Elf*achti
lente^mode
Pr
r .1
y
VRIJGEWORDEN VROUW IN
TOEKOMST „MENSELIJKER"
- -
pil
VROUW
Van, poor
en over
vrouwen
Gevulde kalfscotelet
Wk
•mm-
FRANSE SOCIOLOGE SULLEROT VOORZIET:
a la Marcel Chémery
(Van een redactrice)
„IN TOENEMENDE MATE zal de vrouw willen
gaan leven als de man. Dat wil zeggen, zich tegenover
de natuur plaatsend om deze te beheersen en te ver
beteren. De vrouw is op weg steeds „menselijker" en
steeds minder „vrouwelijk" te worden". Dat is een van
de conclusies, die de Franse sociologe Evelyne Sullerot
trekt in haar boek „De vrouw van morgen": een stout
moedige visie op de vrouw in de toekomstige samen
leving. Zij bestrijdt niet dat er een anatomisch en fy-
siologisch verschil is en zal blijven tussen man en
vrouw, wèl de onveranderlijkheid van de typisch
mannelijke en typisch vrouwelijke rol. De rol van de
vrouw is opgebouwd rondom haar functie van moeder.
Eeuwenlang is zij in die hoedanigheid onderworpen
geweest aan de natuur. Met de „ontdekking" van de
pil wordt de vrouw voor de eerste keer in de geschie
denis geconfronteerd met een toekomst, waarin haar
lichaam haar niet meer onontkoombaar de wet kan
stellen, waarin zij de wetenschap en eigen wil te hulp
zal roepen om haar lichaam te onderwerpen aan haar
plannen. „In voortschrijdende mate zal de vrouw
meesteres worden over haar eigen vruchtbaarheid, in
plaats van te worden beheerst door haar voortbrengen
de functie", aldus Evelyne Sullerot.
Gaston Gourmet
ONDANKS Bonnie en Clyde heeft zich
ook een andere mode ontwikkeld
voor het voorjaar en de zomer. Veel
plissé's, wapperende rokken, voile vlinder
mouwen en zwierige doorzichtige capes.
Deze elfachtige mode zal het in elk geval
voor de jonge slanke vrouw heel goed doen
en in vele gevallen eleganter zijn dan de
lange rokken waarin zij k la Bonnie gehuld
zou moeten gaan.
Alleen het grove schoeisel, dat op dit
moment helemaal niet meer weg te denken
is, staat er minder mooi bij. Bij deze zo-
merdracht horen open sandaaltjes en smal
le hakken.
Van Jacques Heim is de creatie Anna
polis", in bleek roze. De cape-mandel is
bedoeld als avondkleding.
Carven ontwierp een japon in de zachte
tinten turquoise, mauve en roze. De avond
mantel is van de stof nylfrance, de middag
japon van tralbé.
DE SCHRIJFSTER is ervan over
tuigd, dat het moederbeeld in de toe
komst ingrijpende wijzingen zal onder
gaan. Zij wijst op de te verwachten mo
gelijkheden in de nabije of verre toe
komst de vrucht buiten de moeder
schoot te laten opgroeien. Deze „rea
geerbuisbaby", die een maand na de
bevruchting wordt weggehaald om in
een soort reageerbuis in een labora
torium te worden opgekweekt zou de
vrouw een vrijheid en een verantwoor
delijkheid geven ten opzichte van haar
kind die zijn te vergelijken met die
van de man. Want wie zou haar
behalve de publieke opinie, die uiter
aard heel zwaar zou wegen kunnen
dwingen haar kind na acht maanden
op te halen? Bij een onderzoek aan de
universiteit van Parijs, bleek het me
rendeel van de ondervraagde meisjes
studenten voor die „uitbestede zwan
gerschap" te zijn, mits het kind geen
risico zou lopen.
Het oertype van de moeder zal vol
gens de sociologe nog sterker worden
aangetast als de wetenschap mogelijk
proeven gaat nemen op steriele vrou
wen door het overbrengen van een ei
cel afkomstig van een vruchtbare
vrouw. Het hoeft geen betoog, dat de
ze „ingreep" veel heftiger discussies
zou oproepen dan de kunstmatige in
seminatie.
