Blinden opvoeden tot
zelfstandigheid
Methode aangepast aan
veranderde samenleving
m*
PANDA EN DE MEESTER-SUPERMAN
POLLE, PELLI EN PINGO
ngestipt
Dampo
m
de vijf populieren
w
vervolgverhaal
SOCIOLOOG DR. K. HESLINGA
Bejaarden uitgeput
in huis gevonden
„Black Power" zal
Kennedy steunen
Standpunt Bonn
ongewijzigd
WOENSDAG 20 MAART 1968
15
In Bartimeus"
v[t)
Cursus voor ouders
Erfelijke blindheid
HOORAPPARATEN
N.V. BETER HOREN
Oder-N eissegrens
Kees Stip
Communist kandidaat in
de VS bij verkiezingen
presidentschap
/Uitkam
.,^-1092.
mfifmrvwvirnri
iiiii
Een vervolgverhaal
door Ursula Curtiss
18)
Het was Julia, die haar zelfver
zekerde, ietwat geaffecteerde stem
van academica veranderde en op
hartelijke toon vroeg: Tante Elsa.
Hoe gaat het met u?
Heel goed, dank je. Zoals ge
woonlijk, zei mrs. Marrable droog
jes. Zij informeerde uit principe
nooit naar Julia's gezondheid.
Ik bel u op met het oog op mor
gen, George en ik hebben een kleinig
heidje voor u en we dachten onge
veer om een uur of zes even langs
te komen met de wagen, als u dat
schikt. Misschien kunnen we dan even
een verjaardagsborreltje drinken
voor we u mee uit dineren nemen.
Dus George had blijkbaar een oud
wijntje op de kop getikt en brandde
blijkbaar van ongeduld om te zien
hoe ze dat zou vinden en dat kleinig
heidje dat zo terloops vermeld werd,
had hun beslist een lieve duit gekost.
Dat zou erg aardig zijn, stemde
mrs. Marrable genadig toe.
Zes uur.ja, zes uur dat
schikt wel.
Tot morgen dan. O ja, hoe
smaakte de fazant?
In haar stem klonk slechts be
zorgdheid, maar mrs. Marrable
glimlachte naar de muur tegenover
haar en zei: Verrukkelijk
De wind van de vorige avond was
nog maar een voorloper geweest. Om
acht uur, toen Harriet het keurige
keukentje aan kant had, stak hij
weer op en gierde opeens om het
huisje heen of hij het als enige prooi
van de hele Valley had uitgekozen.
De regen gutste tegen de ruiten; in
de verte klonk als een slaperig ge
grom van de bergen, het geluid van
de donder.
Jarhes, na zijn bad in zijn pyjama,
kwam opgewonden en blij naar de
keuken. Hoorde je dat?
Ja, zei Harriet zonder enig en
thousiasme.
Waar zijn je pantoffels?
In mijn kamertje. Gaat het erg
stormen?
Het is best mogelijk, James.
Toe, ga je pantoffels aandoen, deze
vloeren zijn ijskoud.
Ja, ik ga al, zei James zonder
een stap te verzetten. Heb je dat
gelezen van die man die vorige week
door de bliksem werd getroffen.
Van uitstel komt afstel, dacht
Harriet, terwijl ze antwoordde dat ze
dat niet had gelezen. Dat was eigen
lijk nog te zwak om uit te drukken
hoe James bij alles wat hij moest
doen probeerde zich ervan af te ma
ken, tenzij het iets was als hagedis
sen vangen. Als je hem 's morgens
zei dat hij zich aan moest kleden,
kon hij diep verontwaardigd beweren:
Daar ben ik mee bezig, en dan
knoopte hij één knoopje dicht. Als
hij dan te horen kreeg dat hij niet op
schoot liet hij de rest van zijn kno
pen open, trok met een hooghartig
gebaar een sok aan en vervolgde
zijn eindeloos gebabbel. Harriet vroeg
zich vagelijk af hoe het mogelijk
was dat hij haar broer en zijn vrouw
al niet jaren geleden stapelgek ge
maakt had.
Tegen een uur of negen lag hij in
bed niet in slaap nog, dat wist
ze zeker, maar ze kon alleen maar
haar gezicht verliezen door hem dat
volkomen tevergeefs te gebieden. Hoe
het ook zij, het was geen avond om
vroeg te gaan slapen; de donder
begon nu in hevigheid toe te nemen;
de bliksem trok felle zigzaglijnen bo
ven de bergen voor Harriet haastig
de gordijnen van de ztikamer dicht
trok. Hoewel ze hier nog maar kort
was, kon ze begrijpen, dat de aarde
dankbaar moest zijn voor de zware
regenval. Het was tijd, meer dan tijd
zelfs, voor haar wekelijkse rapport
over James.
