PANDA EN DE MEESTER-SUPERMAN POLLE, PELLI EN PINGO „Er moet wat gebeuren" Positie 700 Haagse metaalarbeiders wankel is zeer SKOL? igestipt Ons vervolgverhaal VRIJDAG 22 MAART 1968 19 Hoera! Lente. Overal bloemen. Te kust en te keur. Geniet ervan. Zorg voor versgevulde vazen. Want... met bloemen is het altijd een beetje feest! rent! Do you speak English? Then ring this number (010) 131091 Kees Stip De matras waarop U wérkelijk uitrustl Van DRAKA. broer rudy. ze z/jn NU VOOR. VOO, moot veve hu zou - als p. i frbsser n/bt zo VB et, OpHBFj6BMAA<T HAD VAN ON ze JACHT OP 60UD- A SCHAT.' Eên vui voljfvciitisflj door Ursula Curtitu 20) Mrs. Marrable was niet bijgelovig, maar ze had een koude huivering over haar rug voelen lopen toen ze de reusachtige bruin met witte ge stalte van het gazon van Jiet huisje op zijn dooie gemak de weg had zien oversteken en in haar tuin had zien rondsnuffelen. Ze was hem nu ruim een jaar kwijt geweest en nu was hij weer terug omdat het huisje weer opnieuw bewoond werd natuurlijk. Dus door de schuld van Harriet Cre- Na al die maanden zou de hond die Chloe heette zich toch am per Rose Hull nog kunnen herinne ren, de huurster van het huisje vóór ze de tweede gezelschapsdame van mrs. Marrable was geworden. Hij herinnerde zich waarschijnlijk de warmte, misschien de streling van een hand over zijn kop, een mense lijke stem die tegen hem sprak. En nu was dat allemaal weer aanwezig in het huisje. Zelfs als hij zich Rose Hull werke lijk nog zou herinneren, zou hij niets anders meer van haar kunnen vin den dan een populier te midden van andere populieren, met meters grond, ontelbare kronkeligè wortels, vele la gen bladeren tussen hem en dat wat hij probeerde terug te vinden. Het was een dom beest om hier weer te rug te komen; hetzelfde instinct dat hem het vergiftige vlees had doen vermijden dat mrs. Marrable als lok aas had klaargelegd in het begin, had hem moeten waarschuwen. Maar andere mensen waren bijge lovig, ook al was mrs. Marrable het niet. Zij waren geneigd aan honden bijna menselijke gevoelens toe te schrijven en zouden zich gaan afvra gen waarom een hond aanhoudend terugkeerde naar een plek waar geen vuilnisbak met halfopen deksel, geen bak water, geen hartelijke ontvangst precies eender. Mrs. Marrable zou zich van de hond moeten ontdoen. Terwijl haar gezelschapsdame in de keuken bezig was, ging ze naar buiten naar d,_ voortuin, trapte tegen boomstammen, trok een handvol -zachte, koperkleurige blaadjes af, de laatste die de vorst hadden overleefd. Als ze maar wist waar die hond ver blijf hield maar dat wist ze niet. Voor het ogenblik vergenoegde ze zich met mrs. Dimmock de schade aan te wijzen en haar streng te in strueren de hond weg te jagen als ze hem ooit nog eens op het terrein zou zien. Ik kan dit heus niet dulden, zei mrs. Marrable, vol afkeer naar de beschadigde planten kijkend. Chloe verscheen de rest van de dag niet meer ten tonele. Opgelucht ging mrs. Marra,ble zich op het vieren van haar verjaardag voorbereiden; ze liet haar haar kappen in een klein schoonheidssalonnetje waar de be dienden zich om strijd voor haar be ijverden en droeg mrs. Dimmock op haar goeie zwarte japon op te per sen, terwijl ze drie eenvoudige, maar zoals haar scherpe blik onmiddellijk vaststelde, vrij dure zakdoekjes