slechts J S dag
alléén
woensdag 10 april 1968
d
Le
boer
DE NIEUWE rur 125
Sociologisch verschijnsel
WIE IS HIJ, DE REBELSE STUDENT?
FIAT-AGENT
1600 cc
I 8599,-
16
DINSDAG 9 APRIL 19 68
Het is goed „schoenen" bij
i
V
Het mooiste kompliment
dat zelf weer
komplimentjes oogst.
Dat schoonheid streelt
en zelf schoonheid straalt.
Dat dankbaar is
en dankbaar maakt.
De nieuwe Fiat 125 heeft 'n sportmachine met boven
liggende nokkenassen. Hoort in zo 'n auto nu
wèl of niet een toerenteller? "Ja", zegt De
Ene Richting. "Bij 'n sportmotor hoort
'n toerenteller. Om scherp te
rijden. Om eruit te halen
wat erin zit". "Nee", zegt
De Andere Richting. m
"De nieuwe Fiat 125
blijft met al z'n extra's toch
een typische gebruikswagen
Zonder nukken. Zonder schakelproblemen. De mo
tor heeft zoveel souplesse dat
je echt geen toerenteller
nodig hebt". Voor beide
standpunten is wel iets te
zeggen. Daarom wordt
-*** r de Fiat 125 méten zonder
een toerenteller geleverd.
Mèt een toerenteller voor
150 gulden meer. Want weet u,
de nieuwe Fiat 125 is al zo scherp geprijsd!
FIAT 125 gekozen tot auto van het jaar in Zweden.
GEBR. BEEKMAN Automobielbedrijven N.V.
GARAGE L. M. KOENE
GARAGE TIMMERMAN
AUTOMOBIELBEDRIJF G. J. C. DORANT
AUTOMOBIELBEDRIJF RAAYEN
Sociologisch verschijnsel
„Wie begrijpt,
ageert niet
Rebellie verdwijnt
Generatiever schil
Dit schattige schoentje, echt italiaans feestschoentje in
zwart lak maakt uw dochter tot een prima donna. Dit op
en top modieuze schoentje kunt u morgen kopen voor
een feestelijke prijs.
23 8,-
24-27 10,-
28-31 12,-
32-36 14,-
In wit leer
f 1.- minder
Amsterdam: Kalverstraat 59 Haarlem: Grote Houtstraat 41
oorhangers
Ji a®®®®»*»»***
oesterparels cultivé
fantasiehanger
halssnoer met gecultiveerde oesterparels
Verwen
met goud
dierenriemhanger
klassieke broche
PRIJZEN:
parelsnoeren met geculti
veerde oesterparels vanaf f75. -
gouden oorsieraden vanaf f25.-
gouden fantasieringen vanaf f 40.
gouden fantasiehangers vanaf f35.-
gouden broches vanaf f37.50
JUWELIER - HORLOGER
MARKTPLEIN - KENNEMERLAAN - LANGE NIEUWSTRAAT
IJMUIDEN
pf het
dflemma
won
de
lenteller
4 eU., 1608 cc, 2 bovenliggende nokkenassen, 99 pk, 160 km-, 4 schijfremme
met rembekrachtigerextra brede banden, wisselstroomgenerator, 2-traps cai
teun acceleratie 0-80 km/u: 9,5 sec.,veiligheids-stuur, -interieur en -carrosserie, ruiten-
wissers met geheugen, gesloten koelsysteem, zelfdenkende ventilator, geen smeer-
punten,-slaapbanken met micro-afsteUing, 4-deurs, kaartleeslampje, continue regelbare
hete luchtverwarming. Compleet f 8599,- (lakenbekleding) f 8699,- (sim.leder bekleding).
HAARLEM
Wagenweg 72. Telefoon 0 23-22087
Bloemendaal Bloemendaalseweg 52. Telefoon 0 23 -63350
IJmuiden Huygensstraat 67. Telefoon 02550- 11159
SANTPOORT
Hagelingerweg 132. Telefoon 0 2560-7757
HAARLEM-NOORD
Vinkenstraat 75. Telefoon 0 23-56157
BEVERWIJK
Zeestraat 82. Telefoon 0 2510-25446
ZANDVOORT
Parallelweg 34 Telefoon 0 2507-2391
(Van een medewerker)
Wie is hij: de rebelse student? Die
vraag dringt zich steeds meer op nu zo
wel in oost als in west studentenmani
festaties de aandacht vragen. Warschau
en Praag zijn nu ook opgenomen in de
reeks steden waar studenten massaal dui
delijk maakten het oneens te zijn met
de gevestigde maatschappij. In die reeks
komen al vele namen vooi van univer
siteitssteden in de Verenigde Staten, in
communistisch China, in Japan, in België,
in Nederland, in Frankrijk, in Spanje, in
Groot-Brittannië. De betogingen betreffen
problemen van dichtbij, zoals medezeg
genschap in het bestuur van de universi
teit, maar ook vraagstukken van veraf,
waarbij de studenten zich nauw betrok
ken voelen, zoals het Vietnamese. In de
meeste gevallen is het kernpunt meer
vrijheid, hetzij in het communistische,
hetzij in het kapitalistische systeem.
De problematiek van „De student van
vandaag in de moderne wereld" is pas
in Den Haag, Amsterdam, Rotterdam en
Eindhoven aan de orde gesteld op bijeen
komsten van het genootschap „Neder
land". Daar sprak de heer K. R. Mino-
gue, lector in de politieke wetenschap aan
de „London School of Economics", welke,
naar hij opmerkte, ten onrechte en nog
steeds te boekt staat als links-goriënteerd.
De heer Minogue ging uit van de woe
lingen aan zijn eigen hogeschool in de
loop van het vorige jaar. Hij beschouwde
de demonstraties van 1964 aan de uni
versiteit van Berkley in Californië als het
begin van de reeks. Daar deed zich toen
de „free speech movement" voor, welke
opkwam voor het recht elk woord dat
men maar wil te gebruiken, ook als het
tot dusver tot de taboes behoorde.
Deze beweging voor vrijheid van spre
ken" ging gepaard met streven naar me
dezeggenschap in het bestuur van de uni
versiteit, waar de sfeer onpersoonlijk en
vernederend voor de studenten werd ge
noemd. Later hebben de studenten in
Berkley en onder meer ook aan de Lon
don School of Economics stemmen gekre
gen in het universitaire kapittel.
De heer Minogue noemde de studenten
acties een belangwekkend sociologisch ver
schijnsel waarbij zich ook Trotszkistische
en Maoïstische invloeden doen gelden. Zij
worden voor 'n groot deel geleid door stu
denten in de sociologie, die uiteraard meer
dan oppervlakkige kennis moeten verga
ren van het Marxisme.
Een andere factor van betekenis was
naar zijn mening de veranderde samen
stelling van de universiteitsbevolking, die
nu voor een groot deel bestaat uit jonge
lui die gaan studeren „omdat het voor
de hand ligt", maar na het geblok op de
middelbare school niet uitmunten door ij
ver, maar er „gelukkig zijn". Hij zag in
deze ontwikkeling zowel waardevolle als
gevaarlijke factoren.
Tot de waardevolle elementen rekende
hij de studentencritiek op de sleur, op de
opvoedkundige tredmolen met zijn tradi
tionele examenvoorschriften, op de „in
structie" die vaak de plaats heeft inge
nomen van de „verdieping", de critiek
ook op de nuttigheidsgedachte die de uni
versiteit vaak beheerst. Daarbij laakt
men het streven vooral bekwame technici
af te leveren zonder zich om de mens te
bekommeren, waardoor men kan spreken
van ,kennisfabrieken". Een positieve fac
tor noemde hij ook het belagen van het
zich geheel en al toeleggen op carrière
maken.
In het algemeen is volgens de heer Mi
nogue de studentenactiviteit aan deze
kant van het ijzeren gordijn gericht te
gen de westerse middenklasse-cultuur.
De negatieve aspecten daarvan zijn o.a.
dat degenen die vrijheid van spreken eisen
vaak tegenstanden beletten het woord te
nemen en dat degenen die voor vrede ijve
ren niet zelden anderen op het hoofd slaan.
De stijl van de critiek leidt tot vorming
van een menigte. In massamanifestaties
verliest men vaak de critische beschou
wing en het trachten-te-begrijpen, dat ty
perend is voor de universiteit. „Als je
probeert te begrijpen, ageer je niet" Een
essentiële fout noemde hij het, dat degene
die rebelleren het zó voor stellen alsof
„we naar een slechte vorm van maat
schappij geblunderd zijn", terwijl de
maaatschappij toch in belangrijke mate is
gegroeid tot wat zij is omdat de mensen
dat zo wilden.
De heer Minogue heeft, zoals trouwens
ook zijn bedoeling was nogal wat critiek
te verduren gekregen van studenten, die
tot de bijeenkomsten waren uitgenodigd
om het al of niet met hem eens te zijn.
Een funadmenteeel verschil tussen hem en
diverse opposanten was gelegen in de vi
sie op de toekomst.
De heer Minogue is van mening, dat de
golven van studentenrebellie over een jaar
of drie zullen wegebben als een aantal ei
sen op het punt van de organisaties der
universiteiten is ingewilligd. Daartegen
over stelde een opposant dat de beroering
verderstrekkende gevolgen zal hebben,
ook buiten de universiteit, vooral omdat
de studenten er van overtuigd zijn dat het
huidige systeem, hoe het dan ook gegroeid
moge zijn door volhouders te veranderen
is. Achter de demonstraties voor vrede in
Vietnam, waarin studenten een werkzaam
aandeel hebben, proeft men het besef dat
zij straks zullen moeten leven in een
wereld die grotendeels wordt bepaald
door besluiten van nu. Dit besef leeft niet
alleen onder de studenten, maar is wijd
verbreid onder de jeugd.
In dit opzicht heeft de Engelse „Times"
een belangwekkende analyse gepubliceerd
van D. Wilson, directeur van de Britse
nationale campagne voor de daklozen en
curator van de door de Britse regering
gesteunde „Young Volunteer Force". De
heer Wilson betoogde onder meer, dat ook
onder de jonge socialisten, de jonge con
servatieven en de jonge liberalen in En
geland ongerustheid en onrust leeft en dat
dit bij andere categorieën van de jeugd
eveneens het geval is.
Weliswaar heeft de jeugd atlijd gerebel
leerd maar georganiseerde rebellie op na
tionale schaal zou iets nieuws zijn. Ook
de jonge mensen van vandaag zijn anderi
dan die er vroeger waren. Hun opvoeding
s+elt hen in staat de vragen te stellen die
veel ouderen achterwege laten. Zij zijn
vroeger rijp. Zij kunnen zich gemakkelij
ker verplaatsen. Zij hebben gevoel voor
het gebruik van de communicatiemidde
len voor de verbreiding van hun bood
schap. Hun gevoel miskend te zijn zit
dieper. Hun doeleinden laten zich makke
lijker omlijnen.
Bij zijn opsomming van de grieven ver
meldt Wilson dat het mankeert aan een
basis voor vertrouwen tussen jong en
oud, dat er weinig fundament is voor be
grip en dat ook de dialoog ontbreekt. „De
ene generatie is opgekomen via depressie
oorlog en koude oorlog en zit vast aan
vooroordelen en houdingen van vrees. De
andere generatie werd opgevoed in over
vloed en vrede en kan en wil die houding
van haar voorgangster niet tot de hare
maken".
De heer Minogue besloot zijn beschou
wing over de jongeren met deze woorden:
„De oprechte aard van hun benauwenis
moet worden erkend. Als dat niet ge
beurt kan men alleen maar hopen dat de
jeugd zichzelf so samenhangend en met
zoveel opbouwende kracht weet uit te
drukken, dat zij zichzelf de hoop en de
richting geeft waarvoor de ouders niet
konden zorgen".
