Puzzel van de week
PANDA EN DE MEESTER-SUPERMAN
m
l
POLLE, PELLI EN PINGO
ngestipt
U Wilt
1
1
Ons vervolgverhaal
Meer steun aan
chr. onderwijs
in buitenland
Idee beloond met
vijfduizend gulden
,J2Ü vr ivdtH. lAeUtv la...
21
"'TRESLONG
VRIJDAG 12 APRIL 1968
a
Na „schoolslag,"-actie
Examens
Dit zijn vier ringen uit de eindeloze collectie van Siebel, die
u in een gastvrije omgeving op uw gemak kunt passen. Op
het graveren kunt u wachten. Uw ringen worden uw hele
leven lang gegarandeerd.
Kerkelijk nieuws
Kees Stip
D
A
V
Y
J
O
N
E
S
Sam Leff
pen!
B
B
A
M
M
E
T
J
E
F
O
K
'/l'tf. - -V
„mwnnn
Ew< vervoigveftNMl
door Ursula Curtis*
37)
Het was nu bijna acht uur hoewel
het nog vrij donker was, een grauwe
winderige ochtend. Als ze George,
die weer terug was van El Paso zou
opbellen kon hij haar niet bezoeken
en het huis óf leeg aantreffen, óf op
een ongeschikt ogenblik aan komen
zetten. Mrs. Marrable nam de hoorn
van de telefoon op doch kwam op
eens tot de ontdekking dat de tele
foon volkomen buiten werking was.
Ze had geen telefoon, ergens was de
draad beschadigd.
Mrs. Dimmock had niet eens
iemand kunnen opbellen. Daarvoor
was ze nu overhaast te werk gegaan
en had ze een plan uitgevoerd dat
ze maar amper had overdacht. Daar
voor zat ze nu met een half aange
klede vrouw in doodsstrijd, waarvan
ze zich moest zien te ontdoen. Op
eens zat mrs. Marrable's keel bijna
dicht van boosheid, het duurde wel
een volle minuut voor ze zich weer
kon beheersen. Maar ze moest zich
zelf meester blijven want het moei
lijkste gedeelte lag nog voor de boeg.
Nu ging ze zich aan de taak wijden
de kousen van mrs. Dimmock aan te
trekken, omdat het voor iedereen die
de vrouw ook maar eenmaal gezien
had, volkomen onaanvaardbaar zou
zijn dat ze ooit het huis zou hebben
verlaten zonder kousen. Mrs. Marra
ble walgde van dit deel van haar
taak: ze had een ziekelijke afkeer
van lichamelijk contact met andere
mensen. Maar het was al gauw voor
elkaar. Gelukkig droeg mrs. Dim
mock ronde kousebanden, zodat er
geen ingewikkelder kledingstuk nodig
was waarmee ze de strijd had moe
ten aanbinden. Ze kon haar eigenlijk
het beste maar meteen helemaal
klaar maken, en na een nieuwsgieri-
rige blik op het grauwe, bewusteloze
gelaat duwde mrs. Marrable haar
wat naar voren in haar stoel, trok
de rok ver genoeg af om in staat
te zijn de ritssluiting dicht te trek
ken, knoopte de blouse dicht en stop
te ze in de rok. Het was echt ver
moeiend werk en mrs. Marrable
hijgde ervan toen ze ermee klaar
was.
Ze hing de roze peignoir keurig op
de haak in de badkamer van mrs.
Dimmock en nam de mantel en sjaal
van de vrouw uit haar kast: die
konden tot het laatste wachten. Was
er nog iets anders? Tasje! Mrs. Mar
rable vond het meteen, onopvallend
zwart kalfsleer typisch dat al haar
gezelschapsdames altijd zwarte
kalfsleren handtasjes hadden gehad
en ze doorzocht het zorgvuldig.
Er zat niets in dat er niet in had
behoren te zitten en mrs. Marrable
legde het op haar bed samen met
de mantel en de sjaal. Ze was een
beetje verbaasd hoe ordelijk alles
verliep; er was nergens een teken
van geweldpleging. Als haar gelaats
kleur niet zo akelig was geweest, zou
mrs. Dimmock best in diepe slaap
gevallen kunnen zijn in de rolstoel
van haar werkgeefster. Mrs Marra
ble verliet haar terwijl ze luid snurk
te en ging naar de keuken om nog
een kopje koffie voor zichzelf te
maken.