van haar aannam. Dat was niet nodig geweest, mrs. Dimmock, maar har telijk dank. Och, het is maar een aardigheid je, zei mrs. Dimmock met een ver ontschuldigend glimlachje, en waarschijnlijk niet zo mooi als u ge wend bent." Stipt om zes uur, want mrs. Mar rable hield er niet van te moeten wachten, reed de glimmend gepoet ste lange slee van George de oprij laan op. Een paar minuten duurde het voor ze uit de wagen waren: George drogg iets dat een stel prachtig inge legde bijzettafeltjes bleek te zijn, Julia een flaurig ingepakte fles en een wit doosje. Kussen op de wang en gelukwensen: Nog vele geluk- van enigerlei soort op hem wachtte. kigel jaren_ tknte Els^ van pe0rge. Chloe die altijd een zwerver was ge weest, had maar enkele maanden bij Rose Hull, gehoord, maar omdat hij zo ontzaglijk groot was, waren er en kele mensen die zich die cmbinatie zouden herinneren en mensen die zich dingen herinnerden waren men sen die zich het een en ander zouden kunnen gaan afvragen. De hond had ongetwijfeld al ver schillende nachten om het huisje heengelopen, gemerkt dat het donker en stil was en was weer dwars over de velden teruggedraafd naar de plaats waar hij tegenwoordig woonde. Nu had Harriet Crewe het huisje opnieuw geopend en daarmee herin neringen uit zijn puppy-jaren gewekt over warme haardkleedjes en meu bels, want alles was ten slotte nog Tante Elsa, u ziet er fantastisch uit. Ziet ze er niet verschrikkelijk goed uit, George? van Julia. Dat deed héél even onaangenaam aan. Dank je. Ik pas goed op me zelf, zei mrs. Marrable uitdagend en hield hen scherp in het oog terwijl de tafeltjes uitgezet werden en de fles eerbiedig werd uitgepakt. Op het eerste gezicht zagen ze er net zo uit als anders Julia met een bontjas aan en lenig als een poés; George met een erg rood hoofd ingespannen bezig de fles te openen. Mrs. Mar rable dronk maar zelden Schotse whisky, zelfs niet als ze zo oud was als deze, maar na een vluchtige blik op het etiket zag ze ervan af dit te zeggen. (Wordt vervolgd) ADVERTENTIE 80S PJJZZEL NUMMER 12 Horizontaal: 1. de dag na vandaag, 7. ruime, 12. Amerikaanse echtscheidings plaats, 13. jongensnaam, 14. Frans lid woord, 16. dagtekening, 17. maanstand, 18. booggewelf, 19. bloedbestanddeel, 20. pers. vnw., 21. onder anderen, 22. hoek- pilaster, 24. kiezelzand, 26. putemmer, 28. Europeaan, 29. soort hond, 31. brand baar koord, 34. rivier in Rusland, 35. kleur, 38. reeds, 39. voorzetsel, 40. in, 42. soort hond, 43. dat is, 44. vloeibaar vet, 45. rondhout, 46. man, 48. geestdrift, 51. leuk, 52. deel van de Verenigde Staten. Verticaal: 1. plaats in Spanje, 2. onder het nodige voorbehoud, 3. erbarmen, 4. voegwoord, 5. moeilijk, 6. beroep, 7. vre selijk ongeluk, 8. dierengeluid, 9. vloot, 10. deel van de bijbel, 11. de een de an der, 15. roemen, 17. vogel, 23. vis, 24. vaal- zwart, 25. zwart-bruine verf, 27. deur knop, 30. edel metaal, 31. wankelbaar, 32. vette vloeistof, 33. dunne lat, 35. harde storm, 36. gast, 37. pleisterplaats, 41. plaats in Drente, 42. parasiet, 46. inhoudsmaat, 47. vogelprodukt, 49. zangnoot, 50. ver voerbedrijf. Oplossingen, uitsluitend per briefkaart, dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons be zit te zijn. OPLOSSING PUZZEL NUMMER 11 Horizontaal: 2. klaroen, 8. Iduna, 12. eg, 14. stipt, 15. serre, 16. pro, 18. ole, 19. t.t., 20. An, 22. Eems, 24. t.n.o., 26. Robf 28. ga, 29. re, 30. e.a., 32. Ilias, 34. man, 35. Pet ten, 38. na, 39. oord, 41. oog, 42. alsmede, 44. fl, 46. Ko, 47. Aa, 48. Ee, 49. deurmat, 53. cel, 56. anno, 57. ma, 58. egoïst, 61. lee, 62. Essen? 