VAN DAG TOT DAG
McCarthy wil niet samen
met Kennedy-groepering
SPD-congres met
relletjes begonnen
H
ZEEM4N
■fCXTIEu
'^peRHM
van den brock
Aartsbisschop
ontvoerd
Fascistische knokploeg
ontketende veldslag
Nog een partijroi voor Brown?
NIEMEYER
f.75.000=
TELEFOON-QUIZ
NIEMEYER
Kennedy vriendelijk voor Johnson
Speculeren
Brandt en Wehner gemolesteerd
V ietcongvlaggen
in Neurenberg
EEDKUSSENS
Demonstratie voor
democratie in
Indonesië
Weer vliegtuig
gekaapt
China veroordeelt
Britse spion
Enorme schade
in universiteit
van Rome
commentaar op actuele zaken
MAANDAG 18 MAART 1968
3
(Van onze correspondent)
WASHINGTON Kennedy legde
zaterdag na het bekendmaken van
zijn kandidatuur bij herhaling de na
druk op twee punten. In de eerste
plaats dat hij geen rivaal is of wil zijn
van senator Eugene McCarthy, die
ook tegen de Vietnam-politiek is en
kort geleden in New Hampshire bij
de voorverkiezingen 42 percent van
de democratische stemmen wist te
behalen tegen president Johnson.
Kennedy zei McCarthy's kandidatuur
te willen steunen in Wisconsin,
Pennsylvania en Massachusetts (waar
hij zelf te laat is om nog in te schrij
ven voor deelneming aan de voor
verkiezingen)
Irritatie
Sceptisch
(Van onze correspondent)
NEURENBERG Het partijcon
gres van de Westduitse sociaal-demo
cratische partij is gisteren in Neuren
berg onder tumultueuze omstandig
heden begonnen. Voor de Meister-
singerhalle, waar het congres plaats
vindt, had zich een oproerige menig
te verzameld, die de vlaggemasten
uit de grond trok en de SPD-vlaggen
verbrandde. Toen gisteravond een
persconferentie in de Meistersinger-
halle werd gehouden waren de resten
van de strijd nog te zien: een ver
brijzelde spiegelruit, verscheurde
pamfletten en glasscherven.
^pbtyeter
grote maat' 350
WANDDOEK
[met vele leuke
spreuken, zoals:
i„2eg het met btaemenjj
„ïte beste stuuHui
k staan aah wal"
r>„5cherven brengen
v geluk!,1
KOFFIE
Blaiberg naar huis
(Van onze correspondent)
LONDEN George Brown, de op een uiterst ongelukkig ogenblik
afgetreden Britse minister van Buitenlandse Zaken, blijft het middel
punt van speculaties. Het is nog te vroeg om te zeggen dat hij, door naar
de achterbanken te verhuizen, politieke zelfmoord zou hebben gepleegd,
want hij blijft een nationale populaire figuur die ook in zijn nieuwe
positie belangrijke invloed zal kunnen uitoefenen.
amm
Senator Robert Kennedy, broer van
wijlen president John F. Kennedy, heeft
de grote sprong gewaagd: hij heeft zich
als kandidaat voor het presidentschap op
geworpen en zich daarmee in het strijd
perk geplaatst tegenover president John
son, een gebaar waarmee in feite datgene
is geschied wat de Kennedy-familie al
sinds november 1963 in de zin had.
Toen op die tragische dag in november
geheimzinnige kogels een einde maakten
aan het leven van John F. Kennedy, brak
ook de band tussen de familie Kennedy
en de Johnsons een band die tot dat
moment slechts in stand gehouden was
door diplomatieke, politieke schijnvriend-
schap. Johnson verspeelde de sympathie
van Kennedy's familie al vóór de dood
van de grote president, maar hij werd
daarna pas goed de steen des aanstoots
door de spoed en de eigengereidheid
waarmee hij een eind maakte aan de
doorwerking van Kennedy's politieke
denkbeelden.