Terwijl ze in de kleine, blauwe
leunstoel ging zitten tegenover de
voordeur, met een blocnote op een
tijdschrift, schreef Harriet: „Lieve
Ann en Hal, James wordt volgende
week weer onderzocht, maar je zou
je ogen niet geloven als je kon zien
wat een enorme eetlust hij heeft.
Hij
Er bonsde iets tegen de deur.
Harriets hart sloeg een keer over,
haar hoofd schoot met een ruk om
hoog, hoewel de deur gesloten was.
Ze wachtte gespannen, onbeweeglijk
en probeerde zich veilig te voelen
omdat de gordijnen gesloten waren
en ze niet gezien kon worden. Na een
kleine adempauze werd er aan het
raam gekrabbeld aan de voorkant,
een geluid alsof iemand op de tast
zijn weg zocht. Het bezorgde haar
koude rillingen tot het gevolgd werd
door een hees gejank.
Zó opgelucht was ze, dat ze zonder
er verder bij na te dénken de deur
een beetje opendeed. De grootste
hond die ze ooit gezien had, duwde
haar bijna om en liep de verlichte ka
mer binnen. Harriet sloot de deur
weer en draaide de sleutel om, toen
draaide ze zich om en keek het dier
met verbazing aan.
Je zou bijna zeggen: half collie,
half koe? In ieder geval de kop van
een collie, prachtig spits, bruin met
wit; een enorme romp die rustte op
lange, slanke poten, kwispelende
pluimstaart. Geen halsband met
naamplaatje. Wie ben jij? zei Har-
riet en de fijne bek ging een beetje
open alsof hij glimlachte, de staart
zwiepte heen en weer en het enorme
lichaam ging vol vertrouwen op het
haardkleedje liggen.
(Wordt vervolgd)
(Van onze correspondent)
UTRECHT Blinden worden steeds meer geïntegreerd in de samen
leving. Opvoeding en opleiding van blinden moeten aan deze ingrijpende
wijzigingen worden aangepast. Van groot belang zijn daarom de vele ad
viezen voor ouders en begeleiders van slechtziende en blinde kinderen in
het proefschrift „Het leren van praktische vaardigheden door blinde kin
deren", waarop de heer K. Heslinga promoveerde tot doctor in de sociale
wetenschappen. Het verschijnt binnenkort in de boekhandel onder de titel
„Met vaste hand".
Dr. Heslinga, adjunct-directeur van het
blindeninstituut „Bartimeus" in Zeist
zegt: „Ik streef naar praktische zelfstan
digheid".
Toen hij bezig was met net onderzoek
naar praktische moeilijkheden van blin
den, had de heer Heslinga onder meer
gegevens uit Amerika nodig. Hij schreef
een briefje naar de Verenigde Staten met
het verzoek om inlichtingen. Hij kreeg
ten antwoord, dat men zijn verzoek erg
interessant vond en dat er drie weten
schappelijke ambtenaren waren vrijge
maakt om eenzelfde onderzoek in Ame
rika te beginnen. „Dat was helemaal
mijn bedoeling niet. Ik heb direct terug
geschreven dat ze h et maar moesten
laten zitten. Maar ze hebben het niet
laten zitten: „Of ik maar naar Amerika
wilde komen om over mijn zelfstandig-
heidsproef te praten. Vorig jaar augustus
heb ik op een internationaal congres die
proef in Amerika geïntroduceerd".
Het begin van het onderzoek van dr.
Heslinga was uiterst moeizaam. Hij be
gon in zijn eigen instituut „Bartimeus".
Hij vroeg de leidsters voorbeelden van
praktische onzelfstandigheid. Toen hij die
had, is er samen in gemeenschappelijk
overleg iets gegroeid, dat zijn weerga
niet kent.
De adjunct-directeur van „Bartimeus"
heeft na het onderzoek een streeflijst ge
maakt, aan de hand waarvan de prak
tische vaardigheden van een blinde kun
nen worden onderzocht. Het gaat om de
meest alledaagse zaken, zoals bijvoor
beeld het drinken van een kop koffie, een
boterham smeren, zich kleden, neus snui
ten, nagels verzorgen, haar wassen, radio
aanzetten, omgaan met de schaar tas of
koffer inpakken, roken, horloge opwinden,
juist gebruik van cosmetica.