64. n.o., 65. e.k., 67. en. 68. net, 69. sta, 71. noga, 73. r.o., 74. eb, 75. abt, 77. men, 78. forel, 80. kuras, 82. n.o., 83. prima, 84. gorilla. Verticaal: 1. keper, 3. l.s., 4. Ato, 5. rilt, 6. opening, 7. et, 8. i.e., 9. drab, 10. uin, 11. ne, 13. greep, 15. straal, 17. om, 21. aandeel, 23. set, 25. o.l., 27. os, 28. garde, 31. atoom, 33. Ina, 34. moe, 36. el, 37. e.o., 39. oma, 40. afdalen, 43. salon, 45. lenen, 46. K.R.O., 50. une, 51. Amstel, 52. tas, 53. centaur, 54. eg, 55. n.s., 59. ion, 60. tegen, 62. Ee, 63. es, 66. kanon, 68. norm, 70. abri, 72. om, 73. roi, 76. tal, 78. fr., 79. e.a., 80. Ko, 81. s.l. De namen der prijswinnaars vindt u elders in dit blad. MA»T£N TOOMJe» 42. Joris wist nog niet dat hij zijn superkrachten kwijt was omdat Jollipop de schakelaar had omge draaid. Maar dat ontdekte hij al spoedig. Want toen hij vastberaden op de deur van de schuur af stapte, werd hij zonder de minste moeite tegengehouden door Klaas je Spierbal. „Oei!" mompelde Panda, die door het raam de botsing had gezien. „Er is iets mis met Joris. Hij is helemaal niet sterk meer. Dat is akelig. Nu zou hij wel eens in moeilijkheden kunnen komen!" Dat be. sefte Joris ook. Hij herstelde zich van de schok en trok een gemaakte glimlach. „Ik ehhmsprak hij. „Ik heb nog eens nagedacht. Maar eh ik blijf liever hier. Ik stel voor om te doen wie het sterkste is. Laten we beginnen zodra ik m'n kracht terug heb ik be doel: zodra ik weer op krachten gekomen ben!" DAT we VANMORGEN VROEG DIE VAAS 6EBR0KEN HEB8EN'? MAMMIE HEEFT HETOUISTGEMERKT, EN ZIT NU ACHTER ONS AANj j HET MOET WEL IETS OPWIN DENDS ZIJN, ALS JIJ ZO HARD WAAR SA JE NAARTOE, BROERTJE?MAGlKMEE? HERINNER JE JE NOG - GRAAG,,, v (Van onze correspondent) DEN HAAG De werkgelegen heid in de Haagse metaalindustrie wordt ernstig bedreigd door moeilijk heden in vier bedrijven. Daardoor is de positie van in totaal 700 metaal arbeiders en beambten zo wankel, dat de vakbonden wethouder Bol (econo mische zaken) hebben gewezen op de noodzaak van een wijziging in het industriële beleid. Het moet erop worden gericht de bestaande industrie door aantrekkelijke voorwaarden binnen de stad te houden en nieuwe industrie aan te trekken. Vergroting van de metaalindustrie in des te dringende!- nu in korte tijd een tweede metaalbedrijf in Den Haag met sluiting wordt bedreigd. Zeventig perso neelsleden van de N..V. Beha_(een fami-. liebedrijf aan de Haagse WalcforpsTrraat dat metalen ramen en deuren vervaardigt) weten op dit moment nog niet of zij maandag nog aan het werk kunnen gaan. Een half jaar geleden kwamen ruim zes honderd man van Van Heijst op straat te staan, yan wie er bijna honderd nog geen ander werk gevonden hebben. Op dit moment staan er bij het arbeidsbureau 500 werkloze metaalbewerkers ingeschre ven. „De afgelopen jaren verloor Den Haag tweeduizend arbeidsplaatsen in de me- ADVERTENTIE taaiindustrie. Dat is door de totale indus trie niet opgevangen" aldus de ANMB- bestuurder M. Pit (NVV-metaalbond), „want de totale