Robert Kennedy, die als minister van
Justitie in de regering van zijn broer
ijverde voor de rassengelijkheid en tegen
de corruptie, heeft zich vele machtige
vijanden gemaakt. Ofschoon hij over een
fascinerende persoonlijkheid beschikt,
bezit hij niet de veroverende vriendelijk
heid die zijn broer in staat stelde ook zijn
tegenstanders gunstig voor hem te stem
men. Robert Kennedy is een in zichzelf1
gekeerde, niet altijd spontane en zeer ge
spannen figuur, die in vele opzichten niet
beantwoordt aan het ideaal van de Ame
rikaanse succesman, de altijd glimlachen
de, altijd slagvaardige en altijd geestige
super-intellectueel, wiens „imago" gelijk
moet zijn aan dat van een nooit versa
gende held van het witte doek.
Robert Kennedy heeft zijn beroemde
afkomst mee, maar ook in vele opzichten
tegen. Een vergelijking tussen hem en
zijn broer valt ongetwijfeld in zijn nadeel
uit. Hoe het met zijn persoonlijke po
pulariteit gelegen is, laat zich moeilijk
raden. Hij heeft bovendien het grote na
deel dat hij moet optornen tegen een zit
tend president, die bezig is een oorlog te
voeren. Al is die oorlog in de ogen van
velen onsympathiek en ten dele mislukt,
het denkbeeld dat Amerika halverwege
zou ophouden met een strijd die gevoerd
is onder het motto van „Amerika's lei
derschap in de wereld" is voor velen toch
huiveringwekkend. Johnson kan zijn
campagne voeren met leuzen die aan het
nationalisme en het zelfbewustzijn der
Amerikanen refereren, hij kan zijn tegen
standers verdacht maken zonder letterlijk
te zeggen dat zij defaitisten zijn. Hij kan
bovendien speculeren op het besef dat de
enorme offers aan levens en dollars, die
Amerika al gebracht heeft, verspild zou
den blijken te zijn als hij gedwongen zou
worden het veld te ruimen.
Robert Kennedy met zijn onmiskenbaar
Bostons accent en zijn jongensachtig uiter
lijk zal er waarschijnlijk wel in slagen
zijn mededinger MacCarthy voorbij te
streven, maar dat behoeft dan nog geen
aanwijzing te zijn dat hij enige kans op
de democratische presidentskandidatuur
maakt. MacCarthy en hij vertegenwoor
digen dezelfde stroming in de partij, ter
wijl MacCarthy veel minder tot de ver
beelding spreekt.
Het gevecht tussen Johnson 'en Ken
nedy zal tenslotte het beslissende zijn
tussen de volkomen tegengestelde uit
gangspunten, die de democratische partij
verdeeld houden: Dezelfde machten die
wijlen John Kennedy tegenwerkten en
diens politiek trachtten te doorkruisen
zonder veel succes, staan nu achter John
son en zijn vastbesloten alles te doen om
een herhaalde „Kennedy-pacificatie" te
voorkomen. Zij zijn nu heel wat machti
ger dan toen John F. Kennedy's geniale
taktiek hun de wind uit de zeilen nam.
Hij hoopte dat in staten als Californië
een vorm van samenwerking tussen de
McCarthy en Kennedy-groepen kan wor
den uitgedokterd. Hierop heeft McCarthy
al min of meer afwijzend gereageerd
door te zeggen dat hij niet bereid is tot
enige politieke koehandel en heel wat vol
gelingen van McCarthy hebben al duide
lijk gemaakt niets voor Kennedy's hulp
te voelen omdat zij ervan uitgaan dat hij
er toch alleen maar op uit is voor zijn ei
gen kandidatuur te vechten.
Maar wie voorbijziet aan de begrijpe
lijke irritatie in het McCarthy-kamp over
het feit dat Kennedy zich kandidaat stelt
nadat McCarthy eenzaam in New Hamp
shire moest bewijzen dat er brood zit in
een anti-Johnson-campagne, zifet wel wat
Kennedy beoogt. Door mee te doen aan
de anti-Johnson-beweging naast McCar
thy hoopt hij zoveel kracht en stemmen
van gedelegeerden te lokken naar de an
ti-Johnson beweging dat de president op
de democratische conventie geen kans
ziet bij de eerste stemming de nominatie
te krijgen.