Nu deze fase voorbij was, werd ze
zich bewust van twee dingen: het
constant oplopen van de wind en de
felle pijn onder haar rechteroog. De
wind was een meevaller, het oog was
lastig. Mrs. Marrable nam een aspi
rine en bleef even bij de gootsteen
staan met een katoenen kussentje in
haar hand: heet water, zoals ze eerst
had gebruikt, of koud? Mrs. Dim
mock zou het wel weten, maar mrs.
Dimmock zou nooit meer praten.
Met kalme vingers draaide mrs.
Marrable de koudwaterkraan open.
Het was nu bijna negen uur, maar
ze had geen haast. De plichtsge
trouwe George zou natuurlijk opbel
len zoals hij had gezegd en als hij
ontdekte dat haar telefoon buiten
werking was, zou hij vrijwel zeker
iemand sturen om de zaak even te
onderzoeken.
Het werd tien uur, en daar kwam
Harriet Crewe.
Toen Harriet was vertrokken,
kreeg mrs. Marrable opeens haast.
Ze sloot de voor- en achterdeuren;
ze zou nu vanaf haar slaapkamer
deur tot actie overgaan. Het kleine
beetje bloed op het voorhoofd van
mrs. Dimmock was ongetwijfeld al
opgedroogd, maar ze pakte een stuk
plastic dat nog over een pasgestoom-
de japon zat en schikte dat zorgvul
dig op de voorbank. De rolstoel was
een uitkomst, makkelijk te hanteren
en de rubber banden lieten geen spo
ren na op de 'tegels van de patio of
op de paar meter ijzerharde aarde
naar de plaats waar de auto wachtte,
met de deur al open. Mrs. Dimmock
voelde blijkbaar niets van de ijs
koude, gierende wind. hoewel haar
adem nog steeds in ongeregeld snur
ken te horen was, maar mrs. Marra
ble merkte dat ze er haar handen vol
aan had, vooral toen de vrouw tegen
de zijkant van de wagen geduwd zat
en ze moest worstelen om haar man
tel aan te trekken. Eindelijk kreeg
ze hem aan en mrs. Marrable wist
het lichaam, dat geen weerstand
bood, op de voorbank te krijgen en
sloot het deurtje. Er was niemand
getuige van, zelfs geen kraai.
Nu was er alleen nog de rolstoel
en een laatste zeer belangrijke zaak.
In haar slaapkamer wreef mrs. Marr
able de glimmende leuningen en
voetenplank van de stoel netjes op
evenals de plaats waar het hoofd te
gen had gesteund en zette hem toen
terug in de halkast. Toen ze weer in
haar kamer terug was, ging ze naar
de kast waar haar zelden gedragen
avondjaponnen bewaard werden.
(Wordt vervolgd)
1
1
2
M
2
3
3
4
4
5
5
6
6
7
7
8
9
9
10
10
11
11
12
12
13
13
14
14
15
15
R
(Van onze correspondent)
DEN HAAG. De unie „Een school
met den Bijbel" zal binnenkort haar steun
aan het christelijk onderwijs in het bui
tenland aanzienlijk uitbreiden. Dit is een
van de koerswijzigingen welke de unie,
hiertoe gedwongen door conjuncturele ont
wikkelingen en veranderingen in het on
derwijsbestel, volgende week dinsdag tij
dens de jaarvergadering in Utrecht zal
voorstellen.
De unie is na de „schoolslag"-aktie,
welke 1.732.263 heeft opgebracht over
tuigd geraakt van de noodzaak om steun
te geven aan het christelijk onderwijs in
het buitenland. Van de 1.732.263 blijft
340.000 in Nederland; 170.000 gaat
naar Suriname. Voor onderwijsprojecten
in België, Frankrijk, Spanje. Italië, Por
tugal. Canada, Australië, Nieuw-Zeeland,
Argentinië en Brazilië wordt 340.000 ge
reserveerd. Voor projecten in de ontwik
kelingslanden is 824.000 beschikbaar. De
grootste som gaat naar Indonesië: 278500
Andere landen die delen in de opbrengst
van de actie zijn: Pakistan, Syrië, Israel,
Tanzania, Kenya, Botswana, Kongo-Kins-
jasa, Tsjaad, Swaziland en Kameroen.