HET MOEDERSCHAP STAAT in
deze maatschappij nog altijd op een
hoger voetstuk dan het vaderschap. Er
zouden drie moeders ontstaan: zij,
die het „materiaal" aandraagt, zij die
het kind draagt en ter wereld brengt en
zij, die het grootbrengt. Evelyne Sul
lerot verwacht, dat het accent in de
toekomstige samenleving zal liggen op
die derde fase van het moederschap.
Daarnaast zal de man zijn rol als va
der gaan herwaarderen. „Het echt
paar krijgt de roeping een beslissen
de rol te spelen in het terugdringen
van de angsten, voortkomend uit een
zaamheid, een gevolg van de massa
maatschappij".
DE VROUW van morgen zal volgens
Evelyne Sullerot niet alleen moeder
en opvoedster zijn, maar zij zal ook
deelnemen aan het arbeidsproces. De
toekomst zal een toenemend aantal
werkende vrouwen kennen, die beter
geschoold zullen zijn dan nu. Opval
lend is daarbij de tendens, dat hoe
hoger de ontwikkeling is van de
vrouw, des te eerder zij buiten het
gezin gaat werken.
Als werkneemster in een kapitalisti
sche maatschappij zal zij echter een
kwetsbare figuur blijven, zolang het
jk'
l s
Evelyne Sullerot
•v -•
recht op arbeid haar niet volledig
wordt toegekend. Daar komt nog bij,
dat wij steeds meer toeleven naar een
samenleving van de vrije tijd, waar
in relatief het aantal werkende man
nen en vrouwen zal afnemen. Zou in
dat geval de strijd waarin de vrouwen
zich nu storten om de wereld van
de arbeid te veroveren niet compleet
uit de tijd zijn, vraagt de Franse so
ciologe zich af.
ZIJ ZIET ééN troef voor de vrouw
ten opzichte van de toekomst. De bu
reaucratie zal in die samenleving al
leen maar groter worden en de vrouw,
met haar voorliefde voor het ambte
lijke, zal zich aan die klerkenwereld
beter kunnen aanpassen dan de man.
Voor de vrouwelijke élite ziet zij het
echter somber in. „Zij is niet voorbe
stemd om in de structuren die in voor
bereiding zijn een beslissende rol te
spelen en zij zal zeker steeds achter
blijven bij een mannelijke élite die
snel zal opklimmen". De toekomst zal
leren of zij gelijk krijgt.
(Evelyne Sullerot, De vrouw van
morgen, uitgever Paul Brand, Hilver-
sum-Reeks: Samen mens zijn).
(Van een medewerkster)
MAANDBLAD Ma.rie-Cla.ire signa
leert de „anti-puistjes-pil", bestemd
voor meisjes en jonge vrouwen die last
hebben van gezichtspuistjes. Ruim drie
honderd jonge Frangaises zijn onder
supervisie van een Franse arts enkele
maanden proefkonijn voor de nieuwe
pil geweest. Resultaat: een hoog per
centage genezingen, maar wel in twin
tig tot vijfentwintig percent van de ge
vallen een verergering van de aandoe
ning in de eerste maand van de be
handeling.
ROOD-WIT-BLAUW viert hoogtijd in
de voorjaarsmode en wellicht binnen
kort in de make-up ook. De meisjes in
Rome kunnen, daartoe aangemoedigd
door een bekend Romeins kosmetiek-
huis, hun oogleden al opmaken in de
drie kleuren van de Franse (of Ne
derlandse) vlag.
EVENEENS uit Rome: enorme mus
ketiers-hoeden, versierd met veren en
linten. In Amerika denken de ontwer
pers niet alleen aan de mondaine
vrouw maar ook aan de thuisblijvertjes:
voor de eerste categorie halsbanden
met hangers, bijpassende ringen en
sandalen uit doorzichtig plastic, voor
de tweede maxi-schorten van kleurig
bedrukte katoen, te dragen over de
zeer in zwang zijnde lange huisjurken.
„HET EEUWIG-vrouwelijke zal over
winnen!" roept Triumph International,
Europa's oudste foundation-industrie,
de daad bij het woord voegend door
het lanceren van een voorjaarskollektie
met „vrouwelijke, aantrekkelijke en
ondeugende coupe". Geen shocking-
kleuren en stoere uitvoeringen meer,
maar ragdunne materialen, kant en bor
duursels. Veel wit, zachte pasteltinten,
romantische bloemdessins en als mo
dekleuren abrikoos, turquoise en aza
lea-roze (dat ook Eurocolour mag wor
den genoemd).