Haalt Johnson de nominatie niet met
een dan zal het vertrouwen in zijn kandi
datuur en kans de verkiezingen ooit te
winnen zo geschokt zijn dat hij uitgeran
geerd is en de partij naar een andere kan
didaat gaat uitzien, aldus de theorie van
de Kennedy-mensen, die aannemen dat
Robert Kenney in dat geval de keuze van
de meerderheid der gedelegeerden zal
zijn.
En hiermee houdt meteen verband het
tweede punt dat Kennedy gisteren tijdens
een televisievraaggesprek en eergisteren
op zijn persconferentie benadrukte: het
feit dat het hem er niet om gaat Johnson
als persoonlijkheid uit te dagen. Kenne
dy van wie bekend is dat hij weinig privé-
sympathie voor Lyndon Johnson heeft,
wijdde zelfs een paar vriendelijke woor
den aan Johnson, maar als president
moet hij vervangen worden vanwege zijn
desastreuze politiek, is steeds Kennedy's
adagium.
Wat hij in de loop der komende maan
den hoopt aan te tonen in zijn campagne
is dat zoveel Amerikanen hun vertrouwen
in de politiek van de president hebben ver
loren dat de partij wel moet beseffen aan
WASHINGTON, (AP). President
Johnson heeft op de kandidaatstelling
van Robert Kennedy laconiek gerea
geerd met de woorden „Dit zijn nu
eenmaal dagen waarin we risico's
moeten nemen sommigen specule
ren in goud, anderen in voorverkiezin
gen
de stembus ten onder te gaan als zij aan
Johnson vasthoudt.
Over het algemeen staat men hier in
Washington sceptisch tegenover de kan
sen van Robert Kennedy om de president
de nominatie afhandig te maken.
Wel geeft men algemeen toe dat Ro
bert Kennedy, die in 1960 de campagne
van zijn broer organiseerde, een formi
dabele tegenstander voor Johnson is en
dat hij getrouwen heeft in het hele land,
met uitzondering alleen van het zuiden,
waar de president evenwel minstens even
impopulair is als Kennedy.
De voorzitter van de S.P.D., minister
van Buitenlandse Zaken, Willy Brandt,
was by het betreden van het congresge
bouw uitgescholden en gemolesteerd. Het
zelfde lot trof de vice-voorzitter van de
partij, Herbert Wehner. Brandt en Weh
ner wilden echter onder geen beding van
een zij-ingang gebruik maken.
„Verrader van de werkende klasse",
luidde een der kreten, die opgingen. De
ongeveer vijfhonderd jongelui, geleid door
langharigen die met Vietcongvlaggen
zwaaiden, blokkeerden de ingang van het
gebouw en moesten door de politie wor
den verwijderd, zo meldt AP.
De jongelui droegen spandoeken en bor
den mee met opschriften als „Neurenberg
proces voor Johnson", „Johnson staat ge
lijk aan Hitier", „Het Amerikaanse leger
staat gelijk aan de S.S." en „Wij willen
een Duits veto over de Amerikaanse Viet-
nampolitiek".
Voor de aanvang van het congres was
voor het gebouw een vreedzame demon
stratie gehouden tegen het Westduitse stel
sel van noodwetten, een der hoekstenen
ADVERTENTIE
UMUIDEN
BtDEMSTR.70
LISSE
VIERKANT
HAARLEM
SCHOTEIW.Slf
ALPEfOk RUN
PRINS
HENPRIKSIR.IÏ9
ZWANENBURG
naafc DIRK
SANTPOORT
NARCISSEIïSnWj
waarop de coalitie tussen de S.P.D. en
de christen-democraten van bondskanse
lier Kurt Georg Kiesinger steunt.
De extreemlinksen beschouwen de sociaal
democraten als verraders wegens de sa
menwerking met Kiesinger. Tevens zijn
zij fel gebeten op Wherner, die een voor
malig communist is en een der grote man
nen achter de vorming van de coalitie is
geweest.