GRONINGEN. Bevorderd tot arts
mej. E. A. M. Stuifbergen, Haarlem.
PUZZEL NUMMER 15
Links en rechts in het diagram komen
woorden van vijf letters. De laatste letter
van de woorden links en de eerste letter
van de woorden rechts vormen het begin
en het einde van de middelste woorden.
Hiervan staat de omschrijving niet in de
uiste volgorde. Als men de puzzel goed
heeft ingevuld, kan men in de cirkels van
boven naar beneden de naam lezen van
een bekende componist.
Links: 1. glazen deksel, 2. groot in ge
wicht, 3. voorstelling in de slaap, 4. grond
vlak, 5. naar beneden, 6. rotsspleet,
7. schaduwbeeld, 8. gebeurtenis die sterk
aangrijpt, 9. werpstrik, 10. Europese
hoofdplaats, 11. optocht, 12. strook hout
die gebruikt wordt bij arm- of beenbreu
ken, 13. uitgestotene, 14. trap, 15. troep
bijeenhorend vee.
Rechts: 1. ouderwetse voetverwarmer,
2. hemels wezen, 3. waterkant, 4. strijd
macht, 5. reptiel, 6. negerdorp, 7. larve
van de langpootmug, 8. ruim, 9. omwente
lingslichaam, 10. soort doorgang, 11. deel
van het been, 12. breedvoerig, 13. ver
vallen bouwwerk, 14. spook, 15. deel van
het jaar.
Midden: lijst, boomvrucht, plaats in Ko
rea, graansoort, bloem, kleur, onderste
boven, treiter, soort limonade, interest,
ferm, kussenovertrek, plotselinge bezeten
heid, betaalplaats, kenspreuk.
Oplossingen, uitsluitend per briefkaart,
dienen uiterlijk woensdag a.s. in ons bezit
te zijn.
OPLOSSING PUZZEL NUMMER 14
Horizontaal: 1. lenig, 4. otter, 6 nee,
8. pro, 9. bange, 11. arena, 13. r.r., 14. tex
tiel, 16. nn, 18. kuip, 20. aker, 21. stop,
23. els, 25. adel, 26. strak, 28. emmer,
30. lol, 31. aal, 32. Soest, 34. sonar, 36. slof,
37. tol, 39. taak, 41. blad, 44. raaf, 45. Aa
46. fragiel, 50 mt, 51. forum, 53. klant,
55. Pim, 56. Gré, 57. kuras, 58. kerel.
Verticaal: 2. Ina, 3. Gent, 4. Orel, 5. ton,
7. egel, 8. pret, 9. brits, 10. ex, 11. ai,
12. anker, 13. Rus, 15. til, 17. Nel, 19. pot
lood, 20. adelaar, 22. proef, 23. e.k., 24. se,
25. amant, 27. als, 29. Mao, 32. slaaf, 33
t.t., 34. s.l., 35. raamt, 36. sla, 38. oog
40. kat, 42. drum, 43. telg, 46. fris, 47. am
48. ik, 49.'lark, 52. opa, 54. nee.
De namen der prijswinnaars vindt u
elders in dit blad.
COP. MAItTEN TOONDE*
60. Joris maakte een lelijke tuimelingtoen plotseling
bleek dat hij niet meer kon vliegen. Maar het geluk
was met hem. Want onder hem was een kermis en
hij viel recht op het hoogste bankje van een reuze rad
af. De eigenaar van dat pret-apparaat wreef zich juist
vergenoegd in de handen. „De zaken gaan goed! mom
pelde hij. „Maar het kan nog beter. Als ik de motor
iets harder laat draaien, kan ik meer rondjes maken
en dan komt er meer geld in het laatje!" Op dat
moment stortte Joris als een baksteen in het stoeltje
en de kracht van zijn val was zo groot, dat het Rad
een geweldige oplawaai kreeg en zoemend begon rond
te wentelen. „Zo hard hoeft het ook weer niet!" riep de
eigenaar boos uit. Dit lijkt op sabotage! Iemand pro
beert gratis ritjes te draaien. Maar dat zal niet gaan!"
^JA, DAT216 IK. EN NU2IJN JULU6 ZEKER/
BAN6 DATJE
VERSCHRIKKELIJK,)
\Nb NIET EENS MEER KUN
NEN ZIEN WIE NU EIGENLIJK
WIE IS 1
/MET JULLIE
NEE, POLLE, HET IS VEEL
ERGER.' WE ZIJN ZO
SAAER.I6, dat,,,
MOEDER 8005
WORDT'
WE HE88EN IN
DE M0DDER6É
SPEELD
ADVERTENTIE
verloven
CUMULUS
Model 605, Model 701, Model 551 B, Model 607,
166,-per paar. 218,-per paar. 165,-per stuk. f 178,- per paar.
JUWELIERS
Haarlem - Grote Houtstraat 63 Amsterdam - Kalverstraat 123
Den Haag - Lange Poten 11 Rotterdam - Stadhuisplein 24-26/Coolsingel 50
DEN HAAG. Sergeant-majoor D.
Slagman, instructeur radarsysteem van
de „Starfighter" op de vliegbasis Twente,
heeft zijn idee voor een verbetering van
dat Amerikaanse systeem beloond gezien
met 5.000 dat de Centrale Ideeëncom-
missie hem daarvoor heeft toegekend.
De vinding van de heer Slagman stelt
de vliegers in staat betere indicaties te
krijgen over de grondsnelheid.
ADVERTENTIE
Dagelijks diner-dansant
HILLEGOM TEL. 0 2520 - 53 47
Specialité
Fondue de Boeuf
Bourguignonne
Cs maandags gesloten)
Ned. Herv. Kerk
Beroepen te Lienden S. W. Verploeg te
leerdam te Westerhaar (toez.) G. A.
Zuidam te Nieuweroord te Santpoort
(vac. J. C. Remijn) (toez.) G. J. Rijks te
Deventer.
Aangenomen naar Usselo (vac. B. M. ter
Haar) (toez.) A. C. W. ten Cate te De Krim
Bedankt voor Monster (vac. D. van der
Ent Braat) G. van Estrik te Genemuiden.
Geref. Kerken
Beroepen te Bergen op Zoom-Oud
Vossemeer P. van Dijk te Creil-Espel
(N.O.P.) te Baarn (3de pred.pl.) C. van
Zuylen te Hoogeveen te Wormerveer H.
Makkinga te Koudekerk aan de Rijn.
Aangenomen naar Roermond drs. J.
Spoelstra te Boskoop.
Bedankt voor Beverwijk-Heemskerk
(vac. Joh. Heule) A. Corporaal te Zeist.
Chr. Geref. Kerken
Tweetal te Amersfoort H. Biesma te
Stadskanaal en B. van Smeden te Amster-
Nu het idee van een speeltuin voor
volwassenen, oorspronkelijk als april
grap gelanceerd, zoveel blijken rrn in
stemming heeft ontvangen, wil ik daar
aan gaarne mijn bedenkingen toevoe
gen. Niet dat ik iets tegen spelende vol
wassenen heb. Integendeel, ze moesten
veel meer spelen omdat zij de enigen
zijn die het kunnen. Voor kinderen is
het spel een ernstige aangelegenheid.
Een kind speelt om te leren. Een vol
wassene speelt om af te leren. Om wat
af te leren? Ernstig te zijn.
Daar volwassenen heel anders tegen
over het spelen dan kinderen staan ze
ook heel anders tegenover speeltuinen.
Dat is merkbaar aan het gekke gegie
chel dat ze uitstoten wanneer ze zich
in het gezelschap van hun kinderen aan
de attracties van de speeltuin wagen.
Ze schamen zich, voor de kinderen en
voor elkaar. Daarom hebben ze inder
daad aparte speeltuinen nodig. Maar
dat is niet voldoende. Ze moeten er
spelen met mensen voor wie ze zich
niet schamen. Dat betekent dat ze met
samen moeten spelen met mensen
waarmee ze gewoon zijn samen te iver-
ken. Wie het niet gelooft, kan het be
wijs putten uit het experiment dat is
uitgevoerd door de heer Drommelman.
Deze, directeur van een middelgrote
fabriek van stenen stoepranden, ivas zo
gegrepen door de televisie-grap dat hij
een speeltuin had afgehuurd om er met
het manlijke gedeelte van zijn perso
neel de dag spelend door te brengen.
De vrouwen had hij vrijaf gegeven,
want, dacht hij, toen ik een kleine jon
gen was mochten de meiden nooit mee
doen. Hij ging dus uit van de denkfout
dat spelen iet onvolwassens is, in
plaats van de hoogste vorm van vol
wassenheid. Deze lijn zette hij conse
quent voort.
Toen het gezelschap in de draai
molen op gang begon te komen en een
stoeprandenmaker bezorgd riep:
„Voorzichtig jongens, een baas als me
neer Drommelmans krijgen we nooit
meer", antwoordde de betrokkene: „Ik
ben jullie baas niet. jongens! Ik ben
jullie speelkameraadje en ik heet
Pietje".
Dat was even wennen, maar toch
werkte het. Op de schommel werd ten
minste al geroepen: „Niet zo hoog. an
ders valt Pietje eraf!". Pietje wachtte
toen wijselijk tot ze uitgeschommeld
waren en wees er daarna op dat ze op
hem geen discriminerende voorzichtig
heid hoefden toe te passen en even
min op de procuratiehouder en de boek
houder, Henkie en Cor. De echte jon
gensachtige speeldrift kwam echter pas
los toen de Indianentooien waren uitge
deeld. Binnen een kwartier stonden
Henkie en Cor aan de martelpaal ge
bonden. waar ze met hun eigen veren
onder hun voetzolen werden gekieteld.
Henkie werd zelfs onder bedreiging
met tomahawks bij de ingang van het
café tussen twee van zijn eigen stoep
randen gemonteerd. Gemeentewerklie
den moesten hem na de lunch be
vrijden.
De gezagsverhoudingen in het bedrijf
beginnen zich langzaam te herstellen
Maar gespeeld wordt er niet meer, be
halve af en toe door de heer Drommel
mans met de gedachte scalpeerles te
nemen.
ADVERTENTIE
dam-Noordwest. I U II I P C D C Ml/
Bedankt voor Naarden P. Sneep te n U I r t rl O Hl. V«
Zaamslag. NAAIMACHINEHANDEL
Geref. Gemeenten Kleine Houtstraat 112. Tel. (023) - 1 1142,
Beroepen te Sioux Center P. Sneep te Haarlem.
Zaamslag.
IK VTA ge
woon n
TfUlieN VAN
OPWINDING,
WEETJE
DUIKSPUL
DEN AAN
AMMlLum}
epm
STEL JE MOK. DENAAM VAN
DEZE DOMME, ONWETENDE
BOERENJONGEN, P.J. FRESSER,
STAAT OP HET PUNT IN HET
BOEN. DER GESCHIEDEN IS TE
WORDEN OPGENOMEN
ER ZIT6EN0EGT.lv;T.
IN DIE KIST OM DIE TWEE
GEKKEN NAAR DE ANDE
RE WERELDJE HEN rrGr^<
Jo A
yv/f^ '"uV r\\\
,/j/ J,,- 'ii,:y
een goede LICHTGEWICHT zig-zag?
Wij leveren graag een EFKU voor
slechts ƒ325.compl. elek. in koffer
1112 „Ik moet het u wel vertellen",
zei Bram, die niet zo klikkerig was aan
gelegd. „Die beide jongens hebben, terwijl
u opgesloten zat, aan het licht geknoeid.
Ze beseffen natuurlijk niet, hoe gevaarlijk
dat voor de scheepvaart is
„Het licht", riep de vuurtorenwachter.
„Lieve helpstel je voor. dat.
Hij bereikte de top en verstijfde.
„Kijk nou eens.nou hebben ze al
van het licht eenstippellijntje ge
maakt".
Fel brandden de lampen, die de schepen
voor stranding op de gevaarlijke kust
moesten behoeden. Turend door de ruit
keek de vuurtorenwachter naar binnen.
„Daar zijn ze.ze drukken op knop
pen enAch, nee, niet die knop.
niet die
Maar het was al te laat om er iet
aan te doen