NIET minder dan achtenveertig mil
joen Ameriaanse vrouwen houden zich
bezig met gokken, aldus het Ameri
kaanse maandblad Mc Call's. Meestal
wordt het kansspel met kaarten bedre
ven, maar ook loterij, sweepstake, het
bingospel, de racebaan en het casino
zijn voor de Amerikaanse vrouw even
zo veel uitdagingen tot het wagen van
een gokje.
UITSPRAAK van Coco Chanel, grand
old lady van de haute couture: „geluk
is het geheim van schoonheid, maar wie
kent het geheim van geluk? Een ver
standige vrouw houdt haar schoon
heidsmiddelen in ere".
NOUVEAUTe'S uit Parijs, tassen mei
drie afdelingen naast elkaar, elk af
zonderlijk met een klep te sluiten, en
lA<WWWW»<WWWUUWMMIWIAWWUWWWAAI»IAW*IIAIUI*««»ll«li«ii«««..«-...ftflftfln|nnf>nnnAfmnnnnnnf1
DE GASTHEER stapelt zelf blok
ken hout op het langzaam weg
kwijnende vuur in de open haard,
waarna hij weer met de rug naar
de koesterende warmte gaat staan.
Hij laat de blik over zijn tientallen
gasten glijden, die ter gelegenheid
van de Franse week in de lobby
van Hilton Amsterdam zijn neer
gestreken. Dan onderbreekt hij plot-
sling ons gesprek en zegt: ,,Kijk
niet onmiddeïEjik om, maar ik heb
ongenode gasten op deze receptie.
Ik laat even de ham wegrijden".
Wanneer hij wegbeent en dis
creet zijn orders geeft, zie ik hoe
nog voor zijn ongenode gasten zich
voor de tweede maal hebben kun
nen bedienen, twee hall-kelners het
wagentje met de ham wegbrengen
en tegelijkertijd het champagne
buffet wordt gesloten.
DE LIEDEN die ongenood op
deze ontvangst in het Hiltonhotel
waren binnengedrongen pleegt men
in Amerika „party-crashers" te noe
men. En er zijn er die deze slechte
gewoonte zo hoog gecultiveerd heb
ben, dat zij zich elke middag en
avond onder de pannen weten op
recepties, waar zij zich binnen de
kortst mogelijke keren vol eten en
drinken.
DE GASTHEER IS AL weer te
rug op zijn plaats bij de open haard,
„Daar kan ik me dood aan erge
ren", zegt hij vriendelijk glim
lachend en alleen de toon waarop
het wordt gezegd, maakt me duide
lijk dat hij het meent. De andere
gasten hebben niets van het inci
dent bemerkt.
Ron O. Schansman staat er op
het kaartje dat hij mij bij het af
scheid geeft en daaronder in heel
bescheiden lettertjes „food and be
verage manager" (aet-en-drink-di-
recteur, zouden wij heel populair in
het Nederlands zeggen). De letter
„O" in het midden van de naam
verraadt de Amerikaanse inslag.
Maar ook niet méér. In houding,
stijl en omgang is hij Europees om
niet te zeggen Frans. Hoewel, bij
nadere overweging, dan wel een
bijzonder groot uitgevallen Frans
man. Zo een die generaal De Gaulle
recht in de ogen zou kunnen zien,
en dat is maar aan weinigen gege
ven.
„Hebt u ook contact met colle
ga's op het continent of in Afrika.
Azië en verder?" wil ik weten.
„Ja zeker", zegt hij. „Daar ver
wonder ik me altijd weer over. Als
je ons bij een vergadering van di
recteuren om de tafel ziet zitten,
dan is het gewoon de Verenigde
Naties in het klein!"
IN DEZE Verenigde Naties neemt
Frankrijk gietuige het aandeel dat
de chefkok van Air France, Marcel
Chémery, in het welslagen van deze
ontvangst heeft gehad, een zeer gro
te plaats in. Zijn Lotharingse ham
in korst staat in het boekje, uitge
geven door de Franse nationale
luchtvaartmaatschappij genoteerd
als een zes sterren-gerecht. En dat
niet alleen voor wat betreft de
smaak, maar ook om de hoge graad
van geoefendheid die van de keu
kenmeester wordt verwacht. Maar
om te beginnen nog een gemakke
lijk gerecht:
Gevulde kalfscoteletten uit Colmar
U HEBT ervoor nodig per per
soon): 1. kalfscotelet van 180 gram,
45 gr. boter, 25 gr. getruffeerde
paté, 75 gr. champignons (4 middel
grote), H kopje madeira.
Vraag uw slager de kalfscotelet
ten van alle peesjes en vet te ont
doen. Snijd het vlees dan in tot op
het been, zodat u een zakje hebt
verkregen, doe hierin de getruffeer-
de paté, zout en peper erop en dan
dichtnaaien. Even aan beide zijden
door bloem wentelen en in een
stukje boter van 20 gram dat u even
in de pan liet schuimen aan beide
zijden dichtschroeien en bruin bak
ken. Op een schotel leggen en warm
houden.
VOOR DE saus giet u de helft
van de bakboter uit de pan. Dan
de champignons goed wassen en
afborstelen. Voorzichtig afdrogen
en in schijfjes snijden. Ze op hoog
vuur in dezelfde pan in de overge
bleven boter sauteren. Wanneer zij
de boter hebben opgenomen be
strooien met zout en peper. De
champgnons nu op de schaal om de
cotelet schikken. Nu giet u de Ma
deira in de pan. Doe er de rest van
de nog ongebruikte boter bij en be
weeg de pan heen en weer totdat
de saus de gewenste dikte heeft ge
kregen.
Snijd nu de draadjes uit de cote
let los, giet de saus over de cotelet
en de champignons en dien heet op.
Het is een eenvoudig gerecht, al
leen voor wat betreft het bereiden
dan. Het moet allemaal snel gebeu
ren. Dat vergt enige oefening, maar
het is de moeite alleszins waard.
Veel succes.
de populaire alpinomutsjes uit de ja
ren dertig, maar nu aan weerskanten
versierd met gekrulde haarlokken die,
zoals men weet onmisbaar zijn voor
een ieder die „stijl 1930" gekleed wil
gaan.
WEEKBLAD „Elle" was zo attent,
de typisch-vrouwelijke snufjes van de
uitvindersbeurs in Brussel op te spo
ren. Hier zijn ze: lichtgevende oorknop
pen, een tandenborstel met een reser
voirtje voor tandpasta, een parapluie
met etui dat de regendruppels opvangt
(speciaal ontworpen voor vrouwelijke
automobilisten), een apparaat waar
mee men spatten van het gebraad in
de braadpan kan voorkomen.
IN DE ruim drieduizend restaurants
van België wordt bij tachtig percent
van de bestelde maaltijden frites geser.
veerd. Per persoon wordt ongeveer vijf
honderd gram frites geconsumeerd.
Ook buitenlandse toeristen blijken meer
en meer voor deze eetgewoonte te gaan
voelen. Overigens zijn de Belgen de
aardappeleters van de EEG-landen: ze
zijn goed voor de consumptie van ruim
honderdzestien kilo aardappels per jaar
per persoon.
MICHEL-PHILIPPE LAROCHE (25
jaar) is, vindt Elle, de opmerkelijkste
couturier van dit ogenblik. Niet omdat
hij eerst bij een groot confactiebedrijf
heeft gewerkt en nu free-lance ontwer
per in de stijl van Ungaro en Courr-
ges is, wel om dat hij bovendien diaken
in de kerk is. Dit zegt Michel-Philippe
er zelf van: „Ik was, en ben nog steeds
scheppend ontwerper. Ik ben getrouwd.
Ik ben diaken geworden in de église
Catholique Orthodoxe de France, waar
men de mis opdraagt zoals dat in
Frankrijk tot het jaar 900 gebeurde.
Deze kerk heeft ons leven veranderd,
mijn vrouw en ik zijn erg gelukkig,
ondanks de kritiek en het wanbegrip.
Voor mij en mijn vrouw is de couture
volstrekt niet onverenigbaar met mijn
roeping in de kerk".