industriële werkgelegen heid liep terug met drie duizend arbeids plaatsen". Hij noemt Den Haag een pro bleemgebied! omdat de industrie zeer een zijdig is gericht. Hij verkladrt dat uit het gemeentelijk beleid en ook uit dat van de centrale ovërheid. „In de eerste plaats ziet men Den Haag als een ambtenaren stad. De industrie die zich vestigt komt op zo'n dure grond dat alleen hoogbouw nog rendabel is. Constructiebedrijven die hooguit twee bouwlagen kunnen zetten moeten omkijken naar ander vestigings plaatsen" aldus de heer Pit. De drie vakbonden menen dat de ge meente een andere koers moet varen door de vestiging van nieuwe en sterke metaal bedrijven aantrekkelijk te maken. Goedko pere grond zou ook voor de hier gevestig de bedrijven mogelijkheden bieden tot uit breiding. Tot nu toe zijn er te veel be drijven uit Den Haag gevlucht, menen de vakbonden. Zij hebben de wethouder ook gewezen op de moeilijkheden waarin be halve de N.V. Beha nog vier andere be drijven verkeren. Bedrijfssluitingen als bij Van Heijst en wellicht ook bij Beha moe ten volgens de bonden door tijdige hulp worden voorkomen. Vanmiddag zal over het voortbestaan van Beha worden beslist. De enige mo gelijkheid dit bedrijf te redden ligt in han den van de minister van economische za ken, die een garantie kan stellen voor nieuwe kredieten. Op dit moment is het volgens de werknemersorganisaties onmo gelijk de produktie voort te zetten omdat alle pogingen om nieuwe kredieten te kri; gen zijn mislukt. Begin februari heeft de directie de vak bonden een saneringsplan voorgelegd, dat onder meer moest leiden tot het ontslag voor twaalf werknemers. Bij de bonden rees toen twijfel aan het voortbestaan van het bedrijf. Zij hebben niet de garantie kunnen krijgen dat ook voor de volgen de week de ionen nog kunnen worden uit betaald. Dat is de aanleiding geweest om het personeel gisteravond op de hoogte te stellen. „Onze grootste attractie is het model van een kasteel, dat we helemaal heb ben volgestopt met kruit en munitie. Daar gaan we dan met zijn allen op schieten. Ja, een vent blijft altijd er gens een kind." Zo ongeveer luidt het ware woord dat werd uitgesproken door de voor zitter van de Nederlandse Club van Amateur-miniatuurkanonschut- ters. Hun kanonnetjes zijn natuurge trouwe modellen voor zover men ka nonnen tot de natuur mag rekenen) van historische museumstukken, veel ouder en mooier dan de museumstuk jes waarmee wij in 1940 geprobeerd hebben de vijand weg te jagen. Ik denk daarbij aan ons miniatuurkanon 6 veld, dat nog in ruime mate voorhanden was om er tanks mee te bestrijden. Het was wat we nu een hip kanonne tje zouden noemen, dat bij elk schot een vrolijk luchtsprong et je maakte, waarna het automatisch gericht stond op een andere tank dan die wij zo juist hadden gemist. De vijand heeft zich daar niet door laten afschrikken en zo komt het dat er in dit land vrij veel mensen zijn die enigszins een indruk hebben gekre gen wat een oorlog is. Daaronder zijn er maar weinigen die nog nieuwsgierig zijn naar de volgende. Zoals sommigen na een operatie niet meer tegen ether- lucht kunnen, zo hebben de meeste overlevenden uit een oorlog iets tegen kruitdamp en daarmee een grote hekel aan kanonnetjes. Dat ik mij onbevangen achter de minikanonniers schaar, moet niet wor den