Met een hoofdbestuur dat duidelijk door
grote onzekerheid wordt gekweld, zijn va
daag de discussies begonnen. Vice-voorzit
ter Wehner verklaarde gisteren, dat wat
in Neurenberg besloten zou worden van
groot belang zal zijn voor het land. Het
is in ieder geval duidelijk dat het ogen
blik van de waarheid voor deze partij
die zich tegen de wil van zeer velen in de
grote coalitie met de christen-democraten
van kanselier Kiesinger heeft geasso
cieerd, is aangebroken.
DJAKARTA (Reuter). Indonesische
troepen hebben in Djakarta een geweer
salvo gelost om studenten te waarschu
wen die een mars hielden uit protest te
gen wat door hen genoemd wordt een
inbreuk op de democratie. Tweehonderd
marniers en soldaten met de bajonet op
het geweer, versperden de studenten de
weg naar het gebouw van het volkscon
gres, waar voorzitter Abdoel Harris Na-
soetion 119 nieuwe congresleden, pas door
president Soeharto benoemd, de eed af
nam.
Het volkscongres zal donderdag bijeen
komen om Soeharto tot president met
volledige bevoegdheden te benoemen en
de verkiezingen maximaal vijf jaar uit te
stellen. Van de duizenden studenten, die
spandoeken bij zich hadden waarop on
der meer stond: „Democratie is geen zaak
van willekeur", zou niemand gewond zijn
geraakt. Toen de stoet op de militairen
stootte, die versterking hadden gekregen
van een tank en twee pantserwagens, nam
een groot aantal betogers de benen. Van
de rond vijfhonderd die overbleven, tra
den er enkelen naar voren die de militai
ren uitdaagden op hen te schieten.
ADVERTENTIE
Vele hoofdprijzen van 1000,-
Er zijn 2 prijzen van 250,—
uitgereikt en wei aan:
J. H. Koster, Ophelialaan 122,
Aalsmeer en J. Olden,
Frans Halsstraat 16, Deventer.
Tientallen andere gelukkigen
kregen geldprijzen van ten
minste 25,—.
Morgen kunt u de gelukkige
zijn. Vraag de folder bij uw
winkelier.
HAVANA (AP). Twee Amerikanen
hebben een tweemotorig particulier vlieg
tuig gekaapt en de piloot gedwongen naar
Cuba te vliegen, aldus heeft de Mexi
caanse ambassade meegedeeld. Een van
de mannen had zijn vrouw en zijn kind
bij zich.
Dit is de vijfde keer in de afgelopen
maand dat een vliegtuig is gekaapt en dat
de piloot is gedwongen naar Cuba te vlie
gen. De Mexicaanse ambassade deelde
mee te verwachten dat het toestel van
daag in Mexico zou terugkeren.
TOKIO. Het officiële persbureau van
Peking, Nieuw China, heeft bekendge
maakt dat een Britse spion is veroordeeld
tot drie jaar gevangenisstraf, en dat een
Westduitser onmiddellijk het land is uit
gezet.
De naam van de Brit werd bekend ge
maakt als George Watt en die van de
Westduitser als Peter Deckart.
Dokter Blaiberg is weer thuis. Op
de foto praat hij met prof. Barnard
bij zijn vertrek uit het Groote
Schuur-ziekenhuis in Kaapstad.
GUATEMALA (Reuter). Aartsbis
schop Mario Casariego van Guatemala is
zaterdagmiddag met zijn chauffeur ont
voerd toen hij na een bezoek aan Mexico
naar zijn paleis in Guatemala City te
rugkeerde. De ontvoerders schijnen nog
geen contact met de kerkelijke autoritei
ten te hebben opgenomen want de arts
van de 59-jarige bisschop waarschuwde
zondag via radio en tv dat het leven van
mgr Casariego gevaar loopt als hij niet
na zijn maaltijden en voor het naar bed
gaan zekere medicijnen krijgt die de
bloeddruk moeten regelen.
Zaterdag werden in Guatemala anonie
me vlugschriften verspreid waarin de
kerk ervan wordt beschuldigd „de com
munistische guerrilleros te steunen".
President Mendez Montenegro en de po
litie hebben hun spijt betuigd en gezegd
alles in het werk te zullen stellen om ach
ter de verblijfplaats van de aartsbisschop
te komen.
(Van onze correspondent)
ROME De „Nationale dag van de
student", die de Romeinse studenten voor
zaterdag hadden georganiseerd, heeft een
hoogst ongelukkig verloop gehad. Uit ver
schillende Europese landen (waaronder
het onze) waren jongelui naar de Itali
aanse hoofdstad gekomen om mee te be
togen voor modernisering van het univer
sitaire leven. Het draaide uit op vechtpar
tijen tussen linkse en rechtse groepen,
waarbij een dertigtal gewonden viel.
De schuld ligt grotendeels bij rechtse,
fascistische studenten. Zij hadden sinds
maandag de juridische faculteit van de
Romeinse universiteitsstad bezet gehou
den. Blijkbaar hebben zij verwacht dat de
massa andersdenkende studenten zater
dag zou trachten de faculteit te „herove
ren". Toen op 't Minervaplein, het hoofd
plein van de universiteitsstad, duizenden
studenten bijeen waren om de nationale
dag plechtig te openen, kwamen uit de
juridische faculteit vier- tot vijfhonderd
kerels (tussen de dertig en veertig jaar en
beslist geen studenten) naar buiten ge
stormd. Zij droegen aan dikke vlaggestok-
Bovendien is de loslippige Brown er
de man niet naar om te blijven zwij
gen. Dat kan hij zelfs nu niet, hoewel
er in de socialistische Lagerhuis
fractie weinigen op dit kritieke mo
ment een dag vóór de hardste be
groting sinds de oorlog bereid zijn
naar hem te luisteren en zich op te
winden over zijn gekrenkte trots.
Het is niet uitgesloten dat Brown
vanavond in het Lagerhuis een dui
delijkere opheldering van zijn merk
waardige gedrag zal geven. Het be
hoort namelijk tot de traditie dat een
vrijwillig aftredende minister zulks
doet. De stemming onder vele Labour-
afgevaardigden is dat George Brown
de partij op onvergeeflijke wijze een
dolkstoot in de rug heeft toegebracht.
Maar dit lijkt overdreven. Door zijn
twijfelachtige persoonlijke optreden
van de laatste tijd was Browns pres
tige dermate gedaald dat zijn vertrek
voor de regering eerder als een opluch
ting kwam.
Iets anders is dat de 52-jarige Brown
als gewoon fractielid nog genoeg ge
zag en energie bezit om het door Wil
sons eigenmachtig politiek gehaven
de partijmoreel te repareren. Als on
navolgbare propagandist kan Brown
een belangrijke overbruggende rol tus
sen partij en regering vervullen. De
kloof tussen beide is de laatste tijd
zeer groot geworden.
De vraag is echter of Brown plaats
vervangend partijleider zal blijven nu
hij niet meer tot de regerende toplaag
behoort. Hij wil dat er een einde komt
aan de defaitistische sfeer in de partij,
die van een onvermijdelijke nederlaag
overtuigd zou zijn.
In het algemeen kan men zeggen dat
de bezwaren tegen de steeds weer door
zijn temperament ontsporende Brown
groter worden geacht dan Brown's be
zwaren tegen de bijna dictatoriale ma
nier waarop premier Wilson, volgens
Brown, zijn kabinet leidt.
In de strijd om het leiderschap van
de partij en het in Engeland daaruit
automatisch voortvloeiende premier
schap was de ondanks alles gedegen
politiek-orthodoxe Brown de rivaal
van de uit de linkerhoek komende en
om zijn niets ontziende opportunisme
gewantrouwde Wilson. Hij moest het
indertijd echter afleggen omdat ieder
een, ook Brown zelf, wist dat hij om
zijn labiele evenwicht nooit regerings
leider zou kunnen worden.
Michael Stewart, die Brown is op
gevolgd, is voor de tweede keer in
deze regering minister van Buitenland
se Zaken geworden. Het Lagerhuis er
gert zich nogal eens aan de school
meesterstijl van de ex-leraar Stewart,
die een schrille tegenstelling vormt
met de bruisende Brown. Hoewel
Brown als minister van Buitenlandse
Zaken vaak compromitterend optrad
tegen zijn hoge ambtenaren en tegen
over ambassadeurs, wierd hij gepre
zen omdat hij zijn departement met
nieuw leven bezielde.