Door consciëntieus bijhouden van de
lijsten zijn er vooral bij kinderen, na ep-
kele weken al resultaten waarn'éèfnb'a ar
Dat stimuleert zowel de leidsters als de
blinden. De blinden voelen dat zij ook
normaal kunnen meedoen, de leidsters
ervaren dat een blinde niet hulpeloos is.
Een voorbeeld van de veranderde visie
op hulpmiddelen van een blinde of slecht
ziende is de opvouwbare dunne witte
stok. Die geeft de blinde een gevoel van
vrijheid. Hij heeft de ziende niet meer
nodig. Hij kan de stad in gaan wanneer
hij wil. Er is ook geen bezwaar meer
een blinde op kamers te nemen, omdat
de geleidehond niet meer nodig is. In het
boek staan vier methoden om met de stok
te leren lopen.
Om zichzelf een beetje in toom te hou
den nam de heer Heslinga resultaten van
het onderzoek en zijn plannen door met
de Zeister leraar pedadogiek G. Tieman,
zelf blind. Die heeft hem geregeld gesti
muleerd verder te gaan en af en toe zijn
zienswijze gecorrigeerd.
CO» Ka*TÏN JQONDM
40. Goedbloed trok zich niets aan van de schur
ken die dreigend op hem af kwamen. „Laat uw
handen thuis!" sprak hij. „Anders zal het U vergaan
als uw hoofdman. Bevrijd de generaal van zijn touwen
en laat ons in rust vertrekken!" D-doe maar wat hij
zegt.mompelde Grab de Gabber, die langzaam bij
kwam van de klap die Joris hem had gegeven. „Ik
houd niet van de manier waarop hij knokt!" Joris
keek tevreden toe, hoe de vader van Leentje werd los
gemaakt en daardoor zag hij niet dat Grab intussen
met een van zijn bendeleden aan het fluisteren was.
Pas toen hij zich tevreden omdraaide, om waardig naar
buiten te stappen, ontdekte hij dat er iets mis was.
Want voor de deur stond een zware krachtfiguur, die
hem dreigend opwachtte.
NEE, IK HEB ECHT 6EEN
TIJD OM MET JE TE SPELEN - IK MOET
OPPASSEN DAT MIJN PAP NIET
OVERKOOKT,.,
6
DAAR MOET JE NAMELIJK HEEL 60ED
OPLETTEN, WEETJE! ALS JE ER EVEN
MET JE GEDACHTEN NIET BIJ
BENT.,.
„.KOOKT HET
OVER.!
Ook ouders wilden weten of de metho-
de-Heslinga werkelijk vruchten afwierp.
Zij vroegen hem een cursus te geven.
„Die cursus is er gekomen en het is ont
roerend als je ziet dat de kinderen zelf
standig worden en hun eigen gang durven
gaan", zegt dr. Heslinga.
„Nederland gaat ver vooraan bij de
zorg om gehandicapten". De heer Hes
linga mag een dergelijk oordeel vellen,
want hij heeft onder meer in Amerika,
Canada, Duitsland en België gezien hoe
ver men daar op dit gebied was. „Nie
mand heeft ooit nog de moed gehad om
in deze rijstebrijberg praktisch werk te
verzetten. Ze zagen wel de noodzaak er
van in, maar zagen er steeds tegenop. De
adjunct-directeur van „Bartimeus" heeft
dat niet gedaan. Integendeel. Het heeft
hem jaren vrije tijd gekost en zijn ge
zinsleven is er bij ingeschoten. Maar be
halve zijn doctoraat heeft het hem ook de
voldoening opgeleverd dat blinden zich
veel gemakkelijker en bovenal zelfstan
diger in de samenleving kunnen bewegen.
Tenslotte de seksuele opvoeding van
blinden, een van de stokpaardjes van de
heer Heslinga. „Zeventig percent van
alle blinden is erfelijk blind. Als nu het
seksueel opvoedingsprogramma zo wordt
gericht dat blinden wel met elkaar trou
wen, maar dan geen kinderen krijgen
bijvoorbeeld met behulp van de pil dan
zal het aantal blinden afnemen".
Eén van de stellingen bij zijn promotie
was: „Hoewel er tegenwoordig grote
aandacht bestaat voor seksuele proble
men vormen de gehandicapten ten deze
een vergeten groep".
Andere stellingen waren:
„Het is onjuist, indien de opvoeder bij
de 'feffandichjSten eên' volkomen'confofftïL'
teit aan de gebruiken van de niet-ge-
handicapten tracht te bewerken".
„Ouders van blinde kinderen hebben van
het moment af dat de handicap ontdekt
wordt, voortdurend deskundige begelei
ding nodig, ook tijdens de periode, waar
in de kinderen als interne of als externe
leerlingen een blindeninstituut bezoeken".
„In de besturen van alle instellingen
voor blinden dienen voor zover deze in
stellingen daartoe nog niet zijn overge
gaan, vertegenwoordigers van de blinden
te worden opgenomen".
(Van onze correspondent)
LEEUWARDEN In de keuken van
hun huis in Aegum (Fr.) heeft een bak
ker maandag de twee samenwonende
broers S. en J. Huisman, 78 en 72 jaar
oud, bewusteloos door uitputting gevon
den. De oudste is gisternacht overleden.
Buren was het niet opgevallen dat de be
jaarden een week lang niet buiten waren
geweest.
Dr,. K. Heslinga
KOPENHAGEN (AP). Een „lange
hete zomer" en steun voor Robert Kenne
dy was de boodschap die Charles Hamil
ton, mede-oprichter van de „Black-
Power"-beweging en professor in de po
litieke wetenschappen aan de Roosevelt
universiteit in Chicago aankondigde.
„De blanken wapenen zich en de negers
doen hetzelfde. Ik geloof dat we een zeer
„hete zomer" tegemoet gaan", zei Hamil
ton gisteren in Kopenhagen, waar hij le
zingen zal houden.
Professor Hamilton liet zich lovend uit
over het pas gepubliceerde Kerner-rap-
port over de strijd om burgerrechten in
de Verenigde Staten. „In het rapport",
aldus Hamilton, „is voor het eerst ge
zegd dat de oorzaak van de onlusten de
rassenhaat van de blanken is."
Hij voorspelde dat Chicago, waar deze
zomer de democratische conventie zal
worden gehouden, mogelijk de woeligste
stad in heel Amerika zal zijn. „Wij zullen
pogingen doen de racistische gedelegeer
den te verijdelen de conventie bij te wo
nen en als ons hiertoe de gelegenheid
niet wordt geboden, zal het mogelijk min
der vreedzaam toegaan dan bij de vorige
conventie."
ADVERTENTIES
SPECIAALZAAK in
Wagenweg 124 - Haarlem - Tel. 14461
Schoterbosplein 19 - H'lem - Tel. 51088
BONN (AFP). Het standpunt van
de Westduitse regering over de Oder-
Neisse-grens is sinds de vorming van het
coalitiekabinet van Kiesinger en Brandt
in december 1966 niet veranderd. Dit
heeft de officiële woordvoerder van de
kanselarij meegedeeld naar aanleiding
van de commentaren en de critiek, die
zijn gevolgd op de verklaring van Brandt
tijdens het SPD-congres in Neurenberg,
waarin hij zich voorstander toonde van
erkenning van de huidige grens tussen
Oost-Duitsland en Polen.
De woordvoerder herinnerde eraan dat
minister van Buitenlandse Zaken Brandt
zelf op het congres heeft verklaard dat
„de grenzen van een herenigd Duitsland
niet anders kunnen worden vastgesteld
dan door vrije onderhandelingen met een
regering van heel Duitsland." Dezelfde
formulering komt voor in de regerings
verklaring van 13 december 1966.
Wanneer u in Londen komt, moet u
niet verzuimen het wassenbeeldenmu
seum van madame Tussaud te bezich
tigen. Het staat op de hoek van Baker
Street, de straat waar Sherlock Holmes
heeft gewoond. Het bevat alle misda
den waar hij zich niet mee heeft be
moeid. Dat zijn er weinig, maar aan
de uitwerking is veel zorg besteed. Ma
dame Tussauddie er zelf als een pien
ter wijfje te kijk staat, heeft evenals
de oudste geschiedschrijvers de ge
schiedenis van haar tijd in was ge.
schreven en de priemende blik welke
zij door haar ijzeren brilletje in de
toekomst zendt bewijst dat ze haar
taak heeft begrepen. Terwijl de andere
vrouwen bij de guillotine zaten te
breien, stond zij al in haar was-
papje te roeren om de resultaten van
de Franse revolutie vast te leggen
voordat De Gaulle ze ongedaan kon
maken.
Goed beschouwd hebben madame
Tussaud en haar opvolgers evenveel
gedaan voor de bestrijding van de mis
daad als Sherlock's schepper Conan
Doyle en zijn opvolgers voor de be
vordering ervan. In de detectivero
man lijkt de misdaad en zijn ontrafe
ling een boeiend bedrijf. Maar het
wassenbeeldenspel trekt alles in een lu
gubere sfeer, waarin de moordenaars
bij voorbaat hetzelfde uiterlijk hebben
als de vermoorden. Landru, moorde
naar in grote stijl, die hij handhaafde
door bij zijn veelvoudige terdoodver
oordeling op te merken: mijnheer
de rechter, ik heb u maar één hoofd
aan te bieden" ziet er bij madame
even akelig bleek uit als Marat, die
in het bad werd vermoord en daardoor
meer dan een eeuw lang zulk een de
primerende invloed uitoefende op het
badwezen.
Behalve moordenaars bevat het mu
seum van madame Tussaud ook
staatslieden, waarvan de meeste geluk
kig ook volgens de normen van Neuren
berg geen enkele overeenkomst hebben
met de eerste categorie. Bij sommigen
is de gelijkheid volmaakt en dat is
erg griezelig, want levende mensen on
derscheiden zich van dode doordat ze
bewegen, en dat doen de figuren bij
madame Tussaud niet, behalve een sla
pende dame wier boezem rijst en daalt
alsof het waterschap zojuist de boezem
bemaling in werking had gesteld.
Als Nederlander verheugt het mij dat
de gelijkenis van onze koningin, die er
jaren staat, beperkt is gebleven tot
haar japon, die inderdaad van haar
zelf is. En het verheugt me nog meer
dat de tegenwoordige directie van het
museum, bij het omsmeltingsbeleid
voor de keuze gesteld tussen een oude
re koningin Juliana en een nieuwe mi
nister Luns, voor de laatste heeft ge
kozen. Wat de tand des tijds met an
dere vorstenhuizen uitvoert moet hij
zelf weten, maar onze koningin wordt
uitsluitend jonger.
Het verrijken van de collectie met
een in was gemodelleerde minister Luns
is daarom zo zinrijk omdat iedereen
weet hoe deze grote diplomaat het ge
zicht van de Nederlandse politiek heeft
helpen bepalen, al zit er in Londen op
dat gezicht dan ook een wassen neus.
NEW YORK (Reuter). De Ameri
kaanse Communistische Partij zal mee
doen aan de presidentsverkiezingen die in
november worden gehouden. Haar leden
zullen op een in juli te houden partij
conventie een kandidaat aanwijzen.
De communistische partij was jarenlang
verboden. Het Hooggerechtshof verklaar
de echter onlangs het verbod onwettig.
ADVERTENTIE
BIJ VERKOUDHEDEN
JAWED. MAAR WAT
HU MN OOK BIEDT, IK
DUIK nooit meer
MAR-
HAUO MVYle.J.
VUURT JE DEZE
CHEQUE. GEEN KINDER
ACHT/6) SOMMETJE'
ROVEN VOOR
DOOD VAN MUNTWEE
DINGBROER6EM0-
Sam LtFF
PI B
AIS DAVY JONES
WEER VOOR P. J. DUIKT.
KOST DAT REM 2UN
DE VEN
1092 Zachtjes neuriënd hield oma Fok
de pan overboord om de andijvie van
het overtollige water te ontdoen. Lang zou
het niet duren, dacht ze, of haar kleinzoon
keerde uit de boei terug en dan konden
ze aan tafel gaan. Ze vond het heerlijk
om weer eens voor een ander te mogen
redderen en te kokkerellen.
Op de boei wees de G van Gerrit vast
beraden op om Fok. „Daar gaat ze
weerze doet het weer. Stoppen.
geen zout in het water
Pas door het plons, plons, plons van
mannetjes, die in het water sprongen,
werd oma opmerkzaam. Ze keek verbaasd
naar al die gelijke hoofdjes, waarbij ze
geen bekende ontdekte.
„Gunst" zei ze beduusd. „Op zoveel
eters heb ik niet gerekend. „Ik ben bang
dat ik met mijn andijvie niet toekom.
Nou ja, dan moeten we maar een blikje
openmaken. En de jus is dik genoeg.
daar kan nog wat water bij
Gastvrij boog oma zich voorover om de
mannetjes aan boord te helpen.