toegeschreven aan oorlogszuchtige neigingen. Het is precies zoals de voor zitter zegt: Een vent blijft altijd er gens een kind. Dit ergens is overal waar kleine kanonnetjes op een kas teel gericht staan, gereed om het met een prachtige knal naar de barrèbie- zen te zenden. Een kasteel is iets uit de sprookjessfeer. En in sprookjes komt te veel vergif voor en te weinig vuurwerk. Pas als wij groot genoeg zijn om met echte kanonnen te schie ten, op dé romantische leeftijd waar op de geest zich met behulp van mo derne richtmiddelen gemakkelijk op nobele doelen laat richten, gaan wij inzien dat wij op mensen mikken, maar hele slechte mensen, kanonniers bijvoorbeeld, die zich niet ontzien hun granaten af te vuren op onze eigen kanonniers. Hoewel de collegaliteit toch eigenlijk voorrang zou moeten hebben boven internationale geschil len. En dat is nu het héérlijke van de miniatuurkanonnensport: Daar staan de beoefenaren uit alle landen vakbroe derlijk verenigd naast hun eigen werk stukken. Ze dragen er plechtige pakken bij of feestelijke historische uniformen en ze bewonderen eikaars prestaties in een geest van sportieve wedijver. Duitsland is het eerste land geweest dat Zijn militaire schietbanen voor dit vredesdoel heeft opengesteld. Neder land heeft de zaak nog eens extra op de veiligheidsvoorschriften getoetst. Want wij zijn een kleiih- land en 'grens incidenten is het laatste waar wij be hoefte aan hebben. Maar die kanonne tjes schieten maximaal 120 meter, zo dat het nu op Crailo ook mag. De enige die theoretisch enig gevaar lopen, zijn de vogeltjes die op het verkeerde mo ment de kogelbaan oversteken. Dat is niet te hopen, want er is geen droevi ger gezicht dan een dood vogeltje. Maar de schutters zijn voorzichtig. Ze schieten niet om de oorlog voor te be reiden, maar om de vrede door te ko men. Ze maken zich niet blij met een dode mus. ADVERTENTIE 06Z6 ome MUNTEN ZN/V GEVONDEN OP Her LICHAAM VAN VB H6BB6N RUDY OK NA ES WERD HBT SLACHTOFFER VAN ZUN HEBZUCHT, OA VY. JU MOEST JEZELF TOCH VER- 0 EDI 6EN? DAVY JON BS FRESSER HB8BEN ZE PRAKT!SCH WAARDE- LOOS GEMAAKT DAT ZAL Zf BEROUWEN! MISSCHIEN HBS JB 6BLUK. MAAR RUDY KAN NU N/E MAND MEER BE PRE/ÓEN, UEFSre 1094. Voor de mannetjes was het wel een beetje ontmoedigend, dat oma Fok niets van hun woede begreep. Als er één de hand dreigend uitstak, greep oma Fok die vriendelijk. Als 'n ander haar fel aan keek, aaide zij hem over de bol met de mededeling, dat hij de schrik van het zwemmen wel gauw te boven zou zijn. Door hun drift konden de Zoetekauwen, die toch al niet zulke beste sprekers wa ren, nauwelijks uit hun woorden komen. En hun gestamel werd door oma voortdu rend verkeerd begrepen. „Water zoutwater rie pen de mannetjes. „Ach kom, dat is toch zo weer droog?" zei oma en ze tilde zonder meer de man netjes op, die ze met wasknijpers aan haar lijntje te drogen hing. „Als jullie droog zijn kun je komen eten, we wachten even op mijn kleinzoon Brammetje, dat is gezelliger", zei oma. En tot een spartelend kereltje: „Ja, sla maar eens flink met je armen, daar word je warm van". De mannetjes hadden niets in te bren gen. Oma had indertijd twintig kinderen grootgebracht, dus ze wist wel, hoe ze de baas moest blijven!

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1968 | | pagina 19