun ogen glinsterden.
„Heerlijk", zei Jan Klaassen achter de
schermen, terwijl Katrijn nauwelijks haar
ontroering kon verbergen. „Dat ap
plaus. .dat succes.Toen kwam de
vraag, die Bram verwachtte: „Wil je
voortaan niet met ons meedoen, Bram?"
Onze vriend schudde het hoofd.
„Het was heel aardig.erg leuk.
voor één keertje. Maar de poppenkast is
geen zee en de zee is geen poppenkast.
Nu jullie weten hoe het verhaal afloopt,
kun ]e gemakkelijk een andere pop laten
maken om mee te spelen Ik heb het
graag gedaan, maar ik wil nu wel mijn
eigen wereldje weer in"
Ze namen afscheid Er u-erd weinig
gezegd, maar Bram wist. dat hij zich
hier vrienden voor het leven had ge
maakt.