Volgens Maudling, de plaatsvervan
gende oppositieleider, heeft de Labour-
regerinfe thans het einde van haar weg
bereikt. Hij wil de regering, wat de
onmiddellijke noodmaatregelen betreft,
steunen, op voorwaarde echter dat
daarna algemene verkiezingen zullen
worden gehouden, want er staat vol
gens de Tory-politicus nauwelijks meer
iemand achter Labour. Wilson denkt
er echter niet aan zich nu al gewonnen
te geven. Hij heeft nog drie jaar voor
de boeg.
ken Italiaanse vlaggen, „versierd" met
hakenkruisen en lectorenbundels.
Voor het eerst sinds de oorlog beleefde
Rome dus het optreden van een fascisti
sche knokploeg. Ze raakte slaags met een
groep studenten, die echter ook al gauw
hulp van buitenstaanders kreeg. De knok
ploeg trok zich weer terug op de faculteit,
waar zij eerder al stevige barricades had
opgeworpen. Aangevuurd door vier fascis
tische Kamerleden, onder wie fractie
voorzitter Almirante, begon men boeken,
stoelen, banken en ander meubilair uit de
ramen van het gebouw te gooien. Het ge
bouw werd inwendig totaal vernield. Toen
men later de schade ging opmaken bleek
alleen de buitenmuur nog te kunnen wor
den gehandhaafd. De kosten zullen enkele
miljoenen guldens belopen.
Ook door brand is een flinke schade
aangericht, 's Middags heeft namelijk op
verzoek van de rector magnificus de po
litie (drieduizend man sterk) ingegrepen.
Dat was voor de fascisten het sein om te
trachten het gebouw in brand te steken.
De politie hield ongeveer honderdvijftig
personen aan en beschuldigde tal van be
kende fascisten van het aanzetten tot de
opstand. Onder hen zijn geen studenten.
De rector magnificus heeft de studenten
geprezen voor de talrijke pogingen om hun
nationale dag rustig te doen verlopen.
Verbrand. Zestien mensen zijn verbrand
in een huis in een dorp bij de Zuidin-
dische stad Bangalore. De politie heeft
meegedeeld dat het huis na een geschil
over een stuk land in brand is ge
stoken.
Karl Marx-studiecentrum. Het huis in
Trier, waarin Karl Marx op 5 mei 1818
werd geboren, zal een centrum worden
voor de studie van zijn leven en werk.
Het zal dit jaar officieel worden ge
opend door de Westduitse minister van
Buitenlandse Zaken, Brandt, op de dag
dat het anderhalve eeuw geleden zal
zijn dat Marx werd geboren.
Overleden. Zondag is op 84-jarige leeftijd
de schilder Henri Friso ten Holt over
leden. Hij werd in 1884 in Utrecht ge
boren. In 1907 vestigde hij zich in Ber
gen. Hij heeft vooral portretten, land
schappen en bijbelse composities ge
schilderd.
Busbotsing. Bij Silivri op 55 kilometer
ten westen van Istanboel zijn twee
autobussen op elkaar ingereden. 35
mensen zijn om het leven gekomen.
Dodelijke sprong. Vier meisjes zijn om
het leven gekomen en 43 anderen ge
wond, toen zij uit de vijfde verdieping
sprongen tijdens een brand in het tele
foonkantoor van Poesan.
Vliegtuigongeluk. Op het vliegveld van
Rapid City in de Amerikaanse staat
Zuid-Dakota is een zaken vliegtuig tij
dens de landing verongelukt en in
brand gevlogen. De negen inzittenden
kwamen in de vlammen om.
Ku Klux Klan. Een geheel blanke jury
in Hattysburg heeft een lid van de Ku
Klux Klan schuldig bevonden aan
moord op de negerleider Vernon Dah-
mer, die stierf toen hij zijn gezin ver
dedigde tegen een brandbommen gooi
ende menigte. De klanman, Cecil Vic
tor Sessum, is veroordeeld tot levens
lange gevangenisstraf